Α. Σκόρπια ζωή

ή το υφαντό της Πηνελόπης

 

Η ΠΗΝΕΛΟΠΗ ΜΠΡΟΣΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΥΦΑΝΤΟ ΤΗΣ
Μαx Klinger 1895

 

Α ργαλειός της Πηνελόπης:
Ράβε… ξήλωνε…

 

Αν κάποιος κοιτάξει την ζωή που ζουν σήμερα ο μέσος άντρας και γυναίκα θα μείνει αποσβολωμένος από τι πόσο τυραννικά πληκτική και μονότονη έχει γίνει η ύπαρξη του.
Ο μέσος άνθρωπος γεννιέται πηγαίνει στο σχολείο, ίσως και στο πανεπιστήμιο,

βρίσκει μια δουλειά, μια σύζυγο, κάνει οικογένεια.

Αποταμιεύει χρήματα για να αγοράσει αυτοκίνητο, σπίτι έπιπλα,

πηγαίνει διακοπές γερνάει και πεθαίνει.

Τουλάχιστον μερικοί άνθρωποι κάποια στιγμή στην ζωή του θέτουν το ερώτημα;

’Όλη και όλη αυτή είναι... η ζωή;Όμως σπάνια βρίσκουν την απάντηση σε αυτό το δίλημμα.

Αποθαρρυμένοι και ανίκανοι να βρουν μια λογική και πρακτική λύση

αισθάνονται αναγκασμένοι να παραδοθούν στην τύχη τους.

Για τον μέσο άνθρωπο η ζωή είναι μια μουντή μονότονη υπόθεση που ο άνθρωπος περιπλανιέται νωθρά από την μία δραστηριότητα σε μια άλλη μόνο και μόνο για να διαπιστώσει ότι η ευτυχία που ψάχνει ξεγλιστράει σταθερά

και ανακαλύπτει μία ματαιότητα στην καρδιά του.Διαπιστώνει ότι η ζωή γλίστρησε μέσα από τα χέρια του και την ξόδεψε

σε ανούσιες κοινοτυπίες και ανθρώπινες μικροπρέπειες.

Μέσα στην ανοησία μας υπερηφανευόμαστε ότι είμαστε άνθρωποι

απαιτούμε προνόμια και δικαιώματα.
Αλλά ας κοιτάξουμε από κοντά τον άνθρωπο.
Ας δούμε τι έχει κάνει στον πλανήτη και σε όλα τα υπόλοιπα πλάσματα

που μοιράζονται ναζί του.
Ας δούμε τα απόκρυφα συναισθήματα του και τις κρυμμένες το σκέψεις.

Ενώ μιλούν για κώδικα ηθικής συμπεριφοράς κρύβουν προσεκτικά

ποταπά και φαρμακερά συναισθήματα και σκέψεις σε βαθμό

που προκαλείται μια ψυχική μόλυνση.
Οι ψυχικές εξαρτήσεις των ανθρώπων είναι απόρροια

της κοινωνικής του διαμόρφωσης και είναι μια πράξη υποδούλωσης.

Το να δημιουργείς ψυχικές εξαρτήσεις είναι μια πράξη μαύρης μαγείας

και η ανθρωπότητα ολόκληρη έχει μολυνθεί από το κακό

και οι άνθρωποι συμμετέχουν σε αυτό.
Διαιωνίζουν την αισχρή αυτή πρακτική και στα παιδία τους μολύνοντας τα.
Με αυτό τον τρόπο αδύναμες ,ανέντιμες και κομπλεξικές μετριότητες

γέννημα της κοινωνικής διαμόρφωσης

καθορίζουν τις πράξεις και την μοίρα του ανθρώπου.

