Τετάρτη 10 Σεπτεμβρίου 2008

1. Οι τέσσερις εχθροί της Γνώσης


Ο Φόβος:"Ηρθα στο κόσμο φοβισμένος και έζησα σε διαρκή φόβο
για τη ζωή και τους ανθρώπους"

Όλες οι δυνάμεις στη φύση είναι βασικά ουδέτερες.
Εκδηλώνονται θετικά ή αρνητικά, ανάλογα με τον σκοπό του ατόμου.
Η παρερμηνεία αυτού του γεγονότος έχει δημιουργήσει
την εσφαλμένη ιδέα της ελεύθερης βούλησης.
Οι πολεμιστές δεν έχουν ελεύθερη βούληση, γι 'αυτούς υπάρχει μια επιλογή.Να ενεργούν άψογα ή μη άψογα.
Το να μην ενεργούν άψογα δεν είναι για αυτούς μια επιλογή που δεν αξίζει να εξεταστεί.
Έτσι η ελεύθερη βούληση αποτελεί για τους πολεμιστές μια αντίφαση όρων.
Όλη η μάθηση είναι αργή, αλλά συγκεντρώνει τελικά αρκετή ορμή για να δημιουργήσει ένα φαινόμενο χιονοστιβάδας.
Η πραγματική μάθηση όμως απέχει πολύ από ότι υποτίθεται, ότι είναι και,
συχνά ο μαθητευόμενος πολεμιστής βρίσκεται σε πλήρη αντίθεση με τις σκέψεις και τα συναισθήματα του..
Επειδή δεν μαθαίνει τελικά αυτά που ανέμενε να μάθει γίνεται θύμα των αμφιβολιών και της καχυποψίας του και πριν περάσει πολύς καιρός, νικιέται από μια συντριπτική αίσθηση φόβου που τον καταβάλλει, ενός φόβου που κλιμακώνεται γρήγορα καθώς εστιάζεται πάνω του
χωρίς να μπορεί να καταλάβει την αιτία.
Χωρίς να το συνειδητοποιήσει,, έχει συναντήσει τον πρώτο φυσικό εχθρό του, τον φόβο.
Κάτω από την επίδραση του φόβου, η αίσθηση του για τον σκοπό και η κατεύθυνση του αρχίζει να καταρρέει, αφήνοντας τον με το αίσθημα ότι απειλείται η λογική του και ότι αυτή έχει με κάποιον τρόπο προσβληθεί.
Ο φόβος είναι ένας τρομερός εχθρός που δεν είναι καθόλου εύκολο να νικηθεί, για τον απλούστατο λόγο, ότι έχει παρά πολλές όψεις.
Μόλις νικηθεί η μια του όψη, προβάλλει αμέσως μια άλλη πιο τρομακτική.Εάν ενδώσεις οποιαδήποτε στιγμή στον φόβο, έστω και ελάχιστα, θα νικηθεί αναπόφευκτα από αυτόν και ο πανικός θα τερματίσει αμέσως τον αγώνα.
Ο λογικός νους νιώθει ένα ακαταμάχητο πειρασμό, να ενδώσει στον φόβο, αλλά ενδίδοντας σε αυτόν τον πειρασμό, ο νους σκοτώνει απλώς τον εαυτό του.. .
Ο φόβος μπορεί μερικές φορές να είναι τόσο λεπτός που να μη αναγνωρίζεται εύκολα.
Οι άνθρωποι φοβούνται γενικά πολλών ειδών πράγματα.Δεν είναι πάντα φανεροί οι φόβοι που καταλαμβάνουν ένα άνθρωπο.
Τις περισσότερες φορές αυτός εξουθενώνεται από ένα προσεκτικά κρυμμένο φόβο.
Ο άνθρωπος δεν είναι ελεύθερος γιατί φοβάται.
Τί φοβάται;
Μα, φυσικά, την ελευθερία. Φοβάται την ελευθερία.
Κι όταν δεν τη φοβάται αυτός, δεν πειράζει, τη φοβούνται οι άλλοι, στο πρόσωπό του…
Οι «ελεύθεροι» άνθρωποι συνήθως είναι ύποπτοι.
Φυσικά, αυτό ισχύει γιατί ο άνθρωπος, πάνω απ’ όλα, φοβάται το άγνωστο
και την ύψιστη σύνοψη όλων των φόβων, δηλαδή τον θάνατο.
Σε μεγάλο βαθμό είμαστε όντα της συνήθειας.
Αν είμαι κλεισμένος στο βολικό, γνωστό, ασφαλές κελί μου, που στο κάτω-κάτω το έχω συνηθίσει κιόλας, γιατί να βγω εκεί έξω στο άγνωστο, άβολο, ανασφαλές και ασυνήθιστο σύμπαν για χάρη της ελευθερίας μου;

