Κυριακή 24 Ιανουαρίου 2010

3. Για το Όνειρο με την Καλυψώ

Μονακό

.....συζήτηση και για τα φτερά της επιθυμίας του.
Η δύναμη της εσωτερικής φλόγαςΤο σύμπαν είναι μία άπειρη συσσώρευση ενεργειακών πεδίων, που μοιάζουν με φωτεινές κλωστές. Αυτά τα ενεργειακά πεδία ονομάζονται μεταφορικά εκπορεύσεις του Αετού. Οι άνθρωποι επίσης αποτελούνται από έναν ανυπολόγιστο αριθμό αυτών των ενεργειακών πεδίων-κλωστών. Οι εκπορεύσεις αυτές του Αετού σχηματίζουν μία έγκλειστη συσσώρευση που εμφανίζεται σαν μία μπάλα φωτός στο μέγεθος του σώματος του ατόμου, με τα χέρια απλωμένα στο πλάι, κάτι σαν ένα γιγαντιαίο, φωτεινό αυγό. Ένας μικρός μόνο αριθμός από τα ενεργειακά πεδία μέσα στην φωτεινή αυτή μπάλα είναι φωτισμένα από ένα σημείο έντονης φωτεινότητας, στην επιφάνεια της.
Η αντιληπτική ικανότητα ενεργοποιείται όταν το μικρό γκρουπ που βρίσκεται στην άμεση γειτονία του λαμπερού σημείου, εκτείνει το φως του για να φωτίσει ταυτόσημα ενεργειακά πεδία έξω από την μπάλα.
Αφού μόνο τα ενεργειακά πεδία που φωτίζονται από το αυτό το λαμπρό σημείο, είναι δυνατόν να γίνονται αντιληπτά, το σημείο λέγεται σημείο συναρμογής.Το σημείο συναρμογής μπορεί να μετακινείται από την θέση του στην επιφάνειας της φωτεινής σφαίρας, σε άλλα σημεία της επιφάνειας ή του εσωτερικού. Η λαμπρότης του σημείου αυτού μπορεί να φωτίσει οποιοδήποτε ενεργειακό πεδίο με το οποίο έρχεται σε επαφή, έτσι όταν κινείται σε μία καινούργια θέση φωτίζει αυτόματα νέα ενεργειακά πεδία κάνοντάς τα αντιληπτά.
Η αντίληψη αυτή είναι γνωστή σαν «όραση».Όταν το σημείο συναρμογής μετατοπίζεται, καθιστά δυνατή την αντίληψη ενός τελείως διαφορετικού κόσμου,το ίδιο αντικειμενικού και δεδομένου
με αυτόν της συνηθισμένης μας αντίληψης .
Σκοπός είναι η διεισδυτική δύναμη που μας αναγκάζει να αντιλαμβανόμαστε. Δεν συνειδητοποιούμε επειδή αντιλαμβανόμαστε. αλλά μάλλον μπορούμε να αντιληφθούμε σαν αποτέλεσμα πίεσης και επέμβασης του σκοπού.
Η αντίληψη είναι ο άξονας όλων των πραγμάτων που είναι ή που κάνει ο άνθρωπος και η αντίληψη εξαρτάται από την θέση του σημείου συναρμογής. Αν το σημείο λοιπόν αλλάζει θέση, η αντίληψη του κόσμου αλλάζει αντίστοιχα.
Ο πολεμιστής που ξέρει που ακριβώς να τοποθετήσει το σημείο συναρμογής, μπορεί να γίνει ότι θέλει. Οι μεταμορφώσεις που κάνουν οι πολεμιστές είναι στρατηγικής φύσης. Η τέχνη της παραφύλαξης είναι να μάθεις όλα τα κόλπα της μεταμφίεσης. Πρέπει να τα μάθεις τόσο καλά που κανείς να μην καταλαβαίνει ότι είσαι μεταμφιεσμένος. Γι΄αυτό πρέπει να είσαι αδυσώπητος ,πονηρός, υπομονετικός και γλυκός. Η παραφύλαξη είναι μία τέχνη που μπορεί να εφαρμοστεί στα πάντα ,και οι τέσσερις διαθέσεις αυτής είναι αδυσώπητος, αλλά γοητευτικός, πονηρός αλλά συμπαθής, υπομονετικός αλλά ενεργητικός ,γλυκός αλλά, θανάσιμος.
Το σύμπαν το αποτελούν ενεργειακά πεδία, που δεν επιδέχονται καμία περιγραφή ή ανάλυση.
Μοιάζουν με νήματα κανονικού φωτός ,με μόνη την διαφορά ότι το φως δεν έχει ζωή σε σύγκριση με τις απόρροιες του Αετού που αποπνέουν νοημοσύνη.
Η κανονική αντίληψη συμβαίνει όταν ο σκοπός, που είναι καθαρή ενέργεια, φωτίζει ένα μέρος των φωτεινών νημάτων μέσα στο κουκούλι μας και ταυτόχρονα μία μακρά προέκταση των ίδιων φωτεινών νημάτων που εκτείνονται μέχρι το άπειρο,έξω από το κουκούλι μας.
Υπεραντίληψη, όραση, συμβαίνει όταν με την δύναμη του σκοπού, ενεργοποιείται και φωτίζεται μία διαφορετική ομάδα ενεργειακών πεδίων. Όταν δε, φωτίζονται ένας κρίσιμος αριθμός ενεργειακών πεδίων, μέσα στο φωτεινό κουκούλι, ο πολεμιστής μπορεί να δει τα ίδια τα ενεργειακά πεδία. Αυτό που αποκαλούσαν κάποτε ευθυγράμμιση ήταν κατά κάποιο τρόπο λάθος ,γιατί τα νήματα δεν χρειάζονται να ευθυγραμμισθούν για να ανάψουν, γιατί αυτά που είναι μέσα στο κουκούλι και αυτά που είναι απέξω από αυτό είναι τα ίδια.
Αυτό που τα ενεργοποιεί είναι μία ανεξάρτητη δύναμη, που δεν μπορεί να ονομαστεί Συνείδηση, μια και η συνείδηση είναι η λάμψη των ενεργειακών πεδίων, αφού είχαν φωτιστεί . Ετσι η δύναμη που φωτίζει τα πεδία ονομάστηκε, Θέληση. Όταν η όραση των πολεμιστών έγινε πιο εκλεπτυσμένη και αποτελεσματική, αντιλήφθηκαν ότι η θέληση είναι η δύναμη που κρατά χωρισμένες τις απόρροιες του Αετού και ότι δεν είναι υπεύθυνη μόνο για την συνείδησή μας αλλά και για οτιδήποτε βρίσκεται μέσα στην οικουμένη.

