Παρασκευή 31 Δεκεμβρίου 2010

*. Ένα Αστέρι στον Ουρανό


σε γέννηση μιας μουσικής αρμονίας

…ανοδικής αυτοσυνείδησης σε θεατρική σκηνή και μιας μελωδίας!
Η ΓΕΝΝΗΣΗ ΤΗΣ ΤΡΑΓΩΔΙΑΣ
Ο λεπτολόγος, φιλοαμέριμνος φίλος των αινιγμάτων αποτραβήχτηκε σε κάποια γωνιά των Άλπεων με πνεύμα κορεσμένο από λεπτότητα και μυστήριο, συλλογισμένος και ξέγνοιαστος κατέγραψε στον πυρήνα αυτού του βιβλίου τους στοχασμούς του για τους Έλληνες και πως η τραγωδία γεννήθηκε από το πνεύμα της μουσικής. Η προσδιοριστική αιτία αυτού του πολυσυζητημένου βιβλίου είναι ένα προσωπικό πρόβλημα και το μαρτυρά η εποχή που το συνέλαβα το 1870, λέει ο Φρείντρικ Νίτσε και συνεχίζει:
Οι Έλληνες και το πνεύμα της τραγωδίας. Απ όλες τις τέχνες συνεχίζει, η τελειότερη, η ωραιότερη, η πιο δικαιολογημένα αξιοζήλευτη, η γοητευτικότερη, εκείνη που σε συνεπαίρνει περισσότερο στην ζωή είναι η Ελληνική τέχνη. Είναι αδύνατο να κατανοήσουμε και να φανταστούμε τους Έλληνες όσο καιρό δεν μπορούμε να απαντήσουμε σε αυτό το ερώτημα: Τι είναι το διονυσιακό πνεύμα; Θα έχουμε επιτελέσει αποφασιστικό βήμα σχετικά με την αισθητική επιστήμη όταν φθάσουμε όχι μόνο στο λογικό συμπέρασμα αλλά στην άμεση βεβαιότητα αυτής της ιδέας: Πως η προοδευτική εξέλιξη της τέχνης είναι το αποτέλεσμα του διπλού χαρακτήρα του Απολλώνειου και Διονυσιακού πνεύματος και πως ακριβώς γεννιέται η ζωή από την δυαδικότητα των δύο φύλων ανάμεσα στην αέναη πάλη με περιοδικές προσεγγίσεις. Τα ονόματα αυτά τα δανειζόμαστε από τους Έλληνες που έκαναν νοητή στον στοχαστή την απόκρυφη και βαθειά σημασία τους για την τέχνη όχι με αφηρημένες έννοιες αλλά με την βοήθεια των εκφραστικών μορφών των θεών τους. Με αυτές τις δύο θεότητες των τεχνών με τον Απόλλωνα και τον Διόνυσο συνδέεται η γνώση μας που εκδηλώθηκε στον Ελληνικό κόσμο.
Ο Απόλλων ωσάν θεοποιημένη μορφή της αρχής της εξατομίκευσης, που εντός της μόνο εκπληρώνονται οι αιώνιοι σκοποί ης πρωταρχικής μονάδας, απαιτεί μέτρο για να μπορεί να προάγεται η αυτογνωσία το γνώθι σαυτόν. Η Ελληνική τραγωδία στην αρχαιότερη μορφή της είχε μοναδικό αντικείμενο τα βάσανα του Διόνυσου και ήταν ο μοναδικός ήρωας επί σκηνής εμφανιζόμενος με πλειονότητα μορφών υπό το προσωπείο του αγωνιζόμενου ήρωα και ταυτόχρονα βρίσκεται περιπλεγμένος στα πλοκάμια της ατομικής βούλησης. Φανερώνεται ως άτομο εκτεθειμένο στην πλάνη, λεία του πόθου και της οδύνης. Και αν παρουσιάζεται με αυτήν την ακρίβεια και διαύγεια, οφείλεται στον Απόλλωνα, τον ονειροκρίτη, που αποκαλύπτει στον χορό την διονυσιακή του υπόσταση. Ο Διόνυσος διαμελίζεται από τους Τιτάνες και αυτός ο διαμελισμός μπορεί να παραβληθεί με μια μεταμόρφωση σε αέρα νερό γη και φωτιά. Από το χαμόγελο του παιδιού γεννήθηκαν οι θεοί και από τα δάκρυα του οι άνθρωποι. Ο Απόλλων ορθώνεται μπροστά μου ως το πνεύμα της αρχής της εξατομίκευσης που μόνο πραγματικά μπορεί να διεγείρει την λυτρωτική ευδαιμονία στην μεταμορφωμένη πραγματικότητα, ενώ στη μυστικοπαθή κραυγή αγαλλίασης του Διόνυσου θραύεται ο ζυγός της εξατομίκευσης και διάπλατα ξανοίγεται ο δρόμος προς τις γενεσιουργές αιτίες του Όντος προς τα μυστικά τρίσβαθα των πραγμάτων.
