Π. Ένα παραμύθι για την Δήμητρα

Π ερσεφόνη- Π λούτωνας:
Ο κύκλος των χαμένων και ...μη σπόρων!

…και μια ιστορία αιώνιας Αγάπης….και Πάθους!
Μια φορά και ένα καιρό πριν από κάποια εκατομμύρια χρόνια, η μικρούλα μας Γη,
βγήκε από την γεωλογική της φάση της Ρέας και πέρασε στον κύκλο ...της Δήμητρας.
Ο Ζευς είχε σταθεροποιήσει τα 4 στοιχεία του κόσμου και όλα και όλοι,
ετοιμαζόταν να υποδεχτούν τον Χόμο Σάπιενς, όρθιο και σχετικά... σοφό.
Η Δήμητρα έκανε μια πανέμορφη Κόρη, την Περσεφόνη, που άρχισε να κάνει τα πρώτα της βήματα πάνω στην Γη, την γιαγιά της, παίζοντας ανέμελα σε καταπράσινα
λιβάδια.
Η μαμά της που την υπεραγαπούσε, την προειδοποίησε να αποφεύγει τα άγρια δάση,
τις ζούγκλες και τους... κακούς λύκους.
Έτσι μεγάλωνε η Περσεφόνη ξέγνοιαστα, όμως τίποτα σε αυτό τον κόσμο,
δεν κρατάει για πάντα.
Αλλιώς ...πως θα είχαμε πλοκή... ιστορίες και παραμύθια….
Ο Πλούτωνας άρχων του κάτω κόσμου ήταν μόνος και άκεφος.
Ου καλόν πράγμα άνθρωπος, ούτε ο ίδιος ο θεός μόνος!
Κοιτούσε από το σκοτεινό του παράθυρο και είδε μια πεντάμορφη να περπατάει
και να χαμογελά.
Η σκοτεινή καρδιά του έλαμψε από το φως του έρωτα και του πόθου.
Έτσι γεννήθηκε μια μεγάλη ιστορία πάθους και σκληρής δοκιμασίας
και αποκλειστικής αγάπης.

Ο Καπνισμένος Ιππότης αναφέρεται διεξοδικά στο γεγονός:

H Δήμητρα είναι μια από τις μεγαλύτερες και παλαιότερες θεές του αρχαίου ελληνικού πανθέου. Κόρη του Κρόνου και της Ρέας, αδερφή του Δία, του Ποσειδώνα, του Πλούτωνα, της Ήρας και της Εστίας. Θεά της γονιμότητας και της βλάστησης του εδάφους, προστάτιδα της γης και των προϊόντων της, μάνα των δημητριακών (απ' όπου και το όνομά της) και κυρίως των σιτηρών. Η γέννηση της Δήμητρας -όπως και των αδελφών της- ανάγεται στα πρώτα χρόνια της θεογονίας και ακριβέστερα στην εποχή που ο Κρόνος, γιος του Ουρανού, διεκδίκησε και κατέλαβε με τη βία την εξουσία του κόσμου.
Η τύχη της ξανθιάς και όμορφης κόρης της Ρέας, με το που ήρθε στο φως, ήταν σκληρή. Η μικρή Δήμητρα -όπως και τα αδέλφια της- κατέληξε στο στομάχι του άκαρδου πατέρα της κι απελευθερώθηκε μόνο όταν ο μικρότερος αδερφός της Δίας μ' ένα του τέχνασμα κατόρθωσε να τον ξεγελάσει. Η Δήμητρα ως θεά διέφερε σημαντικά από τις άλλες γυναικείες θεότητες. Έξυπνη κι ελκυστική, είχε από την αρχή απαρνηθεί τη θεϊκή κατοικία. Δεν κατοικούσε ποτέ στον Όλυμπο, αλλά στους ειδικά γι' αυτήν αφιερωμένους ναούς, κοντά σ' αυτούς που την πίστευαν και τη λάτρευαν. Η Περσεφόνη ήταν μια κοπέλα γλυκιά, λαμπερή και προπάντων πολύ όμορφη. Τα νιάτα της, η λάμψη και η δροσιά της μάγευαν όλους όσους την αντίκριζαν και πολλοί ήταν εκείνοι που επιθυμούσαν να την κατακτήσουν. Ασυγκίνητος από τα ξεχωριστά εμφανισιακά της προσόντα δεν μπορούσε να μείνει ούτε ο θεός του Κάτω Κόσμου, ο οποίος από την πρώτη στιγμή θέλησε να την κάνει γυναίκα του. Σεβόμενος μάλιστα τους στενούς συγγενικούς δεσμούς που τον έδεναν με τη Δήμητρα, ήρθε πρώτα σε επαφή με τον Δία προκειμένου να τον συμβουλευτεί κι έπειτα αποφάσισε να την απαγάγει. Κάποτε η Περσεφόνη είχε βγει να παίξει μαζί με τις κόρες του Ουρανού σ' ένα λιβάδι γεμάτο λουλούδια.

Καθώς έτρεχε γεμάτη χαρά από εδώ και από εκεί, μαζεύοντας μενεξέδες, κρίνους και υάκινθους, ξαφνικά αντίκρισε ένα πανέμορφο λουλούδι που πραγματικά της τράβηξε την προσοχή· ήταν ένας νάρκισσος, που έφερε εκατό άνθη και που το άρωμά του απλωνόταν σ' όλο το λιβάδι. Η ύπαρξη του εκθαμβωτικού αυτού λουλουδιού δεν ήταν καθόλου τυχαία για εκείνη τη μέρα. Η παρουσία του στο συγκεκριμένο λιβάδι ήταν προϊόν της πονηριάς της θεάς Γαίας που θέλησε να βοηθήσει τον Πλούτωνα να πλανέψει την όμορφη ανιψιά του.

Η μικρή κόρη της Δήμητρας εξυπηρετώντας τους σκοπούς της Γαίας δεν έμεινε καθόλου αδιάφορη απέναντι στο ξεχωριστό αυτό θέαμα· γοητευμένη από την ιδιαίτερη λάμψη του λουλουδιού, θέλησε να το αποκτήσει και για το λόγο αυτόν κίνησε με τα δυο της χέρια να το αγγίξει προκειμένου να το ξεριζώσει. Αμέσως μετά την ενέργειά της αυτή, η γη άνοιξε κι από μέσα της ξεπετάχτηκε ο Πλούτωνας με το χρυσό του άρμα και τα αθάνατά του άλογα. Μάταια η κόρη προσπάθησε ν' αντισταθεί στην απαγωγή. Ο θεός του Κάτω Κόσμου, σκληρός καθώς ήταν, δε συγκινήθηκε μπροστά στα κλάματα και τις παρακλήσεις της. Την άρπαξε με τη βία, την επιβίβασε στο άρμα του και την οδήγησε στο απέραντο σκοτεινό του βασίλειο. Σ' όλη τη διαδρομή η Περσεφόνη έκλαιγε και με σπαρακτική φωνή προσπαθούσε να κάνει αντιληπτή την απαγωγή της, ήταν όμως πολύ δύσκολο. Η ταχύτητα των αλόγων όπως και η τεράστια απόσταση και το χάος που χώριζαν τους δυο κόσμους δε διευκόλυναν στην αποκάλυψη του περιστατικού. Μόνο στη Δήμητρα κατόρθωσε να φτάσει ο απόηχος της φωνής της κόρης της κι αυτός όχι έγκαιρα.

Η Δήμητρα ήταν μια πιστή και αφοσιωμένη στην κόρη της, μητέρα. Τρυφερή και γλυκιά, έτρεφε για την Περσεφόνη μια ιδιαίτερη αδυναμία που αντικατοπτριζόταν στη μεταξύ τους σχέση. Όταν ο Πλούτωνας απήγαγε την Περσεφόνη, η Δήμητρα πραγματικά αναστατώθηκε. Η σπαρακτική φωνή της κόρης της που έφτασε στα αυτιά της την έκανε ν' ανησυχήσει, να δραστηριοποιηθεί. Ξέσκισε το κάλυμμα του κεφαλιού της, αφαίρεσε τα στολίδια της, έβαλε ένα μαύρο πέπλο σε ένδειξη πένθους και ξεχύθηκε να την ψάξει. Μέρες ολόκληρες έτρεχε σε στεριές και θάλασσες αναζητώντάς την. Για μια περίπου εβδομάδα κανείς δεν της αποκάλυψε την αλήθεια και κανένας οιωνός δεν της είχε φανερωθεί. Είχε αρχίσει να απογοητεύεται...

Βαστώντας αναμμένα δαδιά, η Δήμητρα συνέχιζε τις περιπλανήσεις της άγρυπνη, άλουστη και θεονήστικη. Αν και φανερά αποκαμωμένη, δεν εγκατέλειπε τις προσπάθειές της, αλλά αντίθετα συνέχιζε τις αναζητήσεις της αποφασισμένη.

Την ένατη μέρα συναντά στο δρόμο της την Εκάτη. Αυτή την πληροφορεί ότι και η ίδια πρόλαβε να ακούσει τις σπαρακτικές φωνές της Περσεφόνης, αλλά ότι δε γνωρίζει το λόγο ή το δράστη. Ερχόμενη σε επαφή με την απελπισμένη μητέρα η Εκάτη ευαισθητοποιείται και προθυμοποιείται να τη βοηθήσει· της προτείνει, μάλιστα, να απευθυνθούν στον Ήλιο μια και ήταν ο μόνος, που σαν κατάσκοπος των θεών και των ανθρώπων, θα μπορούσε να τους αποκαλύψει την αλήθεια.

Ο Ήλιος μπροστά στην επίσκεψη της καταβεβλημένης μάνας δε μένει ασυγκίνητος. Ερχόμενος αντιμέτωπος με την αγωνία της, τη συμπονά κι αποφασίζει να της φανερώσει το δράστη της αρπαγής. Κατονομάζει ως δράστη τον Πλούτωνα και κατηγορεί συνάμα ως υπεύθυνο τον Δία γιατί του έδωσε την άδεια και τη συγκατάθεσή του, να πάρει για γυναίκα του την όμορφη Περσεφόνη. Επιπλέον της αποκαλύπτει ότι η διευκόλυνση που παρείχε ο Δίας στο θεό του Κάτω Κόσμου πήγαζε κυρίως από τη θέση του Πλούτωνα και την υπόστασή του καθώς δεν τον θεωρούσε καθόλου αξιοκαταφρόνητο γαμπρό. Η Δήμητρα ακούγοντας τα λεγόμενα του Ήλιου αγανακτά κι αποφασίζει να μην επιστρέψει στον Όλυμπο για να ζητήσει εξηγήσεις. Τα παρηγορητικά λόγια του λαμπερού θεού την πεισμώνουν περισσότερο κι ανένδοτη ετοιμάζεται να συνεχίσει τις αναζητήσεις.

Κατά τις περιπλανήσεις της κανείς δεν μπορεί να την αναγνωρίσει. Η κούραση και η εξάντληση είχαν αλλοιώσει τη θεϊκή της υπόσταση έτσι ώστε κανείς και τίποτα να μην μπορεί να την αντιληφθεί. Κάποτε και μετά από πολύ δρόμο η πληγωμένη μητέρα φτάνει στην Ελευσίνα, κοντά στο παλάτι του έξυπνου βασιλιά της Κελεού. Η θεά κατάκοπη κάθεται δίπλα στο πηγάδι της Παρθένου, κάτω από μια ελιά, λίγο να ξεκουραστεί. Εκεί έρχεται αντιμέτωπη με τις τέσσερις κόρες του Κελεού …..κάπως περιπλανώμενη έφτασε στα μέρη αυτά χωρίς στον ήλιο μοίρα κι έχοντας απόλυτη ανάγκη από συμπαράσταση και βοήθεια...

Οι τέσσερις κόρες του Κελεού συγκινήθηκαν με την ιστορία της γερόντισσας κι έχοντας ήδη πάρει από την ίδια και επιπλέον πληροφορίες για τα προσόντα της γύρω από τις δουλειές του σπιτιού και την ανατροφή των παιδιών, αποφασίζουν να την πάρουν μαζί τους και να της συμπαρασταθούν

Η ατμόσφαιρα γίνεται ιδιαίτερα βαριά και η υπηρέτρια Ιάμβη προκειμένου να την ελαφρύνει και να της δώσει έναν πιο χαρούμενο τόνο αρχίζει να κάνει αστεία. Τα χαριτωμένα της πειράγματα κανένα δεν άφησαν αδιάφορο. Ακόμη και η Δήμητρα παρασύρεται από το γενικότερο διασκεδαστικό κλίμα κι αρχίζει να γελά. Η βασίλισσα Μετάνειρα χαίρεται με την έστω πρόσκαιρη αλλαγή της διάθεσης της γερόντισσας. Γεμάτη καλοσύνη και συμπάθεια της προσφέρει μια κούπα κρασί αλλά η Δήμητρα, εξαιτίας του πένθους της, δεν το δέχεται.

