Πέμπτη 19 Δεκεμβρίου 2013

Β. Το δένδρο των Ονειρικών Επών

 Η Πύλη του Βορρά


ΕΝΑ ΗΛΙΟΛΟΥΣΤΟ ΟΝΕΙΡΟ

…ένα χαμογελαστό πρωινό!

…στην χώρα της Λιακάδας να  διασκελίζει την Γη
με του  Πνεύματος της  Νίκης  τα Φτερά…
Ήταν μία χώρα ηλιόλουστη  και φωτεινή  η χώρα της Λιακάδας η Ηλιονία, και οι κάτοικοί της οι Ηλιόνιοι ήταν ένας λαός δημιουργικός, χαρούμενος . Αγαπούσαν πολύ την χώρα τους, τις επιστήμες όπου διέπρεψαν, την φιλοσοφία, την  μουσική, την ποίηση, το θέατρο και οργάνωναν καταπληκτικές παραστάσεις. Απαράμιλλη σε διδαχές η μυθολογία τους αποτέλεσε  αιώνια παρακαταθήκη, τροφοδοτώντας όλη την ανθρωπότητα με σοφία και έμπνευση . Τα λαμπρά ονόματα των φιλοσόφων της, των στοχαστών της και των Ηρώων της , έμειναν ανεξίτηλα χαραγμένα στην ιστορία του πολιτισμού όλου του κόσμου. Ο καθένας θαύμαζε  τον  υπέρλαμπρο αυτό πολιτισμό  την αρετή, τον σεβασμό στην αλήθεια, την σοφία, την λογική , αποτελώντας πάγια προσωπική επιδίωξη ζωής. Ένα  από τα καλύτερα κλίματα του κόσμου, η ηπιότητα και η γλυκύτητά του οποίου επηρέασε τους κατοίκους , και τους προσέδωσε την αίσθηση του μέτρου, κύριο χαρακτηριστικό των εκδηλώσεών τους.
Ήταν δε εκπληκτικοί αρχιτέκτονες ,οι πόλεις τους, άριστα ρυμοτομημένες, όμορφες και στολισμένες με εξαιρετικά έργα τέχνης, φιλοτεχνημένα από εξαίρετους γλύπτες. Δεινοί θαλασσοπόροι και μεγάλοι εξερευνητές ταξίδεψαν σε πολλά άγνωστα μέρη και ανακάλυψαν καινούργιους  και μετέδιδαν τον πολιτισμό τους. Ακόμη και σήμερα μιλούν γι΄αυτόν τον πολιτισμό, άλλοι τον θαυμάζουν άλλοι τον ζηλεύουν και άλλοι θέλησαν να τον κατακτήσουν.
Ώσπου……. μαύρα πυκνά σύννεφα μαζεύτηκαν πάνω από τον ουρανό της Χώρας της Λιακάδας,   σκοτείνιασε ο τόπος. Ο φόβος και το τρόμος τρύπωσε στις καρδιές των κατοίκων της, που τρέχανε να κρυφτούνε. Τι συνέβηκε ,ποια βαριά κατάρα έπεσε ,…. σαν ένας κακός  μάγος ζήλεψε την ομορφιά της, την χαρά και την δημιουργία των ανθρώπων της, και άλλαξε το σκηνικό. Τι να έφταιξε άραγε;;;. Μήνες, χρόνια πολλά, αιώνες πέρασαν  , οι αγροί αλουλόύδιαστοι, μόνο ένας φαύλος κύκλος φτώχειας, ανέχειας και ανελέητου κυνηγητού. Ατελέσφορη ετούτη η  καταχνιά ….. άγριοι τραχείς και ανελέητοι καιροί για μία   χώρα έρμαιο  κάποιων που πότε  με το πρόσωπο του «φίλου» αλλά και πολλές φορές χωρίς να κρατούν καθόλου τα προσχήματα, με το πιο σκληρό και εχθρικό  τρόπο …προσπαθούσαν να επωφεληθούν και να κερδίσουν κάτι λυμαίνοντας τα πάντα. Αυτή η χώρα ήταν και είναι ο στόχος των επιδιώξεων και η επιθυμία πολλών κατακτητών  γιατί την ζήλεψαν αλλά και την φοβήθηκαν πολύ.
Και ήρθαν πολλοί , λεηλάτησαν ,σκότωσαν, ερήμωσαν πόλεις έκαψαν χωριά, άγριοι και αφιλόξενοι  άνεμοι  σάρωναν τις φοβισμένες καρδιές που έτρεμαν μέσα σ΄ αυτή την παγωνιά. Ο ήλιος δεν ξαναφάνηκε σε αυτή την χώρα  και το φως σε μια στερνή αναλαμπή του χάθηκε . Κάθε φορά που κάτι πήγαινε να γίνει  μαράζωνε όλο και πιο πολύ και μαστιζόταν από όλα τα κακά, καταδικασμένη μέσα στης λήθης το σκοτάδι. Η απελπισία  ρίζωσε στις ψυχές, η μοναξιά και η απόγνωση μέσα από ένα συνεχές ψυχορράγημα βασανιστικό και ταπεινωτικό της χώρας που φώτισε όλον τον κόσμο κάποτε. Πώς να ξεφύγουν από το καταστροφικό αυτό άγος, πώς να υπομείνουν τον χλευασμό,  τον εμπαιγμό και την απαξίωση;
Πάντα όμως μια σπίθα έμενε εκεί βαθιά κρυμμένη στη στάχτη, άσβηστη κι ακοίμητη και καρτερούσε, φυλλομετρώντας τα πέτρινα χρόνια, την κατάλληλη ώρα και τη στιγμή , να φουντώσει και να θεριέψει, να γίνει  φωτιά και  λάβα  καυτερή, για να κάψει κάθε επίβουλο κατακτητή.
Μέσα σε αυτά τα χρόνια  ξεπηδούσαν  κάποιες φωνές που αντιλαμβανόταν την υποκρισία και το σκοτάδι στο οποίο ζούσαν  και  ήθελαν να διαφωτίσουν τους συμπολίτες τους , να σηκώσουν το κεφάλι τους και την ψυχή τους, να θυμηθούν ποιοι είναι να δώσουν τέλος σε όλη αυτή την λαίλαπα. Γεννήθηκαν άνθρωποι σε αυτή την αντάρτισσα Γη , που οραματίστηκαν ένα καινούργιο μέλλον για την πατρίδα τους και αντιτάχθηκαν στους χαλεπούς καιρούς, γενναίοι άνθρωποι που προσπάθησαν να βγουν από το αδιέξοδο,  να ανασυρθούν από την πολιτισμική τους λήθη, ανοίγοντας μονοπάτια προς την ελπίδα για μία καινούργια ζωή. Άνθρωποι που με την ίδια τη ζωή τους δίδαξαν  την αξιοπρέπεια και την συνέπεια, αποτινάζοντας την λογική του δουλοπάροικου και την έννοια της δουλείας. Γιατί ένοιωσαν μέσα τους την  λαχτάρα , ναυαγοί και αυτοί σε μία απέραντη  νοσταλγία ενός κόσμου που χάθηκε , και που θέλησαν να ξαναπάρουν πίσω. Μοιράστηκαν αυτή την αγάπη τους με όλους και κατέθεσαν τα ψήγματα της σοφίας τους που αναδυόταν μέσα από το καμίνι του πόνου τους. Κράτησαν στην χούφτα τους το χώμα  της πατρίδας τους ενάντια στην χαμένη μνήμη, υψώνοντας το χέρι τους πάνω από τα ερείπια της . Πολλοί τους ακολούθησαν, τους αγάπησαν, τους κατάλαβαν, ενώθηκαν μαζί τους, μοιράστηκαν το ίδιο όραμα….. πολέμησαν με ηρωισμό  αλλά πάντα κάτι γινόταν….. πάντα κάποια προδοσία χειραγωγούμενη τους περίμενε…… και η αντοχή τους μάτωνε ξανά και ξανά, φθάνοντας πολλές φορές στα έσχατα όρια της . Τα μάγια δεν λυνόταν τόσο εύκολα, και η χώρα ξανά πάλι αλυσοδεμένη βορά στα αρπακτικά….     