Η. Σκόρπια αποφθέγματα από ένα Υπερόπτη

Η ράκλειτος:
Αναζήτησα τον εαυτό μου!

Ένας αυτοδίδακτος αρχαϊκός... Νίτσε που ενδιαφέρθηκε

να βρεί τον εαυτό του,

περιφρονώντας την ανοησία των μαζών.

.
Μη διαβάζεις γρήγορα το βιβλίο του Ηράκλειτου του Εφέσιου

είναι πολύ δύσκολο μονοπάτι. Είναι σα νύχτα κι άφωτο σκοτάδι.

Αν όμως κάποιος μύστης σ' οδηγήσει, είναι πιο λαμπερό κι από τον φωτεινό ήλιο.
Από επιγραφή

.
Αυτά που διάβασα και κατάλαβα ήταν πολύ καλά αλλά και αυτά

που δεν κατάλαβα πρέπει είναι θαυμάσια.

Πλην όμως χρειάζεται κάποιος Δήλιος κολυμβητής.Σωκράτης για τον Ηράκλειτο .
.
Η φύση αγαπάει να κρύβει τον εαυτό της
Αν δεν ελπίζεις δεν θα βρεις το ανέλπιστο, γιατί είναι ανεξερεύνητο και απροσπέλαστο.
Αν όλα τα όντα μεταβάλλονταν σε καπνό, οι μύτες θα είχαν την πρωτοκαθεδρία.
Αναπαύεται μεταβαλλόμενο.
Οι άνθρωποι δυστυχώς «δεν ξέρουν ούτε να ακούνε ούτε να μιλούν»
.
Αυτό για το οποίο μιλάς πολύ, είναι συνήθως αυτό που σου διαφεύγει.
Για να θεραπεύσει, ο γιατρός καυτηριάζει.
Δεν γίνεται να μπει κανείς στο ίδιο ποτάμι δύο φορές.
Διότι τα πάντα γίνονται με βάση τη λογική.
Είναι μεγαλύτερη ανάγκη να πολεμά κανείς την αλαζονεία, παρά την πυρκαγιά.
Η αντιξοότητα είναι προς όφελός μας.

Όλοι οι άνθρωποι έχουν μερίδιο στην αυτογνωσία και τη σωφροσύνη
Η ίδια οδός που οδηγεί προς τα πάνω, οδηγεί και προς τα κάτω.

.
Η νόσος καθιστά την υγεία πιο γλυκιά και ευχάριστη,

το ίδιο και η πείνα τον κορεσμό, ο κάματος την ανάπαυση.
Η πολυμάθεια μόνη δεν καλλιεργεί τον νου.
Ο χαρακτήρας καθορίζει την τύχη του ανθρώπου.
Αυτό τα αντίθετα ταιριάζουν, απ' τις διαφορές γεννιέται η ωραία αρμονία.

Τα πάντα γίνονται με την πάλη»
Ο χρόνος είναι παιδί που παίζει με πεσσούς και το παιδί είναι βασιλιάς.
Οι όνοι έλκονται περισσότερο από τα σκουπίδια, παρά από το χρυσάφι.

Όταν δεν υπάρχει ήλιος, βλέπουμε τα βραδινά άστρα.
Σοφία είναι να γνωρίζεις την αρχή που κυβερνά τα πάντα.
Στην περιφέρεια του κύκλου, κάθε σημείο είναι ταυτόχρονα και αρχή και τέλος.
Τά πάντα ρει.
Αν όλα τα όντα γινόταν καπνός θα ξεχωρίζαμε τις διαφορές τους από την μύτη.
Τα σκυλιά γαβγίζουν σ’ αυτό που δεν γνωρίζουν.
Θάνατος είναι όσα βλέπουμε όταν είμαστε ξύπνιοι.

και ύπνος όσα βλέπουμε οταν κοιμόμαστε.

.
Τα υλικά του μείγματος διαχωρίζονται αν δεν ανακινούνται συστηματικά.
Τίποτε πιο διακοσμητικό από έναν σωρό σκουπίδια, ατάκτως συσσωρευμένα.
Το όνομα του τόξου- βιός-, είναι βίος αλλά το έργο του ο θάνατος.

Το δράμα της ανθρώπινης συνθήκης οφείλεται στο ότι «ενώ ο λόγος εί­ναι κοινός,

οι πολλοί ζουν σαν να είχαν μια δικιά τους φρόνηση»

.
Αν η ευδαιμονία ήταν στις υλικές απολαύσεις θα λέγαμε ευτυχισμένα

τα βόδια που βόσκουν σε ένα λιβάδι.
Πόσοι στοχεύουν και αρκούνται σε αυτό?

