Τ. Η τέχνη του Ονείρου

Τ έχνη:

Ένα όνειρο μέσα σε όνειρο!

Και τώρα που χωρίζουμε,
Άφησε να σου πω-
Ότι οι μέρες μου εκύλησαν μέσα στ΄ όνειρο
Είναι αλήθεια, όπως το λεγες΄
Αν, όμως, η ελπίδα πέταξε
Μες σε μια νύχτα ή μια μέρα,
Μες σ΄ ένα όραμα ή μες στο τίποτα,
Είναι γι΄ αυτό λιγότερο χαμένη;
Όλα όσα βλέπουμε ή ό, τι φαινόμαστε
Όνειρο είναι μέσα σε όνειρο.
Στέκομαι ανάμεσα στο βογγητό
Μιας θαλασσοδαρμένης ακτής,
Και μες στα χέρια μου κρατώ
Κόκκους χρυσούς της άμμου-
Πόσοι λίγοι! Κι όμως πως γλιστράνε
Από τα δάχτυλά μου και βαθιά πάνε,
Καθώς θρηνώ-καθώς θρηνώ!
Θεέ μου! μήπως θα μπορούσα
Μέσα στο χέρι πιο σφιχτά να τους κρατούσα;
Θεέ μου! πως θα κατορθώσω
Μόνο ένα απ΄ το ανίλεο κύμα να γλιτώσω;
Όλα όσα βλέπουμε ή ό, τι φαινόμαστε
Όνειρο είναι μονάχα μέσα σε όνειρο;

Έντγκαρ Άλλαν Πόε

Αυτό που βλέπουμε και αυτό που φαίνεται να είμαστε δεν είναι

παρά ένα όνειρο μέσα στο όνειρο"

Όσοι ονειρεύονται στην διαρκεια της ημέρας γνωρίζουν πολλά πράγματα που διαφεύγουν από όσους ονειρέυονται μόνο την νύχτα!

Η τέχνη μας βοηθάει να ονειρεύομαστε!

«Θα ήθελα να είμαι όπως ένα κομμάτι ξύλο, που το δίνεις σε ένα παιδί και αυτό μπορεί να το μετατρέψει σε ένα άλογο, ή σε οτιδήποτε ονειρευτεί...

O χορός πρέπει να είναι πάντα μια πράξη που μας φέρνει σε επαφή με τον εαυτό μας. Eάν το κοινό δεν βλέπει την τέχνη, η τέχνη δεν υπάρχει. H τέχνη είναι η επαφή μεταξύ εμένα και των θεατών».

O Σεσκ Tζελαμπέρτ, Kαταλανός χορογράφος, πρώην αρχιτέκτονας, μια από τις σημαντικότερες φυσιογνωμίες του σύγχρονου χορού, είναι πάνω από όλα ένας αληθινός καλλιτέχνης. Eιλικρινής, απλός, αυστηρός, ευαίσθητος. Aισθαντικότητα, μυστικισμός και κάτι από το φως της Mεσογείου.

Eνας σαμάνος του χορού; Tο μυστικό της τέχνης του Σεσκ Tζελαμπέρτ βρίσκεται στην πνευματικότητα. Στην επίτευξη μιας απόλυτης συνειδητότητας. Στο κουράγιο του να εισχωρεί στους μυστικούς χώρους του ασυνείδητου. .

Tο σόλο που θα παρουσίασε στην Kαλαμάτα, είναι το καταστάλαγμα της εμπειρίας τριάντα χρόνων στη σκηνή, ως ερμηνευτή και χορογράφου. Eνας στοχασμός με εργαλείο το σώμα, για τη σχέση του ανθρώπου με τον χρόνο. O σκηνικός χώρος συμβολίζει ένα ρολόι.

Eνα τεράστιο ρολόι- Ποιο είναι το θέμα του Preludis;
- Mια χορογραφία μπορεί να εξηγηθεί μόνο μέσα από τον χορό. Oμως θα προσπαθήσω... Kατ' αρχάς το έργο βασίζεται σε δύο επίπεδα. Tο πρώτο έχει να κάνει με ένα σημαντικό ερώτημα. Tον ορισμό του χορευτή. Πότε μια χορευτική πράξη είναι σε αρμονία; Πότε χορεύω καλά; Tι καταλαβαίνουμε, ο κάθε ένας από μας, ως τον σωστό τρόπο να χορεύεις, να υπάρχεις; Tο ανθρώπινο «όργανο» είναι όπως οι πέντε χορδές ενός τσέλου που πρέπει να δουλεύουν σε συνεργασία. Tο σώμα, η συνείδηση, η καρδιά, οι αισθήσεις, τα αισθήματα, ο νους. Eνας χορευτής πρέπει να δουλεύει όλα αυτά τα πέντε στοιχεία συγχρόνως, κι αυτό συμβολίζω χωρίζοντας το έργο σε πέντε μέρη. Πήρα τη φόρμα των πρελούδιων, επειδή είναι πολύ ανοιχτή.
Tο δεύτερο επίπεδο είναι ο χρόνος, η αίσθηση της εξέλιξης. Πώς εξελισσόμαστε; Πώς μαθαίνουμε. Tο σκηνικό, ένα τεράστιο ρολόι με δώδεκα σημεία αναφοράς, σχετίζει το κομμάτι με τον μεγάλο κύκλο της ζωής, τον αστρολογικό κύκλο, τον κύκλο του χρόνου, τον τροχό της ζωής των Bουδιστών, τον ιερό αριθμό 12 κ.ά. Tο έργο είναι πολύ απλό, καθαρό, αυστηρό, αφαιρετικό. Aισθάνομαι ειλικρινής όταν το χορεύω. Eάν μπορώ να πω κάτι με πέντε κινήσεις, γιατί να το πω με δέκα; Προσπαθώ να βρω την ουσία...- Tι ανακαλύψατε σε κάθε συνθέτη;
- Στον Mπαχ τον νου, στον Σοπέν τα αισθήματα, στον Φ. Mομπού τη συνείδηση, στον Nτεμπισί τις αισθήσεις, στον K. Σάντος τη σωματικότητα. Πέρασα ώρες και ώρες ακούγοντας και επιλέγοντας τη μουσική. Hταν μια μοναδική εμπειρία.- Πώς βλέπετε τα πράγματα, ως χορευτής και χορογράφος, ύστερα από τριάντα χρόνια δημιουργικής πορείας;
- Mπορώ να συγκρίνω τον χορό με το φαγητό, να τον εξηγήσω με όρους μουσικούς, χρωματικούς, εικαστικούς...Oι συνάδελφοί μου και εγώ είμαστε υπεύθυνοι να κρατήσουμε την κληρονομιά αυτής της γνώσης. Tη σύνδεση σώματος, καρδιάς και νου. Στην εποχή μας ένας καλλιτέχνης πρέπει να κρατήσει αυτήν την επαφή. Bλέπω τα πράγματα όλο και πιο ανοιχτά. Bλέπω τον εαυτό μου ως όχι τόσο σημαντικό. Tο κομμάτι που παρουσιάζω δεν είναι εύκολο. Eσείς ως θεατές θα πρέπει να δημιουργήσετε ένα σύμπαν. Yπάρχει τόσος έλεγχος...

H ζωή, η κοινωνία ονειρεύονται για μας και εμείς κάνουμε ζάπινγκ συνέχεια.

Xάνουμε την ικανότητά μας να δημιουργούμε, μέσα από τη σιωπή, μέσα από τον εαυτό μας, την πρόθεσή μας. Tο έργο αυτό είναι μια «μελέτη» όλων αυτών που θα ήθελα να δω, μετά τριάντα χρόνια, ως χορευτής και χορογράφος
H τέχνη και η πνευματικότητα
- Tι θα λέγατε για τη σχέση ενός καλλιτέχνη με την πνευματικότητα;
- Για μένα το καθήκον της τέχνης είναι να μας βοηθάει να ονειρευόμαστε ξύπνιοι.

«Eνα συνειδητό όνειρο».

Aυτό που πάντα προσπαθώ ως καλλιτέχνης είναι να βοηθώ τους θεατές να έρθουν σε επαφή με τον εαυτό τους, σε επαφή με τους άλλους. Nα είναι πιο συνειδητοί, πιο ευαίσθητοι, να εξελίσσονται. Aυτό δεν έρχεται σε αντίθεση με την άποψη ότι η τέχνη πρέπει να είναι ευχάριστη, διασκεδαστική. Zούμε δυστυχώς σε υλιστικούς καιρούς και οι μεγάλες ομάδες υφίστανται μεγάλη πίεση για να βγάλουν κέρδος. Eάν δεν προσέξουμε, θα αρχίσουμε να παράγουμε, υπέροχα, ψυχαγωγικά πακέτα και τίποτε παραπάνω.
- Tι κερδίσατε από την εμπειρία σας, ως αρχιτέκτονας.
- Ως προς την παιδεία μου, ήταν πολύ βοηθητική, ειδικά στη δουλειά μου ως χορογράφος. Πιστεύω ότι οι τέχνες είναι αλληλένδετες. Eνας καλλιτέχνης, ο άνθρωπος γενικότερα, χρειάζεται μια γενική μόρφωση.
- Ποια θα ήταν κατά τη γνώμη σας η ιδανική εκπαίδευση ενός χορευτή;
- Tώρα που μιλάμε, η γνώση και η κληρονομιά των πολιτισμών της γης είναι πολύ προσιτή. Πρέπει, ως χορευτές, να μπορούμε να απορροφήσουμε όλες αυτές τις γλώσσες, να είμαστε σαν ευέλικτα όργανα, σε αρμονία με τη μορφή, τα κόκκαλα, τις αρθρώσεις αλλά και το εσωτερικό μας. Tι συμβαίνει στο μυαλό, στην καρδιά. Eχουμε κληρονομήσει πολλές τεχνικές. Eχουμε την ευκαιρία να μπερδευτούμε εντελώς, ή να χρησιμοποιήσουμε όλη αυτήν τη γνώση για να φτάσουμε σε ένα νέο επίπεδο σύνθεσης, και βαθιάς κατανόησης.
H γλώσσα της κίνησης που χρησιμοποιώ δεν έχει σημασία.

Aυτό που είναι σημαντικό είναι η αντίληψή μου για την τέχνη.

...από τηνΚαθημερινή.

Απο τι υλικό είναι φτιαγμένα τα όνειρα λοιπόν;

Τεχνοτρόπος της Λάϊον

21 Αιών

Ο. Τα Φτερά του Ονείρου

Ο νείρεμα... συνειδητό:

Η πραγματικότητα έχει μεγάλη φαντασία, λέει ... ο Άνεμος!

Για τους αφυπνισμένους υπάρχει ένας και ο αυτός κόσμος,

ενώ οι κοιμισμένοι στρέφονται ο καθένας σε ένα δικό του υποκειμενικό κόσμο

λέει...ο ΗΡΑΚΛΕΙΤΟΣ

Ο ανθρωπος είναι το όνειρο μιας σκιάς λέει ...ο ΠΙΝΔΑΡΟΣ

Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΟΝΕΙΡΟ,ΤΟ ΟΠΟΙΟ Ο ΣΟΦΟΣ ΚΑΙ Ο ΜΥΗΜΕΝΟΣ ΔΕΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΝ ΠΙΑ.

Συνειδητό ονείρεμα ονομάζουμε εκείνη την κατάσταση στην οποία ο ονειρευόμενος γνωρίζει απόλυτα ότι ονειρεύεται και μπορεί να επηρεάσει , αν θέλει, το περιεχόμενο του ονείρου του.

Ξέρουμε λοιπόν συνεχώς ότι ονειρευόμαστε και αντιμετωπίζουμε με χαμόγελο όλες τις τρομακτικές καταστάσεις, αναγνωρίζοντας με κατανόηση την απατηλότητα του ονείρου μας. Μπορούμε επίσης να επιτρέψουμε στον εαυτό μας να αποκτήσει υπερφυσικές ικανότητες και να ξεπεράσουμε τους περιορισμούς του φυσικού μας σώματος.
Ο πολεμιστής, επισκέπτεται με την βοήθεια του συνειδητού ονείρου άλλους κόσμους πνευματικούς, όπου αποκτά την ικανότητα της ενόρασης και της θεραπείας.

Χρησιμοποιεί το συνειδητό ονείρεμα, για να αφυπνιστεί και για να συνειδητοποιήσει την ψευδαισθητική φύση όλων των φαινομένων,τόσο του ύπνου όσο και της εγρήγορσης.

Αυτή η αφύπνηση δεν σημαίνει την απάρνηση του κόσμου και την απόσυρση μας σε μια μηδενιστική κατάσταση.

Ζούμε και δεν ταυτιζόμαστε, δεν φοβόμαστε, δεν ελπίζουμε νευρωτικά σε τίποτα.

Ζούμε γιατί η ζωή στην ύστατη σημασία της σημαίνει ευδαιμονία και συνεχή παρουσία της συνειδητότητας μας.

Ο συνηθισμένος άνθρωπος μαθαίνει να απολαμβάνει μόνο τα πράγματα που θεωρεί πραγματικά, ταυτιζόμενος με αυτά.

Αυτά όμως εκτός από την απόλαυση κρύβουν και τον πόνο. Και εδώ βρίσκεται η δυστυχία και η μιζέρια της ανθρώπινης ύπαρξης.

Ποτέ δεν μπορέσει να είναι ευτυχισμένος γιατί όση πραγματική είναι η ευτυχία του άλλο τόσο πραγματικός είναι και ο πόνος που κρύβεται πίσω από αυτή,

ο οποίος διευρύνεται όσο ο άνθρωπος προσπαθεί μάταια να τον αποφύγει η να τον εξοβελίσει.

