Δ. Η Πύλη της Δύσης

Δυτικά της Λύπης και της Προσμονής

Ο Νέστωρ και οι πολεμιστές της Δύσης
στην μαγική ώρα του δειλινού ανάμεσα σε δύο παράλληλους κόσμους ονειρευτές του χώρου, την σχισμή του, διαπερνούν και στην δεύτερη προσοχή περνούν.
Ο σιωπηλός μάρτυς, όλων των γεγονότων του πνεύματος,
ο γέρος που νεύει με νεύματα
καθόλου φλύαρα για την σιωπηλή γνώση,
όπως ο Κρισναμούρτι δεν ομιλεί και ατέλειωτα για την σιωπή.
Έίναι πιο απρόσιτος από το καλό παιδί του λαού, τον Μενέλαο
γιατί την Πύλη της Δύσης στην Πύλο φρουρεί με την σοφή λογική.
Και η γυναίκα του η Ευρυδίκη, Αναξίβια παραμένει σύζυγος ,βασίλισσα σωστή.
Ορθολογιστής, αριστοτελιστής, επιστήμων,ή δονχουανιστής σαμανιστής ρήτωρ γλυκομίλητος, συνδυάζει σοφά την φυσική και την εξήγηση της πλατωνικής την μεταφυσική με σπονδές στο Ποσειδώνα και σε αιγιαλό εκατόμβης μακρύ. Του Αγαμέμνονα και Αχιλλέα σεβάσμιος συμφιλιωτής.
Ο Τηλέμαχος, περνά δυο φορές από την θέση της αντίληψης ,
του συμπολεμιστή του πατέρα του, στον δρόμο για την Σπάρτη
κατόπιν συμβουλής της Αθηνάς που τον συνοδεύει ,ως Μέντωρ.
Η κόρη του η Πολύκαστη ,τον γιο του Οδυσσέα σε λουτρό τον βοηθά να καθαριστεί.
Λούζει τον Τηλέμαχο, τον αλείφει με λάδι και να ντύνει με όμορφα ρούχα, χλαμύδα και χιτώνα. Μαζί του ο Πεισίστρατος ο μικρότερος γιος του, ταξιδεύει σε άρμα για το παλάτι της Σπάρτης και στην επιστροφή για την Ιθάκη, ο Θεοκλύμενος ο μάντης του Απόλλωνα, τον ακολουθεί προφητεύοντας την μνηστηροσφαγή.
Οι Δυτικοί πολεμιστές εργάζονται πίσω τα φώτα, διακρίνοντας στο σκοτάδι μετά την Δύση του Ηλίου, πίσω από την δημοσιότητα και την σκηνή, σεμνά ,αθόρυβα σκληρά και μεθοδικά, αφανείς ήρωες , χωρίς πολλές επιδείξεις και αυτοπροβολές.
Αφουκράζονται την καρδιά του Τηλέμαχου που για τον πατέρα του ψάχνει και αγωνιεί.
Με την κύρια ιδιότητα προσήλωσης στον Σκοπό και την λειτουργία ενός εργαστηρίου, την οργανωτική.
Την διαύγεια την υπερβολική, σαν εχθρό της γνώσης κατατροπώνουν, την υπεροπτική.
Ο Νέστωρ ο Γερήνιος , ανδρείος πολεμιστής του πνεύματος και της ορθής σοφίας την Πύλη της Δύσης άγρυπνα φρουρεί και δια τον ορθό Λόγο όταν χρειάζεται , ομιλεί.

από την Ρωγμή του Χρόνου να εμφανιστείς

Α. Ατένισμα Αστεριών

 

Διονύσιου Ζαχαρίου

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ-
Ο ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΑΣ ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ στον ΑΝΘΡΩΠΟ ΚΑΙ
στον ΑΝΤΙΚΑΤΟΠΤΡΙΣΜΟΣ του
σε γη και ουρανό

Ε Ιλιάδος
Ἔνθ’ αὖ Τυδεΐδῃ Διομήδεϊ Παλλὰς Ἀθήνη 1
δῶκε μένος καὶ θάρσος, ἵν’ ἔκδηλος μετὰ πᾶσιν
Ἀργείοισι γένοιτο ἰδὲ κλέος ἐσθλὸν ἄροιτο·
δαῖέ οἱ ἐκ κόρυθός τε καὶ ἀσπίδος ἀκάματον πῦρ
ἀστέρ’ ὀπωρινῷ ἐναλίγκιον, ὅς τε μάλιστα
λαμπρὸν παμφαίνῃσι λελουμένος ὠκεανοῖο·
τοῖόν οἱ πῦρ δαῖεν ἀπὸ κρατός τε καὶ ὤμων,
ὦρσε δέ μιν κατὰ μέσσον ὅθι πλεῖστοι κλονέοντο.

Εσπερινοί αστέρες της Αθηνάς, οι Λυρίδες
δημιουργούν «μπάλες φωτιάς»,
από τον γαλαξιάκο ωκεανό της κοσμικής αντίληψης,

μετέωρα πιο φωτεινά και από τον πλανήτη Αφροδίτη.
Χαιρετισμοί , αύρες της σκέψης του Διός
σε ομηρικές απελευθερωμένες ραψωδίες
και ολυμπιακές παραβολές.

Βροχή από «πεφταστέρια», εν μέσω πολέμου νοητικού και καταδυναστευτικού.

Τα παιδιά που τα μετρούν , καταμετρώντας τα κάνουν μια ευχή:
Από τους μικρούς και μεγάλους τυράννους πάσης φύσεως να απαλλαγούν!

Ονειρέψου τον άλλον σου εαυτό με μεγαλοπρέπεια!

Ονειρέψου στην χώρα της γέννησης του

την επιστροφή του λαμπερού φωτός!

Ονειρέψου ένα παλάτι καθαρό, μία πατρίδα όμορφη

και μία αγαπημένη γαλάζια θάλασσα σε μπλε βαθύ.

Ένα ουρανό μ ΄αστέρια σε μια αγκαλιά ερωτική.

Πέταξε με τα φτερά της επιθυμίας του έρωτα

στα βάθη του χρόνου του χώρου σε μια γέννηση αναγέννηση Δημιουργική!

Παίξε με το αντιφέγγισμα τον αντικατοπρισμό των ηλιακών ακτίνων στα νερά των ωκεανών των θαλασσών και των ποταμών.

Κλείσε μέσα σου το μεγαλείο των ηρωικών ψυχών

Σμίλεψε την φλόγα της ψυχής σε ανάφλεξη συνειδησιακή

Λύγισε το Τόξο σε απελευθερωτική σκοπευτική βολή

Με μια ευθυγραμμιστική των ενεργειακών πεδίων Ιαχή

Γη Νερό Φωτιά και Αέρα

Στη πεμπτουσία της ψυχικής δομής του πολεμιστή

Νιώσε μέσα σου το ηφαίστειο που ξυπνά και θα εκραγεί

σε χρώματα αλουργίδας ενός παραμυθιού

σε μυθιστορία πολύχρωμα Ελληνική.

Όπως είναι πάνω ο Ελληνικός παγκόσμιος ουρανός

ζωγραφισμένος με τα ονόματα και τις μορφές

των Ελλήνων πολεμιστών

Έτσι είναι και κάτω μαζί

με τον νου την καρδιά τους και την ψυχή τους

ο Άνθρωπος ο Ελληνικός

Ώρα για Ανάβαση στο βουνό των Ελλήνων στον ΟΛΥΜΠΟ,

το ενδιαίτημα, το Έδος των Θεών !

