Πέμπτη 9 Οκτωβρίου 2008

Τ. Η έννοια του μικρού τυράννου



Τ ύραννοι, Αντίνοοι και  Ευρύμαχοι μικροί και μεγάλοι τύραννοι
Ιησούς:
Εγώ ειμί το φως του κόσμου!
Αναφωνεί, ο Ιουδαίος εσταυρωμένος,
υποπίπτοντας στην αστοχία του… «Έγώ»
και αμαρτάνοντας… με την έννοια της διαχωριστικότητας.
Από εκεί και μετά
θα «ξημερώσει» μια μεγάλη νύχτα για τον κόσμο και …ένας μεσαίωνας… που θα κρατήσει αιώνες.
Η ανθρωπότητα θα σταυρωθεί και οι άνθρωποι θα κουβαλήσουν τον σταυρό ...του πόνου.
Συνεχίζοντας, ο θρησκευτικός ηγέτης των χριστιανών, ως λυτρωτής,
θα αυτοπροβάλλεται συνεχώς:
Εγώ λεγω υμίν...εγώ…
Πως μπορεί όπως να στοχεύει κανείς στην ενότητα και την αγάπη και την ειρήνη ξεκινώντας από ένα υπερτροφικό εγώ και συγκεντρώνοντας
όλες τις εξουσίες πάνω του;
Ακόμη και η ιδιότητα του ενανθρωπισθέντος θεού
δεν μπορεί να το δικαιολογήσει αυτό.
Αφού η αγάπη είναι η θυσία, η υπέρβαση του Εγώ, πως μπορείς να την διδάξεις, με τόσο επιδεικτικό εγωκεντρισμό;
Ήταν αυτά τα λόγια ενός σοφού ηγέτη ή απλώς ήταν το ‘image maker” των κληρονόμων του;
Ήταν ο εγωκεντρικός υιός... συνέχεια... ενός αυταρχικού πατέρα;

Αν δεχτούμε σαν φυσικό, αληθινό γεγονός την ιστορία, έχουμε να κάνουμε με ένα ιδιαίτερα σαδιστή θεό που υστερεί αρκετά σε έπνευση, σε φαντασία και πρωτοτυπία και
στέλνει τον αρσενικό υιό, που τα διαγγέλματα του ξεκινούν με ένα εγώ, να σταυρωθεί και να βασανιστεί για να ...σώσει τους ανθρώπους.

Ένα σχέδιο που μάλλον αποδείχτηκε ανεπιτυχές, όχι ιδιαίτερα οξυδερκές και χρονοβόρο... τόσο καιρό τώρα.
Σίγουρα θα υπήρχαν πιο απλές λύσεις και λιγότερο σαδιστικές και σε τελευταία ανάλυση θα μπορούσε να στείλει και μια κόρη σε πρωτεύοντα ρόλο και όχι παθητικό όργανο αναπαραγωγής, για την σωτηρία και για λόγους... ευφαντασίας.
Αν εστιαστούμε μόνο στην αλληγορία του μύθου,
ο συμβολισμός αυτοαναιρείται, και δεν δένει πολύ καλά μεταξύ του.

Έχουμε μία έλλειψη αρμονίας και ισορροπίας, για τον απλούστατο λόγο,
όταν εσύ ξεκινάς με ένα «εγώ», ο άλλος δεν μπορεί να είναι δίπλα σου, σύντροφος σου, ούτε το εννοείς άλλωστε , δεν μπορεί να γίνει... πλησίον σου .
Είναι πάντα ο άλλος, ο διαφορετικός και... ξένος.
Στις σχέσεις εξουσίας και σε επιδείξεις της, δεν είναι εύκολο να δημιουργηθεί, να δομηθεί η αγάπη, η συντροφικότητα και η φιλία.
Άλλωστε είναι πολύ εύκολο να καταλάβεις το επίπεδο πνευματικής εξέλιξης κάποιου,
το αυτογνωστικό του βαθμό και το μέγεθος της ανασφάλειας του και της αβεβαιότητας του, από το όσα «εγώ» θα χρησιμοποιήσει σε μια αυτοπροβολή και πόσα ‘μου’… κτητικότητας.
Έτσι, είναι πολύ συχνό φαινόμενο και παρελαύνει συνέχεια το :
Εγώ πιστεύω εγώ είμαι σπουδαίος, εγώ ξέρω, εγώ είμαι καλός, ωραίος, αδικημένος,

... η γυναίκα μου το αυτοκίνητο μου, το παιδί μου , η ερωμένη μου, οι καταθέσεις μου, ο θεός μου και η ποδοσφαιρική ομάδα μου.

Το «εγώ» θέλει πάντα να επιδεικνύεται, σαν μωρό και νιώθει κατώτερο και αβέβαιο πάντα αναπληρώνοντας με επιδείξεις σπουδαιότητας και ανωτερότητας ή πολλές φορές με αυτοοικτιρμούς.
Δεν μπορεί όμως να γίνει και να νιώσει ίσο… με τους άλλους.
Ένα τέτοιο ‘Εγώ» εμπεριέχει και μπόλικη κριτική και κατάκριση, σε πλήρη αντίθεση με το «μη κρίνετε ίνα μη κριθείτε», γιατί αφού εσύ είσαι ΄τόσο πολύ «εγώ», κρίνεις ότι οι άλλοι δεν είναι…σαν και σένα,τους διαχωρίζεις και τους κατακρίνεις.
Μία πρόταση που αρχίζει από το «εγώ» είναι μια ευάλωτη πρόταση, μερική, μικρή, γιατί πάντα ένα «εγώ» είναι μικρότερο από το Όλον.
Γι 'αυτό τον λόγο, ο Σωκράτης , ένας απλός φιλόσοφος, χωρίς να είναι απεσταλμένος και γιός θεού, απέφευγε τις πομπώδεις ανακοινώσεις, και ξεκινούσε την συζήτηση με μια ερώτηση,
ανοίγοντας τον διάλογο και τοποθετώντας τον συνομιλητή του δίπλα αριστερά στην καρδιά,
σε μια πράξη ουσιαστικής αγάπης, βοηθώντας τον έμμεσα να βρεί τις απαντήσεις και την αλήθεια μόνος του, να την ξαναθυμηθεί, αποδεχόμενος ακόμη και το κώνειο
-χωρίς θεατρινίστικους μελοδραματισμούς-
υπέρηφανα αξιοπρεπής και χωρίς να ζητήσει ποτέ, αυτός και οι μαθητές του, ανταλλάγματα, αμοιβές, εξουσίες, προσκυνήματα και επικάρπιες.

Η συνειδητή ατομικότητα είναι μια επίτευξη, αλλά συμπεριέχεται σε πράξεις κατανόησης και συνεργασίας.

Ο άνθρωπος ξεκινάει με ένα "εγώ", σαν Άρης, στην διάρκεια καταλαβαίνει πως είναι πολλά ασυνείδητα εγώ, αλλά όταν φθάσει στον πυρήνα του εαυτού του, δεν το χρειάζεται πια, γίνεται ένα 'Ολο.

Γίνεται σφυρηλατημένη ατομική συνείδηση και μπορεί να συνυπάρχει με τους άλλους,

διαθέτοντας, εσωτερική αυτοπεποίθεση και γνώμη και κρίση αλλά και ουσιαστική σεμνότητα χωρίς ψεύτικες μετριοφροσύνες, με πνεύμα όμως συνεργασίας, οπότε αποφεύγει να

χρησιμοποιεί καταχρηστικά το εγώ και να το προβάλει....με εμμονή.
Με αυτό τον τρόπο δημιουργεί μια διακριτική και σεμνή αορατότητα και προωθεί ένα αέρα πνευματικής εξέλιξης και αρετής.