Η διονυσιακή τέχνη θέλει να μας πείσει για την αιώνια χαρά που είναι συνδεδεμένη με την ύπαρξη. Μόνο που δεν πρέπει να την αναζητούμε στις φαινομενικότητες αλλά πίσω από αυτές. Η ιστορία των αρχών της Ελληνικής τραγωδίας μας αποκαλύπτει με πάμφωτη ακρίβεια πως το έργο της τραγικής τέχνης των Ελλήνων γεννήθηκε από το πνεύμα τη μουσικής. Είναι σχεδόν αναγκαίο να ανασυγκροτήσουμε επισταμένως την προεξέχουσα δύναμη της μουσικής ενέργειας για να νιώσουμε κάτι από την υπέρτατη παρηγοριά που είναι το ιδιάζον κάθε αληθινής τραγωδίας. Η Ελληνική τραγωδία δεν τελειώνει όπως οι άλλες τέχνες της αρχαιότητας: Πεθαίνει αυτοκτονώντας και το τέλος της αυτό είναι συνέπεια αδιέξοδης σύγκρουσης και αυτό τα τέλος είναι τραγικό. Μαζί με την τραγωδία ο Έλληνας έχασε την πίστη του στην αθανασία και δεν απαρνήθηκε την πίστη τους σε ένα ιδεώδες παρελθόν αλλά επίσης την πίστη του σε ένα ιδεώδες μέλλον. Γέρος ξέγνοιαστος και ιδιότροπος ταιριάζει στον γηρασμένο Ελληνισμό. Η ιδιοτροπία η φαντασιοκοπία είναι τα είδωλα του και η τάξη των δούλων που κυριαρχεί. Αν μπορούμε ακόμη να μιλάμε για Ελληνική γαλήνη πρόκειται στο εξής για την γαλήνη του δούλου. Η εξαφάνιση του διονυσιακού πνεύματος διαπιστώνουμε ότι αποκαλύπτει την συνάφεια ανάμεσα στην εξαφάνιση τους στην παράδοξη τροποποίηση του και στον εκφυλισμό του Έλληνα που ίσαμε με τώρα παραμένει ανεξήγητος.Τι ελπίδες μπορούν να αναγεννηθούν από την προοδευτική αφύπνιση του διονυσιακού πνεύματος;Ποια θα ήταν η δύναμη της προστατευτικής γοητείας του Απόλλωνα αν δεν ήταν ικανός να διεγείρει εντός μας ως και αυτή την πλάνη και αν το διονυσιακό στοιχείο δεν ήταν αληθινά σε θέση να μεταρσιώσει τα αποτέλεσμα του και αν η μουσική δε ήταν ουσιαστικά η αντιπροσωπευτική τέχνη του απόλλωνειου θέματος;
Η μουσική και ο τραγικός μύθος είναι εξ ίσου η έκφραση της διονυσιακής ικανότητας ενός λαού και είναι αδιαχώριστα. Παντού βλέπουμε τις διονυσιακές δυνάμεις να ανορθώνονται βίαια, πρέπει και ο Απόλλωνας όμοια τυλιγμένος σε ένα σύννεφο νάχει κατέβει και να βρίσκεται ανάμεσα μας και μια προσεχής γενιά θα θωρήσει το δίχως άλλο τις λαμπρότερες εκδηλώσεις της περίκαλλης δύναμης του. Η αναγκαιότητα της δράσης αυτής της δύναμης θα επιβαλλόταν στον καθένα διαισθητικά αν θα μπορούσε να νιώσει τον εαυτό του μεταμορφωμένος έστω σαν όνειρο σε μια αρχαία Ελληνική ύπαρξη. Στο ίσκιο των ψηλών ιωνικών κολώνων απέναντι σε ένα ορίζοντα, με καθαρές γραμμές μεταμορφώνεται σε ένα ακτινοβόλο μάρμαρο κυκλωμένος από ανθρώπινα όντα με μεγαλόπρεπα αναστήματα με χαριτωμένες κινήσεις που μιλούν χειρονομώντας ρυθμικά μια αρμονική γλώσσα, δε θα αναγκαστεί στο θέαμα αυτού που ξεχειλίζει της αιώνιας ομορφιάς να υψώσει τους βραχίονες του προς τον Απόλλωνα και να κραυγάσει.
Τρισμακάριστε λαέ των Ελλήνων! Τι δύναμη θα είναι για σας η δύναμη του Διόνυσου αν ο θεός της Δήλου κρίνει αναγκαίο να μεταχειρίζεται τέτοιες γητειές για να γιάνει πάνω σας την διθυραμβική σας μέθη.Και ένας αθηναίος γέροντας θα απαντούσε στηλώνοντας πάνω του το υπέροχο βλέμμα του Αισχύλου: Πόσο θα υπέφερε αυτός ο λαός για να μπορέσει να γίνει τόσο ωραίος! Και τώρα συντρόφεψε με στην τραγωδία και έλα μαζί μου να θυσιάσουμε στο βωμό των δύο θεοτήτων.

