Γ. Η έννοια της Γνώσης και ο Λαβύρινθος

Γ νώση και... περιπέτεια!

 

Αναζητητές της γνώσης, αλλά, καθόλου
αναζητητές του εαυτού μας,
είπε ο Νίτσε,

αναζητώντας… τον Υπεράνθρωπο!

Πόσο άγνωστος και ξένος παραμένει ο άνθρωπος... για τον εαυτό του;
Πριν από 6000 περίπου χρόνια από τώρα,
ο άνθρωπος έχανε την πρωτογενή αθωότητα που είχε, την σύνδεση με την φύση, την επικοινωνία με τα ζώα, την άμεση πρόσβαση… στο '"γνωρίζω και νοιώθω".

Ο Μίνωας, άρχισε να κατασκευάζει το τρομερό οίκημα του Λαβύρινθου και έτσι ,

ο άνθρωπος, homo Sapiens, πια, ξεκίνησε την περιπέτεια της γνώσης.
Άρχισε να μπαίνει στο Λαβύρινθο της Γνώσης και να εξερευνά τους ατέλειωτους διαδρόμους και τα δωμάτια του.
Ήθελε να «γνωρίσει» και αυτό είχε ένα κόστος και την απώλεια του… παραδείσου.
Ο Μίνωας, ο Μινώταυρος. ο Θησέας, η Αριάδνη και ο Δαίδαλος, που μπόρεσε να πετάξει, είναι από τους κύριους πρωταγωνιστές αυτής της ιστορίας,
και έχουν πολλά να μας διηγηθούν.

Τι είναι γνώση όμως;
Σε τι συνίσταται και σε τι χρησιμεύει;Θα ήταν καλύτερα να μη είχαμε ξεκινήσει το ταξίδι αυτό
και να μη είχε γίνει;
Ποιος είναι ο Μίτος της Αριάδνης;Ο Θησέας, τολμηρός εξερευνητής, θα αναλάβει αυτή την επικίνδυνη αποστολή.
Η Αριάδνη ψιθυρίζει κρυφά, στον Θησέα τις τρεις βασικές αρχές και τρεις κύριες οδηγίες για να μπορέσει να βγει ζωντανός, από τον φοβερό χώρο.

Γνώθι σαυτόν, του τονίζει, για να ξέρεις ποιος είναι ο στόχος.
Παν μέτρον άριστον,για να έχεις δικλείδα ασφαλείας
Και να είσαι πάντα σε ένα μονοπάτι με καρδιά, για να επιβιώνεις με... ποιότητα ζωής.
Του σκιαγραφεί τα τρία μεγάλα πεδία της γνώσης
και πως θα τα χειριστεί.

Τον συμβουλεύει να προσέξει πολύ
αυτό που δεν μπορεί να γίνει γνωστό, μέσα στην ανθρώπινη επικράτεια και με την ανθρώπινη μορφή
και που είναι η Τρίτη προσοχή.
Είναι το απερίγραπτο το αδιανόητο, λαμπερό και ταυτόχρονα τρομακτικό στην απεραντοσύνη του.

Να λαμβάνει σοβαρά υπ’οψιν του
το Άγνωστο, που είναι η σιωπηλή υπερβατική γνώση, η έμπνευση , η τέχνη, η θρησκεία, η μαγεία, η αριστερή πλευρά, η Δεύτερη προσοχή, η θηλυκότητα.
Κρυμμένο από τον άνθρωπο αλλά μέσα στα πλαίσια των δυνατοτήτων του και γίνεται γνωστό κάποια δεδομένη στιγμή.

Να ασχοληθεί πολύ προσεχτικά με
το Γνωστό και ότι περιλαμβάνει η λογική, η δεξιά πλευρά, η επιστήμη, η Πρώτη προσοχή,

πολύτιμη για άνθρωπο, η αρσενικότητα.

Και του συνιστά να θέτει πάντα το ερώτημα:
Ποια είναι η αξία αυτού που μαθαίνουμε
Και σε ποιο χώρο ανήκει, από πού προέρχεται
Να ξεχωρίζει τα πεδία της γνώσης και την πρόσβαση σε αυτά.

Μπροστά σε αυτό που δεν μπορεί να γίνει γνωστό,
νιώθει κανείς αδράνεια, ηττοπάθεια, κατάθλιψη, ματαιότητα.
Οι πολεμιστές, όσο διατηρούν την ανθρώπινη μορφή, το αποφεύγουν, έχουν ρίξει φευγαλέες ματιές και είδαν ότι απορροφά την ζωτική τους δύναμη.
Προκαλεί τρομερή κατάθλιψη, γιατί δεν βρίσκεται στα πλαίσια μέσα των δυνατοτήτων του ανθρώπου.
Ο διαχωρισμός είναι υψίστης σημασίας, για τους εξερευνητές της γνώσης.

