Ηρακλής και οι 12 Αθλοι του!
Κριός, τα βόδια του Γηρυόνη, το σώμα και οι δύο πλευρές του, το ΒΑΠΤΙΣΜΑ
Ταύρος, ο Ταύρος της Κρήτης ,ύλη, φωνή, πρόθεση, τα ΕΛΕΥΣΙΝΙΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ
Δίδυμοι, τα άλογα του Διομήδη, σκέψη, σιωπή, προσοχή, ΛΟΓΟΣ
Καρκίνος, Λερναία Ύδρα ,αναμνήσεις ,ανακεφαλαίωση, ΕΞΟΜΟΛΌΓΗΣΗ
,
Λέων, το Λιοντάρι της Νεμέας, βλέμμα, όραση, θέληση, ΜΑΝΤΕΙΑ
Παρθένος, Στυμφαλίδες όρνιθες ,κάθαρση, εξαγνισμός, ΕΥΧΕΛΑΙΟ
Ζυγός ,οι στάβλοι του Αυγεία, συνύπαρξη, συνεργασία, συμφωνία, ΓΑΜΟΣ
Σκορπιός, Κέρβερος ,χειρισμός της συνείδησης, θάνατος, σεξ, ΜΑΓΕΙΑ
Τοξότης, Αμαζόνες, αντίληψη ,επιστήμη ,φιλοσοφία, επίγνωση, ΛΟΓΙΚΗ
Αιγόκερως, Ερύμανθιος κάπρος, εξουσία, η μάσκα του αρχηγού, περσόνα, ΧΡΙΣΜΑ
Υδροχόος, Κερυνίτις έλαφος, δάσκαλος, διδασκαλία ,φιλία ,ομάδα ΘΕΊΑ ΚΟΙΝΩΝΊΑ
Ιχθείς, τα μήλα των Εσπερίδων, θυσία, σταύρωση, ανάσταση, ΙΕΡΩΣΥΝΗ
Γιατί ο Ηρακλής ξεκινάει από το Λιοντάρι της Νεμέας
Κριός, τα βόδια του Γηρυόνη, το σώμα και οι δύο πλευρές του, το ΒΑΠΤΙΣΜΑ
Ταύρος, ο Ταύρος της Κρήτης ,ύλη, φωνή, πρόθεση, τα ΕΛΕΥΣΙΝΙΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ
Δίδυμοι, τα άλογα του Διομήδη, σκέψη, σιωπή, προσοχή, ΛΟΓΟΣ
Καρκίνος, Λερναία Ύδρα ,αναμνήσεις ,ανακεφαλαίωση, ΕΞΟΜΟΛΌΓΗΣΗ
,
Λέων, το Λιοντάρι της Νεμέας, βλέμμα, όραση, θέληση, ΜΑΝΤΕΙΑ
Παρθένος, Στυμφαλίδες όρνιθες ,κάθαρση, εξαγνισμός, ΕΥΧΕΛΑΙΟ
Ζυγός ,οι στάβλοι του Αυγεία, συνύπαρξη, συνεργασία, συμφωνία, ΓΑΜΟΣ
Σκορπιός, Κέρβερος ,χειρισμός της συνείδησης, θάνατος, σεξ, ΜΑΓΕΙΑ
Τοξότης, Αμαζόνες, αντίληψη ,επιστήμη ,φιλοσοφία, επίγνωση, ΛΟΓΙΚΗ
Αιγόκερως, Ερύμανθιος κάπρος, εξουσία, η μάσκα του αρχηγού, περσόνα, ΧΡΙΣΜΑ
Υδροχόος, Κερυνίτις έλαφος, δάσκαλος, διδασκαλία ,φιλία ,ομάδα ΘΕΊΑ ΚΟΙΝΩΝΊΑ
Ιχθείς, τα μήλα των Εσπερίδων, θυσία, σταύρωση, ανάσταση, ΙΕΡΩΣΥΝΗ
Γιατί ο Ηρακλής ξεκινάει από το Λιοντάρι της Νεμέας
και όχι από τον Κριό που είναι η φυσική αρχή του ζωδιακού;
Γιατί θέλει να πνίξει ένα άλλο " Εγώ "και αρχίζει από άλλη οκτάβα.
O Kριός λέει Εγώ, εγώ είμαι.
Εγώ γνωρίζω ότι είμαι, λέει ο Λέων και είναι... ανίκητος.
Ο Ηρακλής τον πνίγει και επειδή κανένα όπλο δεν τον διαπερνά χρησιμοποιεί τα νύχια του θηρίου για να πάρει το δέρμα του. Θα κρατήσει τη λεοντή μόνο σαν δίχτυ προστασίας στο πνευματικό Άνθρωπο που αρχίζει να σχηματίζεται
Ο καινούργιος αυτός άνθρωπος είναι ένας Πολεμιστής ‘υψηλών προδιαγραφών’ που θ’αγωνιστει για την ελευθέρια του, θα πολεμήσει κάθε αδικία και οτιδήποτε κρατάει τον άνθρωπο σκλαβωμένο και αμαθή.
Αυτός είναι ο άνθρωπος, ο οποίος γνωρίζει τι γνωρίζει αλλά, επίσης και τι δε μπορεί να γνωρίζει στα πλαίσια της ανθρώπινης επικράτειας.
Αυτός ο καινούργιος Πολεμιστής- Άνθρωπος αντιμετωπίζει τον κόσμο γύρω του
Γιατί θέλει να πνίξει ένα άλλο " Εγώ "και αρχίζει από άλλη οκτάβα.
O Kριός λέει Εγώ, εγώ είμαι.
Εγώ γνωρίζω ότι είμαι, λέει ο Λέων και είναι... ανίκητος.
Ο Ηρακλής τον πνίγει και επειδή κανένα όπλο δεν τον διαπερνά χρησιμοποιεί τα νύχια του θηρίου για να πάρει το δέρμα του. Θα κρατήσει τη λεοντή μόνο σαν δίχτυ προστασίας στο πνευματικό Άνθρωπο που αρχίζει να σχηματίζεται
Ο καινούργιος αυτός άνθρωπος είναι ένας Πολεμιστής ‘υψηλών προδιαγραφών’ που θ’αγωνιστει για την ελευθέρια του, θα πολεμήσει κάθε αδικία και οτιδήποτε κρατάει τον άνθρωπο σκλαβωμένο και αμαθή.
Αυτός είναι ο άνθρωπος, ο οποίος γνωρίζει τι γνωρίζει αλλά, επίσης και τι δε μπορεί να γνωρίζει στα πλαίσια της ανθρώπινης επικράτειας.
Αυτός ο καινούργιος Πολεμιστής- Άνθρωπος αντιμετωπίζει τον κόσμο γύρω του
με απέραντο θαυμασμό, δέος και ταπεινότητα.
Η ταπεινότητα του πολεμιστή δεν έχει καμία σχέση με τη δουλοπρέπεια.
Ο πολεμιστής δεν θα σκύψει το κεφάλι σε κανέναν, αλλά δεν θα επιτρέψει σε κανέναν να γονατίσει μπροστά του.
Ακριβώς γιατί θεωρεί τον εαυτόν του, ένα τίποτα , μια απλή φλόγα κεριού απέναντι στο φως άπειρων αστερίων, μπορεί να γίνει τα ΠΑΝΤΑ.
Ακριβώς γιατί θεωρεί τον εαυτό του ίσο με το κάθε τι ακόμη και με ένα μυρμήγκι κατανοεί την αλληλεξάρτηση της ζωής και αγκαλιάζει το ΟΛΟΝ.
Ο Ηρακλής από τον Λέοντα θα φθάσει στους Ιχθείς και θα συναντήσει τον Ατλάντα.
Θα διεκδικήσει τα μήλα των Εσπερίδων, την αθανασία και την λύτρωση για τους ανθρώπους. Η συναλλαγή μαζί του είναι το πιο κρίσιμο σημείο της διαδρομής του.
Δείγμα Λεοντής...
Η ταπεινότητα του πολεμιστή δεν έχει καμία σχέση με τη δουλοπρέπεια.
Ο πολεμιστής δεν θα σκύψει το κεφάλι σε κανέναν, αλλά δεν θα επιτρέψει σε κανέναν να γονατίσει μπροστά του.
Ακριβώς γιατί θεωρεί τον εαυτόν του, ένα τίποτα , μια απλή φλόγα κεριού απέναντι στο φως άπειρων αστερίων, μπορεί να γίνει τα ΠΑΝΤΑ.
Ακριβώς γιατί θεωρεί τον εαυτό του ίσο με το κάθε τι ακόμη και με ένα μυρμήγκι κατανοεί την αλληλεξάρτηση της ζωής και αγκαλιάζει το ΟΛΟΝ.
Ο Ηρακλής από τον Λέοντα θα φθάσει στους Ιχθείς και θα συναντήσει τον Ατλάντα.
Θα διεκδικήσει τα μήλα των Εσπερίδων, την αθανασία και την λύτρωση για τους ανθρώπους. Η συναλλαγή μαζί του είναι το πιο κρίσιμο σημείο της διαδρομής του.
Δείγμα Λεοντής...
21ος Αιών
...σνέχεια από την σελίδα
ΑπάντησηΔιαγραφή"ο Οδυσσέας και τα αστέρια"
και τις μαγικές ασκήσεις για
... μια Εστία!
Είστε σίγουροι ότι το σύμβολο του δράκου μπορεί να σας φέρει τύχη; Αν είστε Κινέζος ναι, σίγουρα και θα σας φέρει τύχη. Αν είστε Έλληνας όμως, όχι. Στο υποσυνείδητό σας ο δράκος έχει καταγραφεί ως κάτι κακό, τον σκοτώνει ο άγιος Γεώργιος, ή ο Απόλλωνας. Αυτό είναι ένα μικρό παράδειγμα για να σας αποδείξουμε ότι το κινέζικο χωροθεσιακό σύστημα Φενγκ Σούι δεν μπορεί να λειτουργήσει, ίσως τόσο αποτελεσματικά, στην Ελλάδα και τους Έλληνες. Για να βρείτε τι πρέπει να κάνετε στο χώρο σας ώστε να καλυτερεύσετε τη ζωή σας υπάρχει το αντίστοιχο ελληνικό σύστημα, η Οικοδύναμη.
Μετά από έρευνα πολλών ετών ο συγγραφέας Σπύρος Μακρής παρουσιάζει για πρώτη φορά στην Ελλάδα το χωροθεσιακό σύστημα των αρχαίων Ελλήνων που ονομάζεται Οικοδύναμη. Ένα σύστημα που βασίζεται πάνω στις αρχές, τη νοοτροπία και την πολιτιστική κληρονομιά των Ελλήνων.
Η Οικοδύναμη, με κέντρο διάδοσης και εφαρμογής το Μαντείο των Δελφών, απλώθηκε σε όλο τον αρχαιοελληνικό κόσμο δημιουργώντας ένα αόρατο γεωμετρικό πλέγμα που είχε σκοπό την υγεία και την ευημερία των Ελλήνων, την ισορροπία με τη Φύση αλλά και με το Ηλιακό μας Σύστημα. Με τις εντολές-χρησμούς που έδινε η Πυθία οι αρχαίοι Έλληνες έχτιζαν τις πόλεις τους σύμφωνα με την ιερή γεωμετρία, την ιερή αρχιτεκτονική και πολεοδομία, γνώσεις που μόλις τα τελευταία χρόνια τώρα άρχισαν να αποκωδικοποιούνται.
Η Οικοδύναμη είναι το σύστημα που εναρμονίζει τον προσωπικό μας χώρο με το εξωτερικό περιβάλλον, την ύλη με το πνεύμα, και μπορεί να προσφέρει υγεία, ισορροπία, ευημερία και να μας συντονίσει με τις αόρατες δυνάμεις της Φύσης.
Και μια καλημέρα σε όλους
ΑπάντησηΔιαγραφήτους... "φυλακισμένους"
και στο Θεόδωρο Τενέζο
με μια λέξη...του Δημοσθένους!
Κι αν βγω απ' αυτή τη φυλακή κανείς δε θα με περιμένει
οι δρόμοι θα 'ναι αδειανοί κι η πολιτεία μου πιο ξένη
τα καφενεία όλα κλειστά κι οι φίλοι μου ξενιτεμένοι
αέρας θα με παρασέρνει κι αν βγω απ' αυτή τη φυλακή
Κι ο ήλιος θ' αποκοιμηθεί μες στα ερείπια της Ολύνθου
θα μοιάζουν πράγματα του μύθου κι οι φίλοι μου και οι εχθροί
μαρμαρωμένοι θα σταθούν οι ρήτορες κι οι λωποδύτες
ζητιάνοι εταίρες και προφήτες μαρμαρωμένοι θα σταθούν
Μπροστά στην πύλη θα σταθώ με τις κουβέρτες στη μασχάλη
κι αργοκουνώντας το κεφάλι θα χαιρετήσω το φρουρό
χωρίς βουλή χωρίς Θεό σαν βασιλιάς σ' αρχαίο δράμα
θα πω τη λέξη και το γράμμα μπροστά στην πύλη θα σταθώ
http://www.youtube.com/watch?v=V5bNMeXDjlQ
Το δέντρο και τα άνθη του
ΑπάντησηΔιαγραφή...ακόμη και του «κακού»,ο 7ος οίκος, οι φανεροί εχθροί, οι συνεταιρισμοί,
οι γάμοι, τα δικαστήρια, ο Ζυγός, η κρίση μας ζυγαριάς, οι συμφωνίες και οι Στάβλοι
του Αυγεία, η Σκύλλα και η Χάρυβδη, τα αδιέξοδα, τα διλήμματα,
οι Συμπληγάδες,
... το πήδημα στην ¨Άβυσσο
Θεόδωρε,
Θεόδωρε Τενέζε,
φίλε μας και δυνατέ πολεμιστή,
να αντέξεις,
να αντέξεις αυτά τα δύο τέρατα και να περάσεις ανάμεσά τους!
Καλημέρα... πολεμιστή Θόδωρε!
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα ξημερώσει μια καινούργια μέρα…θα δεις!
Καλημέρα παλικάρι!
Η "Ελλάδα" τρώει τα καλύτερα παιδιά της
μα... εσύ θα αντέξεις και
εμείς μαζί σου
...θα αντέξουμε!
Οι πολεμιστές της Λάϊον
Κραυγή αγωνίας για τον Θεόδωρο Τενέζο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠόσο θα αντέξει;;;;;;;;;;;;;;;;
Πως θα κοιτάξουμε τον εαυτό μας στον καθρέφτη μετά και δεν θα τον φτύσουμε;
Δώδεκα μέρες πρίν από τό Πάσχα, ένας Έλληνας Πολίτης πού εδώ καί δύο σχεδόν μήνες καταγγέλει τή σαπίλα πού τρώει τά σωθικά της Ελλάδας,αφήνεται να πεθαίνει σαν σκυλί στό κέντρο της Αθήνας.Θυσία στό λάκο των λεόντων των μεγάλων συμφερόντων.Ντροπή για τόν πολιτισμό αυτής της χώρας.Ας ετοιμαστούμε να γιορτάσουμε με ήσυχες τίς συνειδήσεις μας τη μεγάλη γιορτή...πολιτικοί και λαός.
ΚΑΙ Ο ΧΕΙΡΟΤΕΡΟΣ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΑΣ ΚΑΘΕ ΕΙΔΟΥΣ ΝΑ ΗΤΑΝ...
ΠΕΤΑΜΕΝΟΣ ΣΑΝ ΣΚΥΛΙ ΣΤΗ ΓΩΝΙΑ ΤΗΣ ΠΑΤΗΣΙΩΝ....
ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ ΤΟΥ 21ου ΑΙΩΝΑ !
συγχαρητήρια σέ όλους μας
η Μαριάννα έγραψε ...http://marianaonice.blogspot.com/
Ό,τι και να τον ανάγκασε, όποιος και να είναι, ό,τι κι αν έκανε, ό,τι κι αν έπαθε, τόσες μέρες εκεί, εγώ λυπάμαι...
Λυπάμαι κατάβαθα που το κράτος είναι ανύπαρκτο να λυτρώσει αυτόν ή έστω και εμάς από το βασανιστήριό του...
Αν είναι απατεώνας ας τον ελέγξει κι ας τον μαζέψει, αν όμως είναι θύμα των εγκληματιών με το λευκό κολλάρο, τότε ας μαζέψει κάποιος αυτούς!!
http://www.stopcartel.gr
και στο facebook
http://www.facebook.com/group.php?gid=60767708148
Δεν είμαστε πολιτικοί.
Δεν είμαστε επαναστάτες.
ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΟΛΙΤΕΣ ΠΟΥ ΡΙΣΚΑΡΟΥΝ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΣΑΠΙΛΑ ΚΑΙ
ΥΠΕΡΑΣΠΙΖΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ,
Είμαστε μια χούφτα και όμως πολεμάμε.
Σταθείτε δίπλα μας.
Τι είναι τα καρτέλ
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι πως βρισκόμαστε υπό την κυραιαρχία τους και
... το "άλλο" πρόσωπο
του κ. Σμιθ;
Καρτελ σημαίνει την σύμπραξη μερικών ατόμων ή εταιρειών (παραγωγών συνήθως) με σκοπό την αθέμιτη χειραγώγηση της αγοράς προς όφελος των μελών του καρτέλ. Η λέξη προέρχεται μάλλον απο το ελληνικό χάρτα, λατινικά charta, αγγλικά chart. Αρχικά σήμαινε γραπτή πρόσκληση σε μονομαχία, αργότερα σήμαινε το γραπτό λίβελο. Κατα το 1600 άρχισε να σχετίζεται με συμφωνία ανταλλαγής αιχμαλώτων πολέμου και κάποια στιγμή αργότερα πήρε το σημερινό νόημα.
Συνηθέστερος τύπος καρτέλ είναι η σύμπραξη εμπόρων/παραγωγών για να ανεβάσουν τεχνητά τις τιμές.
Η θεωρία παιγνίου και τα σύγχρονα οικονομικά λένε ότι η διατήρηση της συνεργασίας σε ένα καρτέλ δεν είναι εύκολη, καθώς κάθε μέλος έχει συμφέρον να αποκλίνει από την συμφωνημένη συμπεριφορά (να ρίξει τις τιμές π.χ. και να λάβει μεγαλύτερο μέρος της πελατείας).
Από τα πιο επιτυχημένο καρτέλ στην ιστορία είναι ο ΟΠΕΚ, ο σύνδεσμος των πετρελαιοπαραγωγών χωρών που με ηγέτη την Σαουδική Αραβία συγκεντρώνει περιπου 40% της παγκόσμιας παραγωγής και των 70% των γνωστών αποθεμάτων πετρελαίου. Ας σημειωθεί ότι μεγάλοι παραγωγοί όπως η Ρωσία και το Μεξικό δεν ανήκουν στον ΟΠΕΚ και συχνά αντιτίθενται στις κινήσεις του, καθώς και ότι παρά τον εκτεταμένο έλεγχο του στην ποσότητα παραγωγής πετρελαίου, ο ΟΠΕΚ δεν κατάφερε να διατηρήσει μακροπρόθεσμα την τιμή του πετρελαίου στα υψηλά επίπεδα που κατάφερε να την εκτινάξει αρχικά, επαληθεύοντας εν μέρει τις θεωριτικές υποθέσεις για την μακροπρόθεσμη απόδοση των καρτέλ.
Η λέξη τραστ χρησιμοποιείται επίσης συχνά σαν συνώνυμο του καρτέλ.
Τα καρτέλ σαν οντότητες αξιωματικά προϋποθέτουν την ύπαρξη κοινών και θεμελιωδών συμφερόντων, τα οποία άλλωστε είναι και η πλατφόρμα πάνω στην οποία κινούνται τα πιόνια αυτών, έτσι ώστε να μπορεί να υπάρχει ένας τρόπος λήψης αποφάσεων που αφορούν ή θα αφορούν το κάθε ένα μέλος ξεχωριστά αλλά και την οικογένεια των μελών. Δηλαδή την αύξηση της εθνικής αλλά και της οικογενειακής κυριαρχίας.
περισσότερα στο
http://whisperspot.blogspot.com/2007/11/blog-post_18.html
Στην μέση του πουθενά,
ΑπάντησηΔιαγραφήΑσάλευτος θα σταθείς να ρωτήσεις τον Επιμηθέα,
Γιατί έδωσε το κουτί στην Πανδώρα,
Γιατί άφησε μόνο την ελπίδα τελευταία
Κλειστή να σιγοκαίει στην καρδιά μας
Και να ξεγελά τις βεβαιότητες του αυτοκράτορα νου.
ΕΛ.ΖΙΝ
Βρέθηκα στην ίδια θέση με τον Θεόδωρο
...πριν από κάποιο καιρό.
Η επιχείρηση που είχα μετά από πολλές προσπάθειες άρχισε να πηγαίνει καλά
και αναζητήθηκαν νέοι ορίζοντες με την μορφή κάποιων συνεργασιών, συνεταίρων και συμφωνιών που,
όμως δεν τηρήθηκαν.
Όχι μόνο δεν τηρήθηκαν αλλά, καταπατήθηκε κάθε έννοια δικαιοσύνης και νομιμότητας.
Έτσι βρέθηκα στα χέρια των αρπακτικών, που είχαν όλα τα μέσα και τους νόμους και
τα παραθυράκια των νόμων και θελήσανε να τα πάρουν όλα.
Στον κυκεώνα των δικαστηρίων και στους έρημους διαδρόμους της δικαιοσύνης,
συνειδητοποιούσα πως είναι αδύνατο να αποδείξεις ότι
"δεν είσαι ελέφαντας" και ένας αθώος χρειάζεται πολλά λεφτά και δεν μπορεί να αποδείξει το δίκιο του.
Οι γνωστοί...αδιάφοροι, οι συγγενείς επικριτικοί, οι φίλοι "έστριψαν", μερικοί πήγανε με το μέρος του συμφέροντος και κάποιοι... δωροδοκήθηκαν.
Τους έβλεπα να ορκίζονται σε ένα Ευαγγέλιο, κάτω από
τις εικόνες
... ενός «δίκαιου θεού».
Μία επιστολή που είχα στείλει στον τότε πρόεδρο της Δημοκρατίας
Στεφανόπουλο,
άργησε φαίνεται να φθάσει και ένιωσα
...την ερημιά του πραγματικού.
Δεν υπήρχε τίποτα και κανείς!
Αδιέξοδο.
Δεν μπορούσα να γυρίσω πίσω,
δεν ήθελα να πάω μπροστά.
Δεν χωρούσα πουθενά.
Κάθισα σε ένα παγκάκι, ήταν Αύγουστος μήνας και δεν ήθελα συνεχίσω να ζω.