Οι άνθρωποι γενικά ξοδεύουν την ζωή τους αντί να την ζουν,

χωρίς ποτέ να συνειδητοποιούν ότι αυτό που θεωρούν ότι είναι ζωή που έχουν

δεν είναι η ζωή πού ούτε καν έχουν ζωή.
Έχουν την τάση να πιστεύουν ότι η ζωή είναι οι περιστάσεις που τους περιβάλλουν

ή οι καταστάσεις στις οποίες βρίσκονται, αλλά αυτές είναι μόνο οι προκλήσεις που διαμορφώνουν το σχέδιο με βάση το οποίο προοριζόμαστε να δομήσουμε ζωή.

Οι άνθρωποι έχουν επίσης την τάση να πιστεύουν ότι η ζωή είναι οι πράξεις

και η συμπεριφορά τους ή οι πράξεις των άλλων ανθρώπων,

αλλά οι πράξεις μας είναι απλώς και μόνο η πραγματοποίηση της δυνατότητας

που έχουμε επιλέξει να χρησιμοποιήσουμε και η συμπεριφορά μας

είναι μόνο η αντίδραση σε αυτή την πραγματοποίηση.

Σε όλα αυτά ωστόσο πολύ χειρότερη είναι η άποψη ότι η ζωή

είναι μια διανοητική διαδικασία που μπορεί να προσεγγιστεί λογικά.
Αυτή η καταστρεπτική άποψη δεν λαμβάνει καθόλου άποψη της

το μυστήριο της αντίληψης ή το μυστήριο της ύπαρξης

και κατά συνέπεια η ζωή των ανθρώπων δεν έχει καμιά πραγματική σημασία για αυτήν.

Μη αναγνωρίζοντας ότι η ζωή είναι ένα αίσθημα μάλλον

και όχι μια διανοητική διαδικασία, οι άνθρωποι

δεν βαδίζουν την ζωή τους στο μυστήριο της αληθινής τους ύπαρξη.
Την βαδίζουν αντίστοιχα σε ένα διανοουμενισμό που στερείται

κάθε αληθινού συναισθήματος και μιας παράλογης γνώσης.
Συνεπώς η ζωή για αυτούς τους ανθρώπους δεν έχει κανένα ύφασμα

και μην έχοντας κανένα ύφασμα δεν υπάρχει τίποτα να κρατήσει το ράψιμο,

καμία βάση για δράση.Δεν μας εκπλήσσει επομένως που οι άνθρωποι ικανοποιούνται

με τις κενές διανοητικές αφαιρέσεις και έχουν μια ακατάσχετη ομιλία

και με την πολυμαθή φιλοσόφηση που δεν έχει καμιά πρακτική βάση.Το να δεχτούμε οποιεσδήποτε από τις παραπάνω απόψεις

είναι σαν παγιδευόμαστε σε ένα όνειρο,

το οποίο για πολλούς είναι σήμερα ένας εφιάλτης.

Όμως υπάρχει μια Ζωή που υφαίνεται και πλέκεται

και ξετυλίγεται σε ένα αργαλειό στο βασίλειο της Ιθάκης.

Και αυτή η Ζωή έχει συμπεριλάβει προσεχτικά το κάθε τι,

με μέτρο με σύνεση, με σεβασμό και θαυμασμό στο μυστήριο του Ανθρώπου,

με δύναμη και με Αρετή.

Και πλέκει πλέκει και περιμένει, περιμένει ατέλειωτα

και ελπίζει στην επιστροφή του Ανθρώπου.

Δεν παραιτείται ποτέ απο την ελπίδα αυτή και πιστεύει,

γιατί στην ουσία πέρα απο την πιστη αυτή δεν έχει τίποτα ...άλλο.

Αυτή η πίστη είναι μέρος την κρυφής της προτίμησης.

Αυτή η ψυχή έχει το κουράγιο σε ένα λεηλατημένο παλάτι να υφαίνει κάθε μέρα ένα καινούργιο υφαντό και να προσπαθεί να το κάνει Όμορφο και να κερδίσει χρόνο.

Η ψυχή στην μεγάλη αναμονή αναπτύσσει μια στρατηγική,

πολιορκούμενη από τους αναρίθμητους Μνηστήρες

των εντυπώσεων και των θεαμάτων.
Συγκεντρώνεται σε ένα ύφασμα και προσπαθεί να το πλέξει

και να το ράψει να το υφάνει σωστά, κερδίζοντας χρόνο.