Αμέσως μετά το φαγητό ο Δον Χουάν και εγώ καθίσαμε να μιλήσουμε. Μου ανακοίνωσε πως είχε φθάσει στο τέλος των εξηγήσεων του.
Εξήγησε τις τρεις τεχνικές που ανέπτυξαν οι νέοι πολεμιστές,
παραφύλαξη επιμονή και το "όνειρο" και τις επιδράσεις τους στην κίνηση του σημείου της αντίληψης.Τώρα το μόνο που πρέπει να κάνεις είναι να μετακινήσεις το σημείο της αντίληψης σου και να το ευθυγραμμίσεις σε άλλη δέσμη απορροιών βγαίνοντας από το τοίχο της ομίχλης.
Η κίνηση των ματιών κάνει το σημείο να μετακινείται στιγμιαία.
Είναι μια απλή πράξη που συνιστούν και εφαρμόζουν όταν αντιμετωπίζουν ανυπομονησία απογοήτευση και θυμό στριφογυρίζουν τα μάτια τους ένα γύρω.
Κάποια μέρα θα τα θυμηθείς όλα με διαβεβαίωσε. Το ένα φέρνει το άλλο. Μια λέξη κλειδί και όλα τα τιναχτούν προς τα έξω όπως όταν σπάει ένα φράγμα. Συνέχισε να μιλά για το καλούπι του ανθρώπου.Είπε πως μπορούσα να δω μόνος μου και παράγει ανθρώπινα όντα χωρίς σταματημό και κάθε άτομο κάθε είδους έχει ιδιαίτερα χαρακτηριστικά.
Οι παλιοί μάγοι και οι μύστες έχουν ένα πράγμα κοινό. Το έχουν δει.
Είχαν την ικανότητα να δουν το καλούπι την "μήτρα" του ανθρώπου, αλά όχι και να το καταλάβουν. Μας έχουν δώσει πολλές περιγραφές των εμπειριών τους, όμορφες χοντροκομμένες και το απογοητευτικό λάθος
ότι είναι ένα φιλικό πνεύμα , προστάτης του ανθρώπου.
Οι νέοι πολεμιστές έχουν αντιληφθεί πως το καλούπι του ανθρώπου δεν είναι δημιουργός αλλά το σχέδιο κάθε ανθρωπίνου χαρακτηριστικού.
Το να γονατίζουμε μπροστά του βρωμάει αλαζονεία και εγωκεντρισμό.Αποκαλούμε θεό, ένα στατικό πρωτότυπο του ανθρώπου χωρίς καμιά δύναμη, ενώ είναι αυτό που λέει το όνομα του , ένα καλούπι μιας πρέσας που δίνει σχήμα σε ορισμένα στοιχεία που αποκαλούμε άνθρωπο.
Πέρασα σε κατάσταση αυξημένη συνείδησης και το είδα.
Είδα το φως για αμέτρητη ώρα. Η ομορφιά του ήταν πέρα από κάθε περιγραφή, όμως δεν μπορώ να πως, τι το έκανε τόσο όμορφο.Ήξερα πως είχα έλθει πρόσωπο με πρόσωπο με τον θεό και ο θεός με αγαπούσε και την αγάπη και συγχώρεση. Το φως με έλουζε και αισθανόμουν εξιλεωμένος. Έκλαψα κυρίως για τον εαυτό μου η θέα του με έκανε να αισθάνομαι ανάξιος και κακός.
Όταν άρχισε το φως να συμπυκνώνεται είδα ένα άνθρωπο- οπτασία που απέπνεε χάρισμα αγάπη κατανόηση. Ένα άνθρωπο που ήταν το σύνολο όλων των καλών και ήθελα να τον λατρέψω. Άκουσα την φωνή του Δον Χουάν να μου λέει να πάω πέρα από το καλούπι που ήταν ένα στάδιο, μια στάση που φέρνει προσωρινή ηρεμία και ανακούφιση,
αλλά είναι στείρο και στατικό.
Μια αντανάκλαση σε ένα καθρέφτη και ο ίδιος ο καθρέφτης και η αντανάκλαση την η εικόνα του ανθρώπου. Ο Δον Χουάν με επανέφερε στην δεξιά πλευρά και με κορόιδεψε. Με αποκάλεσε ευσεβή και απρόσεχτο και είπε πως θα γινόμουν θαυμάσιος παπάς . Θα μπορούσα να περάσω για θρησκευτικός ηγέτης που είχε μιλήσει με τον θεό και με προέτρεψε κοροϊδευτικά να αρχίσω το κήρυγμα τονίζοντας πως τον είδα ...σαν άνδρα.
Τι βολικό για εσένα μου είπε!
Ο θεός είναι άνδρας!
Το είπα πως είχα αισθανθεί σαν ένας ανάξιος δούλος που λάτρευε ένα ανάξιο αφέντη και η λατρεία μου αυτή με είχε κάνει να υποσχεθώ αιώνια αγάπη.
Τα βρήκε όλα τόσο αστεία αυτά που γέλασε μέχρι δακρύων.
Η υπόσχεση ενός ανάξιου δούλου σε ένα ανάξιο αφέντη, είπε,
είναι ...ανάξια!


