3. O Ηρακλής και η μαγική έλαφος

Συζητώντας με τον Ηρακλή...
Από τις σημειώσεις ενός νεαρού φοιτητή …συνέχεια..
Έμεινα να σκέφτομαι τα προηγούμενα λόγια ,
που αφορούσαν την ανασκόπηση της ζωή μας.
Έμοιαζε σαν να προσφέρουμε την ζωή μας στο άπειρο,
πριν μας αφομοιώσει για πάντα .Αναρωτήθηκα για το επόμενο βήμα και ρώτησα
-Ακολουθώντας μια λογική σειρά είμαστε στο ελάφι της Άρτεμης, έτσι δεν είναι?
Συνέχισε να μου εξηγεί
-Ναι, έτσι είναι . Το επόμενο βήμα είναι να κυνηγήσεις το «ελάφι».
Είναι ο τρίτος παραγων, εξω από σένα
Θα πρέπει να βρεθεί στο δρόμο σου.
Να το επικαλεστείς , και μετά να το πιάσεις ,χωρίς να το πληγώσεις.
Είναι πανέμορφο και πολύ γρήγορο.
Η ταχύτητα του προέρχεται από τις χάλκινες οπλές και τους λεπτούς αστράγαλους.

Ένιωσα μια αβάσταχτη νοσταλγία για αυτό το ελάφι,
σαν κάτι να ήταν πολύ κοντά μου,κατι σημαντικό κα ταυτόχρονα πολύ,
πολύ απροσδιόριστο.
-Είναι πολύ όμορφο , σιγομουρμούρισα.
-Είναι πολύ όμορφο, όπως ,όλοι οι αξιοσημείωτοι άνθρωποι
που θα συναντήσεις στο δρόμο σου.
Είναι όμορφο, άπιαστο και ελεύθερο.Όμως , να θυμάσαι, ότι θα πρέπει να το αφήσεις ελέυθερο,

όπως όλους τους ανθρώπους που θα αγαπήσεις, που θα γίνουν δάσκαλοι και οδηγοί για σένα.
Να θυμάσαι να μη το πληγώσεις στη προσπάθεια σου να το πιάσεις,
θάχεις να λογοδοτήσεις σε μια θεά!
Αυτό μου φάνηκε δύσκολο και ρώτησα με αμφιβολία
-Μα εγώ ,ους ανθρώπους που αγαπώ, τους θέλω κοντά μου.
Ακολούθησε μια μικρή σιωπή που μου φάνηκε πλήρης,
γεμάτη από «κάτι «και τον άκουσα να μου άπαντα.
-Ίσως γιατί δεν έχεις την σοφία ακόμη να τους αγαπάς.
Πρέπει να μάθουμε να αγαπάμε και,
πρέπει να προσπαθήσουμε πολύ γι’αυτό.Όλη η αγάπη μας περιστρέφεται γύρω,
από τον ανόητο εγωκεντρισμό μας ,
που μας οδηγεί στην αυτοκαταστροφή μας.

Πρέπει να μάθουμε να αγαπούμε!
Κάθε ομοιότητα με πρόσωπα και πράγματα είναι μερικώς φανταστική

Αναρωτούμενος φοιτητής της Λάϊον
21ος Αιών