Τρίτη 20 Ιανουαρίου 2009

12. Το Τόξο


164474-417px-William-Adolphe_Bouguereau_(1825-1905)_-_A_Young_Girl_Defending_Herself_Against_Eros_(1880)
ενός παιχνιδιάρη θεού!
…από τις σημειώσεις της Πηνελόπης.
Ποιο είναι το Τόξο;
Ένα Βλέμμα που γνέφει τον Σκοπό και γυρίζει τον τροχό του Χρόνου
σε ρυθμό μαγικά ερωτικό θεατρικό και τραγουδιστικό.
Το τόξο είναι το βλέμμα του Οδυσσέα!
Μια αυτοσυνείδητη ακτίνα φωτός ευθυγραμμισμένη από τα πόδια στη κορυφή Ολυμπιακής νίκης φωτός σε μια Παναθηναϊκή γιορτή!
Ένα βλέμμα που έχει παρατηρήσει ότι έπρεπε να παρατηρηθεί κάνοντας τον γύρο του κόσμου σε ένα μεγάλο Ενιαυτό!
Ένα βλέμμα που έχει χαρτογραφήσει γνωστές και άγνωστες περιοχές του νου και του εαυτού.
Ένα βλέμμα που έχει κολυμπήσει σε βαθιά νερά άγριων θαλασσών
και κυμάτων φοβερών.
Ένα βλέμμα που έχει βουτήξει στην Άβυσσο και έχει επιστρέψει με τρόπαια κεραυνού.
Μία ματιά κοφτερή σαν ατσάλινο σπαθί καθαρή σαν διαυγή αστραπή.
Ένα βλέμμα που διακρίνεται από την λάμψη στο υμένα και είδε
όλα όσα έπρεπε να ειδωθούν.
Το βλέμμα γνέφει την Πρόθεση.
Η Πρόθεση φτιάχνει τον κόσμο και ο Σκοπός τον συγκρατεί.
Ο Όμηρος, ο μεγάλος πρωταρχικός μας πολεμιστής πήγε στην Πηγή και αιχμαλώτισε την Πρόθεση, έγινε ένα μ’αυτή ενώνοντας την εξωτερική όραση με την εσωτερική.
Γι’αυτό και την έχει δεσμεύσει μπορεί και να τη ξανακαλέσει σε συντονισμό με την σκέψη του αυτή που έχει καλλιτεχνήσει σε μια μεγάλη αξεπέραστη διαχρονική ιστορία δράσης και μη πράξης οδυσσειακή των Ομηρικών Επών.
Ο πολεμιστής γνέφει στο Πνεύμα , το γοητεύει, το προστάζει γιατί μπορεί να χειριστεί την Πρόθεση και είναι συνδεδεμένος με τον Σκοπό.
Η Εντολή του γίνεται εντολή του Πνεύματος και του Αετού του Δία.
Είναι η μόνη επίγεια ύπαρξη που μπορεί να διασχίσει την γέφυρα των δύο πλευρών , σιωπηλός μέσα στη πάλη του, ακάθεκτος επειδή δεν έχει να χάσει τίποτα, λειτουργικός και αποτελεσματικός και επειδή έχει να κερδίσει τα πάντα.
Ο Οδυσσέας έχει ξανατεντώσει το τόξο ,το έχει δοκιμάσει, το ξέρει, το γνωρίζει.
Σε κάθε σταθμό της πορείας του σταθεροποιεί και ένα βασικό ενεργειακό κέντρο αρχίζοντας από το κεφάλι τον Κριό και τους Κίκονες μέχρι τον τελευταίο σταθμό τους μμνηστήρες-πόδια,πελματα-Ιχθείς και σφυρηλατεί το ενεργειακό σώμα,,
Αυτή η αργή διαδικασία της καθόδου τελειώνει με την άνοδο και
αστραπιαία περνώντας η ευθυγραμμισμένη η ενέργεια από τα 12 ενεργειακά κέντρα του σώματος φθάνει στο κεφάλι .
Ο χειρισμός της συνείδησης και της ενέργειας γίνεται από την θέση χωρίς οίκτο μέσω της ισχυρής Θέλησης.
Οι ακτίνες με την ταχύτητα του φωτός μπορούν να κατακεραυνώσουν το αδηφάγο ιο ερπετό που βρίσκεται στη βάση του εγκεφάλου και χαρίζει αυτή την ηλίθια λογική στους ανθρώπους να προτιμούν την φυλακή του MATRIX από τη ελευθερία τους.
Ο Απόλλων είναι παρών με το τόξο του, που είχε δώσει ο Ίφιτος γιος του Εύρυτου στον βασιλιά της Ιθάκης και η δοκιμασία πραγματοποιείται την ημέρα της γιορτής του Απόλλωνα του Νουμηνίου στο χειμερινό ηλιοστάσιο.
Ο Ποσειδώνας πρέπει να εξευμενιστεί και τα πόδια που ανήκουν στους Ιχθείς, το σπίτι του Ποσειδώνα, πρέπει να είναι καθαρά, και ο Οδυσσέας πλένει τα πόδια του όταν μπαίνει στο παλάτι .Έτσι ο Ποσειδώνας εξευμενίζεται και συναινεί φεύγοντας για τους Αιθίοπες.
ΤΟ ΝΗΣΙ ΤΟΥ ΤΟΝΑΛ
Όλοι μας είμαστε ανόητα πλάσματα όταν συναντάμε τον κόσμο της γνώσης,και αυτή η συνάντηση δεν σημαίνει με κανένα τρόπο την σιγουριά ότι θα αλλάξουμε.
Μερικοί μπορεί να παραμείνουν ανόητοι μέχρι να πεθάνουν.
Κάθε ανθρώπινο όν έχει δύο πλευρές, δύο χωριστές οντότητες, δύο αντίτυπα που αρχίζουν να λειτουργούν από την στιγμή της γέννησής μας.
Το ένα είναι το τονάλ και το άλλο το ναγουάλ
Το Τονάλ είναι ο οργανωτής του κόσμου,είναι ένας προστάτης ένας φύλακας που μετατρέπεται τον περισσότερο καιρό σε φρουρό. Είναι ένας φύλακας που προστατεύει κάτι ανεκτίμητο, το ίδιο μας το είναι.
Έτσι μια ιδιότητά του είναι να δείχνει αφιέρωση και ζήλο στην δράση του. Και εφόσον οι πράξεις του είναι το πιο σημαντικό μέρος της ζωής μας, ευνόητο είναι ότι μπορεί να μεταβληθεί ,στον καθένα μας από .φύλακας σε φρουρό
.Ένας φύλακας έχει ανοιχτό μυαλό και κατανόηση, αντίθετα, ένας φρουρός είναι άγρυπνος ,στενόμυαλος και τις περισσότερες φορές δεσποτικός.
Το τονάλ μέσα σε όλου μας έχει γίνει ένας ταπεινός και δεσποτικός φρουρός ενώ θα έπρεπε να είναι ένας ανοιχτόμυαλος φύλακας.
Το τονάλ είναι καθετί που ξέρουμε και το αποκτάμε από την στιγμή της γέννησής μας. Έτσι ταιριάζει να ειπωθεί πως το τονάλ αρχίζει και συνδέεται αδιάρρηκτα με την γέννησή μας και τελειώνει με τον θάνατό μας και έχει μεγάλη σημασία για την κατανόηση όλων.
Το Τονάλ δημιουργεί τον κόσμο και αυτό δεν βέβαια νατο παίρνει κανείς κατά γράμμα .Είναι σχήμα λόγου, γιατί το Τονάλ δεν μπορεί να δημιουργήσει ούτε να αλλάξει τίποτε,και όμως δημιουργεί τον κόσμο, γιατί η λειτουργία του είναι να κρίνει να εκτιμά και να αντιλαμβάνεται.Με άλλα λόγια το τονάλ δημιουργεί τους κανόνες που με αυτούς αντιλαμβάνεται τον κόσμο. Μπορείς να πεις ότι είναι ‘ένα Νησί, ένα νησί όπου πάνω σε αυτό έχουμε το καθετί. Υπάρχει ένα προσωπικό για τον καθένα μας και ένα συλλογικό που λέγεται το τονάλ των καιρών.
Το Ναγουάλ τώρα είναι το μέρος του εαυτού μας που δεν ασχολούμαστε διόλου μαζί του. Δεν υπάρχει γι αυτό περιγραφή λόγια ονόματα ούτε αισθήματα ούτε γνώση.
Ο θεός είναι ένα στοιχείο του προσωπικού μας τονάλ και του τονάλ των καιρών .
Ο θεός δεν έχει καμία σπουδαιότητα από το ότι είναι μέρος του τονάλ της εποχής μας. Δεν μπορείς να τον αντιληφθείς αλλά μπορείς να μιλάς γι΄αυτόν.
Αντίθετα το ναγουάλ είναι στην υπηρεσία του πολεμιστή, μπορείς να το αντιληφθείς αλλά δεν μπορείς να μιλάς γι΄αυτό.
Από την στιγμή της γέννησής μας αισθανόμαστε ότι αποτελούμαστε από δύο μέρη. Την ώρα της γέννησής μας και λίγο μετά είμαστε μόνο ναγουάλ. Τότε αισθανόμαστε ότι χρειαζόμαστε ένα αντίβαρο. Μας λείπει το τονάλ και αυτό μας φέρνει από την πρώτη στιγμή ένα αίσθημα ανολοκλήρωσης. Τότε αρχίζει να αναπτύσσεται το τονάλ και γίνεται ζωτικό για την λειτουργία μας, που θαμπώνει την λάμψη του ναγουάλ,το επισκιάζει.Από την στιγμή που είμαστε όλο τονάλ δεν κάνουμε τίποτε άλλο από το να εκκρίνουμε αυτό το παλιό αίσθημα ανολοκλήρωσης που μας συνοδεύει από την στιγμή της γέννησης μας και μας λέει αδιάκοπα ότι υπάρχει ένα άλλο μέρος που μας δίνει την ολοκλήρωση.Από την στιγμή που είμαστε όλο τονάλ αρχίζουμε να δημιουργούμε ζεύγη. Μόνο που δεν συνειδητοποιούμε ότι ζευγαρώνουμε πράγματα του νησιού,όπως σώμα ,ψυχή νόηση ύλη.
Είμαστε τυχαία ζώα.Ξεστρατίζουμε και μες την τρέλα μας πιστεύουμε ότι δίνουμε τέλειο νόημα.
Ο άνθρωπος δεν κινείται ανάμεσα στο καλό και το κακό.
Η πραγματική του κίνηση είναι ανάμεσα στο αρνητικό και το θετικό.
Το τονάλ με τις πανουργίες του αρπάζει το ραβδί και με υπερβολικό ζήλο μας αναγκάζει να εξαλείψουμε και το μικρότερο ίχνος από το άλλο μέρος του πραγματικού ζευγαριού ,το Ναγκουάλ. Έτσι όσο και να προσπαθήσουμε να στερεώσουμε αυτή την άλλη πλευρά το τονάλ δεν μας αφήνει.
Όλο αυτό το χάλι που έχουν τα περισσότερα ανθρώπινα όντα είναι γιατί έχουν αδύνατο τονάλ Δεν υπάρχει λόγος να μεταχειρίζεται τόσο άσχημα το σώμα του.
.Είναι θλιβερό το πώς μαθαίνουμε στην εντέλεια να αποδυναμώνουμε το Τονάλ μας.
Αυτό είναι το παραστράτημα.
Ο πολεμιστής έχει πάντα το ΄΄ κατάλληλο Τονάλ΄΄ ενώ ο μέσος άνθρωπος έχει στην καλύτερη περίπτωση ένα σωστό Τονάλ.
Οι Πολεμιστές προέρχονται από αυτή την πάστα.
Υπάρχουν δύο πλευρές κάθε Τονάλ. Ένα εξωτερικό,η κρούστα,η επιφάνεια του νησιού. Αυτό το μέρος συνδέεται με την δράση και την πράξη.
Το άλλο μέρος είναι η απόφαση και η κρίση,το εσωτερικό Τονάλ,το πιο μαλακό,πιο ευαίσθητο και περίπλοκο.
Το Κατάλληλο Τονάλ είναι αυτό όπου τα δύο αυτά επίπεδα βρίσκονται σε τέλεια αρμονία και ισορροπία.
Για ένα Κατάλληλο Τονάλ,οτιδήποτε βρίσκεται στο νησί του Τονάλ είναι μια πρόκληση Για ένα πολεμιστή καθετί σε αυτό τον κόσμο είναι πρόκληση Και η μεγαλύτερη από όλες είναι φυσικά η αναζήτηση της δύναμης.
Όμως αυτή η δύναμη προέρχεται από το Ναγουάλ,και όταν ένα πολεμιστής βρίσκεται στην άκρη της μέρας,αυτό σημαίνει ότι σιμώνει η ώρα του Ναγουάλ,η ώρα της δύναμης για τον αυτόν.
Οι άνθρωποι είναι εύθραυστα όντα και γίνονται πιο εύθραυστα με τα παραστρατήματά τους. Αυτή είναι η εύκολη διέξοδος. Ο δρόμος του παραστρατήματος.Αντικρύζουν τον κόσμο με την αίσθηση ότι καθετί είναι βαρύ για αυτούς.
ΔΕΝ ΖΟΥΝ ΣΑΝ ΠΟΛΕΜΙΣΤΕΣ.
Ένας κανόνας για τον πολεμιστή είναι είναι να παίρνει τις αποφάσεις του τόσο προσεχτικά, που τίποτε από ότι θα μπορούσε να συμβεί σαν αποτέλεσμα τους να μην μπορεί να τον ξαφνιάσει και πολύ περισσότερο να εξαντλήσει την δύναμή του.
Το να είσαι πολεμιστής σημαίνει να μη είσαι εγωκεντρικός και να παραμένεις άγρυπνος.
Καθετί πρέπει να το δέχεσαι ήρεμα γιατί δεν περιμένεις τίποτε.
Είσαι όλα αυτά μόνο που μπορείς να τα ανεχτείς ακόμη. Πρέπει να εξαλείψεις όλα τα αισθήματα σύγχυσης και να αποκτήσεις την παλικαριά να τα βλέπεις όλα αυτά σαν τον δικό σου οικείο κόσμο.
