Πέμπτη 9 Ιουνίου 2011

Σ. Στον χορό της Ασπίδος





Frans Floris, Vulcan Fashions the Shield of Achilles (1560)

Ο χειροδύναμος πυρουργός θεός της ιερής φωτιάς κατασκευάζει τα όπλα της πολεμικής ανδρειοσύνης της άρρητης ενάρετης ομορφιάς και τα παραδίδει μετά 20 αιώνες χρονικών χοανών των θεριστών του χρόνου στους Νέους Αχιλλείς στα παιδιά της καλλιγύναικος Ελλάδος του καινούργιου γαλαξία…κάτω από τον αστερισμό των Μυρμιδόνων. Ο Αχιλλέας, το ταίρι ο σύζυγος της Ιφιγένειας τα παραλαμβάνει και τα φορά μαζί με τα 4 στοιχεία την αφοβία, την διαύγεια, την δύναμη και την νηφαλιότητα στην πεμπτουσία των 5 πτυχών του πολεμιστή νέος και λαμπερός και όμορφος πολύ με την παρορμητική μεταβλητή και σταθερή ιδιότητα του νου. Από τα πέρατα του σύμπαντος την φωτιά ανάβει του ουρανού της γης του ήλιου και των αστεριών και του κοσμικού ωκεανού με την μητέρα Μαία του ερμηνευτή Ερμή των Πλειάδων και των Υάδων την χρυσή βροχή. Ο Ωρίων ο προσδιοριστής μετρά τις ώρες τις στιγμές τα λεπτά και τα δευτερόλεπτα που οι Πύλες της Ηρωικής Ψυχής της Ήρας ανοίγουν σπάζοντας το φράγμα του Ηριδανού της ιστορίας ποταμού κολυμπώντας πότε αριστερά πότε δεξιά μέχρι να βγει σε ξεκάθαρη στεριά ηνίοχων αμαξάδων του σκοπού. Έχουν τοποθετηθεί ο χαλκός της Αφροδίτης και του Έρωτος η ενωτική πυρηνική σύσταση η χημική. Ο κασσίτερος του Ζήνοος Διός με τα 50 ατομικά βόδια πρωτονίων σε λάμψη καθαρή. Ο χρυσός της Ηλιακής συνείδησης σε επίγνωση αυτοσυνείδητη και ο άργυρος της Αρτέμιδος σε γνώση σιωπηλή. Δύο πόλεις της ειρήνης και του πολέμου περιγράφονται με σειρά ομηρική. Οι θεοί της περικεφαλαίας Άρης και Αθηνά συνεργάζονται σε χρυσή τομή γιατί μόνο αυτός που ξέρει να πολεμά μπορεί και την ειρήνη να υπερασπισθεί, η δε έρις και η διχόνοια η δολερή να αποφευκτεί.
Η Πολιτεία της Ιθάκης και η Πόλις του Ιλίου . Οι χορευτές , οι ονειρευτές και οι κυνηγοί ενώνουν τα ζευγάρια σε γάμους αμφίδρομων γεφυρών τις Λέξεις με τις σωστές ορθές Έννοιες παντρεύουν και δυναμώνουν την φλόγα γύρω από την πρωταρχική Πηγή με λαμπαδίες φρυκτωρίες.
Πολιορκητές και πολιορκούμενοι συναντιούνται σε μια διαδρομή ανιχνευτική αλλά ένα άψογος πολεμιστής δεν μπορεί πολιορκημένος να βρεθεί γιατί η αψογοσύνη δεν δύναται ποτέ να απειληθεί.Δύο γνώμες έχουν οι άνθρωποι όταν ρημάζονται από διλήμματα εκβιαστικά στης Σκύλλας και της Χάρυβδης τα νερά Αμφίνομοι και Αμφιμέδοντες διχαλωτά μεταβλητοί.Οι Νόες έχουν μία γνώμη σταθερά κι απόφαση μη αναιρέσιμη όταν έχει παρθεί.
Η Δίκη , η Δικαιοσύνη την πλήρη διάκριση και ορθή κρίση απαιτεί για τους φονευθέντες μνηστήρες της μεγάλης ύβρης και κλοπής.
Η Δήμητρα με το άροτρο τις συνειδήσεις σε όμορφο μετόχι αγρό καλλιεργεί και ο βασιλιάς νους χαρούμενος παρακολουθεί.

