Ε.Η ευθυγράμμιση του Πνεύματος

Η λάμψη,  το Πνεύμα της Γης

Ε ΠΙΦΑΝΕΙΑ ΘΕΟΦΑΝΕΙΑ

Τέταρτος βαθμός μύησης... στην σχολή του Πυθαγόρα!

Επιφάνεια είναι η θεία όραση , η φανέρωση του Θεού.

Στον προηγούμενο βαθμό εγένετο η μύηση της διάνοιας των μαθητών προς ενατένιση των άνω,του Σύμπαντος κόσμου της αρμονίας και της τάξης.

Αυτή την μύηση ,επακολουθεί η μύηση της βούλησης, η οποία είναι η δυσκολότερη όλων,γιατί ο μαθητής μετά από την ενατένιση τοου κόσμου των Συμπάντων πρέπει να κατεβάσει την αλήθεια αυτή στα βάθη του εαυτού του και να πραγματοποιήσει αυτή στην πρακτική εφαρμογή της ζωής του.

Αυτό ,κατά τον Πυθαγόρα μπορεί να γίνει εφικτό με την συνένωση τριών τελειοτήτων.

α) η πραγματοποίηση της αλήθειας, εν τη διάνοια,

β)η αρετή εν τη ψυχή και

γ) η αγνότης εν τω σώματι, διότι όταν είναι αγνό το σώμα είναι και η ψυχή.
Με άλλα λόγια ο νούς πρέπει να φθάσει στην σοφία δια μέσου της επιστήμης, ώστε να μπορεί να διακρίνει το αγαθόν από το πονηρό και να μπορεί να διακρίνει τον θεό σε όλα τα όντα και στο σύνολο του κόσμου.
Τρείς είναι οι πατροπαράδοτοι κόσμοι,και επομένως και τα σώματα, του ανθρώπου,

ο πνευματικός,ο αστρικός και ο υλικός.

Ο Κόσμος είναι τμήμα του Θεού ,ο οποίος σχεδιάστηκε από Αυτόν... δια του Λόγου.

Παρόλο που υπόκειται σε φθορά,είναι αιώνιος και ποτέ δεν θα χαθεί, διότι διαφυλάσσεται από την Πρόνοια Του.
Το Σύμπαν δε επίσης είναι αδιάφθορο και παραμένει αιώνιο.Και ούτε γίνεται να καταστραφεί από κάτι άλλο ,ούτε θα βρεθεί δύναμις μεγαλυτέρα να το καταστρέψει.
Ο Πυθαγόρας θεωρούσε τον Κόσμο σαν ένα Ον πλήρες πνεύματος, νοερόν και κατέχων σύμφυτον σοφία.

Η διακυβερνώσα δε αρχή του ζώντος αυτού Όντος είναι το Πνεύμα, ο Νούς, ο οποίος όπως και η ψυχή περικλείεται στο Σύμπαν και περικλείει αυτό.
Αναγνώρισε δε ο Πυθαγόρας ότι το Σύμπαν συνίσταται από αντίθετα και ανόμοια από μεταβαλλόμενες μορφές και ουσίες,γι΄αυτό και υπάρχει ο νόμος της τάξης και της ισορροπίας,που τον ονόμασε αρμονία. Δίδασκε δε, ότι παν συστατικό του Σύμπαντος είναι ο μικρόκοσμος, εικόνα και αντανάκλαση του Μακρόκοσμου.
ΤΟ ΠΝΕΥΜΑΤο Πνεύμα κατά τον Πυθαγόρα είναι πολυειδές, προέρχεται δε από διάφορες διακεκριμένες πηγές,τάξεις και βαθμίδες
Οι βαθμίδες αυτές είναι
Νοητική γνώση , η Σοφία. Γνώση που μαθαίνεται δια του Νού.
Παγκόσμιος νοημοσύνη. Η Νόηση, η επιστήμη, η καθαρή σκέψη , ο Νους θεωρητικός όπως ορίσθηκε από τον Αριστοτέλη.
Επιστημονική γνώση, η επιστήμη ,αποκτώμενη δια του φυσικού πνεύματος. Νους πρακτικός του Αριστοτέλους κατόπιν λογισμού.
Συνείδηση,κατανόηση, η ευφυία, η γνώμη προερχόμενη από πνευματική αντίληψη .
Ασθητική αντίληψη,αίσθηση , η νόηση προερχόμενη από τις αισθήσεις , της ψυχής.
Ενστικτον, η έμφυτος ασυνείδητος διαίσθηση.
Αυτόματος αντίδραση ή στοιχειώδης ευφυία, αυτοματισμός, έμφυτος σε κάθε φύση.