Τάδε έφη Νίτσε και..... μια Παρέα

ΕΛΘΕ ΦΟΙΒΕ
Από τον Βορρά υπερκυκλώνοντας την Γη, στης Δύσεως τον περίπλουν
με του Νότου μιας περόνης συγκροτημένης, την διπλή φορεσιά!
Οι έφηβοι, οι ανυποχώρητοι πολεμιστές της Ελλάδος,
οι ταξιδιώτες αγγελιοφόροι του Ονείρου της Ανθρωπότητος
στην χαραυγή του καινούργιου αιώνα
στην λάμψη της ροδοδάκτυλης Ηούς
και μιας αφυπνιστικής Ανατολής
που για χατήρι μας ξημερώνει.... σε καλούν!
ΕΛΘΕ!

Το μπολερό του Απόλλωνα

....στην μουσική βροχή και στο πόλεμο των άστρων

Πέμπτη 30 Δεκεμβρίου 2010

Β. H Τρίαινα των Πολεμιστών

PoseidonArt

Ποσειδών

Η οικονομία και η εξοικονόμηση της Ενέργειας!
Διαισθάνομαι, κρίνω και διακρίνω, ξεκαθαρίζω, τακτοποιώ αρμονικά
το νησί του με λειτουργική διάταξη όλα τα θέματα του τονάλ,
αλλάζοντας την πρόσοψη και επαναδιατάσσοντας την ενέργεια.
Η πολικότητα Παρθένος- Ιχθείς
6ος – 12ος οίκος
Εστία ( Χείρων)- Ποσειδών
Η διαίσθηση, η πίστη, η σιωπηλή γνώση!
Β. Ποσειδών, ο μυστηριώδης κόσμος του ναγουάλ, των Γοργόνων,
των Μεδουσών,των Σειρήνων, του Πολύφημου, της σπηλιάς του,
της Κίρκης, της Καλυψούς, της κοσμικής θάλασσας της αντίληψης, των άγριων κυμάτων.