Δεν ήθελα να είμαι σε αυτή την κοινωνία, δεν ήθελα να ζω με αυτούς τους ανθρώπους και να μοιράζομαι τον ίδιο αέρα, δεν ήθελα τις εκκλησίες τους, τα Ευαγγέλια τους, τους άδικους θεούς τους, τους παράλογους νόμους τους, τους άνομους δικηγόρους τους, τις λυκοφιλίες τους,
τα βιβλία τους, τις εφημερίδες τους,, τα τραπέζια τους, τα φαγητά τους, τους πίνακες τους, τα έργα τέχνης τους, τα εικονοστάσια τους, την ψεύτικη αγάπη τους, τα βολεμένα συναισθήματα τους,
τις φιλανθρωπίες τους, την επιφανειακή διανόηση τους,
τον τεχνοκρατισμό τους, την θεοκρατική επιστήμη τους,
την φθηνή διασκέδαση τους,
τις ανόητες συζητήσεις τους,
τα γελοία ορνιθοενδιαφέροντα τους.
Δεν ήθελα τίποτα και βίωνα
... μια πικρή αίσθηση ελευθερίας.
Κάθισα στο παγκάκι μέρες και νύχτες με ένα μπουκάλι νερό και ...πολύ σιωπή νεκρική.
Οι άνθρωποι περνούσαν δίπλα μου, άλλοι αδιάφοροι τελείως, άλλοι, ρίχνανε μια ματιά και προσπερνούσαν και αυτοί.
Τα φώτα της πόλης λαμπυρίζανε σαν πυγολαμπίδες, όταν ο ουρανός άρχισε να κατεβαίνει σιγά σιγά,
ο ορίζοντας να στενεύει και ο θάνατος να με πλησιάζει
... γνέφοντας.
Και δεν με ένοιαζε καθόλου.
Το ευχόμουν.
Και... τότε ήρθε κάποιος και κάθισε δίπλα μου.
Μπορεί να ήταν όραμα ή οπτασία.
Εγώ τον είδα... σαν ένα Άνθρωπο, ίσως να ήταν και το Πνεύμα του, που με άγγιξε στην πλάτη και τον άκουσα να μου λέει:
Ξέρω... πως έχεις τραγουδήσεις σε Ανοιξιάτικα λιβάδια και
θα τραγουδήσεις και σε άλλα,
όχι... μόνο δακρυσμένα.
Ετοιμάζεσαι για "το άλμα" αλλά, πρέπει να θυμηθείς να γυρίσεις πίσω.
Πρέπει να το θελήσεις και να κρατηθείς από κάτι
... που αγαπάς πολύ.
Ψάξε να το βρεις και κρατήσου από εκεί... για να επιστρέψεις,
αφού.. ενώσεις τα κομμάτια σου.
Άκουσα τα λόγια του μέσα από ένα βουητό και έφθασαν στην καρδιά μου.
Ήξερα τι αγαπούσα και το έβαλα ...στο κέντρο.
Ήταν ένα παιδί που με περίμενε, ένα νησί και,
μια έννοια που λέγεται Ελευθερία και Ολότητα του Εαυτού.
Ο ουρανός ήταν ακριβώς πάνω από το κεφάλι μου,
δεξιά η Σκύλλα και αριστερά η Χάρυβδη, στο μέσον... ο γκρεμός.
Πήδηξα σε αυτόν και αφέθηκα μέχρι το τέλος!
Υποσχέθηκα να γυρίσω...
και ΕΙΜΑΙ εδώ!
Να κρατηθείς,
ΑπάντησηΔιαγραφήπολεμιστή Θεόδωρε Τενέζε,
να κρατηθείς από αυτό που αγαπάς
και από εμάς που σε αγαπούμε
και σε θέλουμε κοντά μας ζωντανό!
Θα ξημερώσει για χατήρι μας
...δεν μπορεί να μη ξημερώσει!
Κρατήσου και αυτό το βράδυ!
Εκπαιδευτική ταινία για το βράδυ!
ΑπάντησηΔιαγραφήClint Eastwood
Για μια χούφτα δολάρια!
Ανάμεσα σε δύο συμμορίες
και η επιστροφή
...στην τελική μάχη
προστατεύοντας... την καρδιά
με μια αδιαπέραστη ασπίδα.
Καλησπέρα...
στους σιωπηλούς καβαλάρηδες!
http://www.youtube.com/watch?v=LiQntJC-Efw&feature=related
Fistfull of dollars - Final Fight
Η Σκύλλα και η Χάρυβδη
ΑπάντησηΔιαγραφήείναι ένα δύσκολος σταθμός στην ζωή του ανθρώπου.
Είναι ένα μεταίχμιο και σημειοδοτεί το πέρασμα των ορίων, τα μεγάλα αδιέξοδα, ένα δίλημμα
...μεγάλο πάντα.
Καλείσαι για μια απόφαση όταν δεξιά και δυτικά είναι η Σκύλλα,
αριστερά και Ανατολικά είναι η Χάρυβδη και στην μέση
μία Άβυσσος να χάσκει και
να σε προσμένει σε αναμέτρηση μαζί της.
Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα και στην μέση αναμμένα κάρβουνα!
Είναι πάντα δύσκολες οι αποφάσεις,απαιτούν ένα ρίσκο, την ανάληψη μιας ευθύνης και την καλή λειτουργία των νεφρών.
Για αυτό οι άνθρωποι σπάνια αποφασίζουν ποτέ για κάτι και η ζωή κινείται ανάμεσα σε ατέλειωτες αμφιταλαντεύσεις.
Πάντα νιώθουν μεγάλη ανακούφιση όταν κάποιος άλλος αποφασίζει για αυτούς και τους βγάζει από το πρόβλημα.
Συνήθως εκτονώνονται με μια απλή επικριτική,πίσω από την οποία αποφεύγουνε να πάρουν θέση ή να καταθέσουν μια πρόταση .
Εδώ πάντα στηρίζεται η χειραγώγηση του πλήθους από το σύστημα των
της εξουσίας με την μορφή σήμερα των μεγάλων απρόσωπων οργανισμών,
και πολυεθνικών,τα καρτέλ.
Ο Ζυγός συμβολίζεται με μια ζυγαριά και είναι η ώρα της κρίσεως.
Είναι η στιγμή που αποφασίζεις με ποιους θα πας και ποιους θα αφήσεις.
Όλη η διαδρομή που κάνει ένας άνθρωπος μέχρι να φθάσει στον Ζυγό, είναι οριζόντιες μετακινήσεις του σημείου της αντίληψης και οι συνειδητοποιήσεις περιλαμβάνουν
... το Γνωστό.
Οι πλανήτες, Άρης Δήμητρα,Ερμής, Ήρα, Απόλλων, Εστία
Αφροδίτη, εδώ είναι πιό προσωπικοί και δείχνουν στοιχεία του προσωπικού τονάλ.
Δουλεύουν με το... Εγώ.
Από τον Ζυγό και μετά οι πλανήτες,
Πλούτωνας, Αθηνά,Ζευς,Άρτεμις, Ποσειδών, αφορούν και το συλλογικό
τονάλ και είναι μια επίδραση γενεών.
Συμπεριλαμβάνουν πλέον το
... Εμείς,
στην αυτοσυνείδηση τους.
Η Αφροδίτη εδώ, κυβερνήτης του Ζυγού με ενεργεικαό κέντρο τα νεφρά, έχει διπλό ρόλο αστεριού.
Αυγερινός και αποσπερίτης !
Εωσφόρος και Πούλια!
Οι μετακινήσεις παίρνουν στροφή 90 μοιρών και γίνονται κάθετες και οι συνειδητοποιήσεις βαθιές γιατί είναι η είσοδος στο Άγνωστο και στο Ναγουάλ.
Η είσοδος αυτή είναι μια αναμέτρηση και χρειάζεται να έχει δουλέψει κανείς όλα τα προηγούμενα για να επιζήσει... όταν βρεθεί εκεί.
Ξεκινάει με μια ανακατάξη του Τονάλ που κορυφώνεται στην Παρθένο με την τακτοποίηση και την αλλαγή πρόσοψης μαζί με την οικονομία της ενέργειας και το σπάσιμο των συνηθειών καθώς επίσης και την ικανότητα της διάκρισης.
Αυτό το νοικοκύρεμα στην Παρθένο μαζί με την πρόληψη και την θεραπεία των ενεργειακών κέντρων είναι μια προετοιμασία για το πέρασμα σε μια "άλλη" αντίληψη και πραγματικότητα.
Η φροντίδα της Παρθένου αφορά και το φυσικό σώμα και το πνεύμα του ανθρώπου που πρέπει να καλλιεργείται προς όλες τις πλευρές και να μη μένει ξεμένει και εμμένει πουθενά.
Το πνεύμα και η γνώση φτιάχνει το σώμα του ανθρώπου κα η καλή φυσική κατάσταση βοηθά στην κατανόηση αυτής της γνώσης.
Μια διαμάχη με το τονάλ οδηγεί στον θάνατο για αυτό πρέπει να προστατεύεται και να οργανώνεται με αρμονικό τρόπο.
Ο Ζυγός είναι δύο δρόμοι που ανοίγονται μπροστά σου και περνούν πριν από τις Παγκτές πέτρες, τις Συμπληγάδες ενός ταρακουνημένου νου.
Το πέρασμα ανάμεσα τους απαιτεί εξαιρετική ταχύτητα του μυαλού να διακρίνει άμεσα και έμμεσα το κάθε τι βλέποντας πίσω από τις λέξεις
και τα μεταφραστικά προγράμματα ενός MATRIX.
Το πήδημα στην Άβυσσο προϋποθέτει ένα κέντρο που έχει τοποθετηθεί πριν, ισχυρό και ικανό για να αντέξει τέτοια... αλλαγή συνείδησης.
Το κέντρο του κύκλου είναι πολύ δυνατό σημείο γιατί απέχει ίσα από όλα τα σημεία της περιφέρειας του κύκλου και έχει την δυνατότητα να μεγαλώσει την ακτίνα, τα όρια του διευρύνοντας την αντίληψη και την συμπεριεκτικότητα.
Αλλά, ταυτόχρονα στερεώνει και το νησί την Ηλιακής Συνείδησης την Δήλο για να γεννηθεί ο Απόλλων.
Αν το κέντρο είναι ασταθές και ανεπαρκές, ο άνθρωπος δεν μπορεί να αντέξει και θα
καταβροχθιστεί από τις απόρροιες του Αετού βλέποντες τις και απορρίπτοντας τις κοινωνικές
... μιας ανθρώπινης διαμόρφωσης.
Οι μικροί τύραννοι παρ όλο που κυοφορούνται από τον 4ον οίκο και προβάλλονται στον 10ον οίκο,
μπορούν να ειδωθούν μόνο από τον 7ον οίκο παίρνοντας την θέση απέναντι από τον 1ον, γιατί εκεί αποκτούν και "μορφή" και συνειδητοποιούνται από τον 1ον.
Πολλές φορές οι συναισθηματικές μας προσκολλήσεις μας εμποδίζουν να διακρίνομε τα τραύματα και τις ενεργειακές διαρροές που έχουμε υποστεί από τα παιδικά μας χρόνια και κάνουμε σαν μην υπάρχουν.
Μια ανασκόπηση προσεχτική, της ζωής μας έχει να μας αποσαφηνίσει πολλά.
Αλλά, και το απρόσωπο και το μακρινό μιας κυρίαρχης εξουσίας, μας κάνει να πιστεύουμε πως δεν υφίσταται.
Έτσι έχουμε την αφελή εντύπωση πως επειδή ίσως να μη πηγαίνουμε στα γήπεδα, στις εκκλησίες και να μη βλέπουμε τηλεόραση
...είμαστε ελεύθεροι.
Αν έχουμε την τύχη να είμαστε σε μια καλούτσικη δουλειά και με ένα σπίτι νομίζουμε ότι ζούμε στο παράδεισο.
Όμως η έννοια της πραγματικής ελευθερίας του ανθρώπου απέχει πολύ από αυτήν τη αυτούπνωση. Γιατί οι δυνατότητες του ανθρώπου είναι πολύ μεγαλύτερες
και η ενέργεια του αποστραγγίζεται για άλλους σκοπούς και χρησιμοποιείται
από άλλα συστήματα εν αγνοία του...
Η είσοδος στο Άγνωστο ισοδυναμεί με το περπάτημα σε ένα ναρκοπέδιο
και με πολλούς "ελεύθερους σκοπευτές" που καιροφυλακτούν.
Εδώ χρειάζεται κανείς την μαεστρία ενός "γκρίγκο πιστολιέρο" να τους αντιμετωπίσει στοχεύοντας με την αριστερή πλευρά γιατί η δεξιά έχει πληγωθεί πολύ
ταυτόχρονα με την λογική της.
Οι μυητικές ταινίες του Clint Eastwood, εξαιρετικού «μάγου» ηθοποιού και ονειρευτή δείχνουν ακριβώς πίσω από την μυθοπλασία πως χρησιμοποιεί το ονειρικό του σώμα και βλέπει τον στόχο ακόμη και με κλειστά μάτια.
Έτσι σπάνια αστοχεί και δρα μέσα από ένα σφυρηλατημένο κέντρο δυνατής σταθερότητας και ρευστής χαλαρότητας και απλότητας.
Το μεγάλο περπάτημα στο Άγνωστο θα γίνει στο 8ον οίκο και την εξερεύνηση του υποσυνείδητου με τον Κέρβερο και την κάθοδο στον Άδη,αλλά,
ο πολεμιστής όταν εισέλθει, περνώντας ανάμεσα από τα δύο τέρατα και "κρατηθεί" δεν θα θελήσει να ξαναγίνει ένα ...φυτοζωούν όν.
Θα επιστρέψει.. αλλά,
με άλλες προδιαγραφές πλέον για την ζωή και τις δυνατότητες της και μόνο έτσι... θέλει να ΖΕΙ.
Καλημέρα σε αυτούς που περπατούν στο Άγνωστο,
ΑπάντησηΔιαγραφήστους υπέροχους γκρίγκο πιστολιέρους, σε αυτούς που βουτούν στην άβυσσο,
σε αυτούς που υπόσχονται, σε αυτούς που επιστρέφουν… και να είναι πάντα καλά και να ξέρουν πως έχουν την αγάπη μας.
Ο αδικημένος επιστρέφει νικητής και σοφότερος, ενώ ο αδικητής έχει χαθεί από την πρώτη στιγμή μόνο που δε το ξέρει ακόμα, αλλά σύντομα έρχεται ο καιρός που θα το μάθει.
Και αυτό ισχύει και για αυτή την υποκριτική κυβέρνηση, που στέλνει στο τάφο ένα νέο άνθρωπο μαζί με τα όνειρά του, όπως και χιλιάδες όνειρα βιοπαλαιστών που εξευτελίζουν τη ζωή τους σε ένα αδιάκοπο αγώνα για επιβίωση.
Τώρα γι΄ αυτό το …γνωστό παγκάκι που είναι η συνέχεια της «αρμύρας» που λέγαμε.
Εκεί είναι που συνηθίζει να δίνει ραντεβού, να αγγίζει την πλάτη και να μιλά σιγανά και απαλά αυτός ο άγνωστος…
Είχα ακούσει παλιά μια ιστορία που κάποιος γιόγκι στα Ιμαλάια έπιασε τα αναμμένα κάρβουνα και αυτά μετατράπηκαν σε ζαχαρωτά.
Η απάνθρωπη μέθοδος της ζωής είναι να μας ανοίγει μια πληγή και να μας λέει «κλείστε τη, αν δε θέλετε να πεθάνετε από αιμορραγία».
Μπορεί να συμβεί αυτό από τις συνθήκες του αρχικού περιβάλλοντος ή αργότερα.
Όταν κάποτε κλείσει η πληγή, αν αντέχουμε ακόμα, φροντίζει ν΄ ανοίγει άλλη…
Ο πνευματικός δρόμος είναι φραγμένος από ένα τεράστιο αόρατο βράχο.
Μόνο αν ραϊσει θα αποκαλυφθεί η συνέχεια.
Κι αυτός ο βράχος, άλλος δεν είναι από την καρδιά μας.
Καλή δύναμη σε όσους σοφά φορούν ένα κόκκινο πουκάμισο!
Αυτά τα λόγια σου,
ΑπάντησηΔιαγραφήσύντροφε συμπολεμιστή και φίλε μας!
Αυτά τα λόγια σου...πάντα αυθόρμητα,ζωντανά,αληθινά,
πάντα μέσα από την καρδιά σου,
ποτέ κλισαρισμένα, ψεύτικα,
δήθεν...αυτά τα λόγια σου Σταυραετέ,
πόση δύναμη και ελπίδα
και σοφία μας χαρίζουν!!!
Ξέρεις από τραγούδια σε Ανοιξιάτικα Λιβάδια
και φαίνεται έχεις περπατήσει σε αυτά... τραγουδώντας!
Η καινούργια μορφή της δικτατορίας αφού λεηλάτησε την γη, τους φυσικούς πόρους, έσφαξε τους Ινδιάνους,και άλλους ιθαγενείς,
και όχι μόνο,
κερδοσκόπησε πουλώντας και ξεπουλώντας τον θεό συνέχεια,
ετοιμάζει την νέα τάξη των δούλων που θα φορούν τα ίδια ρούχα
Θα δουλεύουν για τα καρτέλ από το πρωί μέχρι το βράδυ, θάχουν ένα γραφείο 1 επι 1, 2 κυβικά αέρα να αναπνέουν και θα υπακούουν στον μεγάλο αδελφό.
Ταινία για το βράδυ και για κάποιους "κληρικούς"
χωρίς αισθήματα
...που ψάχνουν για μια
δύσκολη ισορροπία!
«Περπάτησε απαλά… για να μη ποδοπατήσεις τα όνειρα μας»,
λέει... κάποιος στον κληρικό
της ταινίας και φίλος του.
Equilibrium - Without Emotions
http://www.youtube.com/watch?v=h30Uh5NcUUc
Το άνοιγμα της Αβύσσου και το περπάτημα στο χείλος της,
ΑπάντησηΔιαγραφήείναι δύσκολο για τους άντρες.
Είναι δύσκολο όχι μόνο γιατί πρέπει να κολυμπήσουν σε βαθιά άγνωστα αριστερά νερά με κίνδυνο να χαθούν, αλλά γιατί,
χρειάζεται να το "δημιουργήσουν" κιόλας... για να περάσουν.
Οι γυναίκες έχουν μια άλλη ευκολία και άμεση κατανόηση του Αγνώστου και ένα πέρασμα "ανοίγει" μπροστά τους κάθε μήνα,
την διάρκεια του κύκλου τους.
Αλλά,
η αφορμή για το ταξίδι της γνώσης ενός άντρα, είναι μια γυναίκα
και χωρίς την βοήθεια της και την ενέργεια της δεν μπορεί να προχωρήσει και θα χαθεί.
Μια γυναίκα, Κίρκη, Καλυψώ, Ναυσικά, Αριάδνη, Πηνελόπη,Εύα, Τρίνιτυ, Ήρα, Αθηνά, που με τον τρόπο τους θα γίνουν σταθμοί και φάροι του και οδηγοί του.
Η επικράτηση αρσενικοποιημένων θρησκειών και αυταρχικών πατριαρχικών προτύπων οδήγησε πολλούς άντρες στην...απώλεια
του προορισμού τους.
Δεν φθάσανε ποτέ τον στόχο τους.
Έτσι, πολλοί χαθήκανε και πνιγήκαμε στις άγριες θάλασσες και τα κύματα ενός θυμωμένου Ποσειδώνα.
Η εκμετάλλευση της γυναίκας,της ενέργειας της, η ασέβεια προς την θηλυκή αρχή είχε σαν αποτέλεσμα πολλές από τις παρενέργειες και τον εκφυλισμό... της αρσενικής.
Όταν δε προστατεύεται η γυναίκα και η μητρότητα,
τα παιδιά, οι άντρες γεννιούνται όλο και πιο αδύναμοι και ανισόρροποι... σε ένα φαύλο κύκλο.
Το άνοιγμα που χάσκει ανάμεσα από την Σκύλλα και την Χάρυβδη,
έχει και μια αγριοσυκιά .
Αυτή θα κρατήσει τον Οδυσσέα για τον Χρόνο που θα χρειαστεί
να περάσει τα όρια και υπήρξε μυστηριώδης,
ο ρόλος αυτού του δέντρου,
έχοντας απασχολήσει πολλούς με τους καρπούς του και όλους
... τους συκοφάντες.
Ο Ζευς είναι το ζεύγνυμι, η ενότητα, το ζευγάρι, ο Ζυγός, η αγάπη, ο έρωτας,ο γάμος με την μορφή της Αφροδίτης,
Άλλωστε οι δύο σύζυγοι είναι υπό τον ίδιο ζυγό και οργώνουν το χωράφι βαθιά για να δεχτεί τον σπόρο.
Διαιρούμενοι οι ζυγοί αριθμοί γίνονται μονοί και μόνοι.
Το πρόβλημα πάντα αρχίζει όταν το "ένα γίνεται δύο" και δοκιμάζουν να συνυπάρξουν, ξεκινώντας από μια συμφωνία,
όπως αυτή που έκανε ο Ηρακλής με τον Αυγεία για να καθαρίσει τους Σταβλους.
Το πέτυχε με την βοήθεια των δύο ποταμών αριστερά και δεξιά του
Αλφειού και του Πηνειού, που αντιπροσωπεύονται από τα δύο νεφρά , το διυλιστήριο του σώματος και είναι απαραίτητο να λειτουργεί καλά για μια ισορροπία του ph όλων των υγρών και να μην συγκεντρώνουν "πλαγκτές" πέτρες.
Πλαγκτοσύνη είναι η κατάσταση του πλανημένου νου και η διατροφή είναι ο αναγραμματισμός της Αφροδίτης.
Παρ΄όλα αυτά η συμφωνία αθετείται και ο Αυγείας αρνείται να δώσει στον Ηρακλή αυτό που υποσχέθηκε με τις γνωστές συνέπειες.
Οι πρώην συνεργάτες μας συνέταιροι και σύζυγοι γίνονται οι εχθροί μας και αντίδικοι και μας τυρρανούν.
Ο Αυγερινός είναι η μια πλευρά της Αφροδίτης, η άλλη είναι η Πούλια,
ο Αποσπερίτης.
Ο Αυγερινός είναι ο Εωσφόρος με τις πολλές ερμηνείες του.
Ας δούμε όμως πρώτα τον ρόλο της Αφροδίτης που είναι κυβερνήτης του Ζυγού.
Είναι η θεά της αγάπης, του έρωτα του γάμου, κόρη του Δία, ουράνια και πάνδημος και η θεά της ομορφιάς!
Μιας ομορφιάς που στους θνητούς εκπροσωπήθηκε από την Ωραία Ελένη
για χάρη της οποίας έγινε ο Τρωικός πόλεμος.