Οδοιπορικό προς τις ιθύκορμες κορυφές του, χάρμα ιδέσθαι, που συνομιλούν με τον Ουρανό .Ατενίζοντας τις γύρω πλαγιές από το « Οροπέδιο των Μουσών» να ακούσουμε το τραγούδι τους και να χορέψουμε μαζί τους, ανάμεσα σε βράχους να παίξουμε κρυφτό με τον ωκύποδα Ερμή ,να μπούμε στη σπηλιά του «Ιθακήσιου», καταφύγιο από τις μπόρες, το κρύο και τον αέρα και αγνάντι προς το Νότο.

Να ακούσουμε με δέος τις βροντές από τον θυμό και τους κεραυνούς του Νεφεληγερέτη και να δούμε τις αστραπές του. Να δρασκελήσουμε το τοξοειδές «Στεφάνι» και να αφιερώσουμε σπονδή στους θεούς μας στην πιο ψηλή ακκιδοειδή κορυφή «Μύτικας» Μέλπει τις χορδές της λύρας του ο Απόλλωνας σκορπίζοντας γενναιόδωρα την ψυχική ανόρθωση του Νέου Ανθρώπου, αναγγέλλοντας στην ανθρωπότητα τη νίκη της Ζωής.

Εδώ ψηλά η Ελλάδα ξαναγεννιέται, τα σύμβολά της και τα αρχέτυπα της Μυθιστορίας της γίνονται οι οδηγοί του νέου οδοιπορικού μας.

Ας επανασυνδεθούμε με τις λησμονημένες αξίες μας, αρετές μας, τα ιερά και τα όσια μας, ας επανδρώσουμε την ψυχή μας με την γνώση των θεών μας, των φιλοσόφων μας, των παιδαγωγών μας και των ηρώων μας. Εδώ ψηλά ας απελευθερώσουμε τις μνήμες της συλλογικής και ατομικής μας ιστορίας, ανυψώνοντας το βλέμμα μας, την ψυχή μας και τον Νού μας

στα ψηλά μονοπάτια των ΟΛΥΜΠΙΩΝ ΑΝΑΚΤΟΡΩΝ !!!

ΑΓΑΝΝΙΦΟΣ ΝΙΦΟΕΙΣ ΚΑΙ ΑΙΓΛΗΕΙΣ ΑΙΩΝΙΟΣ ΟΛΥΜΠΟΣ

Ζευ πάτερ δώσε το σημάδι την βροντή και την εντολή

σε όλο τον καθαρό ουρανό στα πέρατα του σύμπαντος

να ακουστεί και μια καινούργια Συνείδηση να γεννηθεί!

ΕΛΖΙΝ
....οι μάγοι ...της Ηφαιστιακής φωτιάς και της Ολυμπιακής φλόγας
παρόντες στην γέννηση των αστεριών

Η γέννηση του Αλέξανδρου και όλων των τέκνων του Διός
στην γη στα άντρα τα όρη και τα βουνά των Ελλήνων Ποιητών

Ω. Ωδή Αστεριών

Ωδή στα αστέρια των πολεμιστών

Επωδοί Μυθιστοριών

Με την ματιά, την γνώση των μεγάλων ποιητών μαχητών

Και των ουρανίων χαρτογράφων, γαλαξιακών εξερευνητών.

Για τα μάτια δύο πανέμορφων γυναικών.

Της Ελένης, Ρίγκελ της κλεμμένης ομορφιάς

Και της Πηνελόπης, Σπίκα της σοφίας της ανθρωπιάς

Αχιλλεύς, Σείριος λαμπερός και ο Πάτροκλος Προκύων φίλος πιστός

Αγαμέμνων, Βασιλίσκος ηγεμονικός

Νέστωρ, αιγιφόρος αρματηλάτης, Κάπελα στον Ηνίοχο σωστός

Μενέλαος ,Αντάρης πολεμικά κοκκινωπός

Αίας ,Κανώψ προπύργιο θωρηκτό

Διομήδης, μαινόμενος Αλγκόλ ταυρικός

Μαχάων, Σινίστρα θεραπευτικός

Και Οδυσσέας, Αρκτοφύλακας στην Άμαξα του Ουρανού

άγρυπνος πολικός φρουρός.

Όπως μας κοιτάζουν μέσα από το παράθυρο του κοσμικού της συνείδησης Ωκεανού,

Όπως μας γνέφουν σφυρίζοντας της ιστορίας τον σκοπό

Και όπως τους ατενίζουμε και εμείς

από τον μετέωρο βήμα του πελαργού

σε βηματισμό αναγεννησιακό για το ταγκό της Γης

σε βροχή μετεώρων Λυρίδων λαμπερών

κάτω από τον αστερισμό του Υδροχόου της Αρτέμιδος

του νέου Φεγγαριού,

Νέοι ,ωραίοι ,ανεξάρτητοι και ελεύθεροι Τηλέμαχοι

τηλεμαχητικοί

της καινούργιας Διονυσιακής Λυρικής Σκηνής

στον χορό των αστεριών της Απολλώνειας Μουσικής

Ένα αστέρι πέφτει πέφτει
το κοιτώ στον ουρανό
μια ευχή κάνω για σένα

Για ένα μαγικό χορό να χορέψουμε

με το ορθό ραβδί και το γοβάκι το σωστό!

Ὣς εἰπὼν προτὶ ἄστυ μέγα φρονέων ἐβεβήκει,
σευάμενος ὥς θ' ἵππος ἀεθλοφόρος σὺν ὄχεσφιν,
ὅς ῥά τε ῥεῖα θέῃσι τιταινόμενος πεδίοιο·
ὣς Ἀχιλεὺς λαιψηρὰ πόδας καὶ γούνατ' ἐνώμα.
Τὸν δ' ὃ γέρων Πρίαμος πρῶτος ἴδεν ὀφθαλμοῖσι
παμφαίνονθ' ὥς τ' ἀστέρ' ἐπεσσύμενον πεδίοιο,
ὅς ῥά τ' ὀπώρης εἶσιν, ἀρίζηλοι δέ οἱ αὐγαὶ
φαίνονται πολλοῖσι μετ' ἀστράσι νυκτὸς ἀμολγῷ,
ὅν τε κύν' Ὠρίωνος ἐπίκλησιν καλέουσι.
λαμπρότατος μὲν ὅ γ' ἐστί, κακὸν δέ τε σῆμα τέτυκται, 30
καί τε φέρει πολλὸν πυρετὸν δειλοῖσι βροτοῖσιν·
ὣς τοῦ χαλκὸς ἔλαμπε περὶ στήθεσσι θέοντος.
ᾤμωξεν δ' ὃ γέρων, κεφαλὴν δ' ὅ γε κόψατο χερσὶν
ὑψόσ' ἀνασχόμενος, μέγα δ' οἰμώξας ἐγεγώνει
λισσόμενος φίλον υἱόν· ὃ δὲ προπάροιθε πυλάων
ἑστήκει ἄμοτον μεμαὼς Ἀχιλῆϊ μάχεσθαι·

Χ Ιλιάδος

Αχιλλέας Φθία Ελλάς στον αστερισμό του μεγάλου Κυνός με τον Σείριο Sirius να αντιστοιχεί 14 μοίρες στο ζώδιο του Καρκίνου σήμερα ...μυριάδες χρόνια από την γέννηση των αστεριών και 2,63 pc έτη φωτός από την Γη.

680
Νῦν αὖ τοὺς ὅσσοι τὸ Πελασγικὸν Ἄργος ἔναιον,
οἵ τ’ Ἄλον οἵ τ’ Ἀλόπην οἵ τε Τρηχῖνα νέμοντο,
οἵ τ’ εἶχον Φθίην ἠδ’ Ἑλλάδα καλλιγύναικα,
Μυρμιδόνες δὲ καλεῦντο καὶ Ἕλληνες καὶ Ἀχαιοί,
τῶν αὖ πεντήκοντα νεῶν ἦν ἀρχὸς Ἀχιλλεύς.

Β Ιλιάδος

Πάτροκλος στον αστερισμό του μικρού Κυνός να αντιστοιχεί με τον Προκύωνα Procuon 24 μοίρες στο ζώδιο του Καρκίνου.

