Πέμπτη 5 Ιουνίου 2008

Σ. Ο ανώτερος αντικειμενικός σκοπός


 
Σ τανιλάβσκι:
Ένας ηθοποιός δημιουργείται!

Αυτό που έσπρωξε τον Ντοστογιέφσκι να γράψει τους Αδελφούς Καραμαζώφ,
ήταν η αναζήτηση του για το θεό,
μια αναζήτηση που συνεχίστηκε σ’όλη την ζωή του.
Ο Τολστόι αγωνίστηκε για να φθάσει στην τελειότητα.
Ο Άντων Τσέχωφ αγωνιζόταν ενάντια στην μηδαμινότητα της αστικής ζωής,
κι αυτό έγινε το στο μεγαλύτερο μέρος του λογοτεχνικού του έργου.

Μπορείτε να νιώσετε, πως καθένας από αυτούς τους μεγαλύτερους σκοπούς
του ενός και του άλλου μεγάλου συγγραφέα έχει την δύναμη να τραβάει όλες τις δημιουργικές ικανότητες του ηθοποιού και να απορροφά
και τις μικρότερες ενότητες ενός έργου ή ρόλου.

Σε κάθε έργο, ολόκληρο το ρεύμα από ανεξάρτητους αντικειμενικούς σκοπούς,
‘όλα τα φανταστικά ευρήματα, οι σκέψεις, τα αισθήματα και οι πράξεις του ηθοποιού
πρέπει να σμίξουν σε μια κατεύθυνση:
Να  ολοκληρώσουν ένα απώτερο αντικειμενικό σκοπό του μύθου.

Ο κοινός τους δεσμός πρέπει να είναι τόσο δυνατός,
ώστε ακόμη και η πιο ασήμαντη λεπτομέρεια, όταν δεν σχετίζεται με τον απώτερο αντικειμενικό σκοπό,
να ξεχωρίζει σαν περιττή ή άχρηστη και λαθεμένη.
Κι ακόμη αυτή η ορμή προς τον ανώτερο αντικειμενικό σκοπό πρέπει
να συνεχίζεται αδιάκοπα σ’όλο το έργο.

Αν είναι επιφανειακή στην προέλευση της, θα δίνει στο έργο μια
όχι τόσο σωστή κατεύθυνση.
Αν είναι ανθρώπινη και κατευθύνεται στην εκπλήρωση του βασικού σκοπού του έργου,
θα λειτουργεί σαν κεντρική αρτηρία, που δίνει τροφή και ζωή τόσο στο έργο,
όσο και στους ηθοποιούς.
Φυσικά όσο πιο μεγάλο είναι το έργο του συγγραφέα τόσο μεγαλύτερη έλξη
ασκεί ο αντικειμενικός στόχος και σκοπός.

-Αν από το έργο λείπει η σφραγίδα της μεγαλοφυΐας;
-Τότε η έλξη θα αποδειχθεί αδύνατη.

-Κι ‘αν το έργο είναι κακό;
-Τότε ο ηθοποιός πρέπει να τονίσει μόνος του τον απώτερο σκοπό του έργου,
να τον κάνει βαθύτερο και εντονότερο.

Έχει μεγάλη σημασία, το όνομα που θα δώσει στον απώτερο σκοπό.
Εσείς ξέρετε πια πόσο σπουδαίο είναι να διαλέξει κανείς το σωστό όνομα
για κάθε αντικειμενικό σκοπό,
Θυμάστε πως γι’αυτό διαπιστώσαμε ότι είναι προτιμότερο το ρήμα
γιατί δίνει περισσότερη ώθηση για δράση.

Την εσωτερική αυτή γραμμή που ακολουθεί ο ηθοποιός στην προσπάθεια του,
που τον οδηγεί από την αρχή ως το τέλος,
την ονομάζουμε συνοχή ή κεντρικό άξονα δράσης.Αυτή η κεντρική γραμμή δίνει ζωή σ’όλες τις μικρές ενότητες
και αντικειμενικούς σκοπούς του έργου
και τα κατευθύνει στον απώτερο αντικειμενικό σκοπό.
Από αυτή την στιγμή και μετά όλα εξυπηρετούν τον κοινό σκοπό.