Συνεπώς δεν μπορεί, ο λυτρωτής του κόσμου, να κάνει τέτοιες δηλώσεις
υπεροπτικής, εμπρηστικής και διαχωριστικής γραμμής, διδάσκοντας την σεμνότητα και την ταπεινότητα με ένα τόσο κραυγαλέο εγώ.

Που αρχίζει και που σταματά η ευθύνη ενός θρησκευτικού ή πολιτικού ηγέτη ή ακόμη και ενός θεού για την συμπεριφορά και τις πράξεις των οπαδών του και των πιστών του;
Ποιο είναι το μερίδιο ευθύνης του;Ευσταθεί το άλλοθι:
Άλλο τι είπε ο θεός άλλο τι κάνανε οι άνθρωποι, επειδή.... ήταν ελεύθεροι να το κάνουν;
Σε αυτόν τον κόσμο μάλλον ισχύει ο νόμος της αλληλεπίδρασης, η ποιότητα και συμπεριφορά των οπαδών κάποιου εκφράζει σε ένα μεγάλο ποσοστό και την ποιότητα, το επίπεδο του ειδώλου, γιατί «όμοιος ομοίω αεί πελάζει»
Οι άγνωστες δυνάμεις του υποσυνείδητου καθορίζουν το είδος του θεού που πιστεύουμε, τα πρότυπα μας, τους αρχηγούς που εκλέγουμε
και μαρτυράνε πολλά για την ποιότητα και των δύο πλευρών.
Έτσι δεν είναι μόνο δείξε μου τον φίλο σου να σου πω ποιος είσαι αλλά δείξε και το θεό σου , το πρότυπο σου και θα ξέρω πολλά για σένα,
επειδή οι επιλογές γίνονται εσωτερικά και τις περισσότερες φορές ασυνείδητα.
Ο ηγέτης, το είδωλο, που εμπνέει το όραμα μια ιδέας και ενός κινήματος,
βάζει την σφραγίδα μαζί με την γραμμή και τηνγραμμή που χαράσσει.
Και σίγουρα ένας θεός που σχεδιάζει προωθεί και ευλογεί μια θρησκευτική δικτατορία παύει να είναι ουδέτερος, δίκαιος και "άμοιρος ευθυνών".

Δεν μπορούμε να υποστηρίξουμε το μερίδιο ευθύνης του Ιησού, ενός προσώπου που δεν έγραψε, ο ίδιος τίποτα, που αμφισβητείται και ιστορικά η παρουσία του, αλλά σίγουρα για την μετέπειτα εξέλιξη του κινήματος υπάρχουν αρκετά που μπορούν να ειπωθούν.
Και σίγουρα "από τον καρπό καταλαβαίνεις το δέντρο "και καταλαβαίνεις ότι ο καρπός του Ιησού, είναι ο Αντίνοος, ο χριστιανισμός, ‘ένας θρασύτατος αλαζονικός υπεροπτικός , λαίμαργος μνηστήρας της ανθρωπότητας.
Ο ρόλος των διαδόχων του και μαθητών του Ιησού είναι πλέον διάφανος μετά από μία ομίχλη αιώνων.
Αποφασίζουν να κάνουν εξαγωγή θρησκείας και μανατζάρουν... τον θεό .
Οργανώνουν μια κερδοσκοπική επιχείρηση εκμεταλλευόμενη όλα τα προβλήματα της εποχής τους και την δομούν ιεραρχικά και αποτελεσματικά, στοχεύοντας σε μια παγκόσμια διδακτορία , με το φόβο του Σατανά και την δουλεία του θεού.
Είναι να απορεί κανείς πως οι Έλληνες βρέθηκαν με τον χριστιανισμό πάνω από το κεφάλι τους.
Οι Έλληνες γλεντζέδες, ερωτικοί, σατυρικοί, ενθουσιώδεις, φιλόσοφοι, φωτεινοί, βρέθηκαν με μια θρησκεία που σε θεωρεί ένοχο επειδή γεννήθηκες, μελαγχολική καταθλιπτική,
διαστροφικά ανέραστη, αντιερωτική, αγέλαστη,
και τόσο σκοτεινή και μαυροφορεμένη.
Οι Έλληνες που ακόμη μπροστά στο θάνατο τους γελούσαν και χτενιζόταν όπως οι πολεμιστές των Θερμοπυλών, πως χωρέσανε σε τόση μιζέρια και τόσο στενούς ορίζοντες;
Πως μπλέχτηκαν σε παιγνίδια θεοκρατίας, προσυλητισμού, πουριτανισμού και θρησκολειψίας;Που παίχτηκε όλη η ιστορία;
Στον οίκτο και στον αυτοοίκτο, που ανήκει στην τέταρτη κατηγορία των μικρών τυράννων.
Λυπήθηκαν, συμπόνεσαν, τον Ιησού, το μαρτύριο του και αποφάσισαν να κουβαλήσουν λίγο από τον σταυρό.
Το ύπουλο σημείο του χριστιανισμού, ήταν η οδύνη του εσταυρωμένου και η συνεπαγομένη ενοχή και συνοδευομένη από τον φόβο.
Με αυτά τα στοιχεία φτιάξανε το κοπάδι των προβάτων και των δούλων .
Το δικαίωμα ζωής και θανάτου, η οργή, ο φόβος και η ανησυχία αλλά και ο οίκτος, είναι τα χαρακτηριστικά , οι μέθοδοι και οι τακτικές που χρησιμοποιούν
οι κατηγορίες των μικρών τυράννων για να σε ισοπεδώσουν.
Οι πολεμιστές ακονίζουν το πνεύμα τους κάτω από τέτοιες συνθήκες και δοκιμάζουν τα όρια τους και τις αντοχές τους.
Ο Αντίνοος χρησιμοποίησε όλες τις μεθόδους, εναλλάξ και ειδικά τον οίκτο και την ενοχή.