Μπροστά στο ¨Άγνωστο, γίνεται κανείς δραστήριος, ενεργητικός, δυναμικός, νοιώθει ενδιαφέρον.
Οι πολεμιστές το θεωρούν πρόκληση και το δέχονται με χαρά.

Αυτοί που φλερτάρουν με το Άγνωστο είναι οι μυστικιστές, οι καλλιτέχνες, ιερείς ,μοναχοί, φευγάτοι, ρομαντικοί, ασαφείς, διφορούμενοι, ονειρευτές, ιδεαλιστές.
Η ενασχόληση με αυτό το πεδίο χωρίς ένα γερό φυσικό ΄σώμα και σκληρή αυτοπειθαρχία, δημιουργεί τις μεγάλες ψευδασθήσεις και τις φυγές από την κλασική πραγματικότητα.

Το Γνωστό πρέπει να λαμβάνεται σοβαρά υπ’οψιν, γιατί είναι ότι έχει κατακτήσει ο άνθρωπος, μέχρι την δεδομένη στιγμή. Οι άνθρωποι που ασχολούνται με το Γνωστό, είναι οι γνωστοί τύποι ορθολογιστές, υλιστές, κυνηγοί , επιστημονικοί.. τεχνοκράτες.

Η επίμονη χρήση όμως του γνωστού δημιουργεί εμμονές , και αρρωστημένα κολλήματα και περιορίζει τους ορίζοντες της σκέψης κα της φαντασίας, σε στενά πλαίσια και πεπατημένα.
Φτιάχνει και τους μικρούς τυράννους που κάνουν μανιακή χρήση και κατάχρηση του Γνωστού.

Ανάλογα με τις επιλογές τουςστην θέα και στην πρόκληση ενός Λαβύρινθου,
οι άνθρωποι είναι εύκολα αναγνωρίσιμοι.
Μερικοί, αρκετοί, δεν θα τολμήσουν να εισέλθουν ποτέ.
Για αυτούς θα είναι ένα παραμύθι και θα ίσως να αγνοήσουν την ύπαρξη του.

Θα διατηρήσουν ένα πρωτόγονο αυθορμητισμό κα μια ζωική φυσικότητα και αυθεντικότητα.

Είναι οι άνθρωποι που δεν έχουν ασχοληθεί με την ύπαρξη του αυτού του χώρου
Καλά παιδιά, πρωτόγονα, ακατέργαστα, φυσικοί τύποι, απλοϊκοί.
Κάποιοι άλλοι τον κοιτάζουν, και έχουν μείνει με το καημό της μόρφωσης και το… δέος.

Κάποιοι θα τολμήσουν απερίσκεπτα και υπερτιμώντας τις δυνάμεις τους, να τον διερευνήσουν.
Χωρίς τον Μίτο όμως, δεν θα μπορέσουν να βγουν.
Θα μείνουν σε κάποιο δωματιάκι ή σε ένα διάδρομο ή θα συναντήσουν το Μινώταυρο και θα καταβροχθιστούν.
Οι καταβροχθισμένοι είναι συνήθως διανοούμενοι, κουρασμένοι, μπλαζέ τύποι, υπερόπτες, πλαδαροί, άκεφοι, μπουκωμένοι πανεπιστημιακού τύπου κυρίως, περισπούδαστοι.
Αυτοί που έχουν εγκλωβιστεί, είναι χαρακτηριστικοί τύποι που έχουν παγιδευτεί σε ένα δωμάτιο, ειδικοί σε κάτι , εμπειρογνώμονες, αυθεντίες, απόλυτοι, μονοκόμματοι, μονόχνωτοι
και επαναλαμβανόμενα βαρετοί, λέγοντας τα ίδια και τα ίδια και κάνοντας τα ίδια και τα ίδια.

Μερικοί περιδιαβαίνουν τα δωμάτια και τους διαδρόμους χωρίς να καταλήγουν πουθενά και δεν χωρίς να βγούνε ποτέ από εκεί, σκόρπιοι, με σκόρπιες σκέψεις εδώ και εκεί...