Σε ποιόν αντικειμενικό Σκοπό, θα στηριχτεί η ζωή ενός ανθρώπου;

Βιλνισά Λεόν
21ος Αιών
 

Τετάρτη 4 Ιουνίου 2008

2. Οι Έλληνες


 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Ποιοί είναι οι Έλληνες;
Α κολούθησα την ελικοειδή γραμμή του μονοπατιού
και κατευθύνθηκα προς την θάλασσα
που λαμπύριζε κάτω από τις χρυσαφένιες ακτίνες ενός θεού
... που θα αποσυρόταν για λίγο.

Ο Φοίβος Ήλιος Απόλλων ήταν στην Δύση του
και άφηνε δείγμα της υπογραφής του.
Στο νου μου είχα ακριβώς τα λόγια του Κριτία,
του προπάππου του μεγάλου ανιχνευτή του Αγνώστου ,
του Πλάτωνα, όταν απαντούσε στην ερώτηση του Σωκράτη:

Πες μας από την αρχή, πως έγινε και από ποιούς
το είχε ακούσει ο Σόλωνας και το έλεγε για αληθινό.
Υπάρχει στην Αίγυπτο, στο Δέλτα εκεί που χωρίζεται το ρεύμα του Νείλου,
μια περιοχή, που λέγεται Σαιτική..
Η μεγαλύτερη πολιτεία της περιοχής είναι η Σάις,
από την οποία καταγόταν ο βασιλιάς Άμασις.
Σύμφωνα με εκείνους, ιδρυτής της πόλης ήταν μια θεά,
που λεγόταν Νηίθ, και όπως λένε οι ίδιοι, Αθηνά στα Ελληνικά.
Οι κάτοικοι της αγαπούν πολύ τους Αθηναίους και ισχυρίζονται ,
ότι είναι κατά κάποιος τρόπο συγγενείς τους.
Όταν πήγε εκεί ο Σόλωνας τον τίμησαν εξαιρετικά.
Όταν ζήτησε πληροφορίες για την αρχαία ιστορία τους από τους ιερείς,
που κατ’εξοχήν γνώριζαν τα πράγματα, διαπίστωσε πως ούτε ο ίδιος
ούτε και κανένας ΄άλλος Έλληνας, γνώριζε τίποτα σχετικά μ’αυτά.
Κι’όταν σε κάποια περίπτωση θέλησε να τους παρασύρει
σε συζήτηση σχετικά με την αρχαία ιστορία, τους
μίλησε για τον Φορωνέα που θεωρείται ο πρώτος άνθρωπος,
για την Νιόβη, για τον Δευκαλίωνα επίσης και την Πύρρα,
για τον τρόπο που σώθηκαν από τον κατακλυσμό
και για την γενεαλογία των απογόνων τους.
Προσπάθησε να υπολογίσει το χρονικό διάστημα
που ΄πέρασε από τότε μετρώντας τα χρόνια.

Τότε ένας πολύ ηλικιωμένος ιερέας του είπε:
«Σόλωνα ,Σόλωνα εσείς οι Έλληνες είστε αιωνίως παιδιά!
Δεν υπάρχει γέρος Έλλην»
Ακούγοντας αυτό λοιπόν τον ρώτησε:
Πως ; Τι εννοείς με αυτά που είπες:
«Είστε όλοι νέοι στην ψυχή» είπε.
"γιατί δεν έχετε μέσα σας παλαιές αντιλήψεις από αρχαία παράδοση,
ούτε καμιά διδασκαλία που πάλιωσε με το πέρασμα του χρόνου"
Η αιτία όλων αυτών είναι η εξής:
Συνέβησαν και θα συμβούν πολλές καταστροφές στο ανθρώπινο γένος.
Οι σημαντικότερες προήλθαν από φωτιές και πλημμύρες
ενώ οι μικρότερες από αμέτρητες άλλες αιτίες.
Η παράδοση σας ότι κάποτε ο Φαέθων, ο γιός του Ήλιου,
αφού έζεψε το άρμα του πατέρα του, επειδή δεν κατάφερε να το οδηγήσει, κατάκαψε οτιδήποτε βρισκόταν πάνω στην γη και τελικά σκοτώθηκε από κεραυνό,
αναφέρεται σαν απλός μύθος.
Η πραγματικότητα όμως είναι η μεταβολή της κίνησης των ουράνιων σωμάτων
γύρω από τη γη και η καταστροφή όλων όσων βρίσκονται στην επιφάνεια της
από τεράστια φωτιές ανάμεσα σε μεγάλα χρονικά διαστήματα σε τέτοιες περιπτώσεις