Οι υποκριτές, γραμματείς και οι φαρισαίοι, του αντινοικού και μικρονοικού μνηστήρα
σταυρώνουν τον Χριστό και τον ξανασταυρώνουν και θησαυρίζουν από αυτό το εμπόριο
Δεν έχουν ούτε μία εικόνα του Χριστού χαρούμενη, χαμογελαστή.
Αυτοί οι μαυροφορεμένοι ιερείς, του Αντίνοου, ακολουθώντας την τακτική
του «Σκοτώνοντας τα άλογα όταν γεράσουν», έχουν μετατρέψει σε επικερδές φθηνό ριάλιτι την οδύνη και τον πόνο του Ιησού, παίζοντας το... συνέχεια και συνέχεια.
Ο Αντίνοος, φυσικά, συνεργάζεται πάντα με ένα Ευρύμαχο, την διεφθαρμένη πολιτική εξουσία, τρώγοντας και πίνοντας, όπου στρογκυλοκαθήσουν.
Ο Αντίνοος «ελεώ θεού» χρήζει φεουδάρχες, αυτοκράτορες, βασιλιάδες, ευλογεί πρωθυπουργούς, υπουργούς και ο Ευρύμαχος του ανταποδίδει την εξυπηρέτηση, με δωρεές με απαλλαγές και εξουσίες.
Και οι δυο τους πολιόρκησαν επίμονα τον Ελληνισμό, προσπαθώντας να στηριχθούν επάνω του και να τον καπηλευτούν.Ακόμη και οι δικτάτορες ερωτοτρόπησαν με τον Ελληνισμό, στην προσπάθεια τους να πάρουν λίγη από την λάμψη του.
Ο Αντίνοος μιλώντας για ένα οξύμωρο σχήμα ελληνοχριστιανικού πολιτισμού, κομμένο και ραμμένο στις επιδιώξεις του και ο Ευρύμαχος, αρχαιολάτρης,
κατασκευαστής της κατ ‘επίφαση δημοκρατίας.
Μιας δημοκρατίας, στην οποία την κληρονομική βασιλεία την έχει αντικαταστήσει η κληρονομική οικογενειοκρατία.
Έτσι έχουμε το φαινόμενο κυβέρνησης μιας χώρας που η εξουσία μεταβιβάζεται στον γιο, στον ανεψιό, στον εγγονό και στη κόρη κάποιου,
ακόμη και στην σύζυγο.
Και παρελαύνουν και αλληλοευλογούνται και μεγαλώνουν τις περιουσίες τους, τις καταθέσεις τους και αλληλοκαλύπτονται .
Όλοι έχουν τους δούλους τους που θα πάνε με το κερί την εκκλησία να προσκυνήσουν και τους λακέδες που θα περάσουν μετά από το γραφείο του γραμματέα του υπουργού για την ΄χάρη.
Αυτό απέχει από την έννοια της ανθρώπινης αξιοπρέπειας.Όμως ο χρόνος τους έχει τελειώσει και αρκετοί το γνωρίζουν.
Οι κινήσεις τους είναι πια σπασμωδικές... εγκαταλείποντας το πλοίο.

Καταρρέουν, όπως τα χρηματιστήρια και οι τράπεζες της Ν Υόρκης.
Η κοσμοθεώρηση τους είναι μικρονοική, ελλιπής, φτωχή , ανόητη, πεπερασμένη, αδύναμη να καλύψει τα αιτήματα της καινούργιας κατάστασης που διαμορφώνεται .
Η «παράγκα» που έχουν στήσει σε βάρος των ανθρώπων… γκρεμίζεται .Η Πηνελόπη, η μεγάλη Κυρία του Ελληνισμού και η ψυχή του,
αρνήθηκε να κοιμηθεί μαζί τους και παρέμεινε πιστή «στο ταίρι» της.
‘Οσο υπάρχουν Έλληνες που σκέφτονται και άνθρωποι που δεν προδίνουν τον εαυτό τους…οι αρχηγικοί μνηστήρες είναι περιπατώντες νεκροί και φαντάσματα, συνοδευόμενοι από τον ψυχομπομπό Ερμή.
Ο κόσμος δεν έχει ανάγκη πια από Μεσσίες, λυτρωτές και σωτήρες,
και περιφερόμενες μαριονέτες αρχηγών.
Έχουν απομυθοποιηθεί όλοι τους και έχουν ξεσκεπαστεί.
Έχουν απομείνει "γυμνοί', όπως στο παραμύθι "τα ρούχα του αυτοκράτορα" .
Στον κόσμο αυτό παρέλασαν πολλά υπερτροφικά εγώ και η ανθρωπότητα έχει ταλαιπωρηθεί από εγωμανείς σωτήρες που θέλησαν να "την σώσουν" επιβάλλοντας την δική τους άποψη για την σωτηρία και καταλήγοντας ...Τύραννοι.Αλλά ούτε μπορούν να εναποθέσουν τις ελπίδες τους τους σε ανίκανες διεφθαρμένες ηγεσίες.

Οι άνθρωποι πια χρειάζεται να αναλάβουν την ευθύνη της ζωή τους , της ύπαρξης τους, να γνωρίσουν το εαυτό τους να γίνουν Κύριοι του εαυτού τους στο εδώ και τώρα και να συνεργαστούν μεταξύ τους αρμονικά για το καλό όλων,
Ο άνθρωπος πρέπει να νιώθει μέρος ενός μεγαλύτερου Όλου
και να θεωρεί τους συνανθρώπους, του πολύτιμους συντρόφους, ούτε πάνω , ούτε κάτω από αυτούς αλλά ίσους… φίλος, σύντροφος
και συνοδοιπόρος τους, σε ένα περιπετειώδες ταξίδι...!

«Εγώ είμαι»
ή
εμείς μπορούμε να γίνουμε
φωτεινά συνειδητά αστέρια σε... ένα καθαρό ουρανό;

Ομηρογράφος της Λάιον
21 Αιών

22 σχόλια:

  1. Kαλησπέρα μαχητές :)

    Ορθή και άψογη η αντιπαραβολή του Ιησού με την Οδύσσεια και την σημερινή εξουσία που στάζει πίον απληστίας και εγωισμού στις καρδιές της κοινωνίας.

    Το "ΕΓΩ" ήδη διαμορφώνεται απο την ηλικία των 3-4 ετών και κορυφώνεται στην εφηβεία με τις συγκρούσεις της άρνησης και της αποδοχής της "εικόνας" του εαυτού μέσα στην σαπίλα και στην μόλυνση της κοινωνικής διαμόρφωσης.

    Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ! δεν έχει ανάγκη απο εξουσία, εγώ, θρησκείες, καθοδηγήσεις αρκεί να ακούσει την καρδιά και τον ονειρευτή του να αγκαλιάσει το θάνατο και την μοίρα του ώστε μέσα απο την κοινωνία και μέρα σπο συμπεριφορές αγάπης, ερωτισμού, χαμόγελου, χαρά εξέλιξης να ανέβει και να ανυψώσει το πνεύμα του τόσο το εσωτερικό του - ατομικό όσο και το ομαδικό μέσα απο αρετές και βαθιά επίγνωση κάθε στιγμής και κατάστασης του χρόνου στον οποίο τον πνεύμα του εκδηλώνεται στην ζωή μέσα απο τον φορέα της σάρκας.

    Γιατι να ειμαι δούλος κάποια θρησκείας; κάποιου ηγέτη πολιτικου η θρησκευτικού;
    Γιατί να τροφοδοτώ εικόνες ΕΓΩ που μου προσάπτει η κοινωνία;

    ΤΑ ΕΧΩ ΑΝΑΓΚΗ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΣΑΝ ΠΝΕΥΜΑ ΕΛΕΥΘΕΡΟ ; ΟΧΙ ! οπότε γιατί να γίνω σκλάβος δεν θα μου προσφέρει τίποτα απο το να μου αλυσοδέσει την καρδιά και τον νου και να με κάνει μαριονέτα και να μου τρώει σάρκα και πνεύμα με αργό ρυθμό. ΟΧΙ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΔΕΝ ΘΑ ΠΑΡΩ ..

    Χιλιες φορές ελευθερος σε παγκάκι της Ομονοιας παρά σε έπαυλη σκλάβος του νου και της καρδιάς.

    ΘΑΝΑΤΟΣ - ΘΑΝΑΤΟΣ - ΘΑΝΑΤΟΣ ! ΑΠΟ ΣΚΛΑΒΙΑ!

    Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ειναι δικαίωμα του ανθρώπου, με την ελευθερία διεκδικεί ! αγαπας, χαίρεται και ανεβάινει τα σκαλοπάτια της εσωτερικής του εξέλιξης !