Η παράξενη αλήθεια είναι αυτή:
Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν θέλουν να είναι στ’ αλήθεια ελεύθεροι, γιατί φοβούνται.
Φοβούνται να περιπλανηθούν... στο δάσος και το κυριότερο φοβούνται... να πετάξουν.
Κάποιοι, τους έχουν πείσει ότι πρέπει να είναι καλά πρόβατα και ακόμη καλύτερα
οικιακά κοτόπουλα, γρήγορης εκτροφής.
Προτιμούν την ασφάλεια μιας στάνης ή ενός ορνιθοτροφείου και διαλέγουν και ψηφίζουν τους βοσκούς, που τους αξίζουν.
Μετά τους αρέσει να παραπονιούνται γιατί ...τρώγονται, συνεχίζοντας τις ορνιθοασχολίες τους.
Ή έστω δεν ξέρουν καν γιατί να είναι στ’ αλήθεια ελεύθεροι, δεν έχουν καν λόγο να είναι στ’ αλήθεια ελεύθεροι.
Απ’ ό,τι φαίνεται τους αρκεί να είναι λίγο ελεύθεροι, είναι ικανοποιημένοι, με λίγη ελευθερία, Οι άνθρωποι δεν θέλουν αληθινά την ελευθερία, τους φοβίζει ή δεν την καταλαβαίνουν.
Χρησιμοποιούν τη λέξη ελευθερία, ποιητικά, μάλιστα, ίσως είναι η μόνη ποίηση που επιτρέπουν τόσο συχνά στον εαυτό τους.
Οι άνθρωποι θέλουν ευτυχία., εύκολη και γρήγορη, αν είναι δυνατόν να την αγοράσουν σε ένα σούπερ μάρκετ.
Δεν θέλουν ελευθερία, τί να την κάνουν;
Ο άνθρωπος είναι υπνωτιστικά ευτυχισμένος και απασχολημένος,
μόνο αν είναι εξαρτημένος.
Γι' αυτό κυκλοφορούν τόσες συνταγές εξάρτησης, συνήθειας και εμμονών:
Φαγητό, σεξ, ποδόσφαιρο, τσιγάρο, αλκοόλ, ναρκωτικά, εκκλησίες, τηλεόραση και μερικές άλλες ενασχολήσεις του είδους...
Ελευθερία σημαίνει ανεξαρτησία, να μην εξαρτάσαι από κανέναν και από τίποτε, να είσαι ανεξάρτητος. Όμως, απ’ ό,τι βλέπεις, αυτό δεν είναι και τόσο φυσικό. Οι άνθρωποι, από τη φύση τους, είναι απόλυτα εξαρτημένοι από τα πάντα, επιθυμούν την εξάρτηση.

Γι αυτό η άρνηση είναι η χειρότερη μορφή ενδοτικότητας και η εξάρτηση, η
μεγαλύτερη σκλαβιά.
Ο πολεμιστής αντιμετωπίζει με στρατηγική τον φόβο του, όπως και όλα τα
...άλλα πράγματα στην ζωή του.
Ο μόνος τρόπος να χειριστεί τον φόβο είναι να προχωρήσει μαζί του και εν τούτοις να μη υποταχθεί σε αυτό.
Για να το κάνει πρέπει να τον αναγνωρίσεις και να προχωρήσει κανονικά σαν να μη φοβόταν.
Αν το κάνει αυτό θα έρθει μια στιγμή που θα αντιληφθεί ότι χειρίζεται τον φόβο του και ότι δεν τον τρομοκρατεί πια.
Από εκείνη την στιγμή είναι ελεύθερος από τον φόβο για όλη την υπόλοιπη ζωή.

