Δευτέρα 22 Σεπτεμβρίου 2008

Α. Η έννοια της συγχρονικότητας




Είπε ο Άνεμος και φύσηξε δυνατά, προς όλες τις κατευθύνσεις:Και τώρα που το σκέφτομαι καλύτερα,
ίσως το αστέρι-οδηγός
να μπορούσε να είναι μία αδογμάτιστη φιλοσοφική σκέψη!
Συγχρονικότητα:Τούνελ σε παράλληλα σύμπαντα;

Από αρχαιοτάτων χρόνων, στην ανάπτυξη των διαφόρων θρησκευτικών και φιλοσοφικών ρευμάτων, ενυπάρχει η αντίληψη ενός μη γραμμικούς σύμπαντος, άποψη που έχει γίνει σήμερα αποδεκτή και πειραματικά αποδείξιμη από τους εκπροσώπους των φυσικών επιστημών.
Με βάση την αρχή της αβεβαιότητας, την οποία διατύπωσε ο Χάιζενμπεργκ, οι φυσικοί νόμοι γκρεμίστηκαν από το ορθολογιστικό βάθρο τους και έγιναν απλές στατιστικές αλήθειες… με σχετική αξία.
Οι σύγχρονες ανακαλύψεις της φυσικής προκάλεσαν μια σημαντική αλλαγή στο κόσμο, γιατί γκρέμισαν την απόλυτη αξία του φυσικού νόμου και την έκαναν σχετική.Οι φυσικοί νόμοι είναι στατιστικές αλήθειες.
Αυτό σημαίνει ότι είναι έγκυρες μόνο όταν σχετίζονται με μακροφυσικές ποσότητες.
Στο βασίλειο των μικρών ποσοτήτων η πρόβλεψη είναι αδύνατη και αβέβαιη γιατί οι μικρές ποσότητες δεν συμπεριφέρονται με του γνωστούς φυσικούς νόμους.
Η φυσική αρχή που αποτελεί την βάση για τον φυσικό νόμο είναι η αιτιότητα.Όμως η σχέση ανάμεσα στην αιτία και το αποτέλεσμα τείνει να γίνει στατιστικά έγκυρη και μόνο σχετικά αληθινή, τότε η αιτιώδης αρχή έχει σχετική μόνο χρησιμότητα για την εξήγηση των φυσικών διαδικασιών και για αυτό η ερμηνεία του προβλήματος προϋποθέτει την ύπαρξη ενός ή περισσοτέρων παραγόντων.
Είναι σαν να λέμε ότι η σύνδεση των γεγονότων μπορεί σε ορισμένες περιπτώσεις να
μη είναι αιτιατή και να απαιτεί κάποια άλλη αρχή προκειμένου να ερμηνευτεί.
Φυσικά θα αναζητήσουμε μάταια τα αναίτια γεγονότα στον μακροφυσικό κόσμο γιατί δεν μπορούμε να φανταστούμε γεγονότα που δεν συνδέονται αιτιατά.
Η πειραματική μέθοδος έρευνας στοχεύει στην καθιέρωση κανονικών γεγονότων που μπορούν να επαναληφθούν.
Συνεπώς τα μοναδικά ή σπάνια γεγονότα εξαιρούνται του κανόνα.
Επιπλέον το πείραμα θέτει περιοριστικούς παράγοντες στην φύση, μιας και ο σκοπός του είναι να δώσει απαντήσεις στις ερωτήσεις που επινοεί ο άνθρωπος.

Γι'αυτό κάθε απάντηση της φύσης επηρεάζεται κατά το μάλλον η ήττον από το είδος της ερώτησης που γίνεται και το αποτέλεσμα είναι πάντοτε ένα νόθο προϊόν.Επειδή η αποκαλούμενη επιστημονική άποψη του κόσμου βασίζεται σε κάτι τέτοιο, δύσκολα μπορεί να είναι κάτι περισσότερο από μια μερική και ψυχολογικά προκαταλειμένη άποψη από την οποία λείπουν οι ασήμαντες όψεις, που δεν μπορούν υπολογιστούν στατιστικά.
Για να αντιληφθούμε όμως αυτά τα γεγονότα τα σπάνια και μοναδικά χρειαζόμαστε εξ ίσου μοναδικές και ξεχωριστές περιγραφές .

Ο Σοπενχάουερ στην πραγματεία του ,
"Για το φανερό Σχεδιασμό της Μοίρας του Ατόμου", πραγματεύεται το ταυτόχρονο των αιτιατά ασύνδετων γεγονότων, τα οποία αποκαλούμε καλή τύχη. Και επεξηγεί το ταυτόχρονο με την γεωγραφική αναλογία όπου οι γεωγραφικοί παράλληλοι αναπαριστάνουν το μέσο σύνδεσης των μεσημβρινών, τους οποίους αποδίδει σαν αιτιατές αλυσίδες.
Όλα τα γεγονότα της καθημερινής ζωής στηρίζονται σε δύο θεμελιακά διαφορετικά είδη σύνθεσης.
Πρώτα στην αντικειμενική αιτιατή σύνδεση της φυσική διαδικασίας, έπειτα σε μια υποκειμενική σύνδεση που βιώνει το άτομο και έτσι είναι τόσο υποκειμενική, όσο τα όνειρα του.
Αυτά τα δύο είδη σύνδεσης υπάρχουν ταυτόχρονα και το γεγονός καθαυτό, αν και αποτελεί κρίκο διαφορετικών αλυσίδων διαιρείται στα δύο και έτσι ο καθένας είναι ήρωας του δικού του δράματος εμφανιζόμενος ταυτόχρονα σε ένα ξένο δράμα.
Κάτι τέτοιο υπερβαίνει τις δυνατότητες κατανόησης μας και μπορεί να γίνει αντιληπτό σαν δυνατό μόνο στην βάση μιας θαυμάσιας πρωτοεγκαθιδρυμένης αρμονίας.
Σύμφωνα με την άποψη, το θέμα του μεγάλου Ονείρου της ζωής, δεν είναι παρά ένα , η υπερβατική θέληση, η πρωταρχική αιτία από την οποία ακτινοβολούν σαν μεσημβρινοί από τους πόλους όλες οι αιτιατές αλυσίδες των κυκλικών παραλλήλων, έτοιμες να συνδεθούν με μια σημαίνουσα σχέση ταυτόχρονα.