Γιατί ήταν τόσο σημαντικό για τους Αχαιούς να πάρουν πίσω την γυναίκα του Μενέλαου;
Γιατί έπρεπε να πάρουν την γνώση και την αυτοσυνείδηση να επαναδιατάξουν την ενέργεια τους με αρμονικό τρόπο φτιάχνοντας τον εαυτό τους όμορφο εντελεχώς και δίνοντας μορφή σε ένα ακατέργαστο μάρμαρο.
Η Ωραία Ελένη έχει δύο αδέλφια Διδύμους, ένα Κάστορα θνητό και ένα Πολυδεύκη αθάνατο και οι Δίδυμοι ανήκουν στο Ερμή και στην διπλή φύση του λόγου.
Αυτού που σε παραπλανά και αυτού που σε φωτίζει.
Η Αφροδίτη λοιπόν έχει ένα παρόμοια διττή φύση και εμφανίζεται το ίδιο αστέρι,
με δύο ονόματα και ερμηνείες.
Του Εωσφόρου και του Αποσπερίτη.
Ο διάβολος βρίσκεται στο πρόσωπο αυτού που αγαπάμε περισσότερο και με λάθος τρόπο και σε αυτό που καταλαβαίνουμε λιγότερο.
Η ιστορία βρίθει με προσωπικά και συλλογικά παραδείγματα για το πόσο,
οι άνθρωποι αγάπησαν άλλους ανθρώπους και θεούς λάθος και πόσα λίγα καταλαβαίνουν συνήθως και παρανοούν.
Ο ρόλος του Εωσφόρου στο Χριστιανοιουδαισμό,
είναι αυτός του
εκπίπτοντας αγγέλου που παρασέρνει την Εύα να φάει το μήλο από το δέντρο της γνώσης.
Όμως ο Εωσφόρος είναι δημιούργημα του θεού και είναι το δικό του σκάκι στην παγκόσμια σκακιέρα.
Η αμαρτία του Αδάμ δεν εντοπίζεται στην συμμετοχή του στην βρώση του καρπού αλλά στην έλλειψη υπευθυνότητας του.
Στην ερώτηση του θεού απαντάει ότι η Εύα τον ξεγέλασε και αυτή είναι η αστοχία του και η πρώτη μη αντρίκεια συμπεριφορά, αφήνοντας την σύντροφο του έκθετη και ανυπεράσπιστη.
Μια ζωή και αιώνες θα παραμείνει δειλός και δούλος, μη ξέροντας πότε να χρησιμοποιήσει το "εγώ" και το "εμείς" σωστά..
Η ανάληψη ευθύνης του άντρα και ενός ανθρώπου ξεκινά με την ανάληψη της ευθύνης του εαυτού του, της ύπαρξης του και των επιλογών του.
Έτσι, η σωστή απάντηση του Αδάμ στον θεό θα ήταν,
χωρίς να σκύψει το κεφάλι και να "τα μασήσει";
ΕΓΩ θέλησα να δοκιμάσω τον απαγορευμένο καρπό του δέντρου και ΕΣΥ έχεις μερίδιο της ευθύνης που τον φύτεψες.
Την Εύα την αγαπώ γιατί είναι το άλλο μου μισό και είμαστε μαζί και στα εύκολα και στα δύσκολα και στις δοκιμασίες της ζωής.
Αργότερα μέσα από μια βασανιστική πορεία του δρόμου προς τον παράδεισο περνώντας μέσα από την κόλαση,
ο Αδάμ δεν μπορεί να μιλήσει σαν ένα "εγώ" πλέον και να περιαυτολογήσει λέγοντας:
Εγώ είναι η αγάπη!
Γιατί η αγάπη προϋποθέτει τουλάχιστον δύο αν όχι πολύ περισσότερα... εγώ και έμπραγκτες
απόδειξεις.
Στην τελική του ανακοίνωση,
ο Αδάμ μπορεί μόνο να πει σαν ένας σοφός άνθρωπος ή ακόμη και σαν ένας ακριβοδίκαιος
επιστρέφων θεός:
Εμείς είμαστε η ΑΓΑΠΗ!
ΕΜΕΊΣ είμαστε το Φως ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΓΙΑΤΊ ΕΙΜΑΣΤΕ
περισσότερο από ένα... ΕΓΩ,
ισότιμα διαφορετικά και συνεργαζόμενα!
Σαν τα κύτταρα ενός υγιούς ανθρώπινου οργανισμού,
σε μια ολότητα και ενότητα του Εαυτού.
Εγώ ΕΙΜΑΙ εσύ
και είμαστε... στο ΕΜΕΊΣ!
Μία ταινία... για το βράδυ
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι το πως καταλήγουν
γάμοι,συνεργασίες και ερωτικές συμφωνίες!
http://www.youtube.com/watch?v=5ebv3i_9Ltc
THE WAR OF THE ROSES - HQ Trailer ( 1989 )
...και ένα τραγούδι!
Σαν παλιό σινεμά και σαν τη Χαλιμάτ
που μιλάει με τα παιδιά
σου κρύβω την αλήθεια
κι αφήνω από τα στήθια μου να βγουν
παραμύθια για κείνους π' αγαπούν
Για στιγμές μυστικές για λάμψεις μαγικές
γι' αγκαλιές ερωτικές για νύχτες φωτεινές
Σ' αγκαλιάζω στο σκοτάδι
σε τυλίγω μ' ένα χάδι
τώρα είμαι γυμνός
νιώθω σαν θεός
φωτεινός δυνατός,
μπορείς να μ' αγαπήσεις
μπορείς να μου φωτίσεις μια στιγμή
το κορμί μου είναι μόνο η αφορμή
Για στιγμές μυστικές για λάμψεις μαγικές
γι' αγκαλιές ερωτικές για νύχτες φωτεινές
Greek Music - Η Μπαλάντα των Αισθήσεων - Βασίλης Λέκκας
http://www.youtube.com/watch?v=xMO_jIY9Abk&feature=PlayList&p=43507709AC4D8DCD&playnext=1&playnext_from=PL&index=9
Η ζωή είναι περιπέτεια και ταξίδι
και έρωτας μεγάλος
και για τολμηρούς ταξιδευτές
που δεν σκύβουν κεφάλι
ούτε στον θεό... ούτε στον διάβολο,
μόνο όρθιοι
... ξέρουν να πολεμάνε
και να συνεχίζουν να περπατούν!
μ Οδύσσειας
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι το καράβι σου απ' εκεί σα σώση να περάση,
δε σου ορμηνεύω πια από που το δρόμο σου να πάρης
ατός σου κρίνε• εγώ τους δυό θα σου εξηγήσω δρόμους.
Από τη μιά είναι κρεμαστές οι πέτρες που ολοένα
60 με κύματα η γλαυκόματη τις δέρνει η Αμφιτρίτη•
αυτές Πλανούμενες τις λεν οι θεοί οι μακαρισμένοι.
Κι ουδέ πουλί τις προσπερνάει, και μήτε οι περιστέρες
την αμβροσία που φέρνουνε στο Δία τον πατέρα,
μόνε κι αυτές κάθε φορά τις παίρνει η γλιστροπέτρα•
65 μα στέλνει κι άλλην ο θεός, λειψές να μην τις έχη.
Θνητού καράβι εκείθενε δεν έφυγε, κι αν ήρθε,
μόνε καραβοσάνιδα και ανθρώπινά κουφάρια
κυλιούνται από τα κύματα κι απ' της φωτιάς τη λύσσα.
Ένα μονάχο διάβηκε της θάλασσας καράβι,
70 η κοσμολάλητη η Αργώ, γυρνώντας απ' του Αιήτη-
κι αυτή σε βράχους θά 'σπανε τρανούς, χωρίς το χέρι
της Ήρας, που λυπήθηκε τον Ιάσονα απ' αγάπη.
Από την άλλη, οι βράχοι οι δυό, που ο ένας ανεβαίνει
στους ουρανούς, κι η σουβλερή κορφή του τους αγγίζει
75 μαύρη τον ζώνει συννεφιά, που πάντα 'ναι απλωμένη,
μηδέ λαμπρύνει η ξαστεριά ποτές το μέτωπό του,
μα ας είναι θερισμού καιρός, ας είναι χινοπώρι.
Ν' ανέβη εκεί ή να κατεβή θνητός δε θα μπορούσε
ποτές κανένας, κι είκοσι χέρια και πόδια αν είχε•
γιατ' είναι ο βράχος γλιστερός, σαν πέτρα λιστρωμένη
80 Και σπήλιο ανοίγει σκοτεινό μες στην καρδιά του βράχου,
στη Δύση, και προς στο Έρεβος• και κατακεί την πλώρη
του καραβιού θα στρέψετε, περίλαμπρε Οδυσσέα,
Μηδέ πιδέξιος τοξευτής μέσ' από το καράβι
ρίχνοντας τη σαγίτα του δε θά 'φτανε στο σπήλιο.
85 Κει μέσα η Σκύλλα κατοικεί και φοβερά γαυγίζει•
έχει φωνούλα σκυλακιού νιογέννητου, κι ως τόσο
είναι κακότροπο θεριό, κι ούτε θνητός κανένας,
κι ούτε θεός θα χαίρονταν θωρώντας το αντικρύ του.
Έχει και πόδια δώδεκα, που ξέκρεμα είναι όλα,
90 κι έξι θεόμακρους λαιμούς, και στον καθένα απάνω
κεφάλι στέκει τρομερό με τρεις αράδες δόντια,
πυκνά και σφιχτοκάρφωτα και θάνατο γεμάτα.
Μες στο βαθύ το σπήλιο της ως τα μισά χωμένη,
από το μαύρο βάραθρο τ' άγρια κεφάλια βγάζει,
95 κι εκεί ψαρεύει, ψάχνοντας ολόγυρα στο βράχο,
δελφίνια και σκυλόψαρα κι άλλα θαλασσαγρίμια,
που μύρια η κυματόβροντη τα βόσκει η Αμφιτρίτη.
Ναύτης δεν το παινέθηκε πως ξέφυγε με πλοίο
από κει πέρα απείραγος• με κάθε της κεφάλι
100 αρπάει απ' το μαυρόπλωρο καράβι κι έναν άντρα.
Τόν άλλο χαμηλότερο, Οδυσσέα, θα δης το βράχο•
κοντά 'ναι οι δυό τους, θά 'φτανε η σαγίτα σου να ρίξης.
Μεγάλος είναι ορνιός εκεί, μυριόφυλλος, και κάτου
η θεία η Χάρυβδη ρουφάει το μελανό το κύμα.
105 Τη μέρα τρεις φορές ξερνάει, και τρεις φορές ρουφάει•
να μη σου τύχη και βρεθής την ώρα που ρουφήξη,
τι δε θα σε ξεγλύτωνε μηδέ του κόσμου ο σείστης.
Μόν' ζύγωνε το πλοίο ευτύς προς τη Σπηλιά της Σκύλλας,
και πέρναε, τι καλύτερο να κλαις έξι συντρόφους
110 του καραβιού παρά όλοι τους μαζί ν' αφανιστούνε.»
Μα όταν εκείνο το νησί τ' αφήκαμε πια πίσω,
βλέπω ένα κύμα και καπνό, κι αχό μεγάλο ακούγω.
Τρομάξαν όλοι, τα κουπιά τους φύγαν απ' τα χέρια,
και στα νερά βροντήξανε• και στάθη το καράβι,
205 που δεν κρατούσαν πια κουπιά μακριά για να το σπρώξουν.
Κι εγώ στο πλοίο γύριζα, και κάθε σύντροφό μου
ζυγώνοντας, με μαλακά τους προσμιλούσα λόγια•
«Αδέρφια, εμείς αμάθητοι δεν είμαστε από πάθια•
πάθημα αυτό χειρότερο δεν είναι δα απ' εκείνα
210 που η δύναμη του Κύκλωπα μας έδωκε στο σπήλιο•
όμως και τότε η γνώση μου κι ο νους κι η αντρειοσύνη
μας γλύτωσαν, και πάντα αυτά θα τα θυμάστε ελπίζω.
Ελάτε τώρα, κι ό,τι πω να το καλοδεχτούμε.
Εσείς αυτού με τα, κουπιά στους πάγκους καθισμένοι,
215 βαράτε τ' άγρια κύματα, κι ίσως το δώση ο Δίας
και πάλι του ξολοθρεμού ξεφύγουμε τη μοίρα.
Κι εσύ, ποδότη, βάλε το στο νου σου ό,τι προστάζω,
γιατί το δοιάκι εσύ κρατάς και κυβερνάς το πλοίο.
Όξω από κείνον τον καπνό κι από το κύμα βάστα,
220 και προς το βράχο ζύγωνε, το πλοίο να μη σου φύγη,
και πάρη δρόμο κατακεί, και στο χαμό μας ρίξης.»
Αυτά τους είπα, κι άκουσαν τα λόγια μου όλοι τότες.
Μα για της Σκύλλας το κακό τ' αγιάτρευτο, ούτε λόγο
δεν είπα, μήπως φοβηθούν κι αφήσουν τα κουπιά τους,
225 και στα βαθιά του καραβιού κατέβουν και κρυφτούνε.
Και τότες δεν την ψήφησα της Κίρκης την ορμήνεια,
που μου έλεγε να μη φανώ με την αρματωσιά μου,
παρά στου πλοίου ανέβηκα την πλώρη αρματωμένος,
κρατώντας δυό στα χέρια μου θεόμακρα κοντάρια•
230 τι κατακεί περίμενα πως θα πρωτόβγη η Σκύλλα,
του βράχου το φριχτό θεριό, που μου έφαγε τους φίλους.
Μα δεν μπορούσα να τη δω• τα μάτια μου αποκάναν
κοιτώντας και ξετάζοντας του βράχου τα σκοτάδια.
Και το στενό περνούσαμε με βόγγο και λαχτάρα•
235 εδώθε η Σκύλλα, κι αντικρύ της Χάρυβδης το τέρας
ξαναρουφούσε τ' αρμυρά νερά της κυματούσας.
Και σαν τα ξέρναε, σα βρασμός μες στο πυρό καζάνι
γουργούριζε όλη ανάκατη, κι η άχνη ξεπετιόταν
ψηλά, ως απάνω στις κορφές του ενός και του άλλου βράχου.
240 Και πάλε τ' αρμυρά νερά σαν τα ξαναρουφούσε,
ανάκατη απομέσαθε φαινόταν, και βροντούσε
ο βράχος γύρω φοβερά, και κάτου η γης φαινόταν
μαύρη απ' τον άμμο, κι έτρεμαν αυτοί, χλωμοί απ' το φόβο.
Κι εκεί καθώς κοιτάζαμε, καταστροφή φοβώντας,
245 μου αρπάζει η Σκύλλα απ' το βαθύ καράβι έξι νομάτους,
στα χέρια και στη δύναμη τα πρώτα παλληκάρια.
Κι εγώ γυρίζοντας να δω τους άλλους στο καράβι,
τα χέρια και τα πόδια τους απάνωθε αγναντεύω,
που σηκωμένοι ανάερα χουγιάζανε με πόνο,
250 και με φωνάζανε στερνή φορά με τ' όνομά μου.
Κι όπως ψαράς μ' ένα μακρύ ραβδί απ' τον κάβο ρίχνει
στα μικρά ψάρια δόλωμα, και κέρατο τινάζει
καλού βοδιού στη θάλασσα, κι άμα πιαστή το ψάρι
στη γης απάνω το πετάει κι εκείνο σπαρταρίζει,
255 κι αυτοί έτσι σπαρταρίζοντας στο βράχο κουβαλιόνταν,
και το θεριό τους έτρωγε, και ξεφωνίζαν όλοι,
σ' εμέ τα χέρια απλώνοντας στου χάρου τον αγώνα.
Άλλο πιο θλιβερό απ' αυτό τα μάτια μου δεν είδαν,
απ' όλα που δοκίμασα τις θάλασσες περνώντας.
Μα το νησί άμ' αφήσαμε, κι άλλη στεριά τριγύρω
δε φαίνονταν, παρά ουρανός και θάλασσα παντούθε,
405 σύννεφο μαύρο απάνω μας του Κρόνου ο γιός απλώνει,
που θεοσκότεινα έγιναν τα πέλαγα αποκάτου.
Πολλή ώρα δεν αρμένισε από τότες το καράβι•
τ' ήρθε Πονέντης άξαφνος μ' άγρια μαζί φουρτούνα,
κι έσπασε ο σίφουνας τα δυό τα ξάρτια στο κατάρτι•
410 κι έπεσε προς τα πίσω αυτό, και τ' άρμενα στ' αμπάρι• ^
και το κατάρτι πέφτοντας στην πρύμη τον ποδότη
πάς στο κεφάλι χτύπησε• λυώμα τα καύκαλά του,
κι αυτός από το κάσαρο σα βουτηχτής γκρεμίστη,
και πέταξε απ' τα κόκκαλα η λεβέντικη ψυχή του.
415 Τότες ο Δίας βρόντηξε, και με τ' αστροπελέκι
χτυπάει το πλοίο, κι ολόβολο τ' αναποδογυρίζει,
γεμάτο θειάφι• πέφτουνε στη θάλασσα οι συντρόφοι,
γύρω στο μαυροκάραβο γυρνώντας σαν κουρούνες,
και χέρι θεού τους έκοβε του γυρισμού τη γλύκα.
420 Ως τόσο εγώ βαστιόμουνα μες στο καράβι, ωσότου
απ' την καρίνα τα πλευρά ξεκάρφωσε η φουρτούνα,
κι έτσι γυμνή την έσερνε το κύμα• το κατάρτι
σπασμένο χτύπαγε σ' αυτή• μ' απάνω του μαντάρι
φτιαγμένο από βοδόπετσο κρατούσε περασμένο.
425 Μ' αυτό συνέδεσα τα δυό, καρίνα και κατάρτι,
κάθισ' απάνω κι οι άνεμοι με πήραν οι οργισμένοι.
Η άγρια τότες έπαψε φουρτούνα του Πονέντη,
κι ήρθε και φύσηξε Νοτιάς, σε πάθια να με ρίξη,
στην τρομερή τη Χάρυβδη και πάλε ν' αρμενίσω.
Ολονυχτίς δερνόμουνα, και σάνε φάνη ο Ήλιος
430 στη μαύρη Χάρυβδη έφτασα και στον γκρεμό της Σκύλλας.
Καθώς ρουφούσε η Χάρυβδη της θάλασσας την άρμη,
εγώ κατά τον αψηλό του βράχου ορνιό (αγριοσυκιά) πετιέμαι,
και το κορμί μου κόλλησε σα νυχτερίδα απάνω.
Δεν είχα που το πόδι μου να βάλω να πατήσω,
435 τι οι ρίζες ήτανε μακριά, και τα τρανά κλωνιά του
απλώνονταν ανάερα τη Χάρυβδη να ισκιώσουν.
Εκεί γερά κρατιόμουνα, προσμένοντας το τέρας
να μου ξεράση στα νερά καρίνα και κατάρτι.
Αργά πολύ φανήκανε, σα μ' έφαγε η λαχτάρα•
440 μόλις την ώρα που κριτής σηκώνεται για δείπνο,
αφού τις διαφορές πολλών ανθρώπων καθαρίση,
πομέσα από τη Χάρυβδη ξεπρόβαλαν τα ξύλα.
Χέρια και πόδια λεύτερα τότες αφήνω αμέσως,
μέσα στο κύμα βρόντηξα, παρόξω από τα ξύλα,
445 καθίζω, και τα χέρια μου κάνω κουπιά και λάμνω.
Όμως τη Σκύλλα πια να δω δεν άφησε ο πατέρας
των θεών κι ανθρώπων• ειδεμή, κι εγώ θ' αφανιζόμουν.
Ο επόμενος σταθμός
ΑπάντησηΔιαγραφήμετά την είσοδο στο Άγνωστο,
είναι το περπάτημα
...στο χείλος της Αβύσσου!
Είναι ο 8ος οίκος,ο Σκορπιός,
ο Αετός, ο Πλούτωνας και το σκοτεινό του βασίλειο,ο Ήφαιστος
και το εργαστήρι του,
ο Αδης, το προσωπικό υποσυνείδητο, η σκιά, ο άνιμους, η άνιμα,
ο έρωτας, το σεξ, η σεξουαλική ενέργεια, η χρήση της και η κατάχρηση,η μαγεία, τα μυστήρια, ο Γολγοθάς, ο σταυρός, η σταύρωση, η Γνώση και οι αγγελιοφόροι της,
η αναγέννηση.
Ο Κέρβερος, η Κίρκη, η κάθοδος του Οδυσσέα και του Ηρακλή
στον Άδη, και η επάνοδο τους.
Καλημέρα
...στους αγγελιοφόρους της Γνώσης
και στο βαρύ φορτίο τους!
Ο 8ος οίκος είναι ο σπόρος!
ΑπάντησηΔιαγραφήO σπόρος που καθορίζει και το είδος του δέντρου και τους καρπούς... που θα βγάλει.
Ο Πλούτωνας έχει το κλειδί του DNA και ο Ερμής είναι ο κλειδοκράτορας μαζί με το κηρύκειο του.
Ο Πλούτωνας και ο Ερμής ο ψυχοπομπός συνεργάζονται στενά
και ο Λόγος του Ερμή, όταν σε κλέβει και σε εξαπατά
σε οδηγεί στον θάνατο,
όχι μόνο με την φυσική του σημασία αλλά και με την συμβολική.
Σε οδηγεί στην ψευδαίσθηση, στην αδράνεια, στην αυτούπνωση και ύπνωση, στην ομίχλη ξεμένεις σε παγιδευτικούς τόπους και νησιά και ψεύτικους λόγους, αποχαυνωτικούς που αρέσκεσαι να πιστεύεις και σε εφησυχάζουν ενώ "το σπίτι σου έχει πάρει φωτιά".
Κατεβαίνοντας στο Βασίλειο του Άδη θα συναντήσεις πολλές σκιές
περπατώντας στην σκοτεινή πλευρά του ανθρώπου καθ΄όλο το μήκος της.
Μία από αυτές είναι η δική σου!
Θα τρομάξεις όταν βρεθείς απέναντί της.
Νόμιζες πως ήσουν αλλιώς, αλλά συνειδητοποιείς με το κουράγιο και την ειλικρίνεια που πρέπει να διαθέτεις πως "είσαι κάπως έτσι" ,
σαν όλους αυτούς που συνάντησες στον δρόμο και στην διαδρομή σου,
τους "Λαιστρυγόνες και τους Κύκλωπες"!
Είσαι σπουδαιοφανής, εγωιστής, έχεις μεγάλη ιδέα για τον εαυτό σου που δεν συμμαζεύεται, μαζί με την αυτολύπηση σου, πουλάς συναισθήματα και αγάπη,όπου και όταν σε βολεύουν, αυτοπαραμυθιάζεσαι στα εύκολα,
τεμπέλης, αχάριστος, λάγνος, άπληστος, φθονερός, ύπουλος, σκληρός,βίαιος, δογματικός, υπερόπτης,
αδύναμος και το χειρότερο νομίζειςπώς θα ζήσεις για πάντα
να συνεχίζεις να ζεις έτσι.