Τα φτερά του Ονείρου
Λοιπόν, τι αποφάσισες τώρα που γνωρίζεις πολλά;
Ακούω την φωνή της, να μου λέει προκλητικά και λίγο περιπαικτικά.
Ήταν πίσω μου και με είχε ακολουθήσει στο περίπατό μου στην άμμο
αγναντεύοντας το βαθύ πέλαγο οι δυό μας.
Συνεχίσαμε να προχωρούμε συζητώντας.
Τις είπα όλες τις σκέψεις μου, ξεκινώντας από μια βαθιά ειλικρίνεια,
την οποία δεν μπορούσα να υποκριθώ άλλωστε, γιατί με διάβαζε σαν ανοικτό βιβλίο.

Από πολύ νωρίς σχεδόν από την πρώιμη παιδική μου ηλικία με απασχολούσε ο θάνατος.
Όχι σαν φόβος, σαν τρόμος, κάθε άλλο, με απασχολούσε με την βαθιά του φιλοσοφική σημασία με την έννοια του, με ένα γιατί και ένα πως.
Σαν ένα μυστήριο που ζητούσε την λύση του και μαζί με αυτό η ύπαρξη και το νόημα της.
Το ερώτημα του Γερμανού φιλοσόφου Χάιντεγκερ σχεδόν από πάντα τριβέλιζε το μυαλό μου:
Γιατί τα όντα και όχι το τίποτα;Αυτό το ερώτημα με έκανε πάντα να θαυμάζω την ζωή, τις εκδηλώσεις της, την γέννηση της και ένιωθα και νιώθω ένα έρωτα βαθύ για ότι οτιδήποτε είναι ζωντανό,
ειδικά όταν σκέφτεται και μιλάει με τον τρόπο του, είτε είναι ένα αστέρι, ένας βράχος, ένα δέντρο, ένα πουλί, ένας άνθρώπος και πάντα με γεμίζει χαρά.
Βλέπω τα όνειρα του μέσου ανθρώπου , την ζωή του, τις ασχολίες του, τα ενδιαφέροντα του, τις φιλοδοξίες του, τις προσπάθειες του και αναρωτιέμαι
πως θα περάσει σε ανύπαρκτες σκέψεις φυτοζωώντας σερνόμενος με την ενέργεια ίσα ίσα να έρπει στα πέλματα των ποδιών του.
Γιατί;
Δεν με διέκοψε και με άφησε να μιλήσω διεξοδικά περπατώντας δίπλα μου σιωπηλά.
Συνέχισα λέγοντας ότι πολύ συχνά έθετα στο εαυτό μου μια ερώτηση,
αν ήξερα πως αυτή θα ήταν η τελευταία μέρα μου, τι θα έκανα;
Ποιες σκέψεις, ποιες επιλογές ποια θα θεωρούσα απαραίτητα και ποια όχι.
Αυτό το αμείλικτο ερώτημα καταχωρήθηκε θα έλεγε κανείς και διαπότισε όλη μου την ύπαρξη. Έτσι ακολούθησα την γραμμή του Πυθαγόρα, χωρίς να το γνωρίζω συνειδητά και πάντα ρωτούσα τον εαυτό μου τι έκανα στο τέλος της ημέρας
και τι θα είχα μπορούσα να κάνω καλύτερα και τι να αποφύγω.
Αυτό με βοήθησε στην ανάπτυξη της αυτοσυνείδησης και να διορθώνω τα λάθη μου αναγνωρίζοντας τα πρώτα. Αλλά με βοήθησε και στην τακτοποίηση των εσωτερικών ακτίνων του ενεργειακού πλέγματος. Κάθε φορά να ηρεμώ και να σταθεροποιώ την αντίληψη σε ένα σημείο της συνειδητοποίησης της και μετά να προχωρώ στο επόμενο μεγαλώνοντας την ακτίνα κατανόησης και ανεβάζοντας τη απαραίτητη ενέργεια της για αυτή την πράξη.