Αγαμέμνων Μυκήναι στον αστερισμό του Λέοντος με τον Βασιλίσκο Regulus στις 30 μοίρες στο ζώδιο του Λέοντα.

Μενέλαος Λακεδαιμονία στον αστερισμό του Σκορπιού με τον Αντάρη Antares 10 μοίρες στον Τοξότη.

Νέστωρ, Πύλος, αστερισμός του Ηνίοχου με τον Κάπελα Capella 22 μοίρες στο ζώδιο των Διδύμων.

Οδυσσέας Ιθάκη ,Κεφαλονιά, Βοώτης , με τον Αρκτούρο Arcturus να αντιστοιχεί 24 μοίρες στον Ζυγό και την Πηνελόπη στον αστερισμό της Παρθένου με τον Σπίκα Spica 24 μοίρες στον Ζυγό.

Διομήδης Άργος αστερισμός Περσέας και ο γοργόνειος Αλγκόλ Algol 26 μοίρεςΤαύρου.

Ιδομενέας Κρήτη αστερισμός Ταύρου με τον Λαμπαδίας Aldebaran 10 μοίρες Διδύμων.

Αίας Σαλαμίνα αστερισμός Αργώ Τρόπις με τον Κάνωπα Canopus 18 μοίρες στον Καρκίνο.

Μενεσθέας Αθήνα αστερισμός ο Σταυρός του Νότου και τον Ακρούξ Accrux 12 μοίρες στον Σκορπιό.

Θόας Αιτωλία αστερισμός Κριός με τον χρυσόμαλλο πρόβατο Hamal 8 μοίρες στον ζώδιο του Ταύρου.

Τλήπολεμος Ρόδος αστερισμός Ιχθείς Fomalxaut 14 μοίρες στο ζώδιο του Κριού.

Άντιφος Καλύδνες νήσοι αστερισμός Ανδρομέδα με τον Mirax 30 μοίρες Κριού

Φιλοκτήτης, Μεθώνη Αστερισμός Ηρακλέως με τον Scheat 30 μοίρες ζωδίου Ιχθύων.

Πολυποίτης Λεοντέας Άργισα αστερισμός Αετός Altair στις 2 μοίρες Υδροχόου

Εύρυλος Ορμένιο αστερισμός Λύρα με τον Vega 15 μοίρες Αιγόκερω

Μαχάων, Ποδαλείριος , Τρίκκη αστερισμός Οφιούχος με Sinistra και Spiculum 30 μοίρες στον Τοξότη.

Εύμηλος , Φερές αστερισμός Πήγασος Markab 23 μοίρες στους Ιχθείς.

Χείρων Κένταυρος Πήλιον αστερισμός του Κενταύρου με Agena 24 μοίρες στον Σκορπιό και Φοίνιξ 30 μοίρες στον Σκορπιό Proxima.

Δωδωναίοι αστερισμός του Βέλους στο ζώδιο του Υδροχόου.

Πρωτεσίλαος Φυλάκη αστερισμός μικρής Άρκτου Polare 29 μοίρες στους Διδύμους

Σχέδιος, Επίστροφος Μικρός Αίας, Φωκίδα αστερισμός του Κύκνου Deneb, 20 Αιγόκερω, Deneb Algenib 23 Υδροχόου, Deneb Adige 5 μοίρες Ιχθύων.

Βοιωτῶν μὲν Πηνέλεως καὶ Λήϊτος ἦρχον

Ἀρκεσίλαός τε Προθοήνωρ τε Κλονίος τε,
οἵ θ’ Ὑρίην ἐνέμοντο καὶ Αὐλίδα πετρήεσσαν
Σχοῖνόν τε Σκῶλόν τε πολύκνημόν τ’ Ἐτεωνόν,
Θέσπειαν Γραῖάν τε καὶ εὐρύχορον Μυκαλησσόν,
οἵ τ’ ἀμφ’ Ἅρμ’ ἐνέμοντο καὶ Εἰλέσιον καὶ Ἐρυθράς,
οἵ τ’ Ἐλεῶν’ εἶχον ἠδ’ Ὕλην καὶ Πετεῶνα, 500
Ὠκαλέην Μεδεῶνά τ’ ἐϋκτίμενον πτολίεθρον,
Κώπας Εὔτρησίν τε πολυτρήρωνά τε Θίσβην,
οἵ τε Κορώνειαν καὶ ποιήενθ’ Ἁλίαρτον,
οἵ τε Πλάταιαν ἔχον ἠδ’ οἳ Γλισᾶντ’ ἐνέμοντο,
οἵ θ’ Ὑποθήβας εἶχον ἐϋκτίμενον πτολίεθρον,
Ὀγχηστόν θ’ ἱερὸν Ποσιδήϊον ἀγλαὸν ἄλσος,
οἵ τε πολυστάφυλον Ἄρνην ἔχον, οἵ τε Μίδειαν
Νῖσάν τε ζαθέην Ἀνθηδόνα τ’ ἐσχατόωσαν·
τῶν μὲν πεντήκοντα νέες κίον, ἐν δὲ ἑκάστῃ
κοῦροι Βοιωτῶν ἑκατὸν καὶ εἴκοσι βαῖνον. 510

ΕΛΖΙΝ

...Αστροπαρατηρητές του έναστρου καθαρού ουρανού

με την δίψα των Λεόντων του καλοκαιρινού αστερισμού,

με τα μάτια του Αχιλλέα, του Μενέλαου, του Νέστορα, του Οδυσσέα

και των άλλων μεγάλων πολεμιστών

... όπως βλέπουν

την ιστορία να κυοφορεί μία μεγάλη της συνείδησης αλλαγή

και τον χρόνο ανάποδα αντίστροφα στο αυλάκι του

να ρέει σε αναπόφευκτη Μυθιστορική ανατροπή

Υ. Ύψιλον Επιλογή

Γιάννης Νίκου 

Αλέξανδρος στο διάβα των ποταμών της Ασίας
Οι μάχες των Ελλήνων για την Ελευθερία
Οι επιλογές των πολεμιστών στην ροϊκή δίνη της Ιστορίας
στις πηγές του Αρχέγονου Ύδατος του Πνεύματος
της σύνδεσης των γεγονότων της αλληλουχίας
Οι Ώρες των Υ Επιλογών
Η ώρα των ηρώων και των πολεμιστών!
Η ώρα των ευθυνών στο πόλεμο των ιδεών
Η ώρα του χρόνου των θεριστών!
Οι ώρες της Ήρας της Ηρωικής ψυχής των Ηρακλειδών.
Οι πύλες του ουρανού.

Οι άμαξες ενός λόγου Ερωτικού.

Η απολογία του Ιαπετού

Τα στεφάνια των τροχών

Η Ήβη των πορφυροποιών

Η Μήτις η κατάποσις και η γνώση των εξερευνητών ηγετών

Η χώρα των πολεμιστών

Η κραυγή των αμνών

Οι διαβάτες των περασμάτων των στενών

Οι επισκέπτες των σφαιρών

Οι κούπες του κεράσματος του Ηφαίστου εξ αριστερών

στην ομοψυχία και ομογνωμία των θεών

Οι ταξιδιώτες του ονείρου των σκληροτράχηλων λαιόν

Οι ήχοι των θέναρ μιας παλάμης

χούφτας θάλασσας κυμάτων και φλοισβών

Η ιαχή των αετών

Οι βασιλιάδες ποιμένες των λαών
Οι επίορκοι των εκμαυλιστών
Οι αγάπες των λουλουδιών
Οι χαρταετοί των Ναϊδων θησαυρών
Οι μακαρισμοί των δουλοποιών
Η συνενοχή των αδυνάτων και δυνατών
Οι χοροί των γερανών.
Ας πάψουν οι φλυαρίσαντες υπερβολικά
Ας σωπάσουν και τα πουλιά
Ας ανυψωθούν των ανέμων τα στροβιλίσματα τα δυνητικά
Ας σιωπήσουν οι ένοχοι συνένοχοι τελειωτικά
Ας καταγκρεμισθούν στα Τάρταρα ….οι ανόητοι τελεσίδικα

απάνθρωποι και υπάνθρωποι διαχωριστικά.