Οι 4 βοσκοί ποιμένες των λαών που φυλάγουν τα πρόβατα σε μάνδρες κάλπικου παραδείσου δεν είναι επιθυμητοί γιατί ο άνθρωπος δεν έχει καμία αμαρτία προπατορική.
Οι Λέοντες σημαδεύουν τον τρυφηλό ταύρο που καταστρέφει τις αποφάσεις των Μαραθωνομάχων στον λαιμό και η κούπα, το ποτήρι της απληστίας της ασυδοσίας πέφτει από τα χέρια της αντινοϊκής καταχρηστικής εξουσίας.
Οι "κύνες» που νόμιζαν πως το φως του Απόλλωνος δεν θα επιστρέψει δεν τολμούν να πλησιάσουν σε λιονταρίσια περιοχή.
Ο Λίνος λυρίφθογγος της Ουρανίας γιός στην άκρη ενός νήματος και του λιναριού γνεσίματος , φαιακίσιος αοιδός και Διόνυσος τραγουδοποιός στο πνεύμα του οίνου τραγουδεί σε φανερά δείπνα και τραπέζια του διθυραμβικού χορού.Ο χορός καλά κρατεί στου λαβύρινθου τα στεγανά και ο Οδυσσέας από ψηλά τον εποπτεύει και τον ορά με δύο γυναίκες οδηγούς συντροφιά.Την Αριάδνη και την Πηνελόπη του Ικάριου με τον μανδύα της αγάπης την γερή ενδυμασία αρματωσιά.
Οι σχοινοβάτες του ονείρου την ισορροπία διατηρούν ανάμεσα στην γνωστή και άγνωστη της αβύσσου την πλευρά.
Ο καταληκτικόΣ συναρπαστικόΣ ηφαιστειώδηΣ
οπλισμόΣ των Ελληνικών λέξεων εις Σ
.
Σαν ένα ηφαίστειο που ξυπνά
και με το Νι και με το Σίγμα
σε γλώσσα ομηρική μας μιλά


Σ Ιλιάδος

Τὴν δ' ἠμείβετ' ἔπειτα περικλυτὸς ἀμφιγυήεις·
θάρσει· μή τοι ταῦτα μετὰ φρεσὶ σῇσι μελόντων.
αἲ γάρ μιν θανάτοιο δυσηχέος ὧδε δυναίμην
νόσφιν ἀποκρύψαι, ὅτε μιν μόρος αἰνὸς ἱκάνοι,
ὥς οἱ τεύχεα καλὰ παρέσσεται, οἷά τις αὖτε
ἀνθρώπων πολέων θαυμάσσεται, ὅς κεν ἴδηται.

Ὣς εἰπὼν τὴν μὲν λίπεν αὐτοῦ, βῆ δ' ἐπὶ φύσας·
τὰς δ' ἐς πῦρ ἔτρεψε κέλευσέ τε ἐργάζεσθαι.
φῦσαι δ' ἐν χοάνοισιν ἐείκοσι πᾶσαι ἐφύσων 470
παντοίην εὔπρηστον ἀϋτμὴν ἐξανιεῖσαι,
ἄλλοτε μὲν σπεύδοντι παρέμμεναι, ἄλλοτε δ' αὖτε,
ὅππως Ἥφαιστός τ' ἐθέλοι καὶ ἔργον ἄνοιτο.
χαλκὸν δ' ἐν πυρὶ βάλλεν ἀτειρέα κασσίτερόν τε
καὶ χρυσὸν τιμῆντα καὶ ἄργυρον· αὐτὰρ ἔπειτα
θῆκεν ἐν ἀκμοθέτῳ μέγαν ἄκμονα, γέντο δὲ χειρὶ
ῥαιστῆρα κρατερήν, ἑτέρηφι δὲ γέντο πυράγρην.

Ποίει δὲ πρώτιστα σάκος μέγα τε στιβαρόν τε
πάντοσε δαιδάλλων, περὶ δ' ἄντυγα βάλλε φαεινὴν
τρίπλακα μαρμαρέην, ἐκ δ' ἀργύρεον τελαμῶνα. 480
πέντε δ' ἄρ' αὐτοῦ ἔσαν σάκεος πτύχες· αὐτὰρ ἐν αὐτῷ
ποίει δαίδαλα πολλὰ ἰδυίῃσι πραπίδεσσιν.