Η συνειδητοποίηση ότι έχεις ελευθερωθεί από τον φόβο έρχεται σε μια στιγμή αναλαμπής ενόραση, αλλά η διαδικασία καταπολέμησης του είναι μια μακριά εφιαλτική εμπειρία.
Είναι η εξάσκησης της θέλησης σου να σταθείς ακλόνητος, ότι και να σου συμβεί.

Αξίζει να σημειωθεί ότι ο φόβος του εχθρού δεν είναι ό ίδιος φόβος που περιλαμβάνεται στην ασπίδα του πολεμιστή.Με αυτήν την έννοια κανένα όν πάνω στη γη δεν είναι ποτέ τελείως ελεύθερο από τον φόβο, που εξηγείται καλύτερα σαν το ένστικτο της αυτοσυντήρησης.
Ούτε είναι επιθυμητό να ξεριζωθεί τελείως αυτός ο φόβος που εμφυσά μέσα μας την ανάγκη να παραμείνουμε άγρυπνοι και να διατηρήσουμε την εγρήγορση μας.

Οι άνθρωποι αρέσκονται να πιστεύουν ότι υπάρχουν πολλές και ανοικτές επιλογές για αυτούς, και ότι έχουν πολύ χρόνο μπροστά τους,
αλλά αυτό είναι μια δικαιολογία για να αποφύγουν τις μάχες τους.
Ένας πολεμιστής καταλαβαίνει την ανοησία να αναζητά διαφυγές, διότι ξέρει ότι ο κόσμος διαποτίζεται από την δύναμη, η οποία έρχεται σε αυτόν σαν τα κύματα της ΄θάλασσας.
Και είτε θα σερφάρει πάνω τους είτε θα τον πάρουν από κάτω τους.
Ο πολεμιστής, αναλαμβάνει την ευθύνη της ύπαρξης του, πάνω σε αυτή την γη,
ελεύθερος από κάθε φόβο και πραγματικά ατρόμητος,
σαν το πιο γενναίο πλάσμα στον κόσμο...!

Γιατί, ο σεβασμός για τον εαυτό μας πρέπει να είναι μεγαλύτερος και ισχυρότερος
... από την έκβαση μιας οποιαδήποτε μάχης.

Που εδρεύει το θάρρος...του πολεμιστή;

Λεοντόκαρδος Λεόν
21 ος Αιών

14 σχόλια:

  1. Καλο απογευμα.

    Ο φοβος ειναι ο ποιο θανασιμος αντιπαλος της γνωσης,και η δεισιδαιμονια ειναι η μητερα του φοβου.
    Ο ανιδεος ανθρωπος φανταζεται κινδυνους που μπορει να μην υπαρχουν.
    Αλλα η γνωση στεφανωνει τον θαρραλεο.
    Γινε θαρραλεος,Ω,Ανθρωπε!Θειο Εργο Εσυ!
    ...................
    Η δεισιδαιμονια ειναι ενα παθος που προκυπτει απο ψευτικη λογικη και φερνει φοβο.
    Ο θανατος ειναι το καθορισμενο οριο ζωης της Ανθρωποτητας,αλλα για την δεισιδαιμονια ουτε ο θανατος ειναι το οριο.
    Πηδα πανω απο τα ορια της ζωης στην πισω πλευρα του Παραπετασματος,
    Και κανει το φοβο πιο μακροβιο απο την ζωη, και στεριωνει στο θανατο τη φαντασια ατελειωτων θρηνων.