Μια έκρηξη οργής που νοιώθει μπορεί να τραβήξει τον θάνατό του
Ένας πολεμιστής ποτέ δεν φεύγει από το Τονάλ του ,μόνο το χρησιμοποιεί.
Αυτός είναι ο κόσμος του. Δεν μπορείς να τον παρατήσει κάποιος.
Είναι ανώφελο να νοιώθει θυμό και δυσαρέσκεια με τον εαυτό του.
Αυτό αποδείχνει ότι το Τονάλ του έχει μπλεχτεί σε μια εσωτερική μάχη.
Μια μάχη μέσα στο Τονάλ είναι μια από τις πιο ανόητες αμφισβητήσεις
.Η σφιχτή ζωή ενός πολεμιστή έχει σκοπό να σταματήσει αυτή την πάλη
γιατί ο δρόμος του Πολεμιστή είναι η αρμονία.
Αρμονία πράξεων και αποφάσεων,στην αρχή,και έπειτα ανάμεσα στο Τονάλ και το Ναγουάλ.
Πρέπει να μιλήσεις στο Τονάλ. Γιατί αυτό πρέπει να εγκαταλείψει τον έλεγχο του. Πρέπει όμως να το κάνει με χαρά .Πρέπει να καταλάβει ότι ορισμένα άχρηστα πράγματα όπως η εγωπάθεια και τα παραστρατήματα μόνο οδύνες του φέρνουν.
Το κακό είναι ότι το Τονάλ κρέμεται σε τέτοια πράγματα την ώρα που θα έπρεπε με χαρά του να τα ξεφορτωθεί. Έτσι στόχος είναι να πείσεις το Τονάλ να γίνει ελεύθερο και εύπλαστο.
Γι΄αυτό ένας γνώστης χρειάζεται πάνω από όλα ένα ισχυρό και ελεύθερο τονάλ
.Όσο πιο γερό τόσο λιγότερο κρέμεται από τις πράξεις του και τόσο ευκολότερο τις περιορίζει Το Τονάλ περιορίζεται σε ορισμένες στιγμές,ειδικά όταν είναι αμήχανο
.Ένα από τα χαρακτηριστικά του είναι η διστακτικότητά του,η οποία δεν είναι αληθινή,όμως όταν αιφνιδιάζεται τον κάνει να μαζεύεται. όταν λοιπόν το Τονάλ μαζευτεί τότε το Ναγουάλ σαν να ήταν έτοιμο ξεκινά και κάνει απίστευτα πράγματα.
Όμως όταν το Ναγουάλ αναδύεται μπορεί να φέρει μεγάλη ζημιά στο Τονάλ αν προβάλει χωρίς κανένα έλεγχο.
Το Τονάλ πρέπει να πειστεί με την λογική και το Ναγουάλ με τις πράξεις,μέχρι που το ένα να στηρίζει το άλλο. Το τονάλ κυριαρχεί ,όμως είναι τόσο τρωτό.Το Ναγουάλ, αντίθετα ποτέ η σχεδόν ποτέ δεν εκδηλώνεται.
Όταν όμως το κάνει τότε κατατρομάζει το Τονάλ.
Κάθε χτύπημα στο Τονάλ το οδηγεί στο θάνατό του,και αν αυτό πεθάνει, πεθαίνει και ο ίδιος ο άνθρωπος. Εξαιτίας αυτής της αδυναμίας του,το Τονάλ καταστρέφεται εύκολα,και γι΄αυτό μία από τις ισορροπιστικές τέχνες του πολεμιστή είναι να κάνει το Ναγουάλ να εμφανίζεται με τρόπο που να υποστηρίζει το Τονάλ.
Αυτό είναι τέχνη, ότι μόνο προωθώντας το Τονάλ μπορεί και εμφανίζεται το Ναγουάλ
.ΚΑΙ ΑΥΤΗ Η ΠΡΟΩΘΗΣΗ ΕΙΝΑΙ Η ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΔΥΝΑΜΗ.
Ο ΚΑΙΡΟΣ ΤΟΥ ΝΑΓΟΥΑΛ
Το Ναγουάλ είναι υπεύθυνο για την δημιουργικότητα, και είναι το μόνο μέρος μας που μπορεί να δημιουργεί. Είναι δε στις διαταγές του πολεμιστή.
Το πλεονέκτημα των πολεμιστών είναι ότι ξέρουν πώς να φθάσουν μέχρι το Ναγουάλ Όμως από την στιγμή που θα βρεθούν εκεί δεν έχουν κανένα πλεονέκτημα,μήτε περισσότερη γνώση από κανένα.
Ποτέ δεν κοιτάμε ολόισια το Ναγουάλ. Πρέπει να ανοιγοκλείνουμε τα μάτια και όχι να τα καρφώνουμε πάνω του .Πρέπει δε να το κοιτάμε σαν κάτι συνηθισμένο και ποτέ από τα αριστερά,γιατί είναι θανάσιμο και δεν χρειάζεται να διπλασιάζεις τους κινδύνους. Τα μάτια μας είναι τα μάτια του Τονάλ,είναι εκπαιδευμένα από αυτό για αυτό και είναι αυτό που τα επικαλείται. Πολλά προβλήματα και δυσκολίες γεννιούνται ,γιατί το Τονάλ δεν σε αφήνει να ξεφύγεις από τα μάτια του.
Την μέρα που θα γίνει αυτό,το Ναγούαλ θαχει κερδίσει μια μεγάλη νίκη.
Όλοι μας επιμένουμε να καθορίσουμε τον κόσμο σύμφωνα με τους νόμους του Τονάλ .Για αυτό ‘όποτε είμαστε αντιμέτωποι με το Ναγουάλ,λυσσάμε να κάνουμε τα μάτια μας πεισματικά και αδιάλλαχτα. Πρέπει λοιπόν αυτό το τμήμα του Τονάλ να κατανοεί αυτή την αντίφαση και πρέπει να προσπαθήσει να απελευθερώσει τα μάτια του ανοίγοντας την όραση
.Σκοπός είναι να πείσεις το Τονάλ σου ότι υπάρχουν και άλλοι κόσμοι που διαβαίνουν μπρος από τα ίδια παράθυρα.
Για αυτό τα μάτια να είναι ελεύθερα, να είναι πραγματικά παράθυρα που εισδύουν μέσα στη οδύνη ή ρίχνουν μια ματιά στην απεραντοσύνη.
Και αυτό θα γίνει όταν είσαι στον κόσμο του Τονάλ να είναι ένα άψογο Τονάλ,όταν θα είσαι στον κόσμο του Ναγουάλ να είναι και εκεί ένα άψογο Ναγουάλ.
Το άλλο που χρειάζεται είναι να μετακινούνται τα μάτια όταν βλέπουν το Ναγουάλ,για να σπάζουν την σαγήνη του. Η αλλαγή της θέσης των ματιών ευνοεί το ξαλάφρωμα του Τονάλ. Αυτή η μετακίνηση πρέπει νάχει σκοπό την ανακούφιση και όχι την διαφύλαξη της τάξης του Τονάλ.
Η την τεχνική δεν είναι για να καλύπτει τον ορθολογισμό του Τονάλ,πιστεύοντας έτσι ότι το σώζει από την εξόντωσή του αλλά για να τον συμπληρώσει.Κάτι ακόμη που πρέπει να ξέρει κανείς ,είναι ότι πρέπει το νησί του Τονάλ πρέπει να είναι τακτοποιημένο και καθαρό,γιατί δεν θα αντέξει την αναμέτρηση με το Ναγουάλ.
Ένα νησί καθαρό δεν φέρνει αντίσταση,σαν να μην υπάρχει τίποτε πάνω του.
Κανείς δεν αντέχει μια σχεδιασμένη συνάντηση με το Ναγουάλ χωρίς μακρόχρονη προετοιμασία. Χρειάζεται χρόνια για να ετοιμαστεί το Τονάλ γι αυτό κανονικά αν ένας μέσος άνθρωπος βρεθεί αντιμέτωπος με το Ναγουάλ,το πλήγμα θα είναι τέτοιο που θα πεθάνει.
Ο σκοπός της εκπαίδευσης του πολεμιστή είναι να προετοιμάσει το Τονάλ του να μην σκορπίσει. Δύσκολη δουλειά!
.Ένας πολεμιστής πρέπει να μάθει να είναι άψογος και ολότελα άδειος πριν ακόμη να αντιληφθεί την συνάντηση με το Ναγουάλ.
Η όραση πρέπει να είναι άμεση,γιατί ο πολεμιστής δεν χάνει τον καιρό του για να ανακαλύψει τι είδε,γιατί τότε μπαίνει σε σύγχυση και χάνεται σε αυτήν
Η ΄΄ όραση΄΄ πρέπει να είναι άμεση γνώση.
Είναι σπουδαίο για ένα πολεμιστή να ξέρει πότε ακριβώς θα αφήσει το Τονάλ του να μαζευτεί και πότε θα το σταματήσει. Είναι μεγάλη τέχνη αυτό.
Ένας πολεμιστής πρέπει να παλεύει λυσσασμένα για να περιορίσει το Τονάλ του.
Αλλά την ώρα που αυτό μαζεύεται,πρέπει να αναστρέψει αυτή την πάλη για να σταματήσει αυτό το μάζεμα.
Μόλις λοιπόν το Τονάλ μαζεύεται ,ο πολεμιστής κλείνει την πόρτα πίσω του αμέσως για να μην τον σαρώσει ο άνεμος.
Αυτό δεν είναι σχήμα λόγου,πέρα από την πύλη των ματιών του τονάλ λυσσομανάει ο άνεμος.
Άνεμος αληθινός που σαρώνει την ζωή.
Όσο το Τονάλ δεν προκαλείται και τα μάτια του είναι συντονισμένα μόνο για τον κόσμο του τονάλ, ο πολεμιστής βρίσκεται σε ασφαλές μέρος.
Γνωρίζει τον τόπο και όλους τους κανόνες.
Κατά κανόνα το τονάλ πρέπει να φυλάγεται με κάθε τρόπο όποτε απειλείται.
Δεν έχει σημασία με ποιόν τόπο θα αμυνθεί.Αυτό που έχει σημασία είναι το ότι το Τονάλ του πολεμιστή πρέπει να γνωριστεί και με άλλες εναλλακτικές λύσεις για τον περιορισμό του Τονάλ,και ταυτόχρονα βοηθάει και το σταμάτημα του Τονάλ προτού βρεθεί έξω από την σκηνή.
Το Ναγουάλ μπορεί να κάνει απίστευτα πράγματα.
Το πιο απίστευτο όμως είναι ότι αυτός που τα κάνει δεν ξέρει πως γίνονται.
Ξέρει μόνο ότι τα κάνει.
Ο πολεμιστής μαθαίνει να κατευθύνει την θέλησή του σε ένα σημείο και να την συγκεντρώνει όπου θέλει.
Είναι σαν η θέλησή του, που έρχεται από την μέση του σώματός του, να είναι μια απλή φωτεινή ίνα,μία ίνα που μπορεί να κατευθυνθεί όπου θέλει.
Αυτή η ίνα είναι ο δρόμος για το Ναγουάλ.¨η αλλιώς ο πολεμιστής βυθίζεται στο Ναγουάλ μέσα από αυτή την ίνα
Σαν βυθιστεί η έκφραση του Ναγουάλ είναι θέμα ιδιοσυγκρασίας.
Αν είναι ο πολεμιστής είναι εύθυμος ,εύθυμο θα είναι και το Ναγουάλ,αν είναι καταθλιπτικός το ίδιο και το Ναγουάλ.
Η όραση εξωτερική ανήκει στον Απόλλωνα Ήλιο Λέοντα
και η εσωτερική στην Άρτεμη Υδροχόο Ουρανό.
Η Πηνελόπη είναι το Άγνωστο, το ναγουάλ και η σιωπηλή γνώση
Ο Οδυσσέας είναι το Γνωστό, η λογική και το τονάλ.
Στο βλέμμα της Πηνελόπης καθρεφτίζεται η περιφρόνηση, γι’αυτούς που εκπίπτουν συνεχώς στη κατηγορία των δούλων και μνηστήρων
και είναι ο χειρότερος θάνατός … αυτό “το καθρέφτισμα”.
Στο βλέμμα του Οδυσσέα “λάμπει” το αδυσώπητο,
αυτό που αντίκρισε όταν ατένισε το άπειρο και αναμετρήθηκε μαζί του
και είναι αρκετά αποτελεσματικό.
Αυτά τα δύο βλέμματα θα κρατήσουν την μοίρα του κόσμου στα χέρια τους κάποια νύχτα που θα είναι η πιο μεγάλη του χρόνου και θα γυρίσουν τον τροχό στη ιστορία της ανθρωπότητας και του χρόνου.
Και αυτή η νύχτα αλλά και η επόμενη μέρα που ξημερώνει
δεν είναι πολύ μακριά….
Πλησίασε πολύ κοντά μου με το τόξο και τα βέλη του.
Με κοίταξε βαθιά στα μάτια και το βλέμμα του
είχε μια λάμψη φωτιάς και μια φλόγα χόρευε
όταν μου ψιθύρισε με τα πτερόεντα λόγια του.
Θέλω να με ερωτευτείς Πηνελόπη
να μείνεις κοντά μου για πάντα
έως την αιωνιότητα και μια ημέρα.
Μα πάνω απ όλα θέλω να με θυμηθείς.
Εγώ είμαι Εσύ!
ΕΓΩ ΕΊΜΑΙ
που κάποτε ήμασταν ΕΜΕΊΣ … οι ΔΥΟ.
Άνοιξα τα μάτια μου.
Το φως του φεγγαριού είχε τρυπώσει από τα ανοιχτό παράθυρο
και στο κομοδίνο ήταν αφημένο ένα κοχύλι από την πρωτογενή Αιγηίδα και ένα φλοιό από ένα κούτσουρο της μεγάλης Ένότητας από την Θεσσαλία.
Αναρωτήθηκα αν ήταν όνειρο όταν ξύπνησα….
από την πρώτη αχτίνα του ήλιου που μπήκε από μια ρωγμή του χρόνου στα μάτια μου αρχίζοντας να ξημερώνει…
Ε.Π
21 ος αιών
ΟΙ ΠΟΛΕΜΙΣΤΕΣ ΤΗΣ ΛΑΪΟΝ
σφυρίζουν τον Σκοπό σε ένα θέατρο του δρόμου
ενωτικά γιορτινό
δύο Κύκνοι στον ίδιο της Ιστορίας ποταμό.