"Είσαι ο ιός πάνω στην γη κ, Άντερσον" και έχεις καταστρέψει πολλά και συνεχίζεις το έργο σου!
Αυτό θα σε παραλύσει.
Αντιμέτωπος με τα δαιμόνια και τις σκιές, θα αναπολήσεις
όλη την ζωή σου, τις αντιδράσεις σου και τις δράσεις σου ακόμη και τις ζωές άλλων ανθρώπων ιστορικών και μυθικών προσώπων.
Θα διανύσεις όλο το χείλος της Αβύσσου σερνόμενος σαν ερπετό με το κεντρί του Σκορπιού θανατηφόρο για σένα και τους άλλους μέχρι να "σου βγει η ψυχή".
Μετά θα πέσεις στην φωτιά!
Αν έχεις κατορθώσει να κρυσταλλοποιήσεις ένα κόκκο διαμαντιού, ένα κόκκο χρυσού θα περάσεις και θα βγεις καθαρός απαστράπτων Αετός υψηλών κορυφών.
Από εκεί και μετά θα έχεις δικά σου Φτερά να πετάς σε καθαρούς ουρανούς.
Θα έχεις δει, θα έχεις αντιμετωπίσει και θα έχεις νικήσει την σκοτεινή σου πλευρά.
Θα την μετουσιώσεις σε γνώση δύναμη και σοφία και κατανόηση για τα πάντα, μαζί με τον εαυτό σου, που θα τον γνωρίζεις πολύ καλά και όλες τις πλευρές του.
Η κατάβαση στο υποσυνείδητο μας είναι δύσκολο υπόθεση και επίμονη.
Απαιτεί γερά νεύρα και θαρραλέους εξερευνητές με κουράγιο.
Εκεί θα συναντήσεις την σεξουαλική ενέργεια στην αρχέγονη μορφή της, την κουνταλίνη και το φίδι που κοιμάται στην βάση τη σπονδυλικής στήλης, μαζί με την Κίρκη.
Η άνοδος η χρήση της η τιθάσευση της είναι υψίστης σημασίας για την ανθρώπινη ζωή, καθώς και ο έρωτας.
Ο έρωτας που συναντήσαμε στον
5 οίκο είναι η πιο απαλή μορφή του.
Είναι το φλερτ, το παιγνίδι, ο ερωτισμός οι πλατωνικές σχέσεις,η δημιουργία η χαρά.
Ο έρωτας όμως αυτού του 8ου οίκου είναι "ένα καμίνι", γιατί πάντα είναι ένα πάθος και θα σημαδεύεται από μοιραία γεγονότα ζωής και θανάτου.
Η έννοια της σκιάς, των προβολών και των καθαρών ιδεών συναντώνται στον Πλάτωνα.
Ο Καρλ Γιουγκ έκανε ειδικές μελέτες στο θέμα αυτό και στα αρχέτυπα, στην σκιά, την άνιμα και το άνιμους.
Τα επεξεργάστηκε και τα μελέτησε σε εντυπωσιακό βάθος.
Τα αρχέτυπα σαν σκεπτομορφές του συλλογικού υποσυνειδήτου ανήκουν στον 12ον οίκο και στους Ιχθείς, αλλά σίγουρα επηρεάζουν και το προσωπικό, αφού αποτελούν τις μεσοωκεάνιες ράχες ενός ενιαίου συστήματος.
Αν εξατμιστεί όλο το νερό από την επιφάνεια της γης θα δούμε την κοινή βάση των κορυφών και που συναντώνται.
Ο δάσκαλος του ο Φρόιντ μελέτησε πολύ τον σεξουαλικό ένστικτο
και την συμπεριφορά εξ αιτίας του με όλες τις νευρώσεις, αλλά,
κάπου εγκλωβίστηκε μονόπλευρα στην θεωρία αγνοώντας και τις άλλες πλευρές το θέματος.
Είναι ή άνιμα και το άνιμους που ενεργοποιείται όταν συναντούμε τα πρόσωπα που ερωτευόμαστε με πάθος.
Είναι αντίστοιχα σαν να είμαστε ερωτευμένοι με την θηλυκή μας πλευρά ή την αρσενική,
που καθρεφτίζεται αντιπροσωπεύεται στην γυναίκα και τον άντρα των ονείρων μας.
Για αυτό συνήθως ερωτευόμαστε τον ίδιο τύπο ανθρώπου.
Η άμιμα σε ένα αντρικό έχει στοιχεία από θηλυκούς πλανήτες σε αρσενικά ζώδια "πίσω" και αριστερά, ενώ η σκιά "πίσω" και δεξιά, από αρσενικούς πλανήτες σε θηλυκά ζώδια.
Αντίστοιχα σε μια γυναίκα, η σκιά είναι από θηλυκούς πλανήτες σε αρσενικά "πίσω" και αριστερά, ενώ ο άνιμους από αρσενικά "πίσω" και δεξιά.
Αρσενικοί πλανήτες σε αρσενικά ζώδια φτιάχνουν την λογική και την δεξιά συνειδητή πλευρά του ανθρώπου και οι θηλυκοί σε θηλυκά την αριστερή και την σιωπηλή γνώση.
Είναι οι τέσσερις περιπτώσεις του ζυγωτού, χχ, χυ, υχ, χχ, από τις οποίες μία υλοποιείται και οι υπόλοιπες ακολουθούν σαν στοιχειακά τον άνθρωπο.
Έτσι στην καλύτερη περίπτωση έχοντας απέναντί σου κάποιον,
να μπορείς να διακρίνεις πότε μιλάει η λογική του, πότε εκφράζεται με την σιωπηλή του γνώση διαισθητικά, πότε επιτίθεται με την σκιά του και πότε ερωτεύεται και ενεργοποιείται ο άνιμους και η άνιμα του.
Αρσενικοί πλανήτες και ζώδια είναι ο Κριός και ο Άρης και ακολουθούν εναλλάξ τα υπόλοιπα δημιουργώντας τις 6 πολικότητες.
Από τον Ζυγό της Αφροδίτης και μετά ο βραχίονας του σταυρού σηκώνεται σε κάθετες μετακινήσεις του σημείου της αντίληψης.
Ο χειρισμός του σημείου της αντίληψης απαιτεί μεγάλα ποσά ενέργειας και αυτό είναι
... που κάνει κάποιον μάγο!
Ο πολεμιστής μέχρι και τον Ζυγό δουλεύει το Γνωστό και την πρώτη προσοχή.
Από εκεί και μετά εκπαιδεύεται στο Άγνωστο και στην δεύτερη προσοχή.
Στην Τρίτη προσοχή μπορεί να εισέλθει μετά την Καλυψώ και τον Αιγόκερω, εφόσον αρνηθεί την εξουσία.
Οι Πολεμιστές τρίτης προσοχής δεν μπορούν ναι γίνουν εξουσιαστές γιατί πρέπει να απαρνηθούν όλα τα προνόμια μιας εξουσίας να θελήσουν να περάσουν στην ελευθερία...
Μερικοί επιλέγουν την ελευθερία άλλοι την κοσμική εξουσία όπως έχει... δείξει η ιστορία μέχρι τώρα.
Οι μεγάλοι μάγοι, ιεροφάντες δάσκαλοι, ιδρυτές θρησκειών γνώρισαν τα μυστικά του Πλούτωνα και των Ελευσίνιων μυστηρίων της Περσεφόνης.
Όλοι τους είχαν πρόσβαση στα κρυμμένα αρχεία της γνώσης
... την οποία δίδαξαν.
Θα συνεχίσουμε
... με μερικούς
την μέθοδο τους και την διαδασκαλία τους!
Η εξουσία, τα θαύματα, η διδασκαλία, οι δάσκαλοι και οι μαθητές τους, το μαρτύριο τους, η κάθοδος στον Άδη, η άνοδος και η αναγέννηση!
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ ιστορία και η εξουσία ξεκινάει με ένα Ουρανό εξουσιαστή!
Αντικαθίσταται με τον Κρόνο της ...ίδιας νοοτροπίας.
Ο Ζευς, για να μη πάθει τα ίδια κάνει τον "ελιγμό" της Μήτιδος
και βάζει, βγάζει την Αθηνά
από το κεφάλι του.
Παρ όλα αυτά ο μύθος του Προμηθέας δεσμώτη, φανερώνει και το σκοτεινό πρόσωπο του Δία και δίνει τεκμήρια της σκιάς του.
Ο Τιτάνας θεός που λυπήθηκε τους ανθρώπους και αποφάσισε να τους βοηθήσει δίνοντας τους την φωτιά και την γνώση, υποφέρει αλυσοδεμένος στον Καύκασο,με τον Αετό κάθε μέρα να του τρώει το συκώτι και με φρουρούς την Βία και το Κράτος.
Υποφέρει το μαρτύριο του απείθαρχος, περήφανος και με θαυμαστή αντοχή μη σκύβοντας το κεφάλι στο εξουσιαστή,
μέχρι που ο Ηρακλής
...τον απελευθερώνει.
Ο ίδιος όμως ο Ηρακλής, παρ΄όλη την θαυμαστή δύναμη του και τους Άθλους του, θα γνωρίσει την προδοσία και την εκδίκηση και φορώντας ένα δηλητηριασμένο πουκάμισο θα ανάψει την φωτιά που θα κάψει τον εαυτό του δίνοντας τέλος στο μαρτύριο του.
Μετά από αυτό θα ξαναγεννηθεί στο Όλυμπο αναγνωρισμένος και από τον πατέρα του και θα παντρευτεί την Ήβη.
Ο Διόνυσος ο Ζαγρέας κομματιάζεται και ξαναενώνεται.
Ο Ορφάες ιδρυτής της ορφικής θρησκείας το ίδιο κατασπαράζεται,
Ο Άδωνις και η Περσεφόνη επιστρέφουν κάθε φορά
...την αρχή της Άνοιξής,
από τον Άδη.
Ο Όμηρος μεγάλος ιεροφάντης, αφήνει το μνημειώδες έργο του, τα Ομηρικά Έπη, βοήθεια, οδηγό και πυξίδα για τους ανθρώπους, τον χαρακτήρα τους, τις παγίδες και τους σταθμούς μιας ανθρώπινης ζωής και σβήνει τα ίχνη του,
περνώντας στην Αθανασία και την Ελευθερία.
Δεν θα μάθουμε ποτέ ποιος ήταν , τι έκανε, πόσους μαθητές είχε, αν προδόθηκε, αν υπέφερε, αν τυφλώθηκε, πόσο τον κρατήσανε όμηρο και ποιοι...
Ο Πυθαγόρας γυρίζει όλο τον κόσμο, ερευνά, δημιουργεί την σχολή,τα Χρυσά Έπη, μυεί στα Μυστήρια τους μαθητές του, παντρεύεται την Θεανώ, προδίδεται καίγεται η σχολή, ο ίδιος εξαφανίζεται.
Οι Πυθαγόρειοι ακολουθούν τα λόγια του δασκάλου τους, κρατούν το όρκο τους και κανείς δεν διανοείται να τα χρησιμοποιήσει ιδιοτελώς και να εγκαθιδρύσει εξουσία ή να συνεργαστεί μαζί της.
Η Υπατία μαθήτρια του, στα βήματα του,διευθύντρια της Αλεξανδρινής βιβλιοθήκης βρίσκει μαρτυρικό και άγριο θάνατο στους δρόμους της πόλης που αγάπησε και δίδαξε.
Ο Σωκράτης αρνούμενος την ανομία, πίνει τον κώνειο μιλώντας απλά στους μαθητές του, θαρραλέα, γενναία, αφάνταστα αξιοπρεπής
και... τους αποχαιρετά νηφάλια,
συμβουλευόμενος το "δαιμόνιο" του
και φιλοσοφώντας.
Οι δάσκαλοι υπήρξαν και υπάρχουν πάντοτε πολλοί και διαφόρων επιπέδων και γνώσεων και οι μεγαλύτεροι δημιούργησαν μεγάλα φιλοσοφικά και θρησκευτικά ρεύματα.
Αρκετοί κάνανε θαύματα και αυτοί και οι μαθητές τους,γιατί είναι μέσα στις δυνατότητες του ανθρώπου
...το θαύμα.
Ο Πλάτων μιλάει χαρακτηριστικά, και δεν διαχωρίζει κανένα, για τους "θαυματοποιούς" που στέκονται στη είσοδο του σπηλαίου, τις δυνατότητες που έχουν και την τρικλοποδιά που βάζουν στους ανθρώπους που επιχειρούν την έξοδο
και έχοντας αναγνωρίσει την σκιά τους και τα είδωλα.
Τα θαύματα είναι χειρισμός του σημείου της αντίληψης και ενεργοποίηση του ονειρικού σώματος.
Οι μεγάλοι δάσκαλοι μύστες και ιεροφάντες εκπαιδεύονται σε αυτά
και τα χειρίζονται πολύ καλά.
Οι ειδικές γνώσεις που κατείχουν , οι δυνάμεις και οι δυνατότητες τους,τους φέρνουν πάντα σε αναμέτρηση με την εξουσία που θέλει να τα κρατάει για τον εαυτό της και μερικούς σε συνδιαλλαγή μαζί της και ανταλλαγή προνομίων και εξυπηρετήσεων.
Παρ όλο που η ίδια η ζωή είναι ο κατ εξοχήν δάσκαλος του κάθε ανθρώπου και σε τελική ανάλυση παραμένει αυτοεξηγούμενη και πλήρης, όλοι στο πλαίσιο μιας αλληλεπίδρασης δυνάμεων γινόμαστε δάσκαλοι και μαθητές ταυτόχρονα και εναλλάξ.
Το κριτήριο για ένα καλό μαθητή είναι η έρευνα,η αυτονωστική του εργασία, ο σεβασμός για τον δάσκαλο αλλά η μη προσκόλληση του σε αυτόν και εμμονή του.
Το κριτήριο για ένα καλό δάσκαλο, είναι η προώθηση του διαλόγου,
οι ερωτήσεις που κάνει στον μαθητή για να γεννήσει το Παιδί της Αλήθειας, η έλλειψη βεντετισμού, αυθεντίας, η άρνηση κάθε προσωπολατρίας, η χρησιμοποίηση του "εγώ" και του "εμείς", χωρίς
υποβολές ύπνωσης και το κυριότερο ένας δάσκαλος προσέχει παρά πολύ να μη δημιουργήσει ψυχική εξάρτηση στους μαθητές του και τον χρησιμοποιούν σαν δεκανίκι μένοντας μια ζωή ανάπηροι κοντά του, ούτε παίρνοντας τον σαν ναρκωτικό και αρχίζοντας να τον λατρεύουν και να τον προσκυνούν σαν θεό..
Το να δημιουργείς λατρείες προσωπολατρίες και ψυχικές εξαρτήσεις είναι η χειρότερη μορφή μαύρης μαγείας.
Κοντολογίς ένας καλός δάσκαλος γνωρίζοντας την ανθρώπινη φύση βαθιά και τις αντιδράσεις της , αλλά και την δική του, θα αποφύγει να μιλήσει υπερβολικά για τον θεό γιατί,
θα ενεργοποιήσει τον διάβολο.
Θα αποφύγει να τονίσει πολύ το θέμα της αγάπης γιατί,
θα σπείρει το μίσος.
Θα αποφύγει το "εγώ" γιατί θα δημιουργήσει ένα "σταριλίκι" και
μια παγιδευτική υποβολή στον μαθητή.
Θα αποφύγει την έμφαση στο μαρτύριο του, για να μη προκαλέσει φανατισμούς συναισθηματικές εμπλοκές και εκδικήσεις.
Είναι πολύ δύσκολο να "χρησιμοποιήσεις" το όνομα μεγάλων ιεροφάντων δεύτερης και τρίτης προσοχής, αν δεν το θέλουν και δεν το επιτρέπουν οι ίδιοι
...όσοι αιώνες και να περάσουν.
Ειδικά για τους μύστες πολεμιστές τρίτης προσοχής δεν μπορείς να το χρησιμοποιήσεις προς ίδιον όφελος και για άνομους σκοπούς, ούτε να κάνεις επίκληση σε αυτό μακαρίζοντας και
αναθεματίζοντας κάποιον.
Με άλλα λόγια,
ανάμεσα στο θεό και τον διάβολο υπάρχει πάντα ένας άνθρωπος
που αγωνίζεται να μάθει και να σταθεί όρθιος.
Ανάμεσα στην αγάπη και το μίσος υπάρχει η κατανόηση.
Ανάμεσα στην γνώση και στην πίστη υπάρχει η ολότητα του εαυτού.
Και ανάμεσα στη γνώση και την άγνοια υπάρχει η προσπάθεια και ο δρόμος που ταιριάζει
καλύτερα στον καθένα.
Και ένας καλός δάσκαλος αφήνει τον μαθητή πάντα ελεύθερο να αποφασίσει.
Δεν γίνεται ποτέ εξουσία έμμεση ή άμεση, ούτε επιτρέπει προσωποποιήσεις, λατρείες και προσκυνήματα και φυσικά δεν τα χρειάζεται.
Και ίσως ανάμεσα στην αλήθεια και το ψέμα
να είναι αυτός που αγαπά την αλήθεια και την ενθύμηση.
Και ίσως αλήθεια να είναι ότι έχουμε ξεχάσει
και ότι προσπαθούμε να θυμηθούμε.
Ανάμεσα στο "εγώ" και το "εμείς" υπάρχει ένας κόσμος όμορφος πολύπλευρος πολύχρωμος και ένα ταξίδι δύσκολο, βασανιστικό και γεμάτο περιπέτειες
Αλλά αυτό είναι και
...το Θαύμα του Ανθρώπου!
Έτσι μιλούσε ο Πυθαγόρας στην σχολή του και στους μαθητές του!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπητοί νέοι, σας προειδοποιώ στοργικά με θεϊκή γαλήνη, ο φόβος είναι ο πιο θανάσιμος αντίπαλος της γνώσης και η δεισιδαιμονία είναι η μητέρα του .
Λάβε υπόψη σου ότι τίποτε δεν είναι κρυμμένο που να μην μπορεί να αποκαλυφθεί, αν η καρδιά επιθυμεί και η θέληση επιμένει. Γνώρισε τον εαυτό σου και θα γνωρίσεις και το Σύμπαν.
Κόπιασε σκληρά γι΄αυτά τα πράγματα, δούλεψε τα με επιμέλεια και αγάπησε τα.
Φύλαξε τις γνώσεις σου γιατί δεν είναι ωφέλιμο, ούτε σε αυτόν που του δίνεται ,αλλά ούτε και σε αυτόν που την δίνει..Είναι ανώφελο και άχρηστο να μεταδίδεις την γνώση ελεύθερα σε αυτούς που δεν είναι έτοιμοι να την δεχθούν.
Μη ρίχνετε τα μαργαριτάρια στους χοίρους,γιατί τα λόγια είναι η τροφή του μυαλού,και η αισχρότητα των ανθρώπων τα μετατρέπει σε μια διαστρεβλωμένη έννοια.
Οι αμαθείς και οι ανόητοι κοροϊδεύουν εκείνο που δεν μπορούν να καταλάβουν.
Ο θεός είναι σοφός,οι άνθρωποι στην καλύτερη περίπτωση είναι φίλοι της σοφίας.
Δεν είναι καλό να μιλάτε συνέχεια για τον θεό και να ξεχνάτε τον άνθρωπο.
Η μάθηση,η γνώση και η σοφία είναι τα τρία μέρη της εκπαίδευσης.
Η μάθηση είναι ρηχή και αποτελείται από εκείνα τα πράγματα που απομνημονεύουμε και μας λένε.
Η γνώση είναι ουσιαστική και αποτελείται από εκείνα τα πράγματα που ξέρουμε και όχι απλά από τα πράγματα που υποθέτουμε πως πιστεύουμε.
Η γνώση είναι Δύναμη,για την ευτυχία η για την δυστυχία.
Η σοφία υπερέχει από όλα ,επειδή είναι η ισχυρή ουσία που συνοψίζεται από την πείρα.
Με την Σοφία αντιλαμβανόμαστε όλα τα πράγματα,και με την σοφία όλα τα πράγματα θεραπεύονται.
Κάθε γνώση είναι πίστη,αλλά κάθε πίστη δεν είναι γνώση.
Στην διάκριση αυτή έγκειται η διαφορά ανάμεσα στην σοφία και στην αμάθεια,στην βεβαιότητα και την αβεβαιότητα,στο αληθινό και στο πλαστό.
Εκείνος που πιστεύει χωρίς να γνωρίζει,την αλήθεια των πραγμάτων,ποτέ δεν είναι σίγουρος για οτιδήποτε.Του λείπει η εμπιστοσύνη στην πραγματικότητα και δεν ξέρει την δύναμη της Αρετής,γιατί αντιλαμβάνεται στο σχήμα της αλλά του διαφεύγει η ουσία της.
Πάντα δε, θα κινείται μόνο από φόβο της τιμωρίας η από την ελπίδα της ανταμοιβής.
Το να αγαπάς την αλήθεια είναι να εξασκείς την αλήθεια,το να αγαπάς την σοφία είναι να ζεις σύμφωνα με αυτήν.Είναι αδύνατο για ένα άνθρωπο αλλά να πιστεύει και να ζει με άλλο τρόπο.
Τα θεωρήματα της φιλοσοφίας πρέπει να απολαμβάνονται σαν η αμβροσία και το νέκταρ,γιατί η ευχαρίστηση που προκύπτει από αυτά είναι γνήσια,αδιάφθορη και θεική.Επίσης είναι ικανά να προκαλέσουν μεγαλοψυχία και παρόλο που δεν μπορούν να κάνουν αθάνατο έναν άνθρωπο του επιτρέπουν όμως να αποκτήσει την επιστημονική γνώση των αιώνιων ουσιών.
Η φιλοσοφία είναι γνώση των άυλων και αιώνιων πραγμάτων.
Η σοφία είναι η επιστήμη της αντικειμενοποιημένης αλήθειας,γιαυτό μεγαλειώδες καθήκον του ανθρώπου είναι να γνωρίσει τον εαυτό του και τον Θεό.
Γιατί κανένας άνθρωπος που δεν μπορεί να κυβερνήσει τον εαυτό του δεν μπορεί να είναι ελεύθερος.
Γιατί αυτός που απλά ζει είναι όπως ένα άλλο ανόητο και ασυναίσθητο πλάσμα,αλλά αυτός που γνωρίζει είναι μέσα του θεϊκός.
Ο θεός και ο κόσμος είναι μια ενότητα,και το σύμπαν και τα πλάσματα του είναι μια ολοτητα.
