Κ αρλ Μαρξ!
Γκρεμίζοντας τα τείχη της Τροίας!
Οι φιλόσοφοι δοκίμασαν να ερμηνεύσουν τον κόσμο,αλλά, δεν θα πρέπει, να προσπαθήσουν να τον αλλάξουν κιόλας;
Η οικονομική ανισότητα είναι αυτή που γεννά την κοινωνική αδικία.
Η ιστορία όλων των κοινωνιών ως τώρα είναι ιστορία ταξικών αγώνων.
Με μια λέξη καταπιεστής και καταπιεσμένος βρίσκονται σε κατάπαυση αντίθεση μεταξύ τους, σ’ένα αγώνα ποτέ σκεπασμένο και ποτέ ανοικτό.
Στις προηγούμενες εποχές της ιστορίας βρίσκουμε μια πλήρη διαίρεση της κοινωνίας σε διάφορες τάξεις.
Η αστική τάξη έπαιξε στην ιστορία ένα ρόλο εξαιρετικά επαναστατικό.
Παντού όπου η αστική τάξη ήρθε στην εξουσία, κατέστρεψε όλες τις φεουδαρχικές, πατριαρχικές και ειδυλλιακές σχέσεις. Με την εκμετάλλευση της παγκόσμιας αγοράς, η αστική τάξη διαμόρφωσε κοσμοπολίτικα την παραγωγή και την κατανάλωση όλων των χωρών. Προς μεγάλη λύπη των αντιδραστικών, αφαίρεσε το εθνικό έδαφος κάτω από τα πόδια της βιομηχανίας
Η αστική τάξη αφαίρεσε το φωτοστέφανο απ' όλα τα ως τότε αξιοσέβαστα επαγγέλματα που τα αντίκριζαν με θρησκευτική ευλάβεια. Το γιατρό, τo νομικό, τov παπά, τον ποιητή, τον άνθρωπο της επιστήμης, τους μετέτρεψε σε μισθωτούς εργάτες της.
Η αστική τάξη ξέσχισε τον πέπλο του συναισθηματισμού που σκέπαζε τις οικογενειακές σχέσεις και τις έκανε ξεκάθαρες χρηματικές σχέσεις.
Η αστική τάξη έδειξέ πώς η κτηνώδης εκδήλωση δύναμης στο μεσαίωνα, που τόσο τη θαυμάζει η αντίδραση, βρήκε την ταιριαστή της συμπλήρωση στην πιο ράθυμη τεμπελιά. Πρώτα απέδειξε τι μπορεί να κατορθώσει η ανθρώπινη δραστηριότητα. Έκανε τελείως διαφορετικά θαύματα απ' τις πυραμίδες της Αιγύπτου, τα ρωμαϊκά υδραγωγεία και τις γοτθικές μητροπόλεις. Πραγματοποίησε τελείως διαφορετικές εκστρατείες από τις μεταναστεύσεις των λαών και τις σταυροφορίες.
Η αστική τάξη δεν μπορεί να υπάρχει χωρίς να επαναστατικοποιεί αδιάκοπα τα εργαλεία παραγωγής, δηλαδή τις σχέσεις παραγωγής, δηλαδή όλες τις κοινωνικές σχέσεις
Από καιρό σε καιρό οι εργάτες νικούν, αλλά η νίκη τους είναι παροδική.
Όλες οι σχέσεις ιδιοκτησίας υπόκεινταν σε μια συνεχή ιστορική αλλαγή, σε μια συνεχή ιστορική μεταβολή.
Η γαλλική επανάσταση, για παράδειγμα, κατάργησε τη φεουδαρχική ιδιοκτησία προς όφελος της αστικής ιδιοκτησίας.
Η μόρφωση, που ο αστός κλαίει το χαμό της, σημαίνει για την τεράστια πλειοψηφία τη μετατροπή της σε εξάρτημα της μηχανής.
Μη λογομαχείτε όμως μαζί μας, αναμετρώντας την κατάργηση της αστικής ιδιοκτησίας με τις αστικές σας αντιλήψεις για ελευθερία, μόρφωση, δίκαιο κλπ.
Οι ίδιες οι ιδέες σας είναι προϊόντα των αστικών σχέσεων παραγωγής και ιδιοκτησίας, όπως και το δίκαιό σας είναι η θέληση της τάξης σας που αναγορεύτηκε σε νόμο, θέληση που το περιεχόμενό της καθορίζεται από τις υλικές συνθήκες ύπαρξης της τάξης σας.