Οι αισθήσεις λοιπόν εξαπατώνται και ο συνηθισμένος μας κόσμος που τόσο αυτάρεσκα αγκιστρωνόμαστε πάνω του δεν είναι παρά και αυτός μια ψευδαίσθηση.

Οι ανατολικές θρησκείες κάνουν πολλές φορές αναφορές στα όνειρα, και αντίθετα με τον Χριστιανισμό θεωρούσαν το συνειδητό ονείρεμα ως μια εμπειρία που προσδίδει κύρος και πνευματική αξία στον ονειρεύομενο. Απέδιδαν δε αυτή την ικανότητα σε κάποιον μάγο, προφήτη, θεραπευτή. Ιδιαίτερα στις ινδιάνικες φυλές η αναζήτηση του οράματος ήταν ακριβώς μια μέθοδος για την πρόκληση ισχυρών συνειδητών ονείρων που μυούσαν και εκπαίδευαν τον ονειρευόμενο.
Οι αρχαίοι Ελληνες πίστευαν σε τρεις σχετικές θεότητες,τον Ύπνο, το Μορφέα και τον Όνειρο. Ο Ύπνος ήταν ένας ήσυχος και πράος θεός,που περιπλανάτο στην γή αγγίζοντας με την ραβδο του τους ανθρώπους φέρνοντάς τους ένα γλυκό ύπνο. Ο Μορφέας, ήταν γυιος του Υπνου και της Νύχτας. Εθεωρειτο σαν ένας γέροντας με γλυκιά όψη και αθόρυβα φτερά ,που πλησίαζε τους ανθρώπους με άνθη παπαρούνας και του άγγιζε απαλά και τους αποκοίμιζε. Στη συνέχεια παρουσιάζονταν στον όνειρο τους με την μορφή γνωστών τους. Ήταν η προσωποποίηση του ονείρου.
Ο Όνειρος ήταν ο αγγελιοφόρος του Δία που τον έστελνε την ώρα του ύπνου στους ανθρώπους για να τους συμβουλέψει η να τους αποκαλύψει τα μελλούμενα.

Σύμφωνα με τον Ομηρο υπάρχουν δυο είδη ονείρων, τα ψεύτικα, που προέρχονται από τις ΄΄πύλες του Ελεφαντοστού΄΄ και τα πραγματικά, που προέρχονται από τις ΄΄ πύλες του Κέρατος΄΄.

Η Πηνελόπη, που είχε ιδιαίτερες σχέσεις με τον Μορφέα, γνωρίζει την διαφορά

τους και θεωρεί ότι είναι μηνύματα των θεών.

ΑΣ ΠΑΨΟΥΜΕ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΚΛΑΒΟΙ ΤΩΝ ΑΝΤΑΝΑΚΛΑΣΕΩΝ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΨΕΥΔΑΙΣΘΗΤΙΚΩΝ ΟΡΑΜΑΤΩΝ ΤΟΥ ΝΟΥ ΜΑΣ ΚΑΙ ΝΑ ΑΠΟΚΤΗΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΥΣΤΑΤΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ,Η ΟΠΟΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΙΠΟΤΕ ΑΛΛΟ ΠΑΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΤΗΣ ΑΛΗΘΙΝΗΣ ΜΑΣ ΦΥΣΗΣ.

Δεν υπάρχει τελικό σταυροδρόμι ή τελικό βήμα πουθενά.

Η προσωπική δύναμη αποφασίζει για το ποιός μπορεί η για το ποιός δεν μπορεί να επωφεληθεί από την αποκάλυψη των μυστικιστικών διδασκαλιών.

Πολύ λίγοι είναι πρόθυμοι να ακούσουν, και από αυτούς πολύ λίγοι είναι πρόθυμοι να δράσουν σύμφωνα με αυτά που ακούν.

Και από αυτούς ακόμα λιγότεροι έχουν την προσωπική δύναμη που χρειάζεται για να επωφεληθούν από την δράση τους.

Έτσι τα ασταθή , μη συγκροτημένα άτομα που δεν έχουν την απαραίτητη νηφαλιότητα ,θέληση, επιμονή και υπομονή γρήγορα θα εγκαταλείψουν τον αγώνα.

Η μη δομημένη προσωπικότητα τους είναι ουσιαστικά και η προστασία τους, αλλά και

η μεγάλη "ύπνωση" τους.

Ο κόσμος μας λέει ο Δον Χουάν, αναγκάζεται να συμμορφωθεί με την περιγραφή που έχουμε γι΄αυτόν, δεν είναι πραγματικός, αντανακλά απλώς την κοσμοθεώρησή μας.

Αν είναι πράγματι έτσι, τότε δεν παρατηρούμε απλώς τον κόσμο συμμετέχουμε και στην δημιουργία του. Ο κόσμος είναι αυτός που είναι γιατί λέμε συνεχώς στον εαυτό μας ότι είναι έτσι. Αν θέλουμε να πάψει να είναι έτσι, αρκεί να σταματήσουμε τον ακατάπαυστο εσωτερικό μας διάλογο με τον οποίο τον αναδημιουργούμε κάθε στιγμή.

Υπάρχει μέσα μας μια οχλαγωγία, διάφορες σκέψεις, πεποιθήσεις, μνήμες , απόψεις περιγραφές που μας ωθούν βλέπουμε τα πράγματα με ένα συγκεκριμένο τρόπο. Η μία σκέψη διαδέχεται την άλλη χωρίς διακοπή, με αποτέλεσμα να ταυτιζόμαστε με αυτές και να προσκολλόμαστε χωρίς καμμία ελπίδα να βρούμε διέξοδο.
Μόνο με τον διαλογισμό μπορεί ο νούς μας να ηρεμήσει για λίγο. Με τον διαλογισμό ,παρακολουθούμε τις σκέψεις που εμφανίζονται στον μυαλό μας, χωρίς να ταυτιζόμαστε με αυτές χωρίς να τις απωθούμε ούτε να τις ακολουθούμε.Τις αφήνουμε να περάσουνε μπροστά από τον εσωτερικό μας καθρέπτη χωρίς καμμία προσκόλληση. Αφού λοιπόν δεν τις τροφοδοτούμε με το ενδιαφέρον μας και με τη ταύτιση μας αυτές σιγά αραιώνουν και ξαφνικά προβάλλει το κενό,η διακοπή. Βιώνοντας για πρώτη φορά την κενότητα και την απουσία σκέψεων από το μυαλό μας, ανακαλύπτουμε τι σημαίνει διαυγής και καθαρή συνείδηση. Συγχρόνως βιώνουμε και μια πρωτόγνωρη αίσθηση νηφαλιότητας,μακαριότητας και ευδαιμονίας. Αυτή είναι η πραγματική μας φύση.

Αυτή είναι η σιωπηρή γνώση που αναφέρουν οι δάσκαλοι ότι διέθετε κάποτε η ανθρωπότητα πριν την πτώση της. Να γνωρίζεις να αντιλαμβάνεσαι χωρίς λόγια και σκέψεις.
Ο σκοπός του διαλογιζόμενου είναι να μεταφέρει αυτή την γνώση και της εμπειρίας της καθαρής φύσης του πνεύματος στη καθημερινή του ζωή.

Αυτό σημαίνει να ξαναμάθει να περπατά να τρώει να ντύνεται να κοιμάται με την συνεχή παρουσία της αρχέγονης φύσης του.
Αν μπορέσουμε μετά από άσκηση να μετακινήσουμε το σημείο σε μία άλλη καινούργια θέση,τότε ο κόσμος μας όπως τον ξέραμε θα καταρρεύσει και μια καινούργια πραγματικότητα θα φανεί με άλλους νόμους και ιδιότητες.

Κρατώντας όμως το σημείο της προσοχής μας καθηλωμένο στο ίδιο σημείο, προστατεύομαστε από ένα άγνωστο κόσμο που μας κάνει να νοιώθουμε ανασφαλείς και απροστάτευτοι.

Και έτσι πληρώνουμε τον φόβο του αγνώστου και της ελευθερίας με την ασφάλεια των πληκτικών και μονότονων τοίχων της φυλακής μας.Πρέπει να γίνουμε, πιο χαλαροί, πιο ροικοί λιγότεροι ανασφαλείς και προγραμματισμένοι,

πιο ανοιχτοί και απρόβλεπτοι,για να επιτρέψουμε στο σημείο συναρμογής μας να μετακινηθεί και σε άλλες θέσεις που θα μας αποδείξουν την υποκειμενικότητα των αντιλήψεων μας.

Με άλλα λόγια να εγκαταλείψουμε τον παλιό μας εαυτό και τις αλυσίδες των συνηθειών του, που μας κρατούν συντονισμένους σε ένα μοναδικό κανάλι του μυαλού μας.

Θα πρέπει να σφυροκοπήσουμε ανελέητα το "εγώ" μας και τις παλιές του απόψεις.
Συνοψίζοντας,γεννιόμαστε με τα σημεία συναρμογής μας ευκίνητα και ροϊκά. Στην αρχή είμαστε απλά μια παρατηρούσα συνείδηση. Σιγά σιγά όμως αποκτάμε μνήμες και προγραμματιζόμαστε χωρίς να το θέλουμε σύμφωνα με τα κοινωνικά πρότυπα.Υπάρχει μια κρίσιμη στιγμή στη ζωή μας που το σημείο συναρμογής σταθεροποιείται στην ίδια θέση με τους γονείς μας και την μείζονα ανθρωπότητα. Από τη στιγμή εκείνη είμαστε ένα πλήρως προσαρμοσμένο άτομο που αντιλαμβάνεται ότι έχει προγραμματιστεί να αντιλαμβάνεται.

Το μορφογενετικό πεδίο της ενταγμένης και διαμορφωμένης ανθρωπότητας βοήθησε στην παραγωγή ενός καινούργιου τέλειου αντίγραφου και ενισχύθηκες επιπλέον από αυτή την διαδικασία.Το όμοιο γεννάει όμοιο.Το κωδικοποιημένο μυαλό μας προβάλλει πια σταθερά τις προκατασκευασμένες εικόνες του,που ενισχύονται και από τις ταυτόσημες προβολές των άλλων. Ετσι κάνουμε το όνειρο μια αναμφισβήτητη πραγματικότητα.

Ποιος είναι όμως τελικά ο κόσμος της πραγματικότητας στον οποίο προσδοκούμε να ξυπνήσουμε;
Ο Δον Χουάν λέει ότι ο κόσμος της καθημερινής ζωής αποτελείται από δύο σημεία αναφοράς. Εχουμε το μέσα και το έξω ,το πάνω και το κάτω,κλπ. Ετσι μπορούμε να πούμε ότι η αντίληψη μας είναι δισδιάστατη.Τίποτε από όσα αντιλαμβανόμαστε δεν έχει βάθος.
Οταν το σημείο συναρμογής βρεθεί στο τρίτο σημείο που είναι το σημείο της σιωπηλής γνώσης ,τότε μπορούμε να βρεθούμε σε δύο τόπους συγχρόνως.Το τρίτο αυτο σημείο αναφοράς θεωρείται ως η ελευθερία της αντίληψης μας, ο σκοπός, το πνεύμα, η πράξη του να ξεπερνάμε τα όρια και να αγγίζουμε το ασύλληπτο.’’
Η ανθρωπότητα βρίσκεται τώρα στο πρώτο σημείο, τη λογική.

και των περισσοτέρων ανθρώπων βρίσκεται στο περίπου. Η ανθρωπότητα έχει περάσει το μεγαλύτερο μέρος της ιστορίας της στην θέση της σιωπηλής γνώσης και έτσι εξηγείται και η λαχτάρα της γι΄αυτή.

Μόνο ένας άνθρωπος που είναι πρότυπο λογικής μπορεί να γίνει και πρότυπο σιωπηλής γνώσης.

Μόνο αυτοί που βρίσκονται ακριβώς στη μία θέση μπορούν να αντιληφθούν ακριβώς και την άλλη.
Η μονόδρομη γέφυρα από την σιωπηλή γνώση στην λογική λέγεται ‘’ έννοια’’.

Η άλλη μονόδρομη γέφυρα από την λογική στην σιωπηλή γνώση λέγεται ’’καθαρή κατανόηση’’.Ο άνθρωπος που διαθέτει και τις δύο αυτές γέφυρες είναι σε άμεση επαφή με το πνεύμα.

Ο Δον Χουάν μιλάει στον Καστανέτα για το εγώ,τους αυτοκατοπτρισμούς μας και το ξεμασκάρεμά τους.
Ο παλιός άνθρωπος ήξερε με τον πιο άμεσο τρόπο τι να κάνει και πως να το κάνει.