.

Η φύση αγαπά τις αντιθέσεις και ξέρει να χειρίζεται τη σύνθεση τους

για να παράγει την αρμονία.

Οι άνθρωποι ξέρουν να χειρίζονται τις αντιθέσεις

και να παράγουν αρμονία?

.

Πόσοι αναζητούν τον ΕΑΥΤΟ τους?

.

Αναζητητής της Λάϊον

21ος Αιών

Δ.Η μοναχική συντροφιά ενός Δακτυλιδιού.

Δ ακτυλίδι:
Σύμβολο Αγάπης , Ένωσης και μαγικής Δύναμης .

Ο Πλάτωνας ,ένας οραματιστής του 4ου αιώνα περιγράφει

στην πολιτεία του το δακτυλίδι του Γύγη.
Με τα λόγια του Γλάυκωνος:
Για να γίνει φανερό ότι εκείνοι που ασκούν στην ζωή τους

την δικαιοσύνη την ασκούν άθελα τους,

επειδή δεν έχουν την δύναμη να αδικήσουν,

ο καλύτερος τρόπος είναι να φανταστούμε μια περίπτωση σαν και αυτή
Να δίναμε στον καθένα από αυτούς τους δύο

τον άδικο και τον δίκαιο την δυνατότητα να κάνει ότι θέλει.
Ύστερα να τους πάρουμε στο κατόπι να παρατηρήσουμε

που θα οδηγήσει τον καθένα ο πόθος του.Λοιπόν η εξουσία είναι περίπου αυτή να αποκτήσουν το προνόμιο

που δόθηκε κάποτε όπως λένε στον προπάτορα του Κροίσου.
Ήταν αυτό , που βρήκε ένας τσομπάνης που έβοσκε τα πρόβατα του άρχοντα

που βασίλευε τότε στην Λυδία.
Με το ξέσπασμα της μπόρας έγινε ένας σεισμός και ράγισε ένα κομμάτι γης.
Ανοίχτηκε ένα χάσμα κάπου εκεί που αυτός έβοσκε τα πρόβατα.
Το είδε και σάστισε.Κατέβηκε λοιπόν και βλέπει ανάμεσα στα άλλα θαύματα

που αραδιάζουν οι παλιοί ένα χάλκινο άλογο…ένα σκελετό

που τα μάτια του έδειξε να έχει μεγαλύτερο μήκος

από ένα άνθρωπο και το μόνο που πήρε από τον νεκρό αυτό

και βρήκε ήταν ένα χρυσό δακτυλίδι που φορούσε στο χέρι.
Κατά την συνήθεια τους κάθε μήνα οι τσομπάνηδες μαζεύτηκαν για να στείλουν μαντατοφόρους στον βασιλιά πως πάνε τα κοπάδια τους φθάνει

και αυτός φορώντας το δακτυλίδι.
Έτσι που καθόταν ανάμεσα τους κατά τύχη έστριψε

την βάση της πέτρας του δακτυλιδιού και στην στιγμή

χάθηκε από τα μάτια των συντρόφων του

και αυτοί άρχισαν να μιλούν γι αυτόν σαν να ήταν φευγάτος.
Ψηλαφώντας ξανά το δακτυλίδι στρίβοντας την πέτρα νάτος ξανά μπροστά τους.
Αφού σιγουρεύτηκε για τις ιδιότητες του δακτυλιδιού

βάλθηκε και τον έστειλαν και αυτόν με τους μαντατοφόρους

που πήγαιναν στον βασιλιά..
Μπήκε στο παλάτι κατάχτησε την βασίλισσα και με την βοήθεια της

ρίχτηκε πάνω στον βασιλιά τον σκότωσε και με αυτόν τον τρόπο πήρε τον θρόνο.

Ας πούμε ότι μπορούμε να δώσουμε δύο δακτυλίδια

σαν και αυτό στον δίκαιο και στον άδικο.Ποιος θα μείνει πιστός στην δικαιοσύνη να συγκρατηθεί

και να μη απλώσει χέρι σε ξένα πράματα την ώρα που θα του

είναι εύκολο να πάρει ότι θέλει, να πλαγιάζει με όποιο

να θέλει να σπάζει τις αλυσίδες όποιου κατάδικου θέλει

και να κάνει ότι θέλει θεός ανάμεσα στους ανθρώπους;

Ο Τόλκιν, ένας οραματιστής του 20ου Αιώνα,

περιγράφει αριστουργηματικά και σκιαγραφεί

την προσωπικότητα ενός Γκόλουμ που αναζητά απεγνωσμένα το Πολύτιμο του,

στον Άρχοντα του Δακτυλιδιού και βαδίζοντας με την Συντροφιά του Δακτυλιδιού.
Ένα Γκόλουμ που βρίσκεται πάντα σε μια σχιζοφρενή αντίφαση.Να αγαπά και να μισεί
Να θέλει και να μη θέλει.
Να βοηθά και να σαμπροτέρει.
Να υπερασπίζει και να προδίδει.