24 σχόλια:

  1. Η αγάπη προϋποθέτει αυτογνωσία.
    Χωρίς αυτή είναι μια επίδειξη παρανοϊκή και εγωκεντρική.
    Η αυτογνωσία όμως περικλείει την γνώση δεν γίνεται χωρίς αυτή.

    Πως μπορεί κάποιος να μιλάει για αγάπη
    αποκλείοντας την γνώση μόνο με την πίστη την τυφλή;

    Λίο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. LOCKHEART λέει:
    Οκτωβρίου 19, 2009 στις 10:28 πμ
    Καλημέρα και καλή βδομάδα :)

    Ας μιλήσουμε ποιο πρακτικά δεν νομίζεται αγαπητοί μου..;

    Παρακαλώ να με διορθώσετε όπου κρίνεται απαραίτητο:

    Το τονάλ ειναι το εσωτερικό νησί που εκεί βρίσκεται το περιεχόμενο του εσωτερικού μας κόσμου όπως η προσωπικότητα, ο ψυχισμός, η λογική, πραξη εκδήλωση, ηθική, εμπειρίες, προσωπική ιστορία κλπ. Αυτό που καλείται να κάνει ένας πολεμιστής είναι ΤΗΝ ΣΩΣΤΗ ΔΙΑΤΑΞΗ και το πέταγμα όσων δεν είναι απαραίτητων εκει πάνω και αυτό διότι μπορεί το μολυσμένο είδος πάνω στο νησί να μολύνει και τα υγειή.
    ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ : ΤΟ παρελθόν μας δηλαδή η προσωπική μας ιστορία τις περισσότερες φορές μπορεί να αποδειχθεί τροχοπέδη για την πνευματική μας εξέλιξη για αυτό και ένας πολεμιστής αντιμετωπίζει τα πραγματα σοβαρά αλλά ΔΕΝ ΤΑ ΠΑΙΡΝΕΙ στα σοβαρά για να μην ταυτιστεί ώστε μετά να στείλει σκουπίδια στο τοναλ του.
    Η σωστή λοιπον αναδιάταξη πρέπει να γίνει με άψογες κινήσεις άμεμπτες και παρα τις πτωσεις να σηκωνόμαστε και να συνεχίζουμε την μάχη.

    Πάμε τώρα στο περι ΝΑΓΟΥΑΛ εκεί έχω κάποιες απορίες όπως : Το ναγουάλ είναι η δύναμη είναι η σύσταση της δυνάμεως σαν να λέμε ο ήλιος και το ναγουαλ ειναι ο πυρήνας και η σύσταση των ακτινών του που διέπουν την εκδήλωση του. Το ναγουαλ ειναι το θεικό μέρος της δημιουργηκότητας που είναι υπευθυνο σαν δύναμη για την αναδιάταξη σαν να λέμε το σφυρί ειναι το μερός του τοναλ το χέρι που θα αρχίσει το χτύπημα η εκδήλωση και η δύναμη της κίνησης και της δημιουργίας το ναγουαλ. Το ναγουαλ έχει μέσα του συναισθηματική σύσταση; η αυτή ανήκει στο τοναλ ;

    Καλημέρα σας…

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Καλημέρα και καλή βδομάδα πολεμιστή LOCKHEART!
    Θα μιλήσουμε αμέσως για το τονάλ …σε λίγο και για αυτό.