Στο τέλος μιας πολύκροτης ιστορίας
Στη άκρη μιας Μυθοπλασίας
Στην χαραυγή της καινούργιας Ελληνουσίας
Στο κύκλο της φωτιάς
Στην πνοή του ανέμου
Στην σκόνη της γης
Στην δίνη του νερού
Στο κλοιό του πυριφλεγούς δακτυλιδιού
Στον τροχό του χρόνου
Στα ταξίδια του νου!
Ας μιλήσουν οι νότες ενός άηχου λυράρη δοξαριού!

Στα ταξίδια του οίνοπα πόντου τα μακρινά

Η είσοδος στο παλάτι το κεφάλι του νου

Η έξοδος του άλλου εαυτού.

Το χτύπημα του σώματος του διπλού

Η κατάθεση της προσωπικής συνείδησης

Στην συλλογική δικαιοσύνη του κοσμικού.

Κάτω από τα φτερά του ιερού πτηνού.

Στο χρυσό δακτυλίδι του "δύο σε ένα" του ιερού ζευγαριού

Στο τριπλό κρίκο της δύναμης

Στο παιγνίδι του Φοίβου Λιονταριού

Στο υφαντό της Εστίας το πλεκτό

Στης Αφροδίτης την εωθινή ομορφιά

Στο σπόρο του Πλούτωνος τον ζωντανό

Στην αιχμή του δόρατος της Αθηνάς

Στου Ύδατος τον κατακλυσμό του Δον Διός

Στο φέγγος της Ελευθερίας της Άρτεμις

Στο ονειρικό ωκεανό του Ποσειδώνος

Στην ορμή του μαχητή Άρεος

Στο αγρό της Δήμητρας τον με στάχυα τον ξανθό

Στον κλέφτη λόγιο Ερμή θεό

Στην ψυχή του κόσμου την συμπαντική.

Ήρα Βασίλισσα των Γαλαξιών Κυρά των Αστεριών
ερωτευμένη σύγκλινη με τον Νου των Ποιητών Δημιουργών
άνοιξε τις Πύλες του Ουρανού
και κλείσε τις Πόρτες ενός Παλατιού
με την εντολή του τηλεσαιτευτή αργυρότοξου θεού.
Όλος ο κόσμος , το σύμπαν, η Ελλάς ,
οι χώρες του πόντου και της ξενιτιάς, ο κοσμικός ωκεανός
Να δονηθεί στην νότα Σι με το κλειδί του Ήλιου Σόλ
Και το δίκαιο και η αδικία να επιστραφεί.
Αναποδογύρισε την ροή
ο Ζευς μαζί σου να ενωθεί και να γεννήσει
Το Κλέος την Μούσα και τον Ηρακλή στην γέννηση των Ωρών
Στην αρχέγονη πηγή των Ηρωικών ψυχών
Στην έξοδο του ενεργειακού σώματος του διπλού
Στην συνάντηση του άλλου εαυτού
Στην σύνδεση του σκοπού
Και την ορθή επιλογή του επιλογέα του κοσμικού
Η Νέμεσις και η Δικαιοσύνη να αποδοθεί ανάμεσα από πέλεκεις
διπλούς μέσα από το λαμπερό αστέρι του Αχιλλέως
στου Καρκίνου της Ήρας το Άλφα του Κυνός.
Να γεννηθούν θάλασσες αστέρια και ουρανοί

Ρυάκια να ανοίξουν και να τρέχουν κρουνοί

Και Άνθρωποι μόνο να περπατούν στην γη στον νερό

στον αέρα και στην φωτιά αληθινοί.

Το ένα του παντός

Του δύο του ενός

Το τρία του παιδός

Το τέσσερα της ύλης του στερεού

Το πέντε της χαράς

Το έξι της κύκλου της φωτιάς

Το επτά της ομορφιάς

Το οχτώ του μυστηρίου της ανθρωπιάς

Το εννέα της γέννησης της σοφίας

Το δέκα της κυβέρνησης της ευνομίας

Το έντεκα της χαρούμενης ανεξαρτησίας

Το δώδεκα του απείρου του ονείρου της τόλμης και γοητείας

ΕΛΖΙΝ
.....αθεράπευτα ρομαντικοί ατίθασα τολμηροί
και ερωτευμένοι με των Ελλήνων την όρθια ανέγγιχτη ψυχή

Ι.Ιαχή Ελευθερίας

Νίκος Πετρόπουλος. Αθήναι 2004

Αλέξανδρος, υπέρμαχος στρατηγός
των Ελλήνων πολεμιστών
αστέρι στον ουρανό των γαλαξιών
φως λαμπερό στον διαφωτιστικό ήχο
των μουσικών σφαιρών
λάμψη και αστραπή μοναδική
στο διάβα των πολιτισμών
κοσμοπολίτης
των μεγάλων ωκεανών, ποταμών, νησιών
και ιστορικών διαδρομών

"Ω, παίδες Ελλήνων, ίτε, ελευθερούτε πατρίδ', ελευθερούτε δε παίδας, γυναίκας,
θεών τε πατρώων έδη, θήκας τε προγόνων` νυν υπέρ πάντων αγών" -
Εμπρός, παιδιά των Ελλήνων! Εμπρός!
Πέρσες, 402:
«Ω παίδες Ελλήνων, ίτε»
Ενδυθείτε την γερή αρματωσιά της αγάπης και ενός έρωτα για την Ελευθερία

Με τα όπλα των πολεμιστών για την δικαιοσύνη, την αξιοπρέπεια,

την αρετή και των αληθινών ανθρώπων την ποιητική Δημιουργία.

Κρατήστε στα χέρια σας γερά την ασπίδα του Άρη και του Αχιλλέα

Για να προστατευτείτε από κτύπηματα ύπουλα και μαχαίρα σκληρά

Αγκαλιάστε μια δέσμη από τα στάχια της Δήμητρας

Για να αυτοτραφείτε με τις ζωτικές δυνάμεις της μάνας γης

Κλέψτε με την έγκριση του το Κηρύκειο από τον Ερμή που χαμογελά

Για να τοποθείτε τον Λόγο σωστά

Ξεδιπλώστε τα φτερά μιας Ηρωικής ψυχής της Ήρας

Για να πετάξετε στις κορυφές του Ολύμπου ψηλά

Αδράξτε το τόξο από τον Απόλλωνα με μια ακριβοθώρητη ματιά

Για να δείτε τον στόχο καθαρά

Σμιλέψτε την φλόγα της Εστίας στα δάκτυλα σας

Για να πλέξετε με της μοίρας της αναγκαιότητας

στο αδράχτι της το υφαντό

Δέσατε τριγύρω ενωτικά την ζώνη της Αφροδίτης

για να στερεώσετε τον συνδετικό

ανθρώπινο κρίκο και ιστό

Φορέσατε την Αίδιο κεφαλή του Πλούτωνα

για να κυκλοφορείτε αόρατοι, απρόσιτοι

άπιαστοι των κακοθελητών και των προδοτών

Πιάστε στοιβαρά το δόρυ της Αθηνάς με την αιχμηρή βολή

ίνα να μην ξεφύγει κανείς επίορκος της ιστορίας

από την κυκλωτική της γραμμή ροή

Χορέψτε με τους κεραυνούς του τερπινοκέραυνου Διός

Για να γεννήσετε ζωής αστέρια φωτός

Τοξεύστε με τα βέλη της Άρτέμιδος της κόρης του φεγγαριού της νυκτός

Για να καλέσετε την αυγή με την χρυσομαλλούσα Ηώς

Και....