Ἐν μὲν γαῖαν ἔτευξ', ἐν δ' οὐρανόν, ἐν δὲ θάλασσαν,
ἠέλιόν τ' ἀκάμαντα σελήνην τε πλήθουσαν,
ἐν δὲ τὰ τείρεα πάντα, τά τ' οὐρανὸς ἐστεφάνωται,
Πληϊάδας θ' Ὑάδας τε τό τε σθένος Ὠρίωνος
Ἄρκτόν θ', ἣν καὶ Ἄμαξαν ἐπίκλησιν καλέουσιν,
ἥ τ' αὐτοῦ στρέφεται καί τ' Ὠρίωνα δοκεύει,
οἴη δ' ἄμμορός ἐστι λοετρῶν Ὠκεανοῖο.

Ἐν δὲ δύω ποίησε πόλεις μερόπων ἀνθρώπων 490
καλάς. ἐν τῇ μέν ῥα γάμοι τ' ἔσαν εἰλαπίναι τε,
νύμφας δ' ἐκ θαλάμων δαΐδων ὕπο λαμπομενάων
ἠγίνεον ἀνὰ ἄστυ, πολὺς δ' ὑμέναιος ὀρώρει·
κοῦροι δ' ὀρχηστῆρες ἐδίνεον, ἐν δ' ἄρα τοῖσιν
αὐλοὶ φόρμιγγές τε βοὴν ἔχον· αἳ δὲ γυναῖκες
ἱστάμεναι θαύμαζον ἐπὶ προθύροισιν ἑκάστη.
λαοὶ δ' εἰν ἀγορῇ ἔσαν ἀθρόοι· ἔνθα δὲ νεῖκος
ὠρώρει, δύο δ' ἄνδρες ἐνείκεον εἵνεκα ποινῆς
ἀνδρὸς ἀποφθιμένου· ὃ μὲν εὔχετο πάντ' ἀποδοῦναι
δήμῳ πιφαύσκων, ὃ δ' ἀναίνετο μηδὲν ἑλέσθαι· 500

ἄμφω δ' ἱέσθην ἐπὶ ἴστορι πεῖραρ ἑλέσθαι.
λαοὶ δ' ἀμφοτέροισιν ἐπήπυον ἀμφὶς ἀρωγοί·
κήρυκες δ' ἄρα λαὸν ἐρήτυον· οἳ δὲ γέροντες
εἵατ' ἐπὶ ξεστοῖσι λίθοις ἱερῷ ἐνὶ κύκλῳ,
σκῆπτρα δὲ κηρύκων ἐν χέρσ' ἔχον ἠεροφώνων·
τοῖσιν ἔπειτ' ἤϊσσον, ἀμοιβηδὶς δὲ δίκαζον.
κεῖτο δ' ἄρ' ἐν μέσσοισι δύω χρυσοῖο τάλαντα,
τῷ δόμεν ὃς μετὰ τοῖσι δίκην ἰθύντατα εἴποι.