Η οργανική ζωή δεν είναι η μόνη μορφή ζωής πάνω στην γη.
Λέγοντας ζωή εννοούμε την λάμψη της συνείδησης, αναπαραγωγή και μεταβολισμό.
Υπάρχουν όντα, τα ανόργανα που δεν διαθέτουν αναπαραγωγή και μεταβολισμό, διαθέτουν όμως συνείδηση συνείδηση, κουκούλι και άνοιγμα μικρότερο από των οργανικών και ζουν απείρως περισσότερο.
Η συνειδητοποίηση αυτή αποτελεί χτύπημα για τον ορθολογισμό μας.
Η Ελληνική Μυθολογία περιγράφει πολλά από αυτά, την λειτουργία και τις ιδιότητες τους.
Οι λωρίδες στο κουκούλι της γης , οι νόμοι που διέπουν την γη είναι 48.
Οκτώ από αυτές με ζωή και συνείδηση οι υπόλοιπες απλή διάταξη.
Ο Αετός μοιράζει την συνείδηση σε τρεις δεσμές απορροιών που διατρέχουν τις λωρίδες.
Από τις 8 μόνο η μία φτιάχνει τα οργανικά όντα και υπάρχουν τρία είδη,
Τα φυτά και τα έντομα, τα ζώα και οι άνθρωποι. Οι άλλες 7 δημιουργούν τα ανόργανα . Επομένως έχουμε 21 είδη ανόργανων όντων αλλά μόνο 7 από αυτά τα είδη συγγενεύουν με τον άνθρωπο, έχουν απόρροιες που υπάρχουν και στο ενεργειακό πλέγμα του ανθρώπου και έτσι μπορεί να δημιουργηθεί επικοινωνία μεταξύ τους.
Τα α οργανικά είδη, φυτά,ζώα, έντομα, ζώα είναι πολυπληθέστατα στον αριθμό Όλα όμως υπακούουν στις εντολές του Αετού και τα προγράμματα του MATRIX.
Ο 12 οίκος οι Ιχθείς περιγράφουν την ύπαρξη την μορφή και την επιρροή των ανόργανων όντων.
Ο Καστανέντα αναφέρει με αρκετές λεπτομέρειες την επίσκεψη του στον κόσμο των ανόργανων όντων.
Ο τελευταίος σταθμός του Ηρακλή, τα Μήλα των Εσπερίδων περιγράφει πολύ κατατοπιστικά την επαφή του με αυτά και την συνδιαλλαγή με τον Άτλαντα που πήγε να τον ξεγελάσει.
Ο κόσμος των ανόργανων όντων είναι ο δίδυμος κόσμος μας.
Το κάθε τι στο σύμπαν είναι συνδυασμός δύο αντίθετων δυνάμεων και συμπληρωματικών.
Μία είναι ο κόσμος των ανόργανων και η άλλη ο κόσμος των οργανικών.
Τα ανόργανα όντα διαθέτουν συναίσθηση και συνείδηση αλλά όχι υλική υπόσταση, Είναι συμφύρματα ενεργειακών πεδίου ακριβώς όπως εμείς.
Οι μόνες διαφορές στα μάτια ενός οραματιστή που βλέπει την ενέργεια άμεσα είναι ότι αυτά αντί να είναι φωτεινά , όπως οι άνθρωποι είναι αδιαφανή,
Και το σχήμα τους δεν είναι σφαιρικό αλλά μακρόστενο σαν την φλόγα ενός κεριού. Ουσιαστικά πάντως είναι συμφύρματα ενεργειακών πεδίων που έχουν συνοχή και όρια ακριβώς όπως εμείς.
Συγκρατούνται ενωμένα από την ίδια συνεκτική δύναμη που συγκρατεί και τα δικά μας ενεργειακά πεδία.
Αυτός ο κόσμος καταλαμβάνει τον ίδιο χρόνο και χώρο με το δικό μας αλλά το είδος της επίγνωσης του δικούς τους κόσμου είναι διαφορετικό από δικό μας και δεν παρατηρούμε την παρουσίας τους ενώ εκείνα παρατηρούν την δική μας.
Οι πολεμιστές εκπαιδεύονται και δημιουργούν το σώμα του ονειρέματος
Για να μπορέσουν να ταξιδέψουν και να συνδιαλλαγούν με τον κόσμο τους.
Η μετακίνηση του σημείου αντίληψης είναι κάθετη μέσα και έξω από το κουκούλι, με αποτέλεσμα να συναρμολογεί άλλους κόσμους έξω από την ανθρώπινη επικράτεια.