    Δεν είναι στην πρόθεση μας να διορθώσουμε κανένα
    και μας υπερβαίνει κατά πολύ αυτή η λογική.
    Όπως το έχουμε ξαναπεί με κίνδυνο να γίνουμε βαρετοί:

    Δεν προσπαθούμε να σώσουμε τον κόσμο
    ούτε να τον διορθώσουμε.
    Θα ήταν μεγάλο βάρος για μας.
    Δεν διακατεχόμαστε από υπερβολικό άγχος για αυτό.

    Εκφράζουμε τον εαυτό μας και κάποιες απόψεις μας
    χωρίς
    να τις θεωρούμε τις μοναδικά σωστές
    και είμαστε διαλακτικοί και διαλεκτικοί
    αλλά όχι πάντα σιωπηλοί και ανεκτικοί.

    Θέλουμε να είμαστε μέρος της αλληλεπίδρασης στον κόσμο
    βελτιώνοντας τον εαυτό μας και με την σιωπή και με τον λόγο
    και με την διακριτική κριτική και πάνω απ όλα
    με μια φιλία
    και ευφυή συνεργασία ισότιμη και αρμονική.

    Κίντο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Είναι απαραίτητο να στοχεύει κανείς
    στην πρακτικότητα και στην απλότητα
    γιατί είναι οικονομικά λειτουργικό
    και καθαρά ενεργειακό το πρόβλημα
    το οποίο φυσικά ξεκινάει από τις λιτές και περιεκτικές απαντήσεις
    σε μη χαοτικές και ασυμμάζευτες και επαναλαμβανόμενες ίδιες ερωτήσεις.
    Και μερικές φορές για λόγους στρατηγικής χαλαρώνει κανείς
    χωρίς να επαναπαυτεί και να ξεχνιέται
    και αφήνει την γνώση να διαποτίσει το σώμα με τραγουδάκια
    και χορούς ξέγνοιαστα και χαρωπά αλλά καθόλου απλοϊκά.

    Στο θέμα μας λοιπόν που είναι το τονάλ
    γιατί για το ναγουάλ ελάχιστα πράγματα μπορούν να ειπωθούν μια και ανήκει στο ανείπωτο και μόνο πλαγίως
    μπορεί να κοιταχθεί ιδίως με ατακτοποίητο τονάλ.
    Αν το κοιτάξεις κατάματα θα σε μουδιάσει και θα σε μαρμαρώσει,
    όπως η μέδουσα
    και όπως κάποιες θρησκείες που το έχουν χρησιμοποιήσει για να γίνουν εξουσία.

    Από το νησί του τονάλ δεν μπορεί να πετάξει κανείς τίποτα.
    Μπορεί μόνο να το αναδιατάξει να το μετατρέψει και να το αναμορφώσει αλλάζοντας την διάταξη των στοιχείων του.
    Σημαντικό ρόλο, τον πιο μεγάλο, παίζει
    τι θα τοποθετηθεί στο κέντρο και σε περίοπτη θέση
    γιατί θα φωτίζει σαν ήλιος όλα τα άλλα ή θα τα επισκιάζει.
    Το τοναλ είναι προσωπικό και πρέπει να δουλέψει αυτογνωστικά.
    Είναι και εθνικό
    και πρέπει να τροφοδοτείται από τις πρωταρχικές ρίζες του κάθε λαού
    χωρίς αυτός να γίνεται εθνικά υπερόπτης αλλά ούτε και υποτελής.
    Και είναι φυσικά και το παγκόσμιο συλλογικό που είναι το τονάλ των καιρών, της εκάστοτε εποχής.
    Ο λόγος που χρησιμοποιούμε την Ελληνική Μυθολογία και τα Ομηρικά Έπη,
    ως Έλληνες,
    σαν χάρτη, πυξίδα και οδηγό αλλά και σαν ένα θέατρο λυτρωτικό
    είναι γιατί μπορούν να λειτουργήσουν αποτελεσματικά στον δρόμο αυτό.
    Και φυσικά δεν έχει καμία σχέση με πίστη σε κάποιο θεό
    γιατί ο πολεμιστής αποφεύγει κολλήματα θρησκευτικού φανατισμού
    που ανήκουν σε ένα αντινοϊκό νου.
    Μπορούμε έτσι να παίξουμε με τους θεούς
    να χαρούμε να γελάσουμε να κατανοήσουμε
    χωρίς να προσκυνάμε ένα θεό καλό ή τιμωρό.
    Γι αυτό και οι Έλληνες δεν είχα ποτέ θεοκρατία εγγενώς.
    Μετά την απέκτησαν δολίως και εισαγόμενη
    με καθρεφτάκια και εικονίσματα για ιθαγενείς.
    Οι θεοί των Ελλήνων
    είναι αρχετυπικές ενέργειες δεν προσβάλλονται και δεν έχουν
    απαιτήσεις παρανοϊκής και αληθινής ενσάρκωσης
    όπως,
    ένας ξενόφερτος θεός
    που αλωνίζει και πρωταγωνιστεί στο κέντρο του Ελληνικού νησιού
    καθήμενος πολυτελώς και να το καταστρέφει διαβρώνοντας το συνεχώς.
    Σε μια ακρούλα να καθίσει ταπεινός και σεμνός
    και με ένα χιτώνα μέχρι να δούμε τι θα απογίνει.
    Μια καλή λύση και πρόταση είναι να επιστρέψει στο λαό που τον γέννησε και τον ανάθρεψε να τον φωτίσει και να τον δεχθούν,
    να αφήσουν τους άλλους λαούς ήσυχους ,
    και να πάψουν να καταστρώνουν σχέδια θρησκευτικού ιμπεριαλισμού κάτω από το τραπέζι με συμφωνίες Ατλάντειων πονηρών ανιχνευτών.

    Στο πλαίσιο της αλληλεπίδρασης όλων
    είναι υποχρεωμένος να δει κανείς
    και να αρχίσει να τακτοποιεί και να ξεκαθαρίζει και τα τρία τονάλ
    τα οποία είναι το ένα μέσα στο άλλο.
    Εκείνο που έχει σημασία να κατανοήσει πρώτιστα την άψογη χρήση της ενέργειας χωρίς την παρέμβαση της ανταμοιβής ή της τιμωρίας.
    Αυτό ίσως αφορά ένα παιδί και όχι ένα ενήλικα.
    που οφείλει να είναιι αυτός που είναι
    χωρίς να περιμένει ανταμοιβές παραδείσου και ουρί
    ή να φοβάται τιμωρίες και σατανάδες βλακωδώς.

    Δημόδοκος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. mpateskyloialeste λέει:
    Οκτωβρίου 26, 2009 στις 2:07 πμ

    Φίλτατε Elzin,

    πολλά κι ενδιαφέροντα έχουν γραφτεί εδώ τις τελευταίες μέρες!

    -Εξαίρετη η ανάλυση σου περί αστρολογίας, αντιλαμβάνομαι ότι είσαι γνώστης – να προσθέσω μόνο τούτο- και γώ θεωρώ πως η αστρολογία είναι ένας ”δρόμος” – δρόμος που στο τέλος του οδηγεί πρός την ‘Πηνελόπη’, την ψυχή.. Δύσκολο όμως να το εξηγήσει κανείς αυτό σε πολλούς, που βλέπουν αυτό το θαυμάσιο εργαλείο, την αστρολογία, σαν μέσο για πρόβλεψη των καθημερινών μας θεμάτων και μόνον.
    Πράγματι, λειτουργεί απόλυτα σε μη συνειδητοποιημένους ανθρώπους, αλλά όχι τόσο σε αυτούς που ψάχνονται να δούν πρώτα τα δικά τους λάθη μέσα στη συστάδα των εξωτερικών συμβάντων..

    Αυτην ψάχνω κι εγώ ,που τη μελετώ τόσα χρόνια, κι όσο μελετώ , τόσο καταλαβαίνω πόσα πολλά ΔΕΝ ξέρω! Πάντως, προσθέτω σιγά-σιγά κάποιες γνώσεις / συμπεράσματα, κι αυτό μετράει.

    Στίχοι απο το τραγούδι ”Σιντάρτα”

    Απόψε μέτρησα για σένα χίλια μίλια
    λευκό χαρτί μες στης αγάπης την μποτίλια,
    το φως που ρίχνει η κάμαρά σου στην αυλή σου,
    για μένα είναι σινεμά του παραδείσου.

    Χίλια τα πλάνα σου, τα χρώματα κι οι τόποι,
    Ελένη, Κίρκη, Ναυσικά και Πηνελόπη
    μια χαραμάδα άνοιξέ μου να περάσω
    μ’ ένα σου τρικ να ψωνιστώ και να ξεχάσω

    Είν’ η καρδιά μου φτερωτή σε άδειο μύλο,
    φύσα ουρανέ μου κι όταν σβήσει ο παλμός,
    θα ‘ναι για σένα που θα ζω σε αιώνιο κύκλο
    ατμός, βροχή, ποτάμι, θάλασσα κι ατμός.

    Βάφει η σελήνη τα βουνά κι εσύ τα χείλη,
    μ’ άρωμα ψέμα μου ποτίζεις το μαντήλι,
    κι ύστερα φεύγεις με αυτόματο πιλότο,
    κάποιο κρυμμένο θησαυρό να βρεις στο Νότο.

    Τόσα ταξίδια σε κορμιά ψυχές και τρένα,
    τόσα τραγούδια σε παράθυρα κλεισμένα,
    σαν τους φαντάρους που ξεχνούν τη μοναξιά τους,
    μ’ ένα φτηνό τρανζιστοράκι στη σκοπιά τους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Εξαιρετικοί και οι στίχοι του τραγουδιού Σιντάρτα
    δένοντας με το θέμα!
    Θαυμάσια το συμπληρώνεις με την ερευνητική σου ματιά
    θαυμαστέ Αγρευτή της Γνώσης με τους κυνηγητικούς σου σκύλους
    του αστρολογικού ουρανού!

    Όλα τα θέματα και οι έννοιες πάσχουν πάντα από την υπερβολή
    τον φανατισμό ή την απουσία και την παντελή αδιαφορία.
    Είναι δύσκολο το μέτρο και να είμαστε σε αυτό άριστοι,
    αλλά χρειάζεται να προσπαθήσουμε και ίσως αυτό τελικά μετράει.
    Η προσπάθεια που έκανε κάποιος με ότι μπορούσε
    με τα μέσα που διέθετε υπερβαίνοντας τον εαυτό ακόμη μερικές φορές.

    Και ένα τραγουδάκι από εδώ
    αφιερωμένο σε μια υπέρβαση της ανθρώπινης παγιωμένης μορφής
    συνήθειας προκατάληψης και εγωκεντρική εμμονής.