Η φιλοσοφία του ολισμού υποθέτει ότι ολόκληρο το σύμπαν είναι είναι ενιαίο σύστημα και ότι μέσα στο ευρύτερο σύνολο υπάρχουν μικρότερα σύνολα των οποίων οι δομές αντιστοιχούν ακριβώς σε εκείνα του μεγάλου συνόλου.
Κατά συνέπεια οι έναστροι σχεδιασμοί στον ουρανό θεωρούνται ο μεγάλος Άνθρωπος, ο Κοσμικός.
Ένα παράδειγμα αυτού του συσχετισμού είναι η σύγκριση του ατόμου με το ηλιακό μας σύστημα, την οποία ονόμαζαν 'αρχή της αντιστοιχίας'.
Το σημαντικό είναι ότι μελετώντας τους κύκλους και τα μοντέλα στο ευρύτερο σύνολο ,τους πλανήτες, μαθαίνουμε για τους κύκλους και τα μοντέλα μέσα στον άνθρωπο.
Η ολιστική προσέγγιση δεν αποδέχεται ότι η αιτιότητα είναι απόλυτος νόμος του σύμπαντος.
Γιατί αν το σύμπαν είναι όντως ενιαίο σύνολο, τότε πως συμβαίνει κάτι να γίνεται η αιτία για κάτι άλλο;
Και συμπερασματικά η αιτιότητα καταλήγει να δαγκώνει την ουρά της γιατί
τίθεται το τελικό ερώτημα:
Πως δημιουργήθηκε η πρωταρχική Αιτία;

Έτσι η έννοια της συγχρονικότητας δεν μπορεί είναι μόνο μια έκφραση της αποφένιας, αυτή που αφορά την ικανότητα του ανθρώπινου μυαλού να βρίσκει νόημα και σημασία εκεί που δεν υπάρχει,
αλλά είναι η ικανότητατης ανθρώπινης φαντασίας και να υπερβαίνει τα περιορισμένα όριαμιας κοινωνικά διαμορφωμένης φτωχικής λογικής και να πετά ψηλά, διασχίζοντας τον χωροχρόνο… ελεύθερα και αδόγματιστα.

Για τον Γιουγκ, η συγχρονικότητα είναι μια νοήμων χρονική σύμπτωση, ένας ψυχολογικός παράγοντας ανεξάρτητος από το γραμμικό χωρόχρονο.
Αυτή η επαναστατική ιδέα προκαλεί και ταυτόχρονα συμπληρώνει την κλασική άποψη των φυσικών για το τυχαίο.
Επίσης μας οδηγεί σε μια θεμελιακή αναθεώρηση του νοήματος της τύχης, της πιθανότητας, της σύμπτωσης και των εξαιρετικών γεγονότων της ζωής μας.
Ο Γκαίτε σκέπτεται τα συγχρονιστικά γεγονότα, με τον ίδιο μαγικό τρόπο και λέει στην συζήτησή του με τον Έκερμαν:
"Διαθέτουμε όλοι ορισμένες ηλεκτικές και μαγνητικές δυνάμεις μέσα μας και εξασκούμε μια ελκτική και απωθητική δύναμη, καθώς ερχόμαστε σε επαφή με κάτι ανόμοιο ή όμοιο".

Δεν είναι έξυπνο να δεχθούμε δογματικά την αστρολογία και χωρίς όρους, ιδίως όταν αυτή συνδέεται με την κερδοσκοπία και το ευτελές εμπόριο και χρησιμεύει ως απαλλαγή ευθύνης για τον άνθρωπο,
Αλλά δεν είναι καθόλου σοφό να την απορρίψουμε εντελώς, όταν περικλείει την γνώση τόσων αιώνων και όταν αυτοπροσδιοριστεί σαν ένας οδηγός και βοηθός αυτογνωσίας στο δύσκολο ταξίδι της εξερεύνησης του εαυτού, της ζωής και αυτού, του απέραντου σύμπαντος.

Τι μπορεί να είναι, ένα αστέρι ... "οδηγός" ;

Αστροθαυμαστής της Λάϊον
21ος Αιών

18 σχόλια:

  1. Να πω κάτι για την υπέρβαση, γιατί νομίζω έχει εξέχουσα θέση στη σημερινή ανάρτηση μιας και την εμπνεύστηκα οι Πολεμιστές με αφορμή την υπερβατική σκέψη του Ανεμου.

