Οι Πολεμιστές της Ελευθερίας

Ο Πεταλούδας στην Βουλή των Ελλήνων

από την σύγχρονη Οδύσσεια του Ελληνισμού

Ποιος είναι ο Πεταλούδας;

Ο Πεταλούδας PAPILLON  είναι ο πρωταγωνιστής της υπέροχης ταινίας του σκηνοθέτη.Φρανκλιν Σάφνερμε τους: Στιβ Μακ Κουίv, Ντάστιν Χόφμαν, για την οποία, φήμες λένε, ότι βασίζεται σε πραγματικό γεγονός, διόλου απίθανο, αφού πάντοτε βρίσκονται πυρήνες αληθείας  σε όλες τις μυθικές ιστορίες.

Είναι ο ανθρωπος που περνάει  σχεδόν όλη του την ζωή σε μια φυλακή, ένα πλατωνικό σπήλαιο. Έχει ζωγραφίσει στο σώμα του μια πεταλούδα,για αυτό και τον αποκαλούν ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ.

Καταδικάζεται από ένα άγνωστο δικαστήριο που αποφασίζει πως είναι ένοχος για άγνωστη αιτία, την οποίαν ο ευφυής σκηνοθέτης μας αφήνει να βρούμε και να  ανακαλύψουμε σε έρευνες εσωτερικής και εξωτερικής  ενδοσκόπησης και ενδελεχούς  αριστοτέλειας  ποιητικής αναζήτησης.

Αυτή η  ταινία, ύμνος στην ελευθερία και την ανθρώπινη θέληση, είναι αριστούργημα  σκηνοθεσίας ερμηνείας και νοήματος. Τελειώνει με την απόφαση και την απόδραση του πρωταγωνιστή , ο  όποιος πέφτει σε μία άβυσσο , ένα γκρεμό διεκδικώντας αποφασιστικά την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ του. Η  στιγμή κατά  την οποία αποχαιρετά  τον συγκρατούμενο του   και μόνος του πηδά στο κενό από μεγάλο ύψος είναι έντονα φορτισμένη συγκινησιακά.Ο φίλος του,  δεν θα τον ακολουθήσει, δεν αντέχει να προχωρήσει, δεν μπορεί. Όσες προσπάθειες και αν έκανε  απέβησαν μάταιες, συνήθισε την  ΦΥΛΑΚΗ,τους δεσμώτες , το δεσμωτήριον του , τις κατσαρίδες που έτρωγε, ,θα μείνει εκεί. ΑΠΟΔΕΧΤΗΚΕ την σκλαβιά του και την φυλακή.

Ο Πεταλούδας τον κατανοεί, ξέρει από φόβο, ,από κούραση, από απογοήτευση ,  από  απελπισία, από   λύπη, από θλίψη, από  ατέλειωτη προσμονή. Τον αγκαλιάζει και τον αποχαιρετά. Ο ίδιος θα συνεχίσει.... όμως.

Γιατί;

Γιατί  είναι από άλλη πάστα,  άλλη ενεργειακή  δομή.

Είναι από την πάστα των πολεμιστών.

ΤΩΝ ΠΟΛΕΜΙΣΤΩΝ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ

Ποιοι είναι ΟΙ ΠΟΛΕΜΙΣΤΕΣ;

Τι είναι;

Είναι Άνθρωποι, οι άνθρωποι που βρίσκονται σε αδιάκοπο πόλεμο με την  ανοησία, την βλακεία, την απληστία, την φιλαυτία, την αδικία,  την άγνοια, την προδοσία, την μιζέρια,  την κοινοτυπία, την  ρουτίνα,  την σκλαβιά και σε ειρήνη με τον Εαυτό τους, την ΦΥΣΗ  και με την ΖΩΗ.

Είναι οι άνθρωποι που δεν παραιτούνται ποτέ, δεν μεμψιμοιρούν, και που δενμπορούν ποτέ να νικηθούν, γιατί ποτέ δεν θα το δεχθούν. Είναι οι  άνθρωποι της ΓΝΩΣΗΣ και για έναν  άνθρωπο της Γνώσης, η ΖΩΗ είναι ταξίδι, είναι εμπειρία, είναι  πρόκληση  είναι τραγούδι,είναι ποίηση, είναι μαγεία, όνειρο , δημιουργική φαντασία.

Δεν υπάχει φόβος για ένα άνθρωπο της γνώσης, υπάρχει μόνο ΔΙΑΔΡΟΜΗ και είναι πάντοτε μια ΝΙΚΗ γιατί έχει κερδίσει, κερδίζει  την γνώση και την κατανοεί.

Όμως όλες οι καλές ταινίες, είναι ψίχουλα από το τραπέζι του Ομήρου και η σκηνή που ο Πεταλούδας  πέφτει  στο κενό, μόνος του χωρίς κανένα σύντροφο, είναι ακριβώς η ίδια που ο Οδυσσέας πέφτει στην άβυσσο στα στενά της  Σκυλλας και της Χάρυβδης, παραμένων τρεις ημέρες κρεμασμένος σε μια συκιά.