    Πυθαγορας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Πολύ ωραία και ουσιαστική η ανάλυσή σας πολεμιστές μου....μάλιστα όσο την διάβαζα συνέβαινε το εξής θαυμαστό...διάβαζα,μου ερχόταν μια σκέψη, την οποία διάβαζα αμέσως μετά στο δικό σας κείμενο...κάτι τέτοια θαυμαστά, τα κρατώ και δεν τα προσπερνώ....
    ..αντιθέτως όπως πολύ σωστά γράψατε, όταν προκύπτει ο πειρασμός του φόβου, τον παρατηρώ, τον αναγνωρίζω γι αυτό που πραγματικά είναι, και τον προσπερνώ....
    "Ο νους μου κρατά, μόνο ό,τι σκέπτομαι μαζί με τον Θεό" (ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΘΑΥΜΑΤΩΝ)

    Τώρα η απάντηση στο πολύ καίριο ερώτημά σας...Που εδρεύει το θάρρος...του πολεμιστή?

    Μα στην πραγματική του Φύση, που δεν είναι άλλη από την Αγάπη, το αντίθετο του φόβου...
    Γιατί μόνο δύο ουσιώδη συναισθήματα υπάρχουν: η αγάπη και ο φόβος. Ο φόβος είναι το αντίθετο της αγάπης, και όχι το μίσος.
    Όλα τα άλλα είναι διαφορετικές εκδηλώσεις αυτών των δύο...

    Καλό σας απόγευμα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ο φόβος κόβει την ανάσα, λέει ο λαός. Δηλαδή, χτυπά και αδρανοποιεί τον κύκλο της αναπνοής, το Πνεύμα μας! Γι' αυτό τον λόγο η γνώση και η χρήση μιας πολεμικής κραυγής είναι μέρος του πνευματικού εξοπλισμού ενός Έλληνα Πολεμιστή: Α-ΛΑ-ΛΑ και Ε-ΛΕ-ΛΕΥ φώναζαν οι αρχαίοι Έλληνες πριν ορμήσουν στη μάχη! Και οι νεώτεροι, την γνωστή κραυγή Α-Ε-ΡΑ, επικαλούμενοι κατά συνήχηση τον Άρη, τον Θεό των Πολεμιστών. Εξάλλου, μόνον αυτός ΓΝΩΡΙΖΕΙ τί είναι ο Φόβος, αφού είναι ένας εκ των δύο Δορυ-φόρων του... (ο άλλος είναι ο Δείμος = Τρόμος)!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Στο να μπορεί να πορεύεται παρέα με τους φόβους του χωρίς να τον ορίζουν;
    Και από ποιους φόβους κινδυνεύει να οριστεί ο πολεμιστής όταν ήδη έχει εκβάλει το φόβο του θανάτου;
    Ξέρει τι θέλει να κατακτήσει;
    Αν πιστέψει σε κάτι έστω και πρόσκαιρα, και αντιληφθεί την πιθανότητα η πίστη του να ήταν λάθος, ο φόβος πως μπορεί να αγωνίστηκε για κάτι που δεν ήταν αλήθεια θα είναι βαρύς.
    Θα μπορέσει να τον σηκώσει και να αλλάξει, ξέροντας πως η πορεία είχε νόημα;
    Ο εγωισμός είναι ο πατέρας της πίστης και ο φόβος ο γόνος της...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Οι πολεμιστές δεν έχουν ελεύθερη βούληση γιατί είναι ολοκληρωτικά ταγμένοι στο σκοπό τους.

    Τους ανθρώπους σήμερα, τους αρκεί να είναι κομμάτι του κόσμου, με ότι κι αν αυτός περιλαμβάνει, ζώντας στο σήμερα έχουν τη ψευδαίσθηση πως μπορούν να αποκτήσουν τα πάντα. Σε ένα κόσμο που οι ανάγκες είναι απόλυτα ευθυγραμμισμένες με ότι έχει να προσφέρει το κοινωνικό-πολιτικό-οικονομικό σύστημα που ζούμε, οποιοσδήποτε αγώνας μοιάζει χωρίς αντίκρισμα.