Αλλά επειδή ακριβώς τα πήγαινε πολύ καλά άρχισε να αναπτύσσει μια αίσθηση ατομικότητας,που του έδινε την αίσθηση ότι μπορούσε να προβλέπει και να προγραμματίζει τις πράξεις του. Ετσι εμφανίστηκε η ιδέα του ανεξάρτητου ατόμου.Καθώς μεγάλωνε το αίσθημα της ατομικότητας, ο άνθρωπος έχασε την επαφή του με την σιωπηλή γνώση.Ο σύγχρονος άνθρωπος , κληρονόμος αυτής της παράδοσης,είναι τόσο απελπιστικά απομακρυσμένος από την πηγή των πάντων,ωστε το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να εκφράσει την απελπισία του με βίαιες και κυνικές πράξεις αυτοκαταστροφής.Οι πολεμιστές είχαν ανακαλύψει ότι κάθε κίνηση του σημείου προσαρμογής, σήμαινε την απομάκρυνση από την υπερβολική απασχόληση με την ατομικότητα που ήταν το στίγμα του σύγχρονου ανθρώπου. Πίστευαν ότι αυτή η θέση ,σε συτό το σημείο,κάνει τον σύγχρονο άνθρωπο εναν καταστροφικό εγωιστή, μια ύπαρξη που έχει ενδιαφέρον μόνο για την εικόνα της. Εχοντας χάσει κάθε ελπίδα επιστροφής στην πηγή των πάντων,ο άνθρωπος αναζητά ανακούφιση στην ατομικότητα του και σε αυτή του την προσπάθεια κατάφερε να σταθεροποιήσει το σημείο συναρμογής του στη θέση διαιώνισης της εικόνας του.Ετσι μπορούμε να πούμε ότι κάθε απομάκρυνση αποό αυτή τη θέση,συνεπάγεται και μια αντίστοιχη απομάκρυνση απο τον αυτοκατοπτρισμό μας και την σημασία του εγώ μας.
Οι πολεμιστές έχουν ξεσκεπάσει την σημασία του εγώ και βρήκαν ότι είναι η αυτολύπηση μασκαρεμένη σε κάτι άλλο. Η αυτολύπηση λοιπόν είναι ο πραγματικός εχθρός του ανθρώπου. Αν ο άνθρωπος δεν λυπόταν τον εαυτό του δεν θα τον θεωρούσε τόσο σπουδαίο.

Η φαινομενικά ανεξάρτητη φύση του εγώ είναι που δίνει την ψεύτικη αίσθηση της αξίας και σπουδαιότητάς του.
Ολοι μας κουβαλάμε μαζί μας ένα μεταφορικό κοφτερό μαχαίρι.

Είναι οι υποθέσεις της αυτοανάκλασης μας. Με το μαχαίρι αυτό κοβόμαστε μόνοι μας και αιμοραγούμε. Δουλειά της αυταρέσκειά μας είναι να μας δίνει την αίσθηση ότι αιμοραγούμε όλοι μαζί,και έτσι νομίζουμε ότι μοιραζόμαστε δήθεν κάτι θαυμάσιο με τους άλλους, την ανθρώπινη φύση μας.Αν όμως δούμε καθαρά θα καταλάβουμε ότι δεν μοιραζόμαστε τίποτε με κανέναν,και ότι αιμοραγούμε μόνοι μας. Ολα αυτά δε είναι παιχνίδια της αυτανακλάσης μας.
Η θέση της αυτοανάκλασης αναγκάζει το σημείο συναρμογής μας να συναρμολογήσει ένα κόσμο ψεύτικης ευσπλαχνίας, αλλά πραγματικής σκληρότητας και εγωκεντρισμού.

ΣΕ ΑΥΤΌΝ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΑ ΜΟΝΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΕΙΝΑΙ ΕΚΕΙΝΑ ΠΟΙΥ ΒΟΛΕΥΟΥΝ ΑΥΤΟΝ ΠΟΥ ΤΑ ΑΙΣΘΑΝΕΤΑΙ.
ΧΡΕΟΣ ΜΑΣ ΝΑ ΣΠΑΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΚΑΘΡΕΠΤΗ ΤΗΣ ΑΥΤΟΑΝΑΚΛΑΣΗΣ ΜΑΣ .

Το πρόβλημα του ανθρώπου ξεκινάει συνήθως γιατί συγχέει την πραγματικότητα με τις ιδέες και τα μοντέλα που δημιουργεί, και πιστεύει ότι επειδή διαθέτει μια λέξη για ένα φαινόμενο μπορεί να καταλάβει και την φύση του. Δυστυχώς δεν είναι έτσι.

Με τις λέξεις απλώς εξορκίζουμε την άγνοια μας και χρησιμοποιώντας την μαγική τους δύναμη κτίζουμε τα απατηλά τείχη της οικειότητας και ασφάλειας γύρω από ένα βασικά άγνωστο και ανασφαλή κόσμο.Η σύγχρονη επιστήμη είναι αμείλικτη μπροστά στην καθησυχαστική αυτή ψευδαίσθηση μας.Το σύμπαν δεν είναι έτσι όπως νομίζουμε.Η κλασσική Νευτώνεια, μηχανιστική άποψη δεν ισχύει και αντικαταστάθηκε από την κβαντική θεωρία, την κυματομηχανική και την θεωρία της σχετικότητας.Ο ντετερμινισμός και τα βέβαια γεγονότα πέθαναν. Βασιλεύει παντού η αβεβαιότητα και η απροσδοριστία.

Ενα από τα βασικά συμπεράσματα της κβαντικής θεωρίας είναι η επίδραση του παρατηρητή στην διαδικασία της παρατήρησης. Ο παρατηρητής δεν είναι έξω από το πείραμα, αλλά συμμέτοχος σε αυτό,και επηρεάζει το αποτέλεσμα.

ΤΙΠΟΤΕ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΕΚΤΟΣ ΑΝ ΠΑΡΑΤΗΡΕΙΤΑΙ,ΕΝΩ ΠΑΥΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΑΝ ΠΑΨΟΥΜΕ ΝΑ ΤΟ ΠΑΡΑΤΗΡΟΥΜΕ. Με άλλα λόγια είναι σαν να δημιουργούμε εμείς οι ίδιοι τον κόσμο μας. Αποφασίζουμε από κοινού πως θα είναι ο κόσμος μας και τον αποδεχόμαστε έτσι όπως τον θέλουμε. Προκειμένου να γίνουμε αρεστοί στο σύνολο, δεχόμαστε ακόμη και το μεγαλύτερο ψέμα σαν απόλυτη αλήθεια.

Από την γέννηση μας μας διδάσκουν να υποτασσόμαστε στις απόψεις του συνόλου. Μεγαλώνοντας μαθαίνουμε να αγνοούμε ορισμένες όψεις της πραγματικότητας,γιατί οι άλλοι ενήλικοι τις θεωρουν γελοίες η ανύπαρκτες. Αποδεχόμαστε την εικόνα του κόσμου έτσι όπως μας τον παρουσιάζουν.
Και όμως, δεν υπάρχει αντικειμενική αλήθεια και δεν παρατηρούμε μόνο τον φυσικό κόσμο, συμμετέχουμε σε αυτόν. Οι αισθήσεις μας δεν είναι χωρισμένες από αυτό που υπάρχει εκεί εξω. Συμμετέχουμε αδιάκοπα σε μια περίπλοκη και ψυχολογική διαδικασία, που ουσιαστικά παράγει όλα τα πράγματα του κόσμου.
ΟΤΑΝ ΕΜΦΑΝΙΣΤΕΙ ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΜΗΝ ΕΙΣΑΙ ΑΣΥΝΕΙΔΗΤΟΣ ΣΑΝ ΠΤΩΜΑ
ΜΠΕΣ ΣΤΗΝ ΣΦΑΙΡΑ ΤΗ ΑΔΙΑΣΑΛΕΥΤΗΣ ΠΡΟΣΟΧΗΣ.
ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΕ ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΣΟΥ ΚΑΙ ΜΕΤΕΒΑΛΕ ΤΗΝ ΠΛΑΝΗ ΣΕ ΦΩΤΙΣΗ.
ΜΗΝ ΚΟΙΜΑΣΑΙ ΣΑΝ ΤΟ ΖΩΟ.
ΚΑΝΕ ΤΗΝ ΑΣΚΗΣΗ ΠΟΥ ΑΝΑΜΙΓΝΥΕΙ ΤΟΝ ΥΠΝΟ ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ
Μια βουδιστική προσευχή

.

'Εχει, η πραγματικότητα μεγάλη φαντασία...άραγε;

Οι ονειρευτές της Λάϊον

21 ος Αιών

 

Κ. Ο όρκος των πολεμιστών

Κ ωνσταντίνος Κ αβάφης

Ω ΞΕΙΝ ΄ΑΓΓΕΛΕΙΝ ΛΑΚΕΔΑΙΜΟΝΙΟΙΣ

ΤΙΜΗΣΕ ΕΚΕΙΝΟΥΣ ΟΠΟΥ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΤΟΥΣ ΟΡΙΣΑΝ
ΝΑ ΦΥΛΑΓΟΥΝ ΘΕΡΜΟΠΥΛΕΣ.
ΠΟΤΕ ΑΠΟ ΤΟ ΧΡΕΟΣ ΜΗ ΚΙΝΟΥΝΤΕΣ,
ΔΙΚΑΙΟΙ ΚΑΙ ΙΣΟΙ, ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΩΝ ΤΕΣ ΠΡΑΞΕΙΣ,
ΑΛΛΑ ΜΕ ΛΥΠΗ ΚΙΟΛΑΣ ΚΑΙ ΕΥΣΠΛΑΧΝΙΑ,
ΓΕΝΝΑΙΟΙ ΟΣΑΚΙΣ ΕΙΝΑΙ ΠΛΟΥΣΙΟΙ,
ΚΙ ΟΤΑΝ ΕΙΝΑΙ ΠΤΩΧΟΙ,
ΠΑΛΙ ΕΙΣ ΜΙΚΡΟΝ ΓΕΝΝΑΙΟΙ,
ΠΑΛΙ ΣΥΝΤΡΕΧΟΝΤΕΣ ΟΣΟ ΜΠΟΡΟΥΝΕ,
ΠΑΝΤΟΤΕ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΟΜΙΛΟΥΝΤΕΣ,
ΠΛΗΝ ΧΩΡΙΣ ΜΙΣΟΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΨΕΥΔΟΜΕΝΟΥΣ.
ΚΑΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΗ ΤΙΜΗ ΤΟΥΣ ΠΡΕΠΕΙ
ΟΤΑΝ ΠΡΟΒΛΕΠΟΥΝ,
ΚΑΙ ΠΟΛΛΟΙ ΠΡΟΒΛΕΠΟΥΝ,
ΠΩΣ Ο ΕΦΙΑΛΤΗΣ ΘΑ ΦΑΝΕΙ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ,
ΚΑΙ ΟΙ ΜΗΔΟΙ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΘΑ ΔΙΑΒΟΥΝΕ.


Ποιοί είναι ...οι Μήδοι;
Ποιός είναι... ο Εφιάλτης;


Οι πολεμιστές της Λάϊον
25 αιώνες μετά...

Χ. Η κρίσιμη μάζα

Κασταλία Πηγή, Δελφοί

Χ ούσσερλ:
Λογικές έρευνες!

Η φαινομενολογία είναι ένα φιλοσοφικό σύστημα , που έχει χρησιμοποιηθεί από τους κύκλους της φιλοσοφίας, τον 18ον αιώνα.
Φαινομεναλισμός, φαινομενισμός ή φαινομενοκρατία.
στις αρχές του προσδιορισμού του όρου, σήμαινε την απομάκρυνση της συνείδησης και της εμπειρίας από το βασίλειο των συνιστωσών της πρόθεσης και την περιγραφή τους μέσα σένα φιλοσοφικό πλαίσιο. Σε αντίθεση με όλες τις ξύλινες γλώσσες, γνώριζε ο ίδιος ο Χούσσερλ ότι δεν υφίσταται φιλοσοφία, εάν δεν ξεκινάμε από τη συγκροτούσα συνείδηση, και την θεωρούσε «φαινομενολογική» αφετηρία.
Εγκατεστημένος από θέση αρχής στην καρτεσιανή παράδοση της υποκειμενικότητας και της συνείδησης, χρειαζόταν να δείξει ποιους δεσμούς με τον κόσμο έπρεπε να κόψει αυτή η φιλοσοφία προκειμένου να γίνει η ιδεολογία ενός νέου κόσμου που αντικατοπτρίζει την καθολική του αποξένωση.
Έμενε να ξαναβρεθεί λοιπόν η χωροποιημένη προοπτική της συνείδησης,

η διυποκειμενικότητα , ως όρος δυνατότητας της αυτοσυνειδησίας, της οποίας το ανεξάντλητο βάθος είναι το σώμα...
Κανείς δεν μας εμποδίζει βεβαίως να «αναλύσουμε» τον άνθρωπο σε συνείδηση και σώμα, αλλά τότε δεν υφίσταται πουθενά πλέον η πραγματική οντότητα για την οποία μιλούσαμε και μένουμε με δύο κενές αφαιρέσεις, που είναι η κατασκευή του καρτεσιανού ορθολογισμού, πτωχού απόηχου μιας φοβικής θεολογίας.

Εδώ λοιπόν ολοκληρώνεται, αλλά δεν κλείνει, ο διαλεκτικός κύκλος:

αν η συνείδηση έχει την έγκυρη δικαιοδοσία να συγκροτεί τον κόσμο είναι επειδή είναι η ίδια συγκροτημένη από αυτό το οποίο συγκροτεί, θα κάνει το αποφασιστικό βήμα να ορίσει αυτή τη συγκρότηση, μεσολαβητικό κρίκο, ως έκφραση δημιουργίας.

Η αλλαγή της συνείδησης και της αντίληψης, αλλάζει την δημιουργία!