    Καλημέρα σε όλους τους υπερβατικούς αυτογνώστες
    που συνεχίζουν να περπατούν σε ομιχλώδεις δρόμους
    αν και φλεγόμενους αρκετές φορές.

    http://www.youtube.com/watch?v=mANnR6OsoIE&feature=related

    Καλημέρα με αυτογνωσία και συμπεριεκτική εννοιολογία !

    Γιατί θέλουμε να ξέρουμε τι τρέχει πίσω από την πλάτη μας!

    Magic de Spell – ΘΕΛΩ ΝΑ ΞΕΡΩ ΤΙ ΤΡΕΧΕΙ
    Θέλω να ξέρω τι τρέχει πίσω απ’την πλάτη μου.
    Είμαι μωρό απ’τα
    Θεό ευλογημένο
    και σας κοιτάζω μες στα μάτια απορημένο
    κι από την καθαρή ψυχή μου μέσα βγαίνει,
    πως μου την έχετε στημένη.
    Είμαι παιδί που το τραβάτε στα σχολεία,
    σαν παπαγάλο και μαϊμού μες στα βιβλία,
    να μάθω συμπεριφορά και τρόπους
    από ανθρώπους που δεν ξέρουν τους ανθρώπους.
    Το πεπρωμένον φυγείν δυνατόν.
    Μα εγώ θα κάτσω εδώ στην άκρη στο λιμάνι
    και στα στιχάκια μου θ’αδείασω το μελάνι,
    μπορεί να φύγω ή να μείνω να σας κράζω,
    γι’αυτόν τον ύπνο σας ταράζω.
    Θέλω να ξέρω τι τρέχει πίσω από την πλάτη μου.
    Και μεγαλώνω και περιμένω,
    η εφηβεία μου καταστρεμμένο τρένο,
    κρατώ τα όπλα για πόλεμο στην πρίζα
    και σεις γλεντήστε με τη μίζα.
    Μου δίνετε και συνταγή για οικογενειάρχη,
    πως σπέρνονται τα θύματα για κάθε πλανητάρχη,
    τα όνειρά μου στα στομάχια των ολίγων,
    βορά στα κρεματόρια των ελπίδων.
    Το πεπρωμένον φυγείν δυνατόν.
    Μα εγώ το κέφι δεν σας κάνω ή να πεθάνω
    ή σαν ζόμπι να σας γλύφω κι από πάνω,
    απ’την οδό κοσμοσωτήρων θα την κάνω,
    κουφάλες, όταν θελήσω θα πεθάνω.

    Λίο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. greenlion λέει:
    Οκτωβρίου 22, 2009 στις 9:20 πμ
    Καλημέρα μας!
    Μάλλον εδώ είναι η στιγμή να δώσω τον ορισμό μου για τον Τηλέμαχο είναι η συνείδηση ότι είναι μαζί. Τι λέτε για αυτό;

    Είμαστε πολύ κοντά σε αυτόν τον ορισμό …σχεδόν ακριβώς!
    Είναι η συνείδηση ο Τηλέμαχος και είναι η συνείδηση
    γιατί είναι η καρδιά του ανθρώπου που συνδέεται
    με τον θεό του φωτός τον Απόλλωνα.
    Είναι η καρδιά του ανθρώπου
    το παιδί μέσα του παρθένο, χαρούμενο, παιγνιδιάρικο
    αθώο, ενθουσιώδες ευαίσθητο με πολλά γιατί;
    προσπαθώντας για τα διότι…
    Είναι η ματιά που κοιτά τον κόσμο και τον βλέπει πάντα καινούργιο
    και δεν τον βαριέται, η μουσική, το τραγούδι, ο χορός, το παραμύθι η ζωντάνια ακούραστο πάντα φρέσκο δροσερό ενεργειακά δυνατό.

    Ο Τηλέμαχος είναι η χαρά,
    ο αιώνιος έφηβος, ο Φοίβος
    είναι δύναμη της νεότητας του νέου,
    του καινούργιου αλλά είναι και για αυτό τον λόγο ευάλωτος.
    Πληγώνεται εύκολα αμφιβάλει για τον εαυτό του
    και είναι πάντα κοντά σε μια Πηνελόπη
    και ένα Οδυσσέα να προστατεύεται
    εκτός από το ταξίδι της ενηλικίωσης του στην Σπάρτη
    και στην Πύλο μαζί με την Αθηνά.

    Ο Οδυσσέας είναι ο νους του ανθρώπου, οι σκέψεις του,
    η λογική του, οι συλλογισμοί του,
    και δεν είναι πάντα ούτε αθώος ούτε νημερτής.
    Και η Πηνελόπη είναι η ψυχή του που τον περιμένει πάντα να γυρίσει κοντά της
    οι δυο ως ένα παραμένοντας ανέγγιχτη και απρόσιτη.
    Νους και ψυχή μαζί και η καρδιά ζωντανή.
    Αν η καρδιά του ανθρώπου νεκρωθεί και ο Τηλέμαχος εξοντωθεί
    Χάνεται και η αυτοσυνείδηση και
    ο Ο Οδυσσέα καταντά ένας σιχαμένος μνηστήρας και συμβιβάζεται
    και η Πηνελόπη ενδίδει σαν ελεεινή δούλα και ξεπουλιέται.
    Χωρίς τον Τηλέμαχο ζωντανό δεν θα μπορέσουν ποτέ να ενωθούν
    αλλά και ο Τηλέμαχος είναι χαμένος χωρίς αυτούς να πολεμούν.

    Λίο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Ο Τηλέμαχος είναι ένα παιδί!
    Η συνείδηση που γεννιέται λαμπερή και πανέμορφη
    από μια πράξη ερωτική.

    Είναι τα παιδιά του κόσμου όλα.
    Είναι το μέλλον του κόσμου!
    Είναι τα παιδιά που βρίσκονται κάθε φορά στο έλεος ενηλίκων
    στα απωθημένα τους, στα κόμπλεξ που κουβαλάνε
    στις μεγαλομανείς φιλοδοξίες τους
    στην αδιαφορία τους ή στην υπερπροστασία τους,
    Στην ακαταλληλότητα μερικών να γίνουν γονείς μητέρες και πατέρες,
    φυλακισμένα σε ένα άρρωστο τις περισσότερες φορές οικογενειακό περιβάλλον.
    να βιάζονται ψυχικά σωματικά αρκετές φορές
    να λεηλατούνται, να καταστρέφονται, να εξοντώνονται νωρίς πριν καν προλάβουν να ανθίσουν σαν λουλούδια.
    Η τηλεόραση, μεγάλος μνηστήρας στο κέντρο του σπιτιού,
    να συμπληρώνει το έγκλημα
    μαζί με τις διαφόρων ειδών διαφημίσεις να πυρπολούν ένα νεοαναπτυσσόμενο παιδικό μυαλό.

    Το πρόβλημα αρχίζει από την στιγμή της σύλληψης ενός παιδιού.
    Από την στιγμή που οι δύο γεννήτορες δεν συνειδητοποιούν την ευθύνη και την σοβαρότητα της πράξης τους και δεν γνωρίζουν ότι μπορεί να τους κάνει να αναλάβουν την ευθύνη
    ενός άλλου ανθρωπίνου όντος τελεσίδικα στην ζωή τους .
    Δεν είναι πάντα έτοιμοι για αυτό, για μια τέτοια απόφαση,
    και την υλοποιητική δύναμη του έρωτα
    ή την έχουν πάρει βιαστικά και επιπόλαια
    και επειδή συνηθίζεται και το κάνουν και άλλοι.
    Μετά το 4 περίπου έτος που αναπτύσσεται ο Ερμής στην λειτουργία του
    με τον λόγο και την σκέψη,
    το παιδί αφήνει το ναγουάλ και αρχίζει να αντιλαμβάνεται το τονάλ.
    Ένα τονάλ κακήν κακώς,
    όπως το εξηγούν,
    τις περισσότερες φορές οι συνοδοί του και οι μεγαλύτεροι του,
    χαμένοι και αυτοί στην μετάφραση χωρίς πυξίδα που θαλασσοδέρνουν εδώ και εκεί άσκοπα πολύ καιρό.
    Οι πληροφορίες που παίρνει, το πλάτος και το ανύπαρκτο βάθος, η έλλειψη αφομοίωσης κατανόησης, τα αρρωστημένα παραδείγματα, τα παράλογα αρχέτυπα
    πολύ νωρίς θα αρχίσουν την μεγάλη κλοπή του νου και θα συνεχίσουν
    με τα άλογα του Διομήδη να τρέχουν ασυμμάζευτα σε ένα απείθαρχο νου
    και η ενέργεια να ξοδεύεται σε λάθος σκοπούς και επιδιώξεις
    καταναλωτικές και επιδεικτικές.
    Γύρω στα 12 έρχεται και ο Πλούτωνας να συμπληρώσει το πρόβλημα με την έναρξη
    της εφηβείας και την σεξουαλική ενέργεια να ενεργοποιείται σταθερά στην έμμηνο ρύση των κοριτσιών και την ξύπνημα της αρρενωπότητας στα αγόρια.
    Μια αυταρχική καταπιεστική συμπεριφορά μεγεθύνει το πρόβλημα
    αλλά και μια επίσης ελευθεριάζουσα αντίληψη δεν το λύνει.
    Τα παιδιά πρέπει να προφυλάσσονται από τις ολοκληρωμένες σεξουαλικές σχέσεις μέχρι την ενηλικίωση τους τουλάχιστον μέχρι τα 18 και 20.
    Δεν είναι έτοιμο το σώμα και το μυαλό να αναλάβει την ευθύνη μιας ερωτικής πράξης την σπουδαιότητα της και τις συνέπειες της
    πριν ολοκληρωθεί η εφηβεία.
    Όμως οι εκκρίσεις ορμονών είναι μεγάλες και τα παιδιά δεν ξέρουν πώς να χειριστούν το θέμα αυτό με μια ενημέρωση ελλιπή και πολλούς διεστραμμένους ενήλικες να εποφθαλμιούν την φρέσκια ενέργεια τους και να καραδοκούν σε κάθε τους βήμα
    να τα αρπάξουν και να τα παρασύρουν στο καρτέρι του αφανισμού.