Να θαυμάζει και να κατακρίνει.

Να πλησιάζει και να απομακρύνεται.

Να αρχίζει και να τα παρατά.

Να Βλέπει και να μη... ΄βλέπει'.

Να Ακούει και να μη... "ακούει'.
Ένα Γκόλουμ που ζει μια βασανιστική ζωή αποσύνθεσηςκατατρωγόμενος από αυτή την τυραννική δυναστεία.Και ...ένα Χόμπιτ που προσπαθεί απεγνωσμένα να κάνει

και να σώσει κάτι στον χρόνο που ΑΠΟΜΕΝΕΙ…

Πόσα Γκόλουμ και Χόμπιτ κρύβει ...ο άνθρωπος μέσα του;

Μπόμπιτ Λεόν
21ος Αιών

Α. Μαγικές ασκήσεις για την Αφροδίτη

 

Α σκήσεις:

Ομορφιάς και θηλυκότητας !

Αφροδίτη!

Η θεά του έρωτα!

Η αισθητική, η αρμονία, το κάλλος, η αγάπη, η γλυκύτητα, η καλοσύνη,

η ευγένεια, η τρυφερότητα, η συνεργασία, η Ειρήνη!

Η Αφροδίτη η πανέμορφη κόρη του Δία και την Διώνης,

έχει ένα πατέρα στον 10 οίκο, πανίσχυρη εξουσία στον Αιγόκερω

και φυσικά σχετίζεται με όλα τα θέματα εξουσίας έμμεσα.
Το ενεργειακό της κέντρο βρίσκεται στην περιοχή των δύο νεφρών,

που δείχνουν και την άλλη πλευρά των διπλών της ιδιοτήτων και Ζυγίσιων δράσεων.

Η μαγική της Ζώνη στην περιοχή αυτή 'δένει' και συγκρατεί την αγάπη στο σώμα.

Αυτόν τον 'κηστόν ιμάντα', που ζήτησε και η πρώτη Κυρία του Ολύμπου, η Ήρα

για να γίνει πιο θελτική!

Στα θηλυκά ζώδια σε ένα ωροσκόπιο φτιάχνει την αριστερή πλευρά

της όμορφης Πηνελόπης που μερικές φορές, ο Όμηρος λέει ότι της μοιάζει,

ενώ σε αρσενικά ζώδια θα μπει πίσω στην Σκιά για μια γυναίκα

και θα δημιουργήσει μέρος της Άνιμα για ένα άντρα.
Πράγμα που σημαίνει ότι σε μια γυναίκα η υπερβολή ή η έλλειψη της γοητευτικής θεάς δημιουργεί αρκετά προβλήματα ορατά και στο φυσικό σώμα εκτός από τον χαρακτήρα και αποτελεί μια μορφή Ύβρεως όπως και οι άλλες δυσλειτουργίες στις ενέργειες των θεών.

Σε ένα άντρα μπορεί να του προσδώσει θηλυκά χαρακτηριστικά

ή να να δείξει τις αγαπημένες γυναίκες της ζωής του.

Θα δημιουργήσει λοιπόν φιλαρέσκεια, αυταρέσκεια επίδειξη, ροπή στην πολυτέλεια ναρκισσισμό , ακριβά γούστα, βεντετισμούς, την τέχνη για την τέχνη,

μπορεί φυσικά να φθάσει στην εκπόρνευση την πορνεία,στις πολλαπλές εύκολες ερωτικές σχέσεις χάριν και μόνο της επιβεβαιώσεις, την κολακεία, την ανεκτικότητα,

την αιώνια αναποφασιστικότητα, την υπερβολική νωχέλεια, τεμπελιά,

την συνεχή υποχωρητικότητα, την εκμετάλλευση, την σπάταλη.

Το Χόντος Σέντερς είναι πάντα το σύγχρονο άντρο της.