χωρίς καμία προκοπή και  αυτόνομη ανάπτυξη. Και αυτός ακριβώς ήταν ο στόχος, σε πλήρη εξάρτηση ,και επαιτεία ,πάντα πεινασμένη και καταδικασμένη σε εθνικό αφανισμό.
Περνούσαν τα χρόνια , έγιναν και άλλοι πόλεμοι, καταστροφές, ταπεινώσεις, οι κάτοικοι κατατρεγμένοι προσπαθούσαν να κρατηθούν από κάπου. Αποκαρδιωμένοι  στο τέλος κατέληξαν να μαλώνουν μεταξύ τους, μεγάλη διχόνοια ξέσπασε και σκοτώνονταν αδέλφια με αδέλφια, ενώ οι πραγματικοί εχθροί της έτριβαν τα χέρια τους από χαρά. Και ήταν πολλοί  και ερχόταν με διαφορετικό προσωπείο κάθε φορά, συνήθως  σαν «φίλοι» με τα δώρα τους . Ως  νέοι “προστάτες” εμφανίζονταν με φιλελεύθερο πρόσωπο, δίνοντας ψεύτικες ελπίδες. Ο κόσμος  μέσα σε αυτόν τον ορυμαγδό υποσχέσεων,  ευκολόπιστοι τους  χειροκροτούσαν αγάλλοντες, καταλήγοντας πάντα προδομένοι. Η συνομωσία ήταν περίτεχνα στημένη, πώς να μετουσιώσουν το σκοτάδι  ξανά σε ολόλαμπρο φως;  Πώς να υψώσουν ανάχωμα σε όλη αυτή την φθορά, την ένδεια και την κατάντια;
Πώς να αντιμετωπίσουν τους εφιάλτες που παρείσφυσαν στα όνειρα τους για μία καλύτερη ζωή;;;
Από ποια χαραμάδα ελπίδας , να κρατηθούν, πότε θα ξημερώσει η μέρα που θα αδράξουν το ουράνιο τόξο!Και φευγατίζανε οι μέρες, καθώς οι τυραννισμένες  αυτές ζωές έκαναν τα βάσανά τους τραγούδια ,άλλοι έφυγαν σε ξένη Γή και περπατούσαν σε ξένους τόπους αφιλόξενους θλιμμένοι και μακριά από τους αγαπημένους τους, μακριά από την Γή που τους γέννησε. 
Μέσα λοιπόν από αυτήν την ατέλειωτη περιπλάνηση που ξεκινά στα βάθη των αιώνων, μιας διαλυμένης και κουρασμένης  χώρας και των απελπισμένων και εξουθενωμένων κατοίκων της, μία καινούργια προοπτική άρχισε να φαίνεται, μόνο που δυστυχώς ήταν άλλη μία παγίδα, που έπεσαν όλοι μέσα σε αυτήν, γιατί αυτή την φορά ο εχθρός ήταν πιο ύπουλος και επικίνδυνος. Μία περίοδος  ανόδου και εικονικής ευμάρειας και προόδου αποτελείωσε  αυτό που είχε ξεκινήσει, οδηγώντας μία κοινωνία  στο πουθενά, χωρίς αξίες, κανόνες, και προπαντός  χωρίς κατεύθυνση. Σε μία  ύστατη προσπάθεια να ξεχάσουν την ανέχεια και τις κακουχίες, και αποκαμωμένοι , άρχισαν μία υπερβολική κατανάλωση  υλικών αγαθών για να δώσουν  νόημα στην  ζωή τους και την ύπαρξη τους  Τα βάσανα τους,  και τα προβλήματα τους έγιναν αυταρέσκεια, και υπέρμετρη αλαζονεία, στα μάτια τους χαραγμένη η απληστία. Ξέχασαν ποιοι ήταν, ξέχασαν την γλώσσα τους και  απεμπόλησαν την ένδοξη ιστορία τους  για να κυλιστούν στο βούρκο της αυτιστικής ύπαρξης και της επίπλαστης ευμάρειας έχοντας την ψευδαίσθηση  και την φαντασίωση της « μεγάλης ζωής».  Αυτό φαινόταν και από τον τρόπο της φθηνής διασκέδασης που επέλεγαν με γελοίους  γελωτοποιούς που την είχαν αναλάβει..Έτσι ότι δεν κατάφεραν με την βία οι εκάστοτε κατακτητές το κατάφεραν πανεύκολα σε πολύ μικρό διάστημα με  τα χρήματα και την καλοπέραση. Με αρχηγούς ανάξιους  και  σε αναντιστοιχία με τον λαό ήταν απολύτως βέβαιο ότι   οδεύανε  προς την καταστροφή   Ξεπούλησαν το μέλλον τους και  των παιδιών τους, ασπάστηκαν αγκυλωμένες ηθικές και ιδεολογίες, υιοθέτησαν ξένα προς αυτούς στερεότυπα και μιμήθηκαν  ένα ξενόφερτο τρόπο ζωής , απομένοντας ανθρώπινα απολιθώματα, αποξενωμένοι και πιο δυστυχισμένοι, από πριν…..και συνεχίζανε κάπως έτσι, αγνοώντας τα πρώτα μηνύματα που ήταν δυσοίωνα και αναπόφευκτα οδηγούσαν στην πτώση.
 Ήταν άγρια η νύχτα, βιαία ήρθε , αστραπές σαν ρομφαίες έσχιζαν τον αέρα και έσπαζαν την σιωπή σαν να  αναμετριόταν  με κάτι που έμοιαζαν με σκιές….  νυχτερινοί άνεμοι ανάδευαν τις θύελλες που ορμούσαν σαν βέλη και  σάρωναν και τρεμούλιαζαν τον χώρο.  .Πανικός επικρατούσε, οι κάτοικοι αλαφιασμένοι έτρεχαν να σωθούν.  Ένας διαπεραστικός υπόκωφος θόρυβος σαν αντίλαλος  τράνταζε όλη την Γή, όλα γκρεμιζόταν,  δεν έμεινε τίποτε όρθιο, φωτιές παντού που δυνάμωναν και  καίγανε   τα πάντα και ύστερα στο σύθαμπο της αυγής, τελετουργικά,  μια βροχή  όλο και πιο δυνατή που κράτησε μέρες σαν να ήθελε να ξεπλύνει τον τόπο να μην αφήσει τίποτε παλιό. Δεν είχε απομείνει τίποτε, χαλασμός….  και σιωπή…βαθειά σιωπή..