Ο Δίας βλέποντας την ανθρωπότητα να κινδυνεύει με αφανισμό, αναγκάζεται να ευαισθητοποιηθεί. Στέλνει πρωταρχικά τη χαριτωμένη Ίριδα στην Ελευσίνα για να πείσει τη Δήμητρα να επιστρέψει στον Όλυμπο, αλλά μάταια. Η θεά αποφασισμένη να μην αλλάξει στάση και συμπεριφορά, τη στέλνει πίσω άπραγη κι αυτήν όπως κι όλους τους υπόλοιπους μακάριους θεούς που πήγαν με τα δώρα τους για να την επισκεφτούν και να τη μεταπείσουν. Ο πατέρας των θεών βλέποντας τις προσπάθειές του να αποβαίνουν άκαρπες βρίσκεται σε πραγματικό αδιέξοδο. Μην μπορώντας να σκεφτεί τίποτε άλλο αποτελεσματικότερο αποφασίζει ο ίδιος να μεσολαβήσει· στέλνει τον Ερμή στον Πλούτωνα και καταφέρνει να τον πείσει ν' αφήσει την Περσεφόνη ελεύθερη να επιστρέψει στη μητέρα της. Ο Πλούτωνας υπακούει στα λόγια του μικρότερου αδερφού του και δέχεται να απελευθερώσει την όμορφη γυναίκα του, δεν αποκαλύπτει όμως τις ειλικρινείς του προθέσεις. Αποχαιρετώντας την Περσεφόνη ο αδίστακτος θεός του Κάτω Κόσμου της προσφέρει να φάει το γλυκό σπόρο κάποιου ροδιού έτσι ώστε να μη θελήσει ποτέ να επιστρέψει μόνιμα στη μητέρα της. Μετά τα αποχαιρετιστήρια, ο Ερμής παίρνει την όμορφη κόρη, ζεύει το άρμα του και την πηγαίνει στη μητέρα της στην Ελευσίνα. Η Δήμητρα αντικρίζοντας τη χαμένη της κόρη πέφτει στην αγκαλιά της πλημμυρισμένη από χαρά. Δεν μπορεί να πιστέψει τον ερχομό της κόρης της, όπως και δεν μπορεί να φανταστεί κάποια τίμια συναλλαγή μεταξύ των δύο αδερφών της. Γνωρίζοντας την εμμονή του Πλούτωνα κι έχοντας συναίσθηση του εγωισμού και του πείσματος που τον διακρίνει, ρωτά την κόρη της αν ο αδερφός της φεύγοντας της έδωσε τίποτα να φάει. Η Περσεφόνη, αθώα καθώς ήταν, περιγράφει στη μητέρα της με λεπτομέρειες το περιστατικό με το ρόδι.

Η Δήμητρα στενοχωρημένη καταλαβαίνει τη σημασία του γεγονότος και δηλώνει στην κόρη της ότι τώρα πια θα είναι υποχρεωμένη να μένει το ένα τρίτο του χρόνου κοντά στον άντρα της και τα υπόλοιπα δύο τρίτα κοντά της. Το αποτέλεσμα χωρίς να είναι το αναμενόμενο για μάνα και κόρη δεν τις αφήνει δυσαρεστημένες. Χαρούμενες που βρίσκουν μετά από τόση περιπέτεια και δυστυχία η μια την άλλη, δέχονται στο μεταξύ την επίσκεψη της Ρέας ύστερα από αίτημα του Δία. Η μητέρα των θεών ευχαριστημένη και ικανοποιημένη από το τελικό αντάμωμα, προτείνει ως μεσολαβητής του γιου της την επιστροφή και των δύο (Δήμητρας και Περσεφόνης) στον Όλυμπο. Κανείς τελικά δεν αρνιέται το συμβιβασμό. Η Δήμητρα δέχεται την πρόσκληση και εισακούει την παράκληση του Δία να θέσει τέρμα στις συμφορές που βρήκαν τη γη. Με την επιστροφή τους τα πάντα γίνονται όπως πριν και η φύση στο σύνολό της ανθίζει και καρποφορεί. Η Δήμητρα ευτυχισμένη πια δε στέκεται μόνο στο επίπεδο της φύσης και της ευφορίας της, αλλά επιπλέον αναλαμβάνει να διδάξει στους βασιλιάδες τις ιερές τελετές και να τους μυήσει στις μυστηριακές λατρείες.

Ο αφηρημένος πυρήνας του παραμυθιού μας ψιθυρίζει ότι κάθε κύκλος έχει ένα θάνατο και μια ζωή .
Η αναγέννηση είναι αρχέτυπο υποστηρίζει ο Γιουνγκ, μαζί με την έννοια της Μεγάλης Μητέρας και του Πνεύματος, στα τρία από τα 4 αρχέτυπα του.

Ένας σπόρος μπορεί πάντα να ξαναγεννηθεί και να βλαστήσει
αρκεί, να μη... 'καεί'.

Ποιος σπόρος είναι... αυτός;
…από το ημερολόγιο ενός Σπόρου…
21 ος Αιών

Τ. Μια ιστορία για τον Ταρζάν

 

Τ αρζάν:
Ο Άρχοντας της ζούγκλας!

Μια φορά και ένα καιρό, στα πολύ παλιά χρόνια, όχι και τόσο μακρινά όμως,
σε μια ζούγκλα ζούσαν πολλά και διάφορα ζώα, καθένα με το χαρακτήρα του.Ζούσαν λοιπόν ,τα περήφανα λιοντάρια, οι πονηρές αλεπούδες , τα μοναχικά τσακάλια,
τα σοφά φίδια, τα επιδεικτικά παγώνια, οι αστείες μαϊμούδες, οι αιμοβόρες ύαινες,

οι βαρείς και δύσκαμπτοι ελέφαντες, οι αεικίνητοι πίθηκοι και πολλά άλλα…

Μια μέρα έφθασε στο Βασίλειο τους, από ένα περίεργο ατύχημα, εξ ουρανού,

ένα ανθρώπινο μωρό. Κανείς δεν είχε ξαναδεί κάτι τέτοιο και τα ζώα έκαναν συμβούλιο

για να αποφασίσουν τι θα κάνουν με αυτή την περίπτωση.
Κοιτούσαν το μωρό, που δεν έμοιαζε με τίποτα άλλο και με κανένα τους, και μια μαμά γοριλίνα το συμπόνεσε και ήθελε να το μεγαλώσει.
Ο αρχηγός τους, ο γορίλας αποφάσισε να δώσει την συγκατάθεση του ,

να το κρατήσουν, προσδοκώντας σε ανταλλάγματα ίσως και οφέλη.

Έτσι το μωρό μεγάλωνε σιγά σιγά μαζί με τα άλλα ζώα ξέγνοιαστα και παίζοντας.
Όμως μεγαλώνοντας στην ζούγκλα, ερχόταν μερικές στιγμές που δεν ήξερε τι του συνέβαινε.
Ένα απροσδιόριστο συναίσθημα ανέβαινε στην καρδιά και την πίεζε και ένα βαθύ αίσθημα νοσταλγίας που ερχόταν από πολύ μακριά.
Τότε αποσυρόταν στην κορυφή ενός ψηλού βράχου, έβλεπε πανοραμικά την ζούγκλα ,κοιτούσε με λαχτάρα τον ουρανό και ρωτούσε για απαντήσεις.

Η μαμά του, η γοριλίνα τον φρόντιζε και τον αγαπούσε σαν παιδί της και προσπαθούσε να τον καθησυχάσει, όμως ο αρχηγός τον υποψιαζόταν, γιατί του φαινόταν πολύ διαφορετικός άρα ύποπτος.
Τον προκαλούσε με την συμπεριφορά του κα τον έβαζε έξω από το παιγνίδι και την παρέα τους.
Κάποια μέρα του είπε κατάμουτρα πως δεν είναι δικός τους και δεν μπορεί να γίνει σαν και αυτούς
Άρα είναι άχρηστος και περιττός, ίσως και επικίνδυνος.
Το μικρό μωρό, που είχε πια μεγαλώσει και όλοι τον φώναζαν Ταρζάν πληγώθηκε πολύ,
Η μικρή καρδιά του ράγισε σχεδόν και μια οργή ανέβηκε μέχρι το μέτωπο του.
Έσφιξε την γροθιά του και είπε,

πως όχι ...δεν είναι έτσι και θα τους ...δείξει ότι μπορεί να κάνει τα πάντα σαν και αυτούς,

ίδιος και ....είναι ίσος τους.Άρχισε να ανεβαίνει στα δέντρα όπως οι γορίλες να χτυπάει το στήθος του, όπως αυτοί

και να ουρλιάζει με δύναμη.
Όμως μάτωσαν τα γόνατα του και τα χέρια και πόνεσε ο λαιμός του από τα ουρλιαχτά.
Και αυτό το παράξενο αδυσώπητο συναίσθημα που ερχόταν από πολύ μακριά ήταν τόσο ανεξήγητο.
Οι μαϊμούδες τον κορόιδευαν, είσαι πολύ αστείος του λέγαν,

έτσι που προσπαθείς να χοροπηδήσεις... όπως εμείς.
Τα φίδια τον σνόμπαραν και του έλεγαν δεν μπορείς να ξέρεις… όπως εμείς.
Οι ελέφαντες τον αγνόησαν παντελώς και οι αλεπούδες προσπάθησαν να κάνουν κάποιες συναλλαγές μαζί του, αλλά δεν τον ενδιέφερε το αντικείμενο της συναλλαγής..
Οι γορίλες σε επίδειξη δύναμης τον χτύπησαν άγρια.

Οι ύενες περίμεναν να πέσει κάτω να τον φάνε.
Τα λιοντάρια όμως, ήταν πάντα πολύ μακρινά και απόμακρα, δεν συμπαθούσαν πολύ την συμπεριφορά και τους νόμους του γορίλα.
Σπάνια πλησίαζε κάποιος στην περιοχή τους και αυτά δεν συμμετείχαν και πολύ στο πάρε δώσε των ζώων της ζούγκλας, αλλά, και τα άλλα ζώα τα αποφεύγαν.Βγαίνανε μόνο για κυνήγι και δεν μιλούσαν πολύ.
Μια μέρα συνάντησε ένα ,τυχαία και ...το χαιρέτισε .
Το λιοντάρι του ανταπέδωσε τον χαιρετισμό του, τον κοίταξε πολύ σκεφτικό και του είπε:Ξέρω τι σκέφτεσαι και τι ρωτάς τα βράδια. Κάποια στιγμή, θα βρεις όλες τις απαντήσεις και την αλήθεια και θα θυμηθείς την καταγωγή σου.
Αυτά είπε και... απομακρύνθηκε.
Ο Ταρζάν κοιτούσε τον εαυτό του και αναρωτιόταν συνέχεια με τι έμοιαζε.
Είχε μερικές τρίχες στο στήθος άρα... μπορεί να ήταν γορίλας;
Μια ποικιλία τους, ίσως...
Του άρεσαν και οι μπανάνες λες... να ήταν πίθηκος;
Γελούσε καμία φορά , να είχε... συγγένεια με τις μαϊμούδες;
Έτσι περνούσε ο καιρός και είχε αρχίσει να συνηθίζει την ζούγκλα και τους κανόνες τις και να αφομοιώνεται.
Αλλά και τα άλλα ζώα στις συζητήσεις τους, προσπαθούσαν να τον κατατάξουν και να βρουν ομοιότητες και διαφορές μεταξύ τους., ήταν όμως δύσκολο εγχείρημα.
Κάθε φορά κάτι δεν κολλούσε... στα λογικά τους συμπεράσματα.