Τα αρώματα βέβαια... η ιδιαίτερη αδυναμία της, αφού ανήκει

στον αξόνα της όσφρησης,μαζί με την ΄μυτη΄του Άρη.

Στις ελλείψεις θα συναντούσαμε την έλλειψη στοιχειώδους αισθητικής,

το κακό γούστο, την αδιακρισία την έλλειψη τακτ, καλών τρόπων,

την έλλειψη αρμονίας, την δυσκολία να εκφράσει τα αισθήματα του,

να πάρει και να δώσει αγάπη, μιζέρια, απότομοι τρόποι, αγαρμποσύνη.
Είναι αυτονόητο ότι η εξύψωση της θεάς στην πραγματική της θέση

θα είναι ένα υπέροχο αποτέλεσμα για τον άνθρωπο, που θα μπορέσει

να αγγίξει την Αγάπη και τον Έρωτα με ένα Θείο τρόπο.

Στους Άθλους του Ηρακλή αντιστοιχεί στο καθαρισμό των Στάβλων του Αυγεία
και στην διαδρομή του Οδυσσέα είναι το σημείο της Σκύλλας και της Χάρυβδης,

ένα δύσκολο σταυροδρόμι για τους ταξιδευτές που θα επιχειρήσουν

να κάνουν αυτή την διαδρομή.

Το παραμύθι της Πεντάμορφης και του Τέρατος έχει αρκετές

από τις ιδιότητες της θεάς που κατορθώνει να μετατρέψει

ένα άγριο και άσχημο ¨Άρη σε ένα γενναίο και ευγενικό Ιππότη.

Το χρώμα της είναι το απαλό ροζ και το εκθαμβωτικό φούξια ,

αν και όλες οι παστέλ αποχρώσεις των χρωμάτων θεωρούνται σικ από μια εστέτ θεά.
Το βιοχημικό άλας της Αφροδίτης του Ζυγού είναι ,

το Φωσφορικό Νάτριο, το αντιόξινο άλας.Η λειτουργία του είναι να διατηρεί την ισορροπία μεταξύ των οξέων

και των υγρών του σώματος, έχει μια αντιόξινη αλκαλική δράση.
Πετυχαίνει να διατηρεί την ιοντική ειρήνη, την ισορροπία του ΡΗ.
Το μέταλλο της ο χαλκός και πρόσφατα οι επιστήμονες ανακάλυψαν

τις ιδιότητες των πεπτιδίων του χαλκού στην δημιουργία

ενός επιθυμητού κολλαγόνου,
παράγοντας κα τις αντίστοιχες καλλυντικές κρέμες.

Τα περιστέρια πάντα χορεύουν στο κεφάλι της !
Η μέρα της είναι η Παρασκευή μαζί με τον Ποσειδώνα,

που τη φιλοξένησε στα κύματα του και οι άνθρωποι της Παρασκευής

έχουν στοιχεία του χαρακτήρα της.
Οι κινήσεις απαλές, χαριτωμένες ακριβείς, όχι αδέξιες και άγαρμπες μαζί με
το μπαλέτο για... τα κορίτσια και μόνο.

Η παρακολουθηση και συμμετοχή σε καλλιστεία καλύτερα να αποφεύγεται, ως άκρον αντιαισθητικό θέαμα, 'κρεμασμένων' κρεάτων σε κρεοπωλείο.
Η επιλογή ταινιών κοινωνικού τύπου όχι πολύ γλυκανάλατων και ψεύτικα μελό.
Τα μουσικά κομμάτια σοφτ αλλά όχι υποτονικά γιατί πέφτει τελείως η ενέργεια.
Ο Σεπτέμβριος είναι ο μήνας της και η ώρα της είναι η Δύση,που πάντα έχει ένα κοινό να την θαυμάζει και να την απολαμβάνει.

Το επίγειο πρότυπο ομορφιάς είναι, ως γνωστόν η ωραία Ελένη,

που για χάρη της έγινε ένας ολόκληρος πόλεμος!
Η Ωραία Ελένη που αντιπροσωπεύει την ομορφιά !

Την ομορφιά που θα σώσει τον κόσμο και που παρόλο αυτόν τον πόλεμο, κανείς ποτέ,

δεν τόλμησε να την κατηγορήσει για κάτι ούτε μετάνιωσαν για αυτόν,

αυτοί που... τον έκαναν.

