Κυριακή 23 Οκτωβρίου 2016

Ο Δωδεκάλογος του Πατριωτισμού


Τι είναι η πατρίδα;
Η Διάπλασις των Ελληνοπαίδων

1. Η αληθινή αγάπη της πατρίδος βρίσκεται πολύ μακριά από τους λόγους, τα ζήτω, τις σημαίες, τις μουσικές, τα κανόνια.

2. Η αληθινή αγάπη της πατρίδος δεν είναι η συγκίνηση της στιγμής, που σβήνει σαν την σπίθα. Είναι ένα βαθύ ποτάμι, που κυλάει βουβό.

3. Η αληθινή αγάπη της πατρίδος είναι – σαν κάθε αγάπη – έργο, θυσία. Σκοπός της είναι να κάμει την πατρίδα σου μεγάλη.

4. Το μεγαλείο της πατρίδος δεν το κάνουν ούτε οι πολλοί τόποι, ούτε τα πολλά εκατομμύρια των ανθρώπων της. Το κάνουν η μόρφωση, η εργατικότητα, η ευτυχία και το μεγαλείο των ανθρώπων της.

5. Η αληθινή αγάπη της πατρίδος όχι μόνο δεν γεννά μίσος για τις άλλες πατρίδες, αλλά και ζητεί πρώτα απ” όλα να σέβεσαι και το ξένο πατριωτισμό. Καμία πατρίδα δεν είναι απολύτως ανώτερη από τις άλλες. Για σένα είναι ανώτερη η δική σου, για τον ξένο η δική του. Όπως για τον εαυτό σου, έτσι και για την πατρίδα σου, ποτέ μην επιδοκιμάζεις να αδικεί τις άλλες πατρίδες.

6. Η αληθινή αγάπη της πατρίδος – δηλαδή ενός μικρού μέρους της ανθρωπότητος – υποχωρεί όπου έρχεται εις σύγκρουσην με την αληθινή αγάπη όλης της ανθρωπότητος. Όπως δεν σ” εμποδίζει να εκτιμάς ή να αγαπάς ξένους, έτσι δεν σ” εμποδίζει – σε συμβουλεύει μάλιστα να πολεμάς και να μισείς πολλούς ανθρώπους της πατρίδος σου αν είναι κακοί. Και την πατρίδα σου να την φαντάζεσαι πώς την αποτελούν πολύ περισσότερο οι πολλοί, οι πτωχοί, ο λαός, όσοι εργάζονται και υποφέρουν πολύ και απολαύουν λίγο ή διόλου, παρά οι ολίγοι, εκείνοι που απολαύουν χωρίς να εργάζονται.

7. Πολύ μεγαλύτερη αγάπη για την πατρίδα από το να σκοτωθείς γι” αυτή, είναι να ζήσεις γι” αυτή. Ν” αφιερώσεις όσο μεγαλύτερο μέρος της ζωής σου μπορείς (όλο είναι αδύνατο) γι” αυτή.

8. Η αληθινή αγάπη της πατρίδος αρχίζει από την αγάπη του εαυτού σου, την αγάπη που σε κεντρίζει να γίνεσαι ολοένα καλύτερος και ανώτερος, ν” ανεβαίνεις ολοένα περισσότερο στο ψηλό και απότομο βουνό του μεγαλείου.

9. Το φύτευμα δένδρων ωφελεί την πατρίδα σου και σένα. Το ξερίζωμα, όμως, της αμαθείας, της κουταμάρας, των σκουριασμένων ιδεών ακόμα περισσότερο ωφελεί την πατρίδα σου, σένα μπορεί συνήθως να σε βλάψει. Όσο πόλεμο κι αν σου κάνουν η αληθινή αγάπη της πατρίδος είναι να ξεριζώνεις, όπου χρειάζεται.

10. Η αληθινή αγάπη της πατρίδος είναι ένα από τα πιο ευγενικά αισθήματα της καρδίας. Γι” αυτό ίσως και σπάνιο. Η ψεύτικη αγάπη της πατρίδος είναι από τα πιο πρόστυχα. Γι” αυτό ίσως και πολύ συχνό.

Σας ασπάζομαι Φαίδων

11. Η πατρίδα είναι μια ΕΣΤΙΑ, είναι ένα νησί Συνείδησης  Ιερό και πρέπει να  είναι ΚΑΘΑΡΟ.

12. Η πατρίδα δεν είναι το ΚΡΑΤΟΣ της βίας, της διαφθοράς και της αναλγησίας.
 Είναι μια  μεγάλη αγκαλιά Φωτογνωσίας και σε χρειάζεται.....ΠΟΛΕΜΙΣΤΗ,
εσένα και όλους μαζί , σε Τόξα και Βέλη μεγάλης Ευστοχίας

Σας ασπάζομαι Αστραία
Μπαλούμη Ευαγγελινή του Λεωνίδα



Τρίτη 18 Οκτωβρίου 2016

ΟΙ ΠΟΛΕΜΙΣΤΕΣ ΤΗΣ ΛΑΪΟΝ: Α. Ο Καιρός του Τόξου


Περίφρων  Πηνελόπεια
Aνέβηκε στα ψηλά δωμάτια του παλατιού, η Πηνελόπη,
ύστερα από προτροπή της Αθηνάς!
Στα χέρια της κρατούσε ένα χαλκονοφίλντισι κλειδί
και όταν άνοιξε την λαμποκοπούσα πόρτα της μυστικής κάμαρης
ακούστηκε ένας βαρύς θόρυβος.
Προχώρησε ανάμεσα στους πολύτιμους θησαυρούς
και κατευθύνθηκε στο Τόξο με την φαρέτρα περίλυπη.


Ήταν το δώρο του Ίφιτου, το Τόξο του Απόλλωνα,
αλλά ο Οδυσσέας δεν το πήρε μαζί του
όταν ξεκίνησε την μεγάλη εξερεύνηση του Κόσμου.
Η περίφρων κόρη του Ικάριου ,το άγγιξε και, δάκρυα
άρχισαν να κυλούν από τα μάτια της.
Έκλαιγε για την εξορία, την μοναξιά, την αγωνιά του Ανθρώπου,
αιώνες τώρα, να βασανίζεται χωρίς τέλος, χωρίς οίκτο.
Έκλαιγε μ'αναφιλητά για τα παιδιά που δεν έχουν προλάβει
να χαρούν την ξεγνοιασιά ,την νεότητα ,την αθωότητα, που τους ταιριάζει.
Έκλαιγε για τις γυναίκες που δεν μπόρεσαν να μοιραστούν την ζωή τους
μ'ένα ταίρι που θα εκτιμούσαν, θ'αγαπούσαν και θα σεβόταν.
Ακόμη θρηνούσε για τους άντρες που έχουν χάσει την την περηφάνια τους,
την τιμή τους, τον στόχο , τον προορισμό τους που, όφειλαν να έχουν.
Έκλαιγε γοερά η Πηνελόπη, για τους ανθρώπους όλων των εποχών,
όλων των φυλών και φύλων, όλων των θρησκειών,
που γεννιούνται και πεθαίνουν μόνοι τους, εξαπατημένοι απ'όλα,
που έχουν καταδικαστεί σ'ένα τόσο άνισο και δύσκολο αγώνα.

Σ'ένα αγώνα που, πάντα μα πάντα, κάτι τους ξεπερνά και στο τέλος τους νικά..

Κι'όταν στέρεψαν τα δάκρυα, κατέβηκε τις μαρμαρένιες σκάλες,
ακούμπησε σ'ένα Στύλο και παρέδωσε το Τόξο στον Τηλέμαχο και στους Μνηστήρες.

Στο πρόσωπο της ήταν ζωγραφισμένη η αυστηρότητα αλλά , βαθιά μέσα της ήλπιζε
 και ευχόταν να έχει επιστρέψει ο Οδυσσέας , να είναι πια εδώ και να διεκδικήσει τον τίτλο του.


Υπάρχει κανείς που να μπορεί να λυγίσει το Τόξο
και να περάσει το βέλος ανάμεσα από τις οπές 12 τσεκουριών; 


Ελεύθερος Όμηρος
21ος Αιών



ΟΙ ΠΟΛΕΜΙΣΤΕΣ ΤΗΣ ΛΑΪΟΝ: Α. Ο Καιρός του Τόξου: Περίφρων  Πηνελόπεια A νέβηκε στα ψηλά δωμάτια του παλατιού, η Πηνελόπη, ύστερα από προτροπή της Αθηνάς! Στα χέρια της κρατούσε ...

Δευτέρα 17 Οκτωβρίου 2016

Ενοποίηση των Ελληνικών Δυνάμεων



Ομηρική  πρόσκληση προς τους απαντόθεν Πολεμιστές της Γαίας

  Καλούνται όλοι οι Ομηρικοί  Ήρωες,   δυναμικά ΑΡΧΕΤΥΠΑ  δύναμης, διαύγειας, θάρρους,  γνώσης, σοφίας, αυτογνωσίας, ομορφιάς και τα διαχρονικά αντίγραφα τους στο Αιώνιο ΤΩΡΑ, ο Αχιλλέας και η Ιφιγένεια, ο  Μενέλαος  και η  Ελένη, ο  Νέστορας και η Ευρυδίκη, ο Εύμαιος, ο  Φιλοίτιος, ο Τηλέμαχος και η Πολυκάστη, η Ευρύκλεια, ο Λαέρτης, ο  Οδυσσέας και η Πηνελόπη  και πολλοί άλλοι, στην  ΕΝΟΠΟΙΗΣΗ ΟΛΩΝ  ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ, σε μια μοναδική ζωντανή παράσταση, μια μαγική βραδιά, ΚΑΤΑΘΕΣΗ  Ατρυτώνης Ψυχής, μπροστά στο μεγάλο σκηνοθέτη της ΣΥΝΕΙΔΗΣΗΣ, τον  ΗΛΙΟ  Απόλλωνα  βασιλιά, που θα μιλάει όλος ο κόσμος για την Ελλάδα και την ΟΜΟΡΦΙΑ,
.... την επόμενη μέρα.
  Καλούνται να  ενωθούν  σε κοινό  γεωμετρικό τόπο, κεντρομόλων πυρηνικών δυνάμεων, στο όνομα της Ελευθερίας  του Πνεύματος, της  Ελλάδος του  Αρχέγονου Φωτός και της Όρθιας  Οικουμενικής Ανθρωπιάς.
ΕΛΖΙΝ

Όπως τα χρόνια τα παλιά, που οι άνθρωποι είχαν  αξιοσημείωτη ενεργειακή μάζα,  εύσχημο σχήμα, αξίες, λόγο, τιμή και ιδανικά

Παρασκευή 2 Σεπτεμβρίου 2016

Οι Νόμοι της Εστίας

 Αποτέλεσμα εικόνας για Εστία Ελζιν

 Οι νόμοι της Εστίας είναι οι νόμοι της Νοήμονος Οικονομίας.
ΝΟΗΜΩΝ είναι το όνομα  του  πλοίου που επιστρέφει ο Τηλέμαχος και το πλοίο του Οδυσσέα Νου,
 λέγεται ΕΠΗ ΟΜΗΡΙΚΑ.
"Αφ΄ Εστίας άρχεσθαι"
Τι σημαίνει ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ;
Σωστή διαχείριση  όλων των πόρων και σοφή  χρήση της ενέργειας. Αφορά μόνο ανθρώπινα όντα που διαθέτουν βούληση και νου διαυγή καθαρό.
Αφορά ένα σπίτι, ένα νησί, μία χώρα, μία πατρίδα,  μία στεριά, μία γη.
Συνίσταται στην εργονομία, στην απλότητα, στην καθαρότητα, στην δικαιοσύνη, στη  ηρεμία, στη γαλήνη, στην ομορφιά, στην δημιουργία, στη πειθαρχία, στην αυτογνωσία, στην χαρά.
Τα πράγματα τακτοποιούνται  με ορθή διάταξη σε προτεραιότητα με σύνδεση με  πρωταρχική σειρά.
Δεν χρειάζονται πολύπλοκοι,  νεο οικονομικοί όροι που βουλιάζουν και την οικονομία και των ανθρώπων τα μυαλά σε ρηχά νερά. Οι οικονομολόγοι έχουν αποτύχει οικτρά. Όλο σπουδάζουν και δεν μπορούν να  ξεχωρίσουν την ήρα από το σιτάρι , παρ όλα τα ντοκτορά.
Τα πράγματα είναι απλά  και ξεκάθαρα. Αναδιάταξη, λειτουργικότητα και αποτελεσματικότητα.
Πόσα εισοδήματα και πηγές ενέργειας  έχουμε;
Με αυτά θα ζούμε. Το να κοιτάζει κάποιος μόνο το προσωπικό του συμφέρον είναι κοντόφθαλμη τακτική που κανένα τελικά δεν ευνοεί.
Πρωταρχικότητα στην υγεία με σύγχρονα  Ασκληπεία, όμορφα σχολεία, ανθρώπινες πόλεις, απλοί νόμοι δίκαιοι , καινούργιο σύνταγμα, σοφούς κυβερνήτες και γενναίους φιλοσόφους πολεμιστές.
 Όχι στην κατανάλωση, στην επίδειξη,  στην φθηνή διασκέδαση,  στην βλακεία, την θρησκοληψία, την αρχομανία, την εγωμανία , στο ευτελές, στην ανοησία.
Όχι στη μεγάλη οικονομική ανισότητα που γεννά την κοινωνική αδικία και διαφθορά με τους  πλούσιους να εξαγοράζουν  συνειδήσεις και τους πτωχούς να εξαγοράζονται, εκποιώντας αξίες  και ιδανικά.
Ναι, στην γνώση και αυτογνωσία σε   περιβάλλον διαφάνειας, διαυγές.
Η Ευρύκλεια είναι η Οικονόμος του παλατιού της  Ιθάκης και αυτή πλένει τα πόδια του Οδυσσέα για  είναι καθαρός.
Ο βασιλιάς των Θεσπρωτών λέγεται ΦΕΙΔΩΝ που σημαίνει προσεκτικός οικονόμος.
Αυτά μας διδάσκουν τα Έπη τα  Ομηρικά.
Αυτά θα έλεγε και το βασιλόπουλο από το παραμύθι χωρίς  όνομα,  σε  άπταιστα λόγια φτερωτά.
Εστία σημαίνει  Πολιτεία με ΟΥΣΙΑ και  ευδαίμονα ανθρωπιά. Χώρα χωρίς μελαγχολία, με χαρά.
Είναι καιρός να γυρίσουμε  ΣΠΙΤΙ μας,   με καθαρά μυαλά.