    Η υπέρβαση δεν είναι επίκτητο αξεσουάρ που πρόσθεσε ο άνθρωπος στη γνωσιολογική του συλλογή για να μπορέσει να εξηγήσει και να τοποθετηθεί πάνω σε ορισμένα ζητήματα.
    Υπάρχει μέσα στη φύση του όπως υπάρχουν και οι ανώτερες αξίες τις οποίες θέλει να αντιληφθεί με την υπέρβαση. Πιστεύω πως κανείς δεν αμφιβάλει πως ένα από τα πράγματα που είναι απόλυτα συνδεδεμένο με την ανθρώπινη φύση είναι η ανησυχία και η ασταμάτητη αναζήτηση, η μανία για γνώση και κατανόηση, το: «Πολλά τα δεινά κουδέν ανθρώπου δεινότερον πέλει» που λέει και ο Σοφοκλής στην Αντιγόνη. Ο άνθρωπος δεν εφησυχάζει ποτέ κάτι που τον ωθεί να αναζητά διαρκώς το περισσότερο, το πιο πάνω.
    Ασχολήθηκαν πολλοί με την υπέρβαση, αλλά πάντα διατηρούσε την ουσία που όρισε ο Πλάτων με τις ανώτερες ιδέες του. Μια άποψη στην οποία συγκλίνει απόλυτα και ο Καντ, δίνοντας τον πιο καθαρό και κρυστάλλινο ορισμό της υπέρβασης λέγοντας: «οι ιδέες, η πρώτη ύλη της γνώσης, πρέπει κατά κάποιον τρόπο να οφείλονται σε πραγματικότητες που υπάρχουν ανεξάρτητα με τον ανθρώπινο νου»
    Αλλά που μόνο με το νου μπορούμε να τις αντιληφθούμε καθώς δεν είναι απτές. Εδώ έρχεται η συγχρονικότητα του Γιουγκ όπου έξω από μια χωροχρονική στιγμή συναντώνται οι ελεύθερες και αδογμάτιστες ιδέες και το μόνο που μπορούν να δώσουν στα ανθρώπινα μάτια που έμαθε να ικανοποιείται με την όραση, είναι μια λάμψη. Μια λάμψη στο αρχέτυπο σύμβολο του οδηγού των ψυχών και της σκέψης, μα και τον φύλακα της ελπίδας, το αστέρι. Το ξεχωριστό αστέρι του καθένα που μέσα στο όλον γίνεται κοινό.

    Καλησπέρα Πολεμιστές

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Π ρ ό τ α σ η…..

    Αγαπητοί συνάδελφοι και συναδέλφισσες bloggers….:
    βλέποντας κι ακούγοντας…., με μεγάλη μου λύπη κι εγώ…., κυρίως, τα εφηβάκια –μας
    να τραγουδούν ‘’φτηνά’’ τραγούδια…., ως επί το πλείστον, της ερωτ’’αγάπης’’….,
    και ξέροντας, ως όλοι μας, τη δύναμη που έχει το τραγούδι
    στη διαμόρφωση χαρακτήρα και συμπεριφοράς…., κι όχι, μόνο, της ερωταγαπικής….,
    κάτι που με ανευθυνότητα τους το ‘’επιβάλλουν’’….: δισκογραφικές εταιρείες,
    ραδιοφωνικοί και τηλεοπτικοί σταθμοί,….. λες και σε συμπαιγνία….,
    τολμώ….,
    αν και ξέρω πως…., και, μ’ αυτό…., θα ενοχληθούν’’ μερικοί και μερικές bloggers….,
    να σας κάνω μια ‘’ανάλογη’’ πρόταση….!

    Έχοντας…., ήδη….. και με ‘’ανάλογη’’ πρόταση…., προσφέρει
    1095 τραγούδια και ‘’τραγούδια’’ –μου….,
    και, σχετικής θεματολογίας μέσα απ’ το μπλογκ μου….: URL : www.alexandros-zivas.gr....,
    κάτι σαν ‘’αντίπραξη’’ στη ‘’συμπαιγνία’’ των ως άνω αναφερόμενων παραγόντων….,
    προτείνω…., πάντα, για τον ίδιο σκοπό….,
    να δημιουργήσουμε μια ‘’Τράπεζα στίχων προσφοράς’’….,
    όπου Έλληνες στιχουργοί και ποιητές να τους προσφέρουν…., αφιλοκερδώς κι αυτοί….,
    είτε για επιτραπέζια ημερολόγια προσφοράς….. είτε για τη δημιουργία μουσικών CD’s….!

    Ίσως….. να φανεί αφελής και ουτοπική η πρότασή μου….,
    ή κι εγώ….. αφελής…. κι ονειροπόλος ουτοπιστής….,
    αλλά….. ας σκεφτούμε τη δύναμη που μας προσφέρει η ‘’Μπλογκόσφαιρα’’….,
    που….. από ‘’βαβελική’’ Κατάρα…., ως ‘’μερικοί’’ ‘’μοιροπλάστες’’ –μας τη θέλουν….,
    μπορούμε…., και, με ‘’τέτοια’’ : ‘’τρελά’’ της ‘’τρελής’’ λογικής…., ή και λογικής ‘’τρέλας’’….,
    να την κάνουμε Ευλογία….!

    Έτσι…., καθώς πιστεύω πως….,
    ως παλαιότεροί μου bloggers…., που, μόλις, 3 μηνών blogger εγώ….,
    είστε οργανωμένοι, και, για ‘’τέτοια’’ : ‘’τρελά’’….,
    ελπίζω…., κι εάν, βέβαια, βρίσκετε ενδιαφέρουσα κι εφικτή την πρότασή μου αυτή….,
    να συναποφασίσετε…., πάντα, για ‘’τέτοιον’’ σκοπό….,
    για τα περί μιας ‘’Τράπεζας στίχων προσφοράς’’….!

    Και…., εάν…., πάλι και γι’ αυτό, τότε….,
    σαφώς, κι αφού το συναποφασίσετε…., είτε για ‘’επιτραπέζιο ημερολόγιο’’ είτε για CD….,
    τολμήσετε να ανοίξετε και τραπεζικό λογαριασμό….,
    σας υπόσχομαι πως…., ως πρώτη προσφορά χρημάτων από πλευράς μου….,
    θα συνεισφέρω στην ευλογητή προσπάθειά –σας, –μας, 300 Ευρώ….,
    που, πιθανόν, να βρεθούν και εξωμπλογκοσφαιρικοί χορηγοί….!