    ΕΜΠΡΟΣ ΑΝΘΡΩΠΕ ! ΣΑΝ ΟΜΑΔΑ ΣΑΝ ΑΣΤΕΡΙΑ ΣΥΜΠΑΝΤΟΣ ΚΑΙ ΦΩΤΟΣ ! ΣΠΑΣΕ ΤΙΣ ΑΛΥΣΙΔΕΣ ΠΟΥ ΔΕ ΚΡΑΤΟΥΝ ΔΕΣΜΑΙΟ ! ΚΑΙ ΑΡΠΑΞΕ ΤΟ ΞΙΦΟΣ ΤΗΣ ΔΥΝΑΜΗΣ ! ΜΠΕΣ ΣΤΗΝ ΜΑΧΗ ΚΑΙ ΚΕΡΔΙΣΕ!


    ΤΑ ΣΕΒΗ ΜΟΥ ΑΔΕΡΦΙΑ :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ......
    Γιατι εγω;;;;,Ειμαστε! 'Ολον ..
    ....Ολον....:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ειναι δικαίωμα του ανθρώπου, με την ελευθερία διεκδικεί ! αγαπας, χαίρεται και ανεβάινει τα σκαλοπάτια της εσωτερικής του εξέλιξης !

    ΕΜΠΡΟΣ ΑΝΘΡΩΠΕ ! ΣΑΝ ΟΜΑΔΑ ΣΑΝ ΑΣΤΕΡΙΑ ΣΥΜΠΑΝΤΟΣ ΚΑΙ ΦΩΤΟΣ ! ΣΠΑΣΕ ΤΙΣ ΑΛΥΣΙΔΕΣ ΠΟΥ ΔΕ ΚΡΑΤΟΥΝ ΔΕΣΜΑΙΟ ! ΚΑΙ ΑΡΠΑΞΕ ΤΟ ΞΙΦΟΣ ΤΗΣ ΔΥΝΑΜΗΣ ! ΜΠΕΣ ΣΤΗΝ ΜΑΧΗ ΚΑΙ ΚΕΡΔΙΣΕ!

    Μαζί σου είμαστε
    ... συμπαντικό αστέρι!!!!
    Με αυτή την λάμψη της καρδιάς!!!
    Με αυτή την λαμπερή φλόγα της ψυχής!!!

    Καλησπέρα πολεμιστή!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Όχι ημιτελή ανώριμα επιδεικτικά εγώ,
    αλλά στοχεύοντας στο όλον,
    ολοκληρωμένοι άνθρωποι
    κυρίαρχοι του εαυτού τους
    και υπεύθυνοι των πράξεων τους
    και συνεπείς των λόγων τους,
    φίλοι σύντροφοι μεταξύ μας
    και αγαπημένοι,
    αγαπημένε μας Νισπέλ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Φίλοι el.zin καλημέρα!
    Συμφωνώ μέχρι κεραίας για τον απεχθή συνολικά ,ιστορικό ρόλο του Χριστιανισμού και την ακραία αντιθεσή του με τον Ελληνισμό.
    Θέλω να επισημάνω επίσης όμως ότι αυτό αφορά την εξωτερική θρησκεία ,όπως πολύ σωστά ,έγινε όργανο πλανητικών, ύπουλων δυνάμεων, καθώς και ότι ακόμα είναι...
    Κι αυτό μας γεμίζει οργή για τα εντεταλμένα οργανά τους, που απροκάλυπτα πλιατσικολογούν στο Παλάτι του Οδυσσέα.
    Την πραγματικη εικόνα του Χριστού την έχουν θάψει πολύ βαθιά στις αραχνιασμένες εξηγήσεις-διαστρεβλώσεις τους.
    Ο εσωτερικός όμως Χριστιανισμός δεν έχει σχέση καμία με αυτά!
    Ο Χριστός είναι θριαμβευτής και χαμογελαστός, μέγας επαναστάτης!
    Δεν έχει καμία σχέση με την εκκλησία!
    Τον θεωρώ φιλόσοφο σαν τον Σωκράτη, ευτυχισμένο σα το Βούδα, μαχητή σα το Λεωνίδα,κοινωνιολόγο σα το Μαρξ!
    Νομίζω θα συμφωνείτε, ότι πρέπει να ξεχωρίσουμε πια το εκκλησιαστικό τερατούργημα, από την εικόνα του Μεγάλου Επαναστάτη , που πιστεύω δεν έρχεται καθόλου σε αντίθεση με τους Έλληνες γίγαντες του πνεύματος!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Πολύ σωστά, φίλε μας Ατείχιστη Πόλη!
    Ένας πολεμιστής εξετάζει όλες τις πλευρές και τα ενδεχόμενα
    ακόμη και τα υπερβολικά, αποφεύγοντας συγκινησιακές φορτίσεις ,αρνητικές ή θετικές και λαμβάνοντας υπόψιν όλα τα δεδομένα.
    Πάμε μαζί να εξετάσουμε όλες τις περιπτώσεις αυτής της πολύκροτης ιστορίας, χωρίς να απορρίψουμε τίποτα και χωρίς να δεχτούμε τίποτα αβίαστα.

    Περίπτωση 1:
    Είναι ένας Ιουδαίος αντάρτης, που επαναστατεί κατά του κατεστημένου.
    Ουδεμία ευθύνη έχει για την εξέλιξη της υπόθεσης.
    Τον εμπορικοποιούν τον πουλάνε για να κερδίσουν.
    Γεννήθηκε και έζησε σαν απλός άνθρωπος, με τα αδέλφια και τους γονείς του κλπ και δίδαξε σωστά , ενόχλησε το ιερατείο, τον σταύρωσαν και μετά σκέφτηκαν να τον αξιοποιήσουν.
    Δεν είπε ποτέ εγώ είμαι ο γιος του θεού που ήρθα να σώσω τον κόσμο
    Η αν το είπε εννοούσε το αυτονόητο, ότι "όλοι γιοι και κόρες του θεού είμαστε" και να προσπαθήσουμε να γίνουμε καλύτεροι.
    Όλες αυτές οιεγωκεντρικές, δηλώσεις ήταν μετέπειτα και κατασκευασμένες.

    Περίπτωση 2:
    Δεν υπήρξε κανείς Ιησούς, παρά μόνο ένα Ιουδαϊκό κίνημα, που με λογοκλοπές και συρραφές έστησαν την ιστορία, αξιοποιώντας τις συγκυρίες, είτε συνεργαζόμενοι με το κεντρικό ιερατείο, είτε όχι.
    Οι ιστορικές πηγές για την δράση ενός τέτοιου προσώπου δεν είναι ξεκάθαρες και αρκετά ισχυρές.
    Είναι μια πλαστή ιστορία ;

    Περίπτωση 3:
    Ο Ιησούς ήταν κάτι παραπάνω από απλός άνθρωπος, ένας μύστης, με ειδικές γνώσεις και βαθιές.
    Ένα μεγάλο ναγουάλ, που θα λέγαμε στην γλώσσα των Τολτέκων,
    το οποίο χάραξε μία γραμμή και κατεύθυνση στο κόσμο.
    Εδώ έχει μερίδιο ευθύνης λόγω της γνώσης του.
    Α)Αποδέχεται και καθοδηγεί τα γεγονότα, πρωτοστατώντας
    και ξεμένοντας στο νησί της Καλυψούς, που του υπόσχεται την κυριαρχία του κόσμου
    Β)Προδίδεται εκ των έσω, από τους μαθητές του, οι οποίοι συνθηκολογούν με τον Σηθ και αποφασίζουν να περάσουν στην σκοτεινή πλευρά;