ΕΛΖΙΝ
...με απλά λόγια, ουσιαστικά και  φειδωλά

Δευτέρα 15 Αυγούστου 2016

Ο Κύκλος του Χρόνου


                      "Η ανθρωπιά άοπλη συντρίβεται και ένοπλη αυτοαναιρείται". Γ. Σεφέρης
Όμως η ΣΟΦΙΑ βρίσκει τρόπους να πολεμά την αδικία, την αμετροέπεια και την σκλαβιά που είναι κυρίως νοητική, μεγάλη αντινόηση και βαθιά ΑΝΤΙΝΟΗΤΙΚΗ, γιατί το μυαλό είναι ο στόχος και από τα δεξιά και από τα αριστερά και ο πρώτος μεγάλος μνηστήρας είναι ο ΑΝΤΙΝΟΟΣ που μας κλέβει μας ληστεύει ελεεινά.
ΤΑ ΟΠΛΑ ΤΗΣ ΣΟΦΙΑΣ
Το δόρυ της Αθηνάς , ο ΤΗΛΕΜΑΧΟΣ, το κρατά,
Το τόξο του Φωτός, ο ΟΔΥΣΣΕΑΣ
και το κλειδί, από υψηλή κάμαρα των Ομηρικών Επών, η ΠΗΝΕΛΟΠΗ, ατρυτώνη ψυχή.
Την ξεκλειδώνει, όπως τη συμβουλεύει, προσεκτικά, η Αθηνά, η σοφή.

Τα χαρακτηριστικά της Σοφίας :
Η Σοφία είναι κατάκτηση μεγάλων πολεμιστών και επίτευγμα του Πνεύματος ανθρώπων της Γνώσης, γιατί νίκησαν τον χειρότερο εχθρό του ανθρώπου,  την ανοησία.
Είναι ένοπλη με ένα νου δυνατό.Το πρώτο και μεγαλύτερο όπλο του ανθρώπου είναι ο νους, το μυαλό του και πάντα τον κρατάει διαυγή, ελεύθερο, καθαρό.
Αμβλύνει την αιχμή του δόρατος της Αθηνάς, με λόγο τολμηρό για να διαπερνά επιδερμίδες και φλοιό παχύ. Όχι ξύλινη γλώσσα αμφίνομη, γλοιώδη και υποκριτική σε ρόλο διττό.
Δίδει πάντα μια ευκαιρία στο Πνεύμα να εκδηλωθεί
Στοχεύει στο κέντρο του Κύκλου του, όταν σημαδεύει με Βέλος ευθύ.
Ενώνει όλα τα σημεία σε ευθυγραμμιστική βολή προβολή.
Είναι συμφιλίωση με τον εσωτερικό εαυτό μας βαθιά, από την Πηγή.
Διαχωρίζει, φιλτράρει ο,τιδήποτε άχρηστο , εμπόδιο, θέλει να γενεί.
Είναι δύναμη ήρεμη, νηφάλια, σε σταθερή ροή.
Είναι άμεση σε άψογη αισθητική και η δικαιοσύνη την ενδιαφέρει πολύ.

Είναι Φως σε απολλώνια ευθυγραμμιστική βολή
στον κυκλικό τροχό του Χώρου, του Χρόνου και των Εποχών
τον Καιρό του Τόξου

ΕΛΖΙΝ.... όπως τα χρόνια τα παλιά, τα ομηρικά

"Παράδοση δεν είναι η διατήρηση της στάχτης, αλλά η μετάδοση της φλόγας"
και .....καίει άσβεστος, στα Έπη τα Ομηρικά 
στο κέντρο ενός κύκλου  Όμικρον  μέχρι  Ωμέγα
 ΤΗΛΕΜΑΧΙΚΩΣ  μετα ομηρικά

Πέμπτη 5 Μαΐου 2016

Για έναν Ουμανισμό χωρίς Όρια

 Ηράκλειες Ερωτήσεις

Ερώτηση για τον κ. ΣΜΘ, το ΔΝΤ , τις τράπεζες και τις πολυεθνικές:
1. Που τα βρήκαν τα λεφτά και μας κουνάνε το χέρι  δικτατορικά;
2. Πόσο δούλεψαν και σε ποιους;
3. Από που "το πόθες έσχες" των χρημάτων τους; Πως τα απέκτησαν;
4. Ποια είναι η ζωή τους;
5. Τι μισθούς και τι συντάξεις παίρνουν, πότε και από ποιους; Ποιοι τους πληρώνουν;
6. Από πότε υπαγορεύουν διαταγές  τυράννων, σε υπερήφανους , ένδοξους ΛΑΟΥΣ;


 Ηράκλειες  Απαντήσεις

Βρισκόμαστε στις αρχές ενός καινούργιου αιώνα και εμπρός μας, η νέα χιλιετία της ανθρώπινης ύπαρξης,  πάνω στη γη δρασκελίζει το διηνεκές της ιστορίας, με μια νέα ΛΟΓΙΚΗ.
Μια εποχή που σφραγίστηκε από την ιλιγγιώδη ανάπτυξη της τεχνολογίας και την κατασκευή πολυάριθμων μηχανών μέχρι το τέλος του 20 ου αιώνα.
Η επιστήμη ,η φιλοσοφία, η τέχνη, η πολιτική, συνέβαλαν  ώστε η ανθρώπινη νοημοσύνη να αναπτυχθεί και να κατασκευάσει την τεχνητή.  Η θρησκεία,  μεγάλος καταχραστής του νου, σαν ΑΝΤΙΝΟΟΣ, σιωπηλά έχει παραιτηθεί από τα δικαιώματα του θεού πάνω στη γη,  και συναινεί στα δικαιώματα του ανθρώπου, παραμένοντας σε ρόλο , παρατηρητή. Αν παραιτηθεί και από τα πλούσια κοιτάσματα, αμύθητης περιουσίας, που έχει συσσωρεύσει αιώνες τώρα ,σε βάρος των ανθρώπων, "θεάρεστον έργον" θα αρχίσει, να επιτελεί.
 Η ιστορία της ανθρωπότητος, μας εξιστορεί μέσα από   μυθικές διηγήσεις για τον Εαυτό της, πως ο άνθρωπος δεν γνώρισε ειρήνη πάνω στη γη, όχι μόνο γιατί δεν ήταν σοφός αρκετά , αλλά και γιατί η ΤΡΟΙΑ, η ύλη, έπρεπε να κατακτηθεί, και αυτός  ο  πόλεμος ,  μπορούσε να γίνει  μόνο και με μια πολιορκητική μηχανή.
Αν η ανθρώπινη ζωή είναι μια ΙΛΙΑΔΑ, είναι και μια ΟΔΥΣΣΕΙΑ ταυτοχρόνως και μια ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ, νοήμονων ανθρώπων πάνω στη γη.

Είναι καιρός, ο άνθρωπος να ζήσει όμορφα  σε ανθρώπινες συνθήκες ζωής και σε ισορροπία με το φυσικό περιβάλλον και αρμονία με τον εαυτό του, με γνώση και αυτογνωσία.
Αυτό μας διδάσκει η φύση,  μέγας δάσκαλος του ανθρώπου, άμα τη φυσική εμφανίσει του.

Διαφορετικά εδώ που φθάσανε τα πράγματα, δεν θα υπάρξει επόμενη ημέρα, ούτε για τον άνθρωπο, ούτε για τον πλανήτη γη.
Το ότι ο αυτοκράτορας του χρηματοπιστωτικού συστήματος είναι γυμνός  και περιφέρεται με τα αόρατα ρούχα ,είναι τοις  πάσι, γνωστό.
Το ότι κάποιοι τον χειροκροτούν  ηλιθίως ακόμη, είναι γελοίο.
Ήταν γυμνός ανέκαθεν , αλλά απέμεινε  τελείως απογυμνωμένος,  από όταν άρχισε να τυπώνει χρήμα χωρίς αντίκρυσμα , χωρίς έλεγχο  από τον κυρίαρχο λαό και να φτιάχνει αυτές τις πολυεθνικές ΤΕΡΑΤΑ μαζί με τις πόλεις ΤΕΡΑΤΑ, για να στοιβάζει ένα ανθρώπινο δυναμικό σε  σύγχρονα ορνιθοτροφεία από ΌΡΝΙΘΕΣ, κότες και κοτόπουλα ,  και να τα καλλιεργεί σαν μπαταρίες στα χωράφια του ΜΑΤΡΙΞ.

Κατόπιν με αφάνταστη αλαζονεία ο κ. ΣΜΙΘ να κατηγορεί το ανθρώπινο είδος σαν τον ιό πάνω στη γη  και να εκθειάζει, την αυτοκρατορία των μηχανών,  την κατασκευή των ΟΡΚ και των ρομπότ ανδροειδών.
Όμως κάποιος θα πρέπει να υπενθυμίσει στον κ.ΣΜΙΘ πως, και ένας άνθρωπος να παραμείνει ζωντανός πάνω στη γη,  μπορεί να τον νικήσει αρκεί, να είναι όρθιος σε νου και ψυχή.
Πως;
Διακόπτοντας τη παροχή ενέργειας, τη κατάλληλη στιγμή.
Όλο το σύστημα του, θα καταρρεύσει στη στιγμή.
Συνεπώς τα Αιτήματα του Ανθρώπου, εγκαινιάζοντας  την νέα ανθρώπινη εποχή είναι απλά και ξεκάθαρα:
1. Μέτρον, ο άνθρωπος, ούτε νόμισμα,ούτε τράπεζες , ούτε ληστρικά  ταμεία διεθνή.
2. Σεβασμός και προστασία του φυσικού περιβάλλοντος
3. Ανθρώπινες πόλεις και ανθρώπινες συνθήκες διαβίωσης
4. Βασικό επίδομα ύπαρξης χωρίς όρους για  όλους.
5. Παγκοσμιοποίηση  πολυεθνικών  αγορών,  τέλος .
6. Κατάργηση της τοκογλυφίας
7. Αδελφοσύνη των λαών σημαίνει  και ο κάθε λαός στον χώρο του. Ο κάθε λαός να φτιάξει την πατρίδα του. Κατάργηση της  προσφυγιάς, της δουλοπαροικίας  και της οικονομικής μετανάστευσης.
Η φιλοξενία  για χάρη της ανταλλαγής ιδεών,να γίνεται  με προϋποθέσεις και μετά από πρόσκληση, αποδοχή   και αλληλοσεβασμό του φιλοξενούμενου και του ιδιοκτήτη ΛΑΟΥ της χώρας  του.