Τὴν δ' ἑτέρην πόλιν ἀμφὶ δύω στρατοὶ ἥατο λαῶν
τεύχεσι λαμπόμενοι· δίχα δέ σφισιν ἥνδανε βουλή, 510
ἠὲ διαπραθέειν ἢ ἄνδιχα πάντα δάσασθαι
κτῆσιν ὅσην πτολίεθρον ἐπήρατον ἐντὸς ἔεργεν·
οἳ δ' οὔ πω πείθοντο, λόχῳ δ' ὑπεθωρήσσοντο.
τεῖχος μέν ῥ' ἄλοχοί τε φίλαι καὶ νήπια τέκνα
ῥύατ' ἐφεσταότες, μετὰ δ' ἀνέρες οὓς ἔχε γῆρας·
οἳ δ' ἴσαν· ἦρχε δ' ἄρά σφιν Ἄρης καὶ Παλλὰς Ἀθήνη
ἄμφω χρυσείω, χρύσεια δὲ εἵματα ἕσθην,
καλὼ καὶ μεγάλω σὺν τεύχεσιν, ὥς τε θεώ περ
ἀμφὶς ἀριζήλω· λαοὶ δ' ὑπολίζονες ἦσαν.
οἳ δ' ὅτε δή ῥ' ἵκανον ὅθι σφίσιν εἶκε λοχῆσαι 520
ἐν ποταμῷ, ὅθι τ' ἀρδμὸς ἔην πάντεσσι βοτοῖσιν,
ἔνθ' ἄρα τοί γ' ἵζοντ' εἰλυμένοι αἴθοπι χαλκῷ.
τοῖσι δ' ἔπειτ' ἀπάνευθε δύω σκοποὶ εἵατο λαῶν
δέγμενοι ὁππότε μῆλα ἰδοίατο καὶ ἕλικας βοῦς.
οἳ δὲ τάχα προγένοντο, δύω δ' ἅμ' ἕποντο νομῆες
τερπόμενοι σύριγξι· δόλον δ' οὔ τι προνόησαν.
οἳ μὲν τὰ προϊδόντες ἐπέδραμον, ὦκα δ' ἔπειτα
τάμνοντ' ἀμφὶ βοῶν ἀγέλας καὶ πώεα καλὰ
ἀργεννέων οἰῶν, κτεῖνον δ' ἐπὶ μηλοβοτῆρας.
οἳ δ' ὡς οὖν ἐπύθοντο πολὺν κέλαδον παρὰ βουσὶν 530
εἰράων προπάροιθε καθήμενοι, αὐτίκ' ἐφ' ἵππων
βάντες ἀερσιπόδων μετεκίαθον, αἶψα δ' ἵκοντο.
στησάμενοι δ' ἐμάχοντο μάχην ποταμοῖο παρ' ὄχθας,
βάλλον δ' ἀλλήλους χαλκήρεσιν ἐγχείῃσιν.
ἐν δ' Ἔρις ἐν δὲ Κυδοιμὸς ὁμίλεον, ἐν δ' ὀλοὴ Κήρ,
ἄλλον ζωὸν ἔχουσα νεούτατον, ἄλλον ἄουτον,
ἄλλον τεθνηῶτα κατὰ μόθον ἕλκε ποδοῖιν·
εἷμα δ' ἔχ' ἀμφ' ὤμοισι δαφοινεὸν αἵματι φωτῶν.
ὡμίλευν δ' ὥς τε ζωοὶ βροτοὶ ἠδ' ἐμάχοντο,
νεκρούς τ' ἀλλήλων ἔρυον κατατεθνηῶτας. 540

Ἐν δ' ἐτίθει νειὸν μαλακὴν πίειραν ἄρουραν
εὐρεῖαν τρίπολον· πολλοὶ δ' ἀροτῆρες ἐν αὐτῇ
ζεύγεα δινεύοντες ἐλάστρεον ἔνθα καὶ ἔνθα.
οἳ δ' ὁπότε στρέψαντες ἱκοίατο τέλσον ἀρούρης,
τοῖσι δ' ἔπειτ' ἐν χερσὶ δέπας μελιηδέος οἴνου
δόσκεν ἀνὴρ ἐπιών· τοὶ δὲ στρέψασκον ἀν' ὄγμους,
ἱέμενοι νειοῖο βαθείης τέλσον ἱκέσθαι.
ἣ δὲ μελαίνετ' ὄπισθεν, ἀρηρομένῃ δὲ ἐῴκει,
χρυσείη περ ἐοῦσα· τὸ δὴ περὶ θαῦμα τέτυκτο.
Ἐν δ' ἐτίθει τέμενος βασιλήϊον· ἔνθα δ' ἔριθοι 550
ἤμων ὀξείας δρεπάνας ἐν χερσὶν ἔχοντες.
δράγματα δ' ἄλλα μετ' ὄγμον ἐπήτριμα πῖπτον ἔραζε,
ἄλλα δ' ἀμαλλοδετῆρες ἐν ἐλλεδανοῖσι δέοντο.
τρεῖς δ' ἄρ' ἀμαλλοδετῆρες ἐφέστασαν· αὐτὰρ ὄπισθε
παῖδες δραγμεύοντες ἐν ἀγκαλίδεσσι φέροντες
ἀσπερχὲς πάρεχον· βασιλεὺς δ' ἐν τοῖσι σιωπῇ
σκῆπτρον ἔχων ἑστήκει ἐπ' ὄγμου γηθόσυνος κῆρ.
κήρυκες δ' ἀπάνευθεν ὑπὸ δρυῒ δαῖτα πένοντο,
βοῦν δ' ἱερεύσαντες μέγαν ἄμφεπον· αἳ δὲ γυναῖκες
δεῖπνον ἐρίθοισιν λεύκ' ἄλφιτα πολλὰ πάλυνον. 560