 Μια περίεργη μέρα ξημέρωσε στην Χώρα …. μία μουσική ακουγόταν να έρχεται από πολύ μακριά.. Την αναγνώρισα αμέσως ,γιατί μου άρεσε πολύ, και την άκουγα συχνά. Δεν ξέρω αν ήταν  μία απλή σύμπτωση. Το  BOLERO δυνάμωνε και σκέπασε όλη την χώρα, κανείς δεν ήξερε από πού προερχόταν  Βρέθηκα να περπατώ στους  έρημους δρόμους, κάποιοι άνθρωποι ξεπρόβαλλαν δειλά, για να δουν τι συμβαίνει…. και ξαφνικά γέμισαν οι δρόμοι  όλοι έτρεχαν προς την κεντρική πλατεία της πρώτης πόλης της χώρας, τους ακολούθησα,… … κάτι γίνεται…… Ένα γράμμα ακουγόταν να διαβάζεται  από κάποια φωνή και να απευθύνεται σε όλους, ιδίως στους μανδαρίνους της εξουσίας. Τους έδινε 7 μέρες προθεσμία για να κάνουν μία φορά στην ζωή τους μία γενναία πράξη, για να επανορθώσουν και ήξεραν πολύ καλά τι έπρεπε να πράξουν. Κάποιοι κατάλαβαν…..
Ρωτήθηκε δεν φοβάται;;; ….Η απάντηση ήταν επιγραμματική. «Ήρθε ο καιρός που θα πρέπει να φοβούνται άλλοι πλέον….»
Δεν τον έβλεπα αλλά άκουγα την φωνή του, και είχα μια περίεργη  αίσθηση ότι επικοινωνούσαμε., όπως επίσης ότι κατέγραφα συνεχώς ότι συνέβαινε τρέχοντας από την μία άκρη της πόλης στην άλλη .
12 μήνες , τόσους χρειαζόταν για να ξαναφτιάξουν την χώρα από την αρχή, σε καινούργιες βάσεις. Ένας μήνας για κάθε τομέα, και στο τέλος κάθε μήνα θα γινόταν ενημέρωση για το τι πέτυχαν και τι σκοπεύουν να κάνουν. Θα άρχιζαν  άμεσα από την Δικαιοσύνη και την Παιδεία. Έδιναν πολύ μεγάλη σημασία σε αυτούς τους τομείς. Όλα θα έμπαιναν σε τάξη με την σειρά. Παρακολουθούσαν όλοι  μουδιασμένοι, σαν να μην το πίστευαν, αλλά και οι άλλες χώρες με κομμένη την ανάσα . Ηταν αδύνατον να εξηγήσουν τι συμβαίνει και όλα αυτά φαινόταν εξωπραγματικά…. Η μουσική όμως συνεχιζόταν και επεκτεινόταν σε όλον τον κόσμο. Ομόρφυναν οι πόλεις βιώσιμες και ανθρώπινες, ούτε πολύ μεγάλες ούτε πολύ μικρές, σωστά διανεμημένος ο πληθυσμός και οι κατοικημένες περιοχές, οι δρόμοι καθαροί, κατοικίες φιλοκαλίας όμορφων ανθρώπων άνθισαν οι κήποι,….. όλα άρχισαν να παίρνουν μορφή και ζωή….. σοφά σχολεία, αμφιθέατρα αληθινής ψυχαγωγίας και ουσιαστικής μάθησης και πάρκα σε περίοπτη θέση …. ωραίοι νέοι, Κούροι  του Διός και Κόρες φρόντιζαν το σχολείο τους, οι καθηγητές  και οι δάσκαλοι είχαν πλέον τον σεβασμό που δικαιούνταν και το επίπεδο που όφειλαν να διαθέτουν. Όλοι οι κάτοικοι συνεργάσιμοι ένωσαν τις δυνάμεις τους και στρώθηκαν στην δουλειά    για να ξαναχτίσουν τον κόσμο τους αυτόν που ονειρεύτηκαν, να ζήσουν την ζωή που ήθελαν…. και το αποτέλεσμα ηταν αισθητικώς και λειτουργικώς αναβαθμισμένο…. Ζωντάνεψαν τα πρόσωπά τους, ξαναβρήκαν τις αξίες τους που είχαν χάσει, μύρισε η γη θυμάρι…. Με πλήρη Αναγέννηση , έμπνευση και μεράκι και με στόχους βιώσιμους και εφικτούς  εδραιώθηκε και υποστασιοποιήθηκε   μία κοινωνία  ξεκινώντας από  το μηδέν ,εδραιωμένη και χτισμένη πάνω σε γερά θεμέλια!
Πέρασε ένας χρόνος  τόσο τελικά χρειάστηκε για να μπουν  οι υγιείς βάσεις και να οργανωθούν σωστά…και αυτό ήταν ολοφάνερο πια…γέμισαν οι πλατείες , ξεχύθηκαν όλοι στους δρόμους, με τραγούδια  με χαρούμενες φωνές για να γιορτάσουν…..την επιστροφή της ζωής…. η μουσική δεν σταμάτησε ούτε για μια στιγμή, άγνωστοι μεταξύ τους αγκαλιαζόταν και χορεύανε , ένας Ήλιος  λαμπερός όσο ποτέ άλλοτε τόσα χρόνια φώτιζε αυτή την χώρα ξανά!!!
Ερχόταν από όλον  τον κόσμο  να δουν πως έγινε, τα νέα μεταδόθηκαν παντού, ξεσηκώθηκαν και άλλοι λαοί που ήθελαν να ακολουθήσουν το παράδειγμα της χώρας της Λιακάδας.
Αναπήδησα, βγάζοντας μια κραυγή,….. τι ώρα είναι…. Τι μέρα….ξημερώματα των γενεθλίων μου στα μέσα Φεβρουαρίου το 2008…. Κάτι πρέπει να έγινε, σκέφτηκα, κάτι γίνεται…. άνοιξα το ράδιο αυθόρμητα μήπως ακούσω κάτι……. Ένα τραγούδι με υποδέχθηκε…. Το άκουγα για πρώτη φορά…. Ίσως να μην είναι ένα απλό όνειρο, ίσως να είναι μία υπόσχεση…..
Είναι  το πεπρωμένο αυτού του τόπου  να είναι πάντα πρωταγωνιστής σε κάθε τι μεγάλο και να γράφει τις πιο φωτεινές σελίδες της Ιστορίας με το μεγαλείο του. Είναι στη μοίρα αυτού του Έθνους να αναγεννιέται από τις στάχτες του και να ξανακάνει θαύματα, με Πυρρίχιους χορούς, γιατί έχει τον Ήλιο στην καρδιά και την γενναιότητα στα μάτια . Είναι η ψυχή του , η αιώνια και ακατάλυτη που είναι πλασμένη να ζει ελεύθερη και ανεξάρτητη.
Ίσως αυτό το φλάουτο που αντηχεί ακόμη στα αυτιά μου να συνηγορεί.
Ίσως να πλησιάζει η μέρα που ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ …..  θα ΒΡΕΘΟΥΜΕ ΞΑΝΑ!!!