Με βοήθησε να ξεχωρίζω το χρήσιμο από το άχρηστο, το απαραίτητο από το περιττό, το αληθινό από το ψεύτικο και να κατανοώ και να επεξεργάζομαι υψηλές έννοιες στην προσέγγιση τους και την ενεργειακή στάθμη,
όπως η ελευθερία, η δικαιοσύνη, το δίκαιο, η ισότητα, η ισονομία, η αξιοπρέπεια.
Πολύ νωρίς αντιλήφθηκα πως
κάποια στιγμή θα αντιμετωπίσω τον θάνατο μου, ξέρω πως θα χορέψω μπροστά του
ξέρω πως θα παρουσιάσω την ζωή μου και τον δρόμο που περπάτησα.
Ξέρω πως θα καθίσει να με δει μέχρι να τελειώσω, μα πιο πολύ ξέρω πως θέλω να είμαι υπερήφανος για αυτό τον δρόμο.
Όχι τέλειος γιατί θα έχω κάνει πολλά λάθη, όλα δικά μου αλλά,
γιατί θα έχω κάνει το καλύτερο που μπορούσα με τα μέσα που είχα και με αυτά που μου δόθηκαν.
Με όλες τις χάρες και τις δωρεές της ζωής τις προκλήσεις τους αγώνες και τα δάκρυα
Είναι αυτή η επιλογή μου και η απόφαση μου.
Δεν έχω να δώσω λόγο παρά μόνο στον εαυτό μου και δεν φοβάμαι κανένα θεό, ούτε τρέμω κολάσεις, ούτε εξαγοράζομαι με παραδείσους.
Μόνο την συνείδηση μου ερωτώ. Το μόνο που θέλω είναι να μπορώ όταν κοιτάζω τον εαυτό μου στον καθρέφτη να μη ντρέπομαι για τις βασικές επιλογές μου,
απάντησα.
Δεν μίλησε για λίγο και μετά ακούστηκε η φωνή της με μια χροιά και ένταση που ποτέ δεν είχα ξανακούσει.
Συναντηθήκαμε αργά... αργά πολύ για μένα.
Ίσως αν είχαμε συναντηθεί πιο νωρίς να μου είχε δοθεί η ευκαιρία για τέτοιες σκέψεις και να είχα αγαπήσει την ζωή, τον χορό την χαρά, το έρωτα και να είχα ζήσει σαν ένας άψογος πολεμιστής.
Θα σου δώσω το σχέδιο μιας σχεδίας και μιας αυτοσχέδιας θεατρικής σκηνής για να φθάσεις στους Φαίακες με τα φτερά του ονειρευτή, δεν μπορώ να κάνω αλλιώς,
όταν παρουσιάζεται και παρίσταται ο Ερμής ορθός, με την παρέμβαση της Αθηνάς στο συμβούλιο των θεών.
Δεν μπορώ να παρακούσω του Δία την εντολή γιατί γνωρίζω πως στον πυθμένα του θα βρεθώ στην στιγμή.
Θα σου δώσω οδηγίες για τον λόγο και την πορεία των αστεριών και ίσως έτσι λυτρωθώ και εγώ
Είναι αργά για μένα είπε και το βλέμμα της χάθηκε στα χρώματα του ηλιοβασιλέματος μιας Δύσης της ζωής της ...ποτισμένο με μια θλίψη και μελαγχολία
που... με συντάραξε βαθιά.