Η επιστροφή του ανθρώπου εγκαινιάζει μια νέα εποχή μετά από μια βασανισμένη οδυσσειακή για την ανθρωπότητα, διαδρομή.
Θα είναι μόνο για ΝΟΗΜΟΝΕΣ ανθρώπους και για Ωραίες κοιμωμένες που σαν ηφαίστεια ξυπνούν, γιατί οι ανοϊκοί ,  μέσα  στις ατασθαλίες τους, θα πνιγούν,

"Συνεχίστε να μολύνετε το κρεβάτι σας και μια νύχτα θα πνιγείτε από την ίδια σας τη βρωμιά."
Ο λόγος του Ινδιάνου  Σίατλ προς τους Άτλαντες

Γιατί ο ουμανισμός είναι λογικός ανθρωπισμός  με ευδιάκριτα ΟΡΙΑ του καθαρού λογικού ΝΟΥ

ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΤΩΝ ΜΕΓΑΛΩΝ ΠΟΛΕΜΙΣΤΩΝ

Αστραία
05 05 2016

Τετάρτη 13 Απριλίου 2016

Η Ασπίδα των Ελλήνων

ΑΡΗΣ ΕΛΖΙΝ ΑΣΠΙΔΑ Λ.Λ

Μυθιστόρημα σύγχρονης σουρεαλιστικής  χαρούμενης ευδοκίας

Στο συμβούλιο των Θεών παίρνει τον λόγο , ο  Άρης  και ομιλεί ,  άμα τη αφίξει του πατρός  Διός, ΝΟΥ, άρχοντα του Ολύμπου, στη κορυφή.
Η Ελλάς θα ομιλήσει, θα μεγαλουργήσει ,θα λάμψει στην οικουμένη  και θα ζήσει, όπως είχε πει ο Εμπεδοκλής και είχε δει, μέγας μύστης και πολεμιστής.
Δίνω στη Ελλάδα και στους Έλληνες, θάρρος, ανδρεία, γενναιότητα, καλή φυσική κατάσταση, νου υγιή εν σώματι υγιεί και την  ΑΣΠΙΔΑ του Πολεμιστή, άτρωτος  ημίθεος ΑΧΙΛΛΕΑΣ να γενεί.
Η Αθηνά, τον αγκαλιάζει και αναφωνεί:
Αδελφέ μου,  συμφωνώ μαζί σου σε ευωχία θεών, τερπινή και ο Ήφαιστος ,χαρούμενος, κερνά από τα δεξιά  και  από τα αριστερά,    της  ομοψυχίας το ποτό,  να αντιμετωπίσουν τον εχθρό και κάθε πρόβλημα πραγματικό.
Ο Οδυσσέας, πρόεδρος της Δημοκρατίας της Ιθάκης, καλεί τον Αχιλλέα να αναλάβει την  Εθνική Άμυνα της χώρας, να αγκαλιάσει, και να προστατεύσει, τον ΛΑΟ.
 Όπως το ανθρώπινο  σώμα έχει τρεις γραμμές άμυνας για να επιβιώσει, έτσι και μια χώρα.,  έχει την ΑΣΠΙΔΑ του σε τρείς ομόκεντρους κύκλους.
Ο Τηλέμαχος, ο πρωθυπουργός θα οργανώσει την Εθνική Συνέλευση με νέο σύνταγμα, και νέα για την Ελλάδα, Εποχή.
Ο Λαέρτης, επίτιμος αρχηγός, ο σοφός λαός,  θα αναγνώσει  στη Βουλή, την πρόταση του Ηρακλή για την Ελλάδα.
Σε ένα μήνα.
 Για να γίνει αυτό αρκεί.
Η Αθηνά έχει υπογράψει την Ευδαιμονία της  Ελλάδος και θα γίνει άμεσα, ειρηνικά με αρμονία    και με Απολλώνια  μπολερό, μουσική,  συνοδεία.

Ελλάς, η Χώρα της Ευδαιμονίας Νοήμονων Ανθρώπων
Όπως και πάνω,  στου Ολύμπου την  κορυφή,
έτσι  και κάτω, στο καθαρό της Ιθάκης, ΝΗΣΙ.

            ΕΛΖΙΝ
Οι Πολεμιστές της  Ελλάδος

Σάββατο 9 Απριλίου 2016

Διαλογισμός Οδυσσέως

Τι είναι διαλογισμός;
Διαλογισμός είναι  η ήρεμη δύναμη της συγκέντρωσης και της αυτοσυγκέντρωσης   σε εναρμόνιση των εσωτερικών και εξωτερικών ενεργειακών πεδίων του ανθρωπίνου σώματος και του σύμπαντος.
Είναι η κατάσταση εσωτερικής γαλήνης και αρμονίας του φυσικού σώματος και του  ονειρικού αντιγράφου του.
Είναι η είσοδος στον κόσμο της Σοφίας, της Γνώσης και της Όρασης.
Απαιτεί εκπαίδευση στην πρώτη και τη δεύτερη προσοχή, διεύρυνση του πνεύματος, μείωση του εγωκεντρισμού, καθαρότητα, εντιμότητα και ειλικρίνεια του διαλογιζόμενου πολεμιστή.
Τι είναι η προσευχή;
Σε τι και σε ποιον προσεύχεται ο πολεμιστής;
Πιστεύει σε κάποιο θεό;
 Ο πολεμιστής πιστεύει στον Άνθρωπο, εν δυνάμει θεό, με όποιο όνομα και  και να Υπάρχει το Ον αυτό.
Και αυτή η πίστη, είναι μέρος της προτίμησης του  και της επιλογής του.
Χωρίς αυτή, δεν έχει τίποτα.
Χωρίς να έχει εμπιστοσύνη στον Άνθρωπο, ο κόσμος στερείται νοήματος.
Θα  γίνει και θα  μείνει  ο κόσμος των ζώων, των εντόμων και των φυτών.
Ο Οδυσσέας προσεύχεται στην Αθηνά μόλις φθάνει στο νησί των Φαιάκων.
Είναι η αγαπημενη του Θεά και η ατρυτώνη κόρη του Διός είναι πάντοτε  μαζί του και τον βοηθά.
Είναι ο αγαπημένος της ήρως.
Γιατί είναι ένας άνθρωπος που προσπαθεί ,σκέπτεται , παλεύει με θεούς Κύκλωπες και τέρατα.
Δεν εξαγοράζεται  όμως ποτέ και δεν προδίδει ό,τι βαθιά μέσα του, αγαπά.
Ένα καθαρό νησί, μία πατρίδα και ένα παιδί.
 
ζ Οδυσσείας
 δύσετό τ' ἠέλιος, καὶ τοὶ κλυτὸν ἄλσος ἵκοντο
ἱρὸν Ἀθηναίης, ἵν' ἄρ' ἕζετο δῖος Ὀδυσσεύς.
αὐτίκ' ἔπειτ' ἠρᾶτο Διὸς κούρῃ μεγάλοιο·

«κλῦθί μοι, αἰγιόχοιο Διὸς τέκος, Ἀτρυτώνη·
νῦν δή πέρ μευ ἄκουσον, ἐπεὶ πάρος οὔ ποτ' ἄκουσας
ῥαιομένου, ὅτε μ' ἔῤῥαιε κλυτὸς ἐννοσίγαιος.
δός μ' ἐς Φαίηκας φίλον ἐλθεῖν ἠδ' ἐλεεινόν.»

ὣς ἔφατ' εὐχόμενος, τοῦ δ' ἔκλυε Παλλὰς Ἀθήνη·
αὐτῷ δ' οὔ πω φαίνετ' ἐναντίη· αἴδετο γάρ ῥα
πατροκασίγνητον· ὁ δ' ἐπιζαφελῶς μενέαινεν    330
ἀντιθέῳ Ὀδυσῆϊ πάρος ἣν γαῖαν ἱκέσθαι.
Στην Ιλιάδα , ο Οδυσσέας δεν προσεύχεται συχνά. Πολεμά, ερευνά, μιλά, αλλά δεν προσεύχεται, παρά μόνο στον αγώνα που προκηρύσσει ο Αχιλλέας προς τιμή του Πάτροκλου και τον Αίαντα  του Οιλέως,   σε αγώνα ταχύτητος, νικά.
Ψ Ιλιάδος
 ἀλλ' ὅτε δὴ πύματον τέλεον δρόμον, αὐτίκ' Ὀδυσσεὺς
εὔχετ' Ἀθηναίῃ γλαυκώπιδι ὃν κατὰ θυμόν·
κλῦθι θεά, ἀγαθή μοι ἐπίῤῥοθος ἐλθὲ ποδοῖιν.    770
ὣς ἔφατ' εὐχόμενος· τοῦ δ' ἔκλυε Παλλὰς Ἀθήνη,
γυῖα δ' ἔθηκεν ἐλαφρά, πόδας καὶ χεῖρας ὕπερθεν.
Όταν φθάνει στην Ιθάκη, ο Οδυσσέας δεν την αναγνωρίζει αμέσως. Είναι τυλιγμένη στην ομίχλη. Η Αθηνά διαλύει την ομίχλη και του παρουσιάζει το νησί με την τανύφυλλο ελιά.
Ο Οδυσσέας , το ιερό χώμα φιλά και προσεύχεται στις  Ναϊδες με τα χέρια του, στον ουρανό ψηλά.
Στο άντρο κρύβει  μαζί  με την Αθηνά,τις ΛΕΞΕΙΣ του, τα δώρα των Φαιάκων, εκεί που εκφώνησε την ανακεφαλαίωση του, αγόρευση στο διηνεκές του ενεργούς απείρου .
Όταν θέλει τις καλεί  ξανά, σαϊτεύει με τόξο που χειρίζεται άριστα και καλά. Παίρνει πίσω τον κόσμο του γιατί έχει στόχο, διαδρομή και προορισμό που δεν ξεχνά.
Η Σοφία  ΕΝΟΠΛΗ  έχει τρόπους να υπερασπίζεται το δίκαιο και την όρθια ανθρωπιά που η αγνωσία και η ανομία, αγνοούν   βαθιά.
 ν Οδυσσείας
 ἀλλ' ἄγε τοι δείξω Ἰθάκης ἕδος, ὄφρα πεποίθῃς·
Φόρκυνος μὲν ὅδ' ἐστὶ λιμήν, ἁλίοιο γέροντος,
ἥδε δ' ἐπὶ κρατὸς λιμένος τανύφυλλος ἐλαίη·
ἀγχόθι δ' αὐτῆς ἄντρον ἐπήρατον ἠεροειδές,
ἱρὸν Νυμφάων, αἳ Νηϊάδες καλέονται·
τοῦτο δέ τοι σπέος εὐρὺ κατηρεφές, ἔνθα σὺ πολλὰς
ἕρδεσκες Νύμφῃσι τεληέσσας ἑκατόμβας·    350
τοῦτο δὲ Νήριτόν ἐστιν ὄρος καταειμένον ὕλῃ.»

ὣς εἰποῦσα θεὰ σκέδασ' ἠέρα, εἴσατο δὲ χθών·
γήθησέν τ' ἄρ' ἔπειτα πολύτλας δῖος Ὀδυσσεὺς
χαίρων ᾗ γαίῃ, κύσε δὲ ζείδωρον ἄρουραν.
αὐτίκα δὲ Νύμφῃσ' ἠρήσατο χεῖρας ἀνασχών·

«Νύμφαι Νηϊάδες, κοῦραι Διός, οὔ ποτ' ἐγώ γε
ὄψεσθ' ὔμμ' ἐφάμην· νῦν δ' εὐχωλῇσ' ἀγανῇσι
χαίρετ'· ἀτὰρ καὶ δῶρα διδώσομεν, ὡς τὸ πάρος περ,
αἴ κεν ἐᾷ πρόφρων με Διὸς θυγάτηρ ἀγελείη
αὐτόν τε ζώειν καί μοι φίλον υἱὸν ἀέξῃ.»    360

τὸν δ' αὖτε προσέειπε θεὰ γλαυκῶπις Ἀθήνη
«θάρσει, μή τοι ταῦτα μετὰ φρεσὶ σῇσι μελόντων·
ἀλλὰ χρήματα μὲν μυχῷ ἄντρου θεσπεσίοιο
θείομεν αὐτίκα νῦν, ἵνα περ τάδε τοι σόα μίμνῃ·
αὐτοὶ δὲ φραζώμεθ', ὅπως ὄχ' ἄριστα γένηται.»
Τι είναι η προσευχή;
Η προσευχή είναι η προσοχή της προσοχής.
Οταν η πρώτη προσοχή προσέχει τον εαυτό της γίνεται  δεύτερη, Επίγνωση, όραση και σαϊτιά.
Όταν η προσευχή γίνεται Επίγνωση, η Γνώση αναδύεται σε σύνδεση με την πρωταρχική Πηγή  σε Ανάμνηση οραματική.
Όταν γίνει ΟΡΑΣΗ,ακούει τη φωνή της να του εξηγεί, το κάθε τι.
Όταν ο πολεμιστής  έχει καθαρή καρδιά, είναι διαφανής, το φως τον διαπερνά, γίνεται εκπομπή φωτός.
Όταν γίνει φως, ο λόγος του, ισχύει δια παντός.
Τότε ο λόγος του πολεμιστή είναι το Τόξο του, το Βέλος του και το Σπαθί.
Γιατί η προσευχή είναι  του Διός, ο Λογισμός, ο άκαμπτος στόχος,ο σκοπός και της συγκεντρωμένης καθαρής σκέψης, η  ΚΟΣΜΙΚΗ ΕΥΧΗ.
Σκέπτομαι  και υπάρχω.
Σκέπτομαι βαθιά και στοχεύω στο στόχο, στο  κέντρο ενός κύκλου μιας καινούργιας  Νοήμονας Ανθρώπινης  Εποχής, που το Ομηρικό Παρελθόν, το Μέλλον γεννά.
Σε ένα Αιώνιο  Γίγνεσθαι Τώρα, κάθε Ώρα.