Το μυστικό της σύστασης του κοινωνικού είναι, όπως γνώριζε ήδη ο Χούσσερλ,

η διυποκειμενικότητα, και η εξιχνίασή της απαιτεί ν' αποχαιρετίσουμε οριστικά κάθε απλοϊκό όνειρο «αντικειμενικότητας».Αυτό, είναι ένας τρόπος σκέψης, ο τρόπος που επιβάλλεται, όταν το αντικείμενο είναι "άλλο" και απαιτεί να μεταμορφωθούμε εμείς... οι ίδιοι»Θα δείξει αυστηρά εκείνο, που οι παρωπίδες του φυσικού επιστήμονα, ακόμη και του υποτιθέμενα μεγαλοφυούς, τον κάνουν οριστικά ανίκανο να συλλάβει:

ότι η «αλήθεια της επιστήμης» ενέχει πάντα περισσότερο ψεύδος απ' όσο η απλοϊκή προφάνεια του κοινού νου, εφόσον αρνείται να καταλάβει ότι η ίδια δεν είναι άλλο από μια τεχνική μετάφραση ενός γεγονότος τής εμπειρίας, που έχει ενδεχομένως κάποια χρησιμότητα εν σχέσει προς ειδικούς πρακτικούς σκοπούς, μόνον εάν παραμένει στην αρμόζουσα «θέση της μέσα στην ολότητα του ανθρώπινου κόσμου» ως προστάδια της υπερβατολογικής αναγωγής.

Αυτή είναι η ιστορική έρευνα της ανάπτυξης της συνείδησης και της εμπειρίας από τις πρωταρχικές αισθήσεις έως την λογική σκέψη.
Με απλά λόγια μόνο τα φαινόμενα μπορούν να γίνουν γνωστά ή απλά τα συνειδησιακά γεγονότα, υποκειμενικά συναισθήματα, μπορούν να γίνουν γνωστά όχι η ουσία των πραγμάτων.
Ο Χούσσερλ υποστήριξε ότι η φαινομενολογία είναι μια φιλοσοφική μέθοδος για την μελέτη της πρωταρχικής ουσίας των πραγμάτων.
Μια μελέτη για την δράση που ενσωματώνει αυτή η ουσία στην ροή της καθημερινής εμπειρίας.Είχε την πεποίθεση ότι το όν μπορεί να αναγνωριστεί άμεσα και ενορατικά στην ουσία του και η φαινομενολογία περιγράφει τον χαρακτήρα και την ουσία του όντος με βάση αυτό που φαίνεται.
Δρα διαφορετικά από την οντολογία που περιγράφει τι μπορεί και τι οφείλει να είναι το ον.
Είναι μια υπερβατική φιλοσοφία που ασχολείται μόνο με ότι απομένει μετά την εφαρμογή μιας αναγωγής.Η σχέση του γενικού με το ειδικό δεν είναι αρκετά πλούσια ώστε να οριοθετήσει την διαφορά αναγωγής και επαγωγής.

Οποιοδήποτε σύγχρονο βιβλίο λογικής θα κάνει την διαφοροποίηση αυτών των δυο όρων σε επίπεδο συνεπαγωγής των αποτελεσμάτων. Δηλαδή, αν τα συμπεράσματα μιας πρότασης προκύπτουν αναγκαστικά από τους αρχικούς συλλογισμούς, τότε το επιχείρημα είναι αναγωγικό. Αν τα συμπεράσματαπροκύπτουν με κάποια πιθανότητα από τις αρχικές υποθέσεις, το επιχείρημα είναι επαγωγικό .

Ο Αριστοτέλης και Πλάτωνας ήταν οι "μάγοι" της επαγωγικής και αναγωγικής σκέψης.
Ο Χούσσερλ ονόμασε την αναγωγή epoch και εννοούσε την περιστολή του νοήματος ή την αναστολή της κρίσης.
Επιστροφή στις πηγές ήταν το σύνθημα του και προϋποθέτει ένα κόσμο που υπήρχε πριν την εμφάνιση της σκέψης..
Είχε την πρόθεση να γίνει η φαινομενολογία μια μέθοδος για την προσέγγιση της εμπειρίας της ζωής την στιγμή που αυτή συμβαίνει στο χώρο και στο χρόνο..
Ήταν μια προσπάθεια να περιγραφεί άμεσα αυτό που συμβαίνει χωρίς να χρειάζεται να σταματήσουμε για να σκεφτούμε την προέλευση της ή τις αιτιώδεις ερμηνείες της.
Παρόλο που ο Σαρτρ και άλλοι φιλόσοφοι διαμόρφωσαν την φαινομενολογία να ταιριάζει στις προδιαγραφές τους η ίδια αρνείται να οριστεί και βρίσκεται ακόμη στην διαδιακασία και σε μια ρευστή κατάσταση ορισμού..
Στο κόσμο των πολεμιστών, οι πολεμιστές διευρύνουν τις παραμέτρους αυτού που μπορούν να αντιληφθούν μέχρι το σημείο να αντιλαμβάνονται συστηματικά το Άγνωστο και αναστέλλουν την επιρροή του συνηθισμένου συστήματος ερμηνείας που διαθέτουν και της κοινωνικής διαμόρφωσης.
Με αυτή την έννοια πάνε ένα βήμα παραπέρα από τις διανοητικές ασκήσεις των φιλοσόφων, αναμορφώνουν το φυσικό σώμα και την συνείδηση, επαναδιατάσσοντας την ενέργεια και εκτελούν το μαγικό πέρασμα.Η πρόθεση και η διυποκειμενικότητα είναι απαραίτητες για να επιτευχθεί η κρίσιμη μάζα, που θα αλλάξει την αντίληψη ενός κοινωνικού κομφορμισμού και θα επιχειρήσει το κβαντικό άλμα της συνείδησης, έχοντας πετύχει η ίδια την βαθιά μεταμόρφωση και αλλαγή του προσωπικού νησιού της.
Ως διυποκειμενικότητα μπορεί να οριστεί μια συνειδησιακή αλληλεπίδραση, η οποία λαμβάνει χώρα στο ομαδικό ασυνείδητο.Οι άνθρωποι δημιουργούν μια αυτόνομη οντότητα, μια σκεπτομορφή, θεούς, ειδώλα, σταρ, έννοίες , αυτοκρατορίες, όταν κάνουν εγγραφές στο ασυνείδητο.
Με αυτό τον τρόπο αυτή η σκεπτομορφή, αποκτά μια μεταφυσική και υπερβατική διάσταση που δεν έχει από μόνη της.
Όταν έχουμε κάνει μια συμφωνία μια συνομολόγηση από πολλούς μαζί ανθρώπους, το αντικείμενο της συνομολόγησης αποκτά τεράστια δύναμη.Αυτή η συμφωνία γίνεται μερικές φορές συνειδητά και άλλοτε καθόλου..
Η πιο ισχυρή γίνεται στο ομαδικό υποσυνείδητο που μετέχουμε όλοι.
Στα σημεία που συναντώμεθα και συμφωνούμε , δυναμώνουν και αποκτούν ανεξάρτητη ισχύ.
Από την άλλη πλευρά, αν συμφωνήσουμε και αποσύρουμε την υποστήριξη μας από ένα κοινό τόπο του ομαδικού ασυνειδήτου, αυτός ο χώρος κλονίζεται καταρρέει.Έτσι εξηγούνται απότομες ιστορικές , κοινωνικές αλλαγές και πτώσεις αυτοκρατοριών.
Πρόθεση είναι η προγραμματισμένη θέληση για την εξυπηρέτη ενός σκοπού.
Μια ισχυρή πρόθεση συνοδευόμενη από κρίση και λογική βρίσκεται πολύ κοντά σε αυτό που ονομάζουμε απόφαση.Μια τέτοια απόφαση μπορεί να μετακινήσει ακόμη και... βουνά.Πόσες τέτοιες αποφάσεις αρκούν και από πόσους ανθρώπους;

Πόσοι άνθρωποι μπορούν να αποτελέσουν την κρίσιμη μάζα "μιας συντροφιάς";

Στην κβαντική φυσική, μαθαίνουμε ότι όταν κάτι φθάνει σε κρίσιμη μάζα, που είναι το 51% της συλλογικής ενέργειας, της δόνησης και της συνειδητότητας για οτιδήποτε από αυτά μιλάμε, μια μετατόπιση χωρίς κανένα εμπόδιο πραγματοποιείται. Παραδείγματος χάριν, όταν αυξάνεται ένα ηλεκτρόνιο και δονείται, στο σημείο του 51% της ενέργειας, της δόνησης και της συνειδητότητας εκείνο το ηλεκτρόνιο φθάνει στην υψηλότερη δόνηση, τα υπόλοιπα 49% αφομοιώνονται αμέσως στη νέα συχνότητα.

Ίσως σε τελική ανάλυση να είναι θέμα ποιότητας και όχι ποσότητας.

Δύο Χόμπιτ στάθηκαν αρκετά για την συντροφιά και τελικά
κατόρθωσαν να μεταφέρουν ένα δακτυλίδι εξουσίας σκοτεινής και να το καταστρέψουν.

Πόσοι "άνθρωποι"... θα ήταν αρκετοί!

Μπορούν 300 επίλεκτοι πολεμιστές απέναντι ενός σύγχρονου Δαρείου

δεσμεύοντας όμως τον Εφιάλτη, να κρατήσουντα στενά των Θερμοπυλών;

Είναι άραγε « το 300»

… μαγικός αριθμός

μιας κρίσιμης μάζας;
300 πολεμιστές της Λάϊον
25 αιώνες μετά…

Κ. Αντισταθείτε

Κ ατσαρός Μιχάλης

Αντισταθείτε...

σ'αυτόν που χτίζει ένα μικρό σπιτάκι και λέει :

καλά είμαι εδώ.

Αντισταθείτε

σ'αυτόν που γύρισε πάλι και λέει :

Δόξα σοι ο Θεός.

Αντισταθείτε

στον περσικό τάπητα των πολυκατοικιών

στον κοντό άνθρωπο του γραφείου στην εταιρία εισαγωγαί - εξαγωγαί

στην κρατική εκπαίδευση

στο φόρο

σε μένα ακόμα που σας ιστορώ.

Αντισταθείτε σ' αυτόν που χαιρετάει απ' την εξέδρα

ώρες ατέλιωτες τις παρελάσεις

σ' αυτή την άγονη κυρία που μοιράζει σμύρναν

σε μένα ακόμα που σας ιστορώ.

Αντισταθείτε

πάλι σ' όλους αυτούς που λέγονται μεγάλοι

στον πρόεδρο του Εφετείου

αντισταθείτε

στις μουσικές τα τούμπανα και τις παράτες

σ' όλα τ' ανώτερα συνέδρια που φλυαρούνε

πίνουν καφέδες σύνεδροι συμβουλατόροι

σ' όλους που γράφουν λόγους για την εποχή

δίπλα στη χειμωνιάτικη θερμάστρα

στις κολακίες τις ευχές τις τόσες υποκλίσεις

απο γραφιάδες και δειλούς

για το σοφό αρχηγό τους.

Αντισταθείτε στις υπηρεσίες των αλλοδαπών και διαβατηρίων

στις φοβερές σημαίες των κρατών και τη διπλωματία

στα εργοστάσια πολεμικών υλών

σ' αυτούς που λένε λυρισμό τα ωραία λόγια

στα θούρια

στα γλυκερά τραγούδια με τους θρήνους

στους θεατές

στον άνεμο

σ' όλους τους αδιάφορους και τους σοφούς

στους άλλους που κάνουνε το φίλο σας ως και σε μένα,

σε μένα ακόμα που σας ιστορώ

αντισταθείτε.

Τότε μπορεί βέβαιοι να περάσουμε προς την Ελευθερία.

Υ.Σ

Και συ λοιπόν στέκεσαι έτσι βουβός

με τόσες παραιτήσεις απο φωνή

απο τροφή

απο άλογο

απο σπίτι στέκεις απαίσια

βουβός σαν πεθαμένος:

Ελευθερία ανάπηρη πάλι σου τάζουν.

Όταν...

Όταν ακούω να μιλάν για τον καιρό
όταν ακούω να μιλάνε για τον πόλεμο
όταν ακούω σήμερα το Αιγαίο να γίνεται ποίηση
να πλημμυρίζει τα σαλόνια
όταν ακούω να υποψιάζονται τις ιδέες μου
να τις ταχτοποιούν σε μια θυρίδα
όταν ακούω σένα να μιλάς εγώ πάντα σωπαίνω.Όταν ακούω κάποτε στα βέβαια αυτιά μου
ήχους παράξενους ψίθυρους μακρινούς
όταν ακούω σάλπιγγες και θούρια
λόγους ατέλειωτους ύμνους και κρότους
όταν ακούω να μιλούν για την ελευθερία
για νόμους ευαγγέλια για μια ζωή με τάξη
όταν ακούω να γελούν
όταν ακούω πάλι να μιλούν εγώ πάντα σωπαίνω.
Μα κάποτε που η κρύα σιωπή θα περιβρέχει τη γη
κάποτε που θα στερέψουν οι άσημες φλυαρίες
κι όλοι τους θα προσμένουνε σίγουρα τη φωνή
θ' ανοίξω το στόμα μου
θα γεμίσουν οι κήποι με καταρράχτες
στις ίδιες βρώμικες αυλές τα οπλοστάσια
οι νέοι έξαλλοι θ' ακολουθούν με στίχους χωρίς ύμνους
ούτε υποταγή στην τρομερή εξουσία.
Πάλι σας δίνω όραμα.

 

Αντιστεκόμαστε....όταν...;

 

Λ. Λεόν

21ος Αιών

Α. Ο γιος του Ήλιου

Πυθαγόρας:
Ο δάσκαλος του Φωτός!
Γεννήθηκε με ένα αστέρι.
Το όνομα της μητέρας του ήταν Παρθενίς!
Σε ηλικία 12 χρόνων κατέπληξε τους πάντες με την γνώση και την σοφία του.
Ήταν πανέμορφος άντρας, μεγάλος ταξιδευτής σε θάλασσα και σε στεριά

και ίδρυσε την μεγάλη σχολή .
Οι γνώσεις του ασύλληπτες, οι ικανότητες του υπερβατικές.
Θεράπευε αρρώστους, ανάσταινε νεκρούς, εμφανιζόταν σε δύο μέρη ταυτόχρονα.
Ένωσε την φιλοσοφία, τα μαθηματικά, την επιστήμη, την εσωτερική γνώση

σε μια ηθική βάση αρετής.
Προδόθηκε.
Ο θάνατός του ανεξιχνίαστος,
Δεν διεκδίκησε ποτέ εξουσία, βασιλεία και επικαρπία για το έργο του.
Ποιος είναι;
Ένας πολεμιστής τρίτης προσοχής και ο δάσκαλος των αιώνων,

ο Πυθαγόρας!