    Μα θα χαρώ, ‘’το ίδιο’’, και, εάν κάποιοι μουσικοσυνθέτες ή κάποιες μουσικοσυνθέτριες….,
    συνάδελφοι ή συναδέλφισσες μπλόγκερ….. ή μη….,
    ανταποκριθούν στην ανάλογη πρότασή μου….. που υπάρχει στο μπλογκ μου….,
    όπου, το ξαναλέω, προσφέρω αφιλοκερδώς και για όποιον φιλανθρωπικό σκοπό
    1095 τραγούδια και ‘’τραγούδια’’ –μου…., αφ’ ενός για τη δημιουργία
    3 επιτραπέζιων ημερολογίων….. για τα έτη....: 2010, 2011 και 2012….,
    κι αφ’ ετέρου για τη δημιουργία ενός, ή και πλέον, CD….!

    Φυσικά, το 2ο, εφόσον τυχόν μουσικοσυνθέτες/θέτριες κρίνουν κάποια άξια μελοποίησης….,
    πάλι, για τον ίδιο σκοπό…., κι εγώ…., μα κι οι ανταποκριθησόμενοι/σόμενες αυτοί/αυτές….,
    όπου, τότε, θα έχω…., κι εγώ κι εκεί…., συμμετοχή και με δικιά μου μουσική και στίχο….,
    ενώ, αργότερα κι έτσι και γι’ αυτό, και με τραγούδια –μου σε στίχο στην αγγλική γλώσσα….!

    Εάν δε σας ενοχλεί το παρόν μήνυμά μου…., μπορείτε να το διαγράψετε….,
    ναι, και διόλου δεν θα με πειράξει….!
    Σας ευχαριστώ πολύ….. και, προπαντός, γεια….: Αλέξανδρος Ζήβας…..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Σε ευχαριστούμε,
    για την πρόταση σου Αλέξαντρε Ζήβα!
    θα την σκεφτούμε...
    ,..δεν μας ενοχλεί καθόλου
    το μήνυμά σου.
    Καλό σου δρόμο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Υπέροχα,
    τα είπες για την υπέρβαση,
    συνταξιδιώτη στο όνειρο,
    υπερβαίνοντας σωστά τις καθιερωμένες και τετριμένες στερεότυπε αντιλήψεις και διευρύνοντας την σκέψη,
    σε πλατιούς ορίζοντες
    και μεγάλα ελεύθερα πετάγματα...
    όπως ταιριάζει σε οραματιστές
    φωτεινών λαμπερών αστεριών...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Τι έγινε ρε παιδιά! Έχασα τη μπάλα. Τόσα πολλά ζητήματα...
    Τι οίστρος είναι αυτός;
    Θα πάρω μια ανάσα και θα προσπαθήσω να συγκροτηθώ...

    Γιατί είναι και θέματα που με έχουν τσιγκλίσει και παλαιότερα...

    Το μη γραμμικό σύμπαν από όποια σκοπιά και να το σκεφτεί κανείς είναι μάλλον βέβαιο. Θεωρώ το χώρο κβαντισμένο και άρα μονοδιάστατο και μη γραμμικό.

    Και σίγουρα χωρίς χρόνο.

    Αν δεχτούμε την θεώρηση πως δεν υπάρχει χρόνος, και αν υποθέσουμε πως συγχρονιζόταν κάποιος με την κίνηση του σύμπαντος, θα μπορούσε να "συλλάβει" γεγονότα που θα λάβουν χώρα σε οποιαδήποτε υποτιθέμενη χρονική στιγμή.
    Αυτό όμως προυποθέτει την ύπαρξη του αιτιατού σε όλες τις βαθμίδες της ύλης και του πνεύματος.

    Οι ίδιες σκέψεις με την παρουσία του αιτιατού, δίνουν πιθανότητες αλήθειας στην Αστρολογία η οποία παρεμπιπτόντως εμπεριείχε την έννοια της "Αστρονομίας" στην αρχαιότητα. Αν λοιπόν όλα είναι θέμα κίνησης, σίγουρα παίζει ρόλο το που ξεκινήσαμε για στο που θα φτάσουμε.

    Από την άλλη, το να έχουν προσδωθεί κάποιες ιδιότητες σε κάποιους πλανήτες ανάλογες των ονομασιών που έδωσαν σε αυτούς τους πλανήτες κάποιοι αστρονόμοι είναι ένας μεγάλος προβληματισμός. Τώρα που ο Πλούτων δεν είναι πλέον πλανήτης τι γίνεται;

    Ως που φτάνει λοιπόν η γνήσια αστρολογία-αστρονομία και που αρχίζει το τσαρλατάνικο ψέμα που δημιουργήθηκε από μια κακώς εννοούμενη κερδοσκοπική αστρολογία η οποία για παράδειγμα θεώρησε μετά από υπεραπλουστεύσεις 12 ισόχρονους αστερισμούς τη στιγμή που ο καθένας διαρκεί διαφορετικό χρόνο;

    Δεν είμαι εγώ ο ειδικός και ελπίζω οι αναζητητές να μπορούν να βρουν το δρόμο τους μετά από 2000 χρόνια διαστρεύλωσης της τέχνης της αστρολογίας.

    Το να δεχόμαστε πάντως πως δεν αιτιάζονται κάποια γεγονότα, αυτόματα μας οδηγεί σε ένα τυχαίο μέλλον, προερχόμενο από ένα τυχαίο παρελθόν. Νομίζω πως η ένσταση του Αϊνστάιν για το κατά πόσο το αιτιατό μπορεί να εξαρτάται από τη δυνατότητά μας να παρατηρούμε σε όλο του το φάσμα ένα φαινόμενο, δεν έχει απαντηθεί αξιόλογα ακόμη από τους δογματικούς κατά τη γνώμη μου κβαντομηχανικούς.