    Λείπει δηλαδή η συγκεκριμένη κατεύθυνση, γι’ αυτό και δεν αγωνίζονται, δεν πολεμούν για τίποτα. Η ελευθερία θα είναι ένας καλός λόγος να γίνει κάποιος πολεμιστής, ποια είναι όμως η ελευθερία που τους λείπει;

    Αυτοί που μέσα στον καπιταλισμό βλέπουν πως δεν έχουν ελευθερία είναι αυτοί που αναζητούν μη υλικά πράγματα. Συνεπώς για τους υπόλοιπους ο ελεύθερος κόσμος δεν υπάρχει αφού δεν θα υπολογίζεται με αντικείμενα

    Όλες οι δυνάμεις στη φύση είναι βασικά ουδέτερες.
    Εκδηλώνονται θετικά ή αρνητικά, ανάλογα με τον σκοπό του ατόμου.
    Η παρερμηνεία αυτού του γεγονότος έχει δημιουργήσει
    την εσφαλμένη ιδέα της ελεύθερης βούλησης.

    Υπάρχει σεβασμός χωρίς, όμως, ανάληψη ευθυνών κι αυτή είναι η μεγαλύτερη όχι παρερμηνεία, αλλά παρωδία της ανθρώπινης φύσης.
    Aυτό το ποστ το εξέλαβα σαν πρόσκληση για κουβέντα. Συγνώμη αν έγινα κουραστικός.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Οι 4εχθροι'της..Γνωσεις.
    Ενα Πολλυ'κεφαλο'Πολλυ'χρωμο'τερας...
    ο Φοβος,.....Ελευθερη Βουληση'Αποφασιζουν να Ειναι 'Αψογοι.....Ελευθερια.........Ανεξαρτησια....Γνωση&Σεβασμος του....Φοβος....ΦΙΛΟΙ ΛΕΩΝ'ντες,η Μοναδικη ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΘΑΡΡΟΣ Πολεμιστη
    Σεβασμος στον ΕΑΥΤΟΝ'ΤΟΥ..:)
    Nispell

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Ο φόβος είναι ο ποιο θανάσιμος αντίπαλος της γνώσης, και η δεισιδαιμονία είναι η μητέρα του φόβου.

    Έχεις απόλυτο δίκιο κοντινέ μας Φύλακα μια μακρινής Ανατολής!

    Τι είναι δεισιδαιμονία και σε τι συνίσταται;

    Θα μπορούσαμε να πούμε ότι στην πρωτογενή της μορφή, ήταν ένας συμβολισμός, μία αλληγορική ιστορία.
    Όμως η ανοησία του ανθρώπου και το σχέδιο χειραγώγησης μαζών, προσωποιούν τις υψηλές έννοιες και τις υποβιβάζουν σε ένα αυτοκαταστροφικό εγωκεντρισμό γιατί δεν μπορούν να τις κατανοήσουν.

    Έτσι έχουμε την δεισιδαιμονία του Σατανά και των δαιμόνων.
    Έχουμε ανάλογα με τις ελλείψεις και τις ανάγκες αλλά και την πολιτισμική του θέση κάποιου, προσωπικούς «αληθινούς θεούς», τιμωρούς ή ευσπλαχνικούς κλπ

    Έχουμε την δεισιδαιμονία της αστρολογίας, που κάποιοι πιστεύουν ότι οι πλανήτες επιδρούν και «τους κάνουν κάτι» και κάποιοι άλλοι δεν το πιστεύουν καθόλου αυτό…
    Σε αυτή την περίπτωση
    είναι σαν μια γυναίκα να κάνει το τεστ εγκυμοσύνης και να αποδεικνύεται θετικό.