Κάποια στιγμή όμως θα δει αυτόν το αργαλειό σπασμένο

και την ζωή κομματιασμένη από τους θρασύτατους Μνηστήρες καρεκλοθεσίτες,

που κάθονται στο τραπέζι και συνεχίζουν ανενόχλητοι το μεγάλο Φαγοπότι .Καποια στιγμή θα δει τους Μνηστήρες και τους Δούλους τους

να ξοδεύουν ξεδιάντροπα τα αγαθά και τους φυσικούς πόρους του πλανήτη

ωθώντας τους ανθρώπους στην φτώχια, την αμάθεια, την ζητιανιά,

την δουλεία ,την αναξιοπρέπεια, να αρκούνται στα αποφάγια τους.

Και η αγωνία της για ένα μικρό ανήλικο παιδί-το κάθε παιδί-

που θα θα βρεθεί στα χέρια τους είναι αβάσταχτη

Πως θα βρει κουράγιο να συνεχίσει;Από πού θα αντλήσει δύναμη για να μη τα παρατήσει;
Είναι η στιγμή της μεγάλης απελπισίας, της μεγάλης σιωπής,

όταν και η τελευταία ελπίδα χάνεται και είσαι στον πυθμένα της αβύσσου.

Όμως η μεγάλη βασίλισσα της Ιθάκης έχει ένα κρυμμένο χαρτί

σαν αντάξια σύζυγος ενός διάσημου άντρα και δεν υπολείπεται

στην στρατηγική καθόλου παρόλο που είναι πιο σιωπηλή απ 'αυτόν.
Έχει 'ένα άσο στο μανίκι' και μπορεί να αντλήσει πάντα από εκεί

ακόμη και όταν όλα εξωτερικά γκρεμίζονται κα δείχνουν χαμένα.
Έχει το κουβάρι της...και είναι 'αμεσα' Συνδεδεμένη με τον Όλυμπο!
Ένα κουβάρι που ξετυλίγει ένα Πηνίο προσεχτικά και μπορεί

να ξανακάνει καινούργιο ύφασμα και πλεχτό.
Αυτό το κουβάρι είναι απρόσιτο για την κατηγορία των μνηστήρων,

που παρόλο που βρίσκεται κάτω από την ΄μύτη τους κυριολεκτικά

είναι πέρα από την χοντροειδή αντίληψη τους και την επιφανειακή λογική τους

και αυτοί πάντα θα το προσπερνούν ως παραμύθια...

Μπορεί να ενδώσει στους Μνηστήρες ή θα περιμένει κάτι τόσο αβέβαιο και ανέλπιστο;

Αν ενδώσει η Πηνελόπη δεν υπάρχει ....στον κόσμο ελπίδα ΚΑΜΙΑ.

Ο κόσμος θα γίνει κολαστήριο του Άρχοντα του Δακτυλιδιού, ένα 'πρόγραμμα' Σμιθ

και μια Αυτοκρατορία των... Σηθ.

Ταυτόχρονα με την καταστροφή του Αργαλειού στο βασίλειο της Ιθάκης,
Ο Οδυσσέας στο ταξίδι του κατεβαίνει στον Άδη.Πεθαίνει και ξαναγεννιέται αποφασισμένος να δώσει την μάχη

για τον μετασχηματισμό και την μετουσίωση της ζωής του.
Αυτό θα είναι πλέον και το Σημείο Αναφοράς για την καινούργια ζωή

καθώς επίσης και το εισιτήριο για το άψογο.Εδώ θα ξεπεράσουν τα όρια ενός μέσου ανθρώπινου πλάσματος

και θα αναζητήσουν και θα διεκδικήσουν κάτι άλλο..
Την Ελευθερία τους.... μ'ένα σάλτο. ..!

Σκόρπια ζωή ή το εισιτήριο για το άψογο;

.

Ύφάντρα της Λάϊον

21 ος Αιών