Για να καταλάβεις μέρος από αυτό πρέπει να κατανοήσεις το όλο.
Έτσι μιλούσε ο Πυθαγόρας στην σχολή του και στους μαθητές του!
Η μεγάλη των Ελλήνων σχολή έβγαλε μεγάλους μύστες, ιεροφάντες φιλοσόφους, δασκάλους και τους μαθητές τους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΈνα αξεπέραστο πρότυπο
μαθητή και δασκάλου,
είναι του Σωκράτη και του Πλάτωνα.
Ο μεγάλος Έλληνας φιλόσοφος, που δεν έγραψε ίδιος ποτέ τίποτα, δίδαξε, συζητούσε, ρωτούσε τους ανθρώπους στο δρόμο για την έννοια της αλήθειας, της δικαιοσύνης, της ελευθερίας.
Ρωτούσε για την Αρετή!
Παντρεμένος με μια τυραννική Ξανθίππη και μια Διοτίμα να τον συμβουλεύει, ενόχλησε την τότε εξουσία,
η οποία ζήτησε τον θάνατό του.
Το αποδέχτηκε γιατί ήταν ο νόμος της πατρίδας του!
Το τελευταίο βράδυ με τους μαθητές του ήταν ήρεμος, αποφεύγοντας να τους δημιουργήσει σαζομαχιστικές υστερικές εκδηλώσεις και εμμονές.
Τα τελευταία του λόγια ήταν να μη φοβούνται ούτε την ζωή, ούτε τον θάνατο γιατί ο ενάρετος άνθρωπος μπορεί να αντικρίσει ατρόμητα
και... τα δύο.
Ο μαθητής του ο Πλάτων διέσωσε την μέθοδό του και τους περίφημους Σωκρατικούς διαλόγους μέσα από τους οποίους,
με την μαιευτική των ερωτήσεων γεννιέται το Παιδί της αλήθειας, γλιστρώντας από τις Συμπληγάδες του νου και αποφεύγοντας δεξιά την Σκύλλα που καραδοκεί και ένα "θεό" που μπορεί να σε "κάψει" και αριστερά την Χάρυβδη και τον "διάολο" που προσπαθεί να σε "ρουφήξει".
Ούτε ο ίδιος και οι υπόλοιποι μαθητές δεν διανοήθηκαν να "θεοποιήσουν" τον δάσκαλο τους, να τον κάνουν εικόνες, χαιμαλιά και εδώλια και να τον πουλήσουν
σε εμποροπανήγυρεις, εξαγοράζοντας την αδικία που έγινε στο δάσκαλο τους, πλουσιοπάροχα και επικερδώς.
Είναι πέρα από την Ελληνική σκέψη, την φιλοσοφία και λογική
τέτοιου είδους μεθοδεύσεις και τεχνάσματα και πέρα
από την αξιοπρέπεια των Ελλήνων.
Των... Ελλήνων που αγαπούν την Ελευθερία και την Φιλοσοφία
και δεν τους ταιριάζει να προσκυνούν είδωλα, σταρ και βεντέτες.
Ταινία για το βράδυ
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι μελέτη για την ανθρώπινη φύση την σκιά, την περσόνα, την άνιμα τον άνιμους... βαθιά.
-Χωρίς το Dogville ο κόσμος θα ήταν καλύτερος;
Ρωτάει η Γκρέις και
...απαντάει με τον τρόπο της,
βαδίζοντας ένα Γολγοθά,
βιώνοντας μία προδοσία,
και ζώντας ένα μαρτύριο "σταύρωσης"!
Το χωριό του σκύλου!
Dogville Trailer
http://www.youtube.com/watch?v=8rPllm4WEXw&feature=related
Η φυσική ένωση και η σεξουαλική πράξη είναι υψίστης σημασίας
ΑπάντησηΔιαγραφήγια τον άνθρωπο και είναι,
πρέπει να είναι πάντα ιερή, σεβαστή και τελετουργική.
Είναι η πράξη μέσα από την οποία δημιουργείται η ζωή και όταν γίνεται από αγάπη και έρωτα
με ένωση όλων των κέντρων, ο άνθρωπος φθάνει στην φώτιση και στον θεό.
Αυτό ακριβώς φοβάται και δεν θέλει το εκάστοτε σύστημα εξουσίας για να κυβερνά και να διαχειρίζεται τα ενεργειακά αποθέματα των ανθρώπων για δικούς του σκοπούς και όφελος.
Έτσι σπρώχνει τους ανθρώπους μέσω διαφημίσεων σε ευτελείς ενασχολήσεις με αυτό το σοβαρό θέμα ή τους βυθίζει στην παράνοια, την καταπίέση μέσω της ενοχής και της αμαρτίας και σχιζοφρενικών προτύπων ανέραστων "πατέρων και θεών".
Ανάμεσα την Χάρυβδη στην Σκύλλα καταστρέφονται και ρημάζονται οι ανθρώπινες ζωές και μετά οδηγούνται στο Άδη, γιατί οι άνθρωποι δεν ξέρουν τι να κάνουν με το σώμα τους και την σεξουαλική τους ενέργεια.
Το πιο αρχαίο επάγγελμα,η πορνεία συνεχίζεται μέχρι σήμερα με μεγάλη έκταση και διάσταση καθώς και το εμπόριο του ανθρωπίνου σώματος.
Η Κίρκη παρούσα μεταμορφώνει τους ανθρώπους σε γουρούνια και η σεξουαλική πράξη απογυμνωμένη από έρωτα και συναισθήματα μοιάζει άσχημη, βρώμικη, φθηνή,
την αγοράζεις με λίγα ευρώ και
θυμίζει μια γελοία αερόμπικ γυμναστική.
Μόνο οι σταθερές μονογαμικές ουσιαστικές αληθινές, μπορούν να δώσουν σε ένα άνθρωπο την ολοκλήρωση, την ευτυχία και την γαλήνη που αναζητά σε όλη του την ζωή.
Ο άγριος και φοβερός Κέρβερος με τα τρία κεφάλια, εσωτερικά σε μια γυναίκα και εξωτερικά στον άντρα, κρατιέται επίμονα στο σκοτάδι και καταβροχθίζει τους ανθρώπους γρήγορα και νωρίς στέλνοντας τους κατευθείαν στον βασίλειο του ¨Άδη.
Οι προκαταλήψεις, οι μύθοι, οι ενοχές, τα ταμπού, οι ελευθεριάζουζες συμπεριφορές, η άγνοια,η παραπληροφόρηση τρέφουν το άγριο σκυλί και το κάνουν να μοιάζει πιο φοβερό μέσα στο σκοτάδι που το κρατούν.
Χρειάζεται να γίνει κανείς Ηρακλής να το σύρει στο φως, και να κατανοήσει το μεγάλο γεγονός με νηφαλιότητα, μέτρο, σεβασμό και εστίαση στην ποιότητα.
Ο λόγος που το σύστημα φοβάται τόσο πολύ τον έρωτα είναι γιατί γνωρίζει πως μπορεί να ανατραπεί μόνο... εξ αιτίας του.
Η Αφροδίτη θεά του Έρωτα γεννιέται από τον ευνουχισμό του εξουσιαστή Ουρανού μέσα από την θάλασσα του Ποσειδώνα και αναδύεται πανίσχυρη και πανέμορφη.
Είναι δύσκολο να υποτάξεις ερωτευμένους ανθρώπους ενωμένους ψυχή και σώματι, και είναι πιο δύσκολο να κυριαρχήσεις στα παιδιά τους, τα παιδιά ενός Έρωτα.
Τα περισσότερα παιδιά είναι αποτέλεσμα βαριεστημένου σεξ και με λιγοστά ενεργεικά αποθέματα, γιατί οι γονείς τους δεν ήξεραν τι να κάνουν και η μητέρα δεν μπόρεσε να πάρει την οργασμική αναπνοή φθάνοντας την ενέργεια στο κεφάλι,
κατα την διάρκεια της σύλληψης.
Ο Έρωτας ενοχοποιείται, εμποδίζεται καταστρέφεται και όλη η προσπάθεια... να αναδυθεί.
Η εξουσία τον καταστρέφει μέσω της διαφήμισης και τον υποβιβάζει,
τον εξευτελίζει σε μια πράξη που μπορεί να είναι "προτίμηση τζατζικιού", τον ενοχοποιεί, και τον διαστρεβλώνει με τα ανισόρροπα και άρρωστα πρότυπα που προβάλει
και προωθεί.
Πως μπορεί να μιλούν για τον έρωτα, την αγάπη, τον σεβασμό στην γυναίκα, άνθρωποι και "πατέρες"
που δεν έχουν αγγίξει, δεν έχουν αγάπησει ποτέ μια γυναίκα δεν έχουν ζήσει μαζί της και,
τι... μπορούν να γνωρίζουν;
Απλά πράγματα... απλή λογικής!
Είναι δύσκολο να μιλήσει για αγάπη κάποιος που ζει μονος του, μισός ανάπηρος, χωρίς το ταίρι του, το άλλο μισό του, που δεν το αγγίζει δεν γίνεται Ένα μαζί του και
να είναι... αξιόπιστος.
Για αυτό μιλούν πολύ για "αγάπη" αυτοί που είναι μόνοι τους
...με ένα μίσος.
Η αγάπη προυποθέτει δύο τουλάχιστον και πριν αγαπήσεις και ενωθείς με τον θεό
προσπάθησε να αγαπήσεις και να ενωθείς με ένα άνθρωπο.
Μη πιστεύεις και μη προσκυνάς τις αλεπούδες "με κομμένη την ουρά" όταν σου μιλουν και σου τάζουν πολλά.
Μία κατάσταση ακόμη που συμφέρει παρά πολύ το σύστημα είναι η ομοφυλοφιλία και το προωθεί επίσης αδιάκριτα.
Από τα δικαιώματα των ομοφυλοφίλων φθάσαμε στην "ηρωποίηση" τους και το επικρατούν πρότυπο μέσω γραφικοτήτων και υπερβολών.
Επίσης το θέμα της ομοφυλοφυλίας είναι ένα σοβαρό θέμα
και με πολύ βαθιές αιτίες και προεκτάσεις.
Πάντα υπήρχε σε όλες τις κοινωνίες και πάντα θα υπάρχει σαν μέρος της ατελούς ανθρώπινης φύσης .
Έχουν δικαιώματα οι ομοφυλόφιλοι και χρειάζονται τον σεβασμό και την κατανόηση μας, αλλά έχουν δικαιώματα και οι υπόλοιποι άνθρωποι
και ιδίως αυτοί που έχουν και μεγαλώνουν παιδιά, ειδικά αγόρια και δεν μπορούν να τα αφήσουν ανυπεράσπιστα στο έλεος της διαφήμισης τους.
Οι ίδιοι οι ομοφυλόφιλοι οφείλουν να σέβονται τον εαυτό τους, το σώμα τους με τις επιλογές τους και να είναι διακριτικοί και όχι κραυγαλέοι.
Οι αρχαίοι Έλληνες παρ΄όλη την δυσφήμηση που τους έχει γίνει για αυτό το θέμα, κρατούσαν ίσες αποστάσεις και δεν τον θεωρούσαν ούτε καλό ούτε κακό.
Δεν το κατέκριναν αλλά δεν το "διαφήμιζαν" τόσο πολύ.
Ίσως κάπου εκεί να αναζητήσουμε και εμείς οι σύγχρονοι της δικές μας ισορροπίες...και το μέτρο.
Η ομοφυλοφιλία μπορεί να είναι εκ γενετής, μπορεί να είναι και επίκτητη, σε παιδιά και ειδικά αγόρια που δεν προστατεύτηκαν στα πρώτα βήματα τους από τους ίδιους τους γονείς και τον χαρακτήρα, τους, ζώντας με ένα αυταρχικό πατέρα και μια μητέρα που δεν πήρε θέση και δεν μερίμνησε κατάλληλα... όπως η Ρέα.
Καλημέρα...με ένα Σταυρό
αυτό... του Νότου!
Ο Σταυρός Του Νότου
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://www.youtube.com/watch?v=VtXHxZHlLxk
Έβραζε το κύμα του γαρμπή
είμαστε σκυφτοί κι οι δυο στο χάρτη
γύρισες και μου 'πες πως το Μάρτη
σ' άλλους παραλλήλους θα 'χεις μπει
Κούλικο στο στήθος σου τατού
που όσο κι αν το καις δε λέει να σβήσει
είπαν πως την είχες αγαπήσει
σε μια κρίση μαύρου πυρετού
Βάρδια πλάι σε κάβο φαλακρό
κι ο Σταυρός του Νότου με τα στράλια
Κομπολόι κρατάς από κοράλλια
κι άκοπο μασάς καφέ πικρό
Το ʼλφα του Κενταύρου μια νυχτιά
με το παλλινώριο πήρα κάτου
μου 'πες με φωνή ετοιμοθανάτου
να φοβάσαι τ' άστρα του Νοτιά
ʼλλοτε απ' τον ίδιον ουρανό
έπαιρνες τρεις μήνες στην αράδα
με του καπετάνιου τη μιγάδα
μάθημα πορείας νυχτερινό
Σ' ένα μαγαζί του Nossi Be
πήρες το μαχαίρι δυο σελίνια
μέρα μεσημέρι απά στη λίνια
ξάστραψες σαν φάρου αναλαμπή
Κάτω στις ακτές της Αφρικής
πάνε χρόνια τώρα που κοιμάσαι
τα φανάρια πια δεν τα θυμάσαι
και το ωραίο γλυκό της Κυριακής
http://www.youtube.com/watch?v=RZ-gx5Riqc0&feature=PlayList&p=44510EC9A17E0542&playnext=1&playnext_from=PL&index=30
Ο ΣΤΑΥΡΟΣ ΤΟΥ ΝΟΤΟΥ: ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΥΤΡΑΣ "ΓΥΝΑΙΚΑ"
...και ένα άλλος σταυρός
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι Νότος...
εκεί που ψάξαμε για απαντήσεις
μαζί με ένα θάνατο που κάνει κρότο!
http://www.youtube.com/watch?v=iwJamMWVq6o
Εκεί στο Νότο
που τρίζει ο θάνατος κι η αγάπη κάνει κρότο
σαν άδειο κάθισμα ταξίδεψα για χρόνια
ψάχνοντας να βρω το κατάλληλο κορμί
Εκεί στα φώτα
εύρισκε η νύχτα τα σημάδια της τα πρώτα
είχα ξεμείνει από τσιγάρα και συμπόνια
και συ με κέρασες καπνό μ' ένα φιλί
Ποια πόλη, ποια χώρα
ποια θάλασσα σε ταξιδεύει τώρα
σωπαίνεις, θυμάσαι
και μεθυσμένη μες τον ύπνο σου γελάς
Ποια πόλη, ποια χώρα
ποια θάλασσα σε ταξιδεύει τώρα
Εκεί στο Νότο
εκεί μου κλήρωσε ο έρωτας στο Λόττο
κουλουριασμένος σαν τη σαύρα στη σκιά του
σαν νόμισμα έπεφτα στο μαύρο σου βυθό
Χλωμά καντήλια
άναβε η φτώχεια σου τα τάιζε με ζήλεια
μα συλλαβίζαν σ' αγαπώ τα βογγητά σου
σαν ένα άρρωστο στην κούνια του μωρό
Ποια πόλη, ποια χώρα
ποια θάλασσα σε ταξιδεύει τώρα
σωπαίνεις, θυμάσαι
και μεθυσμένη μες τον ύπνο σου γελάς
Ποια πόλη, ποια χώρα
ποια θάλασσα σε ταξιδεύει τώρα
Η ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΑΙΣΘΗΣΕΩΝ
ΑπάντησηΔιαγραφήEMPIRE OF THE SENSES
Ταινία για το βράδυ και
την δύναμη
... ενός αυτοκράτορα έρωτα,
που μπορεί να σε οδηγήσει στο θάνατο ή... να σε φωτίσει!
Ο απόλυτος έρωτας που οδηγεί στο θάνατο, στην Iαπωνία του 1936. Σχέση γεμάτη πάθος που οδηγεί σε επικίνδυνα ερωτικά παιχνίδια στην προσπάθειά να αγγίξουν τα υψηλότερα επίπεδα οργασμού, ανάμεσα σε μία νεαρή σερβιτόρα και το αφεντικό της. H ιστορία της ταινίας είναι βασισμένη σε ένα αληθινό γεγονός.
Οταν πρωτοπροβλήθηκε, κατηγορήθηκε από πολλούς ως πορνοταινία και αντιμετώπισε προβλήματα με τις λογοκρισίες διάφορων χωρών. Kι όμως, οι τολμηρές ερωτικές σκηνές της ταινίας δεν χρησιμοποιούνται για να προκαλέσουν ή να γαργαλίσουν αλλά για να υποστηρίξουν τη δύναμη του ερωτικού πάθους που παραμερίζει τα οποιαδήποτε εμπόδια και τις τύψεις για να κυριαρχήσει στις αισθήσεις. Tο ερωτικό αριστούργημα του Οσίμα
Παραγωγή: Ιαπωνία - Γαλλία (1976)
Σκηνοθεσία: Ναγκίζα Οσίμα
Πρωταγωνιστούν: Εϊκο Ματσούντα, Τατσούγια Φούτζι, Γιαζούκο Ματσούι, Μέικα Σέρι
http://www.youtube.com/watch?v=bk_aOjfkCrY&feature=PlayList&p=5E8D115A6B1E3CF1&playnext=1&playnext_from=PL&index=43
Όταν είδα τον Αχιλλέα να κατεβαίνει, στην γειτονιά μου,
ΑπάντησηΔιαγραφήαπό μια μηχανή πολλών κυβικών και να μου συστήνεται, με το δερμάτινο σακκάκι του,ήταν 23 και κάτι παραπάνω...Απρίληδες,
διαπίστωσα πόσο του ταίριαζε το όνομα του!
Γενικά τα ονόματα έχουν στοιχεία του χαρακτήρα μας, της σκιάς μας των δράσεων και αντιδράσεων μας ακόμη και αν μας τα έχουν διαλέξει άλλοι.
Γι΄αυτό για μια νέα ζωή χρειάζεται πάντα και ένα νέο όνομα να αρχίσει
μαζί με μια νέα λογική και φιλοσοφία!
Απλώνοντας το χέρι του είπα πως το όνομα... "του ταιριάζει γάντι".
Και εσύ... "σφάζεις με το γάντι" ανταπάντησε εγκάρδια, γιατί δεν σου φαίνεται να σου αρέσουν τα αίματα και να δίνεις πάντα αρκετό σχοινί σε κάποιον... να κρεμαστεί μόνος του.
Γελάσαμε αυθόρμητα και... γίναμε φίλοι.
Ο Αχιλλέας ήταν ψηλός με την καστανόξανθη κόμη του να ανεμίζει, όταν δεν την συγκρατούσε με ένα λαστιχάκι, γεροδεμένος, αθλητικός τύπος,
που μου θύμιζε αρκετά τον Κερτ Ράσσελ στην απόδραση από το Λος Άντζελες και την Ν Υόρκη, έχοντας όμως και τα δύο του μάτια τα μελιά
να σε κοιτάζουν πάντα κατάματα.
Ο εντυπωσιασμός που προκαλούσε η παρουσία του δεν ήταν μόνο εξ αιτίας της εμφάνισης του και της φυσικής του δύναμης αλλά και εξ αιτίας της μεγάλης του πνευματικής ευστροφίας,της αντιληπτικότητας του, της τρόμητης γενναιότητας που σε συνδυασμό με την απλότητα του, την καλή του καρδιά,
την ανθρωπιά και την ευγένεια του ...τον έκαναν ακαταμάχητο.
Ήταν μορφωμένος πολύπλευρα, είχε γυρίσει όλο τον κόσμο είχε
ταξιδέψει παντού,θύμωνε εύκολα, σαν παιδί, αλλά του περνούσε και δεν κρατούσε κακίες.
Του άρεσαν τα καλοπροαίρετα πειράγματα και η καλοσύνη του ήταν έμφυτη, ποτέ προσποιητή.
Δεν έκανε, δεν παρίστανε "τον καλό" ήταν αυθόρμητα καλός χωρίς να το σκεφτεί πως πρέπει να είναι.
Η σκέψη του γρήγορη, ενστικτώδης άμεση και η δράση αστραπιαία.
Σπούδαζε στην Ν Υόρκη και η σχέση με μια επώνυμη Αμερικανίδα
Ιέρεια στην Μέκκα του Χόλλυγουντ, τον είχε σημαδέψει και του είχε αφήσει μια οργή και ας μη την λέγανε... Βρισηίδα.
Γίναμε κολλητοί φίλοι και μοιραζόμασταν πολλές σκέψεις και εμπειρίες μας... τα καλοκαίρια που συνήθως βρισκόμασταν.
Οι γυναίκες λιώναν στο πέρασμα του, τον λάτρευαν και του συγχωρούσαν πολλά και ο ίδιος τις αγαπούσε αλλά,
πολλές μαζί και μερικές φορές ...ταυτοχρόνως.
Το πνεύμα του ήταν σπινθηροβόλο ανήσυχο, παρορμητικό,
επαναστατικό ανικανοποίητο, ακραίο, εξτρεμιστικό, αντικομφορμιστικό σε σημείο που μερικές φορές
να με πειράζει για τις "συντηρητικές και... μετριοπαθείς"... απόψεις μου.
Σοφιστικά Κοάν...τις αποκαλούσε!
Ζούσε και απολάμβανε μια έντονη ζωή ενστικτωδώς κινούμενος που τα περιλάμβανε πολλά και όλα
...ίσως χωρίς μέτρο και καμία σύνεση!
http://www.youtube.com/watch?v=o0YW3aTKJC8
Ήρθες στην γειτονιά μας
κι ήτανε μεσημέρι
Κι ήσουνα μαυρισμένος
από το καλοκαίρι
Σγουρό μαλλί
στο μέτωπο ριγμένο
στα χείλη
το τσιγάρο αναμμένο
Κι 23 Απρίληδες
τη νιότη σου βαραίνουν
των κοριτσιών τα όνειρα
στα μάτια σου πεθαίνουν
Να γίνω φως του ήλιου
να πέσω στα μαλλιά σου
μ' ένα φιλί ν΄αγγίξω σ
τα χείλη τα ζεστά σου
Μες στο πλατύ
τ' αντρίκειο σου το χέρι
σαν της Λαμπρής
να λιώσω τ' αγιοκέρι
Ταινίες για το μεσημέρι
και... δύο αποδράσεις!
Snake Plissken Escape From LA http://www.youtube.com/watch?v=drOdRwD1JF0&feature=related
http://www.youtube.com/watch?v=_GlEeRnMJDM&feature=related
Escape From New York Original 1981 Trailer
http://www.youtube.com/watch?v=ckvDo2JHB7o&feature=related
Κάποια στιγμή... τον αναζήτησα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίχαμε καιρό να επικοινωνήσουμε και το ένστικτό μου με προειδοποιούσε για κάτι…
Στο τηλέφωνο, η χροιά της φωνής του με ανησύχησε.