    Η αρχή της απροσδιοριστίας, νομίζω πως είναι υπέρτατα εγωιστική. Ο Αϊνστάιν είχε αναρωτηθεί ειρωνικά για την αντίστοιχη μακροκοσμική σκέψη που είχε να κάνει με τη γάτα του Schrödinger: "Άραγε αν δεν κοιτάζει κανείς τη Σελήνη, βρίσκεται ακόμη εκεί;"
    Τείνω προς τον Αϊνστάιν. Κι αν δεν "παίζει ο θεός ζάρια", τότε η αστρολογία έχει περισσότερες πιθανότητες επιτυχίας...

    Ο λόγος (αιτία) ο ην εν αρχή, η πρωταρχική αιτία, που είναι αναγκαία ώστε να αιτιάζεται η δημιουργία του Σύμπαντος δε μπορεί να είναι άλλο από τον πόθο για γνώση, που όπως λέει κι ο homoblogous είναι ανθρώπινη μανία. Θεϊκή μανία θα έλεγα. Τείνω από χίλιες διαφορετικές μεριές σε μία διαπίστωση ενός θεϊκού σύμπαντος που μετουσιώθηκε στην ύλη των αντιθέσεων προκειμένου να την κατανοήσει. Ο Νους του έγινε κομμάτια μέσα στα έναυρα δημιουργήματα προκειμένου να φτάσει η θεϊκή ψυχή, έστω και κομματιασμένη, όσο το δυνατόν κοντύτερα στα μικροκοσμικά φαινόμενα προς κατανόησή τους. Έτσι, συμπορευόμαστε με το θεό. Και όταν αφήσουμε την ύλη, ίσως δε διδασκόμαστε μόνο. Ίσως διδάσκουμε και το Ον στο οποίο η "ψυχή" μας επιστρέφει, μεταφέροντάς του τα "ίσως" των προσωπικών μας αναζητήσεων που οδηγούνται από τον πόθο ενός θεού μη γνώστη της ύλης, να την κατανοήσει και του οποίου είμαστε τμήματα. Ο μόνος λόγος να μπαίνει σε λειτουργία ένα τόσο τεράστιο κάτι σαν πείραμα όπως αυτό του αντιληπτού μας σύμπαντος, είναι η κατανόησή του από κάτι. Και αυτό το κάτι, δε μπορεί παρά να είναι ο ίδιος ο Θεός. Διαφορετικά, ότι υπήρχε πριν θα καθόταν στην ευλογημένη ηρεμία του. Χωρίς αντιθέσεις και συγκρούσεις.

    Η αποχή από το οποιοδήποτε δόγμα, μπορεί να φιλτράρει τα παράσιτα που απομακρύνουν την αντίληψή μας από το αιτιατό ώστε να δίνουν σχετικά και πιθανά μόνο συμπεράσματα.

    Ίσως όλα είναι καταδικασμένα να συμβούν με ένα και μόνο συγκεκριμένο τρόπο.
    Τότε, όλα τα προβλεπόμενα από πολλούς παράλληλα σύμπαντα, θα ήταν μόνο ψευδαισθήσεις. Όλα, εκτός από ένα. Αυτό που αληθινά εκτυλίσσεται.

    Θεωρώ λοιπόν πως ίσως το σύμπαν να είναι αυτό ακριβώς που δείχνει. Τι δείχνει όμως; Κι ότι δείχνει μήπως δεν είμαστε σε θέση να το δούμε επειδή τα μάτια μας ορίζονται από παρασιτικές εκπορευόμενες από τις λάθος θεωρήσεις μας αντιλήψεις;

    Δεν είναι κακό το αιτιατό να βρίσκεται παντού. Ακόμη λοιπόν κι αν το Σύμπαν είναι ένα ενιαίο σύστημα, ακόμα κι αν όλα εξελίσονται σε ένα μονόδρομο οδηγούμενα από μία πρωτοεγκαθιδρυμένη αρμονία, ακόμη κι αν η κάθε μας κίνηση είναι καταδικασμένη είτε να γίνει, είτε να μη γίνει, ίσως είμαστε εδώ για να κατανοήσουμε το γιατί. Και αν είναι έτσι, τότε δεν υπάρχουν συμπτώσεις. Απλώς συμπτωματικά κάποιες παράμετροι των αρχέτυπων συμπαντικών συναρτήσεων αναπόφευκτα οδηγούν τα διαφορετικά τους γραφήματα να διασταυρώνονται πολλές φορές στο ίδιο σημείο. Ίσως αυτό να οδηγεί σε στροβιλισμούς με σημαντικές συνέπειες ώστε κοιτάζοντας προς τα πίσω εκλαμβάνουμε τον αναπόφευκτο στροβιλισμό ως αιτιασμένο από πολλές συμπτώσεις. Αιτιάζονται δεν αιτιάζονται δημιουργούν στροβιλισμούς. Ας τους ζούμε...

    Η απολύμανση από τα νοητικά παράσιτα, προϋποθέτει μετριασμό του εγωισμού, επικοινωνία με αναζητητές και καθαρή κρίση. Μετριασμό του εγωισμού, γιατί στην επικοινωνία με τους άλλους, ένα μεγάλο ΕΓΩ δε θα μπορέσει ποτέ να κρίνει σωστά τα όσα "ίσως" δεν έχει μέχρι τότε αναρωτηθεί. Ο δογματισμός στις ίδιες μας τις σκέψεις, η δημιουργία ενός προσωπικού δόγματος, είναι ο μεγάλος εχθρός της αναζήτησης. Παρατηρήθηκε πολλές φορές ακόμη και σε μεγάλους αρχαίους φιλόσοφους. Κι έτσι, όσα κτίστηκαν από τις αρχικές υπερβάσεις, γκρεμίστηκαν στην πορεία από τον αυτοδογματισμό σε αυτές τις ίδιες τις υπερβάσεις.

    Μακριά από εμάς λοιπόν εύχομαι και ελπίζω στο μέλλον να μη σταματήσει να σπρώχνει ο ένας τον άλλο στην αναρώτηση ενός νέου πρωτόγνωρου "ίσως".