Ώσπου μια μέρα ξαφνικά κάτι φάνηκε στον ορίζοντα, μακριά από το πέλαγος.
Δεν το είχε ξαναδεί έμοιαζε σαν ένα μεγάλο πουλί, που έπλεε αργά στην θάλασσα.
Κρύφτηκε πίσω από τους θάμνους και περίμενε να δει τι θα γίνει .
Πέρασε λίγη ώρα και όταν πλησίασε είδε να κατεβαίνουν δύο παράξενα πλάσματα που έβγαζαν κάτι περίεργες φωνές.
Είχαν πάνω τους ένα είδος φύλλων, που σκέπαζαν το σώμα τους πολύ περίεργα και περπατούσαν ακόμη πιο περίεργα.
Περπατούσαν και στεκόταν στα δύο πόδια!
Κατέβηκαν από αυτό το περίεργο πουλί που έμεινε τελείως ακίνητο, πράγμα επίσης πολύ παράξενο... για πουλί. Και, άρχισαν να κάνουν ακατανόητες κινήσεις και να κουβαλάν περίεργα πράγματα.
Κρύφθηκε καλά πίσω από τα δέντρα και άρχισε να τους παρακολουθεί συστηματικά.
Τους έβλεπε να τρώνε, να κουνάνε τα χείλη τους και να κοιτάζουν πολύ ώρα κάτι φύλλα μπροστά στα μάτια τους. Αυτό και αν ήταν παράξενο και τρελό…
Πήρε και αυτός ένα φύλλο και το έβαλε μπροστά του και το κοιτούσε μήπως καταλάβει κάτι αλλά τίποτα αποδείχτηκε πολύ βαρετή υπόθεση.
Όμως αυτά τα πλάσματα δεν ήταν ακριβώς ίδια.
Το ένα θαλεγε πως ….ήταν όμορφο πολύ και έκανε την καρδιά του να χτυπάει περίεργα.
Είχε κίτρινες φωτεινές τρίχες και χρωματιστά φύλλα στο σώμα και γλυκεία κραυγή

... κάτι που έμοιαζε έτσι …
Το άλλο πλάσμα ήταν πιο σκούρο κα με περισσότερες τρίχες και στο πρόσωπο του.
Δεν μπορούσε εύκολα να καταλήξει κάπου, όμως, ξανακοιτώντας τον εαυτό του κάτι
κάποιες θύμησες άρχισαν να έρχονται κομματιασμένες στην επιφάνεια και συνέχιζε την παρακολούθηση.
Η καρδιά του χτύπησε δυνατά, όταν κάποια μέρα το ένα πλάσμα, το όμορφο,
κατευθύνθηκε προς το μέρος του.
Τα πόδια του λύγισαν, ήθελε να τρέξει αλλά δεν μπόρεσε τα πόδια του δεν υπάκουσαν και έμεινε εκεί να βλέπει.
αυτό το φωτεινό ξανθό πλάσμα, να έρχεται κατευθείαν προς το μέρος του και όχι μόνο αυτό
να τον κοιτάζει να του χαμογελάει και να του απλώνει το κάτασπρο χέρι του..

Ένοιωσε ντροπή, αλλά και απύθμενη χαρά και αγαλλίαση … που κόντευε να λιποθυμήσει.
Και μέσα στην ταραχή του έσπασε όλα τα κλαδιά που ήταν κοντά του.
Το πλάσμα έμεινε όμως δεν έφυγε και σιγά βρήκαν κώδικες επικοινωνίας.Μπόρεσε να προσέξει πως είχε πολλές ομοιότητες με αυτά τα πλάσματα τα καινούργια.
Ίσως να ίσιωνε λίγο το κορμί ...αν έστρωνε τις τρίχες του…ίσως
Όμως ήταν και αυτές οι περίεργες φωνές που είχαν μεταξύ τους.
Κατάλαβε , επίσης,πως εκείνος ο προηγούμενος ο αγώνας ήταν μάταιος και όλες οι προσπάθειες του να μοιάσει... στα ζώα της ζούγκλας.
Ποτέ δεν θα μπορούσε να γίνει ο καλύτερος γορίλας, γιατί η προτίμηση της καρδιάς του πλέον
ήταν να είναι μαζί με αυτά τα καινούργια πλάσματα και έπρεπε, να ξεκινήσει από την αρχή μαζί τους.
Έπρεπε να μάθει απ΄τη αρχή να περπατάει, να στέκεται όρθιος, να μιλάει, να καθαρίζει τις τρίχες του, να πλένεται, να διαβάζει αυτά τα φύλλα, να χειρίζεται αυτά τα περίεργα αντικείμενα, να σκέφτεται… να αγαπάει ...
Έπρεπε να μάθει, από την αρχή να είναι άνθρωπος και να συνυπάρχει με άλλους ανθρώπους σε ισότιμη σχέση.
Όμως ο Ταρζάν το ήθελε όσα τίποτα άλλο και ήξερε πια τι ρωτούσε τον ουρανό,

τα βράδια της μοναξιάς του στην ζούγκλα.
Κατάλαβε πως αυτά τα παράξενα καινούργια πλάσματα…ήταν άνθρωποι και,

πως αυτός ήταν ένας από αυτούς.

Ήταν... ένας Άνθρωπος!Ότι ανήκε εκεί και ήθελε να είναι πια μαζί τους….
Αυτός ήταν και ο καινούργιος του αγώνας και ένα... άλλο παραμύθι,

αλλά, ήταν ένα αγώνας, που έκανε την καρδιά του ευτυχισμένη και την ένιωθε πλήρη και ικανοποιημένη.

Ποιος είναι ο Ταρζάν;
Ένα λιοντάρι της ζούγκλας
…από τις αναμνήσεις του…
21ος Αιών

Ε. Πολεμικές σκέψεις

Ε...EDELWEISS~

Ένα Σπάνιο Λουλούδι !

Ποιό είναι το Πνεύμα του Πολεμιστή?

Είναι, το πως θα καταφέρει ,

να κάνει λάμψουν τα πετράδια των αρετών

που κουβαλά μέσα του,

όχι για να κατακτήσει φήμη ή πλούτη,

αλλά για να θέσει τον καλύτερο εαυτό του στην υπηρεσία του κόσμου..

και γνωρίζει ότι ο κόσμος πραγματικά τον χρειάζεται.

Αυτή είναι μια μάχη, που ο αληθινός πολεμιστής την δίνει καθημερινά.

Είναι μια μάχη κόντρα στις επιταγές των καιρών που επιβάλουν

το ψέμα, την υποκρισία, την αδικία, την ανοησία, την παραπληροφόρηση,

την υπερπληροφόρηση, την επίδειξη, τον διαχωρισμό, την δουλεία,

την ανισότητα, τις διακρίσεις, την εκμετάλλευση...την κατάχρηση εξουσίας.

.

ΚΩΔΙΚΑΣ BUSIDO "

Δεν έχω γονείς. Ο Ουρανός και η Γη είναι οι γονείς μου.

Δεν έχω Θεία δύναμη. Η υπακοή είναι τα μέσα μου.

Δεν έχω μαγική δύναμη. Η εσωτερική δύναμη είναι η μαγεία μου.

Δεν έχω ζωή ούτε θάνατο. Το αιώνιο είναι η ζωή και ο θάνατός μου.

Δεν έχω σώμα. Η ανδρεία είναι το σώμα μου.

Δεν έχω μάτια. Η αστραπή είναι τα μάτια μου.

Δεν έχω αυτιά. Η ευαισθησία είναι τα αυτιά μου.

Δεν έχω μέλη. Η ταχύτητα είναι τα άκρα μου.

Δεν έχω σκοπούς. Η ευκαιρία είναι οι σκοποί μου.

Δεν έχω θαύματα. Το (πεπρωμένο) Δάρμα είναι το θαύμα μου.

Δεν έχω αρχές. Οι αρχές μου είναι η προσαρμοστικότητα σε όλα τα πράγματα.

Δεν έχω φίλους. Ο Νους είναι ο φίλος μου.

Δεν έχω εχθρούς. Η αφροσύνη είναι ο εχθρός μου.

Δεν έχω πανοπλία. Η βούληση και η δικαιοσύνη είναι η πανοπλία μου.

Δεν έχω κάστρα. Το ατάραχο πνεύμα είναι το κάστρο μου.

Δεν έχω σπαθί. Το όνειρο του πνεύματος είναι το σπαθί μου.

.

Με λίγα λόγια ...

Η ανδρεία

Η αστραπή

Η ευαισθησία

Η ταχύτητα

Η ευκαιρία

To Δάρμα

H προσαρμοστικότητα σε όλα τα πράγματα.

Ο Νους

Η βούληση

H δικαιοσύνη

Το Ατάραχο πνεύμα

Το όνειρο

.

Από τα παραπάνω συμπεραίνουμε ότι, ένα πραγματικός εσωτερικός Πολεμιστής

δεν χρειάζεται σπαθιά, πιστόλια και ... ταγκς...

.

Τα όπλα του ...είναι οι αρετές του!

Ποιά είναι η Μεγάλη Αγάπη του Πολεμιστή;
…από τις κορυφές της Λάϊον
21ος Αιών

Π. Από τις σκέψεις ενός πολεμιστή

 

Π ολεμιστής:
Μια αυτοδύναμη μονάδα μάχης.
Η εμπειρία... των εμπειριών είναι να είσαι και να ζεις σαν πολεμιστής.

1. Όταν ένας άνθρωπος αποφασίζει να ακολουθήσει το μονοπάτι του πολεμιστή συνειδητοποιεί πως έχει αφήσει πίσω του για πάντα την συνηθισμένη ζωή.
Οι συνήθειες του καθημερινού κόσμου δεν τον προφυλάσσουν πια και δεν τον ενδιαφέρουν.
Πρέπει να υιοθετήσει ένα νέο τρόπο ζωής αν θέλει να επιβιώσει.
2. Η δύναμη έγκειται στο είδος γνώσης που διαθέτει ο καθένας.
Τι νόημα έχει να γνωρίζεις άχρηστα πράγματα.
Δεν πρόκειται να μας προετοιμάσουν για την αναπόφευκτη αναμέτρηση μας με το Άγνωστο και ούτε μας βοηθούν να ζήσουμε καλύτερα...
3. Τίποτα σε αυτό τον κόσμο δεν χαρίζεται.
Ότι πρέπει να μάθει κανείς πρέπει να το μάθει ακολουθώντας το δυσκολότερο μονοπάτι.
4. Ο άνθρωπος πορεύεται προ της γνώση όπως στον πόλεμο, με αδιάσπαστη εγρήγορση,
με φόβο, με σεβασμό και απόλυτη αυτοπεποίθεση.
Το να πορεύεσαι προς την γνώση ή τον πόλεμο με οποιοδήποτε άλλο τρόπο είναι λάθος.
Κάτω από αυτές τις συνθήκες οι πράξεις ενός τέτοιου ανθρώπου χάνουν τον αδέξιο χαρακτήρα και την επιπολαιότητα που συνήθως διακρίνει τις πράξεις ενός ανόητου.
5. Το να ασχολείται κανείς υπερβολικά με τον εαυτό του και με ένα εγωκεντρικό τρόπο προκαλεί τρομερή εξάντληση.
Ένας άνθρωπος που βρίσκεται σε αυτή την θέση δεν μπορεί να δει και να ακούσει τίποτα άλλο.
Η εξάντληση αυτή τον κάνει να μην μπορεί να δει τα θαύματα που συμβαίνουν γύρω του.
6. Κάθε φορά που ένα άνθρωπος επιχειρεί να μάθει, πρέπει να δουλέψει σκληρά και τα όρια της μάθησης του καθορίζονται από την ίδια την φύση.
Ο φόβος την γνώσης είναι μια φυσική κατάσταση.
Όμως όσο τρομερή και αν είναι η διαδικασία της μάθησης ακόμα πιο τρομερό είναι να αναλογιστεί κανείς την ύπαρξη ενός ανθρώπου... χωρίς γνώση.
7. Το να θυμώνει κανείς με τους ανθρώπους σημαίνει ότι θεωρεί τις πράξεις τους σημαντικές.
Όμως οι πράξεις των ανθρώπων δεν μπορούν να είναι τόσο σημαντικές ώστε να σκιάζουν την μόνη εφαρμόσιμη εναλλακτική λύση:
Την αναμέτρηση μας με το Άπειρο.
8. Το να νιώθει κανείς σημαντικός τον κάνει δυσκίνητο, αδέξιο, καταναλώσιμο και ματαιόδοξο. Για να γίνει κάποιος πολεμιστής πρέπει να είναι αβαρής, ρευστός και ευπροσάρμοστος. Ούτε σφιχτός, ούτε χαλαρός.
Αυτή είναι η διάθεση του πολεμιστή.
9. Ο πολεμιστής μπορεί να αγωνιά να στοχάζεται προτού λάβει μια απόφαση, αλλά από την στιγμή που την λαμβάνει βαδίζει τον δρόμο του ελεύθερος από ανησυχίες.
Υπάρχουν άλλες εκατομμύρια αποφάσεις που τον περιμένουν.
Αυτός είναι ο Δρόμος το πολεμιστή.
10. Ο πολεμιστής ζει δρώντας και όχι σκεπτόμενος την δράση ή σκεπτόμενος τι θα συμβεί όταν ολοκληρώσει την δράση.
11. Η θέληση δεν είναι σκέψη, ένα αντικείμενο ή επιθυμία.
Η θέληση είναι αυτό που μπορεί να οδηγήσει ένα άνθρωπο στην νίκη όταν οι σκέψεις του λένε ότι έχει ηττηθεί.
Η θέληση είναι αυτό που τον κάνει άτρωτο και η θέληση είναι αυτή που τον κάνει να περνά τους τοίχους, να διασχίζει τον κενό χώρο φτάνοντας στο Άπειρο.
12. Μόνο οι σκέψη του θανάτου προσφέρει στον πολεμιστή την ανεξαρτησία του.
Ξέρει ότι ο θάνατος του τον παραμονεύει σε κάθε βήμα και δεν θα του δώσει χρόνο να αγκιστρωθεί σε κάτι , έτσι δοκιμάζει τα πάντα... χωρίς προσκόλληση και προσδοκίες.