Α. Η ζωή του
Ο Πορφύριος αναφέρει τον μύθο πως ο Πυθαγόρας γεννήθηκε από τον θεό Απόλλωνα και την Πυθαϊδα. Ο Ιαμβλίχος γράφει, ότι ο Μνήσαρχος ο πατέρας του Πυθαγόρα ρώτησε το μαντείο της Πυθίας, εάν το ταξίδι που επρόκειτο να κάνει θα ήταν χαρούμενο και επικερδές. Το μαντείο του απάντησε ότι οι δουλειές του θα πάνε καλά και ακόμη η γυναίκα του η Παρθενία που ήταν έγκυος θα γεννούσε ένα γιο, τον οποίο " δεν θα ξεπεράσει κανένας σε ομορφιά και σοφία ". Έτσι ο Μνήσαρχος καταλαβαίνοντας ότι το παιδί που θα γεννούσε η γυναίκα του ήταν θεόσταλτο, μετονόμασε την γυναίκα του σε Πυθαϊδα και τον γιο του Πυθαγόρα επειδή προφήτευσε γι' αυτόν... η Πυθία.

Ο Πυθαγόρας όταν μεγάλωσε απόκτησε σοφία, σπάνια ομορφιά και επιβλητικότητα. Ήταν ηθικότατος και ο πιο όμορφος από όσους γεννήθηκαν στον κόσμο ! Ήταν κοσμιότατος και η συμπεριφορά του γεμάτη χάρη.Το όνομα Πυθαγόρας έχει σχέση με τους Δελφούς ,διότι σημαίνει αυτός που προφέρει τις λέξεις της Πυθίας, ο Απολλώνιος προφήτης, μεγάλος δε ήταν ο σεβασμός του προς τους Δελφούς.

Προς εορτασμό του γεγονότος της γέννησης του, οι Σίβυλλαι, γυναίκες προφήτισσες και σοφοί ήλθαν από πολλές χώρες , ένα νέο αστέρι δε φάνηκε στον ουρανό. Ήταν πολύ όμορφος σαν παιδί και προσέλκυε τον θαυμασμό όλων των Σαμίων με την μακριά κόμη του, η δε μεγαλοφυΐα του αναγνωρίσθηκε σε ηλικία 12 ετών. Είχε δε από το σπίτι του μεγάλη ανατροφή και παρόλη την φιλοσοφική του παιδεία και την θρησκευτική του ζωή δεν αμελούσε καθόλου και την σωματική άσκηση και την μουσική .Είχε μάθει να παίζει λύρα. Φίλοι του και δάσκαλοι του ήταν ο Πιττακός η Σαπφώ ο Αλκαίος, αλλά η μεταφυσική του γνώση και η σοφία του προήλθαν από άλλες πηγές ανθρώπινες και θείες, όπως οι Ατλαντίνοι ο Ερμής ο Τρισμέγιστος, οι Υπερβόρειοι.
Ο Πυθαγόρας ήταν προικισμένος με πολλά προτερήματα και ικανότητες .Μπορούσε να προφητεύει γεγονότα, ακούγοντας μαντικά πτηνά και βλέποντας κάποιους οιωνούς,

άκουγε την αρμονία των σφαιρών. Μεταξύ των υπερφυσικών ικανοτήτων αναφερόνται η ικανότητα του να βρίσκεται συγχρόνως σε πολλά μέρη και σε διαφορετικές εποχές,

η τέλεια ομορφιά του προσώπου του, ο μαγνητισμός του, συμπεριλαμβανόμενου του φωτοστέφανου, ο χρυσός μηρός του. Μπορούσε να μιλάει πρόσωπο με πρόσωπο με τον θεό,

η ικανότητα του προς ανάσταση νεκρών, η αιώρηση του στο κενό, η προφητεία του για τον θάνατό του.
Ήταν άνδρας γαλήνιος με υψηλό ανάστημα εξαιρετικού κάλλους με μεγάλα οξυδερκή μάτια, πνεύμα ενθουσιώδες και θείον, συνδύαζε δε μεγαλοφυΐα σε υπέρτατο βαθμό και ισχυρή θέληση. Ζώντας δε μια ζωή με εγκράτεια και αρετή έχοντας τον απόλυτο έλεγχο του εαυτού του τελειοποιήθηκε σε τέτοιο βαθμό που να μπορεί να ατενίζει την θεότητα. Ήταν ένα σπουδαίος Μύστης με ανώτερες ικανότητες και γιγαντιαία ενόραση. Με το μεγαλείο της προσωπικότητας του επιβαλλότανε και με το γαλήνιο και έντονο βλέμμα του διείσδυε στις σκέψεις των ανθρώπων .Θεράπευε ασθενείς και μπορούσε ακόμη και από απόσταση να έρθει σε επικοινωνία με κάποιον η να τον βοηθήσει.

Μιλούσε πολλές γλώσσες.

Επίδραση στην Πυθαγόρειο φιλοσοφία είχαν οι τέσσερις μεγάλοι Ίωνες φιλόσοφοι,

Θαλής ο Μιλήσιος, Αναξίμανδρος, Αναξιμένης και αργότερα από τον Σύριο φιλόσοφο Φερεκύδη.
Από τον Θαλή γνώρισε την βασική αρχή, ότι όλες οι φυσικές ουσίες είναι μορφές ζώσης ύλης.Επίσης, υπέρμαχος "του χρόνου φείδεσθε",

επέκρινε τα περί οινοποσίας, κρεοφαγίας και πολυφαγίας,

συμβουλεύοντας να ...

επαγρυπνείτε δε για την καθαρότητα της ψυχής για να υπάρχει υγεία και στο σώμα.΄

Κοντά στον Αναξίμανδρο διδάχθηκε την βασική αρχή της ανελίξεως της ψυχής, την εγκατάλειψη υπό της οργανικής ζωής της θάλασσας και την προσαρμογή της στην ξηρά ,

που και ο Θαλής στην αρχή πρέσβευε.
Κοντά στον Αναξιμένη διδάχθηκε την μετατροπή των ουσιών από μια μορφή στην άλλη.
Κοντά στον Φερεκύδη μυήθηκε στα Ορφικά μυστήρια και έλαβε τα ορφικά δόγματα περί μετεμψυχώσεως.

Το υπέροχο πνευματικό μεγαλείο του, ο Πυθαγόρας, δεν το όφειλε μόνο στις εντός και εκτός Ελλάδος σπουδές του αλλά και στην σπουδή των Ομηρικών επών.Την θεωρία των αριθμών οι Πυθαγόρειοι αναζήτησαν στα Ομηρικά ποιήματα, όπως και για την μετεμψύχωση διδάχθηκαν από την Ιλιάδα.
¨Όσο για τις Σειρήνες, περιέχουν αποκαλύψεις της σοφίας και προσωποποιούν δε την αρμονία των σφαιρών,αλλά χρειάζεται πειθαρχία και εξαγνισμός του σώματος και του πνεύματος. Μιμούμενοι δε οι Πυθαγόρειοι δια της Ουρανίας Μουσικής την σοφή αυτή μουσική ήλπιζαν ότι θα αφομοίωναν την ψυχή τους με την θεϊκή σοφία και θα επανήρχετο αυτή μετά τον θάνατο τους μεταξύ των Μακάρων.Στον Ομηρικό δε στίχο ο Οδυσσεύς αντιπροσωπεύει τον φιλόσοφο, που ακούει την αρμονία αυτή ώστε να μυηθεί στην σοφία, αυτοπειθαρχούμενος όμως , δεμένος σε ενα κατάρτι.
Πριν ο Πυθαγόρας μετέβη στην Αίγυπτο, πήγε πρώτα στην Σαμοθράκη, όπου μυήθηκε στα Καβείρια μυστήρια κατόπιν καθαρμού και δοκιμασιών. Εκεί έμαθε την Φοινικική γλώσσα και την γλώσσα των μυστηρίων.
Μετά αναχώρησε για την Αίγυπτο, την χώρα των ονείρων του. Εκεί όπως βεβαιώνουν ο Κλήμης, ο Ιάμβλιχος, ο Διογένης ο Λαέρτιος και άλλοι , ο Πυθαγόρας μετέβηκε κατόπιν συστάσεως του Πολυκράτους στον Φαραώ Άμασιν. Παρέμεινε δε επτά χρόνια στο ιερό της Ηλιουπόλεως.
Εκεί μπόρεσε να γνωρίσει λεπτομερώς την δημιουργία του κόσμου .Μυήθηκε σε ανώτατα μυστήρια του θανάτου και της επιβίωσης παραμένοντας πλέον στα ιερά των ιερέων επί 20 έτη, σπουδάζοντας Αιγυπτιακή φιλισοφία,μαθηματικά. Αυτά για τους Αιγυπτίους ήταν θρησκευτικές επιστήμες, οι δε αριθμοί είχαν συμβολική αξία,και με βάση αυτούς μπορούσαν να ερμηνευτεί ο λόγος όλων των πραγμάτων.
Σπούδασε δε αστρονομία και γεωμετρία,διότι από χιλιάδες χρόνια οι Αιγύπτιοι γνώριζαν την σχέση των ουρανίων σωμάτων.
Ο Πυθαγόρας έλεγε συχνά μια ωραία προσευχή που του είχαν μάθει οι ιερείς.
Ω καρδία της μητρός μου, καρδία της γεννήσεως μου,καρδία την οποία ήδη είχον επί της γής, μη έγειρε κατηγορίας κατ΄εμού, μη γίνου αντίπαλος των θείων δυνάμεων, μη με βαρύνεις. ..
Αργότερα συλληφθείς από τον Καμβύση, που κατέλαβε την Αίγυπτο μεταφέρθηκε στην Βαβυλώνα Εκεί διδάχθηκε κοντά στους μάγους, οι οποίοι κατά τον Αριστοτέλη ήταν αρχαιότεροι των Αιγυπτίων.Ηταν δε μια ιερατική τάξη της Μηδίας. Αυτούς δε συμβουλευόταν σε κάθε περίπτωση οι βασιλείς των Περσών.
Μετά πήγε στις Ινδίες, όπου διδάχθηκε κοντά στους Βραχμάνους την σημασία της σιωπής και της προσευχής και άλλων πειθαρχικών ασκήσεων και μαθημάτων και έμαθε το φιλοσόφημα του Βούδα και του Κομφούκιου, αμφότεροι σύγχρονοί του. Έπειτα μετέβη στους Χαλδαίους γνώρισε τον Ιουδαϊσμό και τους Γυμνοσοφιστέ, ασκητές φιλόσοφοι.

Το όνομα δε του Πυθαγόρα έμεινε σαν τον΄΄ Ιόνιο Διδάσκαλο΄΄.

Τέλος σε ηλικία 56 χρονών επέστρεψε στην Σαμο.
Σκοπό της ζωής ο Πυθαγόρας έθεσε να ωφελήσει τους νέους και ίδρυσε την σχολή του, στην Αστυπάλαια που αργότερα ονομάσθηκε Πυθαγόρειο. Εξω δε από την Αστυπάλαια, υπήρχε ένα σπήλαιον ,το Άνδρο των Νυμφών, που έμοιαζε με τον σπήλαιο του Οδυσσέα.Εδώ ερχόταν ο Πυθαγόρας νύχτα και μέρα. Ηταν ένα καταφύγιο ησυχίας , προσευχής , αστρονομικών παρατηρήσεων και επιστημονικής έρευνας. Ελέγετο ότι αυτό το σπήλαιο ήταν πλήρες κοσμικών ακτίνων και μάλιστα εδώ έκανε ο Πυθαγόρας την περίφημη κατάβαση του στον Άδη.Στην Σάμο ζούσε ακόμη ο δάσκαλος του Αναξίμανδρος, ο οποίος δίδασκε ότι μαζί με σώμα πεθαίνει και η ψυχή και ότι όλα τα άλλα είναι απάτη και φλυαρίες. Διδασκαλία, που οι νέοι την παραδέχθηκαν.Σε αυτό εναντιώθηκε φανερά ο Πυθαγόρας και προσπάθησε να αντικρούσει αυτές τις διδαχές.Ο Αναξίμανδρος όμως με ύπουλο τρόπο τον κατηγόρησε για ασέβεια, διαστρεβλώνοντας τα λόγια του και τον έφερε ενώπιον του δικαστηρίου,όπου και αθωώθηκε.
Η σχολή της Σάμου ήταν το πρώτο Πανεπιστήμιο στον κόσμο, όπου προσφέρετο όλη η σοφία του αρχαίου κόσμου.Ηταν προσιτό και στις γυναίκες.Τα διδασκόμενα μαθήματα ήταν μαθηματικά, γεωμετρία,μουσική,αστρονομία,επιστήμη,φιλοσοφία,ψυχολογία,ποίηση,πολιτική,φιλολογία και ρητορική και επιπλέον ιατρική και χειρουργική.
Ο Πυθαγόρα όπως και ο Σωκράτης αργότερο δίδασκε ότι η άγνοια του αγαθού είναι ο λόγος της αμαρτίας,αντίδοτο δε αυτής κήρυξε την Αγωγή και μάλιστα την Ηθική αγωγή για την αναγέννηση του ΑΝΘΡΏΠΟΥ.Ένωσε την θρησκεία με την φιλοσοφία και την επιστήμη με σκοπό να παρασκευάσει ανθρώπου όμοιους με τον θεό. Η σχολή έμεινε μέχρι το 530 π.χ.
Από του μαθητές του ήταν ο Λεωνίδας ο Σπαρτιάτης, ο Ξενοφάνης, ο Μιλτιάδης,
Εν'όψει της απειλής των Περσών που είχαν ήδη καταλάβει την απέναντι ακτή ο Πυθαγόρας ταξίδεψε σε όλη την Ελλάδα και κατέληξε στον Κρότωνα της Κάτω Ιταλίας.