    Πολλά είπα έτσι; Δεν κρατιέμαι μερικές φορές. Δεν έχω καν το κουράγιο να συγκρίνω τα δικά σας με τα δικά μου "ίσως" αυτή τη στιγμή ώστε να κερδίσω όσα μπορώ περισσότερα. Αλλά και αύριο μέρα είναι. Θα ξαναδώ τα πάντα λέξη προς λέξη και θα τα σκεφτώ γράμμα προς γραμμα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Η απολύμανση από τα νοητικά παράσιτα, προϋποθέτει μετριασμό του εγωισμού, επικοινωνία με αναζητητές και καθαρή κρίση. Μετριασμό του εγωισμού, γιατί στην επικοινωνία με τους άλλους, ένα μεγάλο ΕΓΩ δε θα μπορέσει ποτέ να κρίνει σωστά τα όσα "ίσως" δεν έχει μέχρι τότε αναρωτηθεί. Ο δογματισμός στις ίδιες μας τις σκέψεις, η δημιουργία ενός προσωπικού δόγματος, είναι ο μεγάλος εχθρός της αναζήτησης. Παρατηρήθηκε πολλές φορές ακόμη και σε μεγάλους αρχαίους φιλόσοφους. Κι έτσι, όσα κτίστηκαν από τις αρχικές υπερβάσεις, γκρεμίστηκαν στην πορεία από τον αυτοδογματισμό σε αυτές τις ίδιες τις υπερβάσεις.

    Μακριά από εμάς λοιπόν εύχομαι και ελπίζω στο μέλλον να μη σταματήσει να σπρώχνει ο ένας τον άλλο στην αναρώτηση ενός νέου πρωτόγνωρου "ίσως".

    Τι βαθυστόχαστος οίστρος είναι αυτός Άνεμε;!!!
    Και το κυριότερο τόσο ειλικρινής
    συμπεριεκτικός;!!!

    Για κάτι τέτοιες συζητήσεις και επεξεργασίας σκέψης
    αξίζει... το blogspot.

    Σημασία έχει να σκεφτόμαστε και να μοιραζόμαστε αυτές τις σκέψεις,
    Ότι παραγέται από αυτή την συντροφική μοιρασιά,
    είναι και το απόσταγμα...

    Θα παραμείνουμε σε ένα "ίσως",
    Αναζητητές της γνώσης και του εαυτού μας ΄πάντα...
    και θα συνεχίσουμε να ψάχνουμε
    προς όλες τις κατευθύνσεις...

    Υ.Σ
    Τα παίρνεις όλα τα σχόλια μας
    η μερικά χάνονται...από την επαλήθευση... των γραμμάτων;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Καλημέρα ΑΔΕΡΦΙΑ :)!!

    Καταπληκτικό άρθρο που θεωρώ καλύπτει το φάσμα της γενικής ιδέας περι συγχρονικότητας και πως διεπεται και εκδηλώνεται στην ζωή.
    Για να μην κουράσω θα προσπαθήσω να αποτυπώσω τις θέσεις μου απλά :
    Δεν υπάρχει "τυχη" η τύχη είναι λογική γλωσσική λέξη η οποία δεν έχει αιτία αλλά αποτέλεσμα. Ο εγκέφαλος όταν δεν μπορεί να ερμηνεύσει ένα γεγονός το αποδίδει στην τύχη διότι αδυνατεί με τα δεδομένα τα οποια έχει να βρεί την αιτία έτσι βλέποντας το αποτέλεσμα αποκαλεί το γεγονός "τυχη"¨ώστε να επαναπαυσει την λειτουργία του για το γεγονός αυτό καθε αυτό.

    Οσο για τις γενικές απιδράσεις στο σύμπαν: Ειμαστε όλοι φωτεινά όντα του συμπαντος με εκπληκτική ενέργεια και καθένας απο εμάς έχουμε την δική μας επίδραση σε όλο αυτό το σύστημα αρκεί φυσικά να μπορέσουμε να αναπτύξουμε και να αναγνωρίσουμε το εσωτερικό μας δυναμικό. Η αιτία δεν είναι ποτέ αρνητική ανεξάρτητα του αποτελέσματος η ενέργειες επιδρούν στην ύλη για να την καθοδηγήσουν να την ανατρέψουν η να την καταστρέψουν και να δημιουργήσουν κατι. Τα πάντα στο σύμπαν ειναι αλληλένδετα, αλληλοεξαρτώμενα, και αλληλοσυμπληρώμενα το ότι κάτι γίνεται για κάποιο λόγο ειναι προφανές απλά αναλόγου του συνειρμού τις αιτία θα έχει και τα ανάλογα ενεργειακά αποτελέσματα σε εμάς και στους γύρω.

    πχ Μια πράξη φόνου βάση δική μας βουλήσεως λόγω υποταγής του εγω ή της εσωτερική κακία η απληστίας θα έχει αρνητικά αποτελέσμα για εμάς αλλά και φυσικά για την ζωή την οποία θα αφαιρέσουμε.

    Το ίδιο και μια πράξη αγάπης θα έχει θετικές ελκτικές ενεργειες και για εμάς και για τους γύρω μας.

    Απλά πράγματα αδέρφια μου
    Ας ξετυλίξουμε το πεπρωμένο μας με αγάπη για τον εαυτό και τον πλησίον ας ακολουθούμε τα μονοπάτια της καρδιά ας αναπτύξουμε την συνήδειση και να διευρήνουμε την αντίληψη μεσο μετακίνησης και μετατόπισης του σημείου συναρμολόγησης και απο κει και περα θα λουστούμε τις ανάλογες επιρροές απο τις δικές μας αιτίες και τα ανάλογα αποτελέσματα.