Το Πνεύμα του πολεμιστή δεν είναι προετοιμασμένο για να καλοπερνά
ή να μεμψιμοιρεί, ούτε να χάνει ή να κερδίζει.
Το πνεύμα του πολεμιστή είναι προορισμένο μόνο για να αγωνίζεται
και κάθε αγώνας του μπορεί να είναι η τελευταία μάχη του πάνω στην γη.

Ποιό είναι το Πνεύμα του Πολεμιστή;

.

Πολεμιστής της Λάϊον
21ος Αιών

Β. Ο Kυνηγός που δεν δίνει δεκάρα

Bond

James Bond :
My name is James,…James Bond
and… I don’t care !
Είναι συνήθως με παρέα, αλλά… μόνος αρκετά.
Κοσμοπολίτης, ξέρει όλα τα καλά κρασιά και έχει ιδιαίτερες προτιμήσεις στα γαλλικά.
Με ακριβά κουστούμια και μανικετόκουμπα.
Πανάκριβα αυτοκίνητα που δεν φαίνεται να τα υπολογίζει και πολύ,

αφού τα κάνει φύλλο και φτερό σε μερικά λεπτά..
Γοητευτικός, με εξαίρετους καλούς τρόπους αβροφροσύνης για να κρύβει

τον αδυσώπητο χαρακτήρα του.Λατρεύει τις γυναίκες αλλά ...δεν τις εμπιστεύεται.
Θα ρισκάρει όμως να σώσει μια δεσποσύνη στο τέλος, χωρίς να περιμένει σπουδαία ανταλλάγματα.
Αφοσιωμένος στην αποστολή του , χωρίς να παίρνει τον εαυτό του πολύ στα σοβαρά.Θα κάνει όμως τα πάντα για την φέρει σε πέρας, ακόμη και αν γράφει,

την Αυτού Μεγαλειότητα στα παλιά του παπούτσια.Εξωστρεφής, φαινομενικά, χαρωπός, ξέγνοιαστος , παρατηρητικός, γλεντζές,

κοινωνικός, χαλαρός, ανέμελος, ευδιάθετος, χιουμορίστας.
Είναι ευγενής με ιδιαίτερα ραφιναρισμένους τρόπους, που δεν τους εγκαταλείπει ποτέ

ακόμη και σε δύσκολες στιγμές.
Ένας γνήσιος τζέντλεμαν ,αριστοκράτης, ατσαλάκωτος, φρεσκοξυρισμένος

αλλά... αποδεικνύεται θανάσιμος αντίπαλος κάθε φορά.
Πηγαίνει πάντα στα πάρτι όταν τον καλούν και μερικές φορές ακάλεστος,

λέγοντας πολλές φιλοφρονήσεις στην οικοδέσποινα χαμογελαστός

και δεν παραλείπει ποτέ να σε χαιρετίσει ή να σε.... αποχαιρετίσει.Θα πιάσει εύκολα κουβέντα μαζί σου ρωτώντας σε για ...τον καιρό και δείχνοντας

ότι τον ενδιαφέρει άμεσα και τον απασχολεί έντονα το φαινόμενο και το θέμα.
Είναι μέρος της μάσκας του αυτό, μιας μάσκας που έχει δουλέψει στην απομόνωση

και στην εκπαίδευση του, ούτε σφιχτή ούτε χαλαρή.
Φαίνεται να απολαμβάνει πάντα την ζωή που είναι γι’ αυτόν μια μεγάλη περιπέτεια.
Αυτοσχεδιάζει, βρίσκει λύσεις, δεν σκοτώνει ποτέ τα μικρά ψάρια… δεν το καταδέχεται.
Δεν παίρνει τα πράγματα πολύ προσωπικά, εκτός αν είναι να υπερασπιστεί ένα …φίλο.
Σίγουρα, σαν φίλος του, έχεις την εγγύηση ότι δεν θα σε προδώσει

και δεν θα σε αφήσει στα κρυα του λουτρού.
Είναι δύσκολο να τον προσβάλεις.Δεν σε θεωρεί τόσο σημαντικό για να νιώσει προσβεβλημένος

από τη γνώμη σου, τις απόψεις σου ή τις ενέργειες σου.

Ακόμη ποιο δύσκολο είναι να τον εκπλήξεις, γιατί έχει μάθει να περιμένει τα πάντα

και δεν θα τον βρεις ανέτοιμο.
Σε ερώτηση για την δουλειά που κάνει απαντάει απλά ,πώς είναι ένα είδος τεχνίτου.Η ταχύτητα είναι το μεγάλο του ατού, είναι αιφνίδιος, ρευστός και απρόβλεπτος.Πιστεύει στο:

Ζήσε εσύ και άσε τους άλλους να ζήσουν, εκτός, αν δεν θέλουν…
Διατάζει μια τίγρη με την θέληση του να σταματήσει και να καθίσει κάτω.
Πίνει ένα Μαρτίνι κουνημένο όχι χτυπημένο αλλά σε τελική ανάλυση

δεν δίνει δεκάρα και για αυτό.
Ο κόσμος δεν ποτέ αρκετός για αυτόν και συνήθως ζει δύο φορές.
Υπάρχει μια μεγάλη αγάπη που ζει σε ένα λυκόφως των συναισθημάτων του

και την επισκέπτεται, αφήνοντας... λουλούδια μαζί... με την καρδιά του.Την 'πατάει' αρκετές φορές αλλά την τελευταία στιγμή βγαίνει 'λάδι'.
Μεταμφιέζεται ακόμη και σε Γιαπωνέζο για τις ανάγκες της αποστολής.
Η ζωή είναι πάντα μια επικίνδυνη αποστολή και ο κόσμος... ένα αίνιγμα

για τα μάτια του και μόνο…
Ακόμη και τα ούρα του κάποια στιγμή θα αποδειχθούν θανατηφόρα.Γιαυτό είναι πάντα με το δάκτυλο στη σκανδάλη , πάντα σε ετοιμότητα,

δεν θα τον πετύχεις σε ασυνείδητες φάσεις.

Είναι σε μια συνεχή.... Επαγρύπνηση.
Υποστηρίζει πως η υπερβολική συσσώρευση χρυσού πλούτου βλάπτει σοβαρά την υγεία.
Και καλό είναι... να αποφεύγεται.
Ο ίδιος δεν έχει συγκεντρωτικές τάσεις, δεν επενδύει εκεί, δεν προσκολάται σε κάτι,

δεν κρατάει τίποτα,

δεν φοβάται πως δεν θα βρει, γιατί πάντα βρίσκει ότι του χρειάζεται,

την στιγμή που το χρειάζεται.
Δεν θα τον πιάσεις όμως εύκολα αδιάβαστο…ξέρει όλα τα είδη ψαριών, που μπορεί να βρίσκονται σε ένα ενυδρείο και πως γίνεται... η απόσταξη του λικέρ.
Αλλά προλαβαίνει και να γυμναστεί διατηρώντας την φόρμα του.
Σε κοιτάζει κατάματα, παιγνιδιάρικα, ερωτικά, σε έχει μελετήσει , σε έχει χαρτογραφήσει ξέρει τις αντιδράσεις σου και τις μύχιες σκέψεις σου,γνωρίζει την επόμενη κίνηση σου.

Ξέρει τις ανασφάλειες του μικρού 'Εγώ' σου, τις επιδείξεις του,τις προδοσίες του,

τον συμφερολοντογισμό του, τις εμμονές του, τους φόβους του, την μικροψυχία του.

Παίζει, παίζει συνέχεια, σαν ένα σκανδαλιάρικο παιδί, έτοιμο για κάθε ζαβολιά

και έχει δει την τρέλα του ονείρου σου.
Ξέρει όμως, πως θα το παραβλέψεις, θα τον συγχωρήσεις ,γιατί είναι ένα μεγάλο παιδί

και ο κόσμος είναι ένα παιγνίδι και διασκέδαση για αυτόν και σου τον απλώνει απλόχερα.
Ένα παιγνίδι... με ρίσκο και τζόγο προκαλώντας την τύχη του στα όρια της ,

αλλά με ένα άσσο στο μανίκι πάντα.
Άλλωστε δεν θα σου χαλάσει εύκολα χατίρι στην πρώτη φάση τουλάχιστον

και μάλλον ... απολαμβάνει να σου κάνει πολλά χατίρια.
Ούτε θα βιαστεί να διαφωνήσει μαζί σου ή να συμφωνήσει γιατί δεν πιστεύει

ότι οι διαφωνίες ή οι συμφωνίες θα καθορίσουν το αποτέλεσμα.Το αποτέλεσμα για αυτόν, εξαρτάται πάντα από την δράση και όχι από τα λόγια,

που δεν τα παίρνει και πολύ στα σοβαρά.
Ταξιδεύει παντού με μια βαλίτσα στο χέρι με τα ...απαραίτητα.

Είναι πολύ σημαντικό για αυτόν να ζει κανείς με στυλ και

να είναι έτοιμος να πεθάνει ...με τον ίδιο τρόπο.Αυτή έχει ότι του χρειάζεται και αποδεικνύεται ισχυρή ασπίδα κάθε φορά.
Ο πράκτωρ 007, έχει εκπαιδευτεί στο να χειρίζεται πολύ καλά

και τα 7 σημεία πάνω από... το ιερούν οστούν.
Οι πράξεις του κι οι κινήσεις του ενεργοποιούν τον μεγάλο επιλογέα του κόσμου,

τον Σκοπό και συνδέεται μαζί του μέσω της αψογοσύνης.
Είναι άψογος, γιατί είναι πάντα συνειδητός, έτοιμος, αφοσιωμένος στο καθήκον του, χαλαρός και σε επίγνωση, αναλαμβάνει την ευθύνη των πράξεων του ,

ξέρει τι σημαίνει η κάθε κίνηση του και τι μπορεί να στοιχίσει,
Ξέρει πως ο θάνατος είναι πάντα δίπλα του και τον παραμονεύει και δεν θα του επιτρέψει ανόητες κινήσεις για αυτό και έχει μάθει να τον συμβουλεύεται σωστά

και το Πνεύμα τον ανταμοίβει και συνδέει τα γεγονότα ώστε να τον ευνοήσουν,

έστω και την τελευταία στιγμή και η ζυγαριά να γείρει υπέρ του.
Τα Διαμάντια είναι για αυτόν μοναδικά ...για πάντα!

Είναι αρκετός ο κόσμος,
James,
… για ένα Κυνηγό;
Μy name is Neo…, Neo Leon
and who cares…
21st Century

C. Ένας Ονειρευτής με πόντσο

C lint Eastwood:

Ο.... σιωπηλός καβαλάρης!
Μόνος σε ένα εχθρικό σύμπαν, διασχίζοντας συνήθως μια έρημο ,

ή … μια ανθρώπινη ζούγκλα, συντροφιά με την μαγική

....ονειρική μουσική του Ennio Morricone

δεν ελπίζει σε τίποτα,
δεν φοβάται τίποτα ,
δεν πιστεύει σε τίποτα .
Είναι ελεύθερος!

Ο άνθρωπος 'χωρίς όνομα', πιστεύει ότι το αληθινό,

είναι καλύτερο ...από το τέλειο και αποφεύγει
να εξηγεί πολλά.
Οι αναλύσεις δεν είναι η προτίμηση του.

Οι αληθινοί εγκληματίες είναι πάντα... κακόγουστοι.Μυστικιστικά αργός , με μια υποβλητική ηρεμία,

την τελευταία στιγμή θα γίνει απρόβλεπτα ταχύτατος και σύντομος
σαν να συγκεντρώνει την δύναμη και να εστιάζεται στο στόχο… εσωτερικά,

συμπυκνώνοντας το κάθε τι... στον σκοπό.

Έχει βιώσει τον θάνατό του, μοιάζει να γυρίζει πάντα από ένα μακρινό ταξίδι.
ενώ ποτέ δεν θα σου αποκαλύψει τον προορισμό του και
… ίσως να νομίσεις ότι δεν έχει.
Αλάνθαστο ένστικτο, καταλαβαίνει τα πάντα,
αφουγκράζεται τις δονήσεις και τους κραδασμούς του χώρου.

Λιγομίλητος σκεφτικός ταλαιπωρημένος, σκονισμένος.
Επιφυλακτικός με τις γυναίκες, δύσπιστος , συγκρατημένος , ντροπαλός,
ερωτικά ακαταμάχητα αδέξιος, ευγενής στο …΄τέλος.

Προφυλάσσει πάντα τα αντρικά χαρακτηριστικά για να μη καταλήξει

...Έξαπατημένος μπροστά στην πύλη ενός παρθεναγωγείου.Σε αντιπαράθεση και κόντρα με την κύρια εξουσία, συντηρητικά επαναστάτης,

υποστηρίζει ότι οι άνθρωποι μπορούν να κάνουν ότι θέλουν,

αρκεί να μη βλάπτουν και να μη ενοχλούν κανένα άλλον.Σε κοιτάζει με μισόκλειστα μάτια, υπνωτιστικά, σε βλέπει, σε διαπερνά σαν ακτινογραφία.
Σιωπηλός απόλυτα συγκεντρωμένος, αποτελεσματικός.Το βλέμμα του μοιάζει σαν να έχει ατενίσει το Άπειροκαι το ίδιο το Άπειρο φαίνεται ότι τον έχει κοιτάξει κατάματα.
Αποφεύγει να συστήνεται.