αναταράξτε με την τρίαινα του Ποσειδώνος

τα νερά του κοσμικού πόντου

σηκώστε τα κύματα των μυστηριακών θαλασσών

ανυψώστε φρόνημα κραταιό

κοσμοσείστες εσείς

στης Γαίας τον χορό

για ένα μοναδικό διαχρονικό της Μυθιστορίας ταγκό

χ Οδύσσειας

Ἀμφίνομος δ' Ὀδυσῆος ἐείσατο κυδαλίμοιο
ἀντίος ἀΐξας, εἴρυτο δὲ φάσγανον ὀξύ, 90
εἴ πώς οἱ εἴξειε θυράων. ἀλλ' ἄρα μιν φθῆ
Τηλέμαχος κατόπισθε βαλὼν χαλκήρεϊ δουρὶ
ὤμων μεσσηγύς, διὰ δὲ στήθεσφιν ἔλασσε·
δούπησεν δὲ πεσών, χθόνα δ' ἤλασε παντὶ μετώπῳ.
Τηλέμαχος δ' ἀπόρουσε, λιπὼν δολιχόσκιον ἔγχος
αὐτοῦ ἐν Ἀμφινόμῳ· περὶ γὰρ δίε, μή τις Ἀχαιῶν
ἔγχος ἀνελκόμενον δολιχόσκιον ἢ ἐλάσειε
φασγάνῳ ἀΐξας ἠὲ προπρηνέα τύψας.
βῆ δὲ θέειν, μάλα δ' ὦκα φίλον πατέρ' εἰσαφίκανεν,
ἀγχοῦ δ' ἱστάμενος ἔπεα πτερόεντα προσηύδα· 100

"ὦ πάτερ, ἤδη τοι σάκος οἴσω καὶ δύο δοῦρε
καὶ κυνέην πάγχαλκον, ἐπὶ κροτάφοισ' ἀραρυῖαν,
αὐτός τ' ἀμφιβαλεῦμαι ἰών, δώσω δὲ συβώτῃ
καὶ τῷ βουκόλῳ ἄλλα· τετευχῆσθαι γὰρ ἄμεινον."

τὸν δ' ἀπαμειβόμενος προσέφη πολύμητις Ὀδυσσεύς·
"οἶσε θέων, εἷός μοι ἀμύνεσθαι πάρ' ὀϊστοί,
μή μ' ἀποκινήσωσι θυράων μοῦνον ἐόντα."

ὣς φάτο, Τηλέμαχος δὲ φίλῳ ἐπεπείθετο πατρί,
βῆ δ' ἴμεναι θάλαμόνδ', ὅθι οἱ κλυτὰ τεύχεα κεῖτο.
ἔνθεν τέσσαρα μὲν σάκε' εἵλετο, δούρατα δ' ὀκτὼ 110
καὶ πίσυρας κυνέας χαλκήρεας ἱπποδασείας·
βῆ δὲ φέρων, μάλα δ' ὦκα φίλον πατέρ' εἰσαφίκανεν.
αὐτὸς δὲ πρώτιστα περὶ χροῒ δύσετο χαλκόν·
ὣς δ' αὔτως τὼ δμῶε δυέσθην τεύχεα καλά,
ἔσταν δ' ἀμφ' Ὀδυσῆα δαΐφρονα ποικιλομήτην.

αὐτὰρ ὅ γ', ὄφρα μὲν αὐτῷ ἀμύνεσθαι ἔσαν ἰοί,
τόφρα μνηστήρων ἕνα γ' αἰεὶ ᾧ ἐνὶ οἴκῳ
βάλλε τιτυσκόμενος· τοὶ δ' ἀγχιστῖνοι ἔπιπτον.
αὐτὰρ ἐπεὶ λίπον ἰοὶ ὀϊστεύοντα ἄνακτα,
τόξον μὲν πρὸς σταθμὸν ἐϋσταθέος μεγάροιο 120
ἔκλιν' ἑστάμεναι, πρὸς ἐνώπια παμφανόωντα,
αὐτὸς δ' ἀμφ' ὤμοισι σάκος θέτο τετραθέλυμνον,
κρατὶ δ' ἐπ' ἰφθίμῳ κυνέην εὔτυκτον ἔθηκεν,
ἵππουριν, δεινὸν δὲ λόφος καθύπερθεν ἔνευεν·
εἵλετο δ' ἄλκιμα δοῦρε δύω κεκορυθμένα χαλκῷ.

ὀρσοθύρη δέ τις ἔσκεν ἐϋδμήτῳ ἐνὶ τοίχῳ,
ἀκρότατον δὲ παρ' οὐδὸν ἐϋσταθέος μεγάροιο
ἦν ὁδὸς ἐς λαύρην, σανίδες δ' ἔχον εὖ ἀραρυῖαι·
τὴν Ὀδυσεὺς φράζεσθαι ἀνώγει δῖον ὑφορβὸν
ἑσταότ' ἄγχ' αὐτῆς· μία δ' οἴη γίνετ' ἐφορμή. 130

ΕΛΖΙΝ

Πολεμικά κορυθαίολοι...

όπως ο Άρης , ο Περικλής, ο Κολοκοτρώνης ,

ο Αλέξανδρος, ο Οδυσσέας και η Αθηνά

και όποιος άλλος ενθυμείται, μπορεί , δύναται και τολμά

να ατενίζει την ιστορία και το άπειρο να αναμετρά

σε αλώνια ραψωδικά

Α. Αθάνατη Ελλανίς

Οι πολεμιστές, Γ. Νίκου

Ποια είναι η Ελλάς;

Ελλάς, η καλλιγύναικος ψυχή του κόσμου!

Ελλανία Ελλάς! Η χώρα του Ήλιου!

Η μητέρα της γνώσης, του φωτός, του πολιτισμού, το λίκνον της ανθρωπότητος.
Β Ιλιάδος 681
Νῦ αὖ τοὺς ὅσσοι τὸ Πελασγικὸν Ἄργος ἔναιον,
οἵ τ’ Ἄλον οἵ τ’ Ἀλόπην οἵ τε Τρηχῖνα νέμοντο,
οἵ τ’ εἶχον Φθίην ἠδ’ Ἑλλάδα καλλιγύναικα,
Μυρμιδόνες δὲ καλεῦντο καὶ Ἕλληνες καὶ Ἀχαιοί,
τῶν αὖ πεντήκοντα νεῶν ἦν ἀρχὸς Ἀχιλλεύς.
Οι Έλληνες
«νηχόμενος λαίτμα διέτμαγον» ...κολυμπώντας σε βαθιά νερά «λαιόν»
έφθασε ναυαγός στο νησί των Φαιάκων.
η Οδύσσειας 276

Ποιοι είναι οι Έλληνες;

Ζητιάνοι ρακένδυτοι στο Παλάτι τους, άθλιοι επαίτες, φολκλόρ για τους τουρίστες, εξαθλιωμένοι δούλοι, υπηρέτες των ισχυρών, χαμέρποντες δειλοί, αλαλάζοντες φανατικοί εθνικιστές, αυτοκαταστροφικά κατακερματισμένοι, στείροι προγονολάγνεις με μια τέτοια κληρονομιά, ανόητοι παγανιστές με μια τέτοια γνώση στα χέρια τους, νεόπλουτοι κοιλαδάρες καναπεδοδείχτες,κενοί ειδωλολάτρεις με τόσα θαύματα κα θαυμαστά που δημιούργησαν, αμόρφωτοι, θρησκόληπτοι θεοκράτες,ανέλπιδες γραφικοί μίμοι, απόγονοι της ανύπαρκτης ινδοευρωπαϊκής φυλής;Ποιος είναι ο Έλληνας;Αιώνια νέος ,έφηβος ,όπως ο Φοίβος Απόλλων στην χώρα του Φωτός και του Ήλιου, την γενέτειρα του;
Ο επαναστάτης χωρίς αιτία, εγωιστής έφηβος, η τρικυμισμένη “Μαρίνα” των βράχων;