Όταν συναντηθήκαμε ήταν θαμπός και αδυνατισμένος...
Τον ρώτησα τι συμβαίνει...αλλά ήξερα ήδη αυτό που δεν ήθελα να το πιστέψω.
Το παραδέχτηκε!
Η αρρώστια τον χτυπούσε, όχι στην φτέρνα αλλά... στο κεφάλι.
Είχε ξεκινήσει τις ακτινοβολίες και την άλλη ημέρα θα έμπαινε στο νοσοκομείο.
Συμφωνήσαμε να βρεθούμε το βράδυ στο σπίτι του... να συζητήσουμε
και ήμουν εκεί νωρίς.
Κουλουριασμένοι σ΄ένα καναπέ με μια κούπά καφέ δίπλα μας ,
περάσαμε όλη την νύχτα ξάγρυπνοι, αναζητώντας λογικές απαντήσεις και, παράλογες... υπερβατικές
για την ζωή και τον θάνατο.
Η μαύρη σκιά δίπλα μας δεν μας άφηνε κανένα περιθώριο για
ψέματα, δικαιολογίες και ανούσιες πεποιθήσεις.
Δεν υπήρχε κανένας χρόνος να σκοτώσουμε και ήδη μας κοιτούσε αδυσώπητα ένας χωροχρόνος
...που στένευε.
Είπαμε πολλά!
Για την ζωή του, τις εμπειρίες του για τον κόσμο που γνώρισε και τους ανθρώπους που συνάντησε.
Μοιράστηκε μαζί μου την ανασκόπηση της ζωής του και τον άκουσα ευλαβικά, ολη την νύχτα.
Την νύχτα ενός μελλοθάνατου που ήταν δική του και που έμοιαζε με βράδυ Μ. Παρασκευής.
Παράλληλα ανασκοπήσαμε μαζί και άλλα πρόσωπα ιστορικά και μυθολογικά..
Μιλήσαμε για τον Αλέξανδρο, τον ημίθεο και την Αχίλλειο πτέρνα του.
Τον λάτρευε και ήταν φυσικό του έμοιαζε τόσο...που θα μπορούσε να τον λέγανε... Αλέξανδρο!
Αναφέραμε τον Πλάτωνα, τις μεταφυσικές του γνώσεις, τις φυσικές του Αριστοτέλη, την γοητεία του Ομήρου, το παράδειγμα ζωής του Σωκράτη,τον ανήσυχο Οδυσσέα, την φυγή του για τον πολέμο και την επιστροφή του.
Αναρωτηθήκαμε μαζί γιατί έφυγε και αποφάνθηκε με το χαρακτηριστικό του χιούμορ, πως η Πηνελόπη, όπως όλες οι γυναίκες δεν θα τον εκτιμούσε καθόλου αν έμενε συνέχεια στα φουστάνια της και στην κουζίνα της ούτε θα παρέμενε ερωτευμένη μαζί του αν δεν αποδείκνυε την αγάπη του.
Και ίσως να κράτησε έτσι και απόσταση ασφαλείας με τον γιο του τον Τηλέμαχο, αφήνοντας τον να μεγαλώσει χωρίς να τον καταβροχθίσει η ισχυρή προσωπικότητα του και η σκιά του μέχρι να ενηλικιωθεί.
Διερευνήσαμε τον ρόλο του Πατέρα και την εμμονή με το σύμπλεγμα που δημιουργεί και την αντιστροφή των ρόλων σε διάφορους μύθους.
Η γνώμη μου ήταν πως ο Πατέρας είναι αυτός που φεύγει και αποφεύγει να θυσιάσει τον Υιό και τους Υιούς όλου του κόσμου και είναι πιο δίκαιο αυτό,
από μια άλλη αλληγορία,
ενός άλλου μύθου που παγίδεψε πολλούς στα πλοκάμια του.
Χαμογέλασε παρ όλο το βαρύ κλίμα της ατμόσφαιρας με τα ανατρεπτικά Κοάν μου...της απλή λογικής
όπως έλεγε.
Ερευνήσαμε τους Άθλους του Ηρακλή και την μυητική του πορεία..
Τον αυταρχικό και αλαζονικό αρχιστράτηγο των Αχαιών με τις σταλινικές μεθόδους του, τον Αγαμέμνονα να εμμένει στην θέση και στην εξουσία.
Αναφερθήκαμε στον Χέγκελ και τον ιδεαλισμό του, που παραβλέψε την ύλη και στον υλιστή οικονομολόγο Μαρξ που παραβλέψε το πνεύμα..
Τον Ιησού, τους μαθητές του,τον διφορούμενο ρόλο του την σχέση του με τον Ποσειδώνα και... τον Πατέρα.
Πως μπόρεσαν να στεριώσουν την κοσμική εξουσία και τόσα υλικά θησαυροφυλάκια, "μιλώντας" για το ακριβώς αντίθετο;
Με ποια μέσα με ποιες συμφωνίες;
Πώς επέτρεψε ο Ιησού να χρησιμοποιηθεί και να συνδεθεί το όνομα του σε τόσο κατάφωρες αδικίες στο πνεύμα του ανθρώπου και με την επίκληση του;
Δεν είχε την δύναμη να το αποτρέψει ή την θέληση;
Ήταν ένας, πολλοί ή μια σκεπτομορφή που παρήγαγαν μερικοί και εγκλωβίσανε τους ανθρώπους σε ένα μαντρί;
Δωροδοκήθηκαν αρκετοί και την πλήρωσε ο Ιούδας μόνο και κρατούν φυλακισμένο τον δάσκαλό τους,σε μια από τις "φλούδες" των παράλληλων συμπάντων εμποδίζοντας το πέρασμα του στην Ελευθερία
με τις συμφωνίες τους και τις πρακτικές τους;
Όσο θα παραμένουν άνομα στην κοσμική εξουσία θησαυρίζοντας σε βάρος των ανθρώπων αυτό θα παραμένει... ένα άλυτο αίνιγμα
και οι άνθρωποι θα συντρίβονται
στις Συμπληγάδες και στην αντίφαση
ενός διλήμματος
μιας Σκύλλας και μιας Χάρυβδης!
Δεν ξεχάσαμε τους σύγχρονους Τολτέκους, τον Καστανέντα, τον Δον Χουάν και τον Μάρκος Ζαπατίστας. Την επανάσταση τους και την ανατροπή της αντίληψης των ανθρώπων του 21ου Αιώνα πλέον.
Ήμασταν στην χαραυγή του
και ... μόλις άρχιζε.
Πέρασαν όλες οι σκιές και τα φαντάσματα σε εκείνη την βραδιά που έμοιασε με αιώνα, ίσως και αιώνες και την νύχτα να μας τυλίγει στην ανάμεσα στην ρωγμή του Χρόνου.
Μου μίλησε για τον γιό του, τον "Νεοπτόλεμο", ένα παιδί από μία σχέση του, εκτός γάμου, που είχε αναγνωρίσει και είχε ονομάσει Οδυσσέα.
Τον ρώτησα γιατί διάλεξε αυτό το όνομα για τον γιο του.
Μου απάντησε πώς μόνο ο Οδυσσέας και κάποιος με τον χαρακτήρα και το πνεύμα του μπορεί να φθάσει στον προορισμό του και να μη χαθεί και ξεμείνει πουθενά και σε κάποιο σημείο της διαδρομής.
Συνεχίζοντας είπε πως ο ίδιος έζησε πολύ και έντονα αλλά,
χωρίς στόχο χωρίς προορισμό
χωρίς σημείο αναφοράς.
Ζούσε κάθε φορά στο 'εδώ και τώρα" με πάθος και ένταση, αλλά κάτι του είχε διαφύγει.
Έδειχνε μετανιωμένος για όλες τις σεξουαλικές υπερβολές και την κατάχρηση της δωρεάς που είχε λάβει με την εντυπωσιακή αρρενωπότητα του.
Είχε επίγνωση της δύναμης του πάντα και από πολύ νωρίς,
Αλλά δεν ήταν σίγουρος πως θα μπορούσε να δουλέψει με αυτή και τι να κάνει.
Αναφερθήκαμε στην εμπειρία του Αγίου Όρους και των μοναχών.
Είχαμε την ίδια άποψη, πως και εκεί, όπως και στην ζωή, συναντάς κάθε καρυδιάς καρύδι.
Άσχετους, παρανοϊκούς, σοφούς, ανόητους, πονηρούς, νηφάλιους, φανατικούς.
Μερικοί μάλιστα γνωρίζουν πολύ καλά και τον Καστανέντα
και τον μελετούν.
Χειρίζονται το ονειρικό τους σώμα, και μέσα από τις πρακτικές τους φθάνουν στις ... ίδιες απόρροιες του Αετού.
Συζητήσαμε για την περίπτωση ενός γέροντα που γνώριζε και πότε είχε
"αναχωρήσει" ο Καστανέντα για το μεγάλο ταξίδι και μας είχε κάνει ιδιαίτερη εντύπωση το γεγονός.
"Οι μεγάλοι μάγοι δώριζαν τους μαθητές τους στα ανόργανα όντα και πολλοί από αυτούς βρήκαν καταφύγιο στον κόσμο τους... σαν δειλοί.
Ίσως εξ αιτίας αυτού του φόβου και την δειλίας να ζήσουμε σε ένα εχθρικό κόσμο περπατώντας κάθε φορά σένα ναρκοπέδιο αναζητήσαμε πολλοί από εμάς καταφύγιο΄
... εδώ στην μοναχική ζωή.
Είναι πιο εύκολο να ζεις με τον θεό και με τα ζώα παρά
...με τους ανθρώπους!"
Ήταν η ειλικρινής, αφοπλιστική απάντηση του μοναχού που μας άφησε άναυδους
και την εκτιμήσαμε πολύ!
Οι μαύρες πρακτικές των μάγων της Ατλαντίδος οδήγησαν στον καταποντισμό της Ατλαντίδας και τη αναμέτρηση με την Αθήνα.
Η επιλογή των Αθηναίων τότε ήταν να αγνοήσουν τις Ποσειδώνιες πρακτικές και τα δώρα του και να προτιμήσουν την Αθηνά και την Ελιά.
Το ξημέρωμα μας βρήκε σκεφτικούς.
Άρχιζε να χαράζει... ετοιμάστηκα να τον αποχαιρετίσω και ένας κόμπος έπνιγε την φωνή μου.
Τα λόγια είναι τόσο φτωχά σε αυτές τις περιπτώσεις... τόόσο λίγα.
Δεν μπορούσα να κλάψω
... στέγνωναν τα δάκρυα
πριν γίνουν σταγόνες.
Δεν θα τον ξανάβλεπα ποτέ όρθιο και η αγωνία με πάγωνε.
Ήταν μόλις 32 χρονών... ένα παλικάρι σε λίγο... θα γινόταν 33.
Ο θάνατος δεν τον λυπήθηκε καθόλου.
Το ήξερα αυτό το συναίσθημα του οριστικού αποχωρισμού και πόσο σκληρό είναι όταν ξέρεις ότι
δεν θα ξαναδείς κάποιον..
Όταν γνωρίζεις πως παίρνει τον δρόμο για τον Άδη και τον αποχαιρετάς για αυτό το ταξίδι.
Το είχα ζήσει με τον πατέρα μου και είχα νιώσει αυτή την κρύα ανατριχίλα του θανάτου όταν είχε ανακοινωθεί η διάγνωση και ο χρόνο ζωής που του απέμενε..
Όταν είδα την αγωνία στα μάτια του τον πόνο του ανθρώπου που με γέννησε και εμείς, δίπλα του να τον αγαπούμε και να μη μπορούμε να κάνουμε τίποτα για αυτό, να μη είναι αρκετή η αγάπη να σώσει ένα άνθρωπο,
να μη είναι αρκετή να αποτρέψει ένα θάνατο
που αναγκάζεσαι να παρακολουθήσεις πεθαίνοντας και εσύ μαζί του κάθε ξημέρωμα και ηλιοβασίλεμα.
Ο πατέρας μου δεν είχε πάρει ούτε ασπιρίνη, δεν είχε πάρε δώσε με γιατρούς, απεχθανόταν τα κρεβάτια και τις νοσοκόμες και ...τα νταντέματα.
Όλα τα περνούσε... στο πόδι.
Αυτή την φορά ήταν αλλιώς.
Πάμε μια βόλτα
...μου είπε λίγο... πριν το τέλος.
Θέλω να σε αποχαιρετίσω.
Περπατήσαμε μαζί στα μέρη που του άρεσαν και αγαπούσε.
Μου έδωσε τις τελευταίες οδηγίες να προσέχω την μητέρα και την αδελφή.
Είσαι "ο καπετάνιος" του σπιτιού και εξαρτώνται πολλά από τον καραβοκύρη μου είπε και το κουμάντο που κάνει.
Μη αφήνεις τις πόρτες ανοιχτές συνέχεια ,και ο κάθε επισκέπτης και φιλοξενούμενος να απολαμβάνει την φιλοξενία ενός Ξένου Διός, αλλά να μη παραβιάζει τις διαχωριστικές γραμμές
απλής δεοντολογίας.
Μου έδωσε την ευχή του.
Γεννήθηκες που είπε
...με "ένα σπαθί" και ένα περιπετειώδες πνεύμα,
που θα σε αναγκάσει να σηκώσεις όλες τις πέτρες για να δεις τι βρίσκεται... από κάτω.
Εξαρτάται από σένα πως θα χρησιμοποιήσεις αυτή "την ρομφαία".
Το δυνατό σου σημείο είναι ότι δεν φοβάσαι και δεν θα φοβηθείς ποτέ τίποτα και κανένα, ούτε θεό,ούτε άνθρωπο.
Το αδύνατο σημείο σου, είναι η φυσική απέχθεια που έχεις για κάθε είδους δεσμά, περιορισμό και αλυσίδες.
Αυτό θα σε βάλει σε μεγάλους μπελάδες και σε ένα κόσμο που οι άνθρωποι αγαπούν τις αλυσίδες τους και τους σταυρούς τους και τους κρεμούν σαν προβατάκια στο λαιμό τους μαζί με τα κουδουνάκια για να μη χαθούν από το κοπάδι
και θα σου δημιουργήσεις αρκετά προβλήματα..
Η τελευταία του επιθυμία ήταν,
να μη πεθάνει στο κρεβάτι του νοσοκομείου άλλα... όρθιος.
Χωρίς αναισθητικό αποχαιρετιστήκαμε και τον είδα να χάνεται στην στροφή.
Η επιθυμία του πραγματοποιήθηκε.
Πέθανε μετά λίγες ώρες
... όρθιος σε λίγα δευτερόλεπτα χωρίς να υποφέρει..
Στη κηδεία του περπατούσαμε μαζί στην Άδη και συνεχίζαμε να τα λέμε...
Αποχαιρετώντας τον Αχιλλέα και πηγαίνοντας στην δουλειά,
βγήκα έξω
στο δρόμο με τις πρώτες ακτίνες του ηλίου να αγουροξυπνάνε.
Είδα την πόλη, τους ανθρώπους που ξεκινούσαν και αυτοί τον αγώνα της καθημερινότητας και το μαγγανοπήγαδο της επιβίωσης να τους ρουφάει στην δίνη του.
Η εικόνα πάγωσε.
Είδα το ΜATRIX και τα μεταφραστικά του προγράμματα να πέφτουν
και άρχισα να θυμάμαι τον "άλλον" μου εαυτό.
Κάτι μέσα μου άρχισε να αναδύεται και να ξεδιπλώνω οδυνηρά τον εαυτό μου... σαν βεντάλια.
Κάποια στιγμή θαρχόταν και η σειρά μου.
Έπρεπε να προλάβω να θυμηθώ και να συνδεθώ... με ένα Σκοπό,
αναζητώντας ένα Μορφέα.
Να μη χαραμίσω την ζωή και τον χρόνο που μου απέμεινε εδώ και εκεί μάταια και ανεύθυνα και ανόητα.
Αποφάσισα να θυμηθώ ποιος ήμουν,
τι ήμουν,τι πρέπει να κάνω
πώς να ζήσω
...από εκεί και μετά.
Έχουμε το Σπαθί έχουμε
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι... το Τόξο!
Έχουμε και τα Πινέλα έχουμε
και τα Χρώματα
και εξορκίζουμε την Κόλαση και ζωγραφίζουμε... ένα Παράδεισο!
Το σχόλιο αφιερώνεται
στον νεαρό φίλο μου,
τον παρορμητικό «Ελπήνορα»,
που έπεσε από την στέγη του παλατιού της Κίρκης
και "έσπασε το κεφάλι" του,
φεύγοντας τόσο νέος και άδικα
από την ζωή.
Υποσχέθηκα εκείνο το βράδυ,
όταν επιστρέψω να του κάνω μια αξιοπρεπή ταφή
και του έδωσα τον λόγο μου.
Ο "λόγος του",
πρέπει να αρκεί για ένα άνθρωπο και οι υποσχέσεις είναι καλό
...να μην αθετούνται.
Απόδραση από την κόλαση
και μια παράλογη λογική ....αλυσίδων και προβολών!
Μουσική για το βράδυ!
http://www.youtube.com/watch?v=JgXRH95PTos&NR=1
ESCAPE FROM L.A MUSIC REMIX
The Odyssey "Circe"
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://www.youtube.com/watch?v=dYYkxuVZJBc&feature=related
http://www.youtube.com/watch?v=K0Oqg-NTwmU&feature=related
http://www.youtube.com/watch?v=PQ6nyTJGOYk&feature=related
http://www.youtube.com/watch?v=YntclHg__vw&feature=related
The Odyssey Hades
http://www.youtube.com/watch?v=4VXu74SzQ1Q&feature=related
κ και λ Οδύσσειας
Αυτά είπε, κι εγώ κρέμασα τρανό σπαθί στους ώμους
χαλκένιο, ασημοκάρφωτο, και πήρα το δοξάρι,
και πάλι να 'ρθη πρόσταξα, το δρόμο να μου δείξη.
Μα αυτός το γόνα μου έπιασε και με παρακαλούσε,
265 κι έτσι λαλούσε κλαίγοντας με λόγια φτερωμένα•
«Άσε μ' εμένα, ώ διόθρεφτε• με το στανιό εκεί πέρα
μη με τραβάς• σου λέω εγώ πως μήτ' εσύ δε θα 'ρθης,
μήτε θα φέρης άλλονε• κι ας φύγουμ' απ' εδώθε
μ' ετούτους, όσο 'ναι καιρός ακόμα να σωθούμε.»
270 Έτσ' είπε, κι εγώ γύρισα κι απολογιά του κάνω•
«Κάθισ' εσύ, ώ Ευρύλοχε, σ' αυτόν εδώ τον τόπο,
στο κούφιο μαυροκάραβο κοντά να τρως να πίνης•
εγώ θα πάω, αβάσταχτη δύναμη εκεί με σπρώχνει.»
Είπα, κι απ' το καράβι ευτύς κι απ' το γιαλό ανεβαίνω.
275 Κι ότι έμπαινα μες στο ιερό λαγκάδι, και να φτάσω
στους τρανούς πύργους κόντευα της μάγισσας της Κίρκης,
πηγαίνοντας μ' αντάμωσε ο Ερμής ο χρυσοράβδης,
μοιάζοντας νέο που αρχίζανε τα γένεια του να δρώνουν,
που τότες δα και φαίνεται χαριτωμένη η νιότη.
280 Κι εκείνος με χερόπιασε, και φώναξέ με κι είπε•
«Τί πάλε μέσα στα βουνά μόνος γυρνάς, καημένε,
του τόπου ανήξερος; Εκεί, μες στους βαθιούς κρυψώνες,
της Κίρκης, οι συντρόφοι σου σα χοίροι είναι κλεισμένοι.
Ή μήπως έρχεσαι να μπής και να τους λευτερώσης;
285 Μα δε θα ξαναβγής, θαρρώ, παρά κι εσύ θα μείνης.
Εγώ όμως θέλω από κακό να σε γλυτώσω τέτοιο.
Νά• έμπα μ' ετούτο το καλό βοτάνι στα παλάτια
της Κίρκης, κι από την κακή θα σε φυλάη την ώρα.
Όλες τις μαύρες τέχνες της θα σου τις πω εγώ τώρα.
290 Χυλό θα φτιάξη, και κακό βοτάνι θα του σμίξη,
μα το καλό βοτάνι που σου δίνω, δε θ' αφήση
να πιάσουνε τα μάγια της• τώρ' ας σου πω και τ' άλλα.
Άμα έρθη η Κίρκη με μακρύ ραβδί να σε βαρέση,
απ' το πλευρό σου τράβα εσύ το κοφτερό σπαθί σου,
295 και ρίξου της σα να ζητάς μ' αυτό να τη σπαράξης,
Θά φοβηθή, και θα σου πή μαζί της να πλαγιάσης.
Τότες εσύ μην αρνηθής με τη θεά να σμίξης,
κι έτσι να σε καλονοιαστή, να λύση και τους άλλους.
Μα πρώτα ας κάμη των θεών τον όρκο το μεγάλο,
300 πως δε θα βάλη άλλο κακό στο νου της, να μην τύχη
κι άμα σε δη γυμνό, αντρειά και δύναμη σου πάρη.»
Είπε, και τράβηξε απ' τη γης ο Αργοφονιάς βοτάνι
και δίνοντάς το μου 'δειξε το κάθε φυσικό του.
Η ρίζα του κατάμαυρη, το λούλουδο σα γάλα,
305 μώλυ το λεν οι αθάνατοι, και δεν το ξερριζώνει
άνθρωπος εύκολα• οι θεοί μπορούν όμως τα πάντα.
Τότες ανέβηκε ο Ερμής από το δεντρονήσι
στον αψηλόκορμο Όλυμπο, κι εγώ κατά τον πύργο
της Κίρκης με βαρειά καρδιά ξεκίνησα.
«Στη χοιρομάντρα έλα κι εσύ, να σμίξης με τους άλλους.»
Είπε, κι εγώ το κοφτερό τραβώ σπαθί απ' τη μέση,
και χύνομαι, σα να 'θελα μ' αυτό να τη σπαράξω.
Έσκουξε αυτή, και σκύβοντας τα γόνατά μου πιάνει
και κλαίγονταν και μου 'κρενε με λόγια φτερωμένα•
325 «Ποιός είσ' εσύ, κι ο τόπος σου, και ποιά τα γονικά σου;
Παράξενο, βοτάνια μου να πιής, και να μην πιάσουν.
Άλλος θνητός δε βάσταξε κανένας ως τα τώρα,
μιάς κι ήπιε, κι απ' τα χείλη του περάσαν τα πιοτά μου.