Ο Οδυσσέας στη Χώρα της Μνημοσύνης


 Λέανδρος  Λαμπρινός
9 Απριλιου 2016

Παρασκευή 8 Απριλίου 2016

Η Δίκη των Πολεμιστών

ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΣΠΑΘΙ ΦΡ

Κάθε τόπος έχει τη δική  του, ιστορία, κάθε δρόμος, κάθε πέτρα, τείχος  και τοίχος, κάθε λαός μυθικός , νέος ή παλιός. Πουθενά , όμως σε όλη τη γη δεν υπάρχει συμπυκνωμένη όλη τη ιστορία του κόσμου όσο εδώ, σε αυτό τον Ιερό Τόπο, στο μέσον της Γης, που λέγεται Ελλάδα, Φως Φιλοσοφία Τέχνη, Επιστήμη και Πολιτισμός.
Γιατί παρ΄ όλα αυτά βλέπουμε μια γενική εξαθλίωση, φτώχεια υλική και πνευματική και, ζητιανιά  σε ένα τόπο που κρατά το κέντρο ισορροπίας, υλιστικής, ψυχικής και πνευματικής, της  γης και ένα λαό που έχει στα χέρια του το πιο καλό χαρτί  , το σκήπτρο της Δημιουργίας του  Σύμπαντος από παλιά, στην πρώτη  του Πνεύματος Εκπνοή;
Γιατί ο τόπος αυτός γέννησε και έθρεψε μεγάλους, του πνεύματος, πολεμιστές, όσο πουθενά αλλού, από παράξενο, ίσως, παιγνίδι του πεπρωμένου.
Κάθε πέτρα,κάθε σπιθαμή εδάφους, κάθε δένδρο, κάθε ακρογιάλι, έχει και μια ιστορία  Δύναμης να διηγηθεί.Έχει ένα μύθο να πει και με ανεξίτηλα χρώματα θάρρους, γενναιότητος,γνώσης, ευφυίας , ένα νησί απολλώνιο, της Συνείδησης, λαμπερό,  που έχει  μέσα από κοπιαστική διαδρομή, αναδυθεί.
Δεν μπορείς  πουθενά να περπατήσεις και να μη φοβηθείς πως κάποιο νεκρό και μεγάλο, θα ποδοπατήσεις πολεμιστή, θαμμένο στα ιερά χώματα, σε ετούτη τη γη, που έδωσε τη ζωή του με πνεύμα Αθάνατο, για να είσαι όρθιος εσύ.
Έτσι το  όρισε η μοίρα, ίσως ή κάτι άλλο,η Νέμεσις, που δεν μπορεί να γίνει γνωστό με την ανθρώπινη μορφή.
Όλη η Ελλάδα είναι ένας ΧΩΡΟΣ Ιερών Μνημείων, όσο πουθενά αλλού, συμπκυκνωμένα, σε όλοκληρο τον πλανήτη,  γη.
Στο πέρασμα των αιώνων όμως και επειδή  η φυσική μνήμη εξασθενεί, όχι όμως και η κυτταρική,
οι Έλληνες άρχισαν να ξεχνούν τις ρίζες τους και την μεγάλη κληρονομιά. Διασκορπίζονται και εκπολιτίζουν όλη τη γη σε εκστρατεία αλεξανδρινή.

Όλα αυτά τα μνημεία, τα υπέροχα αγάλματα , τα αναθήματα, όταν δεν αρπάζονται από κλεπταποδόχους για να  εξαχθούν στο εξωτερικό, βεβηλώνονται από αρχαιοκάπηλους μαζί  με τους συλημένους τάφους, των πολεμιστών.
Η αρχαιοκαπηλία είναι το χειρότερο έγκλημα που έχει διαπραχθεί σε αυτή την χώρα και δεν αφορά μόνο την πραγματική  πράξη αλλά,  και την συμβολική.
Και έχει διαπραχθεί κατά συρροή και από Έλληνες και από  "φιλέλληνες".
Δεν είναι μόνο αρχαιοκαπηλία, να κλέβεις τάφους και μνημεία αλλά και να χρησιμοποιείς αυτή την κατάθεση  των  ημίθεων πολεμιστών που έδωσαν τη ζωή τους για κερδίσεις χρήματα, εξουσία και προβολή, όταν φυσικά δεν τους προσβάλλεις και σαν τον Αγαμέμνονα, δεν τους αγνοείς με αλαζονεία υπερβολική.
Εύλογα κάποιος θα αναρωτηθεί, ποιος μπορεί να το κρίνει αυτό;
Ο καθένας θα επικαλεστεί, αγαθά κίνητρα  και πατριωτισμό.
Η διάκριση είναι  ξεκάθαρη και απλή.
 Αυτό μπορεί να κριθεί αντικειμενικά από το αποτέλεσμα και την ίδια τη  ζωή του σύγχρονου πολίτη και πολιτευτή. Τον βίο του.
 Τι έχει κερδίσει και τι κερδίζει από αυτό και από ποιον.
Οι Φαραώ είχαν σφραγίσει τους τάφους τους  για τον λόγο αυτόν και η κατάρα ακολουθούσε όλους τους αρχαιολόγους, ανασκαφείς, βεβηλωτές.
Ό,τι σφραγίζει ο θάνατος και ο Πλούτων,  μόνο ένας μωρός και ανόητος ,  νομίζει πως  μπορεί να κερδοσκοπήσει  μαζί του και,   ένας   καμένος σπόρος να ωφεληθεί.
Ο θάνατος έχει την δική του αντικειμενική ΑΛΗΘΕΙΑ, εκεί που κανένα ψέμα και κερδοσκοπία δεν χωρά, αλλά έχει και τη δική του Αθανασία που χαρίζει  σε αυτούς, που το Πνεύμα  του Ανθρώπου, εκτιμά.
Ποιος δικάζει και ποιος δικάζεται και γιατί;
Ό,τι και να κάνεις όπου και να πας υπάρχει ένας σιωπηλός μάρτυς που σε βλέπει τι κάνεις και γιατί αγωνιάς.
Δεν μπορείς να κρυφθείς, δεν μπορείς να πεις ψέμματα σε όποια γη και να πατάς και δεν είναι ο μεγάλος αδελφός που σε ορά, αλλά είναι, του Ηλίου, του Απόλλωνος,το ΦΩΣ που  αδυσώπητα σε κοιτά στον μεγάλο  καθρέφτη του Χώρου, άμα τη δημιουργία του Χρόνου.
Δεν μπορείς να βγάλεις λόγο μπροστά στο άγαλμα του Λεωνίδα  και να είσαι δειλός, ευτραφής καταχραστής και ποταπός, δεν μπορείς να στρώσεις κόκκινο χαλί στην Σαλαμίνα και να μη είσαι σαλαμινομάχος, δεν μπορείς να κάνεις την  Αμφίπολη, πρατήριο άρτου και θεάματος, δεν μπορείς να επισκέπτεσαι τους ιερούς χώρους, σαν τουρίστας, αν δεν είσαι άνθρωπος της γνώσης, δεν μπορείς   να παπαγαλίζεις τα αρχαία ρητά και να μη τηρείς τίποτα από αυτά,  σύγχρονοι νεκρωμένοι" ιερείς και  ιέρειες"  αμαθείς και ημιμαθείς  σε σόου  αρχαιλοελληνικά.
Οι μεγάλοι ΠΟΛΕΜΙΣΤΕΣ και η πνευματική τους περιουσία, το Τόξο, το Βέλος και το Σπαθί τους, ούτε αγοράζεται, ούτε πωλείται, μόνο κερδίζεται ,  κατακτάται, από πολεμιστές και μόνο, σε μια μεγάλη οδυσσειακή πορεία και ηράκλεια επιλογή. Και έτσι δύναται, άψογα, να χρησιμοποιηθεί.
Δεν μπορείς να χρησιμοποιείς την αρχαία γνώση, λαμπερού πνεύματος κερδοσκοπικά και τόσο χρησιμοθηρικά.
 'Οπου και  να πας η κατάρα της Αθηνάς   θα σε ακολουθεί
σε όποια και να ανήκεις , φυλή και όπου χάλασες τη ζωή σου
δεν υπάρχει  για σένα ,Επιστροφή.
Μια σκιά θα σέρνεσαι πάνω σε αυτή την μικρούλα γαλαζοπράσινη γη .
Δεν περπάτησες όρθιος, όπως οι Πολεμιστές του Φωτός, που στην Ελευθερία έχουν περάσει , των Αστεριών,την Συμπαντική.


Αστραία

08 04 2016 

Δευτέρα 28 Μαρτίου 2016

Η πρόταση του Ηρακλή για την Ελλάδα



 Η θεά Αθηνά προσφέρει Αμβροσία στον Τιτάνα Προμηθέα ο οποίος στέκεται καθιστός και προσπαθεί να ζωογονήσει το ανθρώπινο πλάσμα που έχει δημιουργήσει με νερό, πηλό και φωτιά. Δεξιά του στέκεται ο Επιμηθέας. ΑΚΑΔΗΜΙΑ ΑΘΗΝΩΝ


 Η Απελευθέρωση του  Προμηθέα και της αλυσσοδεμένης Ελλάδος σε μνημόνια και καταδυναστευτικά καρφιά

Ουδετερότητα, τόπος συνάντησης  όλων των ανθρώπων της γνώσης  εδώ  στη χώρα του Φωτός με τη συμπεριεκτικότητα της Αντίληψης του
Διαγραφή όλου του χρέους
Βασικό επίδομα σε όλους τους πολίτες της, άμα τη γεννήσει τους
4 ανθρώπινες ώρες εργασίας
Αποκέντρωση, αποαστικοποίηση
Πρωτογενής και δευτερογενής τομέας με οικολογικές προδιαγραφές
Προστασία της φύσης και των μνημείων της
12 τάξεις πολιτών και υπουργείων
50 βουλευτές
4 προεδρεία Δύσης, Βορρά, Νότου και Ανατολής
Κατάργηση της γραφειοκρατείας, πλήρης διαφάνεια για όλα και για όλους,  ούτε γκρι, ούτε μαύρες σκιές και τρύπες, ούτε βάλτη, ούτε έλη, ούτε Λερναίες Ύδρες, ούτε άγρια  ένστικτα ζώα, ούτε Στυμφαλίδες κότες .
Απλοί νόμοι ξεκάθαροι, αναρτημένοι, γνωστοί σε όλους και άμεσα εφαρμόσιμοι χωρίς χρονοβόρες διαδικασίες.
Δημιουργία της Ομηρικής Πολιτείας σε μεγάλο θεματικό  κήπο, κτήμα ες  αεί, πάρκο
για την σύγχρονη σπουδή των Ομηρικών Επών όλων των ηλικιών
Εξαφάνιση της βίας και της εγκληματικότητος με αποβολή  όλων των κακοποιών στοιχείων στους πόλους της Αρκτικής και ης Ανταρκτικής προς σωφρονισμό
Σύγχρονη Ελληνική Πολιτεία και Ελληνική Παιδεία
Πρότυπος  η Χώρα στο κέντρο της ψυχικής  Υγείας του πλανήτη και της πνευματικής και της υλιστικής  ισορροπίας του.
Η κρίση δεν είναι οικονομική . Είναι κρίση αξιών  ελλείψει όρασης και  οραμάτων και είναι κρίση  "Ελληνιστική"
Ευτυχισμένοι πολίτες, αληθινές ανθρώπινες σχέσεις, φιλία, δικαιοσύνη, χαρά.
Όμορφοι Άνθρωποι, ξέγνοιαστα παιδιά να τραγουδούν σε ανοιξιάτικα λιβάδια
και παράλληλα σύμπαντα ομηρικά απελευθερωτικές ραψωδίες
 Η Απελευθέρωση του  Προμηθέα, η κατάργηση του κράτους της βίας την νοθείας της διαπλοκής και της διαφθοράς και, η ανάδυση της Ιδανικής Πολιτείας της  Γνώσης, της Σοφίας ,της Αρμονίας και της Νοήμονος Ανθρωπιάς στη σύγχρονη Ελλάδα των  Ομηρικών Επών
Προμηθείς και όχι Επιμηθείς, οι απόγονοι των Ηρακλειδών, ευδαίμονων πολιτών όλης της Γης

Για την Ελλάδα που αγαπούμε
γιατί είναι ΙΔΕΑ ΠΕΤΡΑ ΚΑΙ ΦΩΣ
από τα χρόνια τα πολύ παλιά
της γεννήσεως του Απολλώνιου Φωτός!


Αστραία
 Στη Χώρα των Μεγάλων Πολεμιστών 
28 03 2016 

Παρασκευή 25 Μαρτίου 2016

Ελλάς Οδυσσεία




"Εάν αποσυνθέσεις την Ελλάδα, στο τέλος θα δεις να σου απομένουν μια ελιά, ένα αμπέλι κι ένα καράβι. Που σημαίνει: με άλλα τόσα την ξαναφτιάχνεις."
ΟΔΥΣΣΕΑΣ 
ΕΛΥΤΗΣ
ΠΟΙΗΤΗΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

Πέμπτη 24 Μαρτίου 2016

Το Σπαθί της Ελευθερίας


 Σε γνωρίζω από την κόψη
του σπαθιού την τρομερή, 
σε γνωρίζω από την όψη
που με βία μετρά τη γη.