Ο οργισμένος ημίθεος Αχιλλέας αδικοχαμένος με το τρωτό του σημείο;
Ο εσωστρεφής Τηλέμαχος ,το αγανακτισμένο πριγκιπόπουλο της Ιθάκης;
Ο πολυμήχανος Οδυσσέας που γυρίζει τον κόσμο και τον εξερευνεί;
Η Σπαρτιάτισσα, η Ηπειρώτισσα, η Κυκλαδίτισσα, η Αθηναία,
η Μακεδονίτισσα, η Κρητικιά και η Επτανήσια γυναίκα, η Πηνελόπη και τα μυστικά της;

Ο Έλληνας είναι:
Ο Οδυσσέας, το Ελληνικό μυαλό, η Ελληνική λογική, ο πολυμήχανος νους και η πολύπλευρη αντίληψη για τα πράγματα που θα ταξιδέψει παντού, για να γνωρίσει και να κατανοήσει τα πάντα.
Θα γυρίσει τον κόσμο, θα αντιμετωπίσει θεούς και τέρατα, θαρθεί σε επαφή με όλες τις κουλτούρες και τους λαούς και θα γυρίσει πίσω με τα δώρα της Γνώσης και συμφιλιωμένος με τον θεό των άγριων κυμάτων, των ψευδαισθήσεων και της ομίχλης. Κοσμοπολίτης και πατριώτης.

Ο Έλληνας είναι:

Είναι η Πηνελόπη,

η Αθάνατη Ελληνική ψυχή, το πνεύμα του, που περιμένει πιστή, υπομονετική, ανέγγιχτη, σιωπηλά ενεργητική την επιστροφή του Ανθρώπου και το ταίρι της και γνωρίζει πολλά και ποτέ δεν έφυγε από την πατρίδα που γεννήθηκε.

Είναι ο Τηλέμαχος, η καρδιά του Έλληνα, πάντα νέα, πάντα ενθουσιώδης, φωτεινά ηλιακή,
πάντα μεγαλόκαρδη και γενναία να θαυμάζει τον κόσμο σαν να τον βλέπει για πρώτη φορά και να συμμετέχει στο “γίγνεσται” της ιστορίας.

Είναι οι Έλληνες μια σπίθα, μια φωτιά ,μια φλόγα λαμπερή ,που φώτιζεκαι φωτίζει, την οικουμένη, όπως και ο λαμπερός πανέμορφος

και πάντα νέος θεός τους ,ο Απόλλων!

Και είναι η ιστορία του Ελληνισμού, μια Μεγάλη Οδύσσεια μια μεγάλη ιστορία αγάπης γνώσης και σοφίας και ενός έρωτα ακαταμάχητου για δράση περιπέτεια και εμπειρία.

…Ο βράχος υψωνόταν απότομα σ’αυτό το σημείο,που τελείωναν τα σκαλιά,

και είχε δημιουργηθεί μια πλατιά εσοχή ημικυκλική.
Έφτασα εκεί και κοιτάζοντας το απέραντο πέλαγος και την μορφή του κυβερνήτη Ποσειδώνα ,αδελφού του Δία, να μισοφαίνεται μέσα από τα παιχνιδιάρικα κύματα μαζί με το ιερό δελφίνι του Απόλλωνα και του ζήτησα με δυνατή φωνή:

Φέρε πίσω τον Οδυσσέα!
Είναι καιρός… να επιστρέψει Σπίτι του!

“Δύο ήλιοι στον ουρανό ”
και μια μονομαχία
Γιγάντων και Τιτάνων Πάντα συμβαίνει κάτω από ένα κόκκινο γαλαξία αστεριών.

Τα “φίδια” τρέφονται από την δουλεία, την σύγχρονη δουλοπαροικία, την αποχαύνωση, τον φιλοτομαρισμό τον ωχαδελφισμό, την αμάθεια, την βλακεία, την παραπληροφόρηση, την επίδειξη, την απληστία, τις άσκοπες έριδες μεταξύ εκείνων που θα έπρεπε να συμφωνούν και να συμπράττουν σε ένα κοινό συμφέρον, την θεοκρατία, την ισοπεδωτική παγκοσμιοποίηση, την παθητικότητα, τον τραμπουκισμό, τις καλοστημένες υποσχέσεις, την έλλειψη μέτρου αρμονίας και αυτογνωσίας.

ΟΧΙ!
Η ΕΛΛΑΔΑ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΠΕΘΑΙΝΕΙ
ΔΕΝ ΤΗΝ ΣΚΙΑΖΕΙ ΦΟΒΕΡΑ ΚΑΜΙΑ….

Η Ελλάδα είναι το Φως!
Αν πεθάνει η Ελλάδα ο κόσμος θα χαθεί.
Ούτε οι εχθροί της δεν θέλουν να πεθάνει.

Δεν την θέλουν πεθαμένη.
Την θέλουν μισοζώντανη, ζητιάνα, αναξιοπρεπή, ρακένδυτη, να εκλιπαρεί "σωτηρίες έξωθεν και άνωθεν" βρώμικη,λεηλατημένη, προδοτικών μνημονίων τυλιγμένη σε κάλπικα λόγια αγάπης και υποταγής,
ή παντρεμένη με κάποιο από τους μνηστήρες τους αρχηγικούς ελεγχόμενη και δούλα προσκυνημένη χωρίς παιδιά με τους άγαμους γερόντους να “διδάσκουν” τον γάμο και τον έρωτα σαν να τον ήξεραν… με παχιά λόγια ανεδαφικά.

Έχουμε το Μίτο έχουμε και το Υφαντό
και το Τόξο του Απόλλωνα το Ιερό.

Θα την βρούμε την άκρη και τον στόχο και τον σκοπό !
Εμείς οι Έλληνες και οι Ελληνίδες
νέοι πάντα καινουργείς
στην χαραυγή του καινούργιου Αιώνα
… θα την βρούμε την άκρη
και το Αύριο μας περιμένει.
Ο κόσμος ποτέ δεν είναι αρκετός
και ποτέ δεν τελειώνει στις Ηράκλειες Στήλες.
..για μας!

Έχουμε το Μίτο έχουμε και το Υφαντό
και το Τόξο του Απόλλωνα το Ιερό
Και τον Λόγο τον φωτογόνο τον Ελληνικό
και την ευρύθωρη ματιά του πνεύματος
Εμείς οι Έλληνες και οι Ελληνίδες
η κρίσιμη μάζα των αλλαγών επί του Πλανήτη
γι αυτό και πάντα είμαστε νέοι

Ναι εμείς
…πάντα νέοι αν και αφελείς
εκ του Ήλιου γαρ προερχόμενοι
Αστραφτεροί με λαμπερό το βλέμμα τοξοβόλο

Έχουμε ένα Νου που θα ερωτευτεί την γνώση
θα αγκαλιάσει την σκέψη, τον στοχασμό, την ευρύτητα, την φιλοσοφία,
την Λήδα, την Λητώ, την Αλκμήνη την Σεμέλη, την Θέμιδα…
Θα κοιμηθεί μαζί της θα ενωθεί θα διαιρέσει θα προσθέσει
θα πολλαπλασιάσει θα χωρίσει και θα ζευγαρώσει
και το πρωί θα ξυπνήσει….με το “παιδί”.

Και ένα μας να μείνει θα είναι πάντα αρκετός και ανίκητος!