Και είναι κάποιοι, που έχουν βγει κι όλας σώοι και ζωντανοί, όπως ο γιος του Αιγέα,

με την βοήθεια μια γυναίκας και μιας θηλυκής ενέργειας.
Είναι λοιπόν απαραίτητη η Αριάδνη και ένα σημείο αναφοράς και σύνδεσης όλων των δωματίων και των διαδρόμων.
Μα πάνω απ’ όλα είναι απαραίτητος ο έρωτας για την γνώση, και το μονοπάτι του πολεμιστή.
Μόνο ο Θησέας βγαίνει ζωντανός και αναδύεται σώος, αλλά ο άνθρωπος έχει ακόμη μακριά πορεία για να ολοκληρώσει το ταξίδι της γνώσης και να φωτίσει όλους τους διαδρόμους και τα δωμάτια.
Παρ’ολο τον μεγάλο του κατόρθωμα, ο Θησέας, θα παραμείνει ημιτελής ήρωας, γιατί η περιπέτεια του ανθρώπου δεν τελειώνει εδώ.
Την συνέχεια την περιγράφει ο Όμηρος... στην Οδύσσεια, που είναι και άλλη οκτάβα

της περιπέτειας της γνώσης
Ο Ο-δυ-σσέας, όχι μόνο είναι κυρίαρχος του Λαβύρινθου, αλλά, τον βλέπει αφ 'υψηλού, πανοραμικά, γιατί βρίσκεται στο κέντρο της λογικής πάντα και του... Γνωστού.
Έχει όλα τα κλειδιά από τα δωμάτια και έχει και τα... Φτερά.

Όποτε χρειάζεται κάτι, τα επισκέπτεται παίρνει αυτό που θέλει και φεύγει πετώντας, σαν Αετός.Ο δύσκολος ρόλος του Οδυσσέα βρίσκεται, στο να μπορέσει να συνδέσει το Γνωστό με το Άγνωστο και αυτό κάνει στους 12 μεγάλους σταθμούς της πορείας του, φτιάχνοντας την γέφυρα με την αριστερή πλευρά που βρίσκεται η Πηνελόπη και δένοντας την με γερά σχοινιά που του δίνει η Καλυψώ.
Ο πολυμήχανος, βασιλιάς της Ιθάκης, ενώνει την λογική με την σιωπηλή γνώση και ολοκληρώνει τον Άνθρωπο.
Χαρτογραφεί το Άγνωστο και το κάνει... γνωστό,
δημιουργώντας το Υπεράνθρωπο Τέλειο Όν.Αυτό είναι και το ταξίδι του Οδυσσέα και η επιστροφή
στην Ιθάκη, γυρίζοντας από την κόλαση με τα τρόπαια της γνώσης, που είναι η κατανόηση και στοχεύοντας στην ολοκλήρωση του εαυτού, με οδηγό την αυτογνωσία
Δύο γυναικείες προσωπικότητες κρατούν τα νήματα των ιστοριών.
Η Πηνελόπη, ξετυλίγει ένα μπερδεμένο κουβάρι- πηνίο
και η Αριάδνη έχει τον Μίτο.

Ο Οδυσσέας, είναι το τελειότερο σημείο σε μια ανθρώπινη πορεία και είναι στο μέτρο του ανθρώπου.
Από εκεί και μετά τον ρόλο αναλαμβάνει ο Ηρακλής, ο οποίος έχει την δυνατότητα να αντιμετωπίσει και αυτό που δεν μπορεί να γίνει γνωστό στην Τρίτη προσοχή, γιατί είναι ημίθεος και δεν δεσμεύεται από την ανθρώπινη μορφή και είναι στο μέτρο του θεού.

 

Ποιο είναι το σημείο αναφοράς και σύνδεσης;Είναι το αξεπέραστο προτρεπτικό ρητό των Δελφών.
Γνώθι σαυτόν και η έννοια της αυτογνωσίας.
Χωρίς τον στόχο της αυτογνωσίας και την κατάκτηση της, κάθε γνώση γίνεται ένα Μινώταυρος για τον άνθρωπο, ένα "φυλακισμένο" δωμάτιο και ένας αδιέξοδος Λαβύρινθος.

Χωρίς την έννοια της αυτογνωσίας και της προσωπικής αλλαγής, της ευθύνης και μεταμόρφωσης του εαυτού, όλα τα κινήματα, οι ιδεολογίες, οι θρησκευτικές συνταγές 'λύτρωσης' και οι επαναστάσεις, είναι καταδικασμένα να εκφυλίζονται και να μετατρέπονται σε τυραννίες…

Γνώση... γνώση ή αυτογνωσία,
Γνώση της.. γνώσης;
Λαβυρινθιολόγος της Λάιον
21 ος Αιών