Ο Κόσμος είναι η βίβλος του Σύμπαντος, ανοικτή σε όλους τους ανθρώπου,που μπορούν όλοι να την διαβάσουν και να την κατανοήσουν,να βρούν τους νόμους της φύσης να γνωρίσουν την δημιουργία και το έργο του Θεού.Ομιλεί μια παγκόσμια γλώσσα και δεν δύναται ούτε να χαθεί ούτε να παραχαραχθεί ούτε να μεταβληθεί.

Η παγκόσμια αυτή γλώσσα του καθαρού πνεύματος είναι η αλήθεια .
ΑΝ ΘΑ ΓΝΩΡΙΣΕΙΣ ΤΟ ΣΥΜΠΑΝ ΘΑ ΓΝΩΡΙΣΕΙΣ ΤΟΝ ΕΑΥΤΌ ΣΟΥ ΚΑΙ ΤΟΝ ΘΕΌΝ΄΄
Ο κόσμος έλεγε ο Πυαθαγόρας καταγράφει οτιδήποτε συμβαίνει μέσα στο Σύμπαν,είτε αυτό έχει ειπωθεί,είτε έχει γίνει αντιληπτό με τις αισθήσεις.

Ετσι οι ήχοι των αιώνων, οι σκέψεις των ανθρώπων οι συζητήσεις οι πράξεις μας ,τα πάντα καταγράφονται.

Τίποτε δεν χάνεται στον Σύμπαν.

Υπάρχει μία κοσμική μνήμη που συγκρατεί αιώνια όλες τις εντυπώσεις των εμπειριών και παρατηρήσεων.Θεωρούσε δε ο Πυθαγόρας την κοσμική μνήμη σαν μία δεξαμενή η λίμνη,από την οποία επίσης προβάλλουν κύματα σκέψεων προς σύλληψη από πνεύματα που λειτουργούν ως δέκτες.

Δίδασκε δε τους μαθητές του ότι σκέψεις ατόμων μπορούσαν να συλληφθούν από άλλους,όπως επίση οι σκέψεις των ανθρώπων,οι ατομικές δεήσεις η η υστερία του όχλου, μπορούσαν να επιδράσουν στην σκέψη και τις ενέργειας των άλλων, όπως επίσης να κινήσουν και την ύλη.
Γι’ αυτό τους συμβούλευσε να προσέχουν,τις πράξεις των,τα λόγια τους και τις σκέψεις τους.

Έδινε δε ιδιαίτερη σημασία σε αυτές ,και δίδασκε να είναι πάντα καλές και εποικοδομητικές.

Ο Κόσμος λοιπόν κατά τον Πυθαγόρα έχει όχι μόνο πνεύμα αλλά και μνήμη πνευματική και ψυχική.

Διαφέρει δε της ανθρώπινης , γιατί αυτή δεν έχει παρελθόν παρά μόνο ένα αιώνιο παρόν.

Σχετίζεται επίσης με την αρμονία και την Μουσική των σφαιρών.Η παγκόσμιος Νοημασύνη , ο Νούς ανήκει στην σφαίρα του υπερσυνειδήτου και όχι στην ψυχή κατ΄ευθειαν.

Το δε φυσικό πνεύμα ανήκει στην ψυχή και όχι στο πνεύμα και αποτελεί το συνειδητό μέρος της ψυχής.

Οι ασθήσεις και τα ένστικτα ανήκουν επίσης στην ψυχή και αποτελούν τις κατώτερες βαθμίδες του υποσυνείδητου και ασυνείδητου.Στόν τελευταίο βαθμό είναι το κάλλος,η αλήθεια,η αγαθότης και η μακαριότης,

και είναι πολλοί λίγοι αυτοί που μπορούν να φθάσουν στους δύο τελευταίους αυτούς βαθμούς.΄

Εν αρχή ην σπόρος ως θείον Πυρ ο οποίος αυξάνεται επεκτεινόμενος εξίσου προς όλες τις διευθύσεις.Τούτο είναι η αρχή όλων των πραγμάτων,είναι το Πυρ της ζωής.

Το να ζούμε δεν εξαρτάται από μας, το να ζούμε όμως ορθώς εξαρτάται εξ ολοκλήρου.

.

Πόσο όρθιοι ζούμε και πόσο όρθιο είναι... το Πνεύμα μας;

.

Οι πολεμιστές της Λάϊον

2600 χρόνια μετά την εμφάνιση

του μεγάλου διδασκάλου...των Αιώνων