    Κ Α Λ Η Μ Ε Ρ Α

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Υπάρχει μια διάσταση του είναι μας στον "μη-χρόνο" (συγχρονικότητα) και στον "μη-χώρο". Έτσι κατά συνέπεια, δεν υπάρχει κάποιος διαχωρισμός ούτε μεταξύ αντικειμένου-υποκειμένου. Από αυτήν την άποψη όλα είναι μια "παν-ενότητα". Υπάρχει μια "παν-ενότητα" των όντων και μια "παν-ενότητα" των ανθρώπων. Αυτό σημαίνει ότι δεν υπάρχει θάνατος,δλδ υπάρχει κάτι σ'εμάς που ήταν και θα είναι για πάντα. Επομένως, η σφαιρική αντίληψη του κόσμου του Τζιορντάνο Μπρούνο συμπίπτει πλήρως με την κβαντική φυσική, όπως και με την φιλοσοφία του Πλάτωνα, του Πλωτίνου, του Φίχτε, του Σέλινγκ, του Χέγκελ, των βουδιστών, των ινδουϊστών..

    Άραγε ποιο είναι εκείνο το ένστικτο που μας καθοδηγεί όταν βλέπουμε κάποιον ή κάτι;Πόσες φορές δεν προσέξαμε κάποιες παράξενες μη λογικές συμπτώσεις που συμβαίνουν στη ζωή μας,σκεφτόμαστε κάποιον και ξαφνικά μας παίρνει τηλέφωνο ή μας επισκέπτεται ξαφνικά.Άραγε απλή σύμπτωση; Δεν το νομίζω.
    Ο γνωστός ψυχαναλυτής Καρλ Γκούσταβ Γιουνγκ, εκείνος ο οποίος έκανε την υπόθεση του συλλογικού ασυνείδητου, ερμηνεύει αυτού του είδους τα φαινόμενα με τη θεωρία της συγχρονικότητας."Τα συγχρονιστικά φαινόμενα συμβαίνουν με την ταυτόχρονη εμφάνιση δύο διαφορετικών ψυχικών καταστάσεων", γράφει.
    Πιο αναλυτικά αναφέρεται σε γεγονότα που συμβαίνουν μαζί και που έχουν μια συγκεκριμένη σημασία για το άτομο που τα βιώνει, μια σημασία η οποία φαίνεται να υπακούει σε κάποιο δικό της πρότυπο ή μορφή. Διαφέρει από την απλή σύμπτωση, στο σημείο εκείνο όπου πίσω από τα γεγονότα κρύβεται μια άλλη δυναμική η οποία εκφράζεται με γεγονότα ή πράξεις.Τα νήματα δεν κινούνται από μόνα τους αλλά κάποιος ή κάτι τα κινεί.Η συγχρονικότητα έχει άμεση σχέση με το συλλογικό ασυνείδητο όπως επίσης και με τα αρχέτυπα κάθε ύπαρξης.

    Ο Αρθουρ Καίστλερ,θεωρεί πως τα περισσότερα γεγονότα εκδηλώνονται με ένα συγχρονιστικό τρόπο, ο οποίος ακολουθεί ένα καθορισμένο πρότυπο.

    Υπάρχουν πάρα πολλά παραδείγματα σχετικά με την συγχρονικότητα..εγώ προσωπικά δεν θέλω να πιστεύω ότι όλα αυτά δεν είναι παρά καθαρές
    συμπτώσεις, δεν γίνεται να είναι απλά συμπτώσεις!!

    Καλό μεσημέρι πολεμιστές της αγάπης!!
    Αγκαλιά-φιλιά-φιλί ιδιαίτερο! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. gmail.comΓεια σας φίλοι και συμπολεμιστές μου!
    Να συμφωνήσω κι εγώ στην άποψη, ότι τίποτα δεν είναι τυχαίο.
    Ο νόμος της αιτίας και του αποτελέσματος διαπερνά τους κόσμους.
    Η αιτία γίνεται όλο και λεπτότερη όσο την αναζητάμε και ,θεωρητικά, την πρώτη αιτία την βαφτίσαμε Θεό.
    Η άποψη για την πρώτη αυτή αιτία, επηρεάζει καθοριστικά τη ζωή μας.
    Εδώ η επιστήμη και η θρησκεία έχουν μεγάλη ευθύνη.
    Η φιλοσοφία ήταν πάντα μπροστά.
    Ο Αϊνστάιν συγκέντρωνε και τα τρία αυτά.
    Οι σύγχρονες έρευνες της φυσικής για το ενοποιημένο πεδίο (ενός τύπου ενέργειας) με πρωτοπόρο τον Χόπκινς, από την αναπηρική του καρέκλα, έχουν να συμβάλουν πολύ, επιστημονικά στο θέμα μας.
    Ο Αϊνστάιν προσπάθησε ανεπιτυχώς ,αλλά έλεγε ότι δε μπορεί να φανταστεί ότι ο Θεός παίζει ζάρια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Απλά πράγματα αδέρφια μου
    Ας ξετυλίξουμε το πεπρωμένο μας με αγάπη για τον εαυτό και τον πλησίον ας ακολουθούμε τα μονοπάτια της καρδιά ας αναπτύξουμε την συνήδειση και να διευρήνουμε την αντίληψη μεσο μετακίνησης και μετατόπισης του σημείου συναρμολόγησης και απο κει και περα θα λουστούμε τις ανάλογες επιρροές απο τις δικές μας αιτίες και τα ανάλογα αποτελέσματα.

    Απλά πράγματα...αδελφέ μας!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. ΑΑΑ!!!
    Θα κάνουμε,
    ένα τρίτο μπλογκ
    με τα σχόλια σας,
    γιατί όλα είναι,
    αριστουργήματα
    ...προχωρημένης σκέψης!!!

    Καλό απόγευμα,
    αστρολούλουδο
    και μια αγκαλιά...!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Εδώ η επιστήμη και η θρησκεία έχουν μεγάλη ευθύνη.
    Η φιλοσοφία ήταν πάντα μπροστά.