Στα μυητικά δρώμενα μια ενηλικίωσης, υποστηρίζει πως ίσως,

κάποια μέρα να έλθεις και να γνωριστείτε καλύτερα,

... σε ένα Τέλειο Κόσμο.΄

Σαν περιπλανώμενος πιστολιέρο, Ντάνκαν, στο τέλος, σε ένα ανώνυμο τάφο,

-σαν το δολοφονημένο βασιλιά απο... τον Μάκβεθ-

καταλαβαίνει πως αυτό,

που τρομάζει τους ανθρώπους είναι αυτό που ξέρουν

... για τον εαυτό τους και αν ξεφύγουν από την Κόλασή τους

μπορεί να ...ζήσουν.

Καλύτερα να μη τον προκαλέσεις ,αν δεν νοιώθεις πολύ τυχερός
και δεν θέλεις… να του φτιάξεις την μέρα.
Γιατί σπάνια αστοχεί.
Δεν θα μείνει περισσότερο από ότι χρειάζεται σε ένα ξενοδοχείο ,
απαντά στο ρεψεσιονιστ όταν τον ρωτάει.
Πιστεύει ότι σε αυτόν τον κόσμο υπάρχουν δύο είδη ανθρώπων,
αυτοί που κρατούν τα όπλα και αυτοί που… σκάβουν.
Έχει μια ιστορία θανάτου να διηγηθεί.
Προστατεύει την καρδιά από τις σφαίρες των ελεύθερων σκοπευτών.
Και αναδύεται συνήθως μέσα από μια ομίχλη ενός
Παραπλανητικού Ποσειδώνα.
Ενώ… υποστηρίζει σαρκαστικά ότι οι απόψεις είναι σαν τους πισινούς,
όλοι έχουν από μία….
Οι θεωρίες είναι απλές θεωρίες μέχρι να πάρουν… το βάπτισμα πυρός.
Και δεν θέλει να γνωρίζει τους ανθρώπους που θα αναλάβει να προστατεύσει

στην υπηρεσία του, γιατί αμφιβάλει αν αξίζει τον κόπο να το κάνει μετά.Παρ’όλα αυτά ίσως να δώσει δεύτερη ευκαιρία…. και διεκδικήσει την Απόλυτη Δύναμη.Τα όνειρα που έκανε στις γέφυρες του Μάντισσον δεν βγήκαν αληθινά,
αλλά ήταν ωραία όταν τα έκανε.
Σε ένα φίλο του που διήνυσε χιλιόμετρα για να τον βοηθήσει του είπε
πως απλώς περπάτησε πολύ….Αλλά και ο ίδιος περπάτησε πολύ για να πει …
Ένα τραγούδι που ήθελε…
Στο σκοτεινό ποτάμι αναρωτιέται για την μοίρα που καθορίζει τον άνθρωποσαν ένας νέος ... Σοφοκλής.

Είναι καλύτερες όμως οι αλήθειες από τα ψέματα ...πάντα.
Γνωρίζει πολύ καλά πως κάποιοι είναι τελείως… Ασυγχώρητοικαι έχει ένα σχέδιο απόδρασης από μια φυλακή σαν το Αλκατράζ
Για τολμήσει να πατήσει εκεί… που πετούν οι Αετοί!
Το ελιξίριο της νεότητας του είναι λέει ότι μετακινείται συνεχώς.Η συμβουλή του είναι
να στοχεύει κανείς στην απλότητα και,
....σημασία έχει να προσπαθήσει κανείς… !

Με τον τρόπο του Μπλόντυ ή όχι ;
Γκόλντυ Λεόν
21ος Αιών

Μ. Ονειρευτές και Κυνηγοί

Οι   Μη Πράξεις των Πολεμιστών:

Τυλιγμένες σε ένα κόκκινο χαλί

...μπροστά στον αυτοκράτορα

της Ρώμης…

Ο τύπος του Ονειρευτή:
Εσωστρεφής, σιωπηλός, σκεφτικός, στωικός έως κυνικός, φιλοσοφημένος.
Εξαιρετικός δέκτης, ακούει πάντα, αφουγκράζεται, τον παλμό, τον ρυθμό του κόσμου, κουβαλά μια λύπη, ...από τα αριστερά, μια θλίψη μια προσμονή, μια Σιωπή,

τελετουργικά αργός στις κινήσεις, απόλυτα αυτοσυγκεντρωμένος, σαρκαστικός.

Η προτίμηση του είναι ένα χρώμα που τον συνδέει με την Πηγή

και οι κάθετες μετακινήσεις του σημείου της Αντίληψης

του επιτρέπουν την πλοήγηση στο μεγάλο Ωκεανό του ‘Άγνωστου.
Διακρίνεται από την δύναμη στο Βλέμμα που έλκει τον Σκοπό

και εστιάζει την Προσοχή στο... Στόχο.
Δεν αστοχεί ποτέ!
Ευαίσθητος και μαλακός απ’ εξω σκληρός και ατσάλινος στο εσωτερικό

σαν το κουκούτσι ενός... ροδάκινου.

Ο Όμηρος φτιάχνει ένα καταπληκτικό Ονειρευτή στο πρόσωπο της Πηνελόπης

και περιγράφει με την μοναδική του μαγική μαεστρία

την στρατηγική, την δύναμη και… τις ασχολίες της.Ο Ιούλιος Καίσαρας, η αυτοκράτειρα της Αυστρίας Σίσσυ, η Ιωάννα της Λωραίνης.
Αλλά ακόμη και ο Οκταβιανός Αύγουστος , ο Ιουστινιανός , ο ειρηνικός πολεμιστής Γκάντι,

ο πατέρας Παϊσιος , ο Τζων Λένον υπήρξαν όλοι τους σπουδαίοι και μεγάλοι ονειρευτές…. ο καθένας με τον τρόπο του και στον τομέα του..
Ο τύπος του Κυνηγού:

Ένας χαρούμενος, εξωστρεφής, επικούρειος έως μποέμ τύπος.
Εξαιρετικός πομπός, ομιλητικός, ιδιαίτερα επικοινωνιακός, αυτοσαρκαστικός.
Σπάνια θα σου χαλάσει το χατίρι σε ‘πρώτη φάση',
Έχει μια ταυτότητα για τον καθένα, ευπροσάρμοστος, κοινωνικός,
γλεντζές, άριστος ηθοποιός και γνώστης της ελεγχόμενης τρέλας.

Για αυτόν ο κόσμος είναι μια σκηνή και ο ίδιος μόνο ένας απλός ρόλος.
Ταχύτατος, ακαριαία αστραπιαίος, αδυσώπητος , δεν παίρνει τίποτα στα σοβαρά δεν
δεσμεύεται, άπιαστος.
Ο άκαμπτος στόχος του φαίνεται στα μάτια του από την λάμψη

στον υμένα της κόρης και της ίριδας και οι οριζόντιες μετακινήσεις του σημείου της Αντίληψης, του επιτρέπουν την άνετη πλοήγηση στο γοητευτικό κόσμο του Γνωστού.

Ο Οδυσσέας φτιάχνει το ολοκληρωμένο πρότυπο του Κυνηγού,

που κυνήγησε τα πάντα και φυσικά πρώτα απ' όλα τον Εαυτό του

και δίνει ρεσιτάλ ελεγχόμενης τρέλας και της κυνηγετικής μεθόδου.

Μεγάλοι κυνηγοί υπήρξαν ο Μ, Αλέξαντρος, η κόρη της Ίσιδας

και βασίλισσα της Αιγύπτου Κλεοπάτρα, η Θεοδώρα του Βυζαντίου,

η Εβίτα Περόν, ο Αριστοτέλης Ωνάσης, που δυστυχώς ξέμεινε στην Καλυψώ

–ένας χαμένος Οδυσσέας-, ο μέγιστος ηγέτης Φιντέλ Κάστρο.

Οι κυνηγοί έχουν πάντα μια προτίμηση σε μια δραστηριότητα που λειτουργεί σαν
σημείο συγκέντρωσης ... στο Σκοπό.
Μπορεί να είναι η προτίμηση τους στον χορό, στο θέατρο στην μουσική, στο εμπόριο,

στην αστρονομία, στην επιστήμη στην πολιτική.

Με όποια ιδιοσυγκρασία και να γεννιούνται οι πολεμιστές πάντα

πρέπει να καλλιεργούν και τις άλλες πλευρές για να μη γίνονται δύσκαμπτοι

και υπερόπτες και να διευρύνουν την σκέψη τους και την δράση.
Ανάλογα με την πρόκληση χρησιμοποιούν την μια τεχνική ή την άλλη

και στοχεύουν σε αρμονία ονειρικής σκέψης και σοφής δράσης.

Οι άντρες κινδυνεύουν στο ονείρεμα, γιατί είναι ευάλωτοι στην γοητεία των θηλυκών ανόργανων όντων αλλά,

και οι γυναίκες πληγώνονται από το κυνήγι, γιατί συνήθως οι αντίπαλοι θηρευτές

είναι ανελέητοι με την γυναικεία φύση.

Ένα αξεπέραστο παράδειγμα σύγχρονου ονειρευτή και κυνηγού

είναι ο Μάρκος και οι σύντροφοι του Ζαπατίστας.

Ποιητές... των όπλων και ... της καρδιάς μας.Ένας μεγάλος Τολτέκος πολεμιστής που βοήθησε τον λαό του

και έδωσε μαθήματα αξιοπρέπειας σε παγκόσμιο επίπεδο,

αλλάζοντας την έννοια και το αίτημα της επανάστασης

... για τον 21 ον αιώνα!

Ποιο όνειρο θα κυνηγήσουμε σήμερα;

Ονειροκυνηγός της Λάϊον
21 ος Αιών

K. To kill Bill or not to kill Bill

Κ ίντο:
Η νεκρανάσταση... μιας ‘νύμφης’,
που αναζήτησε την ανεξαρτησία της
και ξαναβρήκε... το λιονταράκι της....
μια Malaguena Salerosa
σε ένα μεγάλο "Bang Bang"....
The Bride: How did you find me?
Bill: I'm the man.
.
Superman Dialogue

Ο " Κλαρκ", είναι η γνώμη του Σούπερ Μαν για την ...ανθρωπότητα!

Bill: Mommy is still angry at Daddy.
B.B.: Why?
Bill: Well sweety, I love Mommy, but I did to Mommy what you did to Emilio.
B.B.: You stomped on Mommy?
Bill: Worse. I shot Mommy. Not pretend shoot, like we were just doing. I shot her for real.
B.B.: Why? Did you want to see what would happen?
Bill: No, I knew what would happen to Mommy if I shot her. What I didn't know is, when I shot Mommy, what would happen to me.
B.B.: What happened?
Bill: I was very sad. And that was when I learned, some things, once you do, they can never be undone.
.
Bill: As you know, l'm quite keen on comic books. Especially the ones about superheroes. I find the whole mythology surrounding superheroes fascinating. Take my favorite superhero, Superman. Not a great comic book. Not particularly well-drawn. But the mythology... The mythology is not only great, it's unique. Now, a staple of the superhero mythology is, there's the superhero and there's the alter ego. Batman is actually Bruce Wayne, Spider-Man is actually Peter Parker. When that character wakes up in the morning, he's Peter Parker. He has to put on a costume to become Spider-Man. And it is in that characteristic Superman stands alone. Superman didn't become Superman. Superman was born Superman. When Superman wakes up in the morning, he's Superman. His alter ego is Clark Kent. His outfit with the big red "S", that's the blanket he was wrapped in as a baby when the Kents found him. Those are his clothes. What Kent wears - the glasses, the business suit - that's the costume. That's the costume Superman wears to blend in with us. Clark Kent is how Superman views us. And what are the characteristics of Clark Kent. He's weak... he's unsure of himself... he's a coward.
Clark Kent is Superman's critique on the whole human race. Sorta like Beatrix Kiddo and Mrs. Tommy Plimpton.

The Bride: Aso. The point Emerges.
Bill: You would've worn the costume of Arlene Plimpton. But you were born Beatrix Kiddo. And every morning when you woke up, you'd still be Beatrix Kiddo. Oh, you can take the needle out. The Bride: Are you calling me a superhero?

Bill: I'm calling you a killer. A natural born killer. You always have been, and you always will be. Moving to El Paso, working in a used record store, goin' to the movies with Tommy, clipping coupons. That's you, trying to disguise yourself as a worker bee That's you tryin' to blend in with the hive. But you're not a worker bee. You're a renegade killer bee. And no matter how much beer you drank or barbecue you ate or how fat your ass got, nothing in the world would ever change that.
.
The Bride: I don't know... because I'm a bad person.
Bill: No. You're not a bad person. You're a terrific person. You're my favorite person, but every once in a while, you can be a real cunt.