Σάββατο 21 Σεπτεμβρίου 2013

Δ. Φθινοπωρινός Διαφωτισμός

Η καλλίροος  κρήνη των Ομηρικών Επών

ρ Οδυσσείας
  ἀλλ' ὅτε δὴ στείχοντες ὁδὸν κάτα παιπαλόεσσαν
ἄστεος ἐγγὺς ἔσαν καὶ ἐπὶ κρήνην ἀφίκοντο
τυκτὴν καλλίροον, ὅθεν ὑδρεύοντο πολῖται,
τὴν ποίησ' Ἴθακος καὶ Νήριτος ἠδὲ Πολύκτωρ·
ἀμφὶ δ' ἄρ' αἰγείρων ὑδατοτρεφέων ἦν ἄλσος,
πάντοσε κυκλοτερές, κατὰ δὲ ψυχρὸν ῥέεν ὕδωρ
ὑψόθεν ἐκ πέτρης· βωμὸς δ' ἐφύπερθε τέτυκτο        210
Νυμφάων, ὅθι πάντες ἐπιῤῥέζεσκον ὁδῖται·
Η εν κύκλω  κυκλοτερή Ομηρική Παιδεία σε  πηγαία, τυκτήν καλλίροον ραψωδία
Από τον Ησίοδο τον πρώτο εγκυκλοπαιδιστή μέχρι τους σύγχρονους  ομηριστές σε  γραμμή κρίκου συνδετική.


Βολταίρος; Καλλιεργήστε τον κήπο σας
Όμηρος: Η καλλιέργεια του κτήματος  από τον Λαέρτη
Λήιον : σημαίνει σπορά
Λεξικόν Ήλιος: Εγκυκλοπαιδεία, η εγκύκλιος παιδεία, πλήρες σύστημα γενικών γνώσεων  περί τεχνών και επιστημών. Αρχαιότερον εγκυκλοπαιδικόν σύστημα θεωρείται το ποίημα του Ησίοδου, " Έργα και Ημέραι" εν τω οποίω περιλαμβάνονται υπό εκλαϊκευμένην μορφήν αι  γνώσεις  της εποχής καθ ήν εγράφη.
Ο όρος εγκυκλοπαίδεια είναι ελληνικός και πηγάζει από τις ελληνικές λέξεις "εγκύκλιος παιδεία". Ουσιαστικά είναι μια σύνοψη της γνώσησ. Ο όρος σε όλες τις γλώσσες προέρχεται από τον Ελληνικό , που κυριολεκτικά σημαίνει "η εν κύκλω προσφερομένη διδασκαλία" και ο ακριβής τονισμός της στο Μέγα Ελληνικόν Λεξικόν της Ελληνικής Γλώσσης, γνωστό επίσης ως Liddell-Scott είναι εγκυκλοπαιδεία, λέξη που κατά τον λεξικογράφο συνιστά βαρβαρισμό.