Οι αστικές φλυαρίες για την οικογένεια και τη διαπαιδαγώγηση, για τις προσφιλείς σχέσεις των γονιών με τα παιδιά, γίνονται τόσο πιο αηδιαστικές, όσο περισσότερο, εξαιτίας της μεγάλης βιομηχανίας, σπάνε όλοι οι οικογενειακοί δεσμοί για τους προλετάριους και τα παιδιά μεταβάλλονται σε απλά εμπορικά είδη και όργανα εργασίας
Σοσιαλιστική και κομμουνιστική φιλολογία
1. Ο ΑΝΤΙΔΡΑΣΤΙΚΟΣ ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΣ
α) Ο φεουδαρχικός σοσιαλισμόςΜ' αυτόν τον τρόπο γεννήθηκε ο φεουδαρχικός σοσιαλισμός, μισός ιερεμιάδα, μισός λίβελος, μισός αντίλαλος απ' το παρελθόν, μισός απειλή για το μέλλον, κάποτε χτυπώντας κατάστηθα την αστική τάξη με πικρόχολη, πνευματική, σαρκαστική κριτική, αλλά που φαινόταν πάντα κωμικός με την ολοκληρωτική ανικανότητά του να κατανοήσει την πορεία της σύγχρονης ιστορίας.
β) Ο μικροαστικός σοσιαλισμός
Η φεουδαρχική αριστοκρατία δεν είναι η μοναδική τάξη που γκρεμίστηκε από την αστική τάξη, δεν είναι η μοναδική τάξη που οι συνθήκες της ζωής της μαραίνονταν και σβήνανε μέσα στη σύγχρονη αστική κοινωνία. Οι ελεύθεροι αστοί και η μικρή αγροτική τάξη του μεσαίωνα ήταν οι πρόδρομοι της σύγχρονης αστικής τάξης. Στις βιομηχανικά και εμπορικά λιγότερο αναπτυγμένες χώρες, αυτή η τάξη εξακολουθεί να φυτοζωεί πλάι στην αστική τάξη που αναπτύσσεται
γ) Ο γερμανικός ή ο "αληθινός" σοσιαλισμόςΗ σοσιαλιστική και κομμουνιστική φιλολογία της Γαλλίας που γεννήθηκε κάτω από την πίεση της κυρίαρχης αστικής τάξης, και που είναι η φιλολογική έκφραση της πάλης ενάντια σ' αυτή την κυριαρχία, μεταφέρθηκε στη Γερμανία σε εποχή όπου η αστική τάξη μόλις άρχιζε τον αγώνα της ενάντια στο φεουδαρχικό απολυταρχισμό
2. Ο ΣΥΝΤΗΡΗΤΙΚΟΣ Ή ΑΣΤΙΚΟΣ ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΣ
Ένα μέρος της αστικής τάξης θέλει να διορθώσει τα κοινωνικά κακά, για να εξασφαλίσει την ύπαρξη της αστικής κοινωνίας.
Σ' αυτή την κατηγορία ανήκουν: οικονομολόγοι, φιλάνθρωποι, ανθρωπιστές, άνθρωποι που ασχολούνται με τη βελτίωση της κατάστασης των εργαζόμενων τάξεων, οργανωτές αγαθοεργιών, προστάτες των ζώων, ιδρυτές συλλόγων υπέρ της μετριοπάθειας, οι πιο παρδαλοί ψευτομεταρρυθμιστές. Κι αυτό τον αστικό σοσιαλισμό έφτασαν να τον επεξεργαστούν σε ολόκληρα συστήματα.
3. Ο ΚΡΙΤΙΚΟΣ ΟΥΤΟΠΙΚΟΣ ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΣ
Ας αναφέρουμε σαν παράδειγμα τη Φιλοσοφία της αθλιότητας τον Προυντόν.
Η σημασία του κριτικού-ουτοπικού σοσιαλισμού και κομμουνισμού βρίσκεται σε αντίστροφη σχέση με την ιστορική εξέλιξη. Στο βαθμό που αναπτύσσεται και διαμορφώνεται η ταξική πάλη, στον ίδιο βαθμό χάνει κάθε πρακτική αξία, κάθε θεωρητική δικαιολογία αυτή η φανταστική ανύψωση πάνω απ' την πάλη αυτή, αυτή η φανταστική καταπολέμησή της. Γι' αυτό κι αν από πολλές απόψεις οι αυτουργοί αυτών των συστημάτων ήταν επαναστάτες, οι μαθητές τους όμως συγκροτούν πάντα αντιδραστικές αιρέσεις. Διατηρούν αναλλοίωτες τις παλιές αντιλήψεις των δασκάλων σχετικά με την ιστορική εξέλιξη του προλεταριάτου. Γι' αυτό προσπαθούν με συνέπεια ν' αμβλύνουν ξανά την ταξική πάλη και να συμβιβάσουν τις αντιθέσεις. Εξακολουθούν να ονειρεύονται ότι θα πραγματοποιήσουν με πειράματα τις κοινωνικές τους ουτοπίες: για τη θαυματουργή αποτελεσματικότητα της κοινωνικής τους επιστροφής
Την πιο ταιριαστή του έκφραση ο αστικός σοσιαλισμός την αποκτάει τότε μονάχα, όταν καταντάει ένα απλό ρητορικό σχήμα.