Όλοι όσοι κατοικούν στα βουνά και σε τόπους ψηλούς και άνυδρους
παθαίνουν μεγάλες καταστροφές.
Η αλήθεια πάντως είναι ότι σε κάθε τόπο που η ζέστη ή το κρύο δεν είναι υπερβολικά,
υπάρχει πάντα το ανθρώπινο γένος άλλοτε πιο πολυάριθμο άλλοτε πιο ολιγάριθμο.

Όσα έχουν γίνει μεγάλα ή όμορφα ή με κάποιο τρόπο αξιοθαύμαστα στη δική σας ή στη δική μας χώρα ή και οπουδήποτε αλλού, που εξ ακοής τα γνωρίζουμε, όλα αυτά είναι καταχωρημένα και διατηρημένα στους ναούς μας από τα παλιά χρόνια.

Στη χώρα σας όμως, αλλά και σε αρκετές άλλες, έρχεται κάθε τόσο το ρεύμα του ουρανού σαν φοβερή αρρώστια και καταστρέφει όλα όσο έχουν αναπτυχθεί με τα γράμματα και όλα όσα χρειάζονται οι πόλεις, αφήνοντας ζωντανούς μόνο τους αγράμματους και τους ακαλλιέργητους από σας,
‘ώστε γίνεστε σαν νέοι από την αρχή, χωρίς να γνωρίζετε τίποτα από εκείνα, που έγιναν τον παλιό καιρό τόσο στη δική μας χώρα όσο και στη δική μας.
Εσείς θυμάστε μόνο έναν κατακλυσμό αν και προηγούμενος έγιναν πολλοί.
Δεν ξέρετε επίσης ότι στη δική σας χώρα γεννήθηκε το πιο όμορφο και ευγενικό ανθρώπινο γένος από το ποίο κατάγεστε και εσύ και όλοι οι συμπολίτες σου επειδή
βέβαια διασώθηκε λίγο σπέρμα.
Αυτό όμως το αγνοείτε γιατί επί πολλές γενιές οι επιζήσαντες πέθαναν
χωρίς να γνωρίζουν να γράφουν.
Κάποτε, Σόλωνα πριν γίνει ο μεγάλος κατακλυσμός, αυτή που σήμερα
είναι η πολιτεία των Αθηναίων ήταν πολύ γενναία στον πόλεμο
και εξαιρετικά ευνοούμενη από κάθε άποψη.
Λέγεται μάλιστα ότι εκεί έγιναν τα πιο σημαντικά έργα και τα καλύτερα πολιτεύματα που υπήρξαν στον κόσμο.
Όταν τα άκουσε αυτά ο Σόλωνας απόρησε και γεμάτος ενδιαφέρον ζήτησε από τους ιερείς να του διηγηθούν με όλες τις λεπτομέρειες τα γεγονότα.

Ο ιερέας λοιπόν του είπε:
Δεν θα σου το αρνηθώ Σόλωνα. Θα σου τα πω όλα.
Τόσο για χάρη όσο και για χάρη της πολιτείας σου αλλά κυρίως΄για χάρη της θεάς που προστάτευσε,
ανέθρεψε και εκπαίδευσε και το δικό σας και μετά το δικό μας τόπο
αρχίζοντας από σάς 1000 χρόνια πιο πριν
όταν πήρε το σπέρμα για χάρη σας από τη Γη και τον Ήφαιστο.