    Περίπτωση 4:
    Ο Ιησούς είναι γιος τους Θεού και της Μαρίας και η ιστορία είναι αληθινή και φυσικό γεγονός…

    Συλλογισμοί:
    Η ιστορία είναι πολύ "μεγάλη" για να είναι ένας απλός καθημερινός άνθρωπος.
    Είναι αδύνατο σημείο να μη έχει υπάρξει καθόλου και από το τίποτα να φτιαχτεί κάτι…
    Το να είναι πραγματικό γεγονός μας δείχνει ένα θεό με πολλά λάθη…
    Η 3 περίπτωση κρύβει ένα ενδιαφέρον.
    Ήταν τελικά ο Ιησούς ένας Τζεντάι που συνθηκολόγησε ή που προδόθηκε από τους μαθητές του;
    Αυτό μάλλον έχει τυλιχτεί στην ομίχλη του Ποσειδώνα και να μη το μάθουμε ποτέ, γιατί και στην μια και στην άλλη τα ίχνη έχουν σβηστεί…
    Αλλά και ίσως να μη έχει σημασία πια, αφού ύστερα από 2000 χρόνια έχουμε άλλα προβλήματα να λύσουμε...

    Το πιο ύποπτο σημείο στη όλη ιστορία, είναι ότι η ιστορία του Χριστού είναι μια πολύ πιο παλιά υπόθεση και η διασκευή της πολύ φτωχότερη
    Πχ
    Ας παραλείψουμε τους μύθους του Διόνυσου του Ζαγρέα, του Άδωνι, της Περσεφόνης και να αναφερθούμε στον Πυθαγόρα και τον Απόλλωνα τον Τυανέα.
    Ο Πυθαγόρας ήταν πολύ όμορφος, γεννήθηκε με ένα αστέρι, μιλούσε και θεράπευε, είσήγαγε την θυσία του άρτου και οίνου καταργώντας τις θυσίες των ΄ζώων
    και πολλά άλλα...

    Αυτή η τεράστια λογοκλοπή και μίμηση, αποδεικνύει μια μεγάλη απάτη σκοπιμότητα και προδοσία.
    Αυτό χρειάζεται να
    το αντιμετωπίσουμε προσεχτικά;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Έτσι λογικά και ερευνητικά,είναι ο σωστός τρόπος προσέγγισης!
    Η δική μου έρευνα και περιπλάνηση με οδηγεί στην 3η περίπτωση, β)υποπερίπτωση!
    Είναι ένας μεγάλος μύστης!
    και όπως συνηθίζεται τον ακολούθησε η προδοσία και η παραποίηση.
    Ο Παύλος έδωσε το πρώτο χτύπημα στην προσπάθειά του να συνδυάσει τη θρησκεία του, τον Ιουδαϊσμό με τα λόγια του Χριστού.
    Το δεύτερο και καθοριστικό χτύπημα ήταν η απόφαση των αρχιερέων στην 5η οικουμενική σύνοδο, αιώνες μετά να καταργήσου,το δόγμα της μετενσάρκωσης, που ως τότε ήταν κοινός τόπος.
    Στα ευαγγέλια διαβάζουμε να ρωτούν τον Ιησού οι μαθητές ...ποιός ήταν ο Ιωάννης!
    Και ο Ιησούς να τους απαντά τελείως φυσικά, ότι ήταν ο ...Ηλίας!
    Έτσι,τι πέτυχε η αδίστακτη αυτοκράτειρα Θεοδώρα με τους
    κίβδηλους παπάδες;
    Την άρνηση της ιδέας της αιώνιας εξέλιξης και την εισαγωγή της έννοιας αντίθετα, της αιώνιας τιμώριας, πέρα από κάθε έννοια δικαιοσύνης.
    Της αμαρτίας,του πόνου,της εξάρτησης από τον παπά, της προβατοποίησης του χριστιανού...
    Τα κείμενα είναι όντως αμφίβολης προέλευσης και φτωχά σε σύγκριση με άλλες θρησκείες.
    Αλλά κι αυτά χρειάζονται αποκρυπτογράφηση.
    π.χ.το << Εγώ είμαι το Φως του κόσμου >> μπορεί να σημαίνει ότι η Συνείδηση ,το μεσαίο σημείο μεταξύ πνεύματος και ύλης που αντιποσωπεύει η ψυχή(ή χριστική συνείδηση) είναι το φως!
    Πάντως πουθενά ο Χριστός δε μίλησε για εκκλησία , για οργάνωση, για συσσώρευση πλούτου.
    Μίλησε για τα ακριβώς ..αντίθετα!
    Με το μίσος των Σιωνιστών για τον Ελληνισμό και τον τρόπο του δεν έχει καμία επίσης σχέση!
    Όταν συνάντησε Έλληνες,καταχάρηκε και είπε ότι έφτασε η ώρα να δοξαστεί ο υιός του ανθρώπου!(δηλαδή η ανθρώπινη συνείδηση!).
    Μην παραχωρήσουμε Ελληνες έναν τέτοιο Πολεμιστή στις σκοτεινές δυνάμεις!
    Δεν είναι δικός τους !
    Είμαι σίγουρος ότι εκτιμούσε το Πυθαγόρα και τον
    Πλάτωνα, ότι διδάχτηκε από τον ελληνικό πολιτισμό γιατί μορφώθηκε
    πολύ.
    Έκανε μια καινούργια τότε παρουσίαση της Διδασκαλίας, συνθέτοντας τις γνώσεις του σα μια ανταπόκριση της τότε ανάγκης.
    Οπως έχω μέσα μου το Χριστό πιστεύω ότι αυτός θα μπορούσε(-ει), να ηγηθεί μιας εκστρατείας επαναφοράς...του αρχαίου ελληνικού πνεύματος και τρόπου σκέψης γιατί είναι μια ανάγκη για την ανθρωπότητα συνολικά!
    Δεν είναι αστείο!
    Οι άθλοι του Ηρακλή και τα ομηρικά έπη είναι η καλύτερη βάση μιας νέας θρησκείας,που θα στηρίζεται στη μίμηση και όχι τη λατρεία του Χριστού, του Βούδα , του Ηρακλή και του Οδυσσέα!
    Το τεράστιο αυτό θέμα σηκώνει πολύ διερεύνηση!
    Εχετε την αγάπη μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Ποιο είναι το μερίδιο ευθύνης του;
    Ευσταθεί το άλλοθι:
    Άλλο τι είπε ο θεός άλλο τι κάνανε οι άνθρωποι, επειδή.... ήταν ελεύθεροι να το κάνουν;

    Είναι ο απόλυτος υπεύθυνος μέσω του πνευματικού του απογόνου του Σαούλ-Παύλου.
    Υπήρξε ποτέ ο ίδιος Ιησούς; Μάλλον όχι.
    Κι αν υπήρξε; Απέτυχε;
    Ή αυτός ήταν ο σκοπός του;