Κι αν μας πουν ότι είμαστε σχεδόν ρομαντικοί, ότι είμαστε αδιόρθωτοι ιδεαλιστές, ότι σκεφτόμαστε το αδύνατο, εμείς πρέπει χίλιες φορές να απαντήσουμε «ναι, είμαστε» .
Ναι είμαστε!
Έτσι είμαστε …εμείς οι Έλληνες!
Έχουμε αποδείξει το “αδύνατο”
και θα το κάνουμε το θαύμα για μια ακόμη φορά!
Όλος ο κόσμος το περιμένει και κρατάει την ανάσα του.
Ας μη τον απογοητεύσουμε!
TO «MHNYMA» EINAI OIKOYMENIKO !!!
Πάμε, adiamo,
τσιμέντο να τους ντύσουμε, θαλασσί βαθύ, -στο χρώμα του Αιγαίου,
να τους φουντάρουμε βαθιά, -στους κόλπους της Τιθύος,
όλοι μαζί, του Κόσμου ΕΜΕΙΣ, οι Έλληνες Ένθεοι Άθρησκοι!!!
adiamo,
Εμείς οι Έλληνες κοσμοπολίτες
TO «MHNYMA» EINAI OIKOYMENIKO !!!!!!!!!!!!
Πολλοί, θα μας κατηγορήσουν, ως σφόδρα ρομαντικούς ή ουτοπιστές. ΕΜΕΙΣ, θα τους πούμε, ότι είμαστε γεννημένοι και ταγμένοι γι’ αυτά ακριβώς τα δύσκολα, επειδή είναι θαυμαστά, όπως κάθε «καλόν καγαθόν». Άλλοι, θα πουν, ότι ματαιοπονούμε. ΕΜΕΙΣ, θα τους θυμίσουμε τους στίχους και θα τους τραγουδήσουμε: «Δεν αφήνουν σημάδια στην άμμο του Χρόνου, γιατ’ ακίνητοι μένουν…». Περισσότεροι, θα οχυρωθούν πίσω από το δήθεν ακατόρθωτο του εγχειρήματος. ΕΜΕΙΣ, θα τους βροντοφωνάξουμε, για να ξεβουλώσουν τ’ αυτιά της Ψυχής τους: «Ο ΜΟΝΟΣ ΧΑΜΕΝΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΔΟΘΗΚΕ». Ή θα τους ψιθυρίσουμε, σε χαμηλές ποιητικές συχνότητες, μπας και συν-τονισθεί η χορδή της συνείδησής τους στην τρυφερή αρμονία της ευ-αισθησίας και κατανοήσουν ότι σημασία έχει η Ιθάκη και το «πολύχρωμο και διευρυντικό τής Συνείδησης» tripάκι προς την Ελευθερία…. Στο κάτω – κάτω, ισχύει, αυτάρ after all ή όλα:
Ας μας κατηγορήσουν!!!!!!!!!
“ ΑΝ ΜΗ ΕΛΠΗΤΑΙ ΑΝΕΛΠΙΣΤΟΝ, ΟΥΚ ΕΞΕΥΡΗΣΕΙ ”- Αν δεν ελπίζεις στο ανέλπιστον, δεν πρόκειται να σε βρει, του προ-προ-παππούλη μας, Ηρακλείτου…
“Θέλουμε έναν ΗΛΙΟ το πρωί πάνω απ’τη θάλασσα,
έναν ΑΝΕΜΟ το απόγευμα να διώχνει τις σκιές,
ένα ΣΥΝΝΕΦΟ το βράδυ, ένα σύννεφο
να σκαρφαλώνουμε και να ατενίζουμε το Σύμπαν.
Θέλουμε ελεύθερο ΑΕΡΑ!!!! Να αναπνέουμε.
Αναζητώντας μία γέφυρα ευφυούς συνεργασίας και την χαμένη μας αξιοπρέπεια,
μία προσευχή μας ταιριάζει πια σε όλους τους Έλληνες.
Θεοί μας και Πνεύμα Ιερό της Ελλάδος
δώστε μας Ο,ΤΙ αξίζουμε…
Είναι το ενωτικό πιο δυνατό
κορυφαίε Πανγήϊνε Πολεμιστή
και είμαστε στο ΕΜΕΙΣ…
Εμείς οι Έλληνες και οι Έλληνίδες,
Στην χαραυγή του καινούργιου αιώνα ζητούμε και θέλουμε τον κόσμο μας πίσω και το Παλάτι μας καθαρό λαμπερό και νοικοκυρεμένο
ΜΑΖΊ ΜΕ ΤΗΝ ΑΞΙΟΠΡΈΠΕΙΑ ΜΑΣ.
Και ένας Ποιητής Δημιουργός συμφωνεί και συναινεί στο δίκαιο αίτημα μας.
Είναι μαζί μας και θέλει να είναι Ελεύθερος πια και όχι Όμηρος
της ανθρώπινης ανοησίας, υπερβολής και αμετροέπειας.
Καλημέρα Ήλιε!
ΕΛΖΙΝ
... "λαίτμα μέγ΄ εκπερόωσιν" η 35
"λαιόν " μεγάλες θάλασσες περνούν και τα κύματα του οίνοπα πόντου μετρούν σε ώρες περισυλλογής.

Εμείς.... οι Ονειροπόλοι Έλληνες ναυβάτες ηνίοχοι της άμαξας του Ηλίου

της Ιδέας της Δελφικής!

Ρ. Ροή Ηλίου

APOLLON ENLEVANT CYRENE

BRIDGMAN FREDERICK ARTHUR

Καλπάζει στην ροή της χρονοδίνης

ο φωτεινός θεός

ορμητικά τις σκιές του φόβου

για να διώξει που μας κρύβουν το φως.

Την πιο μεγάλη ημέρα του χρόνου

Στο ζενίθ της δύναμης του

Στην ισχύ της εκπομπής του.

Στα μονοπάτια των ουρανών

Στους δρόμους των πουλιών

Στις όχθες των ποταμών

Στα ρυάκα των πηγών

Στα αυλάκια των οργωτών

Στους χορούς των Μουσών.

Ελθέ Φοίβε…

εκατηβόλος αρματοδρόμος
και μείνε στις καρδιές μας για πάντα
...λαμπερός λαμπαδηδρόμος!

Μαντολογία του ορθού χρησμού!
Είπατε τω βασιλεί, στον δυνάστη και της ιστορίας καταχραστή πως τα τείχη παλαιάς και νέας αρπακτικότητας πέφτουν όπως έχει προαγγελθεί ακόμη και αν οσιοποιηθεί.
Είπατε τω βασιλεί πως εξαγορασμένος ανάξιος δούλος ανάξιου «θεού» εστί ,την δε κλεμμένη ομορφιά παράνομα δεν δύναται να κρατεί.
Δι΄ όσα ανομήματα έχει διαπράξει κατά του Ελληνισμού, του ανθρωπισμού εξ αιτίας τούτου θα καθαιρεθεί.
Είπατε τω βασιλεί και σε κάθε δόλιο, φανερό ή υφέρποντα ανθελληνιστή πως είναι γυμνός και από τους ράφτες του και τους κοπτοράπτες αντιγραφών και λογοκλοπών έχει ξεγελαστεί.
Διότι με άνομα μέσα στην εξουσία έχει αναρριχηθεί.
Διότι ο Φοίβος Απόλλων από την καρδία των ανθρώπων και των παιδιών της Ελλάδος δεν έχει φύγει ποτέ και η καθαρή συνείδηση των νοήμονων όντων αυτό επιθυμεί.
Χαίρε Φοίβε Απόλλων ,καθαιρέτη της ανοησίας, της δουλείας , της μαύρης μαγείας επίορκων εξουσιαστών.
Χαίρε φως Ελληνικό, παγκόσμιο οικουμενικό που κάθε μέρα υψώνεσαι ολόλαμπρο στον Ουρανό!
Δώσε την διαύγεια στους ανθρώπους να διακρίνουν το ψεύδος από το αληθινό
και την δύναμη το δίκιο τους να πάρουν πίσω με τρόπο ευθύ και ορθό.
Η Ελληνική ψυχή είναι εδώ όρθια , αδάμαστη και ζωντανή και διεκδικεί πίσω ότι της ανήκει με τον τρόπο τον ομηρικό!