Ἐν δ' ἐτίθει σταφυλῇσι μέγα βρίθουσαν ἀλωὴν
καλὴν χρυσείην· μέλανες δ' ἀνὰ βότρυες ἦσαν,
ἑστήκει δὲ κάμαξι διαμπερὲς ἀργυρέῃσιν.
ἀμφὶ δὲ κυανέην κάπετον, περὶ δ' ἕρκος ἔλασσε
κασσιτέρου· μία δ' οἴη ἀταρπιτὸς ἦεν ἐπ' αὐτήν,
τῇ νίσοντο φορῆες ὅτε τρυγόῳεν ἀλωήν.
παρθενικαὶ δὲ καὶ ἠΐθεοι ἀταλὰ φρονέοντες
πλεκτοῖς ἐν ταλάροισι φέρον μελιηδέα καρπόν.
τοῖσιν δ' ἐν μέσσοισι πάϊς φόρμιγγι λιγείῃ
ἱμερόεν κιθάριζε, λίνον δ' ὑπὸ καλὸν ἄειδε 570
λεπταλέῃ φωνῇ· τοὶ δὲ ῥήσσοντες ἁμαρτῇ
μολπῇ τ' ἰυγμῷ τε ποσὶ σκαίροντες ἕποντο.

Ἐν δ' ἀγέλην ποίησε βοῶν ὀρθοκραιράων·
αἳ δὲ βόες χρυσοῖο τετεύχατο κασσιτέρου τε,
μυκηθμῷ δ' ἀπὸ κόπρου ἐπεσσεύοντο νομὸν δὲ
πὰρ ποταμὸν κελάδοντα, παρὰ ῥοδανὸν δονακῆα.
χρύσειοι δὲ νομῆες ἅμ' ἐστιχόωντο βόεσσι
τέσσαρες, ἐννέα δέ σφι κύνες πόδας ἀργοὶ ἕποντο.
σμερδαλέω δὲ λέοντε δύ' ἐν πρώτῃσι βόεσσι
ταῦρον ἐρύγμηλον ἐχέτην· ὃ δὲ μακρὰ μεμυκὼς 580
ἕλκετο· τὸν δὲ κύνες μετεκίαθον ἠδ' αἰζηοί.
τὼ μὲν ἀναῤῥήξαντε βοὸς μεγάλοιο βοείην
ἔγκατα καὶ μέλαν αἷμα λαφύσσετον· οἳ δὲ νομῆες
αὔτως ἐνδίεσαν ταχέας κύνας ὀτρύνοντες.
οἳ δ' ἤτοι δακέειν μὲν ἀπετρωπῶντο λεόντων,
ἱστάμενοι δὲ μάλ' ἐγγὺς ὑλάκτεον ἔκ τ' ἀλέοντο.

Ἐν δὲ νομὸν ποίησε περικλυτὸς ἀμφιγυήεις
ἐν καλῇ βήσσῃ μέγαν οἰῶν ἀργεννάων,
σταθμούς τε κλισίας τε κατηρεφέας ἰδὲ σηκούς.
Ἐν δὲ χορὸν ποίκιλλε περικλυτὸς ἀμφιγυήεις, 590
τῷ ἴκελον οἷόν ποτ' ἐνὶ Κνωσῷ εὐρείῃ
Δαίδαλος ἤσκησεν καλλιπλοκάμῳ Ἀριάδνῃ.
ἔνθα μὲν ἠΐθεοι καὶ παρθένοι ἀλφεσίβοιαι
ὀρχεῦντ' ἀλλήλων ἐπὶ καρπῷ χεῖρας ἔχοντες.
τῶν δ' αἳ μὲν λεπτὰς ὀθόνας ἔχον, οἳ δὲ χιτῶνας
εἵατ' ἐϋννήτους, ἦκα στίλβοντας ἐλαίῳ·
καί ῥ' αἳ μὲν καλὰς στεφάνας ἔχον, οἳ δὲ μαχαίρας
εἶχον χρυσείας ἐξ ἀργυρέων τελαμώνων.
οἳ δ' ὁτὲ μὲν θρέξασκον ἐπισταμένοισι πόδεσσι
ῥεῖα μάλ', ὡς ὅτε τις τροχὸν ἄρμενον ἐν παλάμῃσιν 600
ἑζόμενος κεραμεὺς πειρήσεται, αἴ κε θέῃσιν·
ἄλλοτε δ' αὖ θρέξασκον ἐπὶ στίχας ἀλλήλοισι.
πολλὸς δ' ἱμερόεντα χορὸν περιίσταθ' ὅμιλος
τερπόμενοι·

