Ο Πλάτωνας ,ένας οραματιστής του 4ου αιώνα περιγράφει
στην πολιτεία του το δακτυλίδι του Γύγη.
Με τα λόγια του Γλάυκωνος:
Για να γίνει φανερό ότι εκείνοι που ασκούν στην ζωή τους
Με τα λόγια του Γλάυκωνος:
Για να γίνει φανερό ότι εκείνοι που ασκούν στην ζωή τους
την δικαιοσύνη την ασκούν άθελα τους,
επειδή δεν έχουν την δύναμη να αδικήσουν,
ο καλύτερος τρόπος είναι να φανταστούμε μια περίπτωση σαν και αυτή
Να δίναμε στον καθένα από αυτούς τους δύο
Να δίναμε στον καθένα από αυτούς τους δύο
τον άδικο και τον δίκαιο την δυνατότητα να κάνει ότι θέλει.
Ύστερα να τους πάρουμε στο κατόπι να παρατηρήσουμε
Ύστερα να τους πάρουμε στο κατόπι να παρατηρήσουμε
που θα οδηγήσει τον καθένα ο πόθος του.Λοιπόν η εξουσία είναι περίπου αυτή να αποκτήσουν το προνόμιο
που δόθηκε κάποτε όπως λένε στον προπάτορα του Κροίσου.
Ήταν αυτό , που βρήκε ένας τσομπάνης που έβοσκε τα πρόβατα του άρχοντα
Ήταν αυτό , που βρήκε ένας τσομπάνης που έβοσκε τα πρόβατα του άρχοντα
που βασίλευε τότε στην Λυδία.
Με το ξέσπασμα της μπόρας έγινε ένας σεισμός και ράγισε ένα κομμάτι γης.
Ανοίχτηκε ένα χάσμα κάπου εκεί που αυτός έβοσκε τα πρόβατα.
Το είδε και σάστισε.Κατέβηκε λοιπόν και βλέπει ανάμεσα στα άλλα θαύματα
Με το ξέσπασμα της μπόρας έγινε ένας σεισμός και ράγισε ένα κομμάτι γης.
Ανοίχτηκε ένα χάσμα κάπου εκεί που αυτός έβοσκε τα πρόβατα.
Το είδε και σάστισε.Κατέβηκε λοιπόν και βλέπει ανάμεσα στα άλλα θαύματα
που αραδιάζουν οι παλιοί ένα χάλκινο άλογο…ένα σκελετό
που τα μάτια του έδειξε να έχει μεγαλύτερο μήκος
από ένα άνθρωπο και το μόνο που πήρε από τον νεκρό αυτό
και βρήκε ήταν ένα χρυσό δακτυλίδι που φορούσε στο χέρι.
Κατά την συνήθεια τους κάθε μήνα οι τσομπάνηδες μαζεύτηκαν για να στείλουν μαντατοφόρους στον βασιλιά πως πάνε τα κοπάδια τους φθάνει
Κατά την συνήθεια τους κάθε μήνα οι τσομπάνηδες μαζεύτηκαν για να στείλουν μαντατοφόρους στον βασιλιά πως πάνε τα κοπάδια τους φθάνει
και αυτός φορώντας το δακτυλίδι.
Έτσι που καθόταν ανάμεσα τους κατά τύχη έστριψε
Έτσι που καθόταν ανάμεσα τους κατά τύχη έστριψε
την βάση της πέτρας του δακτυλιδιού και στην στιγμή
χάθηκε από τα μάτια των συντρόφων του
και αυτοί άρχισαν να μιλούν γι αυτόν σαν να ήταν φευγάτος.
Ψηλαφώντας ξανά το δακτυλίδι στρίβοντας την πέτρα νάτος ξανά μπροστά τους.
Αφού σιγουρεύτηκε για τις ιδιότητες του δακτυλιδιού
Ψηλαφώντας ξανά το δακτυλίδι στρίβοντας την πέτρα νάτος ξανά μπροστά τους.
Αφού σιγουρεύτηκε για τις ιδιότητες του δακτυλιδιού
βάλθηκε και τον έστειλαν και αυτόν με τους μαντατοφόρους
που πήγαιναν στον βασιλιά..
Μπήκε στο παλάτι κατάχτησε την βασίλισσα και με την βοήθεια της
Μπήκε στο παλάτι κατάχτησε την βασίλισσα και με την βοήθεια της
ρίχτηκε πάνω στον βασιλιά τον σκότωσε και με αυτόν τον τρόπο πήρε τον θρόνο.
Ας πούμε ότι μπορούμε να δώσουμε δύο δακτυλίδια
σαν και αυτό στον δίκαιο και στον άδικο.Ποιος θα μείνει πιστός στην δικαιοσύνη να συγκρατηθεί
και να μη απλώσει χέρι σε ξένα πράματα την ώρα που θα του
είναι εύκολο να πάρει ότι θέλει, να πλαγιάζει με όποιο
να θέλει να σπάζει τις αλυσίδες όποιου κατάδικου θέλει
και να κάνει ότι θέλει θεός ανάμεσα στους ανθρώπους;
Ο Τόλκιν, ένας οραματιστής του 20ου Αιώνα,
Ο Τόλκιν, ένας οραματιστής του 20ου Αιώνα,
περιγράφει αριστουργηματικά και σκιαγραφεί
την προσωπικότητα ενός Γκόλουμ που αναζητά απεγνωσμένα το Πολύτιμο του,
στον Άρχοντα του Δακτυλιδιού και βαδίζοντας με την Συντροφιά του Δακτυλιδιού.