    Ή μήπως οι διονυσιακές εσαϊκές διδασκαλίες οι οποίες παρήγαγαν πολλές δεκάδες ευαγγέλια-συστήματα σκέψης, ενόχλησαν τόσο πολύ τους Ραββίνους που έβλεπαν τον επερχόμενο εξελληνισμό των Ιουδαίων οι οποίοι ήδη είχαν ξεχάσει την ίδια τη γλώσσα τους με αποτέλεσμα να μπει σε λειτουργία το μεγάλο κόλπο της μετάφρασης της π. διαθήκης, που ήταν ανήκουστο να μελετάται από αλλοεθνείς;
    Ο εβραϊκός λαός της Μεσογείου, περνώντας δίπλα από τον Ελληνισμό, υποκύπτοντας στο άπλετο φως, έμαθε να γυμνάζεται, έμαθε μουσική και φιλοσοφία. Οι κατέχοντες την κιβωτό της διαθήκης όμως δεν είχαν πει την τελευταία τους λέξη. Κι αφού δε μπορούσαν να κρατήσουν τους Εβραίους στον Ιουδαϊσμό, κατέστρεψαν μια για πάντα το φωτεινό ελληνικό τρόπο σκέψης που έκανε τους νέους τους να παραστρατήσουν...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Καλησπέρα συμπολεμιστές μου...
    ετοιμαζόμουν να γράψω ένα εκτενέστατο σχόλιο για την τόσο αξιόλογη ανάρτησή σας - με της οποίας το πνεύμα συμφωνώ απόλυτα- αλλά καλύφθηκα ολοκληρωτικά από τα σχόλια του Σταύρου. Αυτά ακριβώς θα έλεγα κι εγώ...
    Καλό σας Σαββατοκύριακο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Θίξατε πολύ μεγάλο θέμα,που θα μπορούσαμε να γράφουμε σελίδες ολόκληρες..θα αρκεστώ όμως ν'απαντήσω μόνο στην ερώτηση:
    «Εγώ είμαι»
    ή
    εμείς μπορούμε να γίνουμε
    φωτεινά συνειδητά αστέρια σε... ένα καθαρό ουρανό?

    Φυσικά "εμείς"πολεμιστές μου!

    Καλησπέρα-φιλιά-φιλί κι'αγκαλιά! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Είμαστε όλοι, άψογοι,
    σε ένα πολύ καλό δρόμο
    της διερεύνησης ενός δύσκολου θέματος και θα σπρώξουμε την λογική στα όρια της...τολμώντας!

    Ο Άνεμος, εξετάζει την 2η περίπτωση
    με κλίση στην 3α.
    Η Χριστίνα συμφωνεί με την Ατείχιστη Πόλη για την 3β.
    Η edelweiss κάνει μια καταπληκτική
    υπέρβαση λέγοντας:
    Τι σημασία έχει;
    Τώρα είμαστε δυνατά και συνειδητά στο "εμείς"!
    Οι Ελ.Ζιν για την ώρα είναι ανοιχτοί σε όλα, ακόμα και για την έκπληξη ή για καποια περίπτωση
    που μας διαφεύγει...

    Σκεφτόμαστε, επεξεργαζόμαστε και ...επανερχόμστε;)

    Καλό βράδυ σε όλους, τους μαχητές
    της γνώσης!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Μπράβο, συμφωνώ απόλυτα με το πολύτιμο αστρολούλουδο
    ...τι σημασία έχουν όλα αυτά, οι συμφωνίες και διαφωνίες, αφού τώρα πια "εμείς" είμαστε μαζί στον δρόμο τον λιγότερο ταξιδεμένο που γίνεται όλο και πιο πολυσύχναστος τώρα τελευταία;
    Όλοι "εμείς" την αλήθεια δεν αναζητούμε;
    Και όποιος αναζητεί την αλήθεια, είναι ΑΔΥΝΑΤΟΝ να αποτύχει...

    Καλημέρα σε όλους..."εμάς"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Καλημέρα σας και πάλι :)

    Θεωρώ απο προσωπική οπτική ότι δεν μας προσφέρει τίποτα να μπούμε στα προκάμια του νου και της λογικής για να πάρουμε κάποιες απαντήσεις που δεν θα μας βοηθήσουν και πολύ, ούτε και η πολύ ανάλυση επίσης όσο αφορά δεν εσωτερικές κατακτήσεις.

    Θελω να πω το εξής : Δεν πιστεύω οτι θα μας βοηθήσει να μας πει αυριο κάποιος αν ο Ιησους ήταν αλήθεια , ψεμμα, επαναστάτης , τι χαρακτήρε είχε κλπ αυτό δεν θα αλλάξει την καθημερινότητα μας καθόλου.
    Δεν με ενδιαφέρει καθόλου κάτι τέτοιο. Προσωπικά στέκομαι στον λόγο αυτού του ανθρώπου Ιησου η δεν ξέρω πως αλλιως τον λέγανε και στις διδαχές που δίδαξε σαν ένα ον εξελισώμενης συνείσδησης για να μας πει ποια είναι η πραγματική ουσία και αλήθεια της ζωής. Φυσικά πολλες γραφές ειναι μπερδεμένες δεν χρειάζεται να τις υιοθετήσουμε . Οπως γνωρίζουμε οι Τολτέκοι δεν ταυτίζονται ούτε με ιδέες ουτε με λέξεις, είναι ανοιχτοί σε όλα και ότι δεν τους κάνει απλά το απορρίπτουν .

    Δεν με απασχολουν καθόλου οι παπάδες και γενικά το κίνημα του Χριστιανισμού και γενικά οι μάνατζερς τους ας κάνουν ότι θέλουν απλά τους αγνοώ.

    Με έχουν όμως βοηθήσει πολλοι μαχητές (Χριστιανισμου) αν μπορείς να τους πεις έτσι όπως ο Πατέρας Παίσιος ή ο Σεραφείμ Ρόουζ.

    Φυσικά έχω πολλές απορίες μέσα στις αμφιβολίες μου, όπως Πως ειναι δυνατόν μόνο στον Χριστιανισμό να γίνονται θαύματα όπως έκανε ο Παϊσιος ή ο πάτερ Πορφύριος, και φυσικά δεν στέκομαι στην λογική περι τεχνολογίας θαυμάτων διότι το θεωρώ ανοησία.

    Γιατί ο Βουδισμός , Ταοισμός, Ισλαμ δεν έχουν επιδήξει θαύματα και μόνο κάποιοι "άγιοι" του Χτιστιανισμού να έχουν τέτοια δύναμη που τελικά την βρίσκουν ;

    Ο Παισιος και ο Παορφύριος εις το όνομα του Ιησου έκανα θαυματα αυτό πως μπορεί να εξηγειθέι. Ότι ήταν όντα με δυνάμεις ΝΑΙ συμφωνώ γιατί όμως άλλοι δεν έχουν κάνει τα ίδια.