Ο σοσιαλισμός της αστικής τάξης είναι ακριβώς ο ισχυρισμός ότι οι αστοί είναι αστοί προς όφελος της εργαζόμενης τάξης.
Οι κομμουνιστές θεωρούν ανάξιο τους να κρύβουν τις απόψεις και τις προθέσεις τους. Δηλώνουν ανοιχτά ότι οι σκοποί τους μπορούν να πραγματοποιηθούν μονάχα με τη βίαιη ανατροπή όλου του σημερινού κοινωνικού καθεστώτος.
Ας τρέμουν οι κυρίαρχες τάξεις μπροστά σε μια κομμουνιστική επανάσταση. Οι προλετάριοι δεν έχουν να χάσουν σ' αυτήν τίποτε άλλο, εκτός από τις αλυσίδες τους. Έχουν να κερδίσουν έναν κόσμο ολόκληρο.
ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΟΙ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΧΩΡΩΝ, ΕΝΩΘΕΙΤΕ!
Άνθρωποι, όλων των χωρών ενωθείτε!
Δεν έχετε να χάσετε παρά τις αλυσίδες σας αλλά, μη προσθέσετε καινούργιες!
Οι φιλόσοφοι προσπάθησαν ν’αλλάξουν τον κόσμο, αλλά, δεν θα πρέπει να προσπαθήσουν ν’αλλάξουν και τον Εαυτό τους, δίνοντας ένα καλό παράδειγμα;
Εξεγερμένα Λιοντάρια
21ος Αιών
Mια ΚαληΜέρα να ακουμπήσω...
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα είσαι καλό καλό μου
και
Να ταξιδεύεις!
Γοητευτική μας μάγισσα... πρέπει να σε...προσέχουμε!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα... γεμάτη απο..άνοιξη!
Που το πάτε;...;..;
ΑπάντησηΔιαγραφήΜαρξιστές, επαναστάτες,ποιητές, μάγοι, φιλόσοφοι,επιστήμονες...Οδυσσέας,Ηρακλής,Πλάτων,Αριστοτέλης Σαολίν, Στανιλάβσκι,Μatrix,...
....
Πως συνδυάζονται όλα αυτά;;;
Ενοποίηση των Δυνάμεων!
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ πρόταση των EL.ZIN για τον 21ο Αιώνα.
Μαγεία,φιλοσοφία,επιστήμη,τέχνη και "ρεαλιστικός" σοσιαλισμός!
Μα πάνω απ΄'όλα και πριν,
Αυτογνωσία!
Η Γνώση του Εαυτού: Ηνίοχος στην Αμαξα και στην Πορεία.
Τολμάμε να το προτείνουμε!
Τολμάτε να το εφαρμόσουμε???
Η φαντασία ...στην εξουσία..;;..!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ εξουσία, είναι κάθε φορά, εκτός- ουσίας και αποτελεί πάντα, μιά "Κρεόντεια" ύβρη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤην μόνη εξουσία που, δικαιούται και οφείλει να έχει κάποιος, είναι η εξουσία του Εαυτού του.
Για να συμβεί αυτό, θα πρέπει να διεκδικήσει την κυριότητα του.
Πως άραγε;
Το παιχνίδι έχει αξία όταν υπάρχουν νικητές και ηττημένοι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ νικητής εξουσιάζει τους ηττημένους...
Έχεις δίκιο, Ιππότη, εκτός... από το πεδίο της "Γνώσης".
ΑπάντησηΔιαγραφήΈνας "πολεμιστής" της..Γνώσης,
δεν χάνει ποτέ!
Αν κερδίσει, ξέρει πως θα διαχειριστεί την "δωρεά" της γνώσης.
Αν χάσει,έχει "κερδίσει"!¨
΄Εχει κερδίσει,
γιατί έχει... "Μάθει".
Κι'αυτό.. είναι "Νίκη".. γι'αυτόν..