The lioness has been reunited with her cub, and all is rightin the jungle.

Όλα καλά... στην Ζούγκλα?
.
Κίντο Λάϊον
21ος Αιών

Χ. Ψυχολογική ερμηνεία των χρωμάτων

 

Χ ρώμα:
Τα χρώματα που η γη απλώνει μπροστά στα μάτια μας

είναι φανερά σημάδια για όσους σκέπτονται.
Μωάμεθ, Κοράνι κεφ.16
.
Κόκκινο:
Τα χαρακτηριστικά του είναι όλα στον υπερθετικό βαθμό.
Δυναμισμός και παρορμητικότητα.
Διαθέτει το μεγαλύτερο μήκος κύματος αλλά την χαμηλότερη ενέργεια.
Είναι το θερμότερο χρώμα και το πρώτο που γίνεται αντιληπτό και αφυπνίζει τις αισθήσεις, για αυτό χρησιμοποιείται σαν ενδεικτικό κινδύνου.
Είναι το πρώτο χρώμα που υποχωρεί στην έλευση του σκότους.
Σε πολλές προπτώσεις είναι μοναδικό το χρώμα που διακρίνεται από την λιγότερο εξελιγμένη όραση των ζώων.
Τα πολύπλοκα συναισθήματα που δημιουργεί σχετίζονται με την περίοπτη σχέση που έχει με το αίμα.
Συνδέεται πάντα με την θερμότητα την φωτιά τον κίνδυνο την συγκίνηση και το σεξ.
Προκαλεί έντονη προσοχή. Είναι πηγή ενέργειας και δραστηριοποίησης.
Καλύτερα να αποφεύγεται η μεγάλη έκταση σε χώρους κρεββατοκάμαρης γιατί δεν βοηθά στον ήρεμο ύπνο.

Ένας αυθόρμητος... Κριός!

Πράσινο:.Είναι χρώμα της αναγέννησης, ευπροσάρμοστο πολυποίκιλο.
Αποτελεί έκφραση σταθερότητας ασφάλειας προσδοκίας.
Σχετίζεται με τα δηλητήρια και οργανικές εκκρίσεις.
Είναι το κατεξοχήν χρώμα του ζωικού βασιλείου και το χρώμα της αφθονίας αφού υπάρχει άφθονο στην φύση.
Ιδιαίτερα ξεκούραστο για τα μάτια, εκφράζεται σαν ενεργός βούληση, ενώ δηλώνει συνέπεια σκέψης και τοποθετεί ψηλά το αίσθημα της κατοχής και της ζήλειας και της θρέψης.

Ο σταθερός και πεισματάρης Ταύρος και πολλές Δήμητρες...

Κίτρινο:Σαν χρώμα δεν είναι ούτε ψυχρό ούτε θερμό, ανάλογα με το περιβάλλον εμφανίζεται με ψυχρές και θερμές ιδιότητες, αφού βέβαια ανήκει στον διφορούμενο Ερμή.
Δίνει την αίσθηση της οξύτητας και σε συνδυασμό με το μαύρο του Πλούτωνα υπαινίσσεται θανατηφόρο κίνδυνο..
Είναι το δημοφιλέστερο χρώμα σε άτομα με διανοητική ανεπάρκεια και προτιμείται από νεαρά άτομα και το προτιμητέο χρώμα της παιδικής ηλικίας.
Σε απαλούς τόνους βοηθά την αυτοσυγκέντρωση του νου και η παρουσία του είναι απαραίτητη σε αίθουσες διδασκαλίας.

Ο επικοινωνιακός Ερμής.

Γκρι-ασημί:Συνδέεται με την κατήφεια, τον σκεπτικισμό, την γκίνια, προσκολήση στο παρελθόν, σοβαρότητα, διάθεση για ανωνυμία και αμφίρροπη άποψη.
Εκφράζει την κυκλοθυμικότητα, τις αλλαγές της φάσης μιας αργυρής Σελήνης,
Τις ανταύγειες μιας παγκόσμιας ψυχής, την σεμνότητα, την διακριτικότητα.

Ο τρυφερός Καρκίνος!

Το κροκί χρυσαφένιο:Αυτοπεποίθεση, θέληση, επίδειξη πολυτέλειας, εξωστρέφεια, χαρά,.

Ένας βασιλιάς που λάμπει.

Η υπερβολή θα δείξει ένα υπερφίαλο εγωισμό και διάθεση κενής 'επιδειξης'.

Ένας ...αλλά... Λέων!

Μπεζ, άσπρο:

Ένα άσπρο μαντήλι δείχνει μια ειρηνευτική διάθεση και συγκατάθεση...

Μια άσπρη μπούζα ένα θεραπευτή ή τον βοηθό του.Αγνότητα, σχολαστικότητα, υποχοντριασμός.
Ανάγκη για κάθαρση εξαγνισμό και ξεκαθάριση, απλότητα έως ψυχρότητα
σε μεγάλες επιφάνειες.

Μία τυπική Παρθένος, χωρίς την κριτική της!

Ροζ, ρόδινο:Θηλυκότητα, ερωτισμός ρομαντισμός, νωχέλεια, παιδικότητα
συνεργασία και όλα τα .... Αφροδιτικά χαρακτηριστικά.

Ένας αξιαγάπητος και ...αναποφάσιστος,

Ζυγός μπορεί να κρύβεται πίσω από αυτό το χρώμα.

Μωβ, μαύρο:
Σχηματίζεται από το κόκκινο και το μπλε που είναι δύο αντίθετοι πόλοι σε όλες τις εκφράσεις τους συμβολικές φυσικές συναισθηματικές.
Το αρσενικό μαζί με το θηλυκό, το ψυχρό και το θερμό, η γαλήνη και η ταραχή το πνεύμα και η ύλη.
Οι ψυχρές αποχρώσεις του μωβ μετριάζονται από την θερμή ανάμιξη του κόκκινου και οι θερμές απαλύνονται από την ύπαρξη του μπλε. Ο νους συνδέει όλες αυτές τις συνυπάρχουσες αντιθέσεις και οι μωβ προτιμήσεις καθορίζονται σαν ψυχολογικές ταλαντώσεις.
Στην εκλεπτυσμένη του μορφή ανακαλεί ουράνια λεπτότητα και ασύγκριτο πλούτο.
Αντιθέτως μπορεί να επιφέρει εκφυλισμό και ταραχή.
Είναι ένα χρώμα για ο οποίο οι άνθρωποι αισθάνονται είτε έλξη είτε απέχθεια.
Το μωβ γοητεύει επικίνδυνα., όπως και το μαύρο, χρησιμοποιούνται στην παρουσία του θανάτου, σε μικρή ποσότητα κρατούν την δύναμη, σε μεγάλη απορροφούν τα πάντα τα 'καταβροχθίζουν'.

Ιδιαίτερη αδυναμία των Σκορπιών και των Πλουτώνειων ανθρώπων.

Μερικές φορές δείχνει και την φάση ...πένθους και θλίψη της καρδιάς και τις οδυνηρές διελεύσεις ενός ...Πλούτωνα.

Πορτοκαλί!
Είναι πολύ γήινο χρώμα.
Θυμίζει Φθινόπωρο και η πήλινη χροιά του εμπνέει την εμπιστοσύνη μιας σοφής θεάς και ενός φιλοσοφημένου Τοξότη. Συνδέεται με τα εσπεριδοειδή και την εποχή τους.
Σοφία, αποστασιοποίηση, νηφαλιότητα, διαλογισμός αυτοσυγκέντρωση
Η υψηλή ορατότητα του το καθιέρωσε σαν χρώμα σωστικής ασφάλειας και συνηθίζονται να βάφονται με πορτοκαλί χρώμα τα σωσίβια.
Λειτουργεί διεγερτικά σε μέρη όπου είναι επιθυμητή η αύξηση παραγωγής της ενέργειας.
Τόσο από το κόκκινο όσο και από το κίτρινο που προέρχεται είναι δύο διαφορετικές εκφράσεις της αγάπης.
Το πορτοκαλί εκδηλώνεται ηπιότερα και σε συνδυασμό με αυτές τις διαφορετικές ποσότητες αποβαίνει συναισθηματικό και είναι το χρώμα του συναισθήματος αλλά και της αισθαντικής κατάστασης και μια αποστασιοποίησης και αντιπαρατίθεται στο άλλο παράγωγο το πράσινο της κατοχής και της κτητικότητας.

Πορφυρό:
Αυτοκρατορικό χρώμα, εξουσία οργάνωση, διοικητές ικανότητες ,φιλοδοξία.
Επιβολή, ηγετικό ταμπεραμέντο.

Λίγοι το τολμούν...ακόμη και ο Αιγόκεροι, οι οποίοι θα προτιμήσουν το σοβαρό καφέ

πολλές φορές...

Σιέλ τυρκουάζ:Ελευθερία αντικομφορμισμός, ανεξαρτησία, ανθρωπισμός, εκκεντρικότητα,
καινοτομία, πρωτοτυπία, φιλία.

Το προτιμούν συνήθως οι Υδροχόοι και οι 'Υδροχοίζοντες τύποι' ...

Ιώδες ,μπλε:Πνευματικότητα, φαντασία διαίσθηση, ονειροπόληση, ευαισθησία, φυγή, θυσία, απομόνωση.
Υπονοεί την αιωνιότητα την χαλάρωση ξεκουράζει τους μύες και σε περίπτωση κοπιαστικής εξάντλησης αυξάνει την ανάγκη για το χρώμα αυτό.
Αντιστοιχεί στο Πνεύμα και για αυτό δεν έχουμε ούτε μπορούμε να 'φάμε 'μπλε τροφές.
Είναι πολύ δημοφιλές χρώμα και η απόρριψη του σπανίζει αλλά οι χροιές του έλκουν διαφορικές ομάδες ανθρώπων.
Ο απέραντος Ωκεανός μιας Άχρονης παγκόσμιας Συνείδησης και η

αξεπέραστη γοητεία ...των Ιχθύων!
.
Είναι φανερά σημάδια,
τα χρώματα.
… για όσους σκέπτονται;
.
Χ ρ ω μ α τ ι σ τ ό ς Λ ε ό ν
21ος Αιών

8. Οι Ονειρευτές

.

Οι Ονειρευτές ...της Ανθρωπότητας:

Το Πνεύμα του Ανθρώπου!

.

Από τη κορυφή του βράχου, που προσγειώθηκα απαλά, είδα τον απέραντο Ωκεανό να απλώνεται μπροστά μέχρι το Άπειρο .Κοίταξα προς την Δύση, που είναι η προτίμηση μου γιατί είμαι Δυτική γυναίκα.
Ένα απαλό αεράκι δροσερό με αγκάλιασε και μου ψιθύρισε μυριάδες μυστικά.
Έβαλα μια κόκκινη κορδέλα στα μαλλιά, περιμετωπικά για να μη ταξιδεύουν
ανακατωμένα στον άνεμο.
Το κόκκινο είναι το μόνο χρώμα που δεν είχε αυτή η κορδέλα
αφού το χρώμα που βλέπουμε είναι αυτό που ανακλάται ταξιδεύει και φθάνει στα μάτια μας.
Γι αυτό και βλέπουμε μια κορδέλα κόκκινη η …μπλε.