Η διάρκεια του πολιτισμού μας όπως λεν τα ιερά μας βιβλία είναι 8000 χρόνια
θα σου μιλήσω λοιπόν με συντομία για τους νόμους
και τα υπέροχα έργα των συμπολιτών σου που έζησαν πριν 9000 χρόνια.
Για να πάρεις μια ιδέα των νόμων τους να τους διακρίνεις με τους νόμους
που έχουμε εδώ και έτσι θα δεις ότι στη χώρα μας έχουμε πολλά παραδείγματα
από όσα ίσχυαν τότε εκεί.
Θα δεις την τάξη των ιερέων χωριστά, την τάξη των τεχνιτών,
των βουκόλων,τον κυνηγών,των γεωργών και την τάξη των πολεμιστών.
Θα πρόσεξες ακόμη ότι οι πολεμιστές είναι οπλισμένοι με ασπίδες και κοντάρια,
σύμφωνα με τα οδηγίες τις θεάς που πριν από όλους δίδαξε σε εσάς.
Σχετικά τώρα με την πνευματική καλλιέργεια
ο νόμος έχει γίνει από την αρχή μεγάλη φροντίδα για την τακτοποίηση
όλων των επιστημών που ασχολούνται με την κοσμική τάξη
μέχρι την μαντική και την ιατρική, αποκαλύπτοντας
τις θείεςς αυτές επιστήμες στους ανθρώπους και συστηματοποιώντας όλες τις γνώσεις

Η θέα λοιπόν ίδρυσε πρώτα την δική σας πολιτεία και της χάρισε
αυτό το οργανωμένο σύστημα διαλέγοντας τον τόπο που έχετε γεννηθεί
αφού πρόσεξε ότι το καλό κλίμα των εποχών που επικρατεί εκεί
θα δημιουργούσε ανθρώπους με εξαιρετική σωφροσύνη.
Ως φιλοπόλεμη αλλά και φιλόσοφος η θέα διάλεξε και κατοίκησε πρώτο τον τόπο
πού έχει πολλές πιθανότητες να βγάλει ανθρώπους
οι οποίοι θα της έμοιαζαν.
Ζήσατε λοιπόν σύμφωνα με ατούς τους νόμους
ξεπερνώντας σε αρετή όλους τους άλλους μιας και είστε ΄γέννημα και θρέμμα των θεών.

Ποιοί είναι οι Έλληνες;
Ζητιάνοι στο Παλάτι τους, επαίτες, εξαθλιωμένοι δούλοι, υπηρέτες, δειλοί,κατακερματισμένοι,αμόρφωτοι, ανέλπιδες;Ποιός είναι ο Έλληνας;Αιώνια νέος ,έφηβος ,όπως ο Φοίβος Απόλλων στην χώρα του Φωτός και του Ήλιου;
Ο οργισμένος επαναστάτης εγωιστής έφηβος, η τρικυμισμένη "Μαρίνα" τών βράχων;
Ο εσωστρεφής Τηλέμαχος ,το πριγκιπόπουλο της Ιθάκης;
Ο πολυμήχανος Οδυσσέας που γυρίζει τον κόσμο και τον εξερευνεί;
Η Σπαρτιάτισσα, η Ηπειρώτισσα, η Κυκλαδίτισσα, η Αθηναία,
η Μακεδονίτισσα, η Κρητικιά και η Επτανήσια γυναίκα, η Πηνελόπη;

Ο Έλληνας είναι;
Ο Οδυσσέας,
το Ελληνικό μυαλό, η Ελληνική λογική και αντίληψη για τα πράγματα,
που θα ταξιδέψει παντού, γιά να γνωρίσει τα πάντα.
Θα γυρίσει τον κόσμο, θαρθεί σε επαφή με όλες τις κουλτούρες και τους λαούς
και θα γυρίσει πίσω με τα δώρα της Γνώσης.
Είναι η Πηνελόπη,
η Αθάνατη Ελληνική ψυχή, που περιμένει πιστή, υπομονετική, αμίλητη
την επιστροφή του Ανθρώπου.
Είναι ο Τηλέμαχος,
η καρδιά του Έλληνα,πάντα νέα, πάντα ενθουσιώδης,
πάντα μεγαλόκαρδη και γενναία.