    Αυτή να νομίζει ότι το μπλε χρώμα του τεστ ευθύνεται για την εγκυμοσύνη της, ο γιατρός να επιμένει ότι δεν υπάρχει σχέση,
    αιτίας και αποτελέσματος,αλλά το χρώμα του τεστ να παραμένει μπλε και να ΔΕΙΧΝΕΙ ΟΤΙ η εγκυμοσύνη γεγονός…σε μια συγχρονιστική ταυτόχρονη σχέση…

    Για αυτό είναι σημαντικό να κατανοούμε τους αφηρημένους πυρήνες των ιστοριών και να διατηρούμε την σωστή απόσταση,
    μη παίρνοντας τα πράγματα πολύ προσωπικά και αναλαμβάνοντας την ευθύνη της ύπαρξης μας και των αποφάσεων μας.

    Καλή σου μέρα, από την πατρίδα Ελλάδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Εσείς οι καινούργιοι Υδροχόοι, με τις ευαίσθητες κεραίες που έχετε, και μας τις έχετε τοποθετήσει σε όλες τις ταράτσες, συλλαμβάνεται τα ηλεκτρομαγνητικά κύματα πριν περάσουν στην πιο χοντροειδή μορφή της ύλης και υλοποιηθούν.

    Έτσι προηγείσθε της εποχής σας πάντα…

    Η έννοια της αγάπης είναι μια έννοια που ένας πολεμιστής θα εξετάσει πολύ προσεκτικά, βλέποντας πως έχει χρησιμοποιηθεί αυτή κατά καιρούς, σε ένα κόσμο διψασμένο για αγάπη.

    Ο πολεμιστής απαιτεί πλήρη ειλικρίνεια εξετάζοντας τα συναισθήματα του να δει από πού προέρχονται και πως έχουν δημιουργηθεί.

    Ξέρει πολύ καλά πως οι άνθρωποι νιώθουν συνήθως αυτά που τους βολεύουν κάθε φορά και το κυριότερο τα πιστεύουν σαν αληθινά.

    Στο όνομα της Αγάπης έχουν γίνει μεγάλες πράξεις... μίσους.

    Σαφώς ο φόβος συνδέεται με την αγάπη αντίστροφα.
    Γιατί δεν μπορείς ποτέ να αγαπήσεις κάποιον που φοβάσαι, αλλά δεν μπορείς να αγαπήσεις κάποιον που δεν ξέρεις και γνωρίζεις.
    Άρα συνδέεται πρώτιστα με την γνώση και την αυτογνωσία.

    Όμως από την στιγμή που ξεπεραστούν οι φόβοι και αρχίζει η κατανόηση,
    ανοίγει η καρδιά του ανθρώπου αγκαλιάζοντας τον κόσμο σαν μια ενότητα.

    Γιατί το θάρρος του ανθρώπου ,όπως και η αγάπη εδρεύει στην καρδιά του, αλλά μέχρι να την βρει …έχει να πολεμήσει με πολλούς εχθρούς…

    Καλή σου μέρα επαναστάτρια της νέας εποχής;)!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Άψογη η συμπλήρωση του θέματος και εξόχως διευκρινιστική και ουσιαστική, καλέ μας φίλε Πυρίσπορε!

    Έτσι είναι!!!
    Ο ήχος συνδέεται με την ύλη αφού είναι προϋπόθεση για την μετάδοση του.
    Η πολεμική κραυγή ενεργοποιεί την σύνδεση με τον σκοπό μέσω της πρόθεσης, δονώντας, κραδαίνοντας και δένοντας το ΄σώμα και το πνεύμα σε μια πολεμική νότα.

    Ο Άρης συνδέεται με τον φόβο και τον τρόμο, πρωταρχική πολεμική πράξη της Άρειας ενέργειας και με το ένστικτο της αυτοσυντήρησης, φτιάχνοντας την ασπίδα του ανθρώπου στο μπροστινό του μέρος.

    Όμως ο φόβος πρέπει εκεί να τοποθετηθεί στις πραγματικές τους διαστάσεις και κρατώντας τον πολεμιστή σε επαγρύπνηση απλώς
    και όχι αδρανοποιώντας τον ή εξουδετερώνοντας τον.