Μα εσένα ο νους σου αμάγευτος στα σωθικά σου μνήσκει.
330 Αλήθεια ο πολυσόφιστος εσύ Οδυσσέας θα 'σαι,
που ο χρυσοράβδης πάντα Ερμής μου το 'λεγε πως θα 'ρθη,
από την Τροία γυρίζοντας με το γοργό καράβι.
Μες στο φηκάρι το σπαθί ξανάβαλέ μου, κι έλα
να πάμε στο κρεβάτι μου μαζί ν' αγκαλιαστούμε,
335 και στης αγάπης τα φιλιά να βρούμε μπιστοσύνη.»
Αυτά σα μίλησε η θεά, γυρίζω και της κρένω•
«Ώ Κίρκη, πως ζητάς εγώ να σου φερθώ με γλύκα,
που χοίρους στα παλάτια σου τους φίλους μου έχεις κάμει,
κι εμένα εδώ κρατώντας με πονηρευτά καλείς με
340 στο θάλαμό σου, τάχα εκεί μαζί σου να πλαγιάσω,
κι έτσι, σα γυμνωθώ, αντρειά και δύναμη μου πάρης;
Μα εγώ πάς στο κρεβάτι σου δε δέχουμαι ν' ανέβω,
ά δεν θελήσης, ώ θεά, βαρύ να κάμης όρκο,
πως άλλο αγνάντια μου κακό στο νου σου δε θα βάλης.»
345 Είπα, κι αυτή μου ορκίστηκε καθώς εγώ ζητούσα.
Κι άμα τον όρκον άμωσε και πήρε ο όρκος τέλος,
τότες απάνω στ' ώριο της ανέβηκα κρεβάτι,
Τότες στους πύργους μπήκα εγώ, κι ένα ένα τους συντρόφους
παρακινούσα από κοντά με λόγια μελωμένα.
«Μήν πια βαθιά ανεσαίνετε μες στο γλυκό τον ύπνο,
μόν' πάμε• η Κίρκη η δέσποινα μου ορμήνεψε το δρόμο.»
Τούς είπα, κι η λεβέντικη με υπάκουσε ψυχή τους,
550 Μα κι αποκείθε απείραχτους δεν πήρα τους συντρόφους•
κάποιος, ο Ελπήνορας, μικρός, κι όχι άντρας στους πολέμους,
μήτε και στα μυαλά γερός, παράμερα απ' τους άλλους
είχε πλαγιάσει στη σκεπή των παλατιών της Κίρκης,
δροσιά να βρη με του κρασιού το βάρος ζαλισμένος.
555 Μα ακούγοντας το σάλαγο που φεύγανε οι συντρόφοι,
πετιέται απάνω• αστόχησε να κατεβή απ' τη σκάλα
ξανά την αψηλή, κι ομπρός ίσια τραβώντας πέφτει
από τη στέγη• ο σβέρκος του έσπασε απ' τα σφοντύλια,
κι αμέσως στου Άδη τους βυθούς κατέβηκε η ψυχή του.
Και στο γιαλό σαν ήρθαμε και στο γοργό καράβι,
πρώτα απ' τη γης τα σύραμε στην ώρια κυματούσα,
και το κατάρτι στήσαμε και τα πανιά του απάνω,
και πήραμε και βάλαμε τα πρόβατα• και μέσα
5 κι εμείς θλιμμένοι μπήκαμε πικρά χύνοντας δάκρυα.
Και πίσω απ' το μαυρόπλωρο καράβι στέλνει η Κίρκη
η φοβερή κι η ωριόμαλλη κι η ανθρωπολαλούσα,
πρύμο καλό και φιλικό που τα πανιά φουσκώναν.
Και τ' άρμενα σα σιάξαμε, καθίσαμε, κι οδήγα
10 ο αγέρας το καράβι μας μαζί με τον ποδότη.
Με τεντωμένα τα πανιά αρμενίζαμε ολημέρα,
μα ο ήλιος σα βασίλεψε κι απόσκιωναν οι δρόμοι,
στου τρίσβαθου βρεθήκαμε του Ωκεανού τις άκρες,
εκεί που των Κιμμεριωτών είν' ο λαός κι η χώρα,
15 που καταχνιά και σύγνεφα για πάντα τους σκεπάζουν,
και του ήλιου του χρυσόλαμπρου δεν τους θωρούν οι αχτίδες,
μήτε προς τ' αστερόσπαρτα σαν ανεβαίνη ουράνια,
μήτ' απ' τα ύψη τ' ουρανού στη γης σαν κατεβαίνη,
μόνε τους άμοιρους φριχτή πλακώνει πάντα νύχτα.
20 Ήρθαμε αυτού κι αράξαμε, και βγάλαμε τ' αρνιά μας,
και τότες ακλουθήσαμε του Ωκεανού το ρέμα,
ώσπου στο μέρος φτάσαμε που η Κίρκη είχε ορμηνέψει.
Εκεί σφαχτά ο Ευρύλοχος κι ο Περιμήδης φέραν,
κι εγώ έσυρα το κοφτερό σπαθί από το πλευρό μου,
25 κι έσκαψα λάκκο ως πήχη μιά, του μάκρου και του πλάτου•
και χύνω ολόγυρα σταλιές στους πεθαμένους όλους,
πρώτα μελόνερο, ύστερα γλυκό κρασί, και τρίτο
πάλε νερό• και με λευκό τα πασπαλίζω αλεύρι•
και λέγοντας πολλές ευκές στ' αδύναμα κεφάλια
30 των πεθαμένων, έταξα πως άμα ερθώ στο Θιάκι
στείρα δαμάλα διαλεχτή στον πύργο μου θα σφάξω,
και πως θ' ανάψω τους πυρά γεμάτη ωραία δώρα,
και χώρια αρνί κατάμαυρο του Τειρεσία θα κόψω,
του κοπαδιού το πιο καλό. Και των νεκρών τα πλήθια
με τάματα και προσευκές θερμοπαρακαλώντας,
35 πήρα τ' αρνιά και τα 'σφαξα στο λάκκο• και το αίμα
έτρεχε ολόμαυρο. Άρχισαν των πεθαμένων τότες
και μαζευόνταν οι ψυχές απ' το Έρεβος το μαύρο,
νύφες αντάμα κι άγουροι, τυραννισμένοι γέροι,
παρθένες κόρες τρυφερές, νεοθλιμμένες όλες,
40 κι άντρες πολλοί από χάλκινα κοντάρια λαβωμένοι,
νεκροί που είχανε τ' άρματα με το αίμα τους βαμμένα
κι εδώθε εκείθε αρίθμητοι γύρω στο λάκκο ερχόνταν,
με αχό πολύ, και μ' έπιανε χλωμός εμένα φόβος.
Τότε είπα στους συντρόφους μου να γδάρουν και να κάψουν
45 τ' αρνιά που τα 'χε αλύπητο μαχαίρι εκεί ριγμένα,
και προσευκές να κάμουνε στους δυό θεούς, στον Άδη
το φοβερό, και στη σκληρή συνάμα Περσεφόνη•
κι εγώ, απ' τη μέση σέρνοντας το κοφτερό σπαθί μου,
των πεθαμένων έδιωχνα τ' αδύναμα κεφάλια,
50 μακριά απ' το αίμα, ως ν' ακουστή του Τειρεσία ο λόγος.
Πρώτη του Ελπήνορα η ψυχή μας ήρθε, του συντρόφου,
τι ακόμα μες στη μαύρη γης δεν ήτανε θαμμένος,
που εμείς το σώμα αφήκαμε στης Κίρκης τα παλάτια,
άκλαυτο κι άθαφτο, γιατί μας έβιαζε άλλος μόχτος.
55 Τον είδα, και δακρύσανε τα μάτια μου απ' τον πόνο
και φώναξά τον, κι είπα του με φτερωμένα λόγια•
«Ελπήνορα, πως έφτασες μες στα βαθιά σκοτάδια
πεζός, κι εμένα πρόκαμες, που με καράβι ερχόμουν;»
Είπα, και βαριοστέναξε κι απολογήθη εκείνος•
60 «Διογέννητε του Λαέρτη γιέ, πολύτεχνε Οδυσσέα,
θεού κατάρα, και πιοτό περίσσιο μ' αφανίσαν•
αστόχησα, σαν πλάγιασα στης Κίρκης τα παλάτια,
κι αντίς ξανά απ' την αψηλή να κατεβώ τη σκάλα,
εγώ μπροστά μου ολόϊσα τράβηξα κι απ' τη στέγη
65 κάτου έπεσα, κι ο σβέρκος μου έσπασε απ' τα σφοντύλια,
κι αμέσως στου Άδη τους βυθούς κατέβηκε η ψυχή μου.
Μα τώρα, στ' όνομα εκεινών που ακόμα εδώ δεν ήρθαν,
της σύγκοιτης, και του γονιού που σ' έθρεφε μικρούλη,
και του Τηλέμαχου, που εκεί μονάχο τον αφήκες,—
γιατί ξέρω, γυρίζοντας απ' του Άδη τα λημέρια,
70 στης Αίας πάλε το νησί θ' αράξης το καράβι, —
παρακαλώ σε, ώ βασιλιά, θυμήσου με σα φτάσης,
μη φύγης κι άκλαυτο, άθαφτο μ' αφήσης εκεί πέρα,
και γίνω αιτία να οργιστή κανένας θεός μαζί σου.
Μόν' πάρε με και κάψε με μαζί με τ' άρματά μου,
75 και βάλε στον αφρόλευκο γιαλό κοντά μνημούρι,
να με πονούν τον άμοιρο κατόπι όσοι το βλέπουν
κάμε μου αυτά, και το κουπί στο μνήμα απάνω στήσε
το ίδιο που ζώντας έλαμνα μαζί με τους συντρόφους.»
Είπε, κι εγώ του μίλησα κι απολογήθηκά του•
80 «Όλα, όσα μου 'πες, άμοιρε, σωστά θα σου τα κάμω,»
Τέτοιες κουβέντες θλιβερές κάναμε ο ένας του άλλου,
εγώ απ' τη μιά τη σπάθα μου κρατώντας στο αίμ' απάνω,
το φάντασμα του Ελπήνορα λαλώντας απ' την άλλη.
Κι ήρθε σιμά τότε η ψυχή της πεθαμένης μάνας,
85 του αντρόψυχου του Αυτόλυκου η θυγατέρα Αντίκλεια,
που την αφήκα ζωντανή σα μίσευα στην Τροία.
Την είδα εγώ και δάκρυσα, και πόνεσε η καρδιά μου•
ως τόσο δεν την άφηνα το αίμα να ζυγώση,
όσο πολύ κι αν θλίβομουν, πρί μου μιλήση ο μάντης.
90 Και του Θηβαίου ήρθε σιμά η ψυχή του Τειρεσία,
και κράταε το χρυσό ραβδί• με γνώρισε, και μου 'πε•
«Διογέννητε του Λαέρτη γιέ, πολύτεχνε Οδυσσέα,
τι αφήκες, ώ κακόμοιρε, το φως του ήλιου κι ήρθες
να δης νεκρούς κι αυτόν εδώ, τον άχαρο τον κόσμο ;
95 Φεύγα απ' το λάκκο, μέριασε το κοφτερό σπαθί σου,
αίμα να πιώ, και να σου πω κατόπι την αλήθεια.»
Καλό Πάσχα,
ΑπάντησηΔιαγραφήφίλοι και φίλες,
και ας είναι το Εβραϊκό
που γιορτάζουμε
με τις παραδόσεις τους και τα
πλούσια αφιερώματα
στην Εβραϊκή κουλτούρα,
εμείς
...οι Έλληνες και οι Ελληνίδες!
Καλή Ανάσταση... του Κυρίου τους,
αλλά εμείς δεν αναγνωρίζουμε άλλο Κύριο... από τον Εαυτό μας,
κάθε ένας μας ξεχωριστά,
και δεν μπορούμε να προσκυνήσουμε τον Εβραίο μεσσία
και τους μαθητές του σαν φωστήρες
της οικουμένης,
τον θεό τους και τους απογόνους τους.
Δεν μας ταιριάζει "η λογική"
του Κυρίου και του Δούλου,
όπως και να πλασσάρεται και να ωραιοποιείται το θέμα.
Να είστε όμως καλά και
όσοι τους προσκυνάτε και όσοι
δεν... σκύβετε τα κεφάλια σας.
Καλή φώτιση σε όλους μας
σε αυτούς τους δύσκολους και ομιχλώδεις καιρούς... που ζούμε.
Σας ευχαριστούμε για τις ευχές σας και θα απαντήσουμε
σε όλα τα προσωπικά e–mail σας,
ξεχωριστά,
εκτός... αν μας διαφύγει κάποιο.
Μη το θεωρήσετε σκόπιμο και
να μας... το υπενθυμίσετε.
Θα συνεχίσουμε με τι Σειρήνες και πόσο γλυκά ξέρουν να τραγουδάνε
και πως...
Οι πολεμιστές της Λάϊον
άπαντες παρόντες
και ...παρούσες!
...ΑΝΑΣΤΑΣ=ΣΑΤΑΝΑΣ=Ο ΒΡΥΚΟΛΑΞ=759
ΑπάντησηΔιαγραφή....................................
ΑΛΗΘΙΝΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ=ΑΥΤΟΠΑΙΔΙΑ=877
...Μα πως να πει κανεις χρονια πολλα στους βρυ-κολακες...
Εγω τους ευχομαι να ειναι λιγες οι ημερες τους ακομα...σε αυτην την κολαση που ζουν και επιτελους να ξυπνυσουν....τους περιμενει μετα χαρας το ΦΩΣ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΑΙ Η ΜΗΤΕΡΑ ΤΟΥΣ Η ΕΛΛΑΣ!!!Μιλτιαδης
Απο οσα εχουν πει οι Αρχαιοι σε ποσα αληθεια εκαναν λαθος?γιατι να εκαναν λαθος στην προσεγγιση τους στο Θειο?
ΑπάντησηΔιαγραφήΑισθανομαι ασυγκριτα μεγαλυτερη εμπιστοσυνη να ακολουθησω τους πατρωους θεους απο τον θεο των Εβραιων,ενα θεο ξενο,φθονιαρη,μικροπρεπη,ατελη!
Και κατι τελευταιο!
Ο θεος αν ειναι θεος δεν πεθαινει!!
τελεια και παυλα!και να γραφει στο Αστικο κωδικα!!
Ναστε ολοι καλα.Καλη Δυναμη.
ΥΓ.Παρακολουθουμε ανελιπως,αφωνοι!
...Ο ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ=ΣΠΗΛΙ ΤΟΥ ΠΥΘΩΝΑ=ΤΟ ΣΧΗΜΑ Ι.Χ.Θ.Υ.Σ=ΕΣΤΙΝ Ο ΣΑΤΑΝΑΣ ΕΚ ΝΕΚΡΩΝ=2438...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑς δούμε με τι ασχολούνται οι Έλληνες...σήμερα
ΑπάντησηΔιαγραφήφίλοι μας Μιλτιάδη και Φρυκτωρέ, και από πού θα τρέξουν
για να πάρουν το φως και να φωτιστούνε μαζί με τα αρνάκια
που θα καταβροχθίσουνε αύριο στην σούβλα...
Ο "θεός πεθαίνει" όταν είναι να προωθήσει τα συμφέροντα των ομοίων του και του περιούσιου λαού του.
Το „Άγιο Φως“ της Ιερουσαλήμ και ο Λεωνίδας
Όταν η αγάπη γιά την πατρίδα υπερβαίνει το καθήκον και κάθε πίστη…
Η Μάχη των Θερμοπυλών:
Το 480 π.Χ., ηγούμενος 7,000 ανδρών, μεταξύ των οποίων 300 επίλεκτων Σπαρτιατών, οχυρώθηκε στα στενά των Θερμοπυλών για να ανακόψει το πέρασμα των στρατευμάτων του Ξέρξη.
Οι Σπαρτιάτες πολεμιστές φέρανε δόρυ στο δεξί χέρι. Στο αριστερό πλευρό φέρανε ξίφος ή μαχαίρι, που κρεμότανε από τον δεξιό ώμο με λουρί. Φορούσανε περικεφαλαία, μεταλλικό θώρακα και κνημίδες. Με το αριστερό χέρι φέρανε ασπίδα, που προφύλασσε μηρούς και κορμό.
Μετά από διήμερη αντίσταση και προδοσία του Εφιάλτη, ο Λεωνίδας αντιλήφθηκε τους Πέρσες ενώ κατέβαιναν από το όρος της Οίτης, κι έστειλε δια θαλάσσης το κύριο σώμα του Στρατού με τους 300 Σπαρτιάτες και 700 Θεσπιείς.
Οι Πέρσες ήτανε προ των πυλών, και οι Έλληνες Αρχηγοί είχανε συζητήσεις και διενέξεις. Αρκετοί Αρχηγοί αποσύρθηκαν, με τα στρατεύματα τους. Σύμφωνα με τον Ηρόδοτο, ο Λεωνίδας έδωσε εντολή να αποσυρθούν οι σύμμαχοι Έλληνες στρατιώτες καθώς τους θεώρησε απρόθυμους και λιγόψυχους ώστε να αντιμετωπίσουν τον ισχυρό εχθρό.
Οι Θεσπιείς με Αρχηγό τον Δημόφιλο παρέμειναν στο πλευρό του Λεωνίδα με δική τους θέληση, δηλώνοντας πως αρνούνται να εγκαταλείψουν τον Λεωνίδα και τους 300. Τόσο όμορφα μας εξιστορεί ο Ηρόδοτος «Έτσι οι Θεσπιείς έζησαν με τους Σπαρτιάτες, και πέθαναν μαζί τους».
Οι ήρωες παρέμειναν να προασπίσουν των Ελλήνων τα Ιερά. Μία χούφτα άνθρωποι αποφάσισαν να αναμετρηθούν με τον Γιγάντιο Περσικό στρατό, με την επίγνωση πως οι άρχοντες της πόλης αλλά και οι άλλοι Έλληνες τους εγκατέλειψαν, εγκαταλείποντας έτσι κάθε Ελπίδα για Ελευθερία κι Αξιοπρέπεια.
«Αρχή άνδρα δείκνυσι» «Η εξουσία φανερώνει τον άνδρα»
(Πιττακός ο Μυτιληναίος)
Προσφέρει ο Ξέρξης στον Λεωνίδα την κυριαρχία όλης της Ελλάδος. Και η απάντηση του Λεωνίδα :
«- Πες στον κύριο σου ότι προτιμώ να πεθάνω για την πατρίδα μου, παρά να την υποδουλώσω!»
Το πρωί της μεγάλης μέρας, οι πολεμιστές γυάλισαν το δόρυ και τις ασπίδες τους, ακόνισαν τα ξίφη τους και κάνανε λουτρό. Χτένισαν κι αρωμάτισαν τα μακριά μαλλιά τους και κάθισαν σε δείπνο. Η πρόποση του Λεωνίδα λιτή: «Συμπατριώτες, ας προγευματίσουμε λιτά, αφού το βράδυ θα φάμε πλουσιοπάροχα στα Βασίλεια του Πλούτωνα»
Την επόμενη μέρα ο Ξέρξης και η φρουρά του με φρίκη είδε τις εκατοντάδες πτωμάτων Περσών στρατιωτών.
Ειδεχθές το θέαμα, κι αν ο Περσικός στρατός το έβλεπε, θα τρεπότανε σε φυγή. Οι μηχανικοί του Ξέρξη ανοίγουν τεράστια τάφρο και ρίχνουνε μέσα τα πτώματα των Περσών, σκεπάζοντας την καλά με χώμα. Αφήνουν διάσπαρτα μόνο πτώματα Ελλήνων, για να προκαλέσουν συγκίνηση και ταραχή στους συμπατριώτες τους. Στο μέσον υψώνουνε έναν πάσαλο, προορισμένο για να κρεμαστεί το αποκεφαλισμένο σώμα του Λεωνίδα.Υπέρτατο πρότυπο στρατιωτικής εντολής.
Όλοι μαζί βρισκόμενοι αντιμέτωποι με τα πολυάριθμα στρατεύματα του Ξέρξη, δεν δέχτηκαν να αποχωρίσουν όπως άλλα Ελληνικά φύλλα, ώστε να δώσουν το σωστό παράδειγμα στις νέες γενιές των Ελλήνων.
Μετά από γενναίο αγώνα, τον Αύγουστο του 480 π.Χ. ο Λεωνίδας έπεσε ηρωϊκά με τους συμπολεμιστές του στο πεδίο της μάχης, στην δίοδο του στενωπού των Θερμοπυλών. Ο ολιγάριθμος Ελληνικός στρατός περικυκλώθηκε και εξολοθρεύτηκε ολοσχερώς, πλην των Θηβαίων, οι οποίοι παραδόθηκαν. Ο Λεωνίδας έπεσε ηρωικά, και οι Σπαρτιάτες περικύκλωσαν προστατευτικά το σώμα του, μέχρι τον θάνατο και του τελευταίου.
Μόνον δύο Σπαρτιάτες σώθηκαν: Ο Λεωνίδας έστειλε δύο τραυματίες πολέμου, τον Αριστόδημο και τον Εύρυτο στην Σπάρτη, για να ιστορήσουν με κάθε λεπτομέρεια την εξέλιξη της αναμέτρησης. Χάριν σ’ αυτούς γνωρίζουμε για την μάχη ως το τέλος.
Ένας τρίτος Σπαρτιάτης, ο Παντίτης στάλθηκε από τον Λεωνίδα στην Θεσσαλία για να ζητήσει ενισχύσεις, μα επέστρεψε στις Θερμοπύλες μετά το πέρας της μάχης. Λίγο αργότερα κρεμάστηκε από τύψεις και ντροπή, θεωρώντας την φυγή του άνανδρη.
Σύμφωνα με τον Ηρόδοτο, ο Ξέρξης έδωσε την ασυνήθιστα σκληρή εντολή για τους Πέρσες να αποκεφαλιστεί το άψυχο κορμί του Λεωνίδα και το σώμα του να σταυρωθεί, χάριν εντυπωσιασμού: Πέρσης ηγεμόνας, διέταξε να βρουν το σώμα του Λεωνίδα και να του το φέρουν μπροστά του. Όταν βρέθηκε και το αναγνώρισε και ο Δημάρατος, διέταξε αποκεφαλιστεί το άψυχο κορμί του Λεωνίδα και το σώμα του να σταυρωθεί και να καρφώσουν το κεφάλι του Λεωνίδα σε έναν πάσσαλο να θυμίζει σε όλους τι παθαίνουν αυτοί που αρνούνται, τις προσφορές του. O Ξέρξης μετανοώντας για την πράξη του, διέταξε να επιστραφεί το πτώμα του Λεωνίδα στην Σπάρτη, όπου κηδεύτηκε με λαμπρές τιμές, σε μία άκρως συγκινητική τελετή. Ο τάφος του Λεωνίδα σώζεται μέχρι σήμερα στο Βόρειο σημείο της σύγχρονης Πόλης της Σπάρτης.