Ο πολεμιστή ζώντας μια άψογη ζωή και εξοικονομώντας ενέργεια μέσω της εξάλειψης του εγωισμού, της ανακεφαλαίωσης το σπάσιμο των συνηθειών δημιουργεί μια καλή ενεργειακή κατάσταση.
Αυτό γίνεται εμφανές στα ανόργανα όντα, παρ όλο που θα περάσουν χρόνια να αναγνωριστεί ένα μάγος πολεμιστής, αναλαμβάνουν για λογαριασμό του να του επιτρέψουν να μπει στον σφραγισμένο κόσμο τους δανείζοντας του ενέργεια την οποία ο άνθρωπος από μόνος τους δεν μπορεί να έχει.
Αυτή η συνδιαλλαγή περιέχει πολλούς κινδύνους γιατί ο άνθρωπος πολεμιστής που δεν είναι άψογος και δεν έχει ένα αφηρημένο στόχο και ένα δυνατό κέντρο βάρους,κινδυνεύει να χάσει την λογική του, την υγεία του την ζωή του.
Τα ψυχιατρεία, τα νοσοκομεία και οι φυλακές σχετίζονται με τον 12 0ίκο
και είναι γεμάτα από τέτοιες επιρροές.
Όμως ο 12 οίκος είναι και η τέχνη, η μαγεία της τέχνης.
Η τέχνη είναι απόρροια μιας τέτοιας επίδρασης.
Η έμπνευση των καλλιτεχνών αλλά και η διαλυμένη προσωπικότητα τους, η αίσθηση που αποπνέουν ότι είναι κάπου αλλού είναι αυτό το αποτέλεσμα αυτής της επιρροής.
Η επιρροή είναι περισσότερο και πιο συχνή στους άντρες, γιατί τα ανόργανα είναι κυρίως θηλυκά.
Στην βάση το σύμπαν είναι θηλυκό και η αρσενική αρχή περιζήτητη.
Αν οι καλλιτέχνες έχουν μια τέτοια επιρροή άμεση, τα δημιουργήματα τους προξενούν έμμεσα επίδραση στο κοινό, γιατί μετακινούν τραντάζουν το σημείο της αντίληψης αυτών που το παρακολουθούν.
Ο 12 οίκος είναι και το ονείρεμα, η τέχνη του ονείρου..
Οι οραματιστές παρατηρούν όταν στην διάρκεια του ύπνου το σημείο μετατοπίζεται με ένα φυσικό αβίαστο τρόπο σε ένα οποιαδήποτε σημείο της φωτεινής σφαίρας της περιφέρειας της ή βαθιά στο εσωτερικό.
Συσχετίζοντας αυτό που έβλεπαν με τις αναφορές των ανθρώπων που είχαν παρατηρήσει όταν κοιμόταν, όσο μεγαλύτερη ήταν η μετατόπιση του σημείου τόσο ποιο εκπληκτικές ήταν οι περιγραφές των περιστατικών και των σκηνών που είχε βιώσει αυτός που κοιμόταν στο όνειρό του..
Οι απλές μετακινήσεις έχουν να κάνουν με συνηθισμένα όνειρα, ενώ η ικανότητα να μπορεί ν αναπτύξει κανείς την επίγνωση οδηγεί στο ονείρεμα, στο οποίο τα στοιχεία του ονείρου δεν είναι προιόν φαντασίας αλλά καταστάσεις ικανές να παράγουν ενέργεια..
Τα πρώτα είναι όνειρα με τα οποία όλοι είμαστε εξοικειωμένοι μέσα στα οποία κυριαρχούν φαντασμαγορικά στοιχεία και τα οποία θα μπορούσαμε να ταξινομήσουμε ως προϊόντα της νευρολογικής κατασκευής.
Τα άλλα όνειρα, του ονειρέματος είναι ενεργοποιημένα όνειρα επισκέψεις σε αυθεντικούς τόπους έξω από το δικό μας, σε αληθινούς τόπους όπως ακριβώς και το περιβάλλον που ζούμε.
Η τέχνη του ονειρέματος είναι η αφύπνιση και δημιουργία του ονειρικού σώματος μέσω του οποίου οι πολεμιστές περνούν την πύλη του ονείρου.
Ο Ασκληπιός θεράπευε μέσω της ονειρικής διαδικασίας και ο Μορφέας ,