Ο οργασμός των Ελλήνων και Φιλελλήνων

.... ο νοητικός !

Η ΧΡΥΣΉ ΒΡΟΧΉ ΤΩΝ ΑΣΤΕΡΙΩΝ ΛΥΡΙΦΘΟΓΓΩΝ ΛΥΡΙΔΩΝ ΤΟΥ ΔΙΟΣ

Η γονιμοποίηση του Νου στον κόσμο των Ιδεών

και ο τερπικέραυνος Διαφωτισμός.

Ο Απόλλωνιος Ερωτισμός!

Ορφικός ύμνος Ήλιου

‘Ακουσε μακάριε, πού έχεις μάτι αιώνιον και βλέπει τα πάντα συ ό Τιτάν πού λάμπεις ωσάν χρυσός, πού βαδίζεις υψηλά, και είσαι το επουράνιον φώς
Σύ είσαι αφ’ εαυτού γεννημένος, ακαταπόνητος, των ζώων γλυκύ θέαμα και είσαι της μεν αυγής ο δεξιός γεννήτωρ της δε νυκτός ό αριστερός έχεις την συνένωσιν των εποχών και χορεύεις (κινείσαι κυκλικώς) με τέσσερα πόδια (ό δημιουργός των τεσσάρων εποχών του έτους), είσαι ταχύς, ορμητικός, πύρινος, με χαρωπόν βλέμμα, διφρηλάτης. και διέρχεσαι την όδόν του απέραντου ρόμβου με περιστροφικάς κινήσεις- καθοδηγείς τους ευσεβείς ανθρώπους εις τάς καλάς πράξεις και εις τους ασεβείς επιδεικνύεις δυσμένειαν συ έχεις χρυσήν λύραν και σύρεις (διανύεις) τον άρμονικόν δρόμον του κόσμου επισημαίνεις τα καλά έργα, συ είσαι ό νέος που τρέφεις τάς έποχάς. ΕΙσαι ό κυρίαρχος του κόσμου, ό αυλητής, διατρέχεις δια του πυρός και περιστρέφεσαι κυκλικώς, φέρεις το φως εμφανίζεσαι με ποικίλες μορφές, φέρεις την ζωήν, είσαι καρποφόρος, ώ Παιάν αειθαλής, αμόλυντος, πατήρ του χρόνου, ό αθάνατος Ζευς.
Καθαρός, πού λάμπεις εις όλους, είσαι το περιφερόμενον κυκλικώς μάτι του κόσμου, πού σβύνει και λάμπει με ωραίες φωτεινές ακτίνες’
δεικνύεις την δικαιοσύνην, αγαπάς το νερό. είσαι ό δεσπότης (ό κύριος) του κόσμου, ό φύλαξ της αληθείας, ο αιώνιος υπέρτατος, ό βοηθός εις όλους είσαι ό οφθαλμός της δικαιοσύνης, το φως της ζωής· ώ συ, πού οδηγείς τους Ιππους, και κατευθύνεις με λιγυρό μαστίγιο τέθριππον (με τέσσερα άλογα) άρμα (και εδώ ό ‘ Υμνωδός δια του συμβολισμού αύτοϋ αναφέρεται εις την υπό του «ΗΛΙΟΥ» διαμόρφωσιν των τεσσάρων εποχών του έτους), άκουσε τους λόγους μου και φανέρωσε εις τους μεμυημένους γλυκεία και ευχάριστη ζωή.

Κλῦθι μάκαρ, πανδερκὲς ἔχων αἰώνιον ὄμμα, Τιτὰν χρυσαυγής, Ὑπερίων, οὐράνιον φῶς, αὐτοφυής, ἀκάμας, ζώιων ἡδεῖα πρόσοψι, δεξιὲ μὲν γενέτωρ ἠοῦς, εὐώνυμε νυκτός, κρᾶσιν ἔχων ὡρῶν, τετραβάμοσι ποσσὶ χορεύων, εὔδρομε, ῥοιζήτωρ, πυρόεις, φαιδρωπέ, διφρευτά, ῥόμβου ἀπειρεσίου δινεύμασιν οἶμον ἐλαύνων, εὐσεβέσιν καθοδηγὲ καλῶν, ζαμενὴς ἀσεβοῦσι, χρυσολύρη, κόσμου τὸν ἐναρμόνιον δρόμον ἕλκων, ἔργων σημάντωρ ἀγαθῶν, ὡροτρόφε κοῦρε, κοσμοκράτωρ, συρικτά, πυρίδρομε, κυκλοέλικτε, φωσφόρε, αἰολόδικτε, φερέσβιε, κάρπιμε Παιάν, ἀιθαλής, ἀμίαντε, χρόνου πάτερ, ἀθάνατε Ζεῦ, εὔδιε, πασιφαής, κόσμου τὸ περίδρομον ὄμμα, σβεννύμενε λάμπων τε καλαῖς ἀκτῖσι φαειναῖς, δεῖκτα δικαιοσύνης, φιλονάματε, δέσποτα κόσμου, πιστοφύλαξ, αἰεὶ πανυπέρτατε, πᾶσιν ἀρωγέ, ὄμμα δικαιοσύνης, ζωῆς φῶς· ὦ ἐλάσιππε, μάστιγι λιγυρῆι τετράορον ἅρμα διώκων·

Στην πλάστιγγα της Δικαιοσύνης ....ο Φοίβος εγκαταλείπει τους ανόμους

μνημονίων νόμων της φιλοξενίας.... καταπατητές

Χ Ιλιάδος
οὔτ' ἄρ' ὃ τὸν δύναται ὑποφεύγειν οὔθ' ὃ διώκειν· 200
ὣς ὃ τὸν οὐ δύνατο μάρψαι ποσίν, οὐδ' ὃς ἀλύξαι.
πῶς δέ κεν Ἕκτωρ κῆρας ὑπεξέφυγεν θανάτοιο,
εἰ μή οἱ πύματόν τε καὶ ὕστατον ἤντετ' Ἀπόλλων
ἐγγύθεν, ὅς οἱ ἐπῶρσε μένος λαιψηρά τε γοῦνα;
λαοῖσιν δ' ἀνένευε καρήατι δῖος Ἀχιλλεύς,
οὐδ' ἔα ἱέμεναι ἐπὶ Ἕκτορι πικρὰ βέλεμνα,
μή τις κῦδος ἄροιτο βαλών, ὃ δὲ δεύτερος ἔλθοι.
ἀλλ' ὅτε δὴ τὸ τέταρτον ἐπὶ κρουνοὺς ἀφίκοντο,
καὶ τότε δὴ χρύσεια πατὴρ ἐτίταινε τάλαντα,
ἐν δ' ἐτίθει δύο κῆρε τανηλεγέος θανάτοιο, 210
τὴν μὲν Ἀχιλλῆος, τὴν δ' Ἕκτορος ἱπποδάμοιο,
ἕλκε δὲ μέσσα λαβών· ῥέπε δ' Ἕκτορος αἴσιμον ἦμαρ,
ᾤχετο δ' εἰς Ἀΐδαο, λίπεν δέ ἑ Φοῖβος Ἀπόλλων.

ΕΛΖΙΝ......στον τρόχο του χρόνου στην ροή του μεγάλου Ενιαυτού

Θέλουμε την Ελλάδα Ηλιομέγιστη να ξεπροβάλλει μέσα από τις φλόγες μιας πυρακτωμένης χαραυγής σε ηλιόλουστη κοσμική χώρα Ηλιακής επιλογής!