    Να έχεις μια δημιουργική μέρα και να σκορπίζεις
    την φλόγα της γνώσης
    σε όλους μας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Η νέμεση της ανθρωπότητας!Ο εγωισμός είναι ο πατέρας της πίστης και ο φόβος ο γόνος της...

    Ο εγωισμός είναι μια ενεργειοβόρα κατάσταση πτωτική και αυτοκαταστροφική.

    Σένα κόσμο όπου ο θάνατος είναι κυνηγός, δεν υπάρχουν μικρές ή μεγάλες,
    σημαντικές ή ασήμαντες αποφάσεις που παίρνει ο πολεμιστής,
    μπροστά στον αναπόφευκτο θάνατό του.

    Κάθε φορά, που ένας πολεμιστής αποφασίζει να κάνει κάτι, πρέπει να το ολοκληρώσει
    Πρέπει όμως και να αναλάβει την ευθύνη αυτού που κάνει.
    Άσχετα με το τι κάνει, πρέπει να ξέρει πρώτα γιατί το κάνει και
    μετά να συνεχίσει το έργο του χωρίς τύψεις ή αμφιβολίες για αυτό...

    Οι πολεμιστές διαλέγουν το πεδίο της μάχης τους.
    Ενας πολεμιστής ποτέ δεν πηγαίνει στην μάχη ,χωρίς να γνωρίζει το περιβάλλον και δεν βρίσκεται ποτέ σε κατάσταση πολιορκίας.
    Το να βρίσκεται σε τέτοια θέση, υποδηλώνει ότι έχει προσωπική ιδιοκτησία,
    από την οποία θα μπορούσε να αποκλειστεί.

    Ο πολεμιστής δεν έχει τίποτα στον κόσμο, εκτός από την άψογη συμπεριφορά του
    και αυτή δεν μπορεί να απειληθεί.

    Οι πολεμιστές εφαρμόζουν τις εφτά αρχές της καταδίωξης σε οτιδήποτε και να κάνουν,από τις πιο ασήμαντες πράξεις της ζωής του, μέχρι τις καταστάσεις ζωής και θανάτου.

    Μαθαίνουν να μη παίρνουν το εαυτό τους στα σοβαρά.
    Μαθαίνουν να γελούν με τον εαυτό τους, να έχουν απεριόριστη υπομονή

    Οι πολεμιστές δεν κερδίζουν τις μάχες, χτυπώντας το κεφάλι τους στον τοίχο, αλλά ξεπερνώντας τον τοίχους .
    Οι πολεμιστες υπερπηδούν τους τοίχους, δεν τους καταστρέφουν.
    Είναι θανάσιμο λάθος για ένα πολεμιστή να βλέπει τα πάντα γύρω του, με μια δύσκαμπτη σοβαροφάνεια
    και να αισθάνεται εγκλωβισμένος στην σπουδαιότητα του και στην μοναδικότητα του.

    Υπάρχει και ένας τέταρτος δρόμος:
    Ο δρόμος του πολεμιστή!

    Ο πολεμιστής ενεργεί σαν να μην είχε συμβεί ποτέ τίποτα, γιατί δεν πιστεύει σε τίποτα, κι’όστοσο δέχεται το κάθε τι όπως του παρουσιάζεται.
    Ποτέ δεν νιώθει ότι γνωρίζει μήτε ότι έχει συμβεί ποτέ τίποτε.
    Ενεργώντας μ’αυτό τον τρόπο σκορπά τις βασανιστικές σκέψεις του.

    Καλημέρα Άνεμε τηε Σκέψης!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Είσαι πάντα ευπρόσδεκτος
    εδώ
    όταν σε πιάνει τέτοια διάθεση, φίλε μας συν-ονειρευτή!

    Ο διάλογος και η επικοινωνία μεταξύ φίλων
    είναι μια πολύ ευχάριστη κούραση και επιθυμητή.

    Η σύγχρονη μορφή καπιταλισμού οδηγεί
    στην κυριαρχία των μηχανών
    και στην καλλιέργεια των ανθρώπων στα χωράφια του MATRIX
    σαν μπαταρίες ενέρειας.