Λήο Λεόν
αναχωρώντας από το νησί
21η ραψωδία Ομηρική

9 σχόλια:

  1. Τα Φτερά …του Αετού!
    Ο Α ετός
    και το Πανοπτη-κό Μάτι του!
    Οι Τολτέκοι, άνθρωποι με ειδικές γνώσεις, από της εποχή της Ατλαντίδας, που διασκορπίστηκαν σε όλα τα σημεία της γης,δημιουργώντας πυρήνες ομάδων με προφορική μετάδοση της Γνώσης τους,μετά την εκθρόνιση του Λευκού Αυτοκράτορα,θεωρούν ότι έχει φθάσει για την ανθρωπότητα η ώρα που θα ακουστεί η Κραυγή του Αετού. Γι αυτό και εγκατέλειψαν αιώνες μυστικότητας και παραφύλαξης και η γραμμή είναι:
    Όλα στο Φως!
    Η ανθρωπότητα έχει ενηλικιωθεί και μπορεί να πάρει την Γνώση και να την κατανοήσει πίσω από την μορφή των μύθων και των παραμυθιών και να διεκδικήσει ένα κόσμο καλύτερο για όλους, χωρίς τα λάθη του παρελθόντος.
    Η Κραυγή του Αετού, είναι,η Κραυγή του Πνεύματος του Ανθρώπου, που θέλει το Βασίλειο του πίσω ξανά, χωρίς αυτό το ρημαδιό και το πλιάτσικο που κυριαρχεί
    και την πολιορκία και την άλωση της ψυχής.
    ................................
    12. Το κύριο χαρακτηριστικό έξω από αυτόν ,
    είναι η παρουσία του Μικρού Τυράννου
    που ο πολεμιστής θα πρέπει να τον αναζητήσει… αν δεν βρεθεί.
    Μόνο αν μπορέσει να τον αντιμετωπίσει με επιτυχία,
    έχει ελπίδα να σταθεί μπροστά στον Αετό,
    με ένα Υπεράνθρωπο τρόπο,
    συμπαγής, κρυσταλλοποιημένος, ολόκληρος, και ολοκληρωμένος
    και να περάσει από τα αριστερά…
    Αυτό είναι το Δώρο του Αετού και η δυνατότητα
    να έχεις μια ευκαιρία…. στην Ελευθερία!
    http://elzin.wordpress.com/2009/05/16/%cf%84%ce%b1-%cf%86%cf%84%ce%b5%cf%81%ce%ac-%cf%84%ce%bf%cf%85-%ce%b1%ce%b5%cf%84%ce%bf%cf%8d/