 Η ιδέα της συλλογής της γνώσης όλου του κόσμου σε μια κοινή στέγη ανάγεται στην αρχαία Βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας και της Περγάμου. Πολλοί συγγραφείς της αρχαιότητας (όπως οΑριστοτέλης) προσπάθησαν να γράψουν ευρέως για όλη την ανθρώπινη γνώση. Ο σημαντικότερος πιθανώς από αυτούς τους πρώιμους εγκυκλοπαιδιστές ήταν ο Πλίνιος ο Πρεσβύτερος του πρώτου μ.Χ. αιώνα, που έγραψε το Naturalis Historia (Φυσική Ιστορία), ένα 37τομο έργο περί του φυσικού κόσμου,ιδιαίτερα δημοφιλές στη δυτική Ευρώπη για ένα μεγάλο μέρος της μεσαιωνικής εποχής.
Σημαντικοί εκπρόσωποι του Νεοελληνικού Διαφωτισμού είναι μεταξύ άλλων ο Ευγένιος Βούλγαρις, ο Ιώσηπος Μοισιόδακας, οι συγγραφείς της Νεωτεριστικής Γεωγραφίας Δανιήλ Φιλιππίδης καιΓρηγόριος Κωνσταντάς, ό Άνθιμος Γαζής και ο ανώνυμος συγγραφέας της Ελληνικής Νομαρχίας. Κορυφαίοι όμως αναδείχθηκαν ο Ρήγας Βελεστινλής και ο Αδαμάντιος Κοραής.
Μία σημαντική αλλαγή στο κίνημα του Διαφωτισμού σε σχέση με τον προηγούμενο αιώνα, τον 17ο, έχει τις ρίζες της στη Γαλλία, με τους Εγκυκλοπαιδιστές. Αυτό το κίνημα παίρνει ως θεμέλιο την ιδέα ότι υπάρχει μια επιστημονική και ηθική αρχιτεκτονική της γνώσης, μια κατασκευή της οποίας η πραγματοποίηση είναι ένα μέσο απελευθέρωσης του ανθρώπου. Ο φιλόσοφος Ντενί Ντιντερόκαι ο μαθηματικός Ζαν Ντ' Αλαμπέρ εξέδωσαν το 1751 την Εγκυκλοπαίδεια ή Λεξικό αλφαβητικά ταξινομημένο των τεχνών και των επαγγελμάτων (γαλλ. Encyclopédie ou Dictionnaire raisonné des arts et métiers).
Όποια και αν ήταν η συμβολική δύναμη του έργου των δύο αυτών Εγκυκλοπαιδιστών, η διάδοση της γνώσης δεν είναι κατόρθωμα μόνο δικό τους: η διαδικασία της διάδοσης νέων ιδεών διευρύνθηκε από την τεχνική πρόοδο της διάδοσης των πληροφοριών, καθώς από το βιβλίο πέρασαν στην εφημερίδα και από εκεί στον τύπο. Τα πρώτα περιοδικά εμφανίστηκαν στην Ιταλία στα τέλη του 17ου αιώνα και γρήγορα εξαπλώθηκαν και στην υπόλοιπη Ευρώπη. Οι εφημερίδες και η αλληλογραφία μεταξύ των διανοούμενων επέτρεψαν πιο γρήγορες αλλαγές, εγκαινιάζοντας μια ενιαία πολιτιστική ενότητα 

Ομηρικοί εγκυκλοπαιδιστές
Ομηρικός   Απελευθερωτικός Διαφωτισμός
Από τον Ησίοδο μέχρι την  εξέγερση του 21ου αιώνος  την  Ομηρική 
Ξημερώματα  της Λήϊον  Δυτικά της Λύπης
ΕΛΖΙΝ  ο καιρός των αναδυομένων Κύκνων καταδύοντος Ηλίου σε αλουργίδα πανοραμική

Πέμπτη 20 Ιουνίου 2013

Ν.Τα δώρα του Θέρους

Οδυσσέας Γ. Νίκου

Ο Οδυσσέας με την Αθηνά στο άντρο των Νυμφών με τα δώρα της  Πύλης του Νότου ΕΥΔΩΡΟΣ.
Ο Οδυσσέας φθάνει στην Ιθάκη μετά από μακροχρόνια απουσία και μεγάλη περιπέτεια.Στην αρχή δεν την αναγνωρίζει . Είναι τυλιγμένη στην ομίχλη  και  θλίβεται. Φοβάται πως οι Φαίακες  τον ξεγελάσανε και τον κλέψανε. Στην Αθηνά που παρουσιάζεται μεταμορφωμένη σε νεαρό εξιστορεί μια πλαστή ιστορία κατά την προσφιλή του συνήθεια, να διηγείται γοητευτικές ιστορίες. Η θεά που τον αγαπάει και  τον προστατεύει μειδιά, τον μαλώνει και τον χαιδεύει τρυφερά.  Του δείχνει την Ιθάκη που αναδύεται σιγά σιγά μέσα από την ομίχλη που διαλύεται.Στο άντρο των Νυμφών θα κρύψει τα δώρα των Φαιάκων και του μεγάλου ταξιδιού. Καθισμένοι  οι δυό τους διαλεκτικώς  συνομολογούμενοι  σε μια ελιά θα συζητήσουνε μαζί με εμάς τους ομηρικούς  ακροατές  που τους ακούμε με προσοχή  για πολλά.....
Ποιος είναι  ο Όμηρος; Τι ήταν; Τι είναι τα Ομηρικά Έπη;
Ο Όμηρος ήταν ένας   Ποιητής του ονειροχρόνου ταξιδευτής. Επισκέφθηκε την Αιωνιότητα , ταξίδεψε μέσα της και μας την μετέφερε  σε δημιουργική  γραφή καταγραφή  γεγονότων ιστορικών αλληγορικών  προσωπικών  και  συλλογικών.
Τα Ομηρικά Έπη είναι το ΔΩΡΟ του.
Το Δώρο   της ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ  στην ανθρωπότητα που έκρυψε  μέσα στις ΛΕΞΕΙΣ του στο άντρο των ΟΜΗΡΙΚΩΝ ΕΠΩΝ.
Είναι το  Δώρο της Ελευθερίας γιατί ο Όμηρος ήταν γεννημένος ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ.
 Είναι  δε με   την βαθιά ενυπόστατη πυρηνική δομή  του ΕΣΤΙ  ένας μεγάλος πολεμιστής του Πνεύματος και ένας άνθρωπος της Γνώσης που την κατέκτησε σε όλο το  εύρος της, υψηπετής  ΑΕΤΟΣ 12 διαστάσεων. Από  την ευθεία μέχρι το  δωδεκάεδρον με αφετηρία το ΣΗΜΕΙΟΝ σημάδι του καθαρού ΝΟΥ.