δοιὼ δὲ κυβιστητῆρε κατ' αὐτοὺς
μολπῆς ἐξάρχοντες ἐδίνευον κατὰ μέσσους.

Ἐν δ' ἐτίθει ποταμοῖο μέγα σθένος Ὠκεανοῖο
ἄντυγα πὰρ πυμάτην σάκεος πύκα ποιητοῖο.

Αὐτὰρ ἐπεὶ δὴ τεῦξε σάκος μέγα τε στιβαρόν τε,
τεῦξ' ἄρα οἱ θώρηκα φαεινότερον πυρὸς αὐγῆς, 610
τεῦξε δέ οἱ κόρυθα βριαρὴν κροτάφοις ἀραρυῖαν
καλὴν δαιδαλέην, ἐπὶ δὲ χρύσεον λόφον ἧκε,
τεῦξε δέ οἱ κνημῖδας ἑανοῦ κασσιτέροιο.

Αὐτὰρ ἐπεὶ πάνθ' ὅπλα κάμε κλυτὸς ἀμφιγυήεις,
μητρὸς Ἀχιλλῆος θῆκε προπάροιθεν ἀείρας.
ἣ δ' ἴρηξ ὣς ἆλτο κατ' Οὐλύμπου νιφόεντος
τεύχεα μαρμαίροντα παρ' Ἡφαίστοιο φέρουσα.

Ιλιάς!
Ο Λόγος, το Βιβλίο, τα Έπη,
το Σέλας των Ελλήνων 12 μοίρες από τον Β. Πόλο

όταν κάποιος Σελλός με ελεγχόμενη τρέλλα ορά!

Το αστέρι του Βορρά!
2800 χρόνια από τον Όμηρο και μετά...


Στον χορό της Μνήμης

ΕΛΖΙΝ
...ακροβάτες του απείρου σε νήμα και σχοινί του διαπύρου
στην άκρη του Ονείρου

2 σχόλια:

  1. Η συνάντηση της Μυθιστορίας της Μνημονικής σε σταθμούς γέφυρες της κρίσιμης αποφασιστικής καμπής!

    Στην ασπίδα;
    Τον ρώτησα, εννοείς, πως θα φτιάξω κάποια ασπίδα!
    Αυτό ήταν ένα καινούργιο στοιχείο, που δεν το είχε αναφέρει την προηγούμενη φορά.
    -Την ασπίδα ,δεν μπορείς να την φτιάξεις εσύ,
    Την έχει δημιουργήσει ο Ήφαιστος για τον Αχιλλέα.
    Μπορείς όμως να ρωτήσεις τον Οδυσσέα γι’αυτήν.
    Την απόκτησε παλεύοντας με τον Αίαντα, μαζί με τα υπόλοιπα όπλα
    του γιού της Θέτιδας.
    -Μα που θα μπορούσα να βρω τον Οδυσσέα;
    ήταν το εύλογο ερώτημα μου.

    -Όταν θα είσαι έτοιμος, και θα είναι κι’αυτός …θα συναντηθείτε …

    στο ραντεβού των έτοιμων και έτυμων
    συγχρονιστικών λιονταριών της ομηρικής επικής απελευθερωτικής δραματουργίας.

    Λίο Λεών

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Γιατί δεν γίνεσαι η αλλαγή... που θέλεις να δεις στον κόσμο;