Ένα Γκόλουμ που βρίσκεται πάντα σε μια σχιζοφρενή αντίφαση.Να αγαπά και να μισεί
Να θέλει και να μη θέλει.
Να βοηθά και να σαμπροτέρει.
Να υπερασπίζει και να προδίδει.
Ένα Γκόλουμ που βρίσκεται πάντα σε μια σχιζοφρενή αντίφαση.Να αγαπά και να μισεί
Να θέλει και να μη θέλει.
Να βοηθά και να σαμπροτέρει.
Να υπερασπίζει και να προδίδει.
Να θαυμάζει και να κατακρίνει.
Να πλησιάζει και να απομακρύνεται.
Να αρχίζει και να τα παρατά.
Να Βλέπει και να μη... ΄βλέπει'.
Να Ακούει και να μη... "ακούει'.
Ένα Γκόλουμ που ζει μια βασανιστική ζωή αποσύνθεσηςκατατρωγόμενος από αυτή την τυραννική δυναστεία.Και ...ένα Χόμπιτ που προσπαθεί απεγνωσμένα να κάνει
Ένα Γκόλουμ που ζει μια βασανιστική ζωή αποσύνθεσηςκατατρωγόμενος από αυτή την τυραννική δυναστεία.Και ...ένα Χόμπιτ που προσπαθεί απεγνωσμένα να κάνει
και να σώσει κάτι στον χρόνο που ΑΠΟΜΕΝΕΙ…
Πόσα Γκόλουμ και Χόμπιτ κρύβει ...ο άνθρωπος μέσα του;
Μπόμπιτ Λεόν
21ος Αιών
Η αλήθεια κάθε ανθρώπου: το Καλό και το Κακό είναι οι δύο όψεις του νομίσματος και συνυπάρχουν στον κόσμο. Εμείς είμαστε εκείνοι που μπορούμε να κάνουμε τη διαφορά με τις πράξεις μας ανάλογα με το στρατόπεδο στο οποίο θα ταχθούμε. Μήπως ο Τόλκιν δεν φιλοσοφεί όταν δίνει στον τρωτό και αδύναμο Φρόντο τις αρετές της σωφροσύνης και της ευσπλαχνίας; Ένα πλάσμα που δεν προορίζεται για λαμπρά κατορθώματα, παραμερίζει τον φόβο του για να ανακαλύψει πως έχει ψυχικά αποθέματα ικανά ώστε να κάνει τη διαφορά. Ίσως τελικά το μεγαλείο να μη βρίσκεται μακριά και από εμάς.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠόσα Γκόλουμ και Χόμπιτ κρύβει ο άνθρωπος μέσα του;
Κατά την δική μου άποψη...πολλά EL.ZIN!!!
Και πάλι την καλημέρα μου! :)
Όσα τα δαχτυλίδια που μας προσφέρονται. . . τόσα τα Γκόλουμ και τα Χόμπιτ μέσα μας, elzin. Η μάχη είναι αιώνια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι,
ΑπάντησηΔιαγραφήκατά την δική μας,
Αστεροκόριτσο,
το ίδιο!
Πολλά και δύσκολα και ο χρόνος που παλεύουμε μαζί τους... λίγος...
Χρυσαφένιες καλησπέρες από
τα αλουργικά χρώματα μιάς δύσης;)!
Δ.Η μοναχικη συντροφια ενος Δακτυλιου.''
ΑπάντησηΔιαγραφήΔακτυλιδη 'Δυναμης'
Εξουσια,Διασπαση 'Ανθρωπου,Δικαιος Αδικος,
Nispell
Συγκλονιστικό βιβλίο..Ολοκληρωμένη σκιαγράφηση της ανθρώπινης φύσης..
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλλά και το τέλος!!! ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΕΛΟΣ
Δικαιος ή Αδικος;
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ Εξουσία,Διασπά τον άνθρωπο,
Nispell,
τον διαφθείρει...
Η ιστορία αυτο έχει αποδείξει...!!!
Είναι ελάχιστοι αυτοί
που πήραν το Δακτυλίδι
και δεν έκαναν
ΚΑΤΑΧΡΗΣΗ.
Δικαιος ή Αδικος;
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ Εξουσία,Διασπά τον άνθρωπο,
Nispell,
τον διαφθείρει...
Η ιστορία αυτο έχει αποδείξει...!!!
Είναι ελάχιστοι αυτοί
που πήραν το Δακτυλίδι
και δεν έκαναν
ΚΑΤΑΧΡΗΣΗ.
Ναι,
ΑπάντησηΔιαγραφήπολύχρωμη Ίρις,
αιώνια η μάχη και πολύ σκληρή
και κάπου γίνεται πολύ άνισος αυτός ο αγώνας για... ένα άνθρωπο
και εκεί ίσως να βρίσκεται και το μεγαλείο του ανθρώπου,
σε αυτόν
... τον τόσο άνισο αγώνα...!!!
ΤΟ ΤΕΛΟΣ
ΑπάντησηΔιαγραφήθα το γράψουμε,
εμείς οι άνθρωποι, Χριστίνα!
Ο καθένας μόνος του
και όλοι ΜΑΖΙ...!!!