Απ’ τα κόκαλα βγαλμένη 
των Ελλήνων τα ιερά, 
και σαν πρώτα ανδρειωμένη, 
χαίρε, ω χαίρε, Ελευθεριά!
 Η  Ελευθερία κρατά σπαθί για να υπερασπίσει την όρθια ανθρωπιά, με τιμή
Η Δικαιοσύνη , ξίφος, για να διαχωρίζεται από την μπακαλική.
Οι ΝΟΗΜΟΝΕΣ άνθρωποι,  ξέρουν να ξεχωρίζουν τον πόλεμο και την ειρήνη,
 με την ευθύνη που τους αναλογεί.
Ίτε Παίδες Ελλήνων εδώ, στον ομφαλό της Μεσογείου, το μέσον της ομφάλης γης,
εδώ γεννιέται ο Αχιλλέας, ο Οδυσσέας, ο Αλέξανδρος, ο Θεμιστοκλής και ο Ηρακλής.
Πετάξτε τα ρούχα της ζητιανιάς, της δουλοπαροικίας, μιας όρνιθας άνευ αξίας, ιδανικών και τιμής
και ενδυθείτε με το  αχέρωχο ΣΠΑΘΙ του Πολεμιστή
μιας Λεοντόκαρδης καρδιάς  και μεγαλοψυχίας  ομοψυχίας εθνικής.
Σε γνωρίζω σε ντο ρε μι φα σολ λα σι των Ομηρικών στην Γη Διαχρονικών Ιχνών Ιαχών
Σε γνωρίζω από το πέταγμα των Ελεύθερων Αετών σε κορυφές του Ολυμπιακού Πνεύματος Υψηλά
Σε γνωρίζω με το Όνομα σου ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΑΚΡΙΒΗ
Σε γνωρίζω από την κόψη του Αλέξανδρου, Αχιλλέα
του σπαθιού την τρομερή,
σε γνωρίζω από την όψη του κοσμογυρισμένου Οδυσσέα
που με βιος, τόξο, βίος μετράει τη γη.

Απ’ τα κόκαλα βγαλμένη
των Ελλήνων Πολεμιστών των Ηρώων τα ιερά,
και σαν πρώτα ανδρειωμένη,
χαίρε, ω χαίρε, Ελευθεριά!

ΕΛΛΑΣ ποντοπόρος ναυαρχίς στο ρυθμό μιας Άνοιξης αναγεννησιακής
μιας νέας   Δύναμης,  Ισχύος  και Απελευθερωτικής Ορμής
 Ο Οδυσσέας στη Χώρα της  Μνημοσύνης
Λέανδρος Λαμπρινός
 24 Μαρτίου 2016

Τρίτη 22 Μαρτίου 2016

Ο Ηρακλής και η Ευδαιμονία των Ελλήνων


Ο Ηρακλής και οι 12 Άθλοι του

Οι Άθλοι του Ηρακλή είναι μια πορεία στο φως,  ταχείας διαδρομής ακόμη και αν  φαίνεται μερικές φορές ότι ακολουθεί τεθλασμένη  διαδρομή, γιατί ο Ηρακλής είναι Ηλιακός  Ήρως της  Ωραίας  Ψυχής,  ερωτευμένος  με τη Γνώση της Δύσης και  της Ανατολής, εκεί που γυρεύει τα Βόδια του Γηρυόνη σε αιμοσφαίρια , λευκά και ερυθρά, σωστής  κυκλοφορικής αγωγής.
Ο Ηρακλής, πολλούς Άθλους εκτελεί στην Ελλάδα και  μερικούς εκτός αυτής, κοσμοπολίτης ταξιδευτής  όπως και ο Οδυσσέας, ο Ομηριστής.
Που οφείλεται η κακοδαιμονία  των Ελλήνων;
Υπάρχει ανθελληνισμός;
Τις πταίει για αυτό;
Μπορεί να θεραπευτεί ο Ελληνισμός από αυτή την πληγή;
Και πως;
Ιδού τα ερωτήματα και οι απαντήσεις στο άρθρο αυτό, με το ΤΟΞΟ του Ηρακλέους, βεβαίως βεβαίως.
Ο πρώτος άθλος αρχίζει με το Λιοντάρι της Νεμέας ,καθόλου τυχαίως, ενώ του Οδυσσέως, με τους Κίκονες , άλλη οκτάβα   ενδελεχώς  ενγένως.

5. Ο Λέων της Νεμέας γυρίζει σε όλη την Ελλάδα και καταστρέφει την νομή,   χωρίς ήλιο και λιακάδα με εγωμανία και εμμονή κατά περιφέρεια, νόμο,  νομό και νομή. Αρχηγοί, ηγεμονίσκοι και αρχηγίσκοι κομμάτων, συλλόγων, σωματείων,  θρησκευτικών και παραθρησκευτικών οργανώσεων και ΜΚΟ, "πρόεδροι", όλοι τους  με το σύνδρομο του Αγαμέμνονος και ένα ασυμμάζευτο εγώ και εγωισμό, διαχειρίζονται δημόσιο χρήμα, θυσιάζουν τα παιδιά τους, περιφέρονται με τις παλλακίδες τους,  σε περίσσεια ενέργειας και μερικές φορές και αριστείας, φιλελληνικής εκστρατείας , αλλά χωρίς σκοπό και ένδυμα σωστό.
Θεραπεία:
Μείωση του εγώ, κρατάμε τη Λεοντή και αποφεύγουμε τη κατάρα των Ατρειδών και τη μοίρα του Οιδίποδα που το ζώο σκοτώνει απαντώντας σε ερωτήματα που δεν μπορούν να γίνουν κατανοητά με την ανθρώπινη μορφή.
6. Οι Στυμφαλίδες Όρνιθες ζουν σε ένα βάλτο, έλος  της βρωμιάς και της δυσοσμίας και έχουν εκεί  μαζευτεί και μας πίνουν το αίμα,   καταβροχθίζοντας την ενέργεια μας, χωρίς δισταγμό στη στιγμή σε ένα  σύγχρονο ορνιθοτροφείο που όλος ο κόσμος έχει γενεί.
Θεραπεία:
Να βλέπουμε τις ΚΟΤΕΣ αυτές,  σε ποια μέρη κυρίως ανθούν και με τον κατάλληλο θόρυβο από τα κύμβαλα της Αθηνάς έξω θα πεταχτούν.Σηκώνουμε το ΤΟΞΟ και στοχεύουμε να ξεβρωμίσει  ο τόπος και τα έλη και να καθαριστούν.
7. Η κόπρος του Αυγεία, σκουπίδια της αριστερής, ακροαριστερής, δεξιάς και ακροδεξιάς ιδεολογίας μέσα στην Ελλάδα έχουν μαζευτεί   ακόμη και με  μεταμφίεση δήθεν κεντρική.
Θεραπεία:
Ενώνουμε το δεξί και αριστερό μέρος του εγκεφάλου μας, μαζί με το δεξί και αριστερό νεφρό σε κατανόηση και διύλιση ,ο τόπος να καθαρισθεί χωρίς ψεύτικα διλήμματα και με την ερώτηση τη σωστή.
Ποιος κερδίζει από όλη αυτή τη βρωμιά και  την ανωμαλία του νου και της ψυχής, την χειραγωγία;
8.  Ο Κέρβερος. Αιτία και αποτέλεσμα , λέει ο Μεροβίγγειος  με θράσος και υπεροψία. Υποβάθμιση της ιερής σεξουαλικής πράξης με δήθεν ελευθερία, σκοτεινά κέντρα σεξιστικών νοσηρών τελετουργιών και παρελάσεις χωρίς αισθητική και ψυχική αρμονία, καταστρέφουν την ανθρώπινη ευφυΐα.
Θεραπεία:
Όλα στο φως , ο Κέρβερος, ήρεμο σκυλάκι σε ένα έρωτα αληθινό με  φαιά Συν ΟΥΣΙΑ.
9. Οι Αμαζόνες της  μικρής Εξουσίας. Μισθοφόροι θρησκευτές, εξαγορασμένοι δικαστές, πανεπιστημιακοί  διανοητές , και πολιτικοί αναλυτές καταστρέφουν την αρσενική ιδιότητα του θάρρους και λογικής σε  παράλογες  θεωρητικές κατασκευές, φαφλατολογίες δειλές.
Αν κάνεις ένα άνδρα δειλό και διαχωρίσεις τον διανοούμενο  από τον μαχητή, τον έχεις ευνουχίσει σε ρόλο παθητικό, άναδρο, χωρίς  τιμή.
Θεραπεία:
Πάρε τη ΖΩΝΗ  της , και δείξε ανάμεσα στα στολίδια και ένα ΣΠΑΘΙ, με του Οδυσσέα, τη στρατηγική. 
Κανείς  πραγματικός άνδρας δεν θα προτιμήσει τα χτενάκια και  στις γόβες, να ντυθεί.
Τα γυνακεία ρούχα πετάει της Ομφάλης, στου ομφαλού της γης, την αυλή, και ΑΧΙΛΛΕΑΣ θα γίνει στη στιγμή.
10. Ο Ερυμάνθιος Κάπρος. "Στέγνωσα την ψυχή μου να κυβερνήσω αυτό τον τόπο", γνωστός πρωθυπουργός της Ελλάδος έχει πει, σε στέγνωμα και ξηρασία μεγάλη ψυχής, κάπρος εξουσιαστής.
Οι χοίροι και οι αγριόχοιροι, πανίδα είναι χαρακτηριστική, της Ελληνικής γης και της Ελληνικής Μυθολογίας καθώς και της ποίησης, της Ομηρικής.
Γουρούνια στη Κίρκη, γουρούνια στο τραπέζι των μνηστήρων, από αγριογούρουνο τα σημάδι του Οδυσσέα , αγριογούρουνο αυτό που  συλλαμβάνει, ο Ηρακλής σε χιονισμένη  βουνοκορφή παγερή.
Θεραπεία:
Χαρά, ζεστασιά , αλήθεια,  χωρίς σπουδαιοφάνεια,  ψυχρής αυτοπροβολής. Έτσι δεν θα αναρωτηθεί κανείς, ποιος κυβερνά αυτόν τον τόπο,  χοίρος ηλιογεννιάτικος, της  μεγάλης σφαγής.
11. Η Κερυνίτις Έλαφος. Το ελάφι, ο Ηρακλής πρέπει να το πιάσει χωρίς να το πληγώσει, όπως και τη γνώση και τους φορείς της, τον άνθρωπο, τα δικαιώματα του και την ελευθερίας
  του, όπως έχουν υπογραφεί από την Ελεύθερη ανεξάρτητη  παρθένα, θεά.
Θεραπεία:
Να μη πληγώνονται τα καλύτερα παιδιά των Ελλήνων, οι  αξιόλογοι άνθρωποι , τα καλύτερα μυαλά από μια εγωπαθή φυλακισμένη σκοτεινή ζηλοφθονία. Αξιοκρατία η λύση και η θεραπεία, η  ελευθερία, της γνώσης και της σκέψης. Όχι δογματισμός, κομματισμός  και   θρησκευτική χρησιμοθηρία.
12. Τα Μήλα των Εσπερίδων. Οι καλλιτέχνες στην υπηρεσία του Άτλαντος να στηρίζουν εν γνώσει ή αγνοία τους μια Ατλαντική συμμορία και υποσχέσεις για την Αθανασία.
Θεραπεία:
Η ΤΕΧΝΗ στην υπηρεσία της Ελευθερίας και μόνο, του Πνεύματος. Απαραίτητη προϋπόθεση το ήθος, η αρμονία και η αισθητική του  καλλιτέχνη,  διαμεσάζοντος με την πηγή, "μεσσία". 
1. Τα Βόδια του Γηρυόνη. Νους υγιής εν σώματι υγιεί, η  ρήση αυτή περιλαμβάνει όλη τη διαδικασία.
Θεραπεία:
Άθλοι και αθλητισμός, πολεμικές τέχνες, διαλογισμός του πνεύματος, στης ψυχής και του νου, την ισορροπία. Μόνο ένα γερό φυσικό σώμα μπορεί να αντέξει την αναμέτρηση με το Άγνωστο  της ποσειδώνιας  σκοτεινής θάλασσας και να μη χαθεί , και ο άνθρωπος, να  μη πνιγεί.
2. Ο Ταύρος της  Κρήτης. Λαιμαργία,μαρμελάδες, τρυφηλότητα, μαλθακότητα , μπουφέδες τραπέζια, συνταγές της βλακείας, κατανάλωση,  νεοπλουτισμός μεγαλώνουν άρρωστα παιδιά μαζί με τις πολλές καραμέλες, τους καφέδες και τα γλυκά.
Θεραπεία: Πειθαρχία, αυτοπειθαρχία, μέτρον, υγιής φυσική άσκηση σε άμεση με τη φύση επαφή, σωστή διατροφή με όχι περίπλοκη μαγειρική.Τα απαραίτητα για κάθε παιδί και ενήλικα με   σωστή ευδαιμονική.
Καφετέριες, ταβέρνες  μπαρ και καπηλειά είναι γεμάτα από υπέρβαρους λωτοφάγους  στης μεγάλης  της ψυχής τους, λησμονιά.
3.Τα  Άλογα του Διομήδη. Ο ανεξέλεγκτος εσωτερικός μονόλογος και οι απαντήσεις στον γρύλο έχουν σαν αποτέλεσμα τους διαλόγους του  Μπέκετ σε ένα κόσμο του παραλόγου.
Θεραπεία: Ακούς και διαβάζεις  καλά, απαντάς προσεκτικά με ήθος και νοητική καθαρότητα και λεβεντιά.  Καθαρότητα λόγου και σκέψης είναι απαραίτητα  εργαλεία για ιπποδαμαστές με την πραγματική του λόγου,   αιτία. Τα  σύγχρονα διαδικτυακά  καφενεία, τα  κοινωνικά  είναι γεμάτα από αυτούς τους διαλόγους του Βλαντιμίρ  Εστραγκόν με ακατάπαυστη  βλακεία.
4. Η Λερναία Ύδρα. Στείρα και νοσηρή προσκόλληση προγονοπληξία,  κόμματα, θρησκευτικές και παραθρησκευτικές  οργανώσεις,  τα κεφάλια  και τα πλοκάμια της μεγάλης διαφθοράς και διαπλοκής με μανδύα αρχαιοελληνικής  και χριστιανικής πίστης  αντινοϊκής. Παπαγαλία, κατανόηση ουδεμία, σε έλη  άρρωστης νοσολογίας.
Θεραπεία: Με τη φωτιά του Ιόλαου στο ΦΩΣ, καυτηριασμός,   θεραπεύονται οι μαύρες τρύπες  υδάτινης κατάστασης νοσηρής και εξαφανίζεται ο ΙΟΣ  που δρα  αιώνες επί της  γης.