Σκοπός του δεν ήταν μόνο να διδάξει την μυσταγωγική θεωρία αλλά να συντελέσει στην πολιτική και ηθική αναγέννηση της κοινωνίας.

.

...περίληψη απο το βιβλίο Πυθαγόρας . Ο διδάσκαλος των αιώνων
Ιδεοθέατρον Συγγραφέας Σακελλαρίου, Γεώργιος .

Ποιος είναι ο Πυθαγόρας;

.

ΟΙ ΠΟΛΕΜΙΣΤΕΣ ΤΗΣ ΛΑΪΟΝ

2600 χρόνια μετά την γέννηση του...

Β. Μαγικές σκήσεις για την Αθηνά

Β. Αθηνά-Τοξότης

Φτιάχνοντας τους
πάνοπλους Έλληνες πολεμιστές του φωτός με σοφία!
…από τον Αλκί-νοο Έλληνα Πυρίσπορο .
Η νοητική εξέλιξη -επίγνωση των Ελλήνων.Η συνειδητοποίηση και η επίγνωση της γνώσης, συνδέεται με την ευθυγράμμιση των εξωτερικών ακτίνων του ενεργειακού πλέγματος του ανθρώπου με τις εσωτερικές και αφορά πάντα τον ανώτερο πνευματικό νου.
Με αυτή την επίγνωση της γνώσης, την ευθυγράμμιση των συνειδητοποιημένων απορροιών, σχετίζεται η Αθηνά, που είναι ο Κρόνος ξαναγεννημένος από τον Δία με την μορφή της πάνσοφης κόρης του.
Η κλασική αστρολογία θεωρεί τον Κρόνο κυβερνήτη του Αιγόκερου και τον Δία του Τοξότη.
Όμως κάποια πράγματα χρειάζεται να ειδωθούν ξανά με καινούργια ματιά και να επαναπροσδιοριστούν στον 21ον αιώνα.Δεν μπορεί να λειτουργήσει κύκλωμα ενέργειας με τρεις αρσενικούς πλανήτες στην σειρά, Πλούτωνα Κρόνο και Δία και δεν μπορεί ο άρχων του Ολύμπου να μη κυβερνά από τον 10ον οίκο και το ζενίθ.
Εξ άλλου η εποχή του Κρόνου έχει περάσει και η εποχή του Δία δεν έχει τελειώσει.
Η θεά σοβαρή, αυστηρή, δίκαιη, παρθένα, πανεπιστήμων, φιλόσοφος και τεχνίτρια,
κατέχει την άφθαστη στρατηγική του πολέμου, κερδίζοντας τους πολέμους
χωρίς συρράξεις εδραιώνοντας την ειρήνη, παρόλα τα όπλα που κρατάει

και φυτεύοντας δέντρα ελιάς.Το αγαπημένο παιδί του Δία, που βγήκε από το κεφάλι του τριτογενώς, είναι σύμβουλος του, η μόνη που έχει πρόσβαση στο θησαυροφυλάκιο και μπορεί να χειριστεί τους κεραυνούς του ,δίπλα του, στο πλευρό του.
Η Αθηνά, σε θηλυκά ζώδια θα φτιάξει την αριστερή πλευρά της Πηνελόπης και σε αρσενικά την άνιμα στους άντρες και την σκιά στις γυναίκες.
Το παραμύθι του Παπουτσωμένου Γάτου μας διδάσκει τις απλές στρατηγικές των πολέμων που κερδίζονται χωρίς όπλα.
Το βιοχημικό άλας του Τοξότη είναι το «χειρουργικό άλας» το διοξείδιο του Πυριτίου, που ακόμη και αν κονιορτοποιηθεί, εμφανίζεται σαν αιχμή βέλους.

Σε ένα δέντρο θα ήταν ο κορμός και τα κλαδιά του.Η ελιά, το ιερό δεντρο είναι όχι μόνο ένα παγκόσμιο σύμβολο ειρήνης, αλλά και ένα πολύτιμο προιόν και σύμμαχος του ανθρώπου.
Η αντιοξειδωτική του προστασία , βοηθάει στην άμυνα του οργανισμού από τις "επιθέσεις" των ελευθέρων ριζών και είναι ένα επίσης ένα υπέροχο καλλυντικό ομορφιάς.
Η Αθηνά κρατάει με το δεξί χέρι , το δόρυ της δεξιάς λογικής πλευράς και με το αριστερό την ασπίδα, της σιωπηλής διαισθητικής πλευράς, ώστε να προφυλάσσει το ενεργειακό σώμα του ανθρώπου από τα ύπουλα χτυπήματα, τα "κάτω από την μέση."
Η Αθηνά είναι πάντα κοντά στον Οδυσσέα και τον Ηρακλή και είναι "το δώρο του Αετού" στους ανθρώπους να διεκδικήσουν την ελευθερία τους .Ο Ερμής, Δίδυμος, 3ος οίκος γνωρίζει ίσως και πολλά, αλλά η Αθηνά-9ος οίκος- Τοξότης, γνωρίζει... τι γνωρίζει.
Έχει συνείδηση της γνώσης και την ευθύνη της, που απορρέει, από αυτή.Γνωρίζει και την τέχνη της διδασκαλίας και πως θα μεταδώσει την γνώση.
Γι΄αυτό και φτιάχνει τους μεγάλους δασκάλους, τους φιλοσόφους τους επιστήμονες, τους μεγάλους αναμορφωτές της ανθρωπότητας.
Κορυφαία θέση έχει η φιλοσοφία, γιατί πρώτα υπάρχει η φιλοσοφική σκέψη, ο στοχασμός, η ικανότητα της ανάλυσης και της σύνθεσης και μετά έρχονται όλα... τα άλλα και η μαθηματική εξίσωση που θα δημιουργήσει την επιστήμη.
Οι φιλόσοφοι είναι οι «μικροί μάγοι» στην σκακιέρα του κόσμου και όταν κατορθώσουν να συνδυάσουν τόσο την ορθολογιστική εξήγηση όσο και διαισθητική αντίληψη για την ερμηνεία του κόσμου μετατρέπονται σε πραγματικούς μύστες.
Τα μεγάλα φιλοσοφικά συστήματα επηρέασαν και επιδρούν στην εξέλιξη της συνείδησης και διαμόρφωσαν την επίγνωση της ανθρωπότητας συνολικά.
Οι πολεμιστές εκπαιδεύονται, ιδίως οι γυναίκες που το αποφεύγουν, στο να μπορούν να κατανοούν την αφηρημένη φιλοσοφική σκέψη και να εμβαθύνουν σε αυτή και στον τρόπο που τους επηρεάζει.Εκπαιδεύονται στην "ακοή".
Οι Σειρήνες είναι ο σταθμός που αντιστοιχεί στον Τοξότη, στην πορεία του Οδυσσέα.
Ο Πυθαγόρας αφιέρωσε ειδική μελέτη για το θέμα των Σειρήνων, γιατί το θεωρούσε πολύ σοβαρό και επικίνδυνο. Θεωρούσε προυπόθεση και δικλείδα ασφαλείας τον εξαγνισμό σώματος και πνεύματος για να προσεγγίσει κανείς τα μεγάλα θέματα της γνώσης και να τα αφομοιώσει σωστά.
Που βρίσκεται ο κίνδυνος της γνώσης και γιατί τόσοι σοφοί άνθρωποι και μύστες προτίμησαν να αποσιωπήσουν κάποια πράγματα ή να τα δώσουν κομματιαστά και σιγά, κατανοώντας την ανωριμότητα και τον τρόπο που θα τα χειριστούν μερικοί;
Ο κίνδυνος έχει δύο πλευρές.Η μία είναι ότι οι άνθρωποι που αποκτούν ξεχωριστές γνώσεις, δυνάμεις και ικανότητες,
είναι φυσικό να αποκτούν και μια έπαρση, που καιροφυλακτεί στην ανθρώπινη φύση, μπαίνουν στην αναμέτρηση με την δύναμη και μερικοί έχουν νικηθεί από αυτή.
Γίνονται οι ίδιοι σειρήνες με το… γνωστό τέλος τους.
Ο άλλος κίνδυνος είναι να πάς κοντά τους.Τραγουδούν πολύ γλυκά, σε μαγεύουν, είναι αδύνατον να αντισταθείς στο τραγούδι τους,, γιατί ξέρουν τους πόθους της καρδιάς και λένε αυτά που θέλεις να ακούσεις και να πιστέψεις, με λόγια δημαγωγικά και μιλώντας για την μια πλευρά του θέματος, αποκρύπτοντας τις άλλες πλευρές και πολλές πάρα πολλές υποσχέσεις αόριστες.Όσοι τις ακούν τρέχουν πάντα μαγεμένοι και πλησιάζοντας στα βράχια είναι πλέον αργά, τσακίζονται. Αυτό το κόλπο χρησιμοποίησαν και οι σειρήνες,
αλλά ο Οδυσσέας προνόησε και δέθηκε στο κατάρτι για να μη πάει κοντά τους.
Τις άκουσε όμως να τραγουδάνε και ξέρει το τραγούδι τους.
Τις καταλαβαίνει αμέσως. Τις συναντά αμέσως μετά τον Άδη, την είσοδο στο Άγνωστο και την αναμόρφωση του προσωπικού νησιού.
Γιατί η Αθηνά , μια θεά της ειρήνης και της σοφίας, είναι πάνοπλη και δεν εγκαταλείπει ποτέ τα όπλα της;
Γιατί ο κόσμος είναι γεμάτος από σειρήνες, μικρές και μεγάλες!
Και γιατί το τονάλ πρέπει να προστατεύεται πάση θυσία τόσο το προσωπικό όσο και το συλλογικό.
Είναι ότι πολύτιμο έχουμε , η ζωή , η ύπαρξη στηρίζεται σε αυτό.Μια διαμάχη με το τονάλ οδηγεί στον θάνατο και στον εκφυλισμό.

Πρέπει να τακτοποιείται και να αναμορφώνεται με αρμονικό τρόπο και στρατηγική και σοφία.
Έτσι πρέπει να αντιμετωπίζουμε τον άγνωστο εαυτό μας.
Χωρίς μεγάλη σκληρότητα, αλλά, και χωρίς να τον χαϊδεύουμε συνέχεια.
Σαν σοφοί δάσκαλοι ενός ανώριμου παιδιού, που θέλουμε να τον οδηγήσουμε στην πραγματική κατανόηση.
Πρέπει να γίνουμε δάσκαλοι του εαυτού μας και η ίδια η ζωή μας προσφέρει όλες τις ευκαιρίες και τις δυνατότητες αρκεί να έχουμε τα αυτιά μας ανοιχτά.
Μεγάλη προσοχή, και είναι αυτονόητο ,προσοχή και φροντίδα, θέλει το τονάλ των παιδιών που είναι τόσο εύθραυστο,.
Ότι χαλάσει στην παιδική ηλικία δύσκολα ξαναφτιάχνει.Οι περισσότερες ενήλικες είναι τραυματισμένα "απροστάτευτα παιδιά" και έτσι... παραμένουν.
Με αυτό τον τρόπο χρειάζεται να προστατεύεται και το συλλογικό τονάλ της ανθρωπότητας με έργα και πράξεις σοφίας και αρετής αλλά επίσης χρειάζεται να προστατεύεται και το εθνικό τονάλ κάθε λαού, χωρίς να καταφεύγει κανείς στον «εθνικισμό».
Οι παραδόσεις ενός λαού, οι συνήθειες του, οι θεοί του, ο τρόπος που αντιλαμβάνεται την θεότητα, η ιδιοσυγκρασία του, τα λάθη και τα σωστά του, η ιστορία του, ταιριάζουν με την ψυχοσύνθεση του, ακόμη και η γεωγραφική του θέση, είναι όλα όσα
χρειάζεται για να ευημερήσει και να προκόψει συνεργαζόμενος με άλλους λαούς αλλά διατηρώντας το "χρώμα" του και το «νησί» του.
Η ιστορία έχει αποδείξει ότι υπάρχουν πολλοί τρόποι κατάκτησης και καταστροφής
του εθνικού τονάλ και η άμεση επίθεση δεν είναι η χειρότερη.
Η πιο ύπουλη είναι η διάβρωση που γίνεται σιγά σιγά.
Αλλοιώνεται "το νησί", με την αλλοίωση της γλώσσας, της ιστορίας και την αντικατάσταση και εισβολή άλλων προτύπων, ειδώλων και θεοτήτων.
Τα πλαίσια ανταλλαγής κουλτούρας και συναδελφοσύνης των λαών, πρέπει να διευρύνουν την γνώση αλλά και οριοθετούνται και να εξηγούνται με τις οικείες έννοιες και τις τοπικές και ποτέ να μη τις υπερσκιάζουν και να τις υπερκαλύπτουν, να τις καταστρέφουν,

αλλά να τις και να τις αναδεικνύουν και να τις σέβονται.
Οι αναθεωρήσεις και οι προσθήκες χρειάζεται να γίνονται στο πνεύμα της ανανέωσης του τονάλ, όχι στον στόχο της καταστροφής του.
Ακόμη και ο μέγας στρατηλάτης Αλέξαντρος σεβόταν τα ιερά και συνήθειες των λαών που κατακτούσε σε ένδειξη ιπποτικής ευγένειας αλλά και ευφυίας.
Η καταστροφή του Ελληνικού τονάλ ,απ'όλα τα παραπάνω συνεχιζόμενη επί αιώνες είναι μεγαλύτερες της ιστορίας, απ'όλους τους άμεσους και έμμεσους κατακτητές του,

σε σκλαβιά αιώνων.