Μετά θα ξεβραστεί μισοπεθαμένος στην  Καλυψώ σε μια ακρογιαλιά.

Το αριστούργημα του Ομηρικού  Έπους μας  αφηγείται την συνέχεια του λεπιδόπτερου "Πεταλούδα" με τα φτερά της Πολύχρωμης Σκέψης του Ποιητή.

Τα Ομηρικά Επη είναι ένας ΎΜΝΟΣ ΣΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ,

την ελευθερία της σκέψης, της γνώσης, της θέλησης,  του λόγου,  του ανθρώπου, της  αξιοπρέπειας, της δικαιοσύνης, της ανθρωπιάς, της  κρίσης,  της διάκρισης  της αντίστασης ,

της στάσης απέναντι στα δύσκολα γεγονότα,  της ΘΕΣΗΣ, της υπομονής, της ειρήνης, της σοφίας, της   έννοης ξαστεριάς.

Είναι ένας  Ύμνος στον Ανθρωπο και την Περιπέτεια του και τα πολύχρωμα, φαντασμαγορικά φτερά της Όρθιας Ηρωικής Ψυχής  του.

Της ακατάβλητης ψυχής   του, που δεν παραιτείτει ποτέ, δεν παραδίδεται ποτέ  στην σκλαβιά, στο ευτελές, στο άσχημο   στο ΤΙΠΟΤΑ  της ανυπαρξίας,  γιατί είναι ΟΝ μιας χαρούμενης διαύγειας δύναμης και  εύηχης  ευδοκίας.

Ο Ύμνος στην Ελευθερία είναι ο εθνικός ύμνος των ΕΛΛΗΝΩΝ και είναι  μοναδικά ξεχωριστός από όλους τους άλλους  ύμνους κρατών.

Γιατί η ΕΛΛΑΔΑ δεν είναι  το εφήμερο κράτος   της βίας, της ληστρικής εξουσίας, της διαφθοράς και της νοθείας.

Είναι   Η ΠΑΤΡΙΔΑ     όλων των Ελεύθερων  Σκεπτόμενων Ανθρώπων

η ΕΣΤΙΑ του ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ

είναι  η  Μητέρα του   ΄Ελλογου Ανθρωπισμού.

Είναι το ΠΝΕΥΜΑ  του Δελφικού Φωτός που ξεκινάει πάντα  με μια έκρηξη   Ήχων,

Χρωμάτων, Χορών,  Ωρών  διεκδικώντας   την Ελευθερία  του

με μια  κβαντική δρασκελιά σε γεννήσεις ΑΣΤΕΡΙΩΝ,

όπως κάναμε πάντοτε,

ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ σε ντο ρε μι φα σολ λα σι ντο…..νότες μουσικών ομηρικών αοιδών

Οι Λόγοι και οι Ύμνοι στην Ελευθερία, πέρα από τόλμη και αρετή, απαιτούν και ανθρώπους ΛΙΟΝΤΑΡΙΑ στην ψυχή, ήτοι λεοντόκαρδους , όπως ήταν την παλιά ηρωική μυθική εποχή, του Οδυσσέα και του Ηρακλή.

Λέοντες, ούτε προδότες χαμαιλέοντες , ούτε όρνιθες σύγχρονου ορνιθοτροφείου χωρίς μυαλό και ντροπή.

Λέανδρος Λαμπρινός, 8 Ιουνίου 2015

Υ. Σ

Προς  τον βουλευτή που θα πάρει το άρθρο  να το εκφωνήσει  στην βουλή,

τουλάχιστον ας το μελετήσει πρώτα  καλά, να το καταλάβει για να το πει σωστά

και εάν είναι δυνατόν να αναφέρει και  την πηγή για να υπάρχει η σύνδεση με τα γεγονότα , η βασική. Να ξέρουν με τι γελούν και ποιοι γελούν με αυτούς. Να μη  μπερδεύονται και να μη   μπερδεύουν δηλαδή, οι βουλευτές ακροατές, τις κάμπιες  και τις κατσαρίδες με τον Πεταλούδα. Καμία σχέση δεν έχουν μεταξύ τους.

Γιατί η Ελευθερία κρατά σπαθί να μετρά την αδικία γοργά στη γη, όπως και η Δικαιοσύνη

εκτός απο την ζυγαριά, για να διαφοροποιείται, να ξεχωρίζει από την μπακαλική, δάνεια,  μνημόνια, τόκους, τρεις το λάδι, τρεις το ξύδι, πόσο το λαδόξυδο του ΦΠΑ;  κλπ

Υποσημείωση  για τους μπακάληδες εταίρους μας, τους τοκογλύφους. να την μελετήσουν επισταμένως και καλά.

Πόσο να μιλήσει κανείς σαν ποιητής σε μαφίες αδίστακτων  τραπεζών και  πολυεθνικών  περιωπής;
Ρητορική  αυτοερώτηση της στιγμής