Η κακοδαιμονία των Ελλήνων οφείλεται σε μια κατάρα  των θεών και στα παιδιά τους που διώχνουν και κομματιάζουν,  θυσία, σε κάτι που οι θεοί τους δεν χρειάζονται, όπως και κανένας άλλος  θεός ΝΟΗΜΩΝ και ΛΟΓΙΚΟΣ.
Έτσι δημιουργούν τους  γενίτσαρους, "ανθέλληνες" και είναι  οι χειρότεροι  εχθροί του ίδιου τους του εαυτού. Στρέφονται εναντίον της πατρίδος τους και  του χώρου που τους γεννά και τους  συντηρεί.
Σκοτώνουν τους  γονείς τους, βγάζουν τα μάτια τους  σε μια τραγωδία του Ελληνισμού χωρίς τελειωμό.
Θεραπεία:Ο λόγος καθαρός, διαφανής,  η πηγή που εκπορεύεται, ξεκάθαρες οι εξηγήσεις  και αν, υπάρχουν οι χρηματοδοτήσεις, αντρίκειες οι κουβέντες, με του  Αχιλλέα και του Αλέξανδρου, το ΣΠΑΘΙ.
Όχι μισόλογα,  διφορούμενα,  από εδώ  και από εκεί, κόμποι  ψυχικοί, γόρδιοι,  να δένουν του ανθρώπου την  μοίρα,  σε  ένα κάρο   αδιαυγή.
Όλα στο φως, ούτε έλη, ούτε βάλτη, ούτε λιοντάρια, χωρίς  τη λεοντή, ούτε λαγόκαρδοι, κότες και δειλοί.
Καμία σκοτεινή ψυχή δεν μπορεί να αντέξει το φως του Ηλίου.
Στη στιγμή θα διαλυθεί και θα αποδειχθεί, αυτό που ήταν πάντα.
Ένα ΦΑΝΤΑΣΜΑ που στον Άδη, ο Οδυσσέας συναντά και συνομιλεί.
Αυτό το έθνος, των Ελλήνων,  μπορεί να μεγαλουργήσει, αν δαμάσει σαν Αλέξανδρος τον   άγριο Βουκεφάλα κοιτώντας την ΣΚΙΑ του, προσεκτικά  περνώντας στην Ευδαιμονία με την  ΗΒΗ του Ηρακλή σε μια ολυμπιακή  κορυφή.

 Αστραία
 Στη Χώρα των Μεγάλων Πολεμιστών 
22 03 2016 

  

Τρίτη 15 Μαρτίου 2016

Προς πρόσφυγες




Το Δένδρο

Το προσφυγικό  είναι ένα μεγάλο θέμα καυτό και αυτή τη στιγμή ένα πολύ μεγάλο πρόβλημα για την Ευρώπη και περισσότερο από όλους, για την Ελλάδα, ως πρώτη χώρα εισόδου, αλλά και αποκλεισμού των  "προσφύγων".
Είναι  μεγάλο, γιατί αν ανατρέξουμε στις ρίζες και στις αιτίες του, θα διαπιστώσουμε ότι αυτό που
αναζητούσε πάντοτε ο άνθρωπος σε αυτή τη γη, ίσως ως παιδί των άστρων, ήταν μια πατρίδα, ένα λιμάνι,  ένα σπίτι, ένα νησί, μία θαλπωρή .
Την βρήκες ;
'Όχι ποτέ.
Τριγυρίζει, ξεριζωμένος, εδώ και εκεί,  περιπλανώμενος πλανήτης, και όχι άστρο φωτεινό, μέσα σε ένα κόσμο που η βία, η ψεύτικη ευσπλαχνία κυριαρχεί.
Σαν ένα δένδρο χωρίς ρίζες, χωρίς χώμα,  χωρίς φροντίδα,   χωρίς καρπό, τεμαχίζεται, ακρωτηριάζεται  πολτοποιείται , ομογενοποιημένος πολτός, σε μία αδίστακτη πολυεθνική ΜΗΧΑΝΗ.

Ο Αλέξανδρος Δουμάς στον κόμη Μοντεχρήστο  κάνει τη σωστή ερώτηση. και ο Οδυσσέας επιστρέφει στην πατρίδα του μετά από πολύχρονη απουσία του ΝΟΥ.
Αναρωτιέται ποιος τον έχει βάλει στη φυλακή. και ποιος στον ωκεανό των συναισθημάτων του τον πνίγει  κάθε στιγμή.
Ποιος έχει συμφέρον από όλα αυτά;
Όποιος έχει συμφέρον για όλα αυτά, αυτός κρύβεται πίσω από το τεράστιο πρόβλημα αυτό, το προσφυγικό. Αυτός, το δημιουργεί.
Το προσωπείο, είναι η δήθεν συμπόνοια, η  απάνθρωπη φιλανθρωπία των κερδοφόρων ΜΚΟ  και ο χειρισμός της κοινής γνώμης μέσω του οίκτου και του αυτοοίκτου σε τρικυμιώδες θυμικό.
Όλοι τους  αισθάνονται  "πρόσφυγες  μετανάστες "   και τρέχουν και βοηθούν
Ποιους;
Τους  καημένους πρόσφυγες και τους μετανάστες;
Όχι βέβαια.
Υπάρχει κανείς νοήμων άνθρωπος που να πιστεύει πως αυτοί οι αχυράνθρωποι  κυβερνητικοί τρέφουν αισθήματα ευσπλαχνίας για τους πρόσφυγες και οι δισεκατομμυριούχοι τραπεζίτες και έμποροι των εθνών μαζί; Η ακόμη χειρότερο αισθάνονται  "ίσοι"  με  όλους εμάς και είναι αντιρατσιστές σωστοί;
Μόνο οι μωροί και οι νήπιοι αναμασούν και συντηρούν αυτή την προπαγάνδα της ντροπής καθώς και οι πληρωμένοι δολοφόνοι της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και τιμής.

Υπάρχει κανείς νοήμων άνθρωπος, που να θεωρεί  πως οι  ιθύνοντες  διεστραμμένοι εγκέφαλοι που το δημιούργησαν, θα λύσουν αυτό το πρόβλημα με τη χορήγηση σωσιβίου που δίνουν στους πρόσφυγες όταν φθάσουν στην στεριά.
Ή νομίζει κανείς πως όλοι αυτοί είναι  "πρόσφυγες" ,  που φεύγουν από την χώρα τους χωρίς κάποια κεντρική  γραμμή, για του που θα κατευθυνθούν, πως και γιατί;
Ποιος κερδίζει από όλα αυτά;
Σίγουρα είναι πολλά τα λεφτά και είναι  ένας από τους λόγους που προωθείται το θέμα αυτό μέσα από περιοδικά και κανάλια εμετικά.
Ο άλλος είναι, ο γνωστός.Η παγκόσμια κυριαρχία.
 Μας θέλουν όλους, πρόσφυγες και  ξεριζωμένα δένδρα , ΙΣΟΥΣ μεταξύ μας αλλά όχι ίσους με αυτούς, να δουλεύουμε  στην σύγχρονη φάρμα  με το μαστίγιο και το πιστόλι στον κρόταφο  του  αρχιεργάτη σε ένα εργοτάξιο μιας πολυεθνικής και γραφειάκι 1χ1 χωρίς αέρα αναπνοής.
Η λύση ποια είναι;
Η λύση δεν είναι να δίνεις, επειδή τα λυπάσαι, ελεημοσύνη στα παιδιά των φαναριών που δεν την παίρνουν ποτέ τα ίδια, συντηρώντας το κύκλωμα  των εκβιαστών, αλλά να κατεβαίνεις κάτω από το αυτοκίνητο, να τους πιάνεις και να τους σέρνεις στην εθνική οδό,πίσω  σου, δεμένους με σχοινί γερό..'Ετσι απελευθερώνεις από τον τρόμο και την εκμετάλλευση, τον παιδικό πληθυσμό. Και δεν θα ξανατολμήσει κανείς να βάλει ένα παιδάκι στα φανάρια να ζητιανεύει λίγα ψίχουλα της στοργής σου.
Η λύση είναι να σταματήσεις να λυπάσαι αυτούς τους ανθρώπους, γατί στην ουσία λυπάσαι τον εαυτό σου και δεν του κάνεις καλό. Γίνεσαι ζητιάνος και όχι πολεμιστής.
Αυτοί ο άνθρωποι,  οι πραγματικά αδύναμοι και πρόσφυγες δεν θα λύσουν ποτέ το πρόβλημα τους με ένα κομμάτι  ψωμί που θα τους δώσεις εσύ, με μπόλικη  σπουδαιοφάνεια  και ικανοποίηση του ΑΝΤΙΝΟΟΥ και του ΚΤΗΣΙΠΠΟΥ, αυτιστική.
Πάψε να νιώθεις ζητιάνος πρόσφυγας και μετανάστης και γίνε ΠΟΛΕΜΙΣΤΗΣ, άνθρωπος της γνώσης και εξερευνητής.
Μην απλώνεις το  χέρι σου γυρεύοντας τη δόση σου, δανεικά και ψίχουλα αντινοϊκά.
Το χρέος σου είναι
1.  Να βοηθήσεις πρώτα τον εαυτό σου με τον έλεγχο  του κέντρου των αποφάσεων σου. και του Θυμικού.
2. Να γίνεις πολεμιστής. μαχητής και όχι γυρολόγος  κλαψούρης εκμαυλιστής
3.Να βοηθήσεις την πατρίδα σου που δεν έχεις πια και σε λίγο θα πάρεις την προσφυγιά μαζί με όλα σου τα παιδιά
4. Να καλέσεις την ξεριζωμένη γενιά των Ελλήνων πίσω, να δώσουν αυτή την μάχη όλοι μαζί για την ΕΛΛΑΔΑ και την όρθια ανθρωπιά.
Τους υπόλοιπους τυράννους , μικρούς και μεγάλους  τύφλωσε τους με μια αγριελιά.
Πως;
Άνοιξε τα μάτια σου και ΒΛΕΠΕ. γύρω σου,  μη τα κρατάς ΕΡΜΗΤΙΚΑ ΚΛΕΙΣΤΑ
Τα ΔΕΝΔΡΑ πρέπει να έχουν τις ρίζες τους,το χώμα τους , τον κήπο τους,το ΚΤΗΜΑ τους,για να βγάζουν καρπό και όμορφα άνθη ευωδιαστά, όμορφα ανθρώπινα όντα με ουσία ΦΑΙΑ.


Ο Οδυσσέας στη Χώρα της  Μνημοσύνης
Λέανδρος Λαμπρινός 
15 03   2016

Τετάρτη 9 Μαρτίου 2016

Ο Αετός





Η τελευταία μάχη του στρατηγού Αλέξανδρου
Η γέννηση της σιωπηλής αυτοπεποίθησης των Ελλήνων
σε ομιλητικές μαχητικές αυτοπεραιώσεις.

Ως μάχη των Γαυγαμήλων ή μάχη στα Γαυγάμηλα εννοείται η τελευταία και μεγαλύτερη μάχη του Αλέξανδρου Γ’ Μακεδόνα κατά του Δαρείου Γ΄ Κοδομανού το 331.
Η Σελήνη ‘Αρτεμις κυνηγός αγκαλιάζει τον Ήλιο Απόλλωνα αδελφό
συζυγία ενός συνειδησιακού χορού σε ρυθμό ταγκό,
πανσέληνος έκλειψη ευθυγράμμιση

 νέο φως νικηφόρο και απελευθερωτικό.
Η Ελλάς στερεώνεται σε νησί Ιερό!


                                Οι μεγάλες μάχες των Ελλήνων για την Ελευθερία



Η Ευθυγράμμιση


Έκλειψη, Σκιά και Ευθυγράμμιση 

Η ευθυγράμμιση  των ουρανίων σωμάτων συμβαίνει όταν τα κέντρα  των σφαιρών τους βρεθούν στην ίδια ευθεία στον αέναο χορό των άστρων του σύμπαντος. Λαμβάνει χώρα μερικές φορές τον χρόνο στην συζυγία και ευφυή συνεργασία μεταξύ Ηλίου, Γης και Σελήνης.

Δημιουργεί ένα κανάλι δίοδο,  μεγίστης ηλεκτρομαγνητικής ροής και  αύξηση της συνείδησης με  νέα ορμή και μεγάλη ισχύ  (Watt).