Του Χριστού δεν του σπάσανε τα μέλη όπως των δυο ΄άλλων εσταυρωμένων που ήταν δίπλα του, δεν αποκεφαλίστηκε, αλλά όταν τον κατέβασαν από τον σταυρό τον περιθάλψανε και μέχρι σήμερα καλώς ή κακώς τον θρηνούν και τον γιορτάζουν, αυτόν και τον τάφο του.
Και τον Λεωνίδα;Ο Λεωνίδας σταυρώθηκε και αποκεφαλίστηκε για σένα, για μένα για την ελευθερία της πατρίδος του, της πατρίδος μας, για τα ιδανικά της αρχαίας Ελλάδος τα οποία μέχρι σήμερα εμπλουτίζουν τον ελεύθερο κόσμο. Έδωσε την ζωή του όχι για κάποια αμφισβητούμενη σωτηρία, αλλά είναι Ασπίδα Σωτηρίας και παράδειγμα αυταπάρνησης στις γενιές που ακολουθούν.
Ο Στόχος του ηρωϊκού Λεωνίδα επιτεύχθηκε: Η πατρίδα νίκησε τον πόλεμο, κι ας έχασε μια μάχη, ας έχασε άνδρες ηρωϊκούς. Ο Αγώνας τους αυτός συγκλονίζει την ανθρωπότητα 2.500 χρόνια τώρα:
Η ανδρεία, το να βαδίζεις στο θάνατο για μια ανώτερη ιδέα, την πατρίδα σου.
Οι Εορτασμοί των Λεωνιδείων
Προς τιμή του Λεωνίδα και των συμπολεμιστών του που έπεσαν στις Θερμοπύλες, Οι Σπαρτιάτες διοργάνωσαν ετήσια γιορτή με τοπικούς αγώνες. Δύο μνημεία προς τιμή του Λεωνίδα αλλά και του Παυσανία (ο οποίος ηγήθηκε της μάχης των Πλαταιών), στήθηκαν απέναντι από το Θέατρο της Σπάρτης. Κάθε χρόνο, γινότανε ομιλίες προς τιμήν των δύο ηρώων αλλά και αγώνες στους οποίους αγωνιζότανε αποκλειστικά Σπαρτιάτες.
Και σήμερα; Με τιμές αρχηγού κράτους θα μεταφερθεί το „Άγιο Φως“ της Ιερουσαλήμ στην Ελλάδα...
Αλήθεια, γνωρίζετε που είναι ο „Πανάγιος Τάφος“;
Ποιος δίνει
για την σταύρωση του Λεωνίδα
μία δεκάρα...
http://alfeiospotamos.blogspot.com/2009/04/blog-post_6893.html
Δεν έχει τέλος αυτή η αδικία,
φίλοι
δεν έχει άκρη αυτή η λεηλασία,
αυτό το "πλιάτσικο στο σπίτι"
των Ελλήνων κι η καρδιά μας
κάθε φορά
ματώνει με το παράλογο προσκύνημα και την σχιζοφρένεια του Ελληνοχριστιανικοιουδαισμού
"πολιτισμού" και τις τιμές
στον θεό... των Εβραίων!
ΟΙ ΕΒΡΑΙΟΙ ΤΙΜΟΥΝ ΤΟΥΣ ΕΒΡΑΙΟΥΣ.....
ΑπάντησηΔιαγραφήΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΟ...
Δυστυχώς φίλε-η,
ΑπάντησηΔιαγραφήΑνώνυμε,
δεν είναι μόνο οι Εβραίοι ,
είναι και πολλοί αφελείς Έλληνες και δεν θέλεις
...να πολεμήσεις
τα αδέλφια σου.
Υπάρχουν διάφορες κατηγορίες πιστών και χρειάζεται να εμβαθύνεις κανείς στο ψυχογράφημα τους, γενικά στον κόσμο και πιο ειδικά στον δυτικό μας,
καθολικοί ορθόδοξοι προτεστάντες κλπ.
για να τους διακρίνει με την πρώτη ματιά και να τους αντιμετωπίζει κατάλληλα.
Είναι μερικοί... ηλικιωμένοι που τείνουν να εκλείψουν, γιαγιάδες παππούδες με την παλιά έννοια, απομονωμένοι, ξεχασμένοι σε κάποια χωριά της Ελλάδας, αναλφάβητοι με πολέμους κατοχές στο παρελθόν τους, που το μόνο που γνώρισαν ήταν... ένα Ευαγγέλιο.
Γεννήθηκαν βαφτίστηκαν και πεθαίνουν με τα ονόματα του Ιησού, του Μωυσή και του Ισαάκ στο στόμα τους.
Δεν έχουν ακούσει ποτέ τίποτα για ένα Λεωνίδα ή Πυθαγόρα δεν έχουν ανάψει ένα κερί προς τιμή τους. Δεν υπήρξαν ποτέ για αυτούς...Αυτοί!
Αθώοι άνθρωποι πραγματικά.
Τι να πεις και πως να τους κακοκαρδίσεις;
Τους αγκαλιάζεις και κλαις μαζί τους γοερά για την ζωή που ζήσανε και την κόλαση που γνωρίσανε και ...ζουν ακόμη.
Είναι... οι αμαθείς.
Η μόρφωση τους
εξαντλείται στην ανάγνωση πατερικών κειμένων της Βίβλου,
όπως και η σκέψη τους,
ακολουθώντας την ρήση "μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι" και εφαρμόζοντας την ακριβώς.
Με αυτούς, αν έχεις πολύ κέφι να μιλήσεις, εστιάζεσαι στα κείμενα τους με
Πλούσιες αναφορές στην Βίβλο τους.
Είναι όμως και οι μορφωμένοι, διανοούμενοι τύπου, πανεπιστημιακοί και θεολόγο.
Τα ντύνουν τα στολίζουν, τα τυλίγουν, τα κόβουν, τα ράβουν στο κρεβάτι του Προκρούστη
γιατί είναι "η δουλειά "τους και ίσως... ένα μεταπτυχιακό.
Με αυτούς μιλάς για να εξασκήσεις το γλωσσολογικό ζήτημα και για λόγους ...Γλωσσολογικής εκπαίδευσης.
Μαθαίνει καινούργιες λέξεις!
Είναι εκείνοι που πάνε όπου φυσάει ο άνεμος, σήμερα εδώ αύριο εκεί, ανεμοδούρες,
καλός ο Βούδας καλός και ο Κούδας και ο Ιησούς και ο Ιούδας.
Με αυτούς τηρείς απλούς κανόνες ευγένειας και τους ξεχνάς αμέσως και οι ίδιοι ξεχνούν συνέχεια τον εαυτό τους και είναι πότε από εδώ και πότε από εκεί.
Εδώ είναι και αυτοί που θέλουν να τα έχουν καλά με όλους.
Λίγο απ όλα ένας αχταρμάς και κανένα σημείο αναφοράς.
Δεν είναι κακή η διπλωματία και επιβάλλεται αρκετές φορές προς αποφυγή αιματηρών αντιπαραθέσεων, αλλά στα επίμαχα σημεία πρέπει να παίρνει κανείς θέση και όχι
"να στρίβει" και μπορεί να έχουν όλοι δίκιο ή άδικο αλλά κάποιος έχει περισσότερο μερικές φορές.
Αρκετοί από αυτούς είναι "Χαμένοι στην μετάφραση" ή στον λαβύρινθο..
Περιμένει κανείς πότε και αν,
... θα βγουν.
Είναι οι μεγάλοι, οι "χοντροί", δεν φαίνεται να έχουν κάνει ποτέ νηστεία, στρωμένοι στο τραπέζι ή σε κανένα άμβωνα με παχείς λαιμούς, πολλά πετραχήλια και όλη την κιτς αμφίεση τους.
Βγάζουν λόγους αλαζονικούς ψεύτικους εθνικιστικούς θεοκρατικούς με παγωμένη καρδιά.
Με αυτούς αποφεύγεις κάθε συζήτηση και επαφή γιατί η "μόλυνση" είναι μεταδοτική.
Είναι οι "μικροί" πονηροί και οι επιτήδειοι.
Τρυπώνουν παντού και ο χώρος της εκκλησιάς δίνει πολλά στους συμφεροντολόγους υποστηρικτικές της.
Οι αρχιυπηρέτες, βασιλικότεροι του βασιλέως.
Αυτούς... τους αγνοείς.
Ας τους να γαβγίζουν... σαν σκυλιά .
Ο Οδυσσέας τους κρεμάει μαζί με τον Μελάνθιο.
Είναι οι Φαρισαίοι., παχύδερμα με το σταυρό στο χέρι και το άλλο στην τσέπη σιωπηλοί και κοιτάζοντας την δουλειά τους πάντα.
Προσπερνάς... φτύνοντας.
Είναι οι ασκητές οι πραγματικοί σκελετωμένοι με τα κομποσχοίνια, αναχωρητές αφοσιωμένοι.
Αυτούς λυπάσαι που θυσίασαν την ζωή... για το θεό αλλά δεν μπορείς να μην τους σεβαστείς για την συνέπεια τους
Είναι οι απελπισμένοι και αδύναμοι που πιάνονται από τα μαλλιά τους. και όποιο θεό βρουν μπροστά τους, εύκαιρο και τρέχουν να συρθούν στα σκαλοπάτια της Τήνου.
Μόνο να τους συμπονέσεις μπορείς και είναι ανώφελο να τους εξηγήσεις πως και στα σκαλοπάτια του σπιτιού τους να συρθούν με την ίδια Θέληση και εσωτερική σιωπή το ίδιο αποτέλεσμα θα είχαν
αυτό... του θαύματος!
Αυτούς τους συμπονάς σιωπηλά.
Είναι οι εσωτεριστές!
Έχουν ανακαλύψει το εσωτερικό νόημα του Χριστιανισμού αλλά, τους "διαφεύγει" ο εξωτερικός ρόλος του και επιμένουν να το αγνοούν και να στρουθοκαμηλίζουν.
Γιατί άραγε;
Είναι... οι άθεοι.
Υλιστές, οικονομολόγοι, επιστημονιολόγοι, τεχνοκράτες.
Μεγάλο πλάτος και μικρό βάθος.
Έχουν όμως ένα θεό και είναι
... η ύλη!
Εδώ ίσως πρέπει να αναφερθεί ένα εύστοχο σχόλιο που μας έστειλε μια φίλη μας χθες ανάμεσα στις παρατηρήσεις της «Είναι πολλά που δεν κολλάνε σ αυτη την θρησκεία και πως είναι δυνατόν αυτο που προσκυνάμε και πιστεύουμε όλοι μέρα να το βρίζουμε..εγω δεν εχω ακούσει σε αλλη θρησκεία να βρίζουν τα "θεία" όπως οι χριστιανοί..»
Γιατί ;
Μήπως το συλλογικό υποσυνείδητο αντιδρά σε ένα παράλογο θεό και ...εκτονώνεται έτσι.
Ερώτηση για αξιόλογους ψυχολόγους!
Μερικοί από αυτούς που θα διαγνώσουν συναισθηματικό σύνδρομο και έλλειψη νηφαλιότητας στην αναφορά του προβλήματος και του θέματος.
Έχοντας απέναντι της, κάποιους σφετεριστές ή κατακτητές η σύγχρονη ψυχολογία αρέσκεται
στην ψυχανάλυση του καναπέ και υποστηρίζει πως ένας Λεωνίδας ή ένας Γκάντι ή ένας Μάρκος
...χρήζουν ψυχαναλυτικής θεραπείας.
Σε αυτούς απαντά κανείς ακριβώς με την ίδια λογική.
Ποιο είναι το δικό τους σύνδρομο φόβου και σημείο του βολέματος και... τι αγωγή παίρνουν;
Εδώ κοντά βρίσκονται και οι πονόψυχοι... παραπονιάρηδες.
Τι σας έκανε... ο καλός Ιησούς!
Η απάντηση είναι η ίδια.
Γιατί μας το έκανε αυτό ο "καλός" Ιησούς και τόσο καιρό υποφέρουν οι άνθρωποι και έχουν βασανιστεί εξ αιτίας του;
Μήπως αν είχε αποφύγει την σταύρωση θα είχαμε γλιτώσει
από πολλά;
Είναι οι αδιάφοροι, ισοπεδωτικοί κυνικοί
Τι μας νοιάζει τι κάνει ο χριστιανισμός, όλοι, όλα, ίδια, είναι.
Τι νόημα έχει η πατρίδα η θρησκεία, η φιλία;
Όλα στο μύλο αλέθονται για να φτιάξουν το "αλεύρι" ιδεών τους.
Πίσω από αυτό όμως κρύβεται ένας απλός φιλοτομαρισμός, ωχαδελφισμός και στενοί ορίζοντες σκέψης.
Μην ελπίζει κανείς ότι θα ανοίξουν εύκολα.
Και φυσικά είναι οι γραφικοί, οι φοβισμένοι οι σατανόπληκτοι
... παντού βλέπουν τον Αντίχριστο.
Με αυτούς γελάς πολύ και τους χαρίζεις με πολύ αγάπη
...ένα δίσκο του Πανούση.
Οι happy new age μιλάνε συνέχεια ατέλειωτα για την αγάπη του θεού και τα θαύματα του, τριγυρνώντας στο δάσος με τον λύκο χαρωπά
Μιλούν για την ευτυχία που βιώνουν σε αυτό τον αγγελικό κόσμο που δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα ποτέ και όλα λύνονται από τον θεό.
Συμπεθάστατα παιδιά αλλά, μαζί με το χάπι που παίρνουν και τους αγγέλους που κρεμάνε, πρέπει να τους συστήσεις και ένα καλό στρώμα και κρεβάτι να συνεχίσουν άνετα το ύπνο και από το άλλο πλευρό.
Οι ευαίσθητοι "δημοκρατικοί"! Ωραία τα λόγια του Ευαγγελίου
αλλά... άθλιος ο ρόλος της εκκλησίας.
Πως μπόρεσαν αυτά τα ωραία λόγια και βαθιά να φτιάξουν και να στηρίξουν αυτή την άθλια εκκλησία;
Δύσκολα κουίζ για "ευαίσθητους" ανθρώπους... δημοκρατικούς;
Δεν δύνασαι να υπηρετείς δύο κυρίους!
Οι εθνικόφρονες το καταφέρνουν χέρι χέρι ο φασισμός του δυνατού με τον φασισμό του αδυνάτου.
Και το δυο μαζί τα χέρια νίβουν το πρόσωπο, το Ελληνοχριστιανικό!
Είναι βέβαι οι Αβραμόπληκτοι και Μωυσόπληκτοι,
"Έλληνες", που εκστασιάζονται με τα αγαθά του Ισαάκ και το σπινθηροβόλο πνεύμα του Αβραάμ και του Μωυσή.
Εδώ σηκώνει κανείς τα χέρια ψηλά.
Το παράλογο δεν έχει όρια ποτέ πραγματικά και ο Μωυσής τελικά εκτός από τα ραβδιά του που τα έκανε φίδια μεταμορφώνει τους ανθρώπους... σε "κοτρόνε"ς.
Είναι και ... οι "μακριά νυχτωμένοι".
Τι σχέση έχει ο χριστιανισμός με του Ιουδαϊσμό;
Ρωτούν!
Ο Ιησούς ήλθε σε αντιπαράθεση μαζί τους.
Εδώ αντιστρέφεις την ερώτηση.
Τι "κακό" έκανε ο Ιησούς στον Ιουδαϊσμό;
Μήπως τον κατάργησε μαζί με την Π.Διαθήκη ή τον ενίσχυσε έμμεσα και μακιαβελικά;
Που και πως θα ήταν σήμερα ο Ιουδαϊσμός και ποιος θα γνώριζε τις ιστορίες της Βίβλου και θα προσκυνούσε τον θεό τους, αν δεν έμπαινε στην μέση ο Ιησούς να τους δώσει την αίγλη της απόλυτης αυθεντίας
... σαν σταρ του Χολυγγουντ;
Τι "κακό" έκανε ο Ιησούς στους Ιουδαίους και ποια ανατροπή του ιερατείου τους;
Αντιθέτως το "στερέωσε" με ένα έξυπνο τρόπο.
Σε ένα κόσμο που δεν ήταν ποτέ αποδεκτοί εξ αιτίας των παρασκηνιακών πρακτικών τους βρήκαν ένα προσωπείο και μαζί με τον βασιλικό ποτίζεται και η γλάστρα και παίρνει ο Δυτικός κόσμος το φως της Ανάστασης
....από την Ιερουσαλήμ!
Μη βιαστούν μερικοί να μας χαρακτηρίσουν σαν αντιχριστιανούς και αντισημίτες.
Δεν έχουμε απωθημένα με τους Εβραίους και τον κάθε κατεργάρη αρκεί να είναι στον πάγκο τους και συμπαθούμε αρκετούς εβραϊκής καταγωγής.
Δεν αρνούμαστε την φιλία αλλά την υποτέλεια.
Δεν πιστεύουμε ότι είμαστε η εκλεκτή φυλή παρ όλο που έχουμε διαδραματίσει ένα σημαντικό ρόλο στην παγκόσμια σκηνή,
αλλά δεν θα προσκυνήσουμε και τον περιούσιο λαό και αρνούμαστε
να τον υπηρετούμε
... σαν δούλοι του.
Δεν τους κάνουμε αυτή την χάρη να είμαστε αντισημίτες, αντιχριστιανοί,
γιατί δεν τους θεωρούμε τόσο σπουδαίους φωστήρες και σημαντικούς για να κάνουν την πρώτη κίνηση και εμείς
... να γίνουμε αντί-
Δεν έχουμε αντί-δραση αντί-θεση έχουμε Θέση και Δράση, η οποία προηγείται κατά πολύ και χρονικά και είναι στρατηγικά επεξεργασμένη μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια.
Είμαστε απλά Έλληνες, άνθρωποι, ενεργοί, συνεργαζόμενοι πολίτες, του καινούργιου κόσμου και του Σύμπαντος και το μόνο "αντί"
που έχουμε είναι
μια τάση αντι-κομφορμισμού,
αντί- παγίωσης της αντίληψης
και αυτή
ίσως θέλουμε να έχουμε με κάποια ζεστή συναισθηματική λεπτή απόχρωση,
γιατί δεν μας αρέσει το πολύ παγωμένο κρύο ύφος
χωρίς καρδιά.
Ούτε οι δρόμοι... χωρίς αυτήν!
Φυσικά... δεν πρέπει να ξεχάσουμε και τους "αποστασιοποιημένους"
ΑπάντησηΔιαγραφή...θεωρητικών πειραμάτων.
Σε ένα κόσμο που όλα γκρεμίζονται σαν ντόμινο και οι πόρτες του παλατιού κλείνουν σιγά σιγά,
έχουν την εντύπωση ότι μπορεί να παραμείνουν "παρατηρητές"
και χωρίς θέση και επιλογή
γιατί φοβούνται το κόστος της.
Όμως,
στον κόσμο της ύλης διαλέγεις και διακρίνεις και επιλέγεις.
Δεν υπάρχει η δυνατότητα της
...μη επιλογής.
Και η "μη θέση" είναι θέση και με το να είσαι αμέτοχος γίνεσαι συμμέτοχος .
Ίσως να ακούγεται λίγο απόλυτο αυτό
"επιλέγει κάποιος ,μόνο μια φορά, σ’αυτή την ζωή"
αλλά, είναι σύμφωνα με τον μύθο, στο οποίο ο Ηρακλής βρίσκεται ανάμεσα σε δύο δρόμους και κάνει την επιλογή του, για αυτόν που θα βαδίσει... με όλα του τα λάθη και την προσπάθεια.
Ο ένας, είναι στενός στην αρχή και οδηγεί κάπου, ο άλλος είναι φαρδύς και δεν οδηγεί πουθενά.
Ο δρόμος της Αρετής και της Κακίας!
Αυτό συμβολίζεται με το κεφαλαίο γράμμα Υ, που χρησιμοποιούσαν και οι Πυθαγόρειοι για να τονίσουν την σημασία του.
Το μικρό υ δείχνει την θηλυκή αρχή,την διαίσθηση,την Σελήνη, την μήτρα, την ενότητα,την χορδή του τόξου, το Ζευς-Ζευγνυμι, την Ήρα, την ψυχή του κόσμου!
Το Υ το Δία, τον νου του κόσμου, την αρσενική αρχή, την διαίρεση, το διακρίνω, τον φαλλό, την λογική, τον Ήλιο,το βέλος του τόξου.
Στην Οδύσσεια είναι η 20η ραψωδία με το τίτλο:
υ Τα προ της μνηστηροφονίας.
Σε αυτή ο Οδυσσέας και η Πηνελόπη στο κρίσιμο βράδυ, που είναι κάτω από την ίδια στέγη αλλά όχι ενωμένοι,μένουν ξάγρυπνοι... εναλλάξ.
Όλοι παίρνουν την θέση τους και κάνουν την επιλογή τους και το καινούργιο πρόσωπο που εμφανίζεται είναι ...ο Φιλοίτιος.
Η επόμενη ημέρα θα φανερώσει και τις συνέπειες αυτής της επιλογής.
Έχει σημασία ο στόχος, για να δια-κρίνει κάποιος, ποιόν δρόμο βαδίζει και η καρδιά
... για να μη χάνεται και μπερδεύεται στην ομίχλη του Ποσειδώνα!
Αφήνουμε εδώ
ΑπάντησηΔιαγραφήκάποιες Ελπήνορες
ελπιδοφόρες σκέψεις
και ελπίζουμε να μη γκρεμιστούν αυτή την φορά
και ένα τραγουδάκι
για κάποιες μάγισσες κόρες
και τα Φτερά
που φορέσαμε για να μας δούνε
και μεταβαίνουμε σε νέα σελίδα
να γνωρίσουμε τις Σειρήνες
και ένα Οδυσσέα που προσπαθεί
...να γίνει άψογος!
http://e-lions.blogspot.com/2008/02/blog-post_22.html
Δες με, πίσω από λάστιχα, τροχούς
βαλμένος σταθερά μέσα σε πρέσα
δες με, πίσω από γυάλινα φτερά
που φόρεσα γερά γιατί σ' αρέσαν
Κι εσύ τρελή με τυραννάς
και πίκρες με κερνάς πρωί και βράδυ,
μοιάζεις με κόρη μάγισσας
που αλλάζει πρόσωπο μες στο σκοτάδι
Δες με, δεκάξι ώρες στο ντορό
γεννιέμαι και πεθαίνω στο τιμόνι
δες με, δεκάξι ώρες δεν περνούν
μες στον πνιχτό αέρα που σκοτώνει
http://www.youtube.com/watch?v=pTtiAsAwIrY