Έπρεπε να πάρουνε την Ωραία Ελένη πίσω με οποιοδήποτε τίμημα.
Τι έπρεπε να πάρουν;Τι ήταν πίσω από τα τείχη της Τροίας που άξιζε αυτό το τίμημα;
Γιατί αυτά τα τείχη είναι φτιαγμένα από θεούς και γιατί κάποιοι

δεν θα μπορέσουν ποτέ να τα κυριεύσουν

και θα μείνουν 'περιπατώντες νεκροί και άμορφα πτώματα έξω από αυτά;

Η απάντηση είναι σχετικά απλή.
Έχει την τρομερή δύναμης μιας πολύπλοκης απλότητας!
Η ομορφιά καταλήγει στην μορφοποίηση ενός άμορφου όντος

με την επαναδιευθέτηση της ενέργειας, την επαναδιάταξη.
Ο Αριστοτέλης εδώ έχει τον πρώτο λόγο με την έννοια της εντελέχειας

και την σύνδεση με το Σκοπό.Για να συμβεί αυτό να μπορεί κάποιος να δώσει μορφή

- ομορφιά στον εαυτό του ή στα πράγματα γύρω του-

χρειάζεται όμως…Γνώσεις , γνώσεις υψηλού επιπέδου, απόκρυφες ίσως και μυστικές.

Χρειάζεται ... την ΓΝΩΣΗ!

Αυτό ήταν κρυμμένο πίσω από τα τείχη της Τροίας και για αυτό πολέμησαν κάποιοι

και εξακολουθεί να είναι απρόσιτο για πολλούς ανθρώπους

που δεν θα μπορέσουν επαναδιατάξουν το εσωτερικό τους πλέγμα

και να γίνουν… όμορφοι.

Και αυτό διεκδίκησαν τόσο επίμονα και πήραν πίσω.

Την γνώση και την ικανότητα να ξαναφτιάξουν τον εαυτό τους

ένα Όμορφο Άνθρωπο.

Η ζηλευτή κόρη του Δία εκτός από τον έρωτα που έχει στην ακολουθία της

και στοχεύει τις καρδιές των ανθρώπων σχετίζεται με όλα τα θέματα ΄τέχνης'.Την τέχνη στην καθαρή της και κρυστάλλινη μορφή,

όπως αυτή που γνώρισε ο κόσμος την εποχή του Κλασικισμού,

δρώντας παράλληλα σαν την πολικότητα της Εποχής του Κριού.
Μια τέχνη που είχε σαν μέτρο τον άνθρωπο και την αρετή

και χρησιμοποιούσε την χρυσή τομή σαν την κορύφωση της τελειότητας.
Μια τέχνη ,την οποία ο Χέγκελ θεωρεί ότι δεν υπάρχει ωραιότερη

και ούτε μπορεί να γίνει και ότι το Πνεύμα,

είχε αρκετή ελευθερία να γίνει ένα με την μορφή και να την κατοικήσει.

Αλλά, και με την ομιχλώδη τέχνη του Ποσειδώνα,

που ακολούθησε την Εποχή των Ιχθύων, μιας και συνδέεται μαζί του, αναδυόμενη από των αφρό των κυμάτων του.
Ο ρόλος της Ποσειδώνειας τέχνης είναι αρκετά διφορούμενος,

υπνωτιστικός και παγιδευτικός ,

αφού σχετίζεται με τα μήλα των Εσπερίδων και τον πονηρό Άτλαντα

που είναι στην διαδρομή για... τον κήπο.Αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία…

Καταληκτικά,
λοιπόν μπορούμε να πούμε ότι ένα μικρό ασήμαντο Έγώ΄,

διεκδικεί θαρραλέα και τολμηρά την ύπαρξη και μια θέση κάτω

από ένα λαμπερό ήλιο σε μια σκληρή μονομαχία,

στην γαλαζοπράσινη μικρούλα Γη
και... την κατακτά περήφανα!
Μετά όπως και σταδιακά θα αρχίσει αυτό το Εγώ,

να ανακαλύπτει και να νιώθει πολύ καλύτερα στο Εμείς
και θα αναζητήσει λύσεις συνύπαρξης, ευφυούς συνεργασίας

και γέφυρας μεταξύ τους.

Γιατί πάντα στην τελική φάση της πορείας

το Εμείς είναι καλύτερο από το Εγώ

και λιγότερο μοναχικό σε ένα τόσο δύσκολο ταξίδι,

όπως είναι το ταξίδι του Ανθρώπου.
Και η λαμπερή και τόσο τέλεια όμορφη θεά του Ολύμπου,

βρίσκεται πάντα σε ένα ΕΜΕΙΣ…


…από τα μυστικά μονοπάτια
της αστρολογίας
…του 21ου Αιώνα