 Τα συγχρονιστικά γήινα φαινόμενα που την συνοδεύουν  είναι αποτέλεσμα της απουσίας ή παρουσίας της συνείδησης, όπως αναδύεται από το συλλογικό και προσωπικό ασυνείδητο της ανθρωπότητος  γενικά και των ανθρώπων ειδικά, σε ηφαιστειακή έκρηξη του υποσυνείδητου.
Έχουμε αρκετές καταγεγραμμένες εκλείψεις στην παγκόσμια ιστορία του ανθρωπίνου γένους.
Μία από αυτές αναφέρεται στην Ομήρου Οδύσσεια την Ομηρική Εποχή και αφορά την ευθυγράμμιση των πελέκυων και το ΒΕΛΟΣ  της αυξημένης αντίληψης  που ο Οδυσσέας μονομιάς περνά.
Στην μετα ομηρική εποχή λέγεται ΕΠΙΓΝΩΣΗ και η ανθρωπότητα  έχει διανύσει μια μεγάλη διαδρομή για  να την κατακτήσει,  με οδύνη πολύ.
Όσοι αυτό το κατανοούν στη φωτεινή πλευρά περνούν, οι υπόλοιποι, ΣΚΙΕΣ  και φαντάσματα τη σκοτεινή πλευρά ακολουθούν.
Ο πόλεμος των άστρων συνεχίζεται και οι μεγάλοι ΜΥΘΟΙ διηγούνται την Ιστορία του Εαυτού στο μεγάλο  Ταξίδι της Γνώσης και της Περιπέτειας του.


υ Οδυσσείας 356

ἠέλιος δὲ οὐρανοῦ ἐξαπόλωλε, κακὴ δ' ἐπιδέδρομεν ἀχλύς.»
Ο Ήλιος δε του ουρανού απωλέσθη και κακή εξαπλώθηκε ομίχλη αχλύ .

Ο Οδυσσέας στη Χώρα της  Μνημοσύνης
Λέανδρος Λαμπρινός
9 Μαρτίου 2016


Τρίτη 16 Φεβρουαρίου 2016

Μήνυμα του Θουκυδίδη προς τους Έλληνες


Ο δε πόλεμος... βίαιος διδάσκαλος
 Αγαπητοί μου συνέλληνες,
η ιστορία επαναλαμβάνεται συνήθως σαν φάρσα, τραγωδία ή νομοτελειακή ομοιοκαταληξία. Ο έξυπνος άνθρωπος μαθαίνει από τα λάθη του, ο σοφός, από τα λάθη των άλλων. Λαοί και άνθρωποι κάνουν λάθη και μόνο όποιος δεν κάνει τίποτα, δεν κάνει λάθος. Λάθος με λάθος όμως έχει διαφορά και κρίνεται με ιστορική ουδετερότητα, αξιολογώντας τις συνθήκες τις συγκυρίες και το πνεύμα της εποχής των ανθρώπων και των λαών που κυοφορούνται εντός του.
Η ιστορία κύκλους κάνει, χορεύοντας τον αέναο χορό της συνείδησης και η ανθρώπινη φύση δύσκολα αλλάζει. Δύσκολα γιατί ο άνθρωπος έχει "το ζώο" μέσα του, τις φυσικές ανάγκες και το βασικό ένστικτο το οποίο δεν τον αφήνει να ησυχάσει. Αλλά έχει και  το πνεύμα που πρέπει να εξερευνήσει και να εξελίξει. Αυτή είναι η αντίφαση μέσα του, το πνεύμα και το ζώο.Αυτό είναι  και το μαρτύριο του. Πως να τα ισορροπήσει; Η πρόκληση και το στοίχημα.
Το ζώο είναι ζώο, θα φάει, θα κοιμηθεί, θα συνουσιασθεί, θα κυνηγήσει την τροφή αλλά ποτέ δεν θα σκεφτεί.Δεν έχει νου,  για αυτό δεν έχει και μέτωπο, όπως ο άνθρωπος. Το ζώο μπορεί να στεναχωρηθεί, να λυπηθεί αν χάσει τον αφέντη του αλλά δεν μπορεί ποτέ να γελάσει,συνειδητοποιώντας το παράλογο μεγαλείο της ανθρώπινης ύπαρξης. Γνωρίζει αλλά δεν μπορεί να σκεφτεί. Ο άνθρωπος σκέπτεται, αλλά δεν γνωρίζει πάντα.
"Οἱ καιροὶ οὐ μενετοί" : Οι καταστάσεις δεν περιμένουν. Σήμερα ζείτε σε παράξενους καιρούς και ζούμε και εμείς οι αρχαίοι πολεμιστές μαζί σας, όσο καιρό μας θυμάστε, μας μνημονεύετε  και μας συμβουλεύεστε.
Παράξενοι , γιατί ζείτε μέσα από ένα καθρέφτη μεγάλης αυτοανάκλασης μιας εικονικής  οργουελικής πραγματικότητος που όλα μετατρέπονται στο αντίθετο τους , παραμορφώνονται και οι Τιτάνες κομματιάζουν την καρδιά σας.  Ονομάζετε τον  πόλεμο ειρήνη, το μίσος αγάπη, τον εχθρό  φίλο σας, το παράλογο λογικό, το  ψέμα αλήθεια, την αδικία δικαιοσύνη, τον μισανθρωπισμό ανθρωπισμό,την δουλεία  ωρομίσθια σύμβαση και την σκλαβιά, ελευθερία να πεθάνετε στην ουρά ενός νοσοκομείου ή συσσιτίου.
Και στην δική μας την εποχή, οι συνθήκες ήταν σκληρές σε ημερήσια διάταξη αλλά ήταν ξεκάθαρες.
Ήξερες το πρόσωπο του αντιπάλου, ποιος είναι φίλος σου, ποιος είναι εχθρός σου  και δεν υπήρχε η ομίχλη, η απάτη της ποσειδώνειας οργής.
Αγαπητοί μου συνέλληνες, ένας είναι ο εχθρός, όπως λέει και ο Νέστωρ ο σοφός.
Ο εγωισμός.
Εμείς οι Έλληνες, είμαστε τα κακομαθημένα, καλομαθημένα παιδιά της Ιστορίας.
Μιας ιστορίας λαμπρής. Το πλεόνασμα της ενέργειας,  της δύναμης, της γνώσης χρειάζεται να  διοχετεύεται σε σωστό σκοπό για να μη γίνεται αυτοκαταστροφικό και καταστροφικό.
Μην επαναλαμβάνετε τα λάθη του παρελθόντος. Μη χτίζετε τείχη  ανάμεσα σας. 
Δεν υπάρχουν ούτε αριστεροί ούτε δεξιοί, μόνο άνθρωποι σωστοί.
Μην εξορίζετε τον Θεμιστοκλή , μην καταδικάζετε τον Μιλτιάδη,  μη καταδιώκετε τον Αλκιβιάδη,μην αυτοκτονείτε τον Σωκράτη, μη προσβάλλετε τον Αχιλλέα Αλέξανδρο,  μη θυσιάζετε τα καλύτερα παιδιά σας σαν τον Αγαμέμνονα σε μια υπέρμετρη  αρχομανία, μη φυλακίζετε τον Κολοκοτρώνη, μη δολοφονείτε τον Καποδίστρια.
Μη πληγώνετε την αξιοπρέπεια αυτού του  τόπου.
Μη ζητιανεύετε την ελευθερία σας. 
Κανείς δεν θα σας την χαρίσει 
Το εύδαιμον το ελεύθερον, το δ’ ελεύθερον το εύψυχον.
  Ευτυχισμένοι είναι οι ελεύθεροι και ελεύθεροι είναι οι γενναίοι
Για σας. για τις δύσκολες μέρες έχω γράψει τις ιστορίες ενός αδελφοκτόνου πολέμου, ΚΤΗΜΑ ΕΣ ΑΕΙ.Τότε που οι καλύτεροι των Ελλήνων πολεμούσαν με τους άριστους των Ελλήνων, οι Μήδοι τρίβαν τα χέρια τους από την χαρά τους και ο δρόμος  για την Οδύσσεια του Ελληνισμού  άρχιζε.

Μελετήστε το για να διδαχθείτε από τα λάθη του παρελθόντος και να μη τα επαναλαμβάνετε.
"Ο αποκλεισμός του μυθώδους από την ιστορίαν μου ίσως την καταστήση ολιγώτερον τερπνήν ως ακρόαμα, θα μου είναι όμως αρκετόν, εάν το έργον μου κρίνουν ωφέλιμον όσοι θελήσουν να έχουν ακριβή αντίληψιν των γεγονότων, όσα έχουν ήδη λάβει χώραν, και εκείνων τα οποία κατά την ανθρωπίνην φύσιν μέλλουν να συμβούν περίπου όμοια. Διότι την ιστορίαν μου έγραψα ως θησαυρόν παντοτεινόν και όχι ως έργον προωρισμένον να υποβληθή εις διαγωνισμόν και ν' αναγνωσθή εις επήκοον των πολλών, διά να λησμονηθή μετ' ολίγον. (Α 22, μετάφραση του Ελ.Βενιζέλου)."

"Η ιστορία είναι φιλοσοφία μέσω παραδειγμάτων"
Θουκυδίδης ο Αθηναίος
Πολεμιστής του Πνεύματος και της Ζωής

