Τρίτη 20 Ιανουαρίου 2009

Α. Μαγικές ασκήσεις για ένα Ήλιο Απόλλωνα

2025

Μαγικές ασκήσεις …για ένα Λέοντα!

Α. ΛέωνΞεκινάμε την ημέρα μας με ένα χαιρετισμό στον Ήλιο,με τις 12 ασάνες της Χάθα γιόγκα για να ανεβάσουμε την ενέργεια στο κέντρο της καρδιάς.Συμπληρώνουμε με τα καταπληκτικά μαγικά περάσματα της Tensegrity και με την σειρά των «πούμσα» από τις πολεμικές ΄τέχνες…αν γνωρίζουμε.
Συνεχίζουμε με ένα τραγούδι όμορφο, δυνατό, αισιόδοξο, παιγνιδιάρικο.Τοποθετούμε το αριστερό πόδι στο πάτωμα μόλις σηκωθούμε από το κρεβάτι ή… και το δεξί.
Εκείνο που έχει σημασία είναι σε τελική ανάλυσηνα είναι επιλογή μας και να γίνει συνειδητά, κρατώντας την συνείδηση και την επίγνωσή, σε ότι κάνουμε κατά την διάρκεια της ημέρας μέχρι και συμπεριλαμβανομένου… και του ύπνου.
Να μη χάνουμε ποτέ…την επίγνωση και να θυμόμαστε τον Εαυτό,
Ηνίοχο σε μια Άμαξα!
Στεκόμαστε όρθιοι ευθυτενείς και ανοίγουμε τα χέρια μας ψηλά και τον δείκτη με το μικρό δάκτυλο σαν κεραίες, τα υπόλοιπα ενωμένα, να συλλέξουμε ενέργεια από τον ουρανό και το κεφάλι μας ελαφρά προς τα πίσω ατενίζοντας τον
… άφοβα και τολμηρά.
Αγκαλιάζοντας τον… με τα χέρια ανοιχτά!
Οραματιζόμαστε ότι στεκόμαστε πάνω στην κορυφή του Ολύμπου και έχουμε θέα… όλης της Γης.
Ξαπλώνουμε με το κεφάλι προς τον Βορρά και το δεξί χέρι προς την Δύση και εναρμονιζόμαστε με τις ενέργειες της Δήμητρας-Γης και της Περσεφόνης.
Σιγομουρμουρίζουμε ένα τραγουδάκι καθ όλη την διάρκεια της ημέρας, ότι και να μας τύχει και δεν χαλάμε την καλή μας διάθεση,
ούτε το χαμόγελο μας.
Το βράδυ αργά, πριν κοιμηθούμε, διαβάζουμε το παραμύθι για την Χρυσομαλλούσα Πηνελόπεια Κόρη που περιμένει το πριγκιπόπουλο να ναρθεί στο μπαλκόνι της.
Ρίχνει την πλούσια κόμη της για την οποία φημίζεται ο Λέων και η χαίτη του και ο Ήλιος για τις πλούσιες μακριές του ακτίνες για να ανεβεί ο αγαπημένος της και να την ελευθερώσει.
Παίρνουμε το βιοχημικό άλας του Φωσφορικού Μαγνησίου,του ζωτικού άλατος, στις περιπτώσεις που νιώθουμε αδύνατη την καρδιά και έχουμε “ένα αδύνατο” ωροσκοπιακά Ήλιο συμβουλευόμενοι και ένα καλό ομοιοπαθητικό γιατρό.
Η θέση του ¨Ήλιου σε αρσενικά ζώδια θα φτιάξει την πλευρά του Οδυσσέα ενώ, σε θηλυκά για ένα άντρα την σκιά του και σε μια γυναίκα θα δώσει στοιχεία του Άνιμους.
Φοράμε ένα χρυσό δακτυλίδι κατά την διάρκεια του ύπνου,λίγο σφιχτό, για να ενεργοποιήσουμε την πρόθεση να συναντήσουμε τον ονειρευτή μας μέσα στο όνειρο και να συναντηθούμε με τον Μορφέα
… σαν Νέοι Άνθρωποι.
Σκοτώνουμε τον Πύθωνα σαν τον Απόλλωνα και το Λιοντάρι της Νεμέας σαν τον Ηρακλή και δυναμώνουμε την θέληση και την μαγική όραση.
Μερικοί νεώτεροι άγιοι Γεώργηδες μιμούμενοι το παράδειγμα του Θεού του Φωτός, σκοτώνουν τον καταραμένο όφη και σωστά βρίσκονται στις εκκλησίες συνήθως αριστερά, όπως και η καρδιά του ανθρώπου μαζί με τα μυστικά της.
Αποφεύγουμε όμως να πειράξουμε το Ιερά Βόδια του Ήλιου θυσιάζοντας τον έρωτα και τις πολύτιμες δυνάμεις του μαζί με τον χρόνο που δεν τον σκοτώνουμε
ποτέ εδώ και εκεί… άσκοπα.