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Τα Φτερά …του Ανθρώπου!
    Τα Φτερά του… Ονείρου!

    Ο νείρεμα… συνειδητό:
    Η πραγματικότητα έχει μεγάλη φαντασία, λέει … ο Άνεμος!

    Για τους αφυπνισμένους υπάρχει ένας και ο αυτός κόσμος,

    ενώ οι κοιμισμένοι στρέφονται ο καθένας σε ένα δικό του υποκειμενικό κόσμο
    λέει…ο ΗΡΑΚΛΕΙΤΟΣ

    http://elzin.wordpress.com/2009/05/15/%cf%84%ce%b1-%cf%86%cf%84%ce%b5%cf%81%ce%ac-%cf%84%ce%bf%cf%85-%ce%b1%ce%bd%ce%b8%cf%81%cf%8e%cf%80%ce%bf%cf%85/

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. O Aετός … του Δία!
    Γιατί ο Αετός είναι στα πόδια του Δία;
    Α ετός:Η Πηγή της Ζωής , της Συνείδησης, της Νοημοσύνης.
    Ομήρου Οδύσσεια τ
    Οδυσσέως και Πηνελόπης ομιλία. Τα νίπτρα.
    Το όνειρο της Πηνελόπης για τον Αετό!
    ΠΗΝΕΛΟΠΗ: -Ξένε, εσύ που από μακρυά έρχεσαι και την πείρα της ζωής κουβαλάς στους ώμους σου, άκου αυτό μου τ’ όνειρο να μου το ξεδιαλύνεις…

    Στο σπίτι μου ήμουνα κι απ’ το νερό είκοσι χήνες βγήκαν έξω κι άρχισαν να τρώνε στάρι… Και μένα η καρδιά μου χαιρόταν να τις βλέπω… Μα ξαφνικά, ένας αετός με δύναμη πάνω τους χύμηξε και μία – μία, κόβοντάς τους το λαιμό, τις εξολόθρευσε όλες! Κι ύστερα στον γαλάζιο αιθέρα πέταξε κι έφυγε. Κι εγώ, μέσα στ’ όνειρο μου θρηνούσα για την συμφορά, γιατί έχασα απ’ τον αετό τις χήνες… Μα εκείνος πάλι γύρισε κι έκατσε στου Παλατιού τη στέγη και με ανθρώπινη φωνή άρχισε να με παρηγορεί και να λέει:
    - Έχε θάρρος Πηνελόπη! Κι αυτό που είδες δεν ήταν ψεύτικο όνειρο, μα όνειρο που θ’ αληθέψει, γιατ’ είναι σαν να έχει κιόλας γίνει… Οι χήνες είναι οι Μνηστήρες κι ο Αετός εγώ, ο άνδρας σου είμαι, που θάνατο σκληρό ήρθα να φέρω στους Μνηστήρες!
    -Αχ, Ξένε… Υπάρχουν όνειρα τρελλά, αξεδιάλυτα. Κι όσα ονειρεύονται οι Θνητοί δεν αληθεύουν όλα. Γιατ’ είναι των ονείρων δυό οι Πύλες: η μιά είναι κεράτινη κι η άλλη φιλντισένια… Κι όσα όνειρα περνούν απ’ την φιλντισένια την λεία πύλη, όλα ξεγελούν τον άνθρωπο με τις ψεύτικες εικόνες που φέρνουν… Ενώ, όσα περνούν από την κεράτινη την ελικοειδή πύλη, βγαίνουν αληθινά στους ανθρώπους εκείνους που τα βλέπουν…

    http://elzin.wordpress.com/2009/05/17/o-a%ce%b5%cf%84%cf%8c%cf%82-%cf%84%ce%bf%cf%85-%ce%b4%ce%af%ce%b1/