    Όμως ποιος αντέχει και την έρημο του πραγματικού;

    Χρειάζεται πολύ θάρρος
    για να πάρει κανείς το σωστό χάπι και να μη μετανιώσει ποτέ για αυτό…!

    Αλλά,
    για μερικούς,
    είναι μονόδρομος
    αυτή η επιλογή,
    γιατί έχουν περάσει
    πολλά βράδια ξάγρυπνοι
    βασανιζόμενοι
    ... από το ερώτημα...;)

    Καλή σου μέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Σεβασμος στον ΕΑΥΤΟΝ'ΤΟΥ..:)

    Καλημέρα αγαπημένε μας,
    Νισπέλ!

    Ο σεβασμός είναι θεμελιώδες συναίσθημα για ένα πολεμιστή.
    Η έλλειψη του δημιουργεί... την Ύβρη
    και ο πολεμιστής επιδιώκει την αρμονία, την ισορροπία, την κατανόηση την γνώσης και τον άψογο χειρισμό των ενεργειών.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Αυτοσεβασμός
    (Ο άνθρωπος είναι σαν το κλάσμα, ο αριθμητής είναι αυτό που είναι στην πραγματικότητα, ενώ ο παρονομαστής είναι αυτό που νομίζει για τον εαυτό του. Όσο μεγαλύτερος ο παρονομαστής τόσο μικρότερο και το κλάσμα.)
    Λ. Τολστόι

    Ο αυτοσεβασμός για την ψυχή μας είναι το ίδιο όπως και το οξυγόνο για το σώμα μας.
    Αν ο άνθρωπος πάψει να αναπνέει παύει να έχει σώμα.
    Αν ο άνθρωπος χάσει τον αυτοσεβασμό του έχει χάσει την ψυχή του!!

    ΑΛΟΙΜΟΝΟ ΑΝ ΧΑΣΕΙ Ο ΑΝΘΡΩΠΟς ΤΟΝ ΑΥΤΟΣΕΒΑΣΜΟ ΤΟΥ!!

    "Οι πολεμιστές προετοιμάζονται για να συνειδητοποιούν. Η πλήρης συνείδησή τους έρχεται μόνο όταν δεν έχει μείνει πια εγωισμός, μέσα τους. Μόνο όταν δεν είναι πια τίποτα, γίνονται τα πάντα."

    ΚΑΣΤΑΝΕΝΤΑ

    ΦΟΒΟΣ
    Ο ΠΟΛΕΜΙΣΤΗΣ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙ ΤΟ ΦΟΒΟ ΣΑΝ ΚΙΝΗΤΗΡΙΑ ΔΥΝΑΜΗ ΚΑΙ ΟΧΙ ΣΑΝ ΦΡΕΝΟ.


    ΠOΛΛΑ ΠΟΛΛΑ ΦΙΛΙΑ!!!..ΚΑΙ ΜΙΑ ΑΓΚΑΛΙΑ Ε? :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Ο άνθρωπος είναι σαν το κλάσμα, ο αριθμητής είναι αυτό που είναι στην πραγματικότητα, ενώ ο παρονομαστής είναι αυτό που νομίζει για τον εαυτό του. Όσο μεγαλύτερος ο παρονομαστής τόσο μικρότερο και το κλάσμα.)
    Λ. Τολστόι

    ΑΨΟΓΟ!!!
    ...μαργαριτάρι...από ένα μαργαριταρένιο κορίτσι!

    ...όπως και αυτό:

    Ο ΠΟΛΕΜΙΣΤΗΣ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙ ΤΟ ΦΟΒΟ ΣΑΝ ΚΙΝΗΤΗΡΙΑ ΔΥΝΑΜΗ ΚΑΙ ΟΧΙ ΣΑΝ ΦΡΕΝΟ.

    Φιλιά,
    αγαπημένη μας
    και μια ξεχωριστή αγκαλιά;)!...ε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Γιατί δεν γίνεσαι η αλλαγή... που θέλεις να δεις στον κόσμο;