Είναι η δύναμη η ευρωστία του Άρη, ο μαχητής που φτιάχνει το  εύρωστο σώμα το υγιές και η ασπίδα του πολεμιστή.
Η  καλλιέργεια της Δήμητρας που  φτιάχνει καλιεργημένους τους  ανθρώπους πολιτισμένους.
Ο λόγος του Ερμή για εύγλωτους νεανικούς όπως ο ίδιος ο σκανδαλιάρης  νεανικός θεός.
 Τα φτερά της ψυχής για συναισθηματικούς και συντροφικούς  της Ήρας.
Το τόξο για  φωτεινούς  μακροσαϊτευτές  του Απόλλωνος.
Το αδράχτι  με τον μίτο της σύνδεσης  για   ξεκάθαρους  της  Εστίας.
 Η ζώνη  της ένωσης για εύμορφους  της  Αφροδίτης .
Ο αόρατος μανδύας, η αίδιος περικεφαλαία  για  μύστες  του Πλούτωνος.
Το αιχμηρό δόρυ για  οπλισμένους  σοφούς  της  Αθηνάς.
Το σκήπτρο για βουλοφόρους  ηγέτες  του Διός
Τα βέλη για  αδελφικούς   φίλους   της  Αρτέμιδος.
 Και η τρίαινα, η  ανάδευση της έμπνευσης  για  καλλιτέχνες οραματιστές του Ποσειδώνος.
Είναι  το πολυμήχανο μυαλό του Οδυσσέα , του βασανισμένου ανθρώπου, η αξιόπιστη ψυχή του, η ΠΗΝΕΛΟΠΗ και η ζωντανή  καρδιά του   ο ΤΗΛΕΜΑΧΟΣ.
Ποιος είναι ο μεγάλος πρωταγωνιστής των Ομηρικών Επών;
Ο Οδυσσέας, ο Αχιλλέας, ο Έκτωρ, η Ελένη, η Πηνελόπη, η Αφροδίτη, η Αθηνά ;
'Όλοι και τίποτα αυτά.
Ο μεγάλος πρωταγωνιστής των Ομηρικών Επών είναι ο ΛΟΓΟΣ.
Δυναμικός μαχητικός λογικός εύστροφος συναισθηματικός καθαρός τακτοποιημένος βαθύς μυστικός ρομαντικός πολεμικός ηγετικός  διακριτικά ενωτικός . Κυρίως ΕΝΟΠΛΟΣ με οπλισμό τονισμό αρμονία και ρυθμό μουσικό.
Πανταχού παρών και τα πάντα  ερμηνευτικά εξηγών  μαχόμενος από κοντά Αγχέμαχος και από μακριά Τηλέμαχος . Τα πάντα να συμβαίνουν  να λαμβάνουν χώρα  και χώρο εξ αιτίας του  στον αέναο χορό των  λέξεων του κοσμικού ήχου της συμπαντικής δημιουργίας.
Τι κάνει ο Οδυσσέας όταν φθάνει στην Ιθάκη;
Όταν ο Οδυσσέας φτάνει στην Ιθάκη, η μεγίστη επιθυμία του  δεν είναι  παρά να πάρει πίσω  τον κόσμο που του έκλεψαν και ότι του ανήκει και ξεκινά από τις ΛΕΞΕΙΣ του, την έννοια και την σημασία τους.
Λέξεις όπως  ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, ΠΑΤΡΙΔΑ ,ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ, ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ, ΤΙΜΗ.
Γιατί πρώτα σου κλέβουν τις λέξεις και μετά τα ΟΝΕΙΡΑ και  την ΖΩΗ.

ΝΟΤΟΘΕΝ τον καιρό του Θερισμού
ΛΕΟΝΤΕΣ ορεσίτροφοι
ΕΛΖΙΝ του μεγάλου  Καλοκαιριού

Πέμπτη 21 Μαρτίου 2013

Α. Το σάλπισμα της Άνοιξης

Τ. Ηλιάδης
 
 Ξεπροβάλει η ροδοδάκτυλη αυγή ...« ἦμος δ’ ἠριγένεια φάνη ῥοδοδάκτυλος Ἠώς»