Ο Κόσμος δεν είναι ποτέ όπως φαίνεται.Το μαύρο είναι απουσία χρώματος.
Όλες οι μαύρες επιφάνειες απορροφούν όλα τα χρώματα σαν μαύρες τρύπες και δεν διαφεύγει τίποτα, οπότε τα βλέπουμε, 'μαύρα'.
Το άσπρο αντανακλά όλα τα χρώματα και βλέπουμε τη σύνθεση τους φωτός… το άσπρο.
Το χρώμα είναι συναίσθημα! Είναι δονήσεις στο υποσυνείδητο, επιρροές και επιδράσεις.Είναι η σύνδεση με τους Ονειρευτές μιας και οι χρωματικές προτιμήσεις δείχνουν ψυχολογικές και συναισθηματικές καταστάσεις που μπορεί να συνδέονται βαθιά με το υποσυνείδητο μας και δεν πρέπει να προσπερνώνται επιπόλαια.
Πολλοί άνθρωποι πάσχουν όχι από έλλειψη τροφής αλλά από έλλειψη χρώματος, έχουν χρωματική ανεπάρκεια.
Και πολλά προβλήματα υγείας μπορεί να διορθωθούν αν προσεχτεί αυτό το θέμα και ίσως αλλάζοντας ή επανεξετάζοντας μια χρωματική εμμονή να δούμε και την ζωή μας να περνάει σε άλλη φάση δόνησης.
Βαθιά και δύσκολα περιστατικά της ζωής μας συνδέονται με χρωματικές εμμονές.
Δεν είναι τυχαίο που σε μια ανταγωνιστική, σκληρή, εγωκεντρική, δογματική, σεξουαλικά ανισσόροπη και καταθλιπτική κοινωνία,κυρίως Δυτικού τύπου, κυριαρχεί το μαύρο και πολύ σκούρα χρώματα και βλέπεις παντού ανθρώπους
σαν ρασσοφορεμένους μαύρους παπάδες…και υπερβολικό αριθμό κατάμαυρων μπλογκ…
Έβαλα το αριστερό μου χέρι στο αριστερό ρουθούνι και με φορά προς τα αριστερά πραγματοποίησα κυκλικές στροφές ήρεμα και ρυθμικά ξεκινώντας από τα πέλματα και οραματιζόμενη τα χρώματα των ονειρευτών στα αντίστοιχα σημεία του σώματος με τα ενεργειακά τους κέντρα.
Ανεβάζοντας την ενέργεια από το ιώδες του Ποσειδώνα έως το κόκκινο του Άρη στο κεφάλι, κρατώντας πάντα τα πόδια ζεστά και το κεφάλι κρύο.
Επανέλαβα με την αντίθετη φορά, χτυπώντας ελαφρά αλλά δυναμικά τα πόδια σαν τους αρχαίους Κουρήτες πάντα κυκλικά και με Πρόθεση.
Ένιωσα την ενέργεια να ξετυλίγεται και να ανεβαίνει κυματιστά.
Ένα λαμπερό φως εμφανιζόταν μπροστά μου που το έβλεπα και με κλειστά τα μάτια, η αίσθηση της βαθιάς γαλήνης και ενότητας.
‘Ολα είναι… Ένα .
Ένας ευτυχισμένος θεός, όπως το οραματίστηκε ο θείος Πλάτων στον Τίμαιο και λέει:
"Η σκέψη του αιώνιου θεού, η οποία αφορούσε τον θεό που θα γεννηθεί, έφτιαξε το σώμα του κόσμου λείο, ομαλό και με όλα τα μέρη του σε ίδια απόσταση από το κέντρο, δηλαδή ένα κόσμο τέλειο, ενιαίο και αποτελούμενο από τέλεια χαρακτηριστικά.Στην μέση του τοποθέτησε την ψυχή….

Έτσι δημιούργησε ένα και μοναδικό κόσμο που κινείται κυκλικά , που από την αυτάρκεια του παίρνει από μέσα του ότι χρειάζεται, δίχως να έχει ανάγκη από τίποτα άλλο, που γνωρίζει ο ίδιος τον εαυτό του και τον αγαπά πολύ.Γι’αυτο τον λόγο τον έφτιαξε ευτυχισμένο θεό. "

Υπάρχει μια ζωή ,μια συνείδηση σε τελευταία ανάλυση, ένας μόνο εαυτός, ΄διότι, παρόλο που είμαστε ατομικές μονάδες στο επίπεδο του αληθινού εαυτού υπάρχει εν-ότητα.Στο φυσικό επίπεδο κυριαρχεί η έννοια της χωριστικότητας από την αίσθηση της ατομικότητας.
Στο επίπεδο των ονειρευτών υπάρχει ομαδικά συνείδηση και όλη η αίσθηση της ατομικότητας βασίζεται σε ευφυή συνεργασία.
Υπάρχει μόνο εκείνη η ολότητα που ονομάζεται πνεύμα του Ανθρώπου, με την βαθύτερη σημασία του όρου:

Η Ολότητα του Εαυτού, που εκδηλώνεται σαν εκατομμύρια εκατομμυρίων ατομικές μονάδες, η οποία κάθε μια βλέπει τον εαυτό της σε απομόνωση από τις άλλες μονάδες.
Ο πολεμιστής για να καλλιεργήσει την ολότητα του εαυτού πρέπει να ανοίξει την καρδιά του και ο μόνο τρόπος είναι να ζει και να περπατά σε ένα μονοπάτι με καρδιά,Αυτό πνεύμα του ανθρώπου, κατεβαίνοντας στην ύλη, διαιρείται σε 12 ομάδες, γνωστές με διάφορα ονόματα, κάθε μια έχει την δική της ταχύτητα του κραδασμού.
Αυτή η δόνηση όταν ειδωθεί από ένα οραματιστή δημιουργεί την εντύπωση ενός ιδιαίτερου χρώματος και έτσι μιλάμε για το χρώμα του ονειρευτή, που είναι μάλλον μια γκάμα χρωμάτων στο συγκεκριμένο τόνο.
Τα χρώματα των Ονειρευτών συνδέονται με του Ολύμπιους Θεούς και τα τα 12 ζώδια , τα 12 κομμάτια της εκλειπτικής που χωρίζεται η Αύρα της Γης.
Είναι οι 12 θεοί που φτιάχνουν το ενεργειακό σώμα του ανθρώπου
και εμείς βλέπουμε την προβολή του στο φυσικό επίπεδο.

1. Κριός, το κόκκινο της φωτιάς και του αίματος Άρης

2. Ταύρος , το πράσινο της Γης και των δέντρων Δήμητρα, Περσεφόνη,Γη

3. Δίδυμοι, το απαλό κίτρινο των κίτρινων φύλλων Ερμής

4. Καρκίνος, οι ασημί ανταύγειες της Σελήνης στο νερό την νύχτα Ήρα

5. Λέων, το κίτρινο των στάχεων και οι χρυσαφένιες αποχρώσεις του Ήλιου Απόλλων

6. Παρθένος το απαλό μπεζ προς το λευκό Εστία

7. Ζυγός, απαλό ροζ και όλα τα παστέλ Αφροδίτη

8. Σκορπιός μωβ και το …μαύρο Ήφαιστος, Πλούτων

9. Τοξότης πορτοκαλί των μοναχών Σαολίν, έως καφέ Αθηνά, Κρόνος

10. Αιγόκερως, πορφυρό …της εξουσίας Ζευς

11. Υδροχόος τουρκουάζ και το σιέλ του ουρανού Άρτεμις, Ουρανός

12. Ιχθείς το ιώδες και το γαλαζωπό μπλε της απέραντης θάλασσας Ποσειδών

Το κλειδί της σύνδεσης με τους ονειρευτές, είναι ο Απόλλων που καθορίζει την ηλιακή συνείδηση στο σημείο της Αντίληψης κοντά στην καρδιά.
Αν και ο πραγματικός αρχηγός είναι ο Ζευς αλλά δεν φαίνεται άμεσα,όπως όλοι οι 'πραγματικοί ' αρχηγοί.
Η Κίντο κατάλαβε την παρουσία μου και έτρεξε κοντά μου.Η Κίντο είναι μια πολύ σοβαρή και δυνατή λέαινα που την βρήκα στο Όνειρο και της έδωσα το όνομα της καταπληκτικής ηρωίδας του Ταραντίνο …
Τρίφτηκε στα πόδια μου και μαζί ατενίσαμε το απέραντο γαλάζιο του ουρανού και της θάλασσας…

.

Ποιο είναι ...το Όνειρο;

Ε.Π
21ος Αιών

Ι.Η πολύχρωμη Αγγελιοφόρος

Ί ρις:
Η πολύχρωμη Υπόσχεση!

Σύνθεση
Η πολύχρωμη Αγγελιοφόρος...της υλοποιημένης Συνείδησης!
Η Ίρις είναι μία θεότητα του Ολύμπου … για δύσκολες και ‘λεπτές’ Αποστολές ...
Η Ελληνική Μυθολογία επιβεβαιώνει πως τα χρώματα προϋπήρχαν του φωτός και ότι χάρη στην επέμβαση της γεννήθηκε ο λαμπερός και νεός θεός, όταν οι θεές, στείλανε την Ίριδα με ένα εννιάπηχο κόσμημα να δελεάσει την Ειλείθυια, να παραστεί στις ωδίνες της Λητούς μετά από εννιαμηνη κύηση.
Η Ίρις ,ή η Νίκη, κατά την Ελληνική μυθολογία, ήταν δευτερεύουσα θεότητα του Ολύμπου,και ανήκε στην ακολουθία των θεών με καθήκοντα αγγελιαφόρου όμοια με εκείνα του Ερμή.
Ήταν κόρη του Θαύμαντα και της Ωκεανίδας Ηλέκτρας, κατά τον Ησίοδο,
νεραιδοκόρη δηλαδή και αδελφή των Αρπυιών Ωκυπέτης και της Αελλώ ή κατ΄ άλλη εκδοχή της Άρκης την οποία τιμώρησε ο Ζευς διότι κατά την Τιτανομαχία βοήθησε τους Τιτάνες.
Ήταν φτερωτή και ορμητική σαν θύελλα, γνωστή ως πιστή και γοργοπόδαρη αγγελιοφόρος των θεών.Ο δρόμος που ακολουθούσε στον ουρανό για να μεταφέρει από τη Στύγα σε χρυσή υδροχόη, το δια τον όρκο των θεών "ιερό ύδωρ" χαρασσόταν Επτάχρωμος.
Με την ορμή της βροχής έφθανε από τον Όλυμπο στη γη ή στη θάλασσα προκειμένου να παρακολουθήσει και να βοηθήσει την επίτοκο Λητώ όταν κατ΄ επιταγή της ζηλότυπης Ήρας "ουδείς τόπος φωτιζόμενος από τον Ήλιο" την δεχόταν ή όταν έσπευσε να παραλάβει τη Θέτιδα και να τη φέρει στον Πηλέα.
Γενικά από όλες τις μυθολογικές ιστορίες διαφαίνεται καθαρά πως η Ίρις ήταν η ιδεατή ανθρωπόμορφη ιπτάμενη θεότητα (αλληγορική) της έννοιας του ατμοσφαιρικού φαινομένου του ουράνιου τόξου, προς τούτο δε και η στενή σχέση με την Ήρα (που δεν είναι τίποτα άλλο από αναγραμματισμός της λέξης Αήρ), θεότητα του αέρα και των καιρικών φαινομένων.

Μετέφερε μηνύματα από το "μάτι του ουρανού" στη γη με την καμπύλη του ουράνιου τόξου. Η λέξη ίρις σημαίνει "μάτι του ουρανού". Ήταν το όνομα πού δόθηκε στη θεά , σε ενα λουλούδι και στην ίριδα που περιβάλλει την κόρη των ματιών μας.

Αυτό σημαίνει ότι καθένας από μας κουβαλάει μαζί του ένα κομμάτι ουρανού!

Ένα κομμάτι που, ο Ζευς , ο ¨Αρχων του Ολύμπου, μέσω του Αυτό-κρατορικού Α-ετού του,
μοιράζει μαζί με την Συνείδηση στα Όντα του κόσμου.Το περίβλημα των όντων, η μορφή τους, καθορίζεται από το Πνεύμα τους .Τα κρατάει σε συνοχή μέχρι την στιγμή του θανάτους τους, που διαλύονται και επιστρέφουν στην κοσμική θάλασσα της Αντίληψης τους Αδελφού θεού, Ποσειδώνα,
αφού περάσουν από το βασίλειο του Πλούτωνα, του άλλου Αδελφού.

Αυτό το Πνεύμα στον Άνθρωπο, που είναι το καλούπι του, και δημιουργεί ανθρώπους, αποτελείται από 7+ 5, δώδεκα χρωματικούς κραδασμούς και δονήσεις
Όταν κατεβαίνει στην ύλη, με την βάπτιση σε Ύδωρ, την Ονομασία του Όντος,
εν είδει Περιστεράς και 'σφραγίζει' την μορφή.
Μερικοί βιάζονται και εκβιάζονται να το κάνουν βιαστικά και βεβιασμένα
παραμερίζοντας και περνόντας σε αχρηστία τον ρόλο του πνευματικού δασκάλου.
Τα περιστέρια ανήκουν στην Αφροδίτη, που θα δώσει την μορφή στα όντα
και θα προσπαθήσουν να γίνουν ¨Ό-μορφα’, αν τα καταφέρουν και πάρουν την Τροία.Γύρω στα 30 χρόνια, στο μέσον μιας διαδρομής για την Ιθάκη ,
υπάρχει η ευκαιρία να επανεξετάσει κανείς το όνομα του
και τι αντιπροσωπεύει για αυτόν και ποια μορφή φτιάχνει… με αυτό το όνομα.

Πολλοί Μύστες, και θρησκευόμενοι άνθρωποι διαλογιζόμενοι και μετακινώντας το σημείο της Αντίληψης τους βαθιά στην Αριστερή Πλευρά έχουν καταφέρει να ‘δουν’ την μήτρα του Ανθρώπου σε όλο της το μεγαλείο, την λάμψη και την μεγαλοπρέπεια.
Οι περισσότεροι νόμισαν πως είδαν το Θεό και συνομίλησαν μαζί του… αρκετοί τον είδαν
σαν ..."άντρα"!
Όλοι οι ιδρυτές θρησκείας μετά από μια μυστική και μυστικιστική απομόνωση ,
χρησιμοποίησαν αυτή την πρόσβαση σε αυτό το πεδίο και τις γνώσεις τους για να περάσουν την 'γραμμή' τους.
Τα αλλόφρονα πλήθη που τους ακολούθησαν ακαλλιέργητα ως επί το πλείστον τα πήραν πολύ σοβαρά και προσωπικά...έφθασαν μάλιστα στο σημείο να σκοτώνουν τους συνανθρώπους τους, για τον ' δικό τους' θεό
για μια απλή θέση του σημείου της Αντίληψης και να προσκυνούν ένα στατικό πρότυπο ,
μια εντυπωσιακή και πολύχρωμη Μήτρα... το καλούπι του Ανθρώπου!