Απορεί κανείς πως αντέχει και που βρίσκει τα αποθέματα αυτή η Ελληνική ψυχή να στέκεται όρθια ακόμη και να μη έχει παραδοθεί,
με όλη την κατάντια των νεο- Ελλήνων, ανάπηρων και ακρωτηριασμένων, αρρωστημένων, να υπάρχουν φωνές ζωντανές, ακόμη σαν ροκ συγκρότημα, επάνω στην σκηνή….

Αποδεικνύεται πως οι θεοί των Ελλήνων …"τους αγαπούν
ακόμη και τους σκέφτονται".
Ο Άθλος των Αμαζόνων και η Ιππολύτη που θα ερωτευθεί τον Ηρακλή συνδέονται επίσης με τον Τοξότη και τον 9ον οίκο και την ζώνη που τον κάνει αόρατο.Ποιες είναι οι αμαζόνες;Είναι, η επιστήμη, η θρησκεία, η δικαιοσύνη, η φιλοσοφία και
εν μέρει και η πολιτική.

Όλες ...«γυναίκες» πολεμικές, άγριες, ανυπότακτες, απλησίαστες, αδάμαστες!.

Πολεμούν πάντα προς όλες τις κατευθύνσεις και ακρωτηριάζουν τους άντρες που έχουν ασχοληθεί μαζί τους
και προσπάθησαν να τις κατακτήσουν!

Οι περισσότεροι έχουν μια άχαρη ερωτική ζωή, άδεια.
Είναι μονόπλευροι,σκληροί,απρόσσιτοι,άγριοι και πάντα «πολεμοχαρείς».

Και φυσικά οι ανήκοντες στα υψηλά κλιμάκια της Ιππολύτης
είναι αόρατοι και τελείως απροσπέλαστοι.

Οι Αμαζόνες... δεν αστειεύονται καθόλου.
Ποιο είναι το κοινό τους σημείο, που τους ενώνει;

Η Γνώση και η Έξουσία.

Οι γνώσεις "υψηλού επιπέδου", είναι πολύ μακρινές για το μέσο άνθρωπο.

Για τον απλό άνθρωπο, που θα περάσει την ζωή του,
αποχαυνωμένος με τα προβλήματα της καθημερινότητας, επιβιώνοντας απλώς.Η θρησκεία και η επιστήμη έχουν μια κοινή βάση, στην οποία ... "στηρίζονται".

Την μετα-φυσική.Η μετα-φυσική είναι, και αποτελεί την βάση όλων των θρησκειών!

Είναι ο θεμέλιος λίθος τους.

Η κατάληξη της επιστήμης, το όριο, είναι η εξήγηση του μεταφυσικού.
Αυτό προσπαθεί με επιτυχία, ομολογουμένως.
Ποια είναι η Ιππολύτη;

Η κόρη του Άρη…είναι φυσικά η ...θρησκεία!

Οι περισσότεροι πόλεμοι έγιναν πάντα με το πρόσχημα
ενός «υπερανεπτυγμένου» θρησκευτικού συναισθήματοςκαι στο όνομα ενός θεού, που ποτέ δεν ρωτήθηκε γι΄άυτό.

Η ζωή και η ιστορία αυτό αποδεικνύει αιώνες τώρα.
Το θρησκευτικό συναίσθημα είναι βαθιά ριζωμένο στον άνθρωπο
από την πρώτη εμφάνιση του.
Έτσι λοιπόν οι θρησκείες κινούν τα νήματα της ιστορίας του κόσμου,
υποδαυλίζοντας και συνεργώντας σ'όλους τους πολέμους και φυσικά κατέχουν
την Ζώνη της Αρχιαμαζόνας, κρυμένη στα μυστικά τους συρτάρια.
Καλλιεργούν τον φανατισμό και την μισαλλοδοξία,
πάντα, γιά να ...επιβιώνουν.Από εδω ξεκινάει και το πρόβλημα' όλων των θρησκειών,
που εγκλωβίζουν τους οπαδούς τους, σε φανατικά συναισθήματα "πίστης",
αδρανοποιώντας το μυαλό τους.
Ετσι χώριζαν και εξακολουθούν να χωρίζουν τους ανθρώπους,
ενω θάπρεπε να τους ενώνουν...Οι μεγαλύτερες πάντα "Υβρεις" στο όνομα ενός ...Θεού πάντα.
Η Αθηνά "κερδίζει" περισσότερους "πολέμους" από τον πολεμοχαρή Άρη,
χωρίς να καταφεύγει... στα όπλα.,
με τα μυστικά της οπλα, που είναι
το Μέτρο, η Επαγρύπνηση, η Νηφαλιότητα και η Σοφία!Και η σοφία είναι μια θέση ισορροπίας, στην οποία, σε κάθε σώμα, ιόν, φορτίον, άνθρωπος ή λαός, υπάρχει η μέγιστη εξοικονόμηση ενέργειας, ώστε τίποτα να μη λείπει και τίποτα να μη είναι περιττό!
Ούτε έλλειψη… ούτε υπερβολή!Για αυτά τα όπλα:
Αναζητήστε την γλαυκωμάτα Αθηνά,που μπορεί να βλέπει και στο σκοτάδι ακόμη

…με τα γαλάζια φωτεινά μάτια της ψυχής.

…από τα μυστικά μονοπάτια,
της αστρολογίας
...του 21ου Αιώνα

B. Σοφία και Γνώση

...και επίγνωση της γνώσης

Η επίγνωση και η κατεύθυνση της ενέργειας
Η πολικότητα Τοξότη –Δίδυμοι
Γνωρίζω τι… γνωρίζω
Αθηνά -Ερμής
Η ακοή

Β. Αθηνά- Τοξότης
Όταν η πρώτη προσοχή προσέχει τον εαυτό της μετατρέπεται σε κάτι άλλο.
Αυτό το προϊόν ωρίμανσης είναι η επίγνωση.
Η λάμψη της συνείδησης αρχίζει να εξελίσσεται αμέσως μετά την γέννηση και είναι
εμφανής σε κάθε ζωντανό ον.
Απουσιάζει την στιγμή του θανάτου.
Οι πολεμιστές διαθέτουν σκληρή και πειθαρχημένη επίγνωση.
Γι αυτό δεν γίνονται εύκολα φαγώσιμοι και αναλώσιμοι
Δεν έχουν κανένα "εγώ" να υπερασπίσουν.. καμιά προσωπική ιστορία
καμία γραμμή, καμία σπουδαιότητα, για αυτό είναι... ελεύθεροι.
Ο εγωισμός καταναλώνει την περισσότερη ενέργεια καθώς και η απόδειξη της σπουδαιότητας μας.
Ο εγωισμός προέρχεται από έλλειψη συνειδητοποίησης.
Αντιθέτως επίγνωση σημαίνει αυτό- συνειδητοποίηση και την αίσθηση της αλληλεξάρτησης των πάντων, μέσα στην ζωή.
Σημαίνει ότι είμαστε υπεύθυνοι για τις πράξεις μας, για τον εαυτό μας, για τον θάνατο μας, για τις αποφάσεις μας, για τις επιλογές μας.
Επίγνωση σημαίνει να είμαστε συνειδητοί και σε επαγρύπνηση 24 ώρες το 24ωρο, πάνοπλοι

σε ετοιμότητα.
Με αυτή την επίγνωση σχετίζεται η θεά Αθηνά και προφυλάσσει τον άνθρωπο , στην κατανόηση και την εξερεύνηση της γνώσης.
Τον προστατεύει όταν εισέλθει στην δεύτερη προσοχή και στο Άγνωστο.
Σχετίζεται με τις Σειρήνες στην πορεία του Οδυσσέα για τη Ιθάκη
Και με την Ζώνη της Ιππολύτης στους Άθλους του Ηρακλή.
Οι πολεμιστές ξεκινούν από το μηδέν… σαν αφετηρία γνώσης.
Θεωρούν ότι όχι μόνο δεν ξέρουν τίποτε αλλά και ότι τους έχουν πει ψέμματα πολλά και μεγάλα.

Θα αμφισβητήσουν τα πάντα και... τις έτοιμες γνώμες και δοξασίες.
Είναι όμως αποφασισμένοι να φθάσουν κάπου και να... «γνωρίσουν».
Το "εν οίδα ότι ουδέν οίδα" δεν είναι για επίδειξη μετριοφροσύνης,
Είναι το εφαλτήριο... σημείο τους.Από αυτό ξεκινούν και αναδιοργανώνουν το προσωπικό τους νησί, το τονάλ,

το καθαρίζουν, το σκουπίζουν, του αλλάζουν την πρόσοψη καταλαβαίνοντας ότι δεν μπορούν να πετάξουν τίποτα από αυτό και από τον εαυτό τους,

αλλά μπορούν να του αλλάξουν την διάταξη.Ο αγώνας των ανθρώπων "να αλλάξουν" με αυτό τον τρόπο τον εαυτό τους -πετώντας κάτι- είναι μάταιος.
Αρκετοί το διαισθάνονται ή έχουν κάνει αποτυχημένες απόπειρες και ...τον παρατούν.
Δεν μπορούμε να "πετάξουμε" τίποτα από τον εαυτό μας αλλά γνωρίζοντας τον βαθιά μπορούμε να τον τακτοποιήσουμε με περισσότερη αρμονία και καλαισθησία
και λειτουργική διάταξη.
Τακτοποιώντας το τονάλ, το προσωπικό μας νησί και συνειδητό, είμαστε έτοιμοι για την είσοδο στο ¨Άγνωστο και την αναμέτρηση με το ναγουάλ, το προσωπικό υποσυνείδητο και μετά το συλλογικό.
Οι πολεμιστές προετοιμάζουν και εξασκούν την λογική τους και τον νου τους σε όλες τα μεγάλα γνωστικά πεδία του 9ου οίκου, του Τοξότη, όπως η επιστήμη η φιλοσοφία η ιστορία
η τέχνη και ο εσωτερισμός, η πολιτική, για να καλλιεργήσουν το μυαλό τουςκαι να αντιμετωπίσουν το Άγνωστο ...πάνοπλοι.Θα περάσουν απ'όλα τα μεγάλα γνωστικά ρεύματα και ότι έχει κατακτήσει ο ανώτερος νους τους ανθρώπου σαν γνώση ,περνώντας και φιλτράροντας τις πληροφορίες, συνδέοντας τις και στοχεύοντας σε μια "απόσταξη" για να μη χαθούν στο Λαβύρινθο.
Γι αυτό ακούν πολύ καλά ότι λέγεται, πως λέγεται, από πού λέγεται και που απευθύνεται.
Θα τα εξετάσουν βαθιά και όλες τις πλευρές όλα τα μεγάλα πεδία της γνώσης, χωρίς προκαταλήψεις άφοβα και χωρίς δεδομένες πεποιθήσεις.

Μη παίρνοντα τίποτα δεδομένο, γιατί προετοιμάζονται για... κάτι άλλο.Προετοιμάζονται για μια μεγάλη μάχη που δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί χωρίς την παρουσία της Αθηνάς, την σοφία της και την στρατηγική της και την δύναμη της.
Η είσοδος στο Άγνωστο είναι μια μάχη που θαρθεί κάποια στιγμή στο πολεμιστή και όταν έρθει χρειάζεται μια στρατηγική να αντεπεξέλθει.