Το μυστικό της λύσης του κάθε προβλήματος για ένα άνθρωπο της γνώσης, είναι να το βλέπει σαν Ζευς από ψηλά ,πανοραμικά, με  του αετού την ματιά.
Να το εξετάζει σε βάθος και σε πλάτος ατενίζοντας ταυτόχρονα το δένδρο και το δάσος. Να μην παίρνει τα πράγματα πολύ προσωπικά, εγκλωβισμένος, εγκιβωτισμένος σε εμμονές ανύπαρκτης σπουδαιότητας και χάνει πολύ ενέργεια προσπαθώντας να την υπερασπίσει και από την οποία ένας θνητός δεν μπορεί να κρατηθεί αποτελεσματικά.
Ο Μάρτιος είναι ο μήνας του Κριού και ο Άρης ο κυβερνήτης του μαζί με την ημέρα της Τρίτης.
Ο Αχιλλέας είναι το αρχέτυπο του και ο Αλέξανδρος του Φιλίππου,το ακριβές αντίγραφο του.
Εμπρός Μαρς ! Είναι το παράγγελμα του.
Το γ της εκλειπτικής αρχίζει στις ο μοίρες του Κριού.
Είναι η εαρινή ισημερία, η αρχή της Άνοιξης και η αναγέννηση της φύσης.
Η επιστροφή της Περσεφόνης Κόρης.
Τα προηγούμενα 2000 χρόνια, πίσω από το ζώδιο του Κριού που είναι μια περιοχή 30 μοιρών στην ζώνη   των εκλείψεων  της , της ευθυγράμμισης τουτέστιν του Ήλιου, της Σελήνης και της Γης βρισκόταν ο αστερισμός των Ιχθύων με κυρίαρχο τον Ποσειδώνα. Όλος ο κόσμος παραδερνόταν μέσα σε μια ομίχλη που δεν μπορούσε κανείς να διακρίνει τον ρόλο και την πορεία του καθαρά.
Παρά πολλοί άνθρωποι πνίγηκαν και ξέμειναν σε ξερονήσια και άγνωστα του νου νησιά.
Τα επόμενα 2000 χρόνια, πίσω από το ζώδιο του Κριού θα βρίσκεται ο αστερισμός του Υδροχόου και πίσω από το ζώδιο του Ζυγού ο αστερισμός του Λέοντος στην πολικότητα της ευθείας τους.
Ο Άρης θα βαδίζει μαζί στον Ουρανό με την γνώση της Αρτέμιδος και η Αφροδίτη θα τραγουδά με τον Απόλλωνα αγκαλιά την αυτοσυνείδηση του φωτός.
Η Άρτεμις, ο πλανήτης Ουρανός εισήλθε από τις 13 Μαρτίου 2011 στον Κριό και θα μείνει 7 χρόνια.
Στις 19 Μαρτίου είναι το περίγειο της Σελήνης , πανσέληνος στον σεληνιακό της μήνα.
Οι ενέργειες του σύμπαντος συνωμοτούν για το πεπρωμένο του αληθινού, νοήμονος, ενήλικος ανθρώπου που δεν έχει καμία δικαιολογία πλέον να μην γνωρίζει και να συμπεριφέρεται ανόητα, παράλογα , άπληστα και καταχρηστικά διαπράττων την ύβριν αντινοϊκά.
Όταν ο Αχιλλέας συνομιλών με μια υδάτινη θεότητα, την Θέτιδα αποσύρεται θυμωμένος στην σκηνή του, ο Απόλλων στο Α της Ιλιάδος , κατεβαίνει όμοιος με την νύχτα και ρίχνει τα βέλη με το τόξο του σημαδεύοντας την ασυνειδησία, την διαφωνία και την υπερβολή.
Όταν η Πηνελόπη εμπνεόμενη με μια πύρινη θεότητα, την Αθηνά, όμοια με την Άρτεμη και την Αφροδίτη, αποσύρεται στην κάμαρα της, ο Οδυσσέας οργισμένος πιάνει το τόξο του Απόλλωνα και σαν Λύρα στα χέρια του άδει στοχεύοντας μία κατάχρηση φιλοξενίας σε ενός παλατιού την αυλή, με μια αυδή στην ραψωδία Φι.
Οι ρόλοι εναλλάσσονται στην Διονυσιακή σκηνή και οι μεταμορφώσεις του Διονυσιακού Πνεύματος ακολουθούν αξιόπιστα την Ομηρική Γραφή.
Χορεύοντας στο Γαλαξιακό Σύμπαν με της Ήρας την Ηρωική Ψυχή.
Κοντά στο μειλίχιο Δία που μόλις έχει επιστρέψει από μια 12ήμερη στους Αιθίοπες επίσκεψη απουσία,πλαγιάζει μαζί του αγκαλιά για να κοιμηθεί και μειδιόντες παρόντες είναι όλοι οι Ολύμπιοι Θεοί!

Η Ιλιάς είναι η τέχνη του ένοπλου πολέμου , του Άρη.
Η Οδύσσεια είναι η μαεστρία της ένοπλης ειρήνης , της Αθηνάς.
Και τα δύο φτερωτά τοξοβόλα έπη ανήκουν στον Απόλλωνα , είναι ο δρόμος μιας καθαρής καρδιάς.
Ο τρομερός θυμός του Αχιλλέα γίνεται εκτυφλωτικό πυροτέχνημα αλουργίδος εκστρατεύοντας προς την Ανατολή.
Η βαθιά οργή του Οδυσσέα μετασχηματίζεται σε ελεγχόμενη πυρηνική αλυσιδωτή αντίδραση ουράνιας μεταστοιχείωσης της Δύσης .
Μια ηλιακή απολλώνια επιστροφή.
Ο Άρης ,θεός του πυρός σε ζώδιο της φωτιάς , παιδί της Γης , του Αιγόκερω Διός και του Νερού του   αρθρωτού καβουριού της Ήρας , παράνομος εραστής της Αφροδίτης ,
στην ζυγαριά του αέρος αναζητά με πάθος “το οξυγόνο” του σε μια ερωτική συμπολική συμπνοή.
Η Αθηνά, πύρινη θεότητα με τον αέρινο Ερμή , λόγιο ερμηνευτή
άριστα , νηφάλια συνομιλεί καθ όλη την διάρκεια του ταξιδιού ενός διανοητή.

Ο ‘Ηλιος εισέρχεται την εαρινή ισημερία στο ηλεκτρομαγνητικό πεδίο του Άρη Κριού ,
ξεκινώντας από την χώρα του ανατέλλοντος ηλίου. Όταν αρχίσουν και κλείνουν οι Πύλες της Παγγαίας Ηπείρου,στην Ανατολή, την Δύση, Βορρά και Νότο από τον Εύμαιο πολεμιστή,
στο μέσον της Γης και ενός αιθρίου ένα τόξο απολλώνειο θα στηθεί.
Γελιέται κανείς, αν νομίζει πως θάχει κάπου να πάει  κάτω από ένα λαμπερό Ήλιο για να κρυφτεί.

Η αυγή της Οδύσσειας του 2013  από το πρώτο πρωινό της ανθρωπότητος  σε έκδοση ομηρική.