    Τελικά όλα ειναι απάτή η απλά μέσα στην απάτη υπάρχει και κάποιες σταγόνες ελάχιστης αλήθεια που βγαίνουν στην επιφάνεια ;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. lockheart θαύματα γίνονται σε όλες τις θρησκείες. Έτσι κι αλλιώς προαπαιτούν πίστη. Επομένως προφανώς εκπορεύονται από το σύμπαν (Πες το και θεό. Δεν αλλάζει κάτι) και μέσω του ίδιου του πιστού πραγματοποιούνται. Δεν είναι ένας αποφατικός θεός που τα ποιεί. Χωρίς τον πιστό, δεν έχει θαύματα. Και χωρίς πιστούς θεατές, κανείς δε θα τα έβλεπε. (Η πίστη σου σε έσωσε έλεγε ο Γαλιλαίος αφού θαυματοποιούσε, ενώ πριν έπαιρνε επιβεβαίωση για την πίστη του απέναντι). Με τον ίδιο τρόπο, ενώ μπορεί ο πιστός εύκολα να θεωρήσει θαύμα μία φυσική διεργασία, δε μπορεί να δει πως αντίστοιχα "θαύματα" συμβαίνουν συνεχώς και πέρα από την πίστη του. Αν σπάσεις το χέρι σου, βλέπεις παντού ανθρώπους με γύψο. Το ερώτημα είναι μήπως περνούσαν δίπλα σου και όταν ήσουν υγιής;
    Στην πραγματικότητα νομίζω πως είναι λάθος να συζητάμε το κατά πόσο ένα σύστημα σκέψης βοήθησε κάποιον ή κάποιους να βρουν το δρόμο τους ή να κρατηθούν δυνατοί. Αυτό που πρέπει να μας απασχολεί, είναι το πόσο επικίνδυνο μπορεί να γίνει (όπως έγινε ήδη στο παρελθόν πολλές φορές με το χριστιανισμό) ένα σύστημα στα χέρια μίας ξιπασμένης εξουσίας.
    Δε θα πω όχι στην πιθανότητα να είναι η απόλυτη αλήθεια. Αλλά προφανώς ο άνθρωπος δεν ήταν έτοιμος να τη δεχτεί. Είναι τώρα που η βαθύτερη γνώση των ευαγγελίων έχει παραχαραχθεί και έχει χαθεί στα βάθη των αιώνων;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Σίγουρα δεν έχει σημασία,
    με την έννοια ότι κοιτάζουμε το παρόν και οραματιζόμαστε ένα καλύτερο μέλλον, στο συνειδητοποιημένο ‘εμείς,.

    Αλλά πρέπει να μελετάμε την ιστορία για να διδασκόμαστε από τα λάθη που έχουν γίνει.
    Οι πολεμιστές καταγράφουν προσεχτικά την προσωπική τους ιστορία, αλλά και την κοσμική και αφού την κατανοήσουν,
    την πετούν αστερόσκονη στον ουρανό, χωρίς να προσκολούνται, αλλά όχι,
    πριν γίνει η καταγραφή γιατί θα είναι σαν να φοβόμαστε να την αντιμετωπίσουμε.

    "Αυτό που πρέπει να μας απασχολεί, είναι το πόσο επικίνδυνο μπορεί να γίνει (όπως έγινε ήδη στο παρελθόν πολλές φορές με το χριστιανισμό) ένα σύστημα στα χέρια μίας ξιπασμένης εξουσίας."

    Αυτό δεν γίνεται να το προσπεράσουμε, αφελώς και πρόχειρα,... γιατί υφίσταται...;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Βασικά ευχαριστώ ΑΝΕΜΕ για την απάντηση:)
    Πολεμιστές :) Συμφωνώ ανέφερα το "δεν εχει σημασία" όχι με την έννοια της πλήρης άγνώησης αλλα με την έννοια της μη προσκόλλησης του αν υπάρχει κάτι σαν ταμπέλα ή όχι αλλα να δούμε την βαθύτερη έννοια της κατάστασης αυτής.

    Ο χριστιανισμός δημιουργήθηκε και εμπορικοποιήθηκε για προς ΜΑΝΑΤΖΑΡΙΣΜΑ του ΘΕΟΥ προς απληστία διαφορων παθων. Φυσικα μας έχουν ριξει στάχτη με διάφορες διδασκαλίες προς οφελος του ανθρωπου.

    Βλέπουμε τι γινεται στο Βατοπεδι απο την μια ο Εφραιμ μιλάει για απλοτητα και απο την άλλη διαχειρίζεται σαν πολυεθνικη εκατ.ευρω ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ και οι εκπροσωποι του.

    Δεν μπορω φυσικά να αγνοήσω ότι πολλοί όπως ο παισιος , ο πορφύριος και αλλοι βοήθησαν ακόμα και στην σκέψη αλλα και στον εσωτερικό προβληματισμό του ανθρώπου.

    Τα σέβη μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. καλησπερα αξιομαχοι
    καλη βδομαδα
    παρτε ενα ποιηματακι απο την ξενιτεμενη ιστολογισσα ΘΑΛΑΣΣΑ


    speak to me memory the language of seagulls
    behind the hills behind the sweating sight
    beds of sand tatooed by sudden wind
    curved and open crevices particles of the skin of earth
    with snake linear language
    where the path into the cliff blue turns white foaming
    air seeped through the stones ethereal as moans of this dry land
    disconnected lay dormant following the wind of others
    elevated lyrical images
    of islands in high sea half to light half to gray _darkness
    strains of memories
    wave rolling wave to become equal in motion... in distance
    into my mind to capture the essence
    aqua choreography
    the barren chest of isles producing depth not seen
    by my sweeping cantos of self unity
    sounds magical lured by the cardiac tunes
    murmuring the language of skin and love songs

    speak to me
    speak to me memory,
    the language of seagulls


    Demetrios the Traveller

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. ...ενα ποιηματακι απο την ξενιτεμενη ιστολογισσα ΘΑΛΑΣΣΑ


    Η "μη πράξη..." ενός πολυταξιδευτή!

    speak to us
    speak to memory,
    the language of seagulls .

    Να σε καλοσωρίσουμε και από εδώ
    ξενιτεμένε...μας έλειψες;)

    Ο Δον Χουάν,
    όταν ο Καστανέντα ρωτούσε για πράγματα "περίεργα",
    του σιγοτραγούσε ένα τραγουδάκι
    με τέμπο...της εποχής...;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Ας δώσω και εγώ την άποψη μου για το άρθρο σου που προκάλεσε τόσο σκέψη σε όλους μας αν και έχει νομίζω καλυφθεί και από εσένα αλλά και από τους συμπολεμιστές...

    Το συμπέρασμα σου σωστό μόνο που θα έπρεπε να τονίσεις λίγο περισσότερο την ατομικότητα. Ας πουμε αντί για "εμείς μπορούμε", "ο καθένας από εμάς μπορεί". Λεπτολογία; ίσως αλλά θεωρώ τον υγιή ατομισμό προθάλαμο της ελευθερίας.

    Τώρα όσο για τις περιπτώσεις που αναφέρεις θα συμφωνήσω με όλες! όσο περίεργο κιάν φαίνεται. Εννοούσε αυτό το ειμί τον καθένα μας, ήταν επαναστάτης και προδόθηκε όχι από τους μαθητές του αλλά από αυτούς που ανέλαβαν από Μεγ. Κωσταντίνου και οικουμενικών συνόδων να μας "μεταφράσουν" τα λόγια του. Ήταν και φιλόσοφος γιατί η "Γνώση" προυπάρχει ή καλύτερα κατανοείται αλλά δεν εκφράζεται, μεταδίδεται από γενιά σε γενιά και δεν υπάρχει κάτι που να μην το έχει πει ο ένας ή ο άλλος φιλόσοφος. Όποιος θέλει να είναι φιλόσοφος νομίζω ότι πρέπει να μελετήσει όλους τους άλλους...
    Τέλος μπορεί και να μην υπήρξε αλλά έχει αυτό σημασία όταν κάτι (το βιβλίο που έμεινε και όχι η μετάφραση που μας πασσάρουν- ξανατονίζω) μεταφέρει αυτή την γνώση στις επόμενες γενιές;

    Με φιλικούς χαιρετισμούς
    Ι.Ο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Είναι πολύ σωστή η παρατήρηση σου, Φτερωτέ Ολλανδέ,
    και μας αρέσουν οι λεπτολογίες και οι λεπτοί διαχωρισμοί.