Αστραία
 Στη Χώρα των Μεγάλων Πολεμιστών
16 02 2016  

Γ. Στο φτωχικό της κυρα-Φρόνησης


Στον Κήπο της Σοφίας
Τρεχάτος ξανανέβηκε στο παλάτι ο Πανουργάκος και μπήκε στο δωμάτιο, όπου Βασιλιάς, Βασίλισσα, Βασιλοπούλες και παρακόρες, καθισμένοι όλοι στο γύρο, κοίταζαν, ξεκαρδισμένοι στα γέλια, τα στραβομούτσουνα και τα καραγκιοζιλίκια που έκανε ένας τζοτζές κοντός, καμπούρης και στραβοκάνης. Πλάγι στο παράθυρο στέκουνταν το Βασιλόπουλο που κουβέντιαζε με την Ειρηνούλα, και της έλεγε τις ομορφιές του δάσους που είχε πάγει το απόγευμα. Οι φωνές των άλλων, σαν μπήκε ο Πανουργάκος, διέκοψαν την κουβέντα τους, και τα δυο αδέλφια γύρισαν ξαφνισμένα. Ο αρχικαγκελάριος άνοιξε με υπερηφάνεια το σακούλι του, και από μέσα έβγαλε δυο κότες ψημένες, τρεις μποτίλιες κρασί, ένα μεγάλο παστίτσιο, κι ένα καλάθι κατακόκκινες φράουλες.
- Τα έφερα, Αφέντη μου, από τον Άρχοντα εξάδελφο σου, αποκρίθηκε στα ρωτήματα του Βασιλιά.
- Γεια σου, καλέ μου Πανουργάκο! είπε ο Αστόχαστος. Αύριο θύμισε μου να σου δώσω το Διαμαντοστόλιστο Μεγαλόσταυρο της Αχαλίνωτου Αφοσιώσεως, γιατί σου αξίζει.
- Δεν έχει πια κανένα παράσημο στο σεντούκι, είπε με δισταγμό ο αρχικαγκελάριος.
- Δεν έχει;... Χμ... Δεν πειράζει, σου δίνω το δίπλωμα του.
Ο Πανουργάκος έριξε πάλι μια ματιά στα πετράδια της κορώνας, σούφρωσε τα χείλια του κι ετοιμάζουνταν ν' απαντήσει. Μα το Βασιλόπουλο τον πρόλαβε και είπε του πατέρα του:
- Βασιλιά μου και πατέρα μου, ο άνθρωπος αυτός λέγει ψέματα. Βέβαια δεν πήγε στου Άρχοντα εξαδέλφου μας. Πότε πρόφθασε κιόλα; Χρειάζεται δυο μέρες να πάγει και άλλες τόσες να γυρίσει. Ρώτησε τον πού βρήκε αυτά τα φαγιά, και, ώσπου να το μάθεις, να μη φάγει κανείς τίποτα! πρόσθεσε πιάνοντας το χέρι της Ζήλιως, την ώρα που ετοιμάζουνταν να βουτήσει το δάχτυλο της στο παστίτσιο.
Ο Βασιλιάς κοντοστάθηκε.
- Αλήθεια; Θέλεις δυο μέρες να πας στου Άρχοντα εξαδέλφου μου; ρώτησε τον Πανουργάκο.
Αυτός τα έχασε, άρχισε κάτι εξηγήσεις, μπερδεύτηκε και σταμάτησε.
- Πατέρα, είπε το Βασιλόπουλο, τα φαγιά αυτά είναι κλεμμένα. Και σου ζητώ σα χάρη να υποχρεώσεις αυτόν να τα γυρίσει εκεί που τα πήρε.
Ο Βασιλιάς έσπρωξε νευρικά την κορώνα ως πίσω κι έτριψε το μέτωπο του με το χτένι του χεριού του. Η ιδέα να χάσει το φαγί του δεν του ήρχουνταν καθόλου.
- Μα πού ξέρεις εσύ πόσον καιρό χρειάζεται κανείς να πάγει στο βασίλειο του εξαδέλφου μας; ρώτησε στενοχωρεμένος.
- Μ' έστειλες εκεί μια φορά, για να ζητήσω φλουριά. Το ξέχασες, πατέρα; Εγώ το θυμούμαι! αποκρίθηκε το Βασιλόπουλο. Έκανα δυο μέρες να πάγω, και άλλες δυο να γυρίσω. Και τέσσερεις μέρες περίμενα εκεί, ώσπου να δω τον Άρχοντα του τόπου. Γιατί ο εξάδελφος Βασιλιάς δε δέχεται ζητιάνους, παρά μόνο σαν του έλθει το κέφι.
Το υπερήφανο ύφος του γιου του άρχισε να θυμώνει το Βασιλιά.
- Εσύ πήγες πεζή. Ο Πανουργάκος θα πήρε άλογο, είπε απότομα.
- Δρόμος δεν υπάρχει, και από τους βράχους άλογο δεν περνά. Μα κι αν είχε δρόμο, πάλι δε θα πρόφθαινε.
- Με σκότισες! φώναξε ο Βασιλιάς. Επιτέλους πες πως πέταξε και μη με ζαλίζεις πια, ειδεμή σε χώνω στη φυλακή και ας πα να 'σαι ο αυριανός Βασιλιάς.
Και κάθησε στο φαγί, χωρίς να χάσει καιρό, μαζί με τις γυναίκες, τον Πανουργάκο και τον Τζοτζέ, που από τη χαρά του έκανε μια τούμπα, κουδουνίζοντας τα κυπριά της παρδαλής του φορεσιάς.
Το Βασιλόπουλο άρπαξε το χέρι της Ειρηνούλας.
- Έλα μαζί μου, είπε, θα σκάσω εδώ μέσα!
Βγήκαν έξω μαζί, και σιωπηλά, με δυσκολία, σκοντάφτοντας στα σκοτεινά, κατέβηκαν το βουνό. Στον κάμπο σταμάτησε η Ειρηνούλα.
- Πού πάμε; ρώτησε.
- Όπου και αν είναι, μα μακριά, μακριά από αυτό το βασίλειο, όπου γίνονται τέτοια πράματα!
- Θέλεις να εκπατριστείς;
- Ναι! ναι! ναι! Να φύγω από τον καταραμένο τούτον τόπο και να τον ξεχάσω!
Η Ειρηνούλα δεν αποκρίθηκε. Η καρδιά της μάτωνε που άφηνε τον τόπο όπου είχε γεννηθεί και μεγαλώσει. Τη φτώχεια του, την ερημιά του και την κακοριζικιά του ακόμα, όλα τ' αγαπούσε, γιατί ήταν τόπος της. Σιωπηλά ακολούθησε τον αδελφό της.
Και πήγαιναν ώρες και άλλες ώρες μες στα λιθάρια και μες τα χαμόκλαδα. Μα ήταν αμάθητη από τέτοιους δρόμους. Τα πόδια της που μόλις σκεπάζουνταν από τα σχισμένα μεταξωτά της παπουτσάκια, είχαν πληγιάσει. Η παλιά χρυσοϋφασμένη πλουμιστή φούστα της, κρέμουνταν κουρελιασμένη από τ' αγκάθια όπου σκάλωσε περνώντας. Γύρισε και κοίταξε τον αδελφό της.
Με τα χείλια σφιγμένα και το κεφάλι ψηλά πήγαινε το Βασιλόπουλο, αδιαφορώντας για τον πόνο και την κούραση. Και το νυχτερινό αεράκι χάιδευε το μέτωπο του, παίζοντας μες στα καστανά μαλλιά του που έπεφταν σγουρά και πλούσια ως την κεντημένη του τραχηλιά. Της φάνηκε τόσο όμορφος, που τον φίλησε.
- Ναι! Θα έλθω μαζί σου, όπου κι αν πας! του είπε.
Και με καινούριο θάρρος ξαναπήρε το δρόμο της πλάγι του. Σε λίγο όμως η κούραση τη νίκησε. Κάθησε στην άκρη του δρόμου και ακούμπησε το κεφάλι της στα διπλωμένα της γόνατα.
- Δεν μπορώ πια! μουρμούρισε.
- Ξεκουράσου λίγο, αποκρίθηκε το Βασιλόπουλο, και φεύγομε πάλι.
Και σκαρφαλώνοντας σ' έναν ψηλό βράχο, κοίταξε γύρω του. Μακριά, μέσα από κάτι δέντρα, του φάνηκε πως έλαμπε ένα φως. Κατέβηκε βιαστικά από το βράχο κι έτρεξε στην αδελφή του.
- Σήκω, Ειρηνούλα, είδα φως! της φώναξε. Έλα! Θα είναι κανένα σπίτι, και ίσως μας ανοίξουν και μας φιλοξενήσουν.
Και πήραν πάλι το δρόμο τους κατά το μέρος όπου φαίνουνταν το φως, κι έφθασαν μπροστά σ' ένα μικρό-μικρό κάτασπρο σπιτάκι. Το Βασιλόπουλο χτύπησε την πόρτα.
- Ποιος είναι; ρώτησε από μέσα μια γυναικεία φωνή.
- Άνοιξε μας, παρακάλεσε το Βασιλόπουλο. Η αδελφή μου κι εγώ ζητούμε φιλοξενία, να ζεσταθούμε και να ξεκουραστούμε λίγο.
Η πόρτα άνοιξε, και μια γριούλα με μειλίχιο πρόσωπο και κάτασπρα μαλλιά, τους έκανε νόημα να μπουν.
- Καλώς ορίσατε στο φτωχικό της κυρα-Φρόνησης, είπε, Καθήστε, παιδιά μου, να ξεκουραστείτε.
Ξαπλωμένο σ' ένα σοφά, κοιμούνταν ένα κορίτσι. Η γριά το κούνησε λαφριά.
- Ξύπνα, κόρη μου, μας ήλθαν μουσαφίρηδες. Σήκω να ζεστάνεις λίγο γάλα και να φέρεις μερικά παξιμάδια.
Σηκώθηκε η κόρη και άναψε φωτιά και ζέστανε το γάλα. Ύστερα το έχυσε σε δυο κουπάκια και χαμογελώντας τα έβαλε στο τραπέζι, μαζί μ' ένα πιάτο παξιμάδια, μπροστά στα πεινασμένα αδέλφια. Μα δεν πρόφθασε η Ειρηνούλα να φάγει, και αποκοιμήθηκε στην καρέγλα της. Οι δυο γυναίκες την πήραν και την ξάπλωσαν στο σοφά.
- Κοιμήσου και συ, αρχοντόπουλο μου, είπε η γριά, και αύριο πάλι εξακολουθείς το δρόμο σου. Πας μακριά;
- Ναι, αποκρίθηκε το Βασιλόπουλο, πάγω πολύ μακριά.
- Κρίμα! είπε συλλογισμένη η γριά.
Και αναστενάζοντας χάιδεψε το σγουρό κεφάλι του αγοριού.
- Κρίμα; Γιατί; ρώτησε ξαφνισμένο το Βασιλόπουλο. Μα η γριά χαμογέλασε μόνο.
- Καληνύχτα, παιδί μου, κοιμήσου ήσυχα, είναι αργά, του είπε.
Και με την κόρη της πήγε στο πλαγινό καμαράκι κι έκλεισε την πόρτα. Το Βασιλόπουλο ξαπλώθηκε στο χαλί εμπρός στο τζάκι και προσπάθησε να κοιμηθεί. Αλλά με όλη του την κούραση, ύπνο δεν έβρισκε. Ο λόγος της γριάς κουδούνιζε μέσα στο μυαλό του, πότε δυνατά και δυσάρεστα, πότε μισοσβησμένα και σα να έρχουνταν από πολύ μακριά.
- Κρίμα!... Κρίμα!... Κρίμα!... Γιατί κρίμα; Τι εννοούσε η γριά;
Και με τη συλλογή αυτή, επιτέλους αποκοιμήθηκε. Ο ήλιος πλημμύριζε την κάμαρα όταν ξύπνησε το πρωί. Σηκώθηκε, έτρεξε στο σοφά όπου, αν και ξυπνητή, ήταν ακόμα ξαπλωμένη η Ειρηνούλα.
- Σε περίμενα, του είπε, έλα να βγούμε. Είναι τόσο όμορφα έξω!
Στο περιβολάκι η κυρα-Φρόνηση άπλωνε τα ρούχα της μπουγάδας, ενόσω η κόρη της, καθισμένη σ' ένα σκαμνί, άρμεγε την αγελάδα. Και οι δυο χαμογέλασαν σαν είδαν τ' αδέλφια.
- Γνώση, κόρη μου, δώσε στα παιδιά να πιουν από το γάλα που αρμέγεις, πριν κρυώσει, είπε η γριά. Καθήστε, αρχοντόπουλα μου. Θα κάνει καλόν καιρό για το ταξίδι σας. Το Βασιλόπουλο θυμήθηκε το λόγο που του είχε πει την παραμονή.
- Μάνα, της είπε, γιατί βρίσκεις κρίμα που φεύγω μακριά;
Μα η γριά είχε δουλειές στο σπίτι.
- Δεν έχω καιρό, αρχοντόπουλο μου, είπε. Η Γνώση θα σου αποκριθεί. Αγκαλά εκείνη τα ξέρει ολ' αυτά καλύτερα και από μένα.
Και πήγε στο μαγειριά της να ετοιμάσει το φαγί.
- Πες μου εσύ, Γνώση, είπε πάλι το Βασιλόπουλο, γιατί λέγει η μάνα σου πως είναι κρίμα να φύγω μακριά;
Η κόρη δίστασε. Ύστερα είπε δειλά:
- Γιατί ο γιος του Βασιλιά δεν πρέπει ν' αφήνει τον τόπο του.
Το Βασιλόπουλο ξαφνίστηκε.
- Πώς το ξέρεις ποιος είμαι; ρώτησε.
- Σε ξέρει η μάνα μου. Μια φορά καθόμαστε κι εμείς στο παλάτι. Μα πέρασαν πολλά χρόνια από τότε.
- Και γιατί φύγατε;
- Γιατί άλλες παρακόρες πήραν τη θέση της μητέρας μου και δεν μπορούσαμε πια να μείνουμε. Φύγαμε από το παλάτι και καθήσαμε σ' ένα σπιτάκι στη χώρα, στο ρίζωμα του βουνού. Μα οι καινούριες παρακόρες μας έδιωξαν και από κει, και φύγαμε και πήγαμε πιο μακριά, και ακόμα πιο μακριά, και στο τέλος ήλθαμε δω, στην άκρη του βασιλείου, όπου δε μας βλέπει κανείς, ούτε μας σχετίζεται άνθρωπος. Και ζούμε, ολομόναχες, στη μοναξιά της εξοχής που άλλοτε ήταν κατάφυτη και κατοικημένη, μα που τώρα είναι όλο πέτρες κι ερημιά.
- Κι εμείς να έλθομε δω! είπε η Ειρηνούλα. Είναι τόσο ήσυχα και όμορφα!
- Δεν μπορείτε σεις, είπε η Γνώση.
- Γιατί; ρώτησε το Βασιλόπουλο.
- Γιατί πρέπει να μείνεις ανάμεσα στο λαό σου.
- Αχ, δεν μπορώ! αναφώνησε το Βασιλόπουλο. Δεν ξέρεις τι είναι ο λαός μου, το παλάτι, όλος ο τόπος...
- Διόρθωσε τον, αποκρίθηκε η κόρη.
Εγώ; Πώς; Μα είμαι ακόμα παιδί, δεν ξέρω τίποτα, δεν έμαθα τίποτα, δεν είμαι τίποτα. Η κόρη τον κοίταξε συλλογισμένη.
- Γιατί θέλησες να φύγεις; ρώτησε.
- Γιατί πονούσα πολύ μέσα στην κακοήθεια και στην αταξία του παλατιού.
- Λοιπόν θα πει πως έχεις μέσα σου κάτι, που αξίζει πιότερο από κείνα που δεν έμαθες.
- Τι έχω;
- Έχεις φιλοτιμία και αξιοπρέπεια.
Το Βασιλόπουλο συλλογίστηκε λίγο. Ύστερα ρώτησε:
- Και τι μου χρησιμεύουν αυτά;
- Χρησιμεύουν να βρεις μέσα σου τη δύναμη και τη θέληση να ξαναφτιάσεις το έθνος σου.
- Μα πώς! Πώς!
- Ξέρω κι εγώ τι να σου πω; Εγώ να ήμουν στη θέση σου, θα πήγαινα πίσω και θα γύριζα σ' όλο το βασίλειο. Μη μείνεις κλεισμένος στο παλάτι, παρά μίλησε με το λαό σου, γνώρισε τον, ζήσε κοντά του και μάθε την αιτία του κακού. Ζήσε και στη φύση, άκουσε τι θα σου πουν τα πουλιά και τα δέντρα και τα λουλούδια και τα έντομα. Να ήξερες εκεί πόσες αλήθειες μαθαίνει κανείς, πόσα παραδείγματα βρίσκει!... Και οπόταν θελήσεις, έλα πάλι να μας βρεις.
Το Βασιλόπουλο έμεινε συλλογισμένο πολλήν ώραν. Ύστερα είπε:
- Θα πάγω πίσω, Γνώση, και θα γυρίσω σε όλο το βασίλειο. Ευχαριστώ.