    Ο Ηρακλής μπορεί να βοηθήσει εδώ αποτελεσματικά
    βγάζοντας τον τρικέφαλο άγριο Κέρβερο στο φως
    της συνείδησης συνειδητά και όχι κρατώντας τον
    στο σκοτάδι ασυνειδητο στην ενοχή στη αμαρτία στην άγνοια.
    μιλώντας στα παιδιά με λόγια απλά για το σώμα τους την λειτουργία του,
    τις ανάγκες του, τις σχέσεις των δύο φύλλων, την ιερότητα της σεξουαλική πράξης την σπουδαιότητα, την δύναμη της
    και τις αδυναμίες της.
    Εκτονώνοντας το περίσσευμα της ενέργειας στο αθλητισμό, στη μόρφωση, στην άμιλλα, στην αγάπη για την γνώση, στην φιλία,
    στην φιλοκαλλία, στο παιγνίδι, στο τραγούδι στην μουσική,στο χορό,
    στην αναγκαιότητα μιας αναμονής μέχρι να ενηλικιωθούν και να γνωρίσουν την μαγεία του έρωτα με αυτοεκτίμηση, με αυτοσυνείδηση, με ασφάλεια και τις σωστές επιλογές.

    Δημόδοκος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Η ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ λέει:
    Οκτωβρίου 19, 2009 στις 8:36 μμ

    αρα ενα ζητουμενο ειναι η απλοτητα στην εκφραση και επιδωκομενο ταυτοχρονα.
    η τακτοποιηση των τριων τοναλ που αλληλοεμπεριεχονται “σκονταφτει” ισως στο οτι το παγκοσμιο συλλογικο της εποχης τεινει να ισοπεδωσει το εθνικο του καθε λαου.με οτι επακολουθο εχει αυτο στη δημιουργια του προσωπικου.
    και μη ξεχναμε οτι και στην θρησκεια αλλα και γενικα στη μαθηση χρησιμοποιειται ασυστολα η τιμωτια/αναταμοιβη σε ολα τα επιπεδα.
    ποσο ευκολο ειναι λοιπον το παιδι να γινει ενηλικος?
    καλησπερα elzin
    και σεβαστη ομηγυρις

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Έτσι είναι όπως το λες
    οργανωτική πεταλούδα μας!

    η τακτοποιηση των τριων τοναλ που αλληλοεμπεριεχονται “σκονταφτει” ισως στο οτι το παγκοσμιο συλλογικο της εποχης τεινει να ισοπεδωσει το εθνικο του καθε λαου.με οτι επακολουθο εχει αυτο στη δημιουργια του προσωπικου.
    Και όπως το λέει και ο θαυμαστός πολεμιστής Μάρκος ζαπατίστας!

    Π αγκοσμιοποίηση!
    Αυτοί, που είναι “από πάνω” παγκοσμοποιούν τον κομφορμισμό, τον κυνισμό, τη βλακεία, τον πόλεμο, την καταστροφή, τον θάνατο, την λήθη.
    Και αυτοί που είναι “από κάτω” παγκοσμοποιούν την επανάσταση, την ελπίδα, τη δημιουργικότητα, την κατανόηση, τη φαντασία, τη ζωή, τη μνήμη, το χτίσιμο ενός κόσμου που μας χωράει όλους, ενός κόσμου με δημοκρατία, ελευθερία και δικαιοσύνη.
    Είναι εύκολο τώρα γιατί δίνεται μια νέα δυνατότητα γνώσης στην ανθρωπότητα
    με την αλλαγή των κραδασμών και την εποχή του Υδροχόου
    κάτι που οι άνθρωποι που έζησαν και γνώρισαν την φρίκη της ιεράς εξέτασης
    … δεν την είχαν.
    Καλησπέρα τοναλική!

    Λίο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Η ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ λέει:
    Οκτωβρίου 19, 2009 στις 8:59 μμ

    σημαντικο ρολο νομιζω πως παιζει και η επικοινωνια και η ανταλλαγη ιδεων και αποψεων μεσα απο το διαδικτυο.
    ισως και πολυ πιο σημαντικο απο οτι νομιζουμε.
    εχω την αισθηση οτι η διυποκειμενικοτητα δουλευει πολυ εντονα μεσω αυτου
    ισως επειδη δεν υπαρχουν εμποδια περισπασης της σκεψης οπως στον εξω κοσμο.χωρις αυτο να σημαινει οτι τασσομαι κατα της κοινωνικης και μη εικονικης ζωης.
    θα ηθελα πραγματικα τη γνωμη σου και οποιου αλλου εχει να πει κατι πανω σε αυτο.
    καλησπερα και παλι

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Δουλεύει… και είναι αναπόσπαστο στοιχείο του τονάλ των καιρών που μπορούμε
    να χρησιμοποιήσουμε
    με μέτρο δημιουργικά και οργανωτικά
    γνωστικά και αυτογνωστικά.

    Λίο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Ατείχιστη Πόλη λέει:
    Οκτωβρίου 23, 2009 στις 6:22 μμ
    Ωχ, ωχ,ωχ,ωχ!
    Φίλοι μου Elzin βοήθεια!
    Ως γνωστό δε σκαρμπάζω γρι από αστρολογικά και αριθμολογικά!
    Τι να πω και τι να μολοήσω ο αδιάβαστος;
    Άντε να πω ότι όταν ονόμασα το μπλογκ Ατείχιστη Πόλη είχα στο νου την Σπάρτη που δεν είχε τείχη γιατί δε τα χρειάστηκε ποτέ.
    Ήθελα εξαρχής να είναι ένας τόπος μαχόμενης συνείδησης.
    Επίσης είμαι εναντίον των τειχών και συρματοπλεγμάτων, αφού έχω ως σύνθημα-όραμα ένα κόσμο, μια ταξη, μια θρησκεία, ένα θεό, μια διάφανη ανοχτή Ελλάδα πρωτοπόρα ξανά.
    Τώρα να σωμπληρώσω επειδή έχω ωροσκόπο δίδυμο ότι τα μήλα των Εσπερίδων ταιριάζουν πολύ καλά κι εδώ.
    Έχω συναντήσει πολύ έντονα τον Ανταίο, το Βούσιρι, τον Προμηθέα, τον Άτλαντα (σε εισαγωγικά όλοι).
    Αλλά εδώ το λόγο έχουν αυτοί που έχουν ασχοληθεί βαθιά καλύτερα.
    Για μαξιλάρια προτιμούνται πάντως τα σκληρά, να ΄χουμε το νου μας.
    (Δε βλέπεις τι γίνεται; Είναι να κοιμάσαι βαθιά;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Ωχ…ωχ !
    Φίλε πολεμιστή μας της Ατείχιστης Πόλης,
    κυρίες και κύριοι
    δύσκολες ερωτήσεις μας βάζουν οι πολεμίστριες γυναίκες της φυλής μας
    και δεν χωρατεύουν αυστηρές πολύ.
    Μάλλον πρέπει να στρωθούμε σε γερή μελέτη να απαντήσουμε σε όλα αυτά με το χέρι στην καρδιά.

    Ας κάνουμε μια πρώτη απόπειρα διστακτικά και συνεχίζουμε αμέσως μετά.
    Το πρότυπο ενός ήρωα έχει όπως όλα τα πράγματα και το κάθε τι
    έχει τις δύο πλευρές
    του Ιανού.
    Την υπερβολική χρήση της ενέργειας του ή την ελλιπή ξεφεύγοντας από το μέτρο πολύ.
    Το τέρας όπως έχουμε αναφέρει και άλλη φορά καιροφυλακτεί μέσα σε κάθε ήρωα
    και ταυτίζεται αν δεν μετατραπεί.
    Το Α μπορεί να γίνει στερητικό απάτρεις,
    μπορεί να λειτουργήσει και ως αθροιστικό
    αδελφοί.
    Πως θα βρούμε το μέτρο την ισορροπία και κάποια αλήθεια σε όλα αυτή την ιστορία την πικρή;
    Δεν μπορούμε να πούμε πολλά για τον Ηρακλή.
    Ανήκει σε άλλη οκτάβα παίζει από το ναγουάλ πολύ.
    Δεν είναι στο μέτρο του ανθρώπου ίσως είναι και για άλλες εποχές
    πριν ή μετά μακρινές.
    Κρατάμε τα ίχνη του προσεχτικά.
    Γύρισε πίσω τα μήλα των Εσπερίδων μετά και ανέβηκε στο Όλυμπο με την ¨Ηβη σύζυγό του.
    Ως Ελληνολόγοι τον τελευταίο άθλο του θα τον τοποθετούσαμε στους Ιχθείς και στον Ποσειδώνα όχι στον Ζυγό που θεωρούμε ότι ανήκουν στους στάβλους του Αυγεία.
    Η προτίμηση μας είναι ο Οδυσσέας.
    Όχι πολύ ήρωας, ούτε πολύ θεός, πολύ άνθρωπος όμως με λάθη, με διαδρομή με σκέψη και λογική αλλά και προσπάθεια στο τονάλ πολύ.
    Δεν γεννήθηκε από πατέρα θεό και οι δυο γονείς του είναι θνητοί αλλά έχει μια μακρινή συγγένεια με τον Ερμή και χρησιμοποιεί τον λόγο του σαν ραβδί.
    Δεν χρησιμοποιεί πολύ τα μαξιλάρια και τους καναπέδες για τα όνειρα του.
    Καμιά φορά κοιμάται κάτω από προβιά και η καρδιά του αγανακτισμένη βροντοχτυπά.
    Δουλεύει καθημερικά, ταξιδεύει με το νου του τολμά να σκεφτεί διαφορετικά .
    Αυτά για αρχή!
    Θα καθίσουμε να σκεφτούμε και άλλα μαζί με τους παπαγάλους
    … σε περισυλλογή.

    Λίο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Ωχ ωχ… και πάλι ωχ!
    Τι να πούμε και εμείς οι φτωχοί…τραγουδιστές
    …μόνο τραγούδια λέμε…απλά.

    Πάντως την Σπάρτη μας θύμισες όταν σε πρωτοείδαμε
    και λίγο τον Οδυσσέα που αγνάντευε χωρίς οίκτο την Τροία και χωρίς τείχη βαριά.
    Για ωροσκόπο Λέοντα σε κάναμε με τον σάλτο του αιλουροειδούς
    Αλλά οι Δίδυμοι έχουν πάντα δύο πλευρές.
    Μαχόμενη αντιληφθήκαμε την συνείδηση σε σκληρά στρώματα
    να πλαγιάζει άγρυπνη και θαρρετά,
    αλλά ξέρεις οι γυναίκες έχουν πάντα τις δικές τους ερωτήσεις
    και απορίες πολλές.

    Εμείς έχουμε ένα τραγουδάκι αφιερωμένο σπέσιαλ για σένα
    με την αγάπη μας αφιερωμένο στην φιλία μας που μας δίνει φτερά
    και δεν λογαριάζουμε
    ‘Ατλαντα μαξιλάρια και τις πονηρές συμφωνίες
    καθόλου μετά.
    Φύλλο και φτερό τα κάνουμε ευθύς και συχνά.