    Γι αυτό χρειάζεται να μιλάμε για συνειδητά Εγώ,
    που δεν θα χαθούν σε μια πολτοποιημένη μαζικοποίηση αλλά θα συνεργαστούν αρμονικά για το καλό όλων,
    διατηρώντας την ατομικότητα που έχουν κατακτήσει μέσω μιας επίπονης αυτογνωστικής διαδικασίας.

    Για την περίπτωση του Ιησού, που είναι το μεγάλο θέμα επειδή έχει απασχολήσει αλλά και έχει ταλαιπωρήσει αρκετό κόσμο, η περίπτωση ξεφεύγει, ίσως από μια απλή φιλοσοφία, αφού συνδέεται άμεσα με ιδιαίτερες μεταφυσικές γνώσεις,
    φυσική απόρροια του εσωτερικού καμπαλιστικού Ιουδαικού συστήματος.
    Αυτή η σύνδεση και το γεγονός της διεκδίκησης της κυριαρχίας του κόσμου
    είναι "το ύποπτο" σημείο της όλης υπόθεσης και αποδεικνύεται από μακρόχρονη πορεία και τις μεθοδεύσεις του χριστιανικού κινήματος, έστω και αν το έντυσαν θρησκευτικά
    για να το περάσουν πιο εύκολα.

    Μη ξεχνάς ότι και ο Χίτλερ είχε τις «γνώσεις» και μια «ιδιαιτερότητα», καθώς και την σύνδεση με «πηγές»
    και τον ακολούθησε ένας λαός, που τον ψήφισε κιόλας και τον λάτρεψε και τον πίστεψε,
    Και θέλησε να γίνει κυρίαρχος του κόσμου.
    Θαύμαζε τους Έλληνες.
    Στην ομιλία του, αρχές του πολέμου, δηλώνει ότι «Είμαστε ¨Έλληνες»
    Αγαπούσε τα ζώα, συνομιλούσε με τα σκυλιά του, ήταν τόση η «ευαισθησία» του,
    Που έσωσε τον πλάτανο στο Ντορέ της Θεσσαλονίκης που υπάρχει ακόμη.

    Δεν ξέρουμε αν είχε μείνει κυρίαρχος για «αιώνες»,
    μαζί με την "φιλοσοφία" του,
    τι θα λέγαμε για αυτόν… μετά,
    και πως θα είχε "γραφεί" ...η ιστορία του.

    ...Ακολουθώντας τα αντίθετα αχνάρια του Ερμή-νου,
    για να μη μας κλέβει...ο κλέφτης...ας σκεφτούμε και το αντίθετο, από αυτο που μας παρουσιάζουν.

    Πέρα όμως από αυτά εμείς χαιρόμαστε,
    ... που «σκεφτόμαστε» και αναρωτιόμαστε μαζί σου;)

    Χαιρετισμούς στην χώρα των διαμαντιών!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Φίλε elzin,

    θα μου επιτρέψεις να πω ότι πέφτεις σε ατόπημα προσπαθώντας να εξισώσεις τον Χίτλερ του πολέμου με τον Χριστό της αγάπης αλλά από την άλλη καταλαβαίνω και συμμερίζομαι απόλυτα το συλλογισμό σου. Θα "λεπτολογήσω" πάλι και θα βάλω στο δεύτερο μέλος της εξίσωσης την εκκλησία της Ιεράς εξέτασης, των σταυροφορειών και της εξολόθρευσης των ίνκας και των μάγιας κοκ
    Επιπλέον για να μην "παρεξηγηθώ" αλλά και για να γνωριστούμε καλύτερα θα σου πω ότι είμαι άθρησκος και όχι άθεος ή καλύτερα χτίζω σιγά-σιγά τον θεό μου και μελετάω όλες τις θρησκείες, αλλά δεν πιστεύω τις οποιαδήποτε εξηγήσεις μου προσφέρουν έτοιμες οι εκάστοτε εκπρόσωποι της...

    Δεν ξέρω αν έπιασα ακριβώς το νόημα των λόγων σου με την καμπάλα αλλά λόγω κάποιων τυχαίων γνώσεων μου θα μου επιτρέψεις να τις επιδείξω (!) και να σου πω ότι η μεταφυσική συνδέεται τόσο πολύ με την φιλοσοφία που αρκετοί μεγάλοι φιλοσοφοι την θεωρούν αρχή της φιλοσοφίας. Για να σου δώσω να καταλάβεις μ´ ένα απλό παράδειγμα γιατί εγώ μόνο έτσι καταλαβαίνω (είμαι λίγο αργόστροφος...) η φιλοσοφία είναι ένα δέντρο που τα κλαδιά του είναι οι επιστήμες και η ρίζες του η μεταφυσική οι οποίες ρουφάνε την τροφή από το χώμα που είναι η Αλήθεια. Το παράδειγμα (χονδροειδέστατα ειπωμένο) ανήκει στον Descartes και το χρησιμοποιεί ο Heidegger στο βιβλίο του Wat is Metaphysica? (τι είναι η μεταφυσική) για να χτίσει πάνω του ένα απίστευτα όμορφο αλλά και δυσκολονόητο συλλογισμό που απαντάει στην ερώτηση του με μία ερώτηση... (δεν στο συνιστώ για διάβασμα είναι ίσως το πιο βαρύ βιβλίο που έχω διαβάσει...;-)

    Τέλος αγαπώ πολύ την φιλοσοφία, αν και είμαι ακόμα την αρχή ενός δρόμου που όσο περισσότερο προχωράω τόσο πιο μακρύς μου φαίνεται, που δεν θα ήθελα να δίνω εθνικότητες σε κάτι τόσο ωραίο. Παρεπιπτόντως ο Καζαντζάκης λέει κάτι ωραίο για τον Διόνυσο: Ότι είναι ένας θεός των Ινδουιστών που ερχόμενος στην ελλάδα και περνώντας από την μικρά ασία τίναξε από πάνω του όλα τα βραχιόλια και στολίδια που τον είχαν γεμίσει και έτσι έφτασε γυμνός...

    Γράφω πάντα φιλικά και ελπίζω να διατηρώ τη φλόγα της γνώσης με την συζήτηση που ρίχνει λίγο "λαδάκι" το οποίο όμως βοηθάει στη διατήρηση...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Ναι ναι... να ρίχνουμε λίγο λαδάκι!

    Δεν συγκρίνουμε ακριβώς τα πρόσωπα
    αφού το ένα,
    είναι στη σφαίρα
    ενός ομιχλώδους μύθου,
    το άλλο,
    είναι ιστορικό καθαρά ,
    αλλά το δικτατορικό οικοδόμημα του χριστιανισμού,που με το "δόλωμα" της αγάπης
    ... "άλωσε" τον κόσμο
    και τον χιτλερισμό που με την επίδειξη δύναμης... "πάγωσε" τον κόσμο.

    Και οι δύο ιδεολογίες ζήτησαν την απόλυτη κυριαρχία,
    η μία μέσω πολιτικής και ή άλλη ίσως... πιο "έξυπνα" μέσω θρησκευτικής εξουσίας.

    Το ένα κράτησε λίγο και το άλλο ..πολύ
    κάποια πράγματα κρίνονται και από τα αποτελέσματα και όχι μόνο από... "τις δηλώσεις".

    Θα γνωριστούμε σιγά σιγά και θα δείς ότι η φιλοσοφία είναι η προτίμηση μας και σίγουρα οι ρίζες της είναι... η μεταφυσική:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Γιατί δεν γίνεσαι η αλλαγή... που θέλεις να δεις στον κόσμο;