Τετάρτη 24 Δεκεμβρίου 2008

Α. Μια ευχή σε ένα Αστέρι



Α πόλλων!
Ανατολή του Ήλιου!

Ο τελευταίος χρησμός της Πυθίας Νικάνδρας:

Θάρθει η μέρα,
που ο Φοίβος Απόλλων
θα επιστρέψει και θα μείνει για πάντα!

Είθε να είναι κοντινή αυτή η ημέρα
που το Φως θα ξαναγυρίσει στις καρδιές των ανθρώπων
και θα διαλύσει τα σκοτάδια μιας μεγάλης
... μεγάλης νύχτας
και θα κάνει το Όνειρο... φωτεινή πραγματικότητα!

Έσεται ήμαρ;

ΟΙ ΠΟΛΕΜΙΣΤΕΣ ΤΗΣ ΛΑΪΟΝ
εκατομμύρια Αιώνες
μετά... την Γέννηση του

6 σχόλια:

  1. Εκεί μέσα εκατοικούσες
    πικραμένη, εντροπαλή,
    κι ένα στόμα ακαρτερούσες,
    «έλα πάλι», να σου πει.

    Άργειε νάλθει εκείνη η μέρα,
    κι ήταν όλα σιωπηλά,
    γιατί τά 'σκιαζε η φοβέρα
    και τα πλάκωνε η σκλαβιά.

    Έσεται ήμαρ!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. δεν αργεί η μέρα ήδη ξεκίνησε

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ναι!!!
    Ξεκίνησε...από το πρωί!
    Είμαστε πάλι
    Ζωντανοί... στην Σκηνή!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Αν ερχόταν εκείνη η μέρα και κρατούσε περισσότερο από τη νύχτα που αναφέρει ο Σολωμός, τότε δε θα γινόταν να φύγει ποτέ. Θα έμενε μόνιμα. Δεν έχω ιδέα με ποιο τρόπο θα έρθει, αλλά ξέρω καλά πως το δύσκολο θα 'ναι να μείνει...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Να προσπαθήσουμε,
    Άνέμε
    σημασία έχει
    ... να προσπαθήσουμε!!!

    Δεν μπορούμε να έρθουμε στην ζωή
    και να φύγουμε
    χωρίς να έχουμε καταθέσει
    έστω κάποιες μικρές ή μεγάλες ΄"εξαργυρώσιμες" πράξεις
    συνδεδεμένες,
    με το Πνεύμα του Ανθρώπου
    και την Ελευθερία του,
    αλλά
    "τρώγοντας και πίνοντας"
    απλώς,
    σε τραπέζια και καναπέδες
    ...με χοντρές κοιλιές
    και μιλώντας "μπουκωμένα"
    απο τις πολλές "μπουκιές";)

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Γιατί δεν γίνεσαι η αλλαγή... που θέλεις να δεις στον κόσμο;