Είναι οι Έλληνες
μια σπίθα, μια φωτιά ,μια φλόγα λαμπερή ,που φώτιζεκαι φωτίζει, την οικουμένη, όπως και ο λαμπερός πανέμορφος
και πάντα νέος θεός τους ,ο Απόλλων!
Είναι η ιστορία του Ελληνισμού, μιά Μεγάλη Οδύσσεια;
…Ο βράχος υψωνόταν απότομα σ’αυτό το σημείο,που τελείωναν τα σκαλιά,
και είχε δημιουργηθεί μια πλατιά εσοχή ημικυκλική.
¨Έφτασα εκεί και κοιτάζοντας το απέραντο πέλαγος και την μορφή του κυβερνήτη Ποσειδώνα ,αδελφού του Δία, να μισοφαίνεται μέσα από τα παιχνιδιάρικα κύματα,

του ζήτησα με δυνατή φωνή:
Φέρε πίσω τον Οδυσσέα:
Είναι καιρός... να επιστρέψει Σπίτι του!
Συνεχίζεται..
Γιατί ο Οδυσσέας πλένει τα πόδια του, όταν μπαίνει στο Παλάτι?


Ε.Π
21ος Αιών

Δευτέρα 2 Ιουνίου 2008

Ε. Η Μαρίνα και οι Βράχοι


                                                          Φουρτούνα Μαυρογένης
Ε λύτης:
Η Τρικυμία της ψυχής, οι Βράχοι και η ...Μαρίνα!
Εχεις μια γεύση τρικυμίας στα χείλη -

Μα που γύριζες
Ολημερίς τη σκληρή ρέμβη της πέτρας και της θάλασσας
Αετοφόρος άνεμος γύμνωσε τους λόφους
Γύμνωσε την επιθυμία σου ως το κόκαλο
Κι οι κόρες των ματιών σου πήρανε
τη σκυτάλη της Χί- μαιρας
Ριγώνοντας μ' αφρό τη θύμηση!

Που είναι η γνώριμη ανηφοριά του μικρού Σεπτεμβρίου
Στο κοκκινόχωμα όπου έπαιζες
θωρώντας προς τα κάτω
Τους βαθιούς κυαμώνες των άλλων κοριτσιών
Τις γωνιές όπου οι φίλες σου άφηναν
αγκαλιές τα δυο- σμαρίνια

- Μα που γύριζεςΟλονυχτίς τη σκληρή ρέμβη της πέτρας και της θάλασσας
Σού 'λεγα να μετράς μέσ' στο γδυτό
νερό τις φωτεινές του μέρες
Ανάσκελη να χαίρεσαι την αυγή των πραγμάτων
Η πάλι να γυρνάς κίτρινους κάμπους
Μ' ένα τριφύλλι φως στο στήθος σου ηρωίδα ιάμβου.

Εχεις μια γεύση τρικυμίας στα χείλη

Κι ένα φόρεμα κόκκινο σαν το αίμα
Βαθιά μέσ' στο χρυσάφι του καλοκαιριού
Και τ' άρωμα των γυακίνθων -

Μα που γύριζεςΚατεβαίνοντας προς τους γιαλούς
τους κόλπους με τα βότσαλα
Ηταν εκεί ένα κρύο αρμυρό θαλασσόχορτο

Μα πιο βαθιά ένα ανθρώπινο αίσθημα που μάτωνε
Κι άνοιγες μ' έκπληξη τα χέρια σου
λέγοντας τ' όνομα του
Ανεβαίνοντας ανάλαφρα ως τη διαύγεια των βυθώνΟπου σελάγιζε ο δικός σου ο αστερίας.

Ακουσε, ο λόγος είναι των στερνών η φρόνησηΚι ο χρόνος γλύπτης των ανθρώπων παράφορος
Κι ο ήλιος στέκεται από πάνω του θηρίο ελπίδας
Κι εσύ πιο κοντά του σφίγγεις έναν έρωτα
Εχοντας μια πικρή γεύση τρικυμίας στα χείλη.

Δεν είναι για να λογαριάζεις γαλανή
ως το κόκκαλο άλλο καλοκαίρι
Για ν' αλλάξουνε ρέμα τα ποτάμια
Και να σε πάνε πίσω στη μητέρα τους,
Για να ξαναφιλήσεις άλλες κερασιές
Η για να πας καβάλα στο μαϊστρο

Στυλωμένη στους βράχους
δίχως χτες και αύριο,
Στους κινδύνους των βράχων
με τη χτενισιά της θύελλας
Θ' αποχαιρετήσεις το αίνιγμά σου.

Μα, που "γυρίζεις" ακόμη ...Μαρίνα;

Αινιγματολόγος της Λάϊον
21ος Αιών