    Ναι!
    Η φιλοσοφία, ο στοχασμός,
    προηγείται της επιστήμης και είναι
    απαραίτητη για την συνεχισή της.
    Άλλωστε οι μεγάλοι της επιστήμης με πρωτογενή σκέψη, όχι απλή εφαρμογή τεχνολογικών γνώσεων, ήταν πάντα μεγάλοι φιλόσοφοι, δουλεύοντας με την λογική και την δεξιά πλευρά.

    Η Θρησκεία,
    ακολούθησε την πτωτική τάση της μαγείας, αφού χρησιμοποίησε τις υπερβατικές γνώσεις των μεγάλων μάγων και μυστών, στην εκλαικευμένη τους μορφή,
    προς ίδιον όφελος
    και φλερτάροντας με την αριστερή πλευρά και την σιωπηλή γνώση.

    Και οι δυό,
    επιστήμη και η θρησκεία ,
    χρησιμοποιήθηκαν από την εκάστοτε εξουσία, μαζί με κάποιες μορφές τέχνης, να κρατήσουν υπό ελεγχο
    τις μάζες...και χρησιμοποιούνται...
    ακόμη.

    Γι 'αυτό η θεοκρατία της εκκλησίας αντικαταστάθηκε,
    πολύ εύκολα την θεοκρατία της επιστήμης...

    Την "επανάσταση",
    ... πότε θα την κάνουμε
    φίλε μας,
    Ατείχιστη Ελεύθερη Πόλη;;;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Ένας Σοφός που συνάντησα στην Ινδία, φίλε μου el.zin και που έχω σε πολύ μεγάλη εκτίμηση, προφήτεψε το εξής:
    <<-Σε 25-30 χρόνια θα υπάρχει ένας κόσμος,μια κοινωνική τάξη, μια θρησκεία και ένας Θεός!>>
    Καταλαβαίνεις τι σημαίνει αυτό και τι αλλαγές θα προηγηθούν.
    Η σημερινή τάξη πραγμάτων και πραγματικότητα, ειρωνεύεται αυτή τη δήλωση!
    Όμως οι καρδιές των Πολεμιστών ,όχι!
    Ποια θεωρώ την άμεση ,δική μας ευθύνη;
    Να νικήσουμε, όπου τώρα νικιόμαστε!
    Να ετοιμαστούμε να πάρουμε μέρος στην μεγαλύτερη αλλαγή που θα γίνει ποτέ στο πλανήτη!
    Η δική μας επανάσταση όμως,είναι εδώ και τώρα!
    Αυτό αναμένεται από αυτούς που βρίσκονται στην κεφαλή, της Μεγάλης Πορείας της ανθρωπότητας...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Φίλε δεν έχω δει κανένα σχόλιο που να μη μπόρεσα να το διαβάσω και να μην το ανέβασα. Μήπως αμελήθηκε η συμπλήρωση του κωδικού ασφαλείας; Κρίμα να έχουν χαθεί κάποια...
    Καλησπέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Άνεμε,
    δεν πειράζει,
    ίσως χαθήκαν 2-3
    αν προλάβουμε θα τα ξαναστείλουμε αλλιώς... καινούργια...;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Η δική μας επανάσταση όμως,είναι εδώ και τώρα!

    Είμαστε στο "τώρα"
    ...Ατείχιστη Πόλη!
    Είμαστε στο... 'εδώ'!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. ..πόσο πιο ευτυχισμένοι θα ήταν η κοινωνία ολόκληρη αν ήταν αρκετά αδογμάτιστη, ώστε να ζει συγχρονικά...
    πόσο πιο κοντά στην Ιθάκη μας θα βρισκόμασταν όλοι...
    θα νιώθαμε υπεύθυνοι του εαυτού μας, των σκέψεων και των πράξεών μας...
    ίσως να μην είχε γίνει και εξαρχής εκείνο το αρχαίο λάθος...να μην είχαμε φύγει και από την Ιθάκη..
    Συγχρονικότητα σημαίνει Ενότητα..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Συγχρονικότητα σημαίνει Ενότητα..!!!

    Λορεντζάτος Ζήσιμος.
    Ξέρω...
    Ξέρω ένα κούτσουρο στη Θεσσαλία
    που κρύβει τον πόλεμο των στοιχείων και των αρχών μέσα στο χάος,
    όταν οι άνθρωποι δεν θα θυμούνται
    τον χαλασμό που τους γέννησε
    από τα σκοτάδια.

    Ξέρω λίγα δέντρα κι ένα πρόσωπο
    που κοιτάζουν το πλήρωμα της δημιουργίας
    όσο μακραίνει από το χάος,
    τόσο να χάνει τους θεούς,
    όταν οι άνθρωποι
    δεν θα βλέπουν πια καθόλου.

    Ξέρω ένα κοχύλι που περιμένει
    τους νέους πολέμους που
    θα σημάνουν τον γυρισμό
    της δημιουργίας στα στοιχεία και τις αρχές
    όταν οι άνθρωποι
    δεν θα φαντάζονται πια τίποτα.

    Ξέρω μια γενιά ταμένη
    στη μεγάλη ανταρσία
    που θέλει να τελειώνει με τα πνευματικά
    τερτίπια και τις αντινομίες του κόσμου,
    για να ξαναπιάσει τη μεγάλη ενότητα,
    όταν οι άλλοι καταλάβουν
    ότι κάτι φοβερό χάθηκε
    για πάντα από τη ζωή τους
    κάτι που κινδυνεύουν
    να μην το ξαναβρούνε ποτέ.

    Αφιερωμένο σε ένα κορίτσι που στοχεύει στην ενότητα...
    http://e-lions.blogspot.com/2008/02/blog-post_5544.html

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Γιατί δεν γίνεσαι η αλλαγή... που θέλεις να δεις στον κόσμο;