Όμως η έννοια του θεού είναι πιο πολύπλοκη υπόθεση για ένα απλό και συνήθως ανεκπαίδευτο ανθρώπινο υποκειμενικής αντίληψης…μυαλό.
Το καλούπι του Ανθρώπου ‘τρέφεται με νερό και γι'αυτό όλες αυτές οι εμπειρίες συμβαίνουν στην επαφή με το νερένιο Νερό του Ποσειδώνα , μυστικιστικής φύσεως.

Όλα τα προβλήματα στο φυσικό σώμα μπορούν να εντοπιστούν πιο νωρίς στο λεπτοφυές πεδίο της Αύρας του ανθρώπου, απλά και εύκολα μέσω μιας διαγνωστικής Ιριδοσκόπησης .
Η πρόληψη είναι ΄πάντα καλύτερη από την θεραπεία και πιο εύκολη.
Το Πνεύμα του Ανθρώπου προαγγέλλεται από μια Ίριδα πάντα για να μπορέσει να γεννηθεί με κόπο και πόνο ο καινούργιος Ηλιακός Άνθρωπος με την χρυσαφένια λάμψη της Συνείδησης αριστερά στην καρδιά να λαμπυρίζει και να ξεκινάει το ταξίδι του στο κόσμο….

Ο καινούργιος άνθρωπος ναι θα φέρνει μέσα του ένα κομμάτι του Ουρανού
και της Υπόσχεσης στα μάτια του μαζί όμως με την Κόρη του Πλούτωνα,
την 'μαύρη τρύπα' , που απορροφά το φως,
και θα παλέψει με τον θάνατο του στα ‘’Μαρμαρένια Αλώνια’. ..


Ποιο κόσμημα και σε ποιο χρώμα,
θα δώσετε στην Ειλείθυια για να ξαναγεννηθεί
ο νεαρός, εκατηβόλος θεός,
μαζί με το καινούριο σας... Όνομα;
Η ...π ο λ ύ χ ρ ω μ η ... Λ ά ϊ ο ν21ος Αιών

Ο. Η υπόσχεση του Ουρανού

 

Ο υράνιο Τόξο:
Το Πολύχρωμο Τόξο και η Υπόσχεσηενός του Φωτεινού, Λαμπερού, Πανέμορφου
Θεού…για Ειρήνη!
Η ΑνάλυσηΤο ουράνιο τόξο είναι ένα πολύχρωμο οπτικό και μετεωρολογικό φαινόμενο, κατά το οποίο εμφανίζεται το φάσμα των χρωμάτων που συνθέτουν το ορατό φως στον ουρανό.
Το φαινόμενο εμφανίζεται όταν οι ακτίνες του ήλιου πέφτουν πάνω σε σταγονίδια βροχής στην ατμόσφαιρα της Γης και αποτελεί ένα παράδειγμα διάθλασης, μετά από ανάκλαση.

Διάθλαση του φωτός ονομάζουμε το φαινόμενο κατά το οποίο, όταν λεπτή παράλληλη δέσμη φωτεινών ακτίνων συναντά τη διαχωριστική επιφάνεια δύο διαφορετικών διαφανών μέσων, τότε ένα μέρος της μπαίνει στο δεύτερο μέσο, αλλάζοντας ταυτόχρονα διεύθυνση διάδοσης.

Το κάθε χρώμα (δηλαδή κάθε μήκος κύματος) διαθλάται υπό διαφορετική γωνία μέσα στα σταγονίδια (που δρουν σαν μικρά πρίσματα), παθαίνει διαφορετική εκτροπή κι έτσι το ορατό λευκό φως αναλύεται στα διάφορα χρώματα που το συνθέτουν, δηλαδή στο φάσμα του.

Έτσι εμφανίζεται το φάσμα του ηλιακού φωτός ως ένα πολύχρωμο τόξο, με το κόκκινο χρώμα να κυριαρχεί στην εξωτερική του πλευρά, και το βιολετί στην εσωτερική.

Τα επτά χρώματα που παίρνουμε από την ανάλυση του λευκού φωτός είναι το ερυθρό, πορτοκαλί, κίτρινο, πράσινο, κυανό, λουλακί, ιώδες.

Τα διαφορετικά χρώματα του φωτός έχουν διαφορετικές συχνότητες που είναι αποτέλεσμα της διαφορετικής ταχύτητας του φωτός που αποκτά όταν αυτό περνάει από μια σταγόνα.

Τα χρώματα του ουράνιου τόξου εμφανίζονται επειδή κάθε απελευθέρωση μέσα στην περιορισμένη σειρά των γωνιών ενεργεί ως πρίσμα, προκαλώντας το εισερχόμενο άσπρο φως του ήλιου για να διαθλαστεί λίγο διαφορετικά για κάθε ένα από τα συστατικά χρώματά της.

Αυτό επιτρέπει σε μας για να δει την διανομή από το κόκκινο έξω από το τόξο στο πορτοκάλι σε κίτρινο σε πράσινο στο μπλε στο λουλάκι στη βιολέτα δεδομένου ότι οι διαφορετικές απελευθερώσεις διαθλούν τα διαφορετικά χρώματα
Η διαφορετικότητα της γωνίας του κάθε μήκους κύματος (χρώματος) και του σχήματος των σταγονιδίων εξηγεί και το τοξοειδές σχήμα του φαινομένου και όχι κάποιο άλλο.
Για να γίνει αντιληπτό το ουράνιο τόξο από παρατηρητή θα πρέπει να έχει στραμμένα τα νώτα του στον Ήλιο.

Το ουράνιο τόξο στην πραγματικότητα είναι μια εντυπωσιακή εικόνα της ανάλυσης του λευκού φωτός. Οι συνθήκες που απαιτούνται, για να δούμε το ουράνιο τόξο,

είναι να λάμπει ο ήλιος στο ένα μέρος του ουρανού και στο αντίθετο να βρέχει.

Που είναι όμως ο ήλιος όταν βλέπουμε το ουράνιο τόξο; Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν έχουν παρατηρήσει ποτέ ότι ο ήλιος είναι πάντα πίσω από αυτούς όταν βλέπουν ένα ουράνιο τόξο, και ότι το κέντρο του κυκλικού τόξου του ουράνιου τόξου συμφωνεί με την κατεύθυνση απέναντι από αυτήν του ήλιου.

Ουράνια Τόξα σχηματίζονται όταν σταγόνες βροχής ανακλούν και διαθλούν φως από τον ήλιο. Όταν φως που διασχίζει τον αέρα προσπίπτει (κτυπάει) σε μια σταγόνα, μέρος του φωτός ανακλάται και μέρος διαθλάται καθώς εισέρχεται στη σταγόνα.

Μέρος του φωτός μέσα στη σταγόνα ανακλάται καθώς κτυπά την άλλη πλευρά της σταγόνας και μέρος διαθλάται καθώς ξαναβγαίνει στον αέρα.

Γενικά, όταν φως περνά από ένα μέσο στο άλλο, μέρος του φωτός ανακλάται από την διαχωριστική επιφάνεια και ένα άλλο μέρος συνεχίζει στο δεύτερο μέσο όπου διαθλάται.

Για να κατανοήσουμε πως σχηματίζεται το ουράνιο τόξο, πρέπει να ακολουθήσουμε τις ανακλάσεις και τις διαθλάσεις που προξενούνται από μια σταγόνα βροχής.

Το ουράνιο τόξο μπορεί να εμφανιστεί κατά τη διάρκεια βροχής σ’ ένα τόπο μπροστά από έναν παρατηρητή, όταν πίσω του βρίσκεται ο ήλιος ή σ’ ένα καταρράκτη, ή ακόμη στην εργασία του ραντίσματος. Πολλές φορές παρατηρούνται δύο ουράνια τόξα.

Το κατώτερο από αυτά ονομάζεται κύριο ή πρωτεύον τόξο, ενώ το ανώτερο δευτερεύον.

Η διαδοχή των χρωμάτων του φάσματος είναι αντίθετη στα δύο τόξα.
Γενικά με τον όρο φάσμα χαρακτηρίζεται κάθε τι που φαίνεται.

Επίσης πολλές φορές αποδίδεται και με την έννοια ενός συνόλου γεγονότων, θεωριών, αιτημάτων κ.λπ.

Ας σημειωθεί όμως ότι το ουράνιο τόξο στην πραγματικότητα είναι συνεχές φάσμα και εμφανίζονται και όλες οι ενδιάμεσες αποχρώσεις των παραπάνω χρωμάτων.

Γιατί το φως που αναλύεται από τις σταγόνες την βροχής σχηματίζει τόξο;

Στην απάντηση εμπεριέχονται κάποιοι γεωμετρικοί συλλογισμοί.

και βλέπουμε το ουράνιο τόξο να έχει σχήμα τοξοειδές όπως το τόξο του Θεού.
Κατά ένα γνωστό ευρωπαϊκό μύθο, στη βάση του ουράνιου τόξου ένα τσουκάλι γεμάτο χρυσάφι περιμένει όποιον καταφέρει να φτάσει εκεί, πράγμα φυσικά αδύνατο καθώς το ουράνιο τόξο είναι οφθαλμαπάτη που δεν εντοπίζεται στο χώρο.

Η παρατήρηση του ουράνιου τόξου ξεκινά από πολύ παλιά. Όπως είναι φυσικό, οι πρώτες ερμηνείες για το Ουράνιο Τόξο, είχαν μυθολογική προέλευση

με την κωδικοποιημένη Σιωπηλή Γνώση της αριστερής πλευράς να εμπεριέχεται.

Η επιστημονική όμως εξήγηση του ουράνιου τόξου απασχόλησε τον άνθρωπο

και την λογική της δεξιάς... από τα αρχαία χρόνια.

Κάποια πράγματα πρέπει και να αποδειχθούν κι'όλας...στον Ορθό Λόγο!
Ο Αναξιμένης, Έλληνας φιλόσοφος, παρατήρησε τη σχέση μεταξύ του Ουράνιου Τόξου και του Ήλιου. Αντί να αποδώσει το Τόξο σε ουράνιες δυνάμεις, πρότεινε ότι τα σύννεφα αλλάζουν την πορεία του ηλιακού φωτός και παράγουν το Τόξο των χρωμάτων
Πρώτος ο Αριστοτέλης συνέλαβε την ιδέα ότι το ουράνιο τόξο δεν είναι υλικό αντικείμενο που κρέμεται από τον ουρανό, αλλά ένα φυσικό φαινόμενο.
Σταδιακά, οι ενασχολούμενοι με αυτό λόγιοι και φιλόσοφοι άρχισαν να συνειδητοποιούν ότι τόσο το φαινόμενο της ανάκλασης όσο και εκείνο της διάθλασης είχαν κάποιας μορφής σχέση με το φαινόμενο του Ουράνιου Τόξου.
Την πρώτη ικανοποιητική εξήγηση έδωσε ο Καρτέσιος κατά τον 18ο αιώνα. Σύμφωνα με την θεωρία του το ουράνιο τόξο παράγεται από τις ακτίνες που πέφτουν πάνω στα σταγονίδια και που ανακλούνται στην εσωτερική τους επιφάνεια τουλάχιστον μια φορά.

Το πανέμορφο Τόξο του Απόλλωνα, αρχίζει από το κόκκινο του Άρη , του αίματος,

της γέννησης στο Γνωστό και τελειώνει στο ιώδες του Ποσειδώνα της Νερένιας Πύλης στο μεγάλο Άγνωστο.
Το κόκκινο με την μεγαλύτερη ταχύτητα και μικρότερη εκτροπή και το ιώδες με την χαμηλότερη ταχύτητα και μεγαλύτερη εκτροπή.
Ενδιάμεσα βρίσκονται όλες οι αποχρώσεις των τριών βασικών χρωμάτων-
Κόκκινο, κίτρινο και μπλε-
και οι 12 χρωματικές προτιμήσεις των θεών του Ολύμπου.
Είναι τα Συναισθήματα τους και οι κραδασμοί τους!
Ο ήχος συνδέεται με το χρώμα και οι 7 νότες μιας οκτάβας που δημιουργούν τον κόσμο

μαζί με τα ημιτόνια είναι 12 σκαλοπάτια για τον Ουρανό.Όμως η Ίρις προϋπήρχε του Απόλλωνα και παρευρέθηκε ...στην Γέννηση τουΑυτό όμως είναι.... μια άλλη ιστορία.
Είναι μια ιστορία ΣΥΝΘΕΣΗΣ…
Ποια είναι η Ίρις και ...το Μυστικό της;

Τοξοφόρος της Λάιον
21ος Αιών