 ΕΛΖΙΝ

Κυριακή 3 Φεβρουαρίου 2013

Α-Ω.Η Οδύσσεια του Διαδικτύου

Από το πρώτο πρωινό του κόσμου  στην μεγάλη περιπέτεια του οδυσσειακού ελευθέρου πνεύματος
ΡΑΨ. Α 
.Ἦμος δ’ ἠέλιος κατέδυ καὶ ἐπὶ κνέφας ἦλθε, 475
δὴ τότε κοιμήσαντο παρὰ πρυμνήσια νηός·
ἦμος δ’ ἠριγένεια φάνη ῥοδοδάκτυλος Ἠώς,

Όμως ο ήλιος έδυσε και το σκοτάδι ήρθε,
και τότε αυτοί κοιμήθηκαν πλάι στα πρυμνήσια της νηός,
όμως σαν η πρωιγενής εφάνη ροδοδάκτυλη Αυγή….


                                             Α. Ο Καιρός του Τόξου 3 Φεβρουαρίου 2008
Ω. Ο Καιρός του Ομήρου 3 Φεβρουαρίου 2013



 Ταξιδεύοντας με τα γρήγορα πλοία των  Διαδικτυακών Φαιάκων με προορισμό και στόχο την Ιθάκη ενός καθαρού Νου

Σάββατο 2 Φεβρουαρίου 2013

Ε. Χαίρε Ελλάς


Η Ελλάς θέλει σχηματίσει εν κράτος ανεξάρτητον και θέλει χαίρει όλα τα δίκαια πολιτικά, διοικητικά και εμπορικά τα προσπεφυκότα εις εντελή ανεξαρτησίαν
Από τα πρωτόκολλα της 3ης Φεβρουαρίου 1830
 Στις 22 Ιανουαρίου / 3 Φεβρουαρίου 1830, η Διάσκεψη του Λονδίνου, ύστερα από αγγλική πρόταση, διακήρυξε την πολιτική ανεξαρτησία της Ελλάδος, με το άρθρο 1 πρωτοκόλλου που υπογράφεται από τους πληρεξουσίους της Αγγλίας, της Γαλλίας και της Ρωσίας, Άμπερντην, Μονμορανσύ Λαβάλ και Λίβεν. Το άρθρο 1 του πρωτοκόλλου της 3ης Φεβρουαρίου 1830 όριζε: «Η Ελλάς θέλει σχηματίσει εν Κράτος ανεξάρτητον, και θέλει χαίρει όλα τα δίκαια, πολιτικά, διοικητικά και εμπορικά, τα προσπεφυκότα εις εντελή ανεξαρτησίαν».
Η πανηγυρική αυτή διακήρυξη της πολιτικής ανεξαρτησίας της Ελλάδος συνιστούσε διεθνή αναγνώριση ελληνικού κράτους, άρα ίδρυσή του και έναρξη της υπάρξεώς του από την άποψη της διεθνούς κοινωνίας. Η πρόοδος, σχετικά με τους αντίστοιχους ορισμούς του πρωτοκόλλου της 10/22 Μαρτίου 1829, ήταν μεγάλη και είχε σπουδαιότητα κρίσιμη. Αντίθετα, οι ορισμοί του πρωτοκόλλου εκείνου για τα σύνορα του ελληνικού κράτους αθετούνταν μερικώς με ό,τι όριζε πολύ δυσμενέστερα για την Ελλάδα το άρθρο 2 του νέου πρωτοκόλλου.
Με το άρθρο αυτό εκπληρωνόταν ο αρχικά διακηρυγμένος σκοπός της επεμβάσεως των τριών συμμάχων στον ελληνοτουρκικό αγώνα, δηλαδή η αποκατάσταση της ειρήνης και η εξασφάλιση της ναυτιλίας και του εμπορίου στην περιοχή.
Η εκπλήρωση του σκοπού αυτού εξαίρεται και στο «Συμπέρασμα» του πρωτοκόλλου, όπου «αι τρεις Δυνάμεις συγχαίρουν αλλήλας» για το «κλείσιμο», ύστερα από τόσο μακρές και δύσκολες διαπραγματεύσεις, του Ελληνικού ζητήματος και διατυπώνουν την ελπίδα ότι η συνεργασία τους θα συνεχισθή σε παρόμοιες περιστάσεις και δεν θα παύση να συμβάλη στην εμπέδωση της παγκόσμιας ειρήνης.
Οι Δυνάμεις έβλεπαν στο πρωτόκολλο την οριστική διευθέτηση ενοχλητικού ζητήματος. Οι Έλληνες αντίθετα έβλεπαν σ’ αυτό, και ιδιαίτερα στο πρώτο άρθρο του, απλώς την απαρχή του ελεύθερου πολιτικού βίου του Έθνους. Και πραγματικά, με το πρωτόκολλο του Λονδίνου της 3ης Φεβρουαρίου του 1830 τερματιζόταν η Ελληνική Επανάσταση, αλλά και άρχιζε να υπάρχη επίσημα στη διεθνή κοινωνία το Ελληνικό Κράτος.
Ιστορία του Ελληνικού Έθνους, Εκδοτική Αθηνών, 1978, τόμος ΙΒ΄, σελ.536-537 * (άρθρο 4)
 
Από την Οδύσσεια του Ελληνισμού στα μονοπάτια της ιστορίας και στα κύματα  μιας  βασανισμένης απελευθερωτικής  πορείας

ΘΕΛΟΥΜΕ ένα καινούργιο σύνταγμα και μια μεγάλη Ελληνική Συνέλευση  γιορτινή  που θα μεταδοθεί  σε όλη την Ελλάδα και την Γη.Το καινούργιο σύνταγμα θα πρέπει να είναι αναρτημένο στα σχολεία στα δημόσια κτίρια και στα σπίτια απλό κατανοητό απ΄ όλους και όλοι να γνωρίζουν τις υποχρεώσεις τους και τις ευθύνες τους χωρίς μεσάζοντες δικολάβους και αμφίνομες δικονομίες για ένα ΜΕΛΛΟΝ της  Ελλάδος λαμπρό.
ΕΜΕΙΣ  οι σύγχρονοι Έλληνες και Ελληνίδες  του  ΤΩΡΑ
υπογεγραμμένο από τις ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ του ΣΗΜΕΡΑ
χωρίς την παρουσία δυναστών του ΧΘΕΣ
ΕΛΖΙΝ και  όλη η Ομηρική Παρέα μαζί με την Αστραία