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. 9. To Όνειρο
    …της Πηνελόπης!

    Ποιο είναι… το Όνειρο?

    Το Ταξίδι… στο εσωτερικό του Εαυτού!
    Όλοι είμαστε παγιδευμένοι σε ένα όνειρο ενός μεγάλου ανείπωτου Όντος που ονειρεύεται τον Εαυτό του.
    Παγιδευόμαστε στο κοινό ‘Όνειρο, στην κοινή ψευδαίσθηση και κατά συνέπεια όλες μας οι πράξεις ισοδυναμούν με τρέλα..
    Έτσι το έχει ρυθμίσει η Δύναμη και είναι μια πολύ παράξενη ρύθμιση και το έσχατο παράδοξο.
    Η αλήθεια που κρύβεται πίσω από αυτό το παράδοξο, διαμορφώνει
    τον εσωτερικό πυρήνα μυστικών διδασκαλιών.
    Ένα πυρήνα που είναι η ύστατη πηγή δύναμης και το κλειδί για την ελευθερία!
    http://elzin.wordpress.com/2009/09/27/9-to-%cf%8c%ce%bd%ce%b5%ce%b9%cf%81%ce%bf/

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. 8. Οι Ονειρευτές
    οι σημειώσεις της Πηνελόπης
    Οι Ονειρευτές …της Ανθρωπότητας:
    Το Πνεύμα του Ανθρώπου!
    .
    Από τη κορυφή του βράχου, που προσγειώθηκα απαλά, είδα τον απέραντο Ωκεανό να απλώνεται μπροστά μέχρι το Άπειρο .
    Κοίταξα προς την Δύση, που είναι η προτίμηση μου γιατί είμαι Δυτική γυναίκα.
    Ένα απαλό αεράκι δροσερό με αγκάλιασε και μου ψιθύρισε μυριάδες μυστικά.
    Έβαλα μια κόκκινη κορδέλα στα μαλλιά, περιμετωπικά για να μη ταξιδεύουν
    ανακατωμένα στον άνεμο.

    http://elzin.wordpress.com/2009/09/19/8-%ce%bf%ce%b9-%ce%bf%ce%bd%ce%b5%ce%b9%cf%81%ce%b5%cf%85%cf%84%ce%ad%cf%82/

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Η Φιλία για μας τους Έλληνες,
    είναι και παραμένει Ιερή,
    αγαπημένε μας Σκεφτικέ Άνθρωπε
    και είναι η Χάρις,
    όταν την συναντάμε!

    Σε ευχαριστούμε για τα παραδείγματα αξιοπρέπειας
    και ευθυξίας
    που μας υπενθυμίζεις... διακριτικά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Κάποια μέρα θα τα θυμηθείς όλα με διαβεβαίωσε. Το ένα φέρνει το άλλο. Μια λέξη κλειδί και όλα τα τιναχτούν προς τα έξω όπως όταν σπάει ένα φράγμα.

    Μερικες φορες μου ερχεται μια λαμψη απο αυτο που θα μπορουσαμε ολοι να γινουμε, να πεταξουμε με τα φτερα του Αετου!! Μετα ομως μου λειπει τοσο πολυ αυτο...και ετσι ξαναγινομαι μια κοινη θνητη....

    Κραυγαζω ομως!!!

    Να'σαι παντα καλα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Και εσύ να είσαι καλά,
    Cassiel άγγελε μας,
    και να πετάς με την κραυγή και τα φτερά του Αετού σε κορυφές ψηλά του νου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Γιατί δεν γίνεσαι η αλλαγή... που θέλεις να δεις στον κόσμο;