    Ο ΠΙΟ ΚΑΛΟΣ Ο ΜΑΘΗΤΗΣ

    Ένα καιρό που μ’ έστελνε
    η μάνα μου σχολείο ω! ω! ω! ω!
    κι ο δάσκαλος μου μ’ έβαζε
    στο πρώτο το θρανίο

    Ο πιο καλός ο μαθητής
    ήμουνα εγώ στη τάξη ω! ω! ω! ω!
    κι οι δάσκαλοι μου με είχανε
    μη βρέξει και μη στάξει

    Πάντοτε στο τετράδιο
    βαθμό έπαιρνα δέκα ω! ω! ω! ω!
    κι αν στη ζωή πήρα μηδέν
    τα φταίει μια γυναίκα

    Στον έλεγχο διαγωγή
    είχα κοσμιωτάτη ω! ω! ω! ω!
    κι όμως οι συναναστροφές
    μου βγάλανε το μάτι

    Λίο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Να μας στείλεις ότι θες
    γιέ αγρότη και μιας γερακίνας
    αγωνιστή μας καθημερινέ.
    Αν ξέρουμε θα σου απαντήσουμε σε ότι μπορούμε.

    Καλά κάνεις και είσαι αριστερός γιατί η καρδιά
    είναι αριστερά
    …πάει λίγο προς το κέντρο βέβαια… όπως λένε οι γιατροί.
    Και οι ανθρωπιστές κομουνιστές προδόθηκαν
    μαζί και η καρδιά τους πληγώθηκε
    γιατί η γραμμή και «η μαμά»
    ήταν απ έξω
    μαζί με την σωτηρία και τους σωτήρες που συνηθίζονται.
    σε αυτές τις περιπτώσεις.

    Κίντο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Περί αστρολογίας …πτερόεντα λόγια πεταχτά!

    Η αστρολογία είναι μια γνώση… από τα αριστερά!
    Πράγμα που σημαίνει ότι προέρχεται άμεσα από το ναγουάλ
    και όχι όπως η αστρονομία που ανήκει στο τονάλ.
    Συνήρχαν βεβαίως στο παρελθόν και κάποια στιγμή πήραν διαζύγιο
    και χωρίσαν με δάκρυα και αλληλοκατηγορίες βαριές.
    Η θεοκρατία έχει πολλές μορφές
    και εμφανίζεται και στην επιστήμη μερικές φορές.
    Ο Γιουγκ προσπάθησε να δώσει μια εξήγηση
    με την συγχρονιστική του θεωρία
    που λειτουργεί ικανοποιητικά.
    Σίγουρα βέβαια δεν υπάρχει καπνός χωρίς φωτιά.
    Το να αγνοήσει κανείς την αστρολογία σαν ανοησία
    πρέπει να έχει μικρό νου και να μη την χωρά
    Αλλά και το να την δεχτεί χωρίς όρους εθελοτυφλικά
    δεν είναι ούτε στο μέτρο ούτε στο άριστον πρακτικά.
    Το πρόβλημα λύνεται όπως πάντα με την σωστή απόσταση από τα πράγματα προσεχτικά.
    Τι δεχόμαστε τι απορρίπτουμε και γιατί.

    Η αστρολογία λειτουργεί σαν ένα αξιόπιστος χάρτης
    αυτογνωστικός ξεκάθαρος και απλός.
    Αν ενημερωθεί κανείς για τον γενέθλιο χάρτη του, την θέση των πλανητών τις σχέσεις και τις γωνίες που βλέπονται μεταξύ τους, μπορεί να παρακολουθεί τον εαυτό του κάπως αντικειμενικά
    σαν παρατηρητής μαζί με τις διελεύσεις τους και τις ανταλλαγές τις ενεργειακές τους.

    Η Ελληνική Μυθολογία περιγράφει με ακρίβεια μέσα από τις ιστορίες των θεών της
    όλα όσα μπορούν να υπάρχουν στο προσωπικό τονάλ του ανθρώπου
    και διαγράφονται στο ωροσκόπιο του.
    Τα ταλέντα του, τις προτιμήσεις του, τον χαρακτήρα του, τις ελλείψεις και τις υπερβολές του τις ευνοϊκές περιόδους και τις δύσκολες.
    Με κάποια ανοχή βεβαίως και όχι κατά γράμμα.
    Όχι κατά γράμμα για δύο κυρίως λόγους
    Ό ένας είναι,
    ότι η αστρολογία κρατάει τα μυστικά της και δεν έχουμε όλα τα κλειδιά
    και ο άλλος είναι φυσικά φυσικός.
    Η κβαντική φυσική,
    προσεγγίζοντας έτσι τον χώρο της μεταφυσικής,
    υποστηρίζει πως ο παρατηρητής επηρεάζει το παρατηρούμενο σωματίδιο.

    Αν ο άνθρωπος είναι ο παρατηρητής και οι πλανήτες τα σωματίδια συνείδησης
    πως και πόσο τα επηρεάζει;
    Αν όμως οι πλανήτες είναι παρατηρητές υπερσυνείδησης
    τι κάνουν σε ασυνείδητα σωματίδια και τι σε συνειδητά;
    Το κλειδί είναι και εδώ η συνείδηση και η επίγνωση.

    Ένας άνθρωπος συνειδητός,
    μπορεί παρατηρώντας την
    να μειώσει το αρνητικό αποτέλεσμα μιας διέλευσης ή να αναδιατάξει την δυσαρμονική γενέθλια όψη
    σε αρμονικότερη και λειτουργική με «όπλο και εργαλείο» την συνείδηση του.

    Και ένας άνθρωπος χωρίς συνείδηση δεν μπορεί να διαθέτει ατομικό ωροσκόπιο
    ανήκει στο συλλογικό.
    Γι αυτό παλιά που οι άνθρωποι ζούσαν ασυνείδητα …σαν μάζες είχαν μαζική συλλογική και όχι ατομική αυτογνωστική συνείδηση,
    όπως τα περιστέρια
    και ωροσκόπια γινόταν μόνο για τους βασιλιάδες και τους αυτοκράτορες.

    Τα μεγάλο πλεονέκτημα που έχουμε σαν ‘Έλληνες,
    η χάρη και οι χάριτες,
    είναι ότι αυτά για μας είναι πρωτογενείς ρίζες
    είναι μέσα μας κυλούν στο αίμα μας είναι γνωστά σαν…. από πάντα.
    Είναι δική μας κατάκτηση της γνώσης.
    Μιας γνώσης τόσο σημαντικής που γράφτηκε με τα
    Ονόματά τους στο ουρανό.
    Στο ουρανό που κανείς άλλος δεν μπόρεσε να ανέβει και να γράψει το όνομα του
    εκτός από τους Έλληνες θεούς ημιθέους ήρωες της Ελληνική Μυθολογίας.
    Και στην Γη κανείς άλλος δεν μπόρεσε να κάνει τόσο διάσημο ένα ρητό
    εκτός από
    ένα Απόλλωνα θεό
    μιλώντας
    για ένα «γνώθι σαυτό».

    Δημόδοκος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Πως νιώθεις τον καημό μας της Ελεύθερης Πόλης
    ακριβέ πολεμιστή μας
    και τον μεγάλο σεβντά που μας τρώει τα σωθικά!
    Ίσως γιατί κατοικούμε στα ίδια των δακρύων στενά!

    Όμως η Ελένη είναι εδώ στην Σπάρτη στην Καλαμάτα
    με το μαντήλι της το αλέκιαστο στης Γνώσης χορό
    και κοντά στον Μενέλαο που μένει στον λαό.
    Διμέτωπος ο αγώνας μέσα στα τείχη με τον Δούρειο Ίππο
    και τα ξύλινα σπαθιά
    και έξω στο παλάτι της Ιθάκης με το Τόξο
    και τα βέλη του Απόλλωνα τα Ευθυγραμμιστικά και Ενωτικά.

    Η Ελένη στο λαό μαζί με τα παιδιά του δικαιωματικά!
    Η Γνώση να φτιάξει όμορφο τον εαυτό του λαμπερό και διαχρονικά.
    Ο χρόνος, η ενέργεια, οι συνθήκες εργασίας,
    η παιδεία, η δικαιοσύνη, η υγεία, η αξιοπρέπεια σε μια ισόνομη πολιτεία χωρίς ψέματα πολλά.

    Γιατί διαχωρίζουν τον λαό σε κόμματα και μεριδούδες
    και τον αποδυναμώνουν και τον αναγκάζουν σε διλήμματα και
    τριλήμματα παρανοϊκά;
    Ποια είναι η ουσιαστική πλέον διαφορά των κομμάτων
    αριστερών δεξιών και τρεχαγυρευόπουλε… παραγόντων κομματικών;
    Δεν είναι αναχρονιστικά όλα αυτά;
    Ένα να είναι και ΕΙΝΑΙ το κόμμα!
    Εμείς οι Έλληνες!
    Ενωμένοι!
    Πραγματικοί αδελφοί σύντροφοι φίλοι στο ανηφόρι της ζωής μαζί!

    Όλες οι τάξεις στην βουλή και κυρίως οι παραγωγικές
    και όχι οι μεγαλοδικηγόροι της αρπαχτής.
    Διαχωρισμός εξουσιών
    Απλή αναλογική
    Η δικαιοσύνη να πάψει να είναι τόσο γραφειοκρατική

    Υποχρεωτική η συμμετοχή στα κοινά με κλήρωση και εκλογή.
    Απλά πράγματα και απλή λογική
    Την οποία να μπορεί να καταλάβει και ένα παιδί!

    Ψύλλοι στα αυτιά μας μπήκανε…

    Ποιος είναι ο άλλος που μπήκε
    και στρογκυλοκάθισε στο σαλονάκι μας
    και ροκανίζει τον μόχθο μας χοντρός πολύ!

    Ποιος ήτανε πριν από μένα
    μέσα στο σαλονάκι σου
    και δυο τσιγάρα αναμμένα
    υπάρχουν στο τασάκι σου.

    Ψύλλοι στ’ αυτιά μου μπήκανε
    πως κάποιος άλλος ήτανε.
    Κι αν είναι αλήθεια, δυστυχώς, κυρά μου,
    στην μάνα σου ολοταχώς.

    Αν αστικό λεωφορείο
    έκανες την καρδούλα σου,
    πριν γίνω, κούκλα μου, θηρίο,
    μάζεψε τα μπαούλα σου.

    Τσιγάρο με βαρύ χαρμάνι
    πες μου ποιος το φουμάρισε.
    Στα γρήγορα και μάνι μάνι
    τη θέση σου καθάρισε.