Εκπαιδευόμαστε στην ελεγχόμενη τρέλα και συμμετέχουμε στο θέατρο της ζωής μας με κέφι, ζωτικότητα, δράση, δύναμη, τρυφερότητα φαντασία, αγγίζοντας τον κόσμο απαλά και χωρίς να γραπωνόμαστε από αυτόν και να τον εξαντλούμε.
Μερικές φορές χρησιμοποιούμε και τις μάσκες του Διόνυσου για κρύψουμε και να φανερώσουμε
αποτελεσματικά κάτι…
Μειώνουμε τον εγωκεντρισμό μας και την επίδειξη την αυταρέσκεια
“του εγώ”,
αλλά κρατάμε την Λεοντή και προστατεύουμε την ζωτική δύναμη μας.
Αποφασίζουμε ένα ταξίδι αυτογνωσίας,ενότητας, ολότητας με τον Εαυτό μας και η απόφαση αυτή είναι αμετάκλητη και τελεσίδικη, όσα εμπόδια και να συναντήσουμε.
Μέσα από αυτό το ταξίδι γνωρίζουμε για τον εαυτό μας μαθαίνουμε για τους ανθρώπους και τους συνάνθρωπους μας και κατανοούμε τον κόσμο ολόκληρο.
Ένα κόσμο που αγαπούμε με μέτρο και τον αφήνουμε ελεύθερο να μας αγαπά και αυτός… αν θέλει.
Η αγάπη μας δεν είναι πολύ ασφυκτική να τον κάψουμε αλλά ούτε και πολύ μακρινή να ξεπαγιάσει …τουρτουρίζοντας.
Κρατούμε την σωστή απόσταση από τον Ήλιο, την θέση της Γης για να μπορέσει να δημιουργηθεί Ζωή και να ανθίσει ένα καταπράσινο Λιβάδι με μυρωδάτα άνθη.
Η Δάφνη παραμένει το μοναδικό αγκάλιασμα το κεφαλιού ενός Ήρωα και καλό είναι να αποφεύγονται χρηματικά βραβεία και υλικές απολαβές στους ήρωες,
που προχωρούν στα σκοτεινά,
για να μη διαφθείρονται και να μη αποτελεί αυτό βασικό κίνητρο και …ένστικτο.
Η μουσική είναι και ένα μέσο θεραπείας εκτός από την αισθητική της πλευρά και μπορεί να εξισορροπήσει και να εναρμονίσει τις δυσλειτουργίες στο αιθερικό πριν εκδηλωθούν στο φυσικό.
Είναι πάντα προτιμότερο το προλαμβάνειν παρά το θεραπεύειν.
Ο Ασκληπιός είναι γιός του Απόλλωνα και μεγάλος γιατρός!
Η μαντεία είναι “ένα σωσίβιο σωτηρίας” για μια ομιχλώδη διαδρομή και δύσκολες καιρικές συνθήκες.
Πρέπει να χρησιμοποιείται και να χρησιμεύει σαν μια “γενική πρόγνωση καιρού”.
Ο Ιπποκράτης γνώριζε αστρολογία και είναι ένα πλεονέκτημα αυτή η γνώση στα χέρια γιατρών θεραπευτών και ψυχολόγων.
Ο Απόλλωνας είναι μεγάλος Θεός και ο Ήλιος ο Ανίκητος!
Είναι πάντα αφιερωμένη μια μέρα του κάθε μήνα σε αυτόν και είναι η Νουμηνία , η σύνοδος, ο γάμος, η ένωση το αγκάλιασμα του Ηλίου και της Σελήνης,
η Νέα Σελήνη σε κάθε ζώδιο.
Μια τέτοια Νουμηνία, ο Οδυσσέας λυγίζει το Τόξο και περνάει το βέλος από τα 12 ευθυγραμμισμένα τσεκούρια.
Παίρνει πίσω τον κόσμο του κοντά σε μια νύχτα που είναι,
η μεγαλύτερη του Χρόνου, το χειμερινό ηλιοστάσιο.
Τον κόσμο που του έχουν κλέψει οι μεγάλοι και μικροί τύραννοι και κάποιοι ξεδιάντροποι μνηστήρες.Ο Απόλλων είναι παρών και το τόξο είναι δικό του δώρο που το κρατά η Πηνελόπη σε κρυφές καμάρες στα ψηλά δωμάτια του Παλατιού …περιμένοντας να επιστρέψει, ο νους του Ανθρώπου
από το ταξίδι του.
Καλημέρα στους Απολλώνιους Φοίβους της καινούργιας εποχής που
ξημερώνει και επιστρέφουν,από τον Βορρά στον τόπο που γεννήθηκαν και μετά από μια μεγάλη νύχτα που βασίλεψε στον κόσμο.
Καλημέρα στο Φως και στον Θεό του!
από τα μυστικά μονοπάτια,
της αστρολογίας
…του 21ου Αιώνα.
.ΟΙ ΠΟΛΕΜΙΣΤΕΣ ΤΗΣ ΛΑΪΟΝ
φεύγουν από το νησί του Ήλιου τραγουδώντας σε Μι
και αποφεύγοντας να πειράξουν Ιερά Βόδια του.