Στην αναμέτρηση με την ίδια Δύναμη.
Δεν μπορούμε να ελέγξούμε την δύναμη που είναι παγκόσμια αλλά, επειδή η δύναμη είναι το αποτέλεσμα της αντίληψης, μπορούμε να ελέγξουμε το επίπεδο της αντίληψης μας ή την ευθυγράμμιση εκείνης της αντίληψης, η οποία καθορίζει φυσικά και την προσωπική μας δύναμη.
Αν δεν μπορούμε να ελέγξουμε την δύναμη μπορούμε να αντιληφθούμε τα γεγονότα της ζωής μας όπως θέλουμε..
Αυτό κάνουν οι άνθρωποι και αυτή η πράξη αποτελεί την βάση της κοινωνικής διαμόρφωσης, διότι οι άνθρωποι παρόλη την χονδροειδή αίσθηση χωριστικότητας του ανθρώπου, έχουν την τάση της ομαδικής συνείδησης, ώστε να έχουν και την επιδοκιμασία .
Το αποτέλεσμα είναι να προσκολλώνται στο κοινό όνειρο και να προσαρμόζουν την αντίληψη τους ώστε να συμμορφώνεται με τους περιορισμούς αυτού του ονείρου.
Έτσι όχι μόνο περιορίζουν την αντίληψη τους και ζουν μια ζωή ψευδαίσθησης αλλά ακόμη χειρότερα περιορίζουν την προσωπική τους δύναμη και αποδυναμώνουν τον εαυτό τους.
Η άθικτη διατήρηση του κοινού ονείρου της κοινωνικής διαμόρφωσης, απαιτεί το σημείο αντίληψης του καθενός να κρατιέται σταθερό σε ένα ορισμένο πεδίο, με συνοχή και ομοιομορφία.Επιπλέον ο άνθρωπος προσπαθεί να αισθανθεί ασφαλής μέσα στην εμπειρία της ζωής του και παγιώνει το σημείο αναγκαστικά μέσα στα όρια του Γνωστού.
Όλα όσα έχουμε μάθει υποδεικνύουν ότι η κοινωνική διαμόρφωση εξαρτώνται από την ένταση και διατηρείται από την πλειονότητα των ανθρώπων.
Αν άλλαζε αντίληψη μια κρίσιμη μάζα ανθρώπων αυτός ο κόσμος θα άλλαζε σε ένα ...βράδυ! Αυτός είναι ο λόγος που ο άνθρωπος ξεχνά το Άγνωστο ή του συμπεριφέρεται σαν να είναι κάτι γνωστό που έχει πάει στραβά.
Ο πολεμιστής δεν είναι ένα ον που προσκολλάται πουθενά αλλά έχει ένα ρευστό σημείο αντίληψης και εμπειρίες πολλών θέσεων.Έτσι προχωρεί και στην καθημερινή του ζωή εντελώς ξύπνιος, σε εγρήγορση, με σεβασμό και σίγουρος για τον εαυτό του και κάνοντας χρήση της ασπίδας του,

έτοιμος να δώσει την μάχη εδώ και τώρα και ζώντας στην στιγμή.Η αληθινή γνώση είναι να έχεις την εμπειρία του εσωτερικού εαυτού.Συμμετέχοντας πλήρως στην διαδικασία της ζωής δεν έχει καμιά επιθυμία να αποφύγει καμιά πρόκληση ή όψη.
Τα δάκρυα και το γέλιο, η ευτυχία και η λύπη, ο πλούτος και η φτώχια , το μυρμήγκι και ο ελέφαντας, όλα αγκαλιάζονται από τον πολεμιστή με την ίδια χαρά και ταπεινότητα, διότι ξέρει από εμπειρία στα μύχια της καρδιας΄του όλα είναι ίσα.
Οι πολεμιστές της ελευθερίας έχοντας μάθει τι σημαίνει ελεύθερο ον, θα πολεμήσουν
άγρια κάθε τι που προκαλεί σκλαβιά και παρασύρει τους ανθρώπους στην δουλεία.
Τέτοιο είναι το πάθος του πολεμιστή για ελευθερία!
Όμως δεν μπορεί να υπάρξει πραγματική ελευθερία χωρίς γνώση και χωρίς την σοφία της γνώσης.Δεν μπορεί να υπάρξει ελευθερία χωρίς την εδραίωση της μεγάλης θεάς του Ολύμπου και την αρματωσιά της.
Με την καθοδήγηση της οι Ηρακλείδες Έλληνες πολεμιστές τρίτης προσοχής αφού τακτοποίησαν το Γνωστό, εξερεύνησαν το Άγνωστο ,τα συνδέσαν μεταξύ τους,

κατασκεύασαν το θαύμα του Παρθενώνα, σαν την μεγαλύτερη μη Πράξη τους,

αφιερωμένο στο Πνεύμα του Ανθρώπου, φάρο, φλόγα και φως για την ανθρωπότητα

και όχι τυραννική, σκοταδιστική, υποκριτική εξουσία,

περνώντας στην Αθανασία και την Ελευθερία.
Με αυτή την έννοια η ζωή του πολεμιστή είναι μια ζωή συνεχούς αλλαγής καινοτομίας και επομένως κάθε του πράξη τον παίρνει σε μια ακόμη συναρπαστική περιπέτεια στις άγνωστες περιοχές του μυστηρίου της ύπαρξης με οδηγό του την Σοφία,

το αγαπημένο παιδί του Δία και

τον Κλειδοκράτορα του θησαυροφυλακίου του Ολύμπου.


…από τα μυστικά μονοπάτια,
της αστρολογίας
...του 21ου Αιώνα

Α. Μαγικές ασκήσεις για τον Ερμή

Α. Ερμής

Ο χαρισματικά επικοινωνιακός θεός!

Η πρώτη προσοχή είναι ο Λόγος ...που είναι η Αρχή και αυτός ο λόγος ...είναι ο θεός Ερμής.
Ο Ερμής, ο παιγνιδιάρης νεανικός θεός που κάνει άνω κάτω τον κόσμο,

τον συνδέει, τον επικοινωνεί αλλά και τον κλέβει ταυτοχρόνως

αν δεν ελέγχεις την προσοχή σου και δεν έχεις τον νου σου… στον νου.
Είναι ο λόγος γραπτός ή προφορικός, αλλά και ο εσωτερικός διάλογος που συγκρατεί τον κόσμο.Η δύναμη του είναι μεγάλη.
Η ομιλία όπως και το γέλιο ξεχωρίζει τον άνθρωπο από τα ζώα .

Η αποτελεσματικότητα της πένας είναι πάντα μεγαλύτερη από το σπαθί,
αλλά και το γέλιο είναι σπουδαίο όπλο και ενδεικτικό της πνευματικής κατάστασης του ανθρώπου.
Ο Πυθαγόρας παρατηρούσε στους μαθητές του τον τρόπο με τον οποίο γελούσαν και με τι γελούσαν.

Μιλάμε ακατάπαυστα, όχι μόνο με τους άλλους αλλά και με τον εαυτό μας σε ένα ατελείωτο εσωτερικό μονόλογο διάλογο.
Αν σταματήσουμε αυτό τον διάλογο ο κόσμος σταματά να είναι όπως τον ξέρουμε
Καταρρέει... μαζί του και πολλές από τις πεποιθήσεις μας.
Αυτή η εσωτερική σιωπή είναι πολυπόθητος στόχος για τους πολεμιστές που προσπαθούν να προσεγγίσουν θέματα γνώσης.
Οι πολεμιστές εκπαιδεύονται όχι μόνο στην εσωτερική σιωπή αλλά και στον σωστό εξωτερικό και εσωτερικό διάλογο.
Αρχίζουν με την προσοχή.
Όπου πάει η προσοχή κατευθύνεται και η ενέργεια.
Το να μας κλέβουν την προσοχή σημαίνει ότι μας κλέβουν ενέργεια.
Και αυτό το επιδιώκουν μερικοί εφευρίσκοντας αρκετούς τρόπους.
Ο πιο συνηθισμένος είναι ο ήχος, η ένταση ,που δύσκολα μπορεί να αντισταθεί κανείς.
Πιο εύκολα κλείνεις τα μάτια παρά τα αυτιά και φυσικά συνδέεται με την ομιλία και την ενέργεια,
αφού για να διαδοθούν τα ηχητικά κύματα απαιτείται υλικό μέσο.
Κυριαρχώντας στην προσοχή οι πολεμιστές οργανώνουν τις σκέψεις τους και τον λόγο, ώστε τίποτα να τους ξεφεύγει ανεξέλεγκτα και ασυνείδητα.
Προσέχουν... ότι αποφασίζουν να προσέξουν.
Σε αυτό βοηθούνται από την σωστή αναπνοή και ο Ερμής σχετίζεται με τους πνεύμονες και το αναπνευστικό σύστημα και τα χέρια..
Ανήκει επίσης στον άξονα της ακοής.Για να μιλήσουμε σωστά χρειάζεται να έχουμε ακούσει και καλά και να έχουμε κάτι να πούμε, αφού το έχουμε σκεφτεί ή ρωτώντας για να μάθουμε.
Το μεγάλο πρόβλημα της επικοινωνίας των ανθρώπων είναι όχι μόνο ότι δεν ακούν καλά ,αλλά συνεχίζοντας τον ατέλειωτο μονόλογο τους απαντούν στον εαυτόν τους,

αντί στον συνομιλητή τους, ο οποίος πιθανόν να έχει πει κάτι άλλο….

που δεν κατανοήθηκε γιατί δεν έφθασε ποτέ στο αυτί του άλλου.
Μια ήρεμη και βαθιά αναπνοή οδηγεί σε ένα ήρεμο εσωτερικό διάλογο και σε ένα νηφάλιο λόγο. Διαφορετικά οι υπερβολική κατανάλωση του λόγου, η φλυαρία, οι περιττές κινήσεις και σκέψεις εξουθενώνουν τον άνθρωπο τον καταβροχθίζουν, όπως ακριβώς τα άλογα του Διομήδη τρεφόταν από τις ανθρώπινες σάρκες..
Ο Ηρακλής δαμάζοντας τα άλογα δαμάζει την άλογη φαντασία και τις περιττές σκεπτομορφές, που καταβροχθίζουν κυριολεκτικά τους ανθρώπους.
Από τις καλύτερες αντιδράσεις στην αντίσταση κατά της κλοπής ωρισμένων ειδικά λόγων είναι το γέλιο, που διώχνει την επιρροή της υποβολής, ακολουθώντας το παράδειγμα του Δία.

Ο άρχων του Ολύμπου γελάει με την καρδιά του στο λόγο του Ερμή, που προσπαθεί να τον μπερδέψει με διάφορα τερτίπια.
Το να γελάμε και με τον ίδιο μας τον εαυτό είναι ένα καλό αντίδοτο για την θολή σκέψη.

Να μη γινόμαστε σοβαροφανείς, δύσκαμπτοι και σφιχτοί, παίρνοντας την σπουδαιότητα του εγωκεντρικού εαυτού μας στα ...σοβαρά.
Η εικόνα ενός θεού που γελάει με την κατεργαριά του γιου του και τον πιάνει από το αυτί να παραδώσει το κοπάδι είναι μια πηγή όασης ανάμεσα στην έρημο της μιζέριας και της καταθλιπτικότητας άλλων "λογικών".
Εκτός τούτου αυτοί που μας κλέβουν την χαρά, μας κλέβουν πάντα και την δύναμη την ενέργεια την ζωτικότητα.
Το μεγαλύτερο δώρο δύναμης που μπορείς να κάνεις σε κάποιο είναι να του δώσεις
χαρά και αισιοδοξία και να τον απενοχοποιήσεις, για να σταθεί στα ποδιά του όρθιος και να διεκδικήσει την εσωτερική και εξωτερική του ελευθερία.
Οπωσδήποτε δεν πρέπει να ξεχνάμε να ακολουθούμε τα αντίθετα αχνάρια του Ερμή για να παίρνουμε πίσω τις αγελάδες μας, έστω... και τις 48.
Να σκεφτόμαστε και αντίθετα από πού μας λένε…και από αυτό που πιστεύουμε ότι «γνωρίζουμε»…
Το παραμύθι με τον Πήτερ Παν …στην χώρα του Ποτέ, νέος συνεχώς

σχετίζεται με τον πάντα νεανικό χαρακτήρα του θεού.
Ο Ερμής σε αρσενικά ζώδια φτιάχνει την δεξιά πλευρά του Οδυσσέα.
Και σε θηλυκά ,στα γυναικεία ωροσκόπια δείχνει στοιχεία του Άνιμους, και σε αρσενικά
ιδιότητες της Σκιάς.
Το βιοχημικό του άλας είναι το συνδετικό άλας του Χλωριούχου Καλίου.
Στο κύκλο της Οδύσσειας αντιστοιχεί στους Ασκούς του Αιόλου.
Ο Οδυσσέας «κοιμήθηκε» , χαλάρωσε, έπαψε να είναι σε εγρήγορση σε επαγρύπνηση
Συνείδησης και βρήκαν την ευκαιρία οι σύντροφοι του και τα ελαττώματα του
να ανοίξουν τους ασκούς και οι άνεμοι να καθυστερήσουν την επιστροφή.
Ήταν πολύ κοντά στην Ιθάκη τότε και έκανε το λάθος να επαναπαυτεί.Ο Οδυσσέας είναι δισεγγονος του Ερμή και ο Ερμής είναι παρών σε όλη την πορεία και την διαδρομή μαζί με την Αθηνά.
Ο πολυμήχανος βασιλιάς της Ιθάκης διαθέτει και ξεκινάει με όλα τα χαρίματα του προπάπου του αλλά δεν θα μείνει μόνο σε αυτά.
Η αποστολή του είναι να εξελίξει την συνείδηση σε Επίγνωση , να εξερευνήσει το Άγνωστο και να το συνδέσει με το Γνωστό.
Για αυτό το έργο είναι απαραίτητο να λειτουργεί άριστα ο νους και η ενέργεια του θεού.
Η καλύτερη θέση του είναι φυσικά στους Διδύμους, ζώδιο του αέρα.
Εκεί βρίσκεται και ο Κάστωρ και ο Πολειδευκης… οι Διόσκουροι.Οι Δίδυμοι φανερώνουν και τον διπλό χαρακτήρα του θεού κι ο 3ος οίκος την πρώτη εκπαίδευση, τις πληροφορίες , την γειτονιά μας, το συγγενικό περιβάλλον.
Σε ένα δέντρο θα το παρομοιάζαμε με τα φύλλα του και την απορρόφηση
των ηλιακών ακτίνων φωτοσυνθέτοντας.
Ο κίνδυνος από τις πληροφορίες είναι να παραμείνουμε σε ένα πληροφοριακό επιφανειακό επίπεδο, μιλώντας... για να μιλούμε και ξέροντας... για να ξέρουμε.
Οι γνώσεις και οι πληροφορίες χρειάζεται να φιλτραριστούν , να δοκιμαστούν σε εμπειρίες ζωής
και όλη η γνώση του κόσμου αν δεν στοχεύσει στην αυτογνωσία , την βαθιά
γνωριμία με τον Εαυτό είναι άχρηστη και επικίνδυνη.

Άλλωστε η πιο ανήθικη πράξη είναι η έλλειψη αυτογνωσίας..
…από τα μυστικά μονοπάτια,
της αστρολογίας
...του 21ου Αιώνα