    Λίο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Έχει δίκιο ο Οδυσσέας, η δεξιά πλευρά του ανθρώπου, η ανδρική,
    ο λόγος και η λογική
    γιατί χρειάζεται κάπου να βασιστεί ο κόσμος και δεν μπορεί να καταργηθεί
    όμως η καρδιά έχει νόμους που η λογική αγνοεί και δεν μπορεί να παραμεριστεί.
    Έχει δίκιο η Πηνελόπη και η γυναικεία πλευρά του ανθρώπου
    η αριστερή αλλά είναι υπερβολικά συναισθηματική ευάλωτη στην σιωπή και την υπομονή και ανεκτική.
    Πιο πολύ δίκιο έχει όμως ο Τηλέμαχος, ένα παιδί που στο κέντρο του νησιού πρέπει να μετακινηθεί και λίγο η καρδιά προς τα εκεί το μέλλον του κόσμου με ανθρωπιά
    να οραματιστεί με τους ανθρώπους τα ζώα και τα φυτά να ζουν αρμονικά μαζί.
    Δεν έχουν δίκιο οι εμμένοντες αριστερά και δεξιά
    κομματικά και αναχρονιστικά
    ούτε οι ακροδεξιοί και ακροαριστεροί και άλλοι τύποι θεοκρατικοί
    γιατί είναι υπερβολικοί ολοκληρωτικοί φανατικοί και δογματικοί.

    Και ένα τραγουδάκι αφιερωμένο σε ένα παιδί….που ζωγραφίζει…
    Με χρώματα πολλά
    και τραγουδά με την καρδιά του ζωντανά!

    Τα παιδιά ζωγραφίζουν στον τοίχο
    δυο καρδιές κι έναν ήλιο στη μέση.
    Παίρνω φως απ’ τον ήλιο και φτιάχνω την αγάπη
    και μου λες πως σ’ αρέσει.

    Τα παιδιά τραγουδούν μες στους δρόμους
    κι η φωνή τους τον κόσμο αλλάζει.
    Τα σκοτάδια σκορπάνε κι η μέρα λουλουδίζει
    σαν ανθός στο περβάζι.

    Ένα σύννεφο είν’ η καρδιά μου
    κι η ζωή μου γιορτή σε πλατεία.
    Σ’ αγαπώ κι ο απέραντος κόσμος πόσο μοιάζει
    με μικρή πολιτεία.

    Λήδα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Μαργαριτα λέει:
    Οκτωβρίου 21, 2009 στις 8:54 πμ
    Θέλω να με ερωτευτείς Πηνελόπη

    να μείνεις κοντά μου για πάντα

    έως την αιωνιότητα και μια ημέρα.

    Μα πάνω απ όλα θέλω να με θυμηθείς.

    Εγώ είμαι Εσύ!

    ΕΓΩ ΕΊΜΑΙ

    που κάποτε ήμασταν ΕΜΕΊΣ … οι ΔΥΟ.

    μέσα σ αυτη τη μουσική πανδαισία πως να φύγω χωρίς να αφήσω κάτι κι εγω?

    αφήνω μια γλυκιά αγκαλιά..για κείνον, και την αγάπη μου σε όλους σας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Μαργαρίτα Μαργαρώ
    Μαργαριτάρι σε ποιητικό γιαλό!

    Δεν θα μπορούσες να λείπεις εσύ
    ένα όμορφο λουλούδι από μια πανδαισία συντρόφων και φίλων μουσική,
    όσο και να σου αρέσει το σειριακό αστέρι
    να κατοικείς πολύ καιρό εκεί.

    Έχεις μια μεγάλη αγκαλιά από όλους μας
    ένα φιλί ξεχωριστό
    και ένα τραγούδι με αφιέρωση από ένα παιδί
    που σε αγαπάει πολύ εδώ και καιρό.

    Η Μαργαρίτα η Μαργαρώ,
    περιστεράκι στον ουρανό…
    τον ουρανό μες στα δυο σου μάτια κοιτάζω,
    βλέπω την πούλια και τον αστερισμό.

    Η μάνα σου είναι τρελή
    και σε κλειδώνει μοναχή,
    σαν θέλω να’μπω στην κάμαρή σου
    μου ρίχνεις μεταξωτό σκοινί,
    και κλειδωμένους μας βλέπ’η νύχτα,
    μας βλέπουν τ’άστρα κ’η χαραυγή.

    Η Μαργαρίτα η Μαργαρώ,
    βαρκούλα στο Σαρωνικό…
    Σαρωνικέ μου, τα κυματάκια σου δώσ’μου,
    δώσ’μου τ’αγέρι, δώσ’μου το πέλαγο.

    Η μάνα σου είναι τρελή
    και σε κλειδώνει μοναχή,
    σαν θέλω να’μπω στην κάμαρή σου
    μου ρίχνεις μεταξωτό σκοινί,
    και κλειδωμένους μας βλέπ’η νύχτα,
    μας βλέπουν τ’άστρα κ’η χαραυγή.

    Η Μαργαρίτα η Μαργαρώ,
    δεντράκι στο Βοτανικό…
    Πάρε το τραμ μόλις δεις πως πέφτει η νύχτα,
    πέφτουν οι ώρες, πέφτω, λιποθυμώ.

    Η μάνα μου είναι τρελή
    και με κλειδώνει μοναχή,
    σαν θέλω να’μπεις στην κάμαρή μου
    σου ρίχνω μεταξωτό σχοινί,
    και κλειδωμένους μας βλέπ’η νύχτα
    μας βλέπουν τ’άστρα κ’η χαραυγή.

    Λίο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. margarita λέει:
    Οκτωβρίου 21, 2009 στις 10:21 μμ
    Όχι δεν θα μπορούσα..
    Και εσείς ξέρετε πόσο αγαπάω αυτο το αστέρι..και είναι γεγονός ότι τελευταία προτιμώ να είμαι περισσότερο εκεί παρά μπροστά απο το pc..πάντα όμως θα παιρνώ απο κάποιες διαδυκτιακές γειτονιές που έχω αγαπήσει πολύ..

    Αυτο το παιδί το αγαπάω κι εγω πολύ..και το φιλώ πολύ πολύ γλυκά!

    Η Μαργαρίτα η Μαργαρώ..που όταν ήμουν παιδί πίστευα ότι ήταν δικό μου αυτο το τραγούδι :)

    Την αγάπη μου..κι ένα φιλι γλυκό!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Καλημέρα μικρή Μαργαρίτα
    …από τις γειτονιές αγαπημένων παιδιών
    και ας σε διεκδικεί ένα αστέρι μακρινό των χρυσών σοφών!

    Δημόδοκος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. ΟΧΙ!
    Δεν είμαστε λυπημένοι!
    Αφήνοντας τα σχόλια και τους σχολιαστές να γίνουν 300 αυτογνωστικά
    και 300 πλοία Σαλαμινομάχων μιας νίκης συνδεδεμένα
    με την ναυαρχίδα της Ελλάδος γερά!
    Και μετά το ιστορικό ΟΧΙ
    σε κατακτητές και ολοκληρωτές κυρίαρχους του κόσμου και θεούς
    πάμε σε νέο ιστοπόνημα σε ιστιοφόρα κατάρτια και νησιά και σε όχι αυτογνωστικά σε εξουσιαστικές θρησκευτικές και πολιτικές ιδεοληψίες
    με το μεγάλο ελιγμό του νου περνώντας από την Σκύλλα και μια Χάρυβδη
    και δύο συμπληγάδες της νόησης με μια επιστροφή των πολεμιστών και των ταξιδιάρικων πουλιών.
    Μετά τα παραμύθια και τις σημειώσεις της Πηνελόπης σε δωμάτια παλατιών καθαρά,
    στα πτερόεντα λόγια του Οδυσσέα Ομήρου τα πεταχτά.
    ακολουθώντας το δωδεκάλογο του γύφτου και
    αφήνοντας εδώ τις καμπάνες να ηχούν και να δονούν το σύμπαν δυνατά
    με τα λόγια του Άγγελου Σικελιανού και του μεταφυσικού αηδονιού,
    στη κηδεία του Παλαμά.

    Ηχήστε οι σάλπιγγες… Καμπάνες βροντερές,
    δονήστε σύγκορμη τη χώρα πέρα ως πέρα…
    Βογκήστε τύμπανα πολέμου… Οι φοβερές
    σημαίες, ξεδιπλωθείτε στον αέρα !

    Σ’ αυτό το φέρετρο ακουμπά η Ελλάδα ! Ένα βουνό
    με δάφνες αν υψώσουμε ως το Πήλιο κι ως την Όσσα,
    κι αν το πυργώσουμε ως τον έβδομο ουρανό,
    ποιόν κλεί, τι κι αν το πεί η δικιά μου γλώσσα;

    Μα εσύ Λαέ, που τη φτωχή σου τη μιλιά,
    Ήρωας την πήρε και την ύψωσε ως τ’ αστέρια,
    μεράσου τώρα τη θεϊκή φεγγοβολιά
    της τέλειας δόξας του, ανασήκωσ’ τον στα χέρια

    γιγάντιο φλάμπουρο κι απάνω από μας
    που τον υμνούμε με καρδιά αναμμένη,
    πες μ’ ένα μόνο ανασασμόν: “Ο Παλαμάς !”,
    ν’ αντιβογκήσει τ’ όνομά του η οικουμένη !

    Ηχήστε οι σάλπιγγες… Καμπάνες βροντερές,
    δονήστε σύγκορμη τη χώρα πέρα ως πέρα…
    Βογκήστε τύμπανα πολέμου… Οι φοβερές
    σημαίες, ξεδιπλωθείτε στον αέρα !

    Σ’ αυτό το φέρετρο ακουμπά η Ελλάδα ! Ένας λαός,
    σηκώνοντας τα μάτια του τη βλέπει…
    κι ακέριος φλέγεται ως με τ’ άδυτο ο Ναός,
    κι από ψηλά νεφέλη Δόξας τονε σκέπει.

    Τι πάνωθέ μας, όπου ο άρρητος παλμός
    της αιωνιότητας, αστράφτει αυτήν την ώρα
    Ορφέας, Ηράκλειτος, Αισχύλος, Σολωμός
    την άγια δέχονται ψυχή την τροπαιοφόρα,

    που αφού το έργο της θεμέλιωσε βαθιά
    στη γην αυτήν με μιαν ισόθεη Σκέψη,
    τον τρισμακάριο τώρα πάει ψηλά τον Ίακχο
    με τους αθάνατους θεούς για να χορέψει.

    Ηχήστε οι σάλπιγγες… Καμπάνες βροντερές,
    δονήστε σύγκορμη τη χώρα πέρα ως πέρα…
    Βόγκα Παιάνα ! Οι σημαίες οι φοβερές
    της Λευτεριάς ξεδιπλωθείτε στον αέρα !

    http://e-lions.blogspot.com/2009/10/blog-post.html

    Η επιστροφή των πολεμιστών

    Λίο

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Γιατί δεν γίνεσαι η αλλαγή... που θέλεις να δεις στον κόσμο;