1 σχόλιο:

  1. Ο Ηρακλής, το Λιοντάρι και η αναζήτηση της Ελευθερίας!
    Ένας νεαρός φοιτητής συζητάει με τον “γνωστό” ημίθεο,
    γιό του Δία και απελευθερωτή του Προμηθέα.
    Από τις σημειώσεις του…
    Βημάτιζα μπροστά σου, σκεφτικά και σιγομουρμούριζα.
    Εσύ καθόσουν ακίνητος σκεφτικός, με το ρόπαλο αριστερά κατεβασμένο,
    με την Λεοντή στον ωμό και το βλέμμα στοχαστικό.
    Ξαφνικά μια ριπή άνεμου ανέμισε ένα φύλλο χαρτιού, το στριφογύρισε και την στιγμή που περνούσα, προσγειώθηκε μπροστά σου και μπροστά μου.
    Έσκυψα το σήκωσα και διάβασα τις λέξεις που ήταν γραμμένες :
    “Στείλε το γράμμα”, έλεγε το χαρτί.
    Το πήρα μαζί μου αναρωτούμενος τι να σημαίνει αυτό το μήνυμα..
    Μιλούσαμε καιρό τώρα από την στιγμή που σε βρήκα σκονισμένο, μαυρισμένο σ’ένα παλαιοπωλείο, ξεχασμένο.
    Σε είδα και σ’αναγνώρισα.
    Ήσουν ο Ηρακλής, ο άνθρωπος που έγινε θεός.
    Ο Ήρωας!
    Σε είχα ρωτήσει τότε:
    -Είναι πολύ μοναχικός ο δρόμος ενός ήρωα?
    Δεν μου είχες απαντησει.
    Είχες αυτό το ίδιο σκεφτικό βλέμμα.
    Ήλπισα πως θαρχόταν η στιγμή που θα μου απαντούσες.
    Σε πήρα μαζί μου, άφησα το νερό να τρέξει πάνω σου, έφυγε η σκόνη, έλαμψες.
    Γυάλισε το μάρμαρο! Εσύ όμως κράτησες τον ίδιο στοχασμό.
    Βρήκαμε μια γωνία που μας άρεσε και εγκαταστάθηκες εκεί αποφασίζοντας να μείνεις μαζί μου.
    Εσύ θεός και εγώ, άνθρωπος.
    -Ποιο θα μπορούσε να είναι το κίνητρο για την Αθανασία,ποιο το κέρδος?
    Σε ρώτησα μια μέρα που όλα γκρεμιζόταν δίπλα μου και το μυαλό έψαχνε για απαντήσεις.
    -Δεν υπάρχει κέρδος στην Ελευθερία!

    Η Ελευθερία δεν μπορεί να είναι κερδοσκοπική επιχείρηση, αλλά να ρωτάς όταν είσαι απελπισμένος.
    Μόνο τότε δικαιούσαι απαντήσεις είτε από θεούς είτε από ανθρώπους.
    -Όμως από πού μπορεί να ξεκινήσει κάποιος?

    Ποια θα μπορούσε να είναι η αρχή μιας τέτοιας διαδρομής?
    Μου απάντησε αργά , μακρόσυρτα.
    -Από… την Θέληση.
    Η θέληση εδρεύει στην καρδιά και η θέληση είναι μια δύναμη που εκπορεύεται από το σώμα, όταν όλα τα’άλλα έχουν χαθεί.
    Η θέληση είναι μια μικρή, πρώτη απόφαση, που δεν αυτοαναιρείται, γιατί θα πρέπει να ξέρεις, ξεκινώντας αυτό τον δρόμο, θ’αποφασιζεις πάντα και,
    οι αποφάσεις άπαξ και ληφθούν, ισχύουν για πάντα.
    Υποψιαζόμουν την αρχή και συνέχισα να ρωτάω.
    -Είναι το Λιοντάρι της Νεμέας, ο πρώτος άθλος?
    Η απάντηση του ήταν άμεση.
    -Ναι είναι το λιοντάρι μέσα μας.
    Ο εγωισμός που μας κάνει τρωτούς, που μας καταβροχθίζει, που μας οδηγεί σε μια ανώφελη και περιττή απόδειξη της σπουδαιότητας μας.
    Πως μπορεί να νιώθει κανείς σπουδαίος, όταν ο θάνατος είναι τόσο δίπλα μας, τόσο κοντά μας?
    Πνίγοντας το λιοντάρι, αυτό που μένει, είναι μια ισχυρή, ατόφια θέληση να ξεκινήσουμε.
    Ο δρόμος έχει ανοίξει μπροστά μας, είναι η αρχή για μια αλλού είδους “Όραση”.
    Αλλά να μην ξεχάσουμε να κλείσουμε τις δυο πόρτες της σπηλιάς του κεφαλιού μας , που είναι τα μάτια μας
    Δεν ήταν τυφλός ο Ομηρος!
    Εβλεπε… έβλεπε με τα μάτια της ψυχής,γιατί διέθετε “εσωτερική” Όραση!
    Κάθε ομοιότητα με πρόσωπα και πράγματα
    είναι μερικώς φανταστική.. .

    Λίο

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Γιατί δεν γίνεσαι η αλλαγή... που θέλεις να δεις στον κόσμο;