Θεός του ύπνου επισκέπτεται συχνά την Πηνελόπη, που ονειρεύεται.
Ο Ποσειδών θεός της θάλασσας της απέραντης του νερού είναι ο κυβερνήτης των Ιχθύων και σφράγισε την Εποχή τους.
Πριν 2000 χρόνια θα άρχιζε μια εποχή ομιχλώδης διφορούμενη, απατηλή,
Θλιμμένη, εγκλωβιστική,ψευδαισθιακή, σκοτεινή, μεσαιωνική και άγρια κύματα θα ξεσηκωνόταν και θα βύθιζαν πολλά πλοία τολμηρών εξερευνητών.
Πολλά Νησιά θα ξεπρόβαλαν και θα αναδυόταν μέσα από την σκοτεινή θάλασσα της αντίληψης με θεές μάγισσες και τέρατα.
Μια καινούργια θρησκεία, παραφυάδα του Ιουδαϊσμού άρχιζε να απλώνει τα πλοκάμια της και να τυλίγει τον Δυτικό κόσμο στην ομίχλη, την ενοχή, την αμαρτία, στην θλίψη και τις αόριστες υποσχέσεις.
Η Συνεργασία με την Μέδουσα απέδωσε τα μέγιστα και μούδιασε, πάγωσε
και παγίωσε τον σημείο αντίληψης πολλών ανθρώπων όταν την κοιτούσαν κατάματα.
Ο “αληθινός θεός” επί της γης γεννημένος από μια Εβραιοπούλα, το τρομερό κεφάλι της, μαζί με την Καινή Διαθήκη να σερβίρεται και πουλιέται και η Παλαιά και όλες “οι αληθινές ιστορίες” των Εβραίων γεναρχών και η ιδεολογία τους.
Η συνδιαλλαγή με τις Σειρήνες απόφερε πολλούς οπαδούς και πιστούς.
Τραγουδώντας γλυκά μελωδικά για αγάπη, θυσία και παράδεισο σε μια βασανισμένη ταλαιπωρημένη ανθρωπότητα ,
Τράβηξε πολλούς στα άγρια βράχια και ικανούς θαλασσοπόρους.
Έλεγε αυτά που ήθελαν λαχταρούσαν να ακούσουν οι άνθρωποι.
Πίστη πίστη και θα σωθείτε .
Εγκαταλείψτε την λογική τον νου, δεν αδειάζετε η θάλασσα με τα κουβαδάκια και ο παράδεισος σας περιμένει.
Το γλυκό πιοτό της πίστης και μάλιστα της εύκολης και της απλής.
Όλα τα προβλήματα τα λύνει ο θεός αρκεί να πιστεύετε και να προσκυνάτε, δεν χρειάζεστε να σκέφτεστε.
Δηλώστε υποταγή!
Με πανίσχυρες μαγικές τελετές τελετουργίες επικλήσεις , ραντίσματα και νηπιοβαπτίσεις με την βοήθεια των γοργόνων, εισχωρούν και ανέρχονται στην εξουσία και σε μία οικονομική κυριαρχία.
Ο Ελληνισμός είναι πάντα ο στόχος και φόβος αλλά θέλουν τις γνώσεις του.
την αίγλη του το παλάτι του.
Θέλουν τον γάμο με την Πηνελόπη, το πάντρεμα του Ελληνοχριστιανικού πολιτισμού και προσπαθούν αγωνιωδώς πολύ γι αυτό.
Μόνο ο χριστιανο-ιουδαισμός, αποτελεί μοναδική λύση σωτηρία και επιλογή για τους Έλληνες!
Υπάρχουν πολλά ολοκαυτώματα λαών!
Μερικοί επιτήδειοι έχουν κερδίσει και αξιοποιήσει τον δικό τους.

Ένα ολοκαύτωμα είναι το μεγαλύτερο διαρκές συνεχιζόμενο επί αιώνες.
Αυτό ….του Ελληνισμού!
Αυτό …της Ελληνικής Ψυχής !
Αυτό των παιδιών της, των ηρώων της, των θεών της ,των φιλοσόφων της, των δασκάλων της, των ναών της , των ονείρων της
και των οραμάτων της και είναι καιρός να μιλήσουμε πια για αυτό!
Μία είναι η περιπέτεια και το μεγάλο ταξίδι…σε σκοτεινές θάλασσες
με αυτοσχέδιες σχεδίες!
Αυτή … της Ελληνικής Σκέψης, Νόησης και Λογικής!
από τα μυστικά μονοπάτια,.
της